eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.4هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
435 ویدیو
168 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارسال یادداشت‌ @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
🖋 رضا بابایی فوت کوزه‌گری را در مشت خود پنهان نمی‌کرد ✍سعید احمدی استاد رضا بابایی را تا سال ۱۳۸۲ نمی‌شناختم. شوق به نوشتن و دانستن فنون قلم مرا به درس و مجلس نغز و آموزنده و طنزآمیز او کشاند و تا اکنون از او و آثارش بهره‌ برده‌ام. پیش‌تر، کسان دیگری را دیده بودم که دم از قلم بزنند و فن نگارش بیاموزند یا کتاب‌هایی را خوانده بودم که خدای نهاد و گزاره ادبیات فارسی باشند؛ ولی بابایی جنس دیگری داشت. او شاید خدای مطلق ادبیات نبود؛ اما در آموزگاری از دیگران سرتر و پُرتر بود. او بخل نداشت و هیچ فوت کوزه‌گری را توی مشت خود پنهان نمی‌کرد که مبادا شاگردی همه هنرهای او را برباید و کارش را از سکه بیندازد. او سخاوتمندانه و استادانه هر چه در چنته داشت رو می‌کرد و پرسش هیچ شاگردی را بی‌پاسخ نمی‌گذاشت. همین صفت سکه او را بی‌مانند می‌کرد. تنها با او و پای درس او دانستم نویسندگی آستانی بلند دارد و هر کسی را دست‌رساندن بر بلندای آن نشاید و نباید؛ البته بدون ناامیدی و یاس از تلاش. بهتر بگویم: قله قلم را می‌شد با او دید؛ اگرچه در پایه یا دامنه آن گام برداری و برای فتح آن بکوشی. بابایی به درست یا غلط از اندیشه تهی نبود و برای خودش مشرب مشخصی داشت؛ اما اندیشه‌های مخالف خود را نیز بر می‌تابید. شاید مذاق فکری او را نمی‌پسندیدی؛ ولی سلوک عملی و اخلاق حرفه‌ای او را می‌ستودی. استاد بابایی سنگ بنای محکم و راستِ نسلِ نو نویسندگان حوزه است. بسیاری را می‌شناسم که مدرس فن نگارش‌اند و شاید نامی از او هم نبرند؛ اما شیوه او در بند بند درسنامه حضور واضحی دارد. او دیگر در میان ما نیست و روح نقاد و خردگرایش از تن خسته و دردمندش پر کشید و رفت تا مولوی و حافظ را از نزدیک ببیند و شرح و نقد کند. استاد رضا بابایی "مرجع نسل نو نویسندگان حوزوی" است که توانسته این فن را با سخاوت کامل به موافق و مخالف اندیشه‌های خود به یادگار بسپارد. بی‌گمان امروز هجدهم فروردین ۱۳۹۹ حوزه علمیه یکی از تاثیرگذارتربن شخصیت‌ها و سرمایه‌های انسانی خود را از دست داده و "ثلمه لایسدها شیئ" مصداقی دوباره اما متفاوت یافته است. خدایش بیامرزد و یاد و نامش گرامی @ghalamdar @howzavian
✅گروه منبر دیجیتال👇👇 اشتراک محتوای دینی و معنوی لطفا محتوای مذهبی و معنوی و دینی برای تبلیغ ونشر عمومی در ایام شعبانیه وماه مبارک رمضان رو به این گروه ارسال کنید و از مومنین دیگر هم دعوت بفرمایید لینک گروه👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2879389731C9b4c3b6929
نسخه سوم: بحث در مورد صادرات داروهای منع شده از جهان اول به جهان سوم روشنگر بسیاری از مسائلی است که در گرداگرد کوشش برای ارزیابی فرهنگ _ایدئولوژی مصرف گرایی در جهان سوم وجود دارد. از نظر حکومت های جهان اول که به طور جدی نگران از دست رفتن بازار محصولات خود در اثر رقابت خارجی هستند، هر اقدامی که مشکلات بیشتری ایجاد کند، ناراحت کننده است. با این وصف، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد شرکت های فراملی دارویی اطلاعات کافی در اختیار مصرف کنندگان جهان سوم قرار نمی دهند. 📌کاری از تحریریه https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
🔰 شب محاکمه ✍ مجید پاک نیت 🔸 شب گذشته، نخستین جلسۀ محاکمۀ منتقدان پایتخت 6 به ریاست قاضی گبرلو، از شبکۀ اول سیما پخش شد.😁 📒 خلاصهٔ گفتگو (برداشت شخصی): 1️⃣ رسانۀ ملی بر سر مردم منت گذاشته که پایتخت را پای میز نقد (بخوانید تطهیر) کشانده؛😒 2️⃣ سیروس مقدم با تجربه است و عوامل فیلم در شرایط کرونا کار کردند (جیک نزنید و فتیلۀ نقد را پایین بکشید)؛🤐 3️⃣ پایتخت 6 هم قصۀ اصلی داشت و هم قصۀ فرعی. داستان اصلی فیلم هم روشن بود!؛🤮 4️⃣ فیلم طنز حق دارد با هر چیزی و هر طوری که می‌خواهد شوخی کند!(حتی نمادهای یادآور فساد؛ توجیه وسیله برای رسیدن به هدف)؛😏 5️⃣ فیلم باید واقعیت‌ها را بگوید و به روز باشد (عجبنا که واقعیت،‌ اغلب شامل رذائل اخلاقی می‌شود!)؛🤨 6️⃣ در پایتخت 6 هیچ چیزی غیر عادی نبود؛ کپی‌کاری از آثار سینمایی و تلویزیونی دیگر روند عادی فیلم‌سازی است!؛😠 7️⃣ رضایتمندی از پایتخت بی‌نظیر و دست‌نیافتی بوده و هست!؛😳 8️⃣ منتقدان پایتخت با ضدانقلاب همنوا شدند؛😡 9️⃣ انتقاد از پایتخت حاصل شیطنت عده‌ای تخریب‌گر است؛😱 🔟 منتقدان اقلیت هستند، پس حرفشان درست نیست؛🙄 1️⃣1️⃣ شاهنامه آخرش خوش است. قسمت‌های تکمیلی پایتخت همۀ بدی‌ها و رذائل انباشته شدۀ قبلی را پاک می‌کند.🤧 ◀️ نتیجه: 🔺 گرچه رئیس سازمان دستور بررسی داد، اما نه خانی آمده، نه خانی رفته! همه چیز تحت کنترل است!؛😌 🔺 تفکر حاکم بر سازمان برای جذب مخاطب و سرمایۀ بیشتر بت‌هایی ساخته که نمی‌تواند بشکند؛🤑 🔺 فعلا همین آش است و همین کاسه؛ غایت تلویزیون سرگرمی است، نه تربیت (دانشگاه).😴 @majid_pakniyat
💐 مردی بزرگ که جامعه اش را می شناخت ✍️ احمد اولیایی بمناسب 20 فروردین، سالروز شهادت شهید مرتضی آوینی «حضور» و «لمس» دو کلیدواژه فهم فرهنگ اند و فهم فرهنگ نیز مقدمه ی اظهار نظر و حل مشکل جامعه و فرهنگ خواهد بود. چگونه می توان جامعه و آنچه در کف آن رخ می دهد را لمس نکرد و در مورد آن اندیشید؟ چگونه می توان بدون حضور در کنار مردمانی که قرار است تحلیلشان کنیم، تحلیلشان کنیم؟! این حضور و لمس به معنای همرنگی نیست بلکه به معنای زیست مشترک است. این «زیستن» است که چشمان تحلیلگر فرهنگی و اجتماعی را تیزبین و دقیق تر می کند. آوینی اینچنین بود. آوینی بدون حضور در جامعه و لمس آن، آوینی نشد. او خود از یک «راه طی شده» می گوید. کتاب «انسان موجود تک‌ساحتی» هربرت مارکوزه را هر چند نخوانده بود اما طوری به دست می گرفت که همه بگویند چقدر می فهمد. دیگر، نوع