💐 مردی بزرگ که جامعه اش را می شناخت ✍️ احمد اولیایی بمناسب 20 فروردین، سالروز شهادت شهید مرتضی آوینی «حضور» و «لمس» دو کلیدواژه فهم فرهنگ اند و فهم فرهنگ نیز مقدمه ی اظهار نظر و حل مشکل جامعه و فرهنگ خواهد بود. چگونه می توان جامعه و آنچه در کف آن رخ می دهد را لمس نکرد و در مورد آن اندیشید؟ چگونه می توان بدون حضور در کنار مردمانی که قرار است تحلیلشان کنیم، تحلیلشان کنیم؟! این حضور و لمس به معنای همرنگی نیست بلکه به معنای زیست مشترک است. این «زیستن» است که چشمان تحلیلگر فرهنگی و اجتماعی را تیزبین و دقیق تر می کند. آوینی اینچنین بود. آوینی بدون حضور در جامعه و لمس آن، آوینی نشد. او خود از یک «راه طی شده» می گوید. کتاب «انسان موجود تک‌ساحتی» هربرت مارکوزه را هر چند نخوانده بود اما طوری به دست می گرفت که همه بگویند چقدر می فهمد. دیگر، نوع سبک زندگی، پوشش و غیره اش را می شود از زندگینامه اش پیدا کرد؛ به قول خودش سبیل نیچه ای می گذاشت و موسیقی کلاسیک گوش می داد و شب شعر می رفت. غرض، آوینی هرچند متحول شد اما توانایی فهمش از اجتماع علاوه بر دانش، بر حضورِ قبل تحولش بنا شده بود. اساسا انسان هایی که متحول می شوند و تحول آن ها از جنس تعالی ست، دیگر از گذشته شان گفته نمی شود و حال آنکه اگر آن گذشته نبود، تحولش معنایی نداشت. آن هم برای کسی که بعد از تحول، می خواهد بنویسد، تحلیل کند و نسخه بپیچد. دوستان و دوستداران انقلابی، حزب اللهی و جبهه ایِ آوینی که او را کامل می شناسند و از مقامات بالای اخلاقی و عرفانی و تعهد انقلابی اش مطلعند، بگذارید جوانان امروز کوچه پس کوچه های جامعه هم بدانند که آوینی، نوشته و گفته هایش فقط یک دغدغه و یا برآمده از روحیه مذهبی اش نبوده بلکه او با شما زیسته، بین شما حضور داشته و شما را لمس کرده است. این سیاهه نه توانایی بیان چیستی و چگونگی آوینی را دارد نه همچین قصدی. غرض سه چیز است؛ جوان امروز بداند که آوینی جامعه و زیست تو را لمس کرده و بیهوده برایت حرف نزده است. دوم تحلیلگران امروز بدانند که قبل از تحلیل، جامعه را لمس کنند و البته چگونگی این «حضور» و «لمس» مفصل است چراکه بسان حرکت درلبه تیغ خواهد بود. و سوم شاید اطراف ما دغدغه مندان متدینی با سبیل نیچه ای به حل مشکلات جامعه شان می اندیشند، آن ها را نرانیم. #روایت_فتح #شهید_آوینی #نویسندگان_حوزوی @howzavian

🗓 به بهانه سالروز شهادت هنرمند متعهد و بسیجی، مهندس سید مرتضی آوینی/۲۰ فروردین ✍️ شهید آوینی با قلمش، درایت مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) را ستود🔰 قانون یا باید خود را «حافظ شریعت» بداند و یا خود، شریعتی دیگر خواهد شد. پس، رویکرد تاریخی ما به قانون در مشروطیت روی آوردن به شریعتی دیگر بود، بی‌آنکه خود بدانیم. شیخ فضل الله نوری(ره) به همین «نسبت» توجه یافته بود، چرا که «شرع» نیز در مقام احکام به مجموعه‌ای از شرط‌ها و حدود – یعنی قانون – مبدل می‌شود... ...