eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.3هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
605 ویدیو
204 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
#باشگاه_نویسندگان_حوزوی_رسا ______________________🍃 #یادداشت | کنکاشی در سبک زندگی اسلامی | حقوق فرد و اجتماع از منظر امام سجاد 📌صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد(ع) خورشیدی است که رایحه وحی الهی از آن استشمام می‌شود و همچون قرآن دربرگیرنده عالی‌ترین دستورالعمل زندگی است. 🔶اگر مبارزه با فساد و نبرد با مفسدان در زمین از مهم‌ترین تکلیف‌ها، به‌ویژه تکلیف الهی انسان مصلح باشد، امام زین‌العابدین (ع) نقش ارزنده‌ای را در ادای این تکلیف و وظیفه ایفا کرده است. تفاوت دوران امام با دوران دیگر این بود که دوران او مشکلات اجتماعی ویژه‌ای داشت هر چند این مشکلات ممکن است در بسیاری از عصرها باشد، لیک بروز آن‌ها در دوران او، بسیار روشن و به‌صورت انبوه بوده است چنانکه اما با شیوه‌ای خاص به حل این مشکلات پرداخت، 🔶صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد (ع) خورشیدی است که رایحه وحی الهی از آن استشمام می‌شود و همچون قرآن دربرگیرنده عالی‌ترین دستورالعمل زندگی است و باید توسط گروهی از دانشمندان خبره، همه ابعاد و موضوعات این کتاب مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا کتاب‌هایی که از این منبع پرنور منتشر می‌شود جامع‌ترین برنامه‌ها و عالی‌ترین دستورالعمل‌ها را برای زندگی بشر به عرصه عمل درآورد. ✍ سمانه دهقانی #امام_سجاد #حقوق_اجتماعی #حقوق 🌐rasanews.ir/002ZMA 🆔 @rasanews_agency
🔹 کهنه زخم ها رفقای عزیزم! ساعتی پیش به یاد گزارش تاثیر گذاری از کتاب "رَبیعُ الابرار" نوشتۀ زَمَخشَری افتادم. او در صفحۀ 459 از جلد سوم کتابش نوشته است: آنگاه که امام باقر علیه السلام در حال غسل دادن بدن مبارک پدرشان بودند در پشت بدن امام زین العابدین علیه السلام آثاری از زخم های کهنه مشاهده شد. برخی از شیعیان که با چشمان اشک بار و دل های حزین نظاره گر این صحنه بودند به ناگاه صدای شیون و فغانشان به هوا بر خاست! آنهایی که رمق حرف زدن داشتند علت این کهنه زخم ها را از امام باقر علیه السلام سوال کردند که امام در پاسخ فرمودند: مدتی بود بارندگی در مدینه کم شده بود و همسایگان امام به سختی آب مورد نیاز خود را تأمین می کردند. از این رو امام زین العابدین علیه السلام برای کمک به همسایه ها با دلو از راه های دور آب تهیه می کردند و آن را به دوش کشیده و به درب خانۀ همسایه های ناتوان می بردند. این کهنه زخم ها آثار بر جای مانده از آن روزگار می باشد! ✍علیرضا نظری خرّم @HOWZAVIAN
💐 یک صحیفه نور می‌نوشد دلم تا با توأم ناگهان پر می‌کشی دریا به دریا می‌روی آه ای ابر کرامت تا کجاها می‌روی... برنمی‌داری سرت را از بهشت سجده‌گاه کس نمی‌داند که هستی یا ز دنیا می‌روی آن‌چنان لبریزی از شور مناجات و دعا کز حضیض خاک تا اوج تماشا می‌روی... یک صحیفه نور می‌نوشد دلم تا با توأم من دلم می‌گیرد از این لحظه‌ها تا می‌روی صبر کن ای چشم بیدار تماشا لحظه‌ای آه... ما را هم ببر با خویش هرجا می‌روی... علیه‌السلام 💠 @shaeranehowzavi
🔅 درس زندگی بر مدار سبک زندگی امام سجاد علیه السلام ✍️ جواد رستمی، روزنامه‌نگار حوزوی زندگی وقتی شیرین می شود که به حقوق یکدیگر احترام گذاشته و نسبت به هم ایثار و ازخودگذشتگی و صبر و تحمل داشته باشیم. همین چند واژه ساده اگر در زندگی جریان داشته باشد نتیجه آن آرامش روحی و روانی در کنار همدلی و وفاداری و مهر و محبت بین اعضای خانواده خواهد بود. از آنجا که معمولا مرد به خواستگاری زن رفته و او را برای یک عمر همراهی و زندگی انتخاب می کند بر وی لازم است به همسر و حقوق او توجه داشته باشد. مکارم الاخلاق جلد۲صفحه ۳۰۱ از امام سجاد(ع)نقل می کند: حق زن این است که بدانی خداوند عزوجل او را مایه آرامش و همدلی تو قرار داده و این لطف و نعمتی از سوی خداوند است پس او را گرامی بدار و نرم خو باش. این روایت شریف آرامش و همدلی را نعمتی برای مرد معرفی می کند که خدا از طریق همسر به او ارزانی داشته است و قدردانی از این نعمت با گرامی داشتن زن و رفتاری گرم و خلق و خویی خوش، معنا می یابد. در واقع این رفتار مرد هم شکر نعمت و هم ادای حق زن محسوب می شود. امام سجاد(ع) در نقش پدر زن وسایل جلد۱۴ صفحه ۴۲ از قول امام صادق(ع) بُرشی از سبک زندگی امام سجاد(ع) را در نقش پدر زن و یا برادر زن نقل می کند که حضرت هر وقت شوهر دختر و یا خواهرش نزد او حاضر می شد عبای خویش را برای او پهن کرده تا بر روی آن بنشیند و به گرمی با او سخن می گفت. آنچه به طنز در فضای مجازی و به طبع در فضای جامعه امروز نشر می دهند خلاف این حرکت و سبک زندگی اسلامی است و در واقع برخورد بین داماد با پدر زن و برادر زن را پُر طنش جلوه می دهند. در حالی که وجود احترام و صمیمیت بین آنها در زندگی طرفین تاثیر نیک و آکنده از آرامش دارد. به خصوص در زندگی زوجین، احترام و اهمیت از سوی پدر زن و دیگر بستگان او، زن را در نگاه مرد عزیز و گرامی می دارد و گرما بخش کانون خانواده آنها می شود. امام سجاد(ع) در نقش کارفرما مجموعه رفتار و گفتار معصومین(ع) سبک و شیوه زندگی برای پیروان آنها محسوب می شود همانطور که گفتار امام در باب حق زن و یا رفتار ایشان در نقش پدر زن با داماد بیان شد. رفتار و گفتار آن حضرت با غلامان و کنیزان هم درسی برای امروز ما در رابطه کارفرما با کارگر محسوب می شود. هرگز تندخویی نمی کرد خود را بالاتر و دور از آنها تصور نمی کرد بلکه با آنها بر یک سفره و یک غذای مشترک، شریک می شد و احوال آنها بوده و دلجویی می کرد. رفتار محبت آمیز آنها را گاها با پاداش بزرگتر پاسخ می داد مثل آنجا که خادمی به ایشان گل داد و حضرت در مقابل، سخاوتمندانه پذیرای لطفش شد و او را آزاد کرد. @HOWZAVIAN
🔴 انسانیت و شکر ✍️ حجت الاسلام دکتر احمدحسین شریفی، رئیس دانشگاه قم درباره معیار و ملاک انسانیت و تمایز آدمی از سایر موجودات به ویژه سایر جانداران و حیوانات، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است: «ناطقیت»، «عقلانیت»، «ابزارسازی»، «اعتبارسازی»، «کمال‌خواهی»، «زیبایی‌خواهی»، «هنرمندی»، «تاریخ‌مندی» و امثال آن از جمله ملاک‌ها و معیارهایی است که برای تمایز انسان از غیر انسان بیان شده است. امام زین‌العابدین علیه السلام در نخستین دعا از دعاهای «حمد و شکرگزاری نسبت به نعمت‌های الهی» را نشانه انسانیت و مرز میان انسان و حیوان می‌داند و می‌فرماید: وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ. وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ: «إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا.» ستایش خدایی را سزاست که اگر از بندگانش شناخت ستایش خود را دربرابر نعمت‌های که پیوسته بر آنان فرو می‌فرستد، از بندگانش دریغ می‌کرد،‌ هر آینه از نعمت‌هایش بهره‌مند می‌شدند در حالی که ستایش و شکر او را به جا نمی‌آورند. و در رزقش غرق می‌شدند در حالی که شکر او را به جای نمی‌آورند. و اگر چنین می‌بود، آنگاه از دایره انسانیت خارج شده و در زمره چارپایان به شمار می‌رفتند. و بلکه چنان می‌شدند که خدای متعال می‌فرماید: «چون چارپايانند، بل از چارپايان هم گمراه‏تر.» @HOWZAVIAN
🔴هوش هیجانی؛ در حکایتی از امام سجاد(ع) ✍️ احمدحسین شریفی 🔻یکی از مهم‌ترین شاخص‌های «هوش هیجانی» بالا، این است که به هنگام بحث و گفتگو، 🔸اولاً، کنترل احساسات، عواطف و هیجانات خود را در دست داشته باشیم، و هرگز اجازه ندهیم که طرف مقابل، مدیریت احساسات و عواطف و هیجانات ما را به دست بگیرد؛ 🔸و ثانیاً، توانایی مدیریت و کنترل هیجانات طرف مقابل را هم داشته باشیم. 🔸با مراعات این دو قانون حتماً کنترل و مدیریت فضای گفتگو را نیز در دست خواهیم گرفت. و نتیجه مطلوب خود را خواهیم گرفت. 🔻شیخ مفید در ارشاد می‌نویسد: جوانی، نسبت به جسارت کرده و ناسزا می‌گفت و در پیش روی آن حضرت ناشایست‌ترین حرف‌ها را به امام زد. اما امام سجاد لب به سخن باز نکرد و وی را به حال خود گذاشت. پس از آنکه آن مرد رفت؛ امام سجاد به آنها که در حضورش بودند گفت: کلمات آن جوان را شنیدید. دوست دارم همراه من به ملاقاتش برویم و پاسخ مرا ببینید. آنها که مایل بودند آن جوان بدگو را به سزایش برسانند، همراه امام به راه افتادند. امام نیز در حالی که می‌گفت: «و الکاظمین الغیظ و العافین عن الناس و الله یحب المحسنین» به راه افتاد. ... آن جوان نیز به محض مشاهده‌ی امام، جای تردید برایش باقی نماند که وی برای تنبیه و جبران دشنام وی به ملاقاتش آمده است. امام سجاد علیه السلام پیش آن جوان آمد و رو کرد و گفت: اگر نسبت‌هایی که به من دادی در من وجود دارد از درگاه خدا پوزش می‌خواهم و استغفار می‌کنم. اما اگر نسبت‌های تو دروغ بوده باز هم از درگاه خداوند می‌خواهم گناه تو را ببخشد. آن جوان که یک چنین عفو و گذشت و بزرگواری از امام سجاد مشاهده کرد جلو آمد و پیشانی آن حضرت را بوسید و با چشمانی لبریز از اشک گفت: یابن رسول الله! آنچه به تو گفته‌ام صحیح نبوده است. @HOWZAVIAN
12-esajjad-1.mp3
زمان: حجم: 4.52M
بسته راه چاره دید و گریه کرد طفل بی گهواره دید و گریه کرد دختر آواره دید و گریه کرد روسری پاره دید و گریه کرد او چهل سال است کارش گریه است مداحی شهادت امام سجاد عليه السلام حاج محمود کریمی (ع) @HOWZAVIAN
🔰 دو پرده از پیامبر کربلا ✍️ سید محمدحسین دعائی ۱. اگر امام حسین علیه السلام، در جمع جوانمردان آزاده، در کنار قمر بنی‌هاشم و با دستی باز ــ که شاید بر قبضۀ شمشیر هم بود ــ به حُر فرمود: «أ فبالموت تُخوّفنی؟» یا «مرحبا بالقتل فی سبیل الله» امام سجاد علیه السلام هم در جمع زنان و دختران اسیر، در کنار زینب کبری و البته با دستی بسته، خطاب به ابن‌زیاد فرمود: «أ بالقتل تُهدّدنی؟ أ ما علمت أن القتل لنا عادة و کرامتنا الشهادة؟» و این‌گونه بود که منطق و در تاریخ جاری شد. ۲. اگر قمربنی‌هاشم، در آن لحظات آخر، به سیدالشهداء سلام الله علیه عرض کرد: «قد ضاق صدری و سئمتُ من الحیاة و اُرید أن اَطلب ثاری من هؤلاء المنافقین»، امام سجاد علیه السلام هم با وجود مریضی و ضعف شدید، به زینب کبری سلام الله علیها فرمود: عمه جان! به من شمشیری بده تا از فرزند رسول خدا دفاع کنم؛ چراکه: «لا خیر فی الحیاة بعده». و این‌گونه بود که منطق و سامان یافت. @HOWZAVIAN
در عظمت سلام الله علیها همین قدر بس که علیه‌السلام به او فرمود: «در نماز شب مرا فراموش نکن!» و علیه‌السلام هم فرمود که ایشان «عالمه‌ی غیر معلّمه» است. این که دو امام معصوم و حجت الهی چنین بیانی را درباره شخصی ابراز کنند نشان از بزرگی و مقام والای او دارد. @HOWZAVIAN
🟢القاب امام سجاد(ع) ✍️ احمدحسین شریفی القاب یک فرد بیانگر ویژگی‌های اخلاقی، باطنی، شخصیتی و احیاناً ظاهری و جسمانی او بوده و هستند. در میان گذشتگان، به ویژه اعراب، ملقب کردن افراد به لقب‌های متعدد امری مرسوم و متعارف بود. امام سجاد علیه السلام نیز به القاب متعددی نامگذاری شده است که همگی آنها بیانگر فضیلت‌های اخلاقی، معنوی و شخصتی آن بزرگوار هستند. از جمله مشهورترین القاب آن حضرت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: یک. زین العابدین(زینت عبادت‌کنندگان): این لقب بیانگر برجستگی آن حضرت در اطاعت و عبادت خدای متعال است. و دوست و دشمن پذیرفته‌اند که آن حضرت سرآمد عابدان روزگار بوده است. دو. ذوالثّفنات (صاحب پینه‌ها)‏: به تعبیر امام باقر علیه السلام در اثر کثرت و طولانی بودن سجده‌های امام زین‌العابدین علیه السلام، مواضع سجده (دستان و پیشانی و زانوان) آن حضرت پینه‌ می‌بست. و از این جهت وی را ذوالثفنات می‌گفتند. سه. سجّاد: از جمله القاب شریف آن حضرت که بدان شهرت داشتند، لقب «سجّاد» است. و این به خاطر سجده‏‌هاى فراوان ایشان بود. چهار. زکىّ(پاک و طاهر): با اینکه امام سجاد علیه السلام معصوم بود و از خانواده معصومان و پاکان، اما به دلیل پاکی و پارسایی و طهارت فوق‌العاده و فراتر از حد انتظاری که داشت، او را «زکی» هم می‌گفتند. پنج. امین: با آنکه امانت‌داری از فضایل اخلاقی مورد انتظار از هر مسلمانی است؛ اما به دلیل تأکید ویژه آن حضرت بر این فضیلت و تبیین گستره وسیع آن و سخنان شگفت‌انگیزی که در این موضوع می‌فرمودند همچون پیامبر اکرم (ص) ملقب به لقب «امین» شدند. از شگفت‌انگیزترین حکمتهای منقول از آن امام همام که بیانگر ارزش والای امانت‌داری است این است که می‌فرمودند: «اگر قاتل پدرم، شمشیرى را که بدان وسیله پدرم را به قتل رسانده در نزد من به امانت گذارد، به او بازمى‏ گردانم.» شش. ابن الخیرتین‏(فرزند دو برگزیده): برگزیده عرب، اجداد پدرش امام حسین علیه السلام، و برگزیده فارس (اجداد مادرش شهربانو که دختر پادشاه وقت ایران یزدگرد سوم بوده است). @HOWZAVIAN
🔰 هنر تبلیغی امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) 💠 غلامعباس هاشمی همدانی 🔸 تبلیغات اموی، عداوت با امیرالمومنین علی (علیه السلام) و خاندان عصمت را در سراسر جغرافیای اسلامی گستراند تا جایی که بالای هفتاد هزار منبر علی علیه السلام سب و لعن می شد. منبر در آن زمان رسانه رسمی در بلاد بود یعنی مانند آگهی بازرگانی امروز در پس و پیش از هر برنامه عبادی و سیاسی امام علی را لعن می کردند. ▫️حتی دوستان امیرالمومنین در بلاد اسلامی از دشمنی بنی امیه در امان نماندند. تعقیب، شکنجه و شهادت حجر بن عدی، عمرو بن حمق خزاعى، جويريه بن‌مسهر  و رشيد هجرى نمونه های برجسته ای از ابراز کینه و دشمنی به دوستان علی علیه السلام است. 👌 در این میان، سرزمین شام که قلمرو وسیعی مانند سوریه، فلسطین، لبنان و اردن را شامل می شد در دشمنی با امیرالمومنین و خاندان آن حضرت با همه بلاد اسلامی متفاوت بود؛ زیرا شام در زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فتح نشده بود از همین روی از معارف و حقائق اسلام بهره ای نبرد. شام در سال چهاردهم هجری و در زمان خلیفه دوم فتح شد و به دست مسلمانان افتاد. یزید بن ابی سفیان اولین حاکم شام به وسیله عمر منصوب شد و پس از او معاویه حاکم شام شد، در نتیجه مردم شام از ابتداء با افکار و اندیشه اموی تربیت یافتند. تربیت اموی یعنی قرآن در بین مردم حرف اول را می زند ولی با تفسیر اموی، پیامبر و عترت پیامبر حریم اول را دارند ولی با تفسیر اموی. ▫️تربیت اموی یعنی مردم راه های توحید را فرا گرفتند ولی اسباب کفر و شرک را ندانستند. و این تربیت اموی است که شام را از همه بلاد اسلامی ممتاز می کند. تا سال ۳۵ اندیشه وحی ستیزانه اموی در شام حاکم بود از سال ۳۵ هجری و به خلافت رسیدن امام علی علیه السلام، علاوه بر اندیشه وحی ستیز اموی، ترویج افکار علی ستیزانه نیز در دستور کار قرار گرفت. ۲۶سال مداوم علیه امیرالمومنین برنامه ریزی کردند تا جایی که بغض و کینه آن حضرت و فرزندانش را جزو عبادات مهم دینی شمرده شد. 🔸 پس از ورود امام سجاد (علیه السلام) و زینب کبری (سلام الله علیها) به شام و توقف کوتاه آنها در شام به ویژه دمشق و اطراف آن، حقیقت تبلیغ با زبان امامت تجلی نمود. 🔸 محیط فکری شام بر اثر بيدارى و آگاهی مردم به وسیله سخنان و رفتار تبلیغی امام سجاد(عليه السلام) و زينب كبرى(سلام الله علیها) پس از ده ها سال تبیین، تفسیر و تبلیغ دستگاه بنی امیه علیه علی (علیه السلام) و اهل بیت،چنان بر علیه یزید و بنی امیه شد که به آستانه انقلابی بزرگ رسید. از همین رو با اینکه یزید در باطن از کرده خود پشیمان نبود در ظاهر، شهادت امام حسین را به گردن ابن زیاد انداخت و از این عمل اظهار ندامت نمود و در صدد بود در ظاهر، امام سجاد را تکریم نموده تا از خشم مردم بر علیه خود بکاهد. با این حال بنیان همه تلاش های فکری و فرهنگی بنی امیه فرو ریخت و پیوند علی (علیه السلام) و اهل بیت با قرآن برای همیشه در جهان اسلام آفتابی شد و اهل بیت در جایگاه والای خود نشستند. جریر طبرى نقل مى كند: يزيد پسر مرجانه را لعن مى كرد و مى گفت: فَبَغَّضَني بِقَتْلِهِ إِلَى الْمُسْلِمِينَ وَ زَرَعَ لي في قُلُوبِهِمُ العَداوَةَ، فَبَغَّضَنِي الْبِرُّ وَ الْفاجِرُ بِمَا اسْتَعْظَمَ النَّاسُ مِنْ قَتلي حُسَيْناً. (تاريخ طبرى، ج 4، ص 389) ابن زياد مرا با كشتن حسين بن علی مبغوض مسلمانان کرد و بذر عداوت با من را در قلبشان كاشت. پس همه مردم مرا منفور می دارند به سبب اینکه مردم قتل حسین به دست من رامصیبت بزرگی می دانند. @howzavian_hamedan
◻️شُکر و شادمانی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] خدای متعال به صورت علنی و آشکار اعلام کرده است: وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديد (ابراهیم، ۷) به یاد آورید آنگاه كه پروردگارتان اِعلام كرد: «اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، حتماً [نعمت‌] شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.» در این آیه یک قانون قطعی و لایتغیر خدای متعال بیان شده است که «شکرگزاری» موجب «زیادت نعمت» می‌شود و بی‌توجهی به خدا و «ناسپاسی نعمت‌های الهی» موجب «تنگنا» و سختی و گرفتاری‌های شدید دنیوی و اخروی می‌شود. در روایتی از (ص) چنین نقل شده است: مَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بَابَ شُكْرٍ فَخَزَنَ عَنْهُ‏ بَابَ الزِّيَادَةِ؛ خداوند دَرِ شكر را بر روى بنده‌اى نگشود كه دَرِ فزونى [نعمت ] را بر روى او ببندد [دو] یکی از آثار روحی و روانی شکرگزاری، شادمانی است. انسان شاکر، شادمان و بانشاط است. بنابراین شکرگزاری متوقف بر شادمانی نیست؛ بلکه شکرگزاری عامل شادمانی است. حتی شکرگزاری نسبت به ناداشته‌ها. یک انسان موحد چون همه امور را به دست خدا می‌داند، حتی نسبت به ناداشته‌هایش نیز از خداوند سپاسگزاری می‌کند؛ زیرا خدای متعال را خیرخواه محض و حکیم می‌داند و به همین دلیل مطمئن است که خیر و حکمتی در محروم شدن او از نعمتی هست که خداوند آن را از او بازداشته است. به همین دلیل در هر حالتی شاکر خداوند است. علیه السلام در دعای سی‌ و پنجم صحیفه سجادیه چنین دعا می‌کنیم: وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاكَ عَلَى مَا خَوَّلْتَنِي؛ پروردگارا، شکرم را بر آنچه از من بازداشته‌ای افزون‌تر از شکرم بر آنچه به من عنایت کردی قرار ده. [سه] می‌دانیم که شکر هم انواع دارد: شکر زبانی و شکر عملی دو نوع از انواع آن هستند: بهتر شکر زبانی، آنگونه که امام صادق علیه‌السلام به ما یاد داده است، این است که به هنگام یادآوری نعمت‌های الهی این ذکر را بگوییم: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» و شکر عملی هم، به تعبیر امام صادق علیه السلام، پرهیز از نافرمانی خدای متعال و دوری از گناهان است: «شُكْرُ النِّعْمَةِ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ» [چهار] در دیوان شمس، در غزل ۷۱۲ همین مضامین را به زیبایی منتقل می‌کند. این غزل در مجموع حاوی ۷ بیت است که مضمون سه بیت اول آن است که هر گاه نعمتی دیدید، شاکر باشید؛ تا در اثر شکرگزاری شما، آن نعمت و خوشی افزون شود. و مضمون چهار بیت بعدی نیز این است که حتی اگر تلخی و غمی هم دیدید، باز هم شاکر باشید. و آن را با هیچ کس در میان نگذارید. رضایت و شاکر بودن شما موجب می‌شود که آن تلخی و غم، نه تنها در جان شما اثر نکند بلکه به دیگران هم سرایت نکند. خوش باش که هر که راز داند/ داند که خوشی خوشی کشاند شیرین چو شکر تو باش شاکر/ شاکر همه دم شکر ستاند شکر از شکرست آستین پر/ تا بر سر شاکران فشاند تلخش چو بنوشی و بخندی/ در ذات تو تلخیی نماند گویی که چگونه‌ام؟ «خوشم من»/ گویم «ترشم»، دلت بماند گوید که نهان مکن و لیکن/ در گوشم گو که کس نداند در گوش تو حلقه وفا نیست/ گوش تو به گوش‌ها رساند @howzavian_hamedan