. 🔷 شهید آوینی: «اگر آفاق وسیع دل های ما، از آفتاب بی غروب توکل، نور و گرما نمی گرفت، بدون تردید هیچ یک از ما، پای در راهی اینچنین نمی نهاد. ما را اجبار و اکراه بدین جا نکشانده است، که دشواری ها راه بر ما ببندد. راه حق، محفوف در بلایا و دشواری هاست و اگر نه اینچنین بود،کربلا را، کرب و بلا، نام نمی نهادند.» 🔸منبع: کتاب «گنجینه آسمانی» #روایت_فتح_آوینی_عضو_شوید👇 @ravayatefathavini

. زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت گر نکته‌دانِ عشقی بشنو تو این حکایت بی‌مزد بود و مِنَّت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدومِ بی‌عنایت رندانِ تشنه‌لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی‌شناسان رفتند از این ولایت در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خونریز را حمایت در این شبِ سیاهم گم گشت راهِ مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکبِ هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نَیَفزود زِنهار از این بیابان وین راهِ بی‌نهایت ای آفتابِ خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بِگُنجان در سایهٔ عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت حافظ

جا داره روزانه صد بار این کلیپ رو ببینیم تا همه ی غم های عالم رو فراموش کنیم. #فمن_یمت_یرنی #جونم_باباعلی #احلی_من_العسل ●MAJJNONARBAB●

. در نیل غم فتاد سپهرش به طنز گفت: الآن قد ندمت و ما ینفع‌الندم ؟😂 راستی که ما کمتر انتخاب می‌کنیم ... در گذشته می‌گفتند همسر اختیار کرد وقتی می‌گوییم اختیار احساس می‌کنم داریم به استقبال خطر‌ها می‌رویم و شاید بهمین خاطر است که سر و کله‌اش کمتر در کلمات ما پیدا می‌شود ... اشتباه می‌کنی و یا آخر ممکن است اشتباه انتخاب کنی! یا خوب فکرهایت را بکن تا درست انتخاب کنی ولی مخاطب این جملات بهرحال ممکن است تصمیمش را گرفته باشد اختیار، انتخاب یکی از گزینه‌ها نیست! اختیار، عزم پیمودن راه و مهیا شدن برای بجان خریدن خطرهاست؛ اینکه کسی مخیر شود جام زهر بنوشد و دست دروغ را رو کند و یا زنده بماند و راه نام را انتخاب کند بیا ره‌توشه برداریم ! قدم در راه بی‌برگشت بگذاریم؛ ببینیم آسمان هرکجا آیا همین رنگ است؟ راستی ما تصمیم می‌گیریم رئیس‌جمهور انتخاب کنیم حال اگر رئیس ما رای نیاورد نهایتا از آرزویمان مانده‌ایم و اگر هم بخت با او یار شد و رئیس شد به آرزویمان رسیده‌ایم و از این‌پس او موظف است تا (همانطور که ما بی‌نقص و کاستی به وظیفه‌هایمان عمل کردیم و زمام امور را به او سپردیم) به وظایفش بی‌نقص و کم کاستی عمل کند ! و اگر نکرد ما که وظایفمان را بخوبی انجام داده‌ایم و به آرزوها نیل یافته‌ایم مشغول و سرگرم کار خود می‌شویم حال یا مثل یک اسیرِ خوبِ زمانه‌، تسلیم تقدیر می‌شویم و یا مایوس و ناامید، عاصی می‌شویم و بدی‌ها را نثار او می‌کنیم ... هرچه هست ما باری را به دوش خود احساس نکرده‌ایم و نمی‌کنیم آخر ما که راهی را برنگزیده‌ بودیم تا نقص‌های فرد منتخبمان نقص ما باشد و کاستی‌هایش مساوی با ماندن از راهی که خودمان می‌خواستیم بپیماییم تا پیش از تماشای نقص‌ها در تدارک آن باشیم! تا با آن چیزی را پیش روی خود احساس کنیم و در نسبت با آن قدم در راه بگذاریم و طعم حیات را بچشیم و یقین کنیم چه راهی پیمودنی است و کدام بن بست است اصلا در غیر این‌صورت انتخاب چه معنایی می‌دهد؟ و تفاوت آن با مردد شدن بین یک بولیز زرد و آبی چیست ؟ و عجیب این که ما هنگام انتخاب رنگ‌ها به این که با آن به کجاها می‌شود رفت و کجاها نمی‌شود رفت فکر می‌کنیم و همینطور به اینکه با چه کسی به کجا می‌شود رفت ولی به رئیس جمهورمان و راهی که پیمودنش را برای ما تسهیل می‌کند نه اگر شخص اصلح ما که از صبحِ شروع، ناچار باید بدود و ما برای او کف بزنیم و در میانه‌ی راه از نفس افتاد و تقاضای ما و کف زدن‌هایمان را اجابت نکرد ما با او چه‌خواهیم کرد ؟ راستی که کف زدن و یا نفرین کردن و توجیه و گاهی حرف‌های تعریفی گفتن همه از سر یاس هستند ... یاس از طعم و حیات راه انقلاب اسلامی! چرا که اگر طعم آن را چشیده بودیم از باهم بودن کنار نمی‌کشیدیم و رئیس جمهور را از انقلاب اسلامی جدا نمی‌انگاشتیم راهی که شهدا و امام شهدا فتحش کردند و شهید آوینی روایتش کرد؛ حیاتی که در دل جهاد معنا می‌شود بجای حیاتی که از رفاه توهم می‌شود منظورم شور و نشاط چهره‌ی خرازی تا حاج قاسم است بجای لبخندهای مصنوعی که برلب مدل‌ها نشسته است اما این راهِ به دل خطرها زدن تا هر چه باداباد با عزم و همت و اعتماد و باور به آنان که پیش روی ما هستند آغاز می‌شود و در چنین راهی شکست‌ها هم معنی درنگ و تفکر و عبرت هستند و چیزی جز راه و ادامه‌ی آن نیستند