«اما هنوز این نظم نیهیلیستی گاو مقدسی است که پرستیده می‌شود، حتی در میان ما که همواره نظم و نظام و انتظام را از درون به بیرون معنا می‌کنیم. این، تفاوتی عمده است میان تمدن شرق و تمدن غرب. رویکرد تاریخی ما به غرب در مشروطیت با یک رویکرد ظاهری به «ضرورت وجود قانون» آغاز می‌شود. اولین نشریه‌ای که در ایران انتشار می‌یابد «قانون» نام می‌گیرد و میرزا ملکم خان [از مؤسسین فراموشخانه و فراماسونری در ایران] یک قرن پیش، در نخستین شماره جریده «قانون» (رجب ۱۳۰۷ هجری قمری) می‌نویسد: «ایران مملو است از نعمات خداداد. چیزی که همه این نعمات را باطل گذاشته نبودن قانون است». شیفتگی در برابر قانون، تقدیر تاریخی همه اقوامی است که در آغاز ظهور تمدن غرب پای در آخرین دوران از اضمحلال تاریخی خویش نهاده بودند. اما این شیفتگی صرفا ظاهری است. وجود قانون، فی نفسه نمی‌توانست همه آن­چه را که ما می‌خواستیم تامین کند. قانون تعیین کننده حقوق و ضامن تامین آن است. پس نخست باید درباره حق و حقوق اندیشید. نظم نیهیلیستی، یعنی قانونی که «حق» متناسب با روزگار غلبه نیهیلیستی معنا شده است و از آن گذشته، اگر قانون هر (قانونی) ضمانت اجرای خویش را در یک نظام ظاهری جست‌و‌جو کند، بشر خود را از «اخلاق» مستغنی خواهد پنداشت و قانون را به جای «شریعت» خواهد نشاند. قانون یا باید خود را «حافظ شریعت» بداند و یا خود، شریعتی دیگر خواهد شد. پس، رویکرد تاریخی ما به قانون در مشروطیت روی آوردن به شریعتی دیگر بود، بی‌آنکه خود بدانیم. شیخ فضل الله نوری(ره) به همین «نسبت» توجه یافته بود، چرا که «شرع» نیز در مقام احکام به مجموعه‌ای از شرط‌ها و حدود – یعنی قانون – مبدل می‌شود». 🔸منابع: برگرفته از فردایی دیگر، مرتضی آوینی از مقاله محمد فاتحی در پایگاه خبری صاحب نیوز، کد خبر 6384 🔗 صفحه شهید رابع #روز_هنر_انقلاب_اسلامی #هفته_هنر_انقلاب_اسلامی #هنر #رسانه #شهید_آوینی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔷 شعر یار غار شهید آوینی، یوسفعلی میرشکاک در فراق سید شهیدان اهل قلم: کیستم من بنده ای از بندگان مرتضی  قطره ای از بحر ناپیدا کران مرتضی  سایه وار افتاده ام بر آستان مرتضی  مدعی هرگز نمی فهمد زبان مرتضی  باطن دین محمد بود جان مرتضی بر زمین افتاده دیدم آسمان خویش را رقص مرگ جان و پایان جهان خویش را در کف طوفان رها کردم عنان خویش را گم شدم اندر نشان بی نشان مرتضی آخرین دژ نیز ویران شد کجا پنهان شوم  در کدامین دره تاریک سر گردان شوم  با چه امیدی حریف مرگ در میدان شوم  مردگان را بعد ازو چون بر در فرمان شوم  کیست بردارد درفش کاویان مرتضی جز منافق را ندیدم منکر مردان مرد  کاه اجمال حصولی کی شناسد کوه درد  درنگنجد در ضمیر صوفی سودا نورد  آنکه سر تا پا حضور آمد به میدان نبرد  در مسلمانی ندیدم همعنان مرتضی شاه شطرنج سیاست مات خون مرتضاست  درکف جن و ملک رایات خون مرتضاست  بر زبان جبرئل آیات خون مرتضاست  نشر دین در انتشار ذات خون مرتضاست  دین ما شد تازه با خون جوان مرتضی  دین ما گفتم نه دین دین فروشان دغل بوالحکم کیشان قبض و بسط جهل مستدل آیت قرآن به لب، تلمود پنهان در بغل فهم دین مصطفی را جسته مفتاح از هبل  از من بیچاره تا درماندگان جام جم  در جفا با مرتضی پروا نکردیم از ستم  چون علی، او در صمد افتاده و ما در صنم زین میان، شیر خدا او بود ما شیر الم در میان شاعران یک جان آگاه کو؟ در میان اهل حکمت یک شهادت خواه کو؟ آنکه چون حیدر بگرید نیمه شب در چاه کو؟ گر تویی سام نریمان! نک کمان مرتضی  ای دریغا مقتدای خویش را نشناختم  والی صاحب ولای خویش را نشناختم  آشنایان! آشنای خویش را نشناختم فاش می گویم خدای خویش را نشناختم #یوسفعلی_میرشکاک #شهید_آوینی #روایت_فتح 💠 @shaeranehowzavi

