🥋 #اندی_هوگ #رزمی_کار کیوکوشین☯ @kuqusionschoolashkezar #مشاهیررزمی🥋 #کیوکوشین 💪 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️

🥋#ضربات_دست در سبک های مختلف ☯ #box #تکنیک👊 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️

👊مبارزات #اندی_هوگ استاد استفاده از اوچی و سوتو مواشی #کیوکوشین و قدرت آن @kuqusionschoolashkezar #andihog #مشاهیررزمی🥋 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️

🥋حضور استاد #اکبر_فرجی #بنیان گذار #نینجوتسو در ایران در باشگاه مرکزی نینجا در کنار استاد #ماساکی هاتسومی☯ #ninjutsu #hatsumi #باشگاه⛩ 👊@HrazmiVpahlvani💪 کانال #هنرهای رزمی.. #ورزش پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

🥋سلامتی یعنی این👍☺️ #sportpleasure #لذت ورزش💪 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️

سن‌سی گیچن فوناکوشی

گیچن فونا کوشی در سال ۱۸۶۸ در شوری اوکیناوا Shuri Okinawa به‌دنیا آمد. او به‌وسیله دو نفر از مشهورترین اساتید آن‌زمان آموزش دید. هر یک از آنها سبک متفاوتی از هنرهای رزمی اوکیناوائی را به او آموزش دادند. وی از استاد یاسوتسونه ازتو Yasutsune Azato سبک شوری‌ـ‌ته te-shuri را آموخت و از استاد یاسوتسونه ایتوسو Yasutesune Itosu سبک ناهاـ‌ته Naha-te فرا گرفت و از ترکیب این دو سبک بود که روزی تبدیل به شوتوکان کاراته شد. ● سن‌سی‌فوناکوشی کسی است که کاراته مدرن را به ژاپن معرفی کرد. در سال ۱۹۱۷ از او خواسته شد که هنرهای رزمی‌اش را در یک نمایشگاه آموزش فیزیکی که توسط وزارت آموزش برگزار می‌گردید را به اجراء بگذارد. در سال ۱۹۲۲ مجدداً از وی برای نمایشگاه دیگری درخواست مشابهی شد. برای سومین بار چنین درخواستی صورت گرفت، اما این‌بار اجراء در حضور امپراطور و خانواده سلطنتی به معرض نمایش گذاشته شد. بعد از آن سن‌سی فوناکوشی تصمیم گرفت که در ژاپن بماند و به ترویج و آموزش کاراته بپردازد. او در کنار خلق کردن شوتوکان کاراته و معرفی آن به ژاپن و تمام دنیا کتابی به نام ریوکیوکمپو: کاراته دو Ryukyu Kempo: Karate-do نوشت. استاد همچنین کتاب کاراته ـ دو کیوهان Karate-do Kyohan متن اصلی و کتاب راهنمای شوتوکان و همین‌طور زندگی‌نامه خودش را به نام کاراته دو، روش زندگی من My way of life را نوشته است. این کتاب‌ها و هنر او میراث گرانقدر این مرد متواضع، با اصالت و نجیب است. عکس یادبودی از گیچن فوناکوشی در سال ۱۹۶۸ در معبد انکاکو ـ جی ji Temple-Enkaku در کاماکورا نصب گردیده. خوشنویس سمت راست به‌وسیله استاد انجام شده است. و خوشنویس سمت چپ اثر آساهینا سوکن، روحانی اعظم معبد است. که نوشته شده: کاراته نی سته ناشی Karate ni sete nashi کاراته با حمله شروع نمی‌شود. داستان زندگی این استاد با بسیاری از بزرگان کاراته شباهت زیادی دارد. وی علی‌رغم این‌که پسری ناتوان و ضعیف بود، لکن