خدایا؛ خسته ام، دیگر جانی ندارم؛ که در کشاکِش بلاهای روزگار دوام بیاورم! ای اولیای خدا؛ کاری کنید برای من !... @sn_shop

. رئیس‌جمهور کسی‌است که به‌انسان‌ها جایی ومجالی برای حضور می‌دهد تا آن‌ها هم در مسائل کشور شریک شوند و باری را به‌دوش بگیرند! ظاهرا هنوز کسی حواسش به سیاست کشور که سیاست دانش‌بنیان و خصوصی‌سازی تولید است برای حضور مردم در عرصه‌ی اقتصاد و تولید و گذر از تحریم‌ها و تصمیمات خارج از کشور نیست! راستی رئیس‌جمهوری که می‌گویند اجرایی است کیست؟ منظورشان پدری است که صبح تا شب سر کار می‌رود و شب‌ها هم سر کار می‌رود و فکر نمی‌کند که دلسوزی‌هایش دارد چه بلایی بر سر بچه‌ها و همسر و خانه‌اش می‌آورد و تا کم‌آورد نفس همه را می‌برد یا نه ؟ منظور پدری است که اجازه می‌دهد هر یک از اعضا نقش فرزندی و خواهری و برادری و مادری را بخوبی بازی کنند و از سردی و خمودی روزمره بیرون بیایند؟ کسی که خوب پول خرج می‌کند و به سفر می‌رود مرد اجراست!؟ و کسی که طرح و برنامه دارد و به نیازها و آینده‌ی فعالیت‌ها فکر می‌کند آدم غیر اجرایی است!؟ ما همه می‌گوییم وهمینطور دیگران می‌گویند رهبر ما مرد اجراست و حتی فارغ و فراتر از فکر ما عمل کرده است! ما که می‌گوییم اجرا معمولا با تصوری که از آن شایع است و معنایی بیشتر از دوندگی و یا سحرخیزی نمی‌دهد مواجهیم! ظاهرا اجرا در هرجایی معنای متفاوت می‌دهد! اجرا درباره‌ی رئیس‌جمهور چه معنایی می‌دهد؟ مثلا اجرای یک مربی با اجرای یک بازیکن تفاوت دارد! خوب است فکر کنیم رئیس جمهور انقلاب اسلامی چه کسی است؟ آیا اصلا ما با چنین رئیس‌جمهوری برخورد داشته‌ایم ؟ و اگر داشته‌ایم او ملزم است در همه‌جا به یک‌نحو عمل کند؟ یا به اقتضای هدف و مصالح باید بشیند و فکر کند و آنوقت عمل کند؟

💠امام باقر(ع)بالاترین شخصیت امام خمینی (ره): ما مفتخریم که «باقر العلوم» بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدای تعالی و رسول صلی اللَّه علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد،از ماست. #امام_سید_روح_الله_موسوی_خمینی #صحیفه_امام #امام_خمینی صحیفه نور جلد ۲۱ صفحه ۱۷۱ 👥 @Sahifeh_noor

. . ما که می‌خواهیم رای بدهیم همان مایی هستیم که در تشییع حاج قاسم و شهید زاهدی و شهید رئیسی بودیم یا مایی که باز فراموشی گرفته؟ چه غمی! من کاری به انتخابات بمعنی که امروز در همه‌جا هست و باز ما را به هول و ولا انداخته و پریشانمان کرده و ما را از یاد برده ندارم ولی در صدا وچهره‌ی این مرد باز هم حکایت تکراری غم رو می‌بینم و می‌شنوم! او نیامده تا از خودش تعریف کند بلکه آمده تا باز رئیسی را و راه شهادت را بیادمان بیآورد می‌خواهیم این حزن را به کدام وعده و وعید سیاسی بفروشیم کدام تکه از دنیا ما را حریص کرده یا کدام عنوانی که باز سیاست توی چشم ما بزرگ کرده می‌خواهد بزرگی این لحظه را که به شهادت کات می‌خورد بپوشاند! اهل اجرا بودن یا سابقه داشتن یا .... همه‌ی وعده‌ها جز این لحظه‌ی نقد لبریز از صداقت، نیستند و دروغند

. . وقتی یک نفر حرفی رو نمی‌تونه صریح بگه و اونرو مثل بغض فرو می‌بره!نفسش رو محکم تو میده و خودش رو به عقب می‌کشه من این لحظه رو زیاد دیدم! رسمه که رئیس‌جمهور‌ها و یا کاندیدها برای جلب نظر به‌دیدار علما بروند ولی من با تماشای احوال آقای جلیلی یاد روزی افتادم که حاج‌قاسم رفته بودن پیش آیت‌الله جوادی برای امضای کفنشون! جلیلی برای شهادت آمده نه ریاست! و همین حالاهم مثل کسی رفتار می‌کنه که رئیس جمهوره! شاید دیگران نیاز داشته باشند رئیس جمهور بشن تا با امکاناتی که در اختیارشون قرار بگیره کارهایی رو صورت بدهند ولی ایشون می‌دونند که همه‌ی امکانات بدون باور و صبر و فکر و سکوت که فقط در مردان بزرگ پیدا میشه هیچ‌اند! فیلم دیدارشون با اعضای شرکت هپکو را حتما ببینید! با وجودش در اون شرکت همون اتفاقی رقم می‌خوره که با شهید رئیسی رقم خورد! آیت الله العظمی نوری همدانی در دیدار با دکتر سعید جلیلی: شما عمر خود را صرف اسلام و ایران کرده اید، ما سوابق خدمتی شما را فراموش نمی کنیم.

. به سِرِّ جامِ جم آنگه نظر توانی کرد که خاکِ میکده کُحلِ بَصَر توانی کرد مباش بی می و مُطرب که زیرِ طاقِ سپهر بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد گُلِ مرادِ تو آنگه نقاب بُگْشاید که خدمتش چو نسیمِ سحر توانی کرد گدایی درِ میخانه طُرفه اِکسیریست گر این عمل بِکُنی، خاکْ زر توانی کرد به عزمِ مرحلهٔ عشق پیش نِه قدمی که سودها کنی ار این سفر توانی کرد تو کز سرایِ طبیعت نمی‌روی بیرون کجا به کویِ طریقت گذر توانی کرد جمالِ یار ندارد نقاب و پرده ولی غبارِ رَه بِنِشان تا نظر توانی کرد بیا که چارهٔ ذوقِ حضور و نظم امور به فیض‌بخشیِ اهلِ نظر توانی کرد ولی تو تا لبِ معشوق و جامِ مِی خواهی طمع مدار که کارِ دگر توانی کرد دلا ز نورِ هدایت گر آگهی یابی چو شمع، خنده‌زنان تَرکِ سر توانی کرد گر این نصیحتِ شاهانه بشنوی حافظ به شاهراهِ حقیقت گذر توانی کرد خواجه

🎥 درخواست فرد دارای معلولیت از دکتر جلیلی برای انداختن عکس سلفی ✅ پایگاه اطلاع رسانی دکتر سعید جلیلی @saeedjalily یاالله تمام!😅 رئیس جمهور آن‌هایی انتخاب کنند که ندارند! من کسی رو دارم که از الآن سخنرانی‌هاشو گوش می‌کنم و خودم و دیگران از وجودش دلگرمی می‌گیریم! خدایی صحبت‌هاش رو گوش کنید! کجای دنیا بیرون از جمهوری اسلامی همچین آدم با شعور و فهمیده و باوقاری پیدا میشه!؟

. دکتر جلیلی: مهمترین فرصت، توانمندی های آحاد مردم ایران است. #یک_جهان_فرصت #یک_ایران_جهش #هر_ایرانی_یک_نقش_با_شکوه #دولت_مردم_دانش_بنیان 🔹مناسب برای پست و استوری اینستاگرام @behyaarstf_ir @eghtesad_daneshbonyan

. اگر پای سعید جلیلی نایستیم نمی‌توانیم پای خودمان هم بایستیم! جلیلی خود ماست بشرط اینکه خود را فارغ از سود و زیان و غرض‌ورزی‌ها برانداز کنیم! وقتی فکر ما دچار سود و زیان است دیگر چگونه می‌توانیم عالم خود را آشکار کنیم؟ و در میانه‌ی راه نبریم و این خود را هرچه هست ادامه دهیم؟ راستی ما چگونه فیلم خوب بسازیم و موسیقی خوب بسازیم وقتی که قرار است مراعات سلیقه و شرایط داوران و ناظران و شنوندگان را بکنیم؟ (چگونه ماشین و آسفالت و هواپیما و خیابان و دارو و پارچه‌ی خوب بسازیم وقتی داریم به سود و زیان فکر می‌کنیم) هنرمندی هم که دم از مردم می‌زند چه بسا که به سود و زیان خود می‌اندیشد! ای مردمان ای مردمان از من نیاید مردمی دیوانه‌هم نندیشد آن کاندر دل اندیشیده‌ام این شعر از مولوی است البته شاعر دوست مردم است ولی گاهی بین مردمی مردمان با خود آن‌ها و تمنایشان فاصله‌ و جدایی می‌افتد و شاعر که پاسدار وجود مردمان است وسعت و قدر آنان را به آنان گوشزد می‌کند! راستی که اگر مولوی پاسدار وجود مردمان نبود و سود خود می‌جست چه‌بسا هنگام سرودن این بیت دچار تردید و ترس می‌شد و از سرودن آن باز می‌ماند و ای بسا که دیگر مردمان شعر او را بیاد نمی‌سپردند و نمی‌خواندند! اما مگر نه اینکه خود او گفته است که: تو مپندار که من شعر بخود می‌گویم! اگر او بی‌خودانه شعر نمی‌گفت و سخنش سخن بی‌غرض نبود شاید به‌ترسی که گفتیم دچار می‌شد! اما چرا او از چنین نسبت‌هایی آزاد است و می‌تواند در بلای جان مرد کار بایستد و از خود انصراف ندهد؟ راستی شاعران در پی چه هستند که هیچ‌چیز آن‌ها را از راه بدر نمی‌برد و بقول خواجه دامنشان به موج‌ سر به‌فلک کشیده‌ی حوادث تر نمی‌شود؟ شاعر دل و جان و سر سپرده است و گوش به‌هیچ چیز جز رب و پرورنده‌ی خویش نمی‌دهد تا از وسعت و قدر خود نماند! راستی که ایران مملکت شاعران است و گرچه گاهی کمتر و گاهی بیشتر دیار حکومت شاعران بر فکر و اندیشه‌ی مردمان بوده است! شهدای ما نیز هنرمندان بزرگ همیشگی این آب و خاکند! و جان و زبان آن‌ها نیز بی‌غرض و فارغ از سود و زیان است! ما که می‌گوییم می‌خواهیم خودمان باشیم هم باید در تمنای چنین وجودی باشیم که با ترس‌ها و تردیدها از راه بدر نروند! که اگر بترسیم دیگر پرورش ما بدست ترس‌ها خواهد بود! این راه راهی است که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران پیش روی ما گشود و مدام تحذیرمان داد که مبادا چشم ما به‌شرق و یا غرب باشد و هیچ‌یک از این دو را ترجیح بر دیگری نداد چرا که مسئله خود ما بودیم! امروز در کشور ما ظاهرا بروی خود ما بسته است و راه بیرونِ شرق و غرب باز است! و ما ماندن در کشور را بسان ماندن در طوفان‌ها می‌یابیم! و هر لحظه با موج حوادث و تندبادها محاسبه می‌کنیم که ماندن خطاست و اینگونه کنار می‌کشیم و از خود می‌مانیم! راستی فکر و سخنی هست که ما را در طوفان‌های سهمگین این روزگار نجات دهد؟ این سخن هر چه هست باید چشمش را به سودها و زیان و شرق و غرب بسته باشد و از راهجویان بلایا و مقاومان در آن مدد گرفته شود! در تصاویر جبهه دیده‌ایم که گاهی بسیجی جوانی در گوشه‌کناری چمباتمه زده و دفترش را بخود نزدیک کرده و چیزی می‌نویسد! این گفتگوی با خود رمز ماندن است وقتی که نمی‌خواهی به شرق و غرب بروی و بمانی و با خود صفا کنیم! جلیلی پای ما ایستاده و کاری با بیرون ما ندارد و از ما می‌خواهد که پای خود بایستیم تا کشورمان آباد شود

🔹ابوعبیده، سخنگوی گردان های قسام، شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی (حماس) از زائران بیت الله الحرام خواست تا برادران خود در غزه و فلسطین را با دعای خالصانه خود در آن حریم مقدس یاد کنند. در این ایام بزرگ و پربرکت ، غزه و مردم صبور و مجاهدانش را یاد کنید. ادر حالی که میهمانان خدا به حج می‌روند، ما به نیابت از امت بزرگ اسلام، در برابر دشمنان خدا، جهاد می‌کنیم. عملیات طوفان الاقصی به منظور دفاع از مسجد الاقصی، سومین حرم امن الهی انجام شد.

🎥تکبیرگویی رزمندگان گردان های قسام در تونل های مقاومت در نوار غزه به مناسبت روز عرفه. آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

🎥اجابت درخواست ابوعبیده توسط حجاج 🔻یکی از حجاج بیت الله الحرام پس از شنیدن پیام ابوعبیده سخنگوی گردان های قسام به دعوت ایشان برای یاد کردن مردم غزه و مجاهدان آن در حج لبیک گفت. آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

🔹اعلام برائت حجاج ایرانی از استکبار و رژیم صهیونیستی آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

در اربعین غذاها ژتون ندارند و چایی‌ها صف ندارند و جا برای خواب زیاد است و مردمان با قدم‌های پیاده‌شان پا برهنه می‌شوند و آن‌ها که پا ندارند خود را بر زمین می‌کشند و از کنار آن می‌گذرند تا در این مسیر، زیارت و قدر خود را در یابند! سیاستی که درها را بروی مردم بسته است چگونه توقع مشارکت دارد؟ وقتی که مردم را شریک کار خود نمی‌کنیم و برخلاف لفظ‌ها و قربان‌صدقه‌ رفتن‌هایمان، درِ عرصه‌های مختلف را بروی ورود آن‌ها بسته‌ایم و مدام وعده و وعید می‌دهیم که برایتان چه می‌کنیم و چه نمی‌کنیم بیشتر دست نگاهِ ناسنجیده‌مان را رو می‌کنیم! رئیس جمهوری که بجای توانایی مردم کشور، روی توانمندی خود حساب کرده است کار چندانی از دست او ساخته نیست و عجیب اینکه ما از تجربه‌های قبلی درس نمی‌گیریم! یافته‌ایم و یا تکرار می‌کنیم که جمهوری اسلامی ایران حرم است! و وقتی مردم مجاهد خواستند خدمت حرم کنند و جان و مالشان را فدای آن کنند با در بسته‌ی جبهه‌ها مواجه می‌شوند! دولتی که می‌گوید شما بنشینید و من بجایتان کار می‌کنم بیشتر خاطرها را آزرده می‌کند! کدام دولت، حوصله‌ی فکر کردن به برپایی موکب‌های پیاده‌روی اربعین را دارد؟ جلیلی بجای اینکه بگوید چه می‌کنیم تمنای مشارکت مردم را دارد تا آن‌ها در عرصه‌ی فکر و سیاست و اقتصاد جا داشته باشند! و منتظر است تا ببیند این مردم چه می‌کنند واگرنه آن‌ها را به افکار و اندیشه‌های خود محدود می‌کرد و از این‌روست که او فرصت را( بجای اینکه چقدر پول داریم و می‌خواهیم با آن چه کنیم )وجود مردم یافته است! او در صحبت‌هایش از چیزی که هستیم حرف نمی‌زند بلکه چشمانش خیره به امکانی است که تا پیش از این ندیده بودیم! مردم برای او صرف یک کلمه‌ی خوب اخلاقی نیست بلکه سیلِ ۸۰ میلیون عزم و همت و توانایی است که معطل مانده است!

. اولین راهی که با جلیلی باز می‌شود راه زبان است! جلیلی نقد نقد است! جنّت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کن زانکه در جنّت خدا بر بنده ننویسد گناه/خواجه من آدم سیاسی نیستم و اگر امروز برای جلیلی می‌نویسم تنها از این جهت است که فقط با او می‌توانم باز هم بنویسم و سررشته‌ی انقلابی بودنم را از دست ندهم! و بجای وعده‌ی فقر شیطان وعده‌ی مغفرت و فضل خدا را باور داشته باشم! رو راست بگویم جلیلی خود من است که دست از ترس و بی‌همتی و جاه‌طلبی و قدرت‌طلبی برداشته و لب به‌سخن باز کرده است و اگر او نباشد رفاه و آسایش چه معنی دارد؟وقتی نتوانم از خودم بگویم کاری از دست رفاه و آسایش ساخته نیست شهادت رئیسی عزیز مرا هم سر دو راهی گذاشت و گفت بیا اینجا تا ببینی چه ده باصفائیه! و راستی که چه ده با صفائیست! جمهوری اسلامی ایران امام با جلیلی حرم امن و آسایش است که آرزو می‌کنی کاش همینجا گوشه‌کناری خاکم کنند! چند روز پیش یکی از دوستان صمیمی‌ام بمزاح در متنم دست برد و جای پزشکیان را با اسم جلیلی جابجا کرد و برایم فرستاد! من هم خندیدم ولی هماندم به این فکر کردم که من یکی از طرفداران سیاست‌های جلیلی نیستم! من خواهان خود او هستم و هرباره با او خودم را پیدا می‌کنم! راستی چرا بعضی‌ها سرودنی‌اند؟ و چرا نمی‌شود هرکسی را سرود؟ چرا نمی‌شود یک بیت از اشعار حافظ را برای فلان پادشاه مقتدر و بزرگ گفت و در عوض مایه‌ی عبرت‌اند؟: بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟ من بجز او نماینده برای آینه‌گری سراغ ندارم تا بتوانم از خودم انصراف ندهم و تا هست کنارش بمانم! مثل حاج قاسم مثل غزه و رئیسی

حسین رسید بکربلا