می‌آیی چیستی تو؟ هیچ! فقط وقت دست و پایمان را می‌بندی و مثل یک ... مثل چی؟ انسان‌شناس؟ یا طبیب؟ یا نه فراتر از این‌ها می‌آیی بودن با تو ست که بازی براه می‌اندازد وقت مثل نسیم است می‌وزد و ما که روحیم پر می‌شویم از وقت عجیب نیست اگر عجیب بود بادهای موسمی و بارش های موسمی هم عجیب بودند یک ماه می‌وزی و ماهم مثل باد بهار از تو تن نمی‌پوشانیم همین! من کار دیگری نیاز نمی‌بینم وقتی دست و پای شیطان هم بسته است پس همه‌چیز مرتب است ... من با تو که می‌شوم به بعد از تو زیاد فکر می‌کنم و برنامه می‌چینم ولی دریغ تو که می‌روی دیگر نیستی تا بتوانم فکر کنم و برنامه بچینم بعد از تو بی‌ذوقم و دردا از با بی‌تو سر کردن ... کم‌کم که خبر آمدنت پخش می‌شود ما منتظریم و همینکه می‌آیی پشت دیوار روزه شب بیداری تلاوت ثواب کردن خوب شدن و و و ..... پنهان می‌شوی و پشت اینها سخت می‌شود ببینیمت و هربار دیوارها را می‌شکنم می‌بینم نیستی پس اینگونه هم حتما یک جای کار می‌لنگد باز زیادی دارم سرک می‌کشم به اینجای راه که می‌رسم با خودم می‌گویم بتمرگ و حضور را بهم مزن! باز یادم رفت این تو بودی که آمدی و ما هیچ نیستیم جز صخره‌ای یا سنگی یا گیاهی و یا پر کاهی و شاید رهاتر انسانی در مسیر باد و باد که بایستد و دیگر نوزد ما چیز دیگریم چیزهایی سرگردان و ول‌معطل مثل پلاستیک‌هایی که در بیابان بحال خودشان رها شده‌اند وقتی که در جاده‌ها از کنارشان می‌گذریم و می‌پرسیم سرنوشتشان چه خواهد بود؟ آن‌لحظه مطمئنیم که باد اینها را به اینجا آورده است پلاستیک‌ها رمه‌اند و هی‌هیِ چوپانشان هوهوی باد است ما هم رعیتیم و چوپانمان نسیمِ وقت همچو بادی که نرم می‌وزد و چیزهای در راهش را به هم نزدیک یا دور می‌کند یک ماه می‌وزد و هرکه رهاتر باشد هر که لَخت‌تر باشد با سرعت باد می‌رود فقط کافی است همانی باشیم که هستیم و خیالمان راحت باشد که اگر خاری در مسیر هست و ما به‌آن گیر کرده‌ایم باد آنقدر می‌آید که ما را از دستش رها کند #انا_علی_العهد #نسیم_رمضان

از خود در حیرت بودم. غمگین و افسرده و به‌هم‌ریخته بودم و پریشان‌خاطر. تن در یاسوج و جان در نجف و کربلا. به ناچار تفأل کردم به «کوه‌زاد» با این نیّت که منِ لر که در یاسوج هم غریبه‌ام، که هستم و آمد: «از شانۀ صخرۀ عطش‌باری آویخته پیچک نگون‌ساری گنجشک غریبی‌ام که از دنیا قانع شده‌ام به بوتۀ خاری» و با هر بیت، اشک بی‌اختیار می‌آمد: «چنبر زده بر دلم غمی، گویی لم داده به روی صخره‌ای ماری خاموشم و سینه‌ام پر از نغمه‌ست چون چلچلۀ شکسته‌منقاری» و با بیت بعد، یاد این مصرع خود از مثنوی «سیاکو» افتادم و عنانم از کف رفت: «منمه بی چار و چدر چی دال پیری هام دلیز خوم چی دس بسی اسیری» گریستم مصرع به مصرع: «سر برده به زیر بال خود روحم مانند عقاب پیر بیماری» و تا آخر این مویه بود و به تعبیر خود شاعر: «این شعر غزل نمی‌شود، بگذر بذر علفی است در نمکزاری» *متن این پیام از صفحۀ شخصی یوسفعلی میرشکاک و تصویر آن مربوط به صدا و سیمای مرکز یاسوج است* #یوسفعلی_میرشکاک #صدا_سیما_یاسوج #کوه‌زاد #قادر_طراوت‌پور #نشر_شهرستان_ادب @shahrestanadab

‌ 💠 پخش مستند سَر انگُشتِ فاطمی 🔺 روایتی از حضور مردم در سرچشمه‌های اقتصاد و مسائل کشور 💡به مناسبت نام گذاری سال ۱۴۰۴ توسط رهبر انقلاب با عنوان: «سرمایه‌گذاری برای تولید» 📺 امشب حوالی ساعت ۲۲:۰۰ از شبکه اصفهان #جنگ_اقتصادی #شب_های_قدر_انقلاب_اسلامی @soha_sima

شاید باید به جای این‌همه نظریه‌پردازی و جست‌وجو و اصرار کورکورانه روی «درست‌ترین» راه و بعد هم مقصّردانستن مسئولین به خاطر دنبال‌نکردن ایده‌ها و تصورّهای ما، دنبال سخن «راهگشا» برای مسائل کشور و انقلاب اسلامی و اسلام باشیم. پیشنهاد می‌کنم امشب ساعت ۲۲ این مستند را ببینید.

شروع شد ... توصیه می‌کنم که از دست ندید

شب قدر شهید آوینی همه‌ی شب‌های شاعران شب قدر است

شب قدر چه کنیم؟! #إنا_علی_العهد #شهید_سید_حسن_نصراللّه @nanetazeh

وَ بَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ وَ أَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ، فَهُمْ بَيْنَ شَرِيدٍ نَادٍّ وَ خَائِفٍ مَقْمُوعٍ وَ سَاكِتٍ مَكْعُومٍ وَ دَاعٍ مُخْلِصٍ وَ ثَكْلَانَ مُوجَعٍ، قَدْ أَخْمَلَتْهُمُ التَّقِيَّةُ وَ شَمِلَتْهُمُ الذِّلَّةُ، فَهُمْ فِي بَحْرٍ أُجَاجٍ أَفْوَاهُهُمْ ضَامِزَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ، قَدْ وَعَظُوا حَتَّى مَلُّوا وَ قُهِرُوا حَتَّى ذَلُّوا وَ قُتِلُوا حَتَّى قَلُّوا مولی علی خطبه‌ی ۳۲ نهج‌البلاغه بند پایانی

مغز علی و دگران پوستند تمام انبیا علی‌دوستند حاج‌محمود کریمی

دمت گرم! سیدحسن نصرالله می‌گفت آمریکا که از منطقه برود این صهیونیست‌ها هم ساکشون رو جمع می‌کنن و میرن. ان‌شاالله شکست سنگین و مفتضحانه‌ی آمریکا در منطقه‌ی ما قطعی خواهد بود و البته تا حدودی محقق شده است