والدینش او را برای فراگیری کاراته نزد استاد لیتوسو بردند. مصرف داروهای گیاهی که توسط تکاشیکی پزشک او تجویز می‌شد از یک‌سو و تعلیمات ارزنده استادش موجب گردید، وی به شاگردی خوب تبدیل گردد. استفاده از اساتید دیگری همچون آساتو Asato، آراکاکی Arakaki و ماتسومورا Matsumura در موفقیت و مهارت وی نقش مهمی ایفا نمود و توانست به ذهنش نظم و ترتیب فوق‌العاده‌ای بدهد. در سال ۱۹۲۲ که وی از اوکیناوا به ژاپن آمد، در خوابگاه دانشجویان ارشد در سویدوبابا Suidibaba توکیو اقامت نمود. او در یک اتاق کوچک زندگی می‌کرد. در طول روز که دانشجویان در کلاس‌هایشان بودند وی به نظافت خوابگاه می‌پرداخت و در شب هنگام به آنها کاراته می‌آموخت. بعد از مدت کوتاهی درآمد خوبی به‌دست آورد و توانست اولین مدرسه کاراته را در میشوجوکو Meisho Juku افتتاح نماید. به‌دنبال آن شوتوکان او نیز در منطقه مجیرو Mejiro کار خود را آغاز کرد و شاگردان بسیاری نزد وی کاراته را فراگرفتند که از آن جمله می‌توان به تاکاگی Takagi و ناکایاما Nakayama در نیپون کاراته کیوکای، یوشیدا Yoshida در تاکودای، اوباتا Obata در کئیو، نوگوچی Noguchi در واسدا و اوتسوکا Otsuka بنیان‌گذار وادوریو کاراته اشاره کرد. گفته می‌شود در تمام سفرهائی که فوناکوشی در داخل و اطراف ژاپن برای نمایش یا سخنرانی می‌رفت، اوتسوکا همراه وی بوده است. هنرهای رزمی در ژاپن در اوائل دهه ۲۰ تا دهه ۴۰ در دست ناسیونالیست‌های افراطی افتاد. آنها اعمالی را که با حرکات وحشیانه همراه نبود هنر محسوب نمی‌کردند. استاد فونوکوشی موفق شد، بر این تعصب غلبه کند و کاراته را در سال ۱۹۴۱ به‌عنوان یکی از هنرهای رزمی ژاپنی به ثبت برساند. نیاز به گفتن نیست که در آن اثنی بسیاری از باشگاه‌های کاراته در ژاپن پیشرفت و رشد چشمگیری کردند. در سال ۱۹۲۶ کاراته به دانشگاه توکیو معرفی شد. ۳ سال بعد از آن کاراته به‌طور رسمی به‌وسیله ۳ نفر از شاگردانش به نام‌های ماتسودا کاستوچی Matsuda Katsui Chi، هیموتسوکازومی Himotsu Kazumi، ناکاچی ک Nakachi K، در سطح وسیعی سازمان یافت. او همچنین باشگاه‌های کاراته را در دانشگاه کیئو Keio و در شی‌چی ـ توکودو Shichi-Tokuda که سربازخانه‌ای بود و در گوشه‌ای از زمین‌های قصر واقع شده بود، تأسیس گردید. فوناکوشی از شی‌چی ـ توکودو هر روز برای آموزش بازدید می‌کرد و همیشه به‌وسیله اوتسوکا، که به‌طور شایسته‌ای به‌عنوان یکی از درخشان‌ترین شاگردان او در ژاپن شناخته می‌شد همراهی می‌شد. کاتای مورد علاقه این شاگرد با افتخار، نای هانچی Naihan chi بود که این کاتا را به همراه شاگرد خارق‌العاده دیگری به نام اوشیما Oshima که پینان کاتا (هییان Heian) را اجراء می‌کرد، انجام می‌داد. یک‌روز که اوتسوکا در شی‌چی ـ توکودو مشغول تدریس بود، یکی از شاگردانش به نام کوگورا از دانشگاه کئیو که دارای کمبرند سیاه دان ۳ در کن دو بود