سبک زندگی، پوشش و غیره اش را می شود از زندگینامه اش پیدا کرد؛ به قول خودش سبیل نیچه ای می گذاشت و موسیقی کلاسیک گوش می داد و شب شعر می رفت. غرض، آوینی هرچند متحول شد اما توانایی فهمش از اجتماع علاوه بر دانش، بر حضورِ قبل تحولش بنا شده بود. اساسا انسان هایی که متحول می شوند و تحول آن ها از جنس تعالی ست، دیگر از گذشته شان گفته نمی شود و حال آنکه اگر آن گذشته نبود، تحولش معنایی نداشت. آن هم برای کسی که بعد از تحول، می خواهد بنویسد، تحلیل کند و نسخه بپیچد. دوستان و دوستداران انقلابی، حزب اللهی و جبهه ایِ آوینی که او را کامل می شناسند و از مقامات بالای اخلاقی و عرفانی و تعهد انقلابی اش مطلعند، بگذارید جوانان امروز کوچه پس کوچه های جامعه هم بدانند که آوینی، نوشته و گفته هایش فقط یک دغدغه و یا برآمده از روحیه مذهبی اش نبوده بلکه او با شما زیسته، بین شما حضور داشته و شما را لمس کرده است. این سیاهه نه توانایی بیان چیستی و چگونگی آوینی را دارد نه همچین قصدی. غرض سه چیز است؛ جوان امروز بداند که آوینی جامعه و زیست تو را لمس کرده و بیهوده برایت حرف نزده است. دوم تحلیلگران امروز بدانند که قبل از تحلیل، جامعه را لمس کنند و البته چگونگی این «حضور» و «لمس» مفصل است چراکه بسان حرکت درلبه تیغ خواهد بود. و سوم شاید اطراف ما دغدغه مندان متدینی با سبیل نیچه ای به حل مشکلات جامعه شان می اندیشند، آن ها را نرانیم. @howzavian
✔️ آسیب شناسی ایده آل گزینی در جامعه ایرانی ✍️ علی خردمردی 🔸آن چه که موجب پیشرفت و محبوبیت یک حزب سیاسی در بین احزاب دیگر می شود، ایده آلی است که آن حزب برای خود در نظر گرفته است. ارزش یک ایده آل وقتی به طور واقعی خود را به ما نشان می دهد که بتواند یک جامعه را رشد دهد. برای این که بتوانیم سیر حرکت یک جامعه را در آینده اش تحلیل کنیم، کافی است که ببینیم چه ایده آلی را برای خود در نظر گرفته است زیرا ایده آل ها در واقع خدایان یک جامعه هستند. 📝مرحوم شهید صدر در تقسیم بندی اش، ایده آل گزینیِ یک اجتماع را به سه دسته تقسیم می کند و در پایان آن چه که شایستگی این را دارد تا ایده آل یک جامعه شود را معرفی می کند. این نوشته در مقام تبیین تقسیم بندی ایشان نیست بلکه هدف، تطبیق نقاطی از این تقسیم بر جامعه ایرانی در دوره طاغوت و جمهوری اسلامی است. 🔸شهید صدر می گوید تنها ایده آلی که مطلق است، خداست زیرا نور معرفتی الهی برای هر کسی در همه ابعاد زندگی به قدر وسعش نمایان می شود و تمامی ندارد و به طور مداوم موجب پیشرفت انسان و در نهایت جامعه می شود. 🔴جامعه ایرانی در ظاهر پذیرفته که ایده آلش معرفت و عبودیت خداست اما متاسفانه در باطن هنوز اسیر غُل و زنجیر ایده آل های مادی است و همین موجب نا امیدی و خستگی بسیاری از زندگی خود شده است. متن کامل در خبرگزاری رسا 👇👇 http://rasanews.ir/002YPu @howzavian
در ثواب انتشار این پوستر شریک باشید. فاخر بین المللی @howzavian
♦️قوانین در هم‌ تنیده ✍️ علی بهاری 🔹فرض کنید مادری سه پسر خود (حسین، حسن و محمد) را برای صرف ناهار به منزلش دعوت کرده است. 🔹پیش از دعوت، همسر این زن (پدر پسران) به او گفته است خوش‌مزه‌ترین غذا را برای‌شان درست کن. مادر می‌داند حسین از زرشک پلو، قیمه و قرمه متنفر است. محمد به جوجه و کوبیده لب نمی‌زند و حسن به فسنجان حساسیت دارد. بنابراین مجبور می‌شود آب‌گوشت درست کند. 🔹کسی که ذائقه سه پسر را نمی‌داند بلافاصله مادر را متهم می‌کند که از دستور همسرش سرپیچی کرده است. چون آب گوشت در نگاه اول، قطعا بهترین غذایی که مادر می‌تواند بپزد نیست. اما کسی که محدودیت‌های مادر را می‌داند درایت او را در انتخاب خوش‌مزه‌ترین غذای «ممکن» ستایش خواهد کرد. زیرا «آب‌گوشت» تنها گزینه‌ایست که هم مورد پسند سه پسر است و هم بهترین غذای ممکن بعد از حذف آن چند مورد. 🔹خانم به تازگی خاصیت در دفع بلا را مسخره کرده و درباره آن متن طنزآمیز نوشته است. 🔹احتمالا او توقع دارد با پرداخت مثلا هزار تومان صدقه، همه بلایای زمینی و آسمانی از او و دیگر مردم دور شود! در حالی که این جهان، قوانین و اصول متعدد و درهم‌تنیده‌ای دارد که یکی از آن‌ها خاصیت بلازدایی صدقه است. 🔹همان خدایی که صدقه را مایه رفع گرفتاری قرار داد، در قرآن با تاکید گفته است انسان‌ها را با دشواری‌هایی چون گرسنگی، ترس، زیان مالی و جانی آزمایش خواهد کرد. 🔹همان دینی که صله رحم را مایه طولانی شدن عمر خواند برای مرتکبانِ برخی گناهان، کیفر «جوان‌مرگی» را تقدیر کرد. همان اسلامی که گشایش روزی را در قرائت سوره واقعه قرار داد فقر را نیز امتحانی دانست که یقه بندگان (خوب و بد) را خواهد گرفت تا عیار ایمان‌شان مشخص شود. 🔹به بیان دیگر خداوند برای اداره جهان، اصول پرشماری دارد. یکی از آن‌ها خاصیت بلازدایی صدقه است. دیگری، ضرورت ابتلای بندگان به گرفتاری است تا عیار ایمان‌شان مشخص شود. ضرورت حفظ اختیار انسان‌ها نیز اصلی است که خداوند هرگز از آن کوتاه نمی‌آید. 🔹مثلا اگر کسی بخواهد تعمدا ویروسی بسازد و به جان ملت‌ها بیندازد چون اختیار و اراده او نزد خدا محترم است (اگر چه با آن بدی مرتکب شود) خدا جلوی او را نخواهد گرفت و نباید انتظار داشت عملی چون پرداخت صدقه دست اختیار او را ببندد یا مثلا اگر کسی با دست خود سد را تخریب کند طبعا سیل به راه خواهد افتاد و همه خانه‌های بر سر راه را خراب خواهد کرد. بنابراین نباید از خداوند انتظار داشت با اسباب فراطبیعی جلوی جریان طبیعی آب را بگیرد. 🔹همان‌طور که روا نیست آن مادر را در انتخاب آب‌گوشت سرزنش کنیم (زیرا با توجه به ذائقه فرزندانش، بهترین گزینه «ممکن» را برگزیده است) جایز نیست با کرونا و سیل و زلزله، خاصیت بلازدایی صدقه را انکار کنیم. 🔹این جهان، قوانین متعددی دارد که گاه یکدیگر را محدود می‌کنند. آثار مثبت صدقه را باید در کنار اصولی چون «ضرورت ابتلای بندگان»، «ضرورت بقای اختیار حداکثری انسان‌ها» «ضرورت صیانت از قانون علت و معلول» و ده‌ها اصل و قانون الاهی دیگر دید و معنا کرد. @fekrat_net @howzavian
💐بیت های انتظار💐 🙏تقدیم به اعضای فرهیخته کانال نویسندگان حوزوی چه حسی بهتر از چشم انتظاری؟ تو را دارم به جاي هر نداری برايم باورش سخت است اما تو هم گفتی كه ما را دوست داری شبم تاریک‌‌تر، تاریک‌تر شد و مرز خوب و بد باريک‌تر شد از اين یک چيز اما مطمئنم دمادم صبح هم نزديک‌تر شد سپیده می رسد از سوی ساحل شود بر قلبم انگار ایه نازل اگر در نیمه‌ی شعبان بیاید چه عیدی می‌شود اینبار حاصل دلخوش به حمایتی، نه دلخور ز گزند در عرصه‌ی انتظار پا بگذارند ما منتظرانیم و بقولِ خیام "رفتند و رویم و باز آیند و روند" آقا بیا اخبار دنیا را عوض کن حال بد کلِّ خبرها را عوض کن دیروز و امروز ِ جهان حال بدی داشت آقا خودت احوال ِ فردا را عوض کن بر پنجره‌ی ترک ترک بارانی خوابند همه تو فکر بیدارانی دور از تو گزند ماه پنهان! وقتی مشغول پرستاری بیمارانی عالم همه رنگ باخته در تشویش بیرون زده مرگ از قرنطینه خویش این دست دعا که سرزده از گرداب محتاج به توست منجیا! بیش از پیش گوشی رفته به حالت رد تماس تا پرت کسی نباشد اینبار حواس جمعه‌ست که من دست دعا می‌کارم در باغچه زیر سایه نرگس و یاس جهان چون کودکی بی سرپناه است که سقفش گریه است و قوتش آه ست کجایی خنده زیبای تاریخ! که با تو حال عالم روبراه ست... شکسته بال دنیا، پس کجایی پر از اشک است دریا، پس کجایی تورا دیدم هزاران بار، ای دوست! میان بغض و رویا، پس کجایی...! دستان دعا به آسمان گشته فراز هر پنجره‌ی منتظری رو به تو باز عجل لولیک الفرج بر لب ماست کی بانگ «اناالمهدیت» آید ز حجاز اشعار بیشتر در تلگرام به نشانی زیر👇 @adabiatqom @howzavian
🌼 آوینی و هنر انقلابی ✍ سیدمهدی موسوی 🔹۲۰ فروردین سالروز شهادت سید مرتضی آوینی و عروج او از سرزمین فکه است. سید مرتضی نمونه یک است که در بنیان های هنر اندیشه داشت و رویکردی انتقادی به داشت. او بهار هنر انقلابی بود و بحق روز شهادت او روز هنر انقلاب اسلامی نامیده‌اند. آوینی سعی داشت تا با بهره گیری از برخی فلسفه‌های معناگرا در غرب و منظرهای اشراقی اسلامی به یک صورتبندی متفاوتی از هنر رهایی‌بخش و متعالی دست پیدا کند. 🔹آوینی نمونه جوان مسلمان و دغدغه‌مندی است که با انقلاب اسلامی متحول شد و یادداشت‌ها و تاملات پیش از انقلاب خود را که متاثر از جریان‌های اگزیستانسیالیسم بود کنار گذاشت و تمام سعی خود را کرد تا با چهره اشراقی و معنوی انقلاب اسلامی خو کند او این گذار را در بازخوانی واقعه عاشورا و از طریق پیگیری کرد. اولین تجربه‌های حضور او در معرکه انقلاب بود که او را بیشتر با ابعاد اشراقی انقلاب آشنا می‌کرد. پس از آن دفاع مقدس بود که تحولی بزرگ در جان آوینی به وجود آورد و به او نشان داد که معنای گمشده فلسفه غرب را که اگزیستانسیالیستها در صورت ادبیات جستجو می کنند در متن زندگی رزمندگان اسلام حضور دارد. آوینی در پی تفسیر بود که در زیست‌جهان رزمندگان تبلور یافته بود. 🔹آوینی گمشده خود را در جبهه‌ها یافته بود و خود را وقف روایت این گمشده بشریت کرد و همواره سعی کرد به این حقیقت نزدیک شود. او هر چه در این سیر اشراقی و سلوک معنوی جلوتر می‌رفت به ناکارآمدی بنیان‌های فلسفی امثال سارتر، هایدگر و ... بیشتر پی می‌برد و به اندیشه‌های عرفانی و حکمی امام خمینی نزدیکتر می‌شد از این رو کنش‌ها و آثار او در مسیر شدن بود و هر چه جلوتر می‌آمد از لطافت و عمق بیشتری برخوردار می‌شد و به اندیشه‌ی توحید نزدیکتر می‌شد. آوینی به قدر ظرفیت خود از این اندیشه بهره گرفت و آن را در قلم و سینما به کار گرفت تا روایتگر زیست‌جهان انقلابی باشد که ایمان، معنویت و اشراق نقطه کانونی و حلقه اتصال دلهای کنشگران آن است. او توانست نویسندگی و سینما را به نزدیک کند و که همان معنا و اشراق است را در تکنیک‌ها و مهارت‌های قلم و سینما جاری کند. 🔹شهید آوینی آغازگر مسیری در هنر انقلابی بود که با سیر و سلوک درونی و گذار از کثرت اندیشه های غربی به اندیشه توحیدی آرام آرام تعالی وجودی یافت و سطوحی از معنا و اشراق توحیدی را در جان خود پرورش داد و براساس آن به خلق آثار هنری پرداخت. 🔹اما دریغ که مسیری را که آوینی آغاز کرده بود و با شهادتش آبیاری کرده بود ادامه نیافت و کسی نبود که روح هنری و آن سلوک فکری و معنوی آوینی را درک کند و بفهمد که او از کجا شروع کرد و به کجا رسید تا بفهمد که چقدر از راه باقی مانده است تا به بلوغ برسد. 🔹افراط و تفریط نسبت به هر چیزی بد است و نسبت به نقاط آغازین یک مسیرِ ناهموارِ پُر از سنگلاخ و پر ابهام و پر رقیب بسیار خطرناکتر است. هنر انقلابی از جمله این مسیرهاست و آوینی از نقطه‌های آغازین آن بود که به خوبی جهت و مسیر را شناخت و در مسیر آن حرکت کرد و به دریافت‌های بسیار مهمی دست یافت. اما او یک آغاز و از گل‌های اولیه این بهار بود که توانسته بود با بخش‌هایی از وجوه انقلاب اسلامی ارتباط برقرار کرد و به تدریج وارد اقیانوس حکمت و عرفان امام خمینی شود و از ساحل به این اقیانوس عمیق بنگرد و تنی‌به‌آب زند و توشه‌ای بسیار ارزشمند را دریافت کند. او در یافت خود را اینگونه عنوان زد: . 🔹اما متاسفانه برخی با افراط در شخص آوینی و نه شناخت مسیر او، آوینی را به مبانی و مبادی آغازین او در ورود به مطالعه صنعت معماری و هنر تقلیل داده و می‌دهند و از این طریق روایتی هایدگری و پست‌مدرن از او ارائه می‌دهند تا از طریق آن، مقاصدِ خود را توجیه کنند. در حالی‌که آوینی را باید در مسیری که در آن سیر می‌کرد و تعالی می‌یافت شناخت. 🔹خلاصه آوینی هنرمندی_انقلابی و در مسیر شدن بود که لحظه به لحظه در حال رشد بود و بیش از پیش به معنا و اشراق نهفته در انقلاب اسلامی نزدیک می‌شد و به‌قدر ظرفیت از توشه‌های مهم می‌گیرد و از این طریق به خلق آثاری ارزشمند توفیق یافت که نقطه اوج آن بود که از طریق آن روایت‌گر معنا و اشراقِ دلدادگان خمینی و ره‌پویان حسینی در جهان بی‌معنای قرن بیستم بود. آوینی که گمشده خود را در جسته بود، خود هم دل به اقیانوس زد و در خون خود غرق شد. ⚜شهادت آخرین و کاملترین اثر هنری آوینی بود🥀 https://eitaa.com/hodanandboshra
پایتخت، رسانه ملی، فقدان نگاه راهبردی ✍علیرضا محمدلو وقتی هنرمان راهبردی نیست، بایستی پای پایتخت نشسته و روزمرگی ناشی از سیاست های ضعیف و خسته رسانه ای مان را تماشا کنیم. هنر راهبردی و استراتژیک، به یک کشور کمک می رساند و مسائل کلان و نیازهای بلندمدت جامعه را در یک یا چندفصل، تبیین و تحلیل می نماید که عوام و خواص جامعه در موقعیت فهم اولویت های یک نظام قرار بگیرند و بیگانه از فرصت ها و تهدیدهای جامعه نبوده و درک همسویی از رخدادهای خرد و کلان آن داشته باشند. برفرض مثال، سینمای هالیوود وقتی پای تولید برخی سکانس های سریال یا سینمایی اش، رییس جمهور کشورش را دعوت می کند یا ایده فیلمنامه اش را از وزارت دفاع یا اطلاعات کشورش می گیرد، کاملا نشان می دهد که رسانه باید در خدمت و یک کشور قرار بگیرد. بله قرار نیست که تیغ اصلاح گر و نقاد رسانه را کُند نمود و چون به تسخیر سیاستمداران و نظامیان درآمد، اما روا نیست که از آن ور بام افتاد و هرروز بدتر از دیروز و فقط بدلیل خط تعلیقی که طی چندسال اشغال تریبون صداوسیما در شلوغ ترین ساعات حضور مخاطبش، ایجاد شده، و غیرآموزشی و صرفا !(درخوشبینانه ترین حالت) را روی آنتن ببریم و فرصت ویژه تعطیلات برای و پاسخ به بسیاری از شبهات و مسائل اجتماعی_سیاسی در قالب فیلم را از دست بدهیم. سریالی که با خرده روایت های عجیب و ضعیفش، اسیرشدن یک قشر روستایی در چنگال را به بدترین و افراطی ترین وجه ممکن به تصویر می کشد بطوری که تمام فصل های گذشته اش تبدیل به انسان های و تازه به دوران رسیده می شود. یا یک سیاستمدار متعهد ولی نه چندان مردمی و محبوبش را بقدری ضعیف به تصویر می کشد که توان اداره راننده چموش خود را ندارد. اگر ایده ناظر فیلم، بوده و بر ارزش های خانوادگی تاکید می کند، با تصویر یک پدرضعیف و دروغگو با بنیه مذهبی عوامانه و مادری عاقل ولی جوزده و درگیرحاشیه در فیلم، نقض غرض شده و حتی حساسیت های ویژه آنها درباره فرزندانشان نیز به ثمر نمی نشیند. گره گشایی و و لحظه های ویژه و در فیلم دیده نمی شود و صحنه های ماندگار و ، بقدری ضعیف و مبتذل است که آورده ی فرهنگی و ادبی برای مخاطب نوجوان و جوان بدنبال ندارد. الغرض اینکه صداوسیمای ما دچار شده و از فقدان یک که هم طرح در مسئله، عمیق و جسورانه و با ملاک اولویت و اهمیت عمل کند(پایتخت ۵، گاندو و...) و هم روش حل مساله را در پیچیدگی ها و بحران های شهرنشینی و... به درستی آموزش بدهد، رنج می برد. امنیت ملی ، پیشرفت ایرانی_اسلامی، سبک زتدگی اسلامی، ، رسانه و سیاست و حتی نگاه آینده پژوهانه به جهان و می توانند سوژه های دارای اولویت و بِکری برای فیلمسازان ما باشند که مخاطب ۸۰ میلیونی سریال های محبوب، در ساحت سوادرسانه ای و حرکت تمدنی، رشد محسوسی در نگرش و منش و ادبیاتشان رقم بخورد. @andisheengelabi