▪️«نقد تجدد» از «شهید آوینی» تا «مهدی نصیری» ✍️ سید محمدحسین دعائی ده سال قبل، در سالروز شهادت «شهید آوینی رحمة الله علیه»، یادداشتی از مهدی نصیری منتشر شد با عنوانِ «آوینی و افسانۀ بی‌طرفی تکنولوژی مدرن» که در همان روزها، به‌خاطر محبت فراوان به آن شهید والامقام، به‌سبب علاقه به وادی «رسانه» و به‌دلیل احساس وظیفه برای مقابله با تحریف جبهۀ فکری انقلاب اسلامی، این یادداشت را نقد کرده و بنا بر ملاحظاتی آن را به نامِ «سید محمدحسین سجادی» منتشر کردم؛ نقدی که شاید بازنشر آن خالی از فائده نباشد: 🔸 چندی پیش مقاله‌ای با عنوانِ «آوینی و افسانه بی‌طرفی تکنولوژی مدرن» به قلم جناب آقای نصیری منتشر شد؛ مقاله‌ای که نویسنده در آن، ابتداء به بیان نظرات خود دربارۀ ماهیت تکنولوژی مدرن و نسبت آن با اسلام و آموزه‌های دینی پرداخته و سپس اندیشه‌های سلالۀ سلسلۀ سادات و دودۀ شجرۀ طوبای شهادت، یعنی شهید سعید سید مرتضی آوینی رحمة الله علیه در این حوزه را بر نظرات خویش منطبق می‌داند. غافل از آن‌که هر دو بخش مقالۀ مذکور، محل اشکال است. 🔹 مطالبی که جناب آقای نصیری، به‌شکل مختصر در این مقاله بیان می‌کند را پیش از این، مفصلا در کتاب «اسلام و تجدد» تشریح کرده است؛ کتابی که در کنار دیگر آثار و سخنان مخدوش نویسنده دربارۀ موضوعاتی هم‌چون «فلسفه و عرفان اسلامی»، نیازمند فصل مشبعی از نقادی است. حتی می‌توان گفت که ریشۀ نگاه تار و بی‌هویت او به «حکمت و معنویت ناب شیعی» را باید در زاویۀ غلط دید او نسبت به «هویت دین» و «حقیقت هستی» جست‌وجو کرد؛ زاویۀ دیدی که با دقت در ابعاد کتاب «اسلام و تجدد»، به‌خوبی می‌توان مختصات آن را به‌دست آورد. 📌 متن کامل یادداشت #شهید_آوینی #مهدی_نصیری #تجدد #تکنولوژی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 💠 ویژگی‌های هنر انقلاب اسلامی و ترسیم مسیر تحقق آنها 🖋 دکتر سیدمرتضی میرتبار، مدیرگروه فرهنگ دینی مرکز پژوهشی مبنا ⬅️ زمانی که سخن از #هنر انقلابی می‌شود این نگرش تاریخی به اذهان خطور می‌کند که منظور از آن هنر، ابزاری به عنوان تریبون ایدئولوژیک جنبش انقلابی است و لذا با پایان یافتن جریان‌های #انقلاب و بازگشت ثبات به جامعه، تاریخ مصرف این نوع گرایش نیز خاتمه می‌یابد. 🔰 هنر انقلابی، هنری است که پس از تجربه انقلاب اسلامی، با رویکرد و چهره‌ای جدید از تجاوز و دفاع روبرو شده که جوهره اصلی آن را ایثار و #شهادت شکل می‌دهند و تمثیل‌ها و نمادهای هنری نیز نما و چهره آن به شمار می‌روند. ✔️ هنر انقلاب اسلامی که عمدتاً در ۴ طیف، ۱- انقلاب اسلامی ۲- دفاع مقدس ۳- استکبارستیزی و ۴- مسئله مقاومت، طبقه‌بندی می‌شود؛ واکنشی قوی و عاطفی از سوی جامعه هنرمندان به نهضت انقلاب اسلامی است. 👈 بی‌تردید بررسی دیدگاه #شهید_آوینی و مقام معظم رهبری نشان می‌دهد هنوز بسیاری از هنرمندان این عرصه، پیام این انقلاب را درنیافتند و همچنان راه درازی تا تحقق #هنر_انقلابی در پیش داریم و این می‌طلبد تا در نگاه کلی، به ویژگی‌های #هنرمند تراز هنر انقلابی شناخت یابیم و به نظر می‌رسد بهترین منبع برای شناخت این ویژگی‌ها، دیدگاه مقام معظم رهبری است. 