و در کاراته کمربند سیاه داشت، شمشیری برداشت و رو در روی اوتسوکا ایستاد. تمامی شاگردان به این منظره نگاه می‌کردند تا ببینند عاقبت چه اتفاقی می‌افتد. آنها فکر می‌کردند که هیچ‌کس نمی‌تواند با شمشیر برهنه (Shinken) که در دست یک استاد کن‌دو قرار دارد، مقابله کند. اوتسوکا با خونسردی به کوگورا نگاه می‌کرد و در یک لحظه که او شمشیرش را حرکت داد، وی را خلع سلاح کرد. این عکس‌العمل سریع مبین مهارت اوتسوکا در کاراته بود بود و همچنین درک فلسفه سن‌سی فوناکوشی، که می‌گفت: تمرین مستمر کاتا در مبارزه، بیش از حد لازم به‌کار می‌آید را مورد تصدیق قرار می‌داد. استاد فوناکوشی به همراه خودش ۱۶ کاتا برای ژاپن به ارمغان آورد که عبارت بودند از: ۵ کاتای پینان، ۳ کاتای نای هانچی، کوشانکودای Kushan Ku dai، کوشانکو شو Kushan Ku sho، سی‌سان Saisan، پات سای Pat Sai، وانشو Wan shu، چینتو Chin to، جوته Jutte و جیون Jion. او شاگردانش را بیش از پیش در مراحل پیشرفته متوقف می‌ساخت. آموزش مکرری که او آن‌را بنیان گذاشت نتیجه‌بخش بود. شاگردان او مفیدترین و دقیق‌ترین نوع کاراته را که می‌توان تصور کرد، به‌وجود آوردند. روزی استاد جی‌گورو کانو Gigoro kano بنیان‌گذار جودو نوین، استاد فوناکوشی و ماکوتو گیما Makoto Gima را به کودوکان Kodo kan دعوت کرد. در حدود ۱۰۰ نفر این اجراء را تماشا می‌کردند. گیما که به‌عنوان یک جوان در اوکیناوا زیر نظر یابو کن‌تسو Yabu kentsu تعلیم دیده بود کاتای نای هانشی شودان را انجام داد و سن‌سی فوناکوشی کاتای کوشوکان Kosho Kun (کوشانکودای) را به نمایش گذاشت. سن‌سی کانسو که این اجراء را تماشا می‌کرد، شدیداً تحت‌تأثیر قرار گرفت و راجع به تکنیک‌های مورد استفاده سؤال می‌نمود و از پاسخ‌های آنها احساس رضایت می‌کرد. صرف‌نظر از خلوص و بی‌ریائی او در آموزش هنر کاراته واقعی، بد گویانی نیز داشت. سن‌سی فوناکوشی مرد متواضعی بود. وی افتادگی و تواضع را امری واجب می‌دانست و آن‌را به همه شاگردانش توصیه می‌کرد. او در صلح و آرامش با خودش به همراه پیروانش زندگی می‌کرد. هر زمان که نام گیچن فوناکوشی برده می‌شود مقایسه مرد تائو Tao Man و کوچک مرد Little Man به ذهن متبلور می‌گردد. روزی یکی از شاگردانش پرسید: فرق بین مرد تائو و کوچک مرد چیست؟ سن‌سی پاسخ داد: بسیار ساده است زمانی‌که مرد کوچک، دان ۱ شد به سختی می‌توانست صبر کند و با بلندترین صدا فریاد زد تا به همه بگوید او دان ۱ شده است. وقتی دان ۲ را گرفت به بالای پشت‌بام رفت و این مووضع را با فریاد به مردم اعلام کرد و زمانی‌که دان ۳ شد در داخل اتومبیل‌اش در تمام شهر بوق‌زنان به مردم ارتقاء درجه‌اش را اعلام نمود. سن‌سی این‌گونه ادامه داد که زمانی‌که مرد تائو دان ۱ شد با قدرشناسی سرش را خم کرد و تعظیم نمود. زمانی‌که دان ۲ شد با سر و شانه‌هایش تعظیم نمود و وقتی دان ۳ شد از کمر خم شد و تعظیم کرد و به آرامی از کنار دیوار عبور کرد تا مرد او را نبینند و متوجه وی نشوند. استاد فوناکوشی مرد تائو بود او هیچ تأکیدی روی رقابت، شکستن رکورد، یا مسابقات و قهرمانی نداشت و به‌جای آن به کمال رسیدن فردی تأکید داشت. او به نجابت و شایستگی اعتقاد داشت، وی استاد استادان بود. استاد فوناکوشی در سال ۱۹۵۷ در ۸۸ سالگی درگذشت. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