🌐 مطالعه متن کامل این یادداشت #هنر_انقلاب_اسلامی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. #با_کاربران چرا ما همیشه خوابیم؟ این سوال دیروز که سالروز شهادت شهید آوینی بود به ذهنم رسید: چرا ما باید فقط یک روز در یک ساااال رو بذاریم برای شناخت شهیدی با این ویژگی های اخلاقی؟دیروز خیلی تأسف خوردم به حال خودم که چرا افرادی که توانایی شو داشتند نتونستند خیلی کار کنند روی این موضوع؟ و من باید بعد گذشت این همه سال از شهادت آقا مرتضی، الان باید با این ویژگی های اخلاقی ایشون آشنا بشم؟ حالا چون من کارم در حوزه فیلم نامه نویسی و نوشتن هست، خب شهید آوینی خیلی توجه مرا جلب کرد و گرنه قبول دارید که ما برای همه اون هایی که خدمت کردند و دارن خدمت می کنند به این نظام مثل آقای سلحشور، مثل آقای طالب زاده یا آقای فرج نژاد و مخصوصاً شهدامون واقعاً داریم کم می ذاریم. به ویژه شهدای شاخص مون که به نظرمن نسل الان خیلی بیشتر از نسل زمان خودم نیاز دارن به آشناشدن با این عزیزان. البته که خیلی از شهدا علی رغم معمولی بودن شون یک الگوی تمام و کمال هستن حداقل برای خونواده فامیل دوستان و نزدیکاشون.دقیقاً مثل برادر خودم. #شهید_آوینی پ.ن: اگر منظومه فکری شهید آوینی و مرحوم علی صفایی حایری(که متأسفانه در زمان حیات مظلوم بودند) طرح، بررسی و ترویج شود، بخشی از مشکلات اندیشه‌ای و گفتمانی جامعه به آسانی گره‌گشایی می‌شود. شما هم می‌توانید در گفت‌و‌گوی بخش #با_کاربران شرکت کنید. 👈 ارسال نظرات ارزشمند شما درباره مسائل مختلف جامعه به @rahil1357 #مدیر

#تیزر ✴️ چهل و نهمین ایستگاه نشریه رصدی دیده‌بان اندیشه ❇️ با موضوع نقد مدل توسعه غربی از منظر شهید آوینی 🛑 انتشار به زودی... ✔️ صفحه دیده‌بان اندیشه #شهید_آوینی #ژورنالیسم_اندیشه #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔘شهید آوینی و سلحشور، پیشروان کار انقلابی! 🔹مقام معظم رهبری: ▫️«در زمینه‌های فرهنگی، کاری که شهید آوینی پیشاهنگ آن بود و در این اواخر هم مرحوم سلحشور که این‌ها پیش‌روان کار انقلابی در این کشورند این‌ها را باید ترویج کرد، این‌ها را باید تقدیر کرد و نام این‌ها را باید گرامی داشت. کار انقلابی این است. ▫️اینکه من بار‌ها تکرار می‌کنم که نیرو‌های انقلابی را و نیرو‌های حزب‌اللهی را باید گرامی بداریم و باید نگه داریم، به‌خاطر این است؛ کار وقتی با روحیه انقلابی شد، پیشرفت خواهد کرد.» #شهید_آوینی #غزه_تحت_القصف @binesh_howzeh

🔘هرجا انقلابی کار کردیم موفق بودیم 🔹مقام معظم رهبری: ▫️«در زمینه‌های فرهنگی، کاری که شهید آوینی پیشاهنگ آن بود و در این اواخر هم مرحوم سلحشور که این‌ها پیش‌روان کار انقلابی در این کشورند این‌ها را باید ترویج کرد، این‌ها را باید تقدیر کرد و نام این‌ها را باید گرامی داشت. کار انقلابی این است. ▫️اینکه من بار‌ها تکرار می‌کنم که نیرو‌های انقلابی را و نیرو‌های حزب‌اللهی را باید گرامی بداریم و باید نگه داریم، به‌خاطر این است؛ کار وقتی با روحیه انقلابی شد، پیشرفت خواهد کرد.» #شهید_آوینی #غزه_تحت_القصف #نویسندگان_حوزوی_کرمان @binesh_howzeh @HOWZAVIAN_kerman