نینجوتسو در لغت به معنای هنر حركت پنهان میباشد. نین به مفهوم بردباری و تحمل است اما دلالت بر استقامت یا ملایمت نیز دارد. جوتسو نیز به معنای هنر میباشد. وسیله ای برای دفاع از خویشتن و رسیدن به مهارتهای ویژه رزمی برای غلبه بر دشمن و نوعی باور كردن درون آدمی كه آمیخته با طبیعت است پیروان این مسلك را نینجا مینامیدند. نینجا ها كه در هنرهای رزمی استاد بودند, قادر بودند تا در مواقع خطر خود را به اشكال طبیعی و غیر طبیعی در آورند تا از دام دشمن بگریزند. نین جوتسو قبل از ورود به ژاپن فوشو نام داشت كه به معنی هنر سیاه چینی بود, كه توسط آنها بسیار و به تدریج توسعه یافت و به هنر رزمی زیبا, سریع و منعطفی مبدل شد. ● پنج تمرین مختلف ویژگی این هنر را مشخص میكردند ۱) تعادل ۲) چابكی ۳) قدرت ۴) استقامت ۵) مهارت های ویژه ● قدرت نینجا طریقت هنرهای رزمی در جنگیدن و مبارزه كردن خلاصه نمیشود, بلكه به مفهومی بالاتر, یعنی حیات و زندگی و نوعی تعادل و تداخل بین آگاهی فردی و آگاهی كیهانی,اشاره دارد. آنهایی كه شدیدا به منیت و هوای نفسانی چسبیده اند,نمیتوانند با نیروی موجود در كائنات ارتباط برقرار كنند. برای رسیدن به كمال, هنرجو بایستی از دام خودپرستی و خود فریبی رها شود قدرت نینجا با بكارگیری ۵ عنصر نمایان میشود. این ۵ عنصر در پیكر كائنات متجلی است و در تمامی ذرات هستی متبلور میباشد. جالبتر اینكه این عناصر در بدن انسان به صورت ناخالص وجود دارد و انسان با تنظیم انرژیهای فیزیكی و درونی و پاكسازی عناصر, میتواند نیروی مافوق تصور بشر در وجود خود بپروراند و آنرا به كمال برساند.

5 هنر رزمی کشنده در دنیا

فرم های هنرهای رزمی عمدتا به منظور آماده کردن یک شخص به منظور دفاع از خود در برابر حملات ناگهانی و خشونت آمیز توسعه یافت. همچنین برخی از اشکال مبارزه ای برای “ارتقا ذهنی” پدید آمدند و معنویت را در یک فرد افزایش می دهند. با این حال، چند سبک از هنرهای رزمی وجود دارند که هنگام استفاده می توانند بسیار کشنده باشند. امروزه چنین سبک های مبارزه ای عمدتا توسط ارتش یا سازمان های اجرای قانون استفاده می شوند. بنابراین، در ادامه این مقاله از سایت ژیار آنلاین به معرفی 5 فرم مبارزه خواهیم پرداخت که می توانند بسیار کشنده باشند. سامبو – روسیه "دفاع شخصی بدون سلاح" ترجمه  Sambo می باشد که اساسا یک هنر رزمی وحشیانه در روسیه است. سامبو برای اولین بار در اوایل دهه 1920 توسط ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی برای بهبود کلی مهارت های رزمی در بین سربازان توسعه یافت. این هنر رزمی توسط Viktor Spiridonov و Vasili Oschepkov کشف شد. این فرم مبارزه اساسا شامل 3 بخش است: ورزش سامبو، مبارزه با سامبو و مامبوی آزاد. همچنین این هنر رزمی شامل حرکت هایی مانند قفل پا، نگهداری چوک، و همچنین استفاده از ضربات مکرر پا، آرنج و زانو می باشد. اگر این هنر رزمی به درستی مورد استفاده قرار گیرد می تواند بسیار کشنده باشد. موی تای – تایلند "هنر هشت عضو" همان چیزی است که به عنوان هنر رزمی مبارزه ای وحشیانه معروف به موی تای شناخته می شود. این اساسا شامل تکنیک های بالینی و استفاده از زانوها، آرنج، مشت و سینه ها می باشد. از نظر تاریخی، این نوع از مبارزه در اواسط قرن هجدهم توسط مبارزی به نام Nai Khanomtom متعلق به سلسله سیام و هنگام جنگ با سلسله Konbaung پدید آمد. علاوه براین، در این سبک از هنر رزمی یک مبارزه با ترکیبی از مشت زدن (Chok)، لگد زدن (Te)، زانو (Sok)، پرتاب پا (Thip) و کشتی گیری برای غلبه بر حریف انجام می شود. در حال حاضر، از آنجا که استفاده از موی تایمی تواند منجر به مرگ یک جنگنده مبارز شود می توان آن را جزء لیستی از هنرهای رزی کشنده قرار داد. سیلات ملایو- مالزی سیلات مالایو (Silat Malay) اصطلاحی است که بطور معمول برای اشاره به یک هنر رزمی وحشیانه از مالزی به نام Silat Melayu گفته می شود. ظاهرا این نوع مبارزه در حدود 2000 سال پیش در فرهنگ مالایی توسعه یافته است. علاوه براین، این هنر رزمی از حرکاتی مانند چنگ زدن و قفل شده پشتیبانی می کند. این اساسا شامل استفاده از حرکات سریع دست و پاها می باشد. این اساسا شامل استفاده از حرکات سریع دیت و پاها می شود تا به راحتی به حریف برسد. با این وجود، Silat Melayu یکی از چند فرم هنر رزمی می باشد که بسیار مرگبار است. آرنیس – فیلیپین اسکریما یا کالی یک فرم وحشیانه از یک هنر رزمی فیلیپینی به نام آرنیس می باشد. به نظر می رسد که آرنیس ورزش ملی فیلیپین نیز می باشد. این سبک مبارزه ای عمدتا شامل استفاده از سلاح هایی مانند چوب، چاقو و سلاح های تیغه دار می باشد. علاوه براین، تکنیک های "دست باز"  (یعنی استفاده از دست ها) نیز در این سبک هنر رزمی استفاده می شود. باتوجه به تکنیک، حرکاتی مانند چنگ زدن و قفل های مشترک عمدتا توسط رزمی کار در طول یک مبارزه استفاده می شوند.  از لحاظ تاریخی، این سبک مبارزه به وسیله طبقه کشاورزان ابداع شده است و یکی از هنرهای رزمی کشنده به شمار می آید. کراوماگا مبارزه با تماس ترجمه این هنر رزمی وحشیانه می باشد. علاوه براین، تکنیک های مورد استفاده در این نوع مبارزه شامل عناصر مربوط به بوکس، کشتی، آیکیدو، جودو و کاراته می باشد. کراو ماگا مبتنی بر فلسفه ای است که خشونت را تشویق می کند و یکی از چند هنر رزمی است که می تواند در هنگام استفاده موجب آسیب جدی و حتی مرگ شود.