هنرمند، دانشمند یا سیاستمدار نیست. اما باید: اهل معنویت باشد، لطیف و خوش‌ذوق باشد، با معارف دین آشنا باشد، از فلسفه سر در بیاورد، انقلاب اسلامی را بفهمد، غرب را بشناسد، خلاق، شجاع، مقاوم و پُرامید باشد، مردم‌دار، خاکی و جهادی باشد، عالم به زمان باشد و نگاه تمدنی داشته باشد. درست مثل #شهید_آوینی. #هنرمند_تراز #نویسندگان_حوزوی_خراسان https://eitaa.com/joinchat/3164274938C4f975d6c1b

📮سکوتی که هنوز روایت می‌کند به یاد سید شهیدان اهل قلم ✍ میلاد حسن زاده ▪️امروز، یادآور عروج مردی است که قلم را نه برای گفتن، که برای زیستن برداشت؛ و زیستن را نه برای ماندن، که برای رفتن به سوی حق برگزید. شهید سید مرتضی آوینی، راوی مظلومیت و شکوه، سال‌هاست که از میان ما رفته است، اما هر سال در این روز، گویی صدای او از ورای خاک برمی‌خیزد و ما را به محاکمه می‌کشاند؛ محاکمه‌ای سخت و شریف، در محکمه‌ی وجدان و تعهد. ▫️او نه تنها سید شهیدان اهل قلم بود، بلکه شهسوارِ میدانِ معنا بود. در دورانی که واژه‌ها در بازار مصلحت حراج می‌شدند، او کلمه را تطهیر کرد و از متن گلوله‌ها، نثر نوشت. مرتضی، با چشم دل می‌دید و با گوش جان می‌شنید. به جستجوی حقیقت در چهره‌ی گل‌آلود بسیجیان گمنام، در چکمه‌های خیس از خون و خاک، در شب‌های بی‌پایان خندق و شلمچه برخاست. 🔹آوینی را نمی‌توان تنها یک مستندساز یا نویسنده دانست. او پیامبر خاموش روایت بود، کسی که در «روایت فتح»، نه صرفاً تاریخ جنگ، که تاریخ دل‌های شکسته و بلند را بازگو کرد. او با زبان سینما و دلِ عرفان، دیالوگی نو با جهان گشود؛ جهانی که دیگر تاب حقیقت را نداشت. 🔸امروز، در سالگرد شهادتش، زمانه‌مان سخت به او نیاز دارد. به صدای آرام و شکیبای او که از میان انفجارها، روایت نور می‌کرد. به دَرکِ او از حقیقتِ پنهان در پسِ ظاهرِ عالم. چه بسیار که قلم دارند اما بی‌رسالت‌اند، و چه کم‌اند آنان که چون او، رسالت را در خونِ دل خویش آمیختند. 🔻این روز، نه فقط سالگرد شهادت یک مرد، که مرثیه‌ی مظلومیت تفکری است که به سادگی فهمیده نمی‌شود. تراژدی آوینی، در زود رفتنش نبود؛ در دیر فهمیده شدنش بود. او از ما پیش‌تر رفته بود، نه در زمان، که در افقِ دید. ما هنوز در پی معنا می‌گردیم، و او معنای ما را در هیاهوی جنگ، در سکوت شهیدان، در غبار مرزها یافته بود. سید مرتضی آوینی، اکنون در آرامش است. اما ما، در بی‌قراری مانده‌ایم. او به دعوت خدا لبیک گفت، و ما هنوز در کوچه‌های تردید، سرگردانیم. یادش، نه فقط گرامی، که بیدارکننده است؛ آیینه‌ای برای دیدنِ زشتی‌های خویش و زیبایی‌های فراموش‌شده. 🔺امروز، در این سالگرد، بیاییم نه فقط به او ادای احترام کنیم، که به خود رجوع کنیم: آیا ما نیز اهل قلمیم؟ یا تنها دارندگان قلم؟ آیا ما نیز از جنس روایت فتح‌ایم؟ یا در حصار روایتِ خود مانده‌ایم؟ این‌ها پرسش‌هایی‌ست که سید شهیدان اهل قلم، هر ساله با لبخندی آرام و نگاهی نافذ، از ما می‌پرسد… و پاسخش را نه در کلمات، که در عملِ ما جست‌وجو می‌کند. #شهید_آوینی #روایت #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz