در این‌باره بنگرید به توصیف ایشان از آمیختگی دو خط در فعالیت‌های خود: خون دلی که لعل شد، صص ۵۶-۵۹. "من از اندک افرادی بودم که در همه‌ی لحظات نهضت، هر دو خط را به آمیختم و به این ویژگی معروف بودم. در تمام زندگی مبارزاتی خود، همواره هر دو خطِ #مقاومت و #روشنگری را با هم ادامه دادم و معتقدم این دو را کاملاً با هم درمی‌آمیختم." @jorenush

"دو خصوصیّت از برجستگی‌های مرحوم آقای طباطبائی بنده را خیلی متوجّه خودش می‌کند و جذب می‌کند؛ یک خصوصیّت، #جهادِ_فکریِ_کم‌نظیرِ آقای طباطبائی در بحبوحه‌ی تهاجم اندیشه‌های وارداتی و بیگانه است، در بحبوحه‌ی #تهاجم به معنای واقعی کلمه. شاید آن کسانی که آن زمان‌ها را درک نکرده‌اند، توجّه نداشته باشند که آن روز در محیط جوان کشور و محیط فکری کشور چه وضعیّتی وجود داشت؛ یک تهاجم به معنای واقعی کلمه وجود داشت؛ چه افکار وارداتی مکتبی و مسلکی مثل مارکسیسم، چه شبهه‌آفرینی‌ها؛ شبهه‌آفرینی‌هایی که این[جور] نبود که یک مکتب را بخواهند ارائه بکنند، [بلکه] شبهه درست می‌کردند؛ همین کاری که مرحوم آقای مطهّری (رضوان الله علیه) کمر به مقابله‌ی با آن بسته بود که کتاب‌های ایشان غالباً مواجهه‌ی با شبهات مطرح آن روزگار است. در بحبوحه‌ی این حوادث، مرحوم آقای طباطبائی (رضوان الله تعالی علیه) توانست یک #پایگاه_فکری_مستحکم با آرایش تهاجمی به وجود بیاورد؛ یعنی آن کسانی که با افکار ایشان آشنا می‌شدند، موضعشان در مقابل مارکسیسم و در مقابل افکار گوناگون موضع تدافعی نبود، #موضع_تهاجمی بود که یک نمونه‌اش همین کتاب‌های آقای مطهّری (رضوان الله علیه) است که مشاهده می‌کنید. این پایگاه فکری را آقای طباطبائی به وجود آورد؛ هم با #اصول_فلسفه و هم با بیانات تفسیری که این #تفسیر، دریایی از #معارف_سیاسی_و_اجتماعی است؛ غیر از مسائل معرفتی و مبانی فکری و حِکمی و امثال این‌ها و آن جنبه‌های خاصّ تفسیری که #تبیین آیات است- که خب این کتاب در این زمینه‌ها کم‌نظیر است- این کتاب #المیزان سرشار است از مسائل سیاسی و اجتماعی که آن زمان اصلاً این مسائل مطرح نبود، [امّا] امروز که انسان به این مسائل نگاه می‌کند، می‌بیند این‌ها امروز هم مسائلِ روزِ ما است؛ اینها در اختیار افراد قرار می‌گرفت. این پایگاه فکری تهاجمی را مرحوم آقای طباطبائی به وجود آورد؛ این، آن کاری است که به نظر من ماها باید این کار را از آقای طباطبائی یاد بگیریم: تشکیل پایگاه‌های فکری پُرکننده‌ی خلأ‌ها و دارای جنبه‌ی تهاجم، نه موضع انفعالی و تدافعی. این، یک خصوصیّت که برای من خیلی جذّاب است." (بیانات امام خامنه‌ای در دیدار برگزارکنندگان کنگره بین‌المللی بزرگداشت #علامه_طباطبایی، ۱۴۰۲/۰۸/۱۷) @jorenush

"علامه طباطبایی از نجف با مرحوم پدرم رفیق بودند و مشهد که می‌آمدند، منزل پدر ما زیاد می‌آمدند و بنده ایشان را زیاد آن‌جا می‌دیدم. یک بار خدمتشان عرض کردم ما انقلاب را از «المیزان» فرا گرفتیم؛ چراکه تفسیر المیزان به نحو گسترده‌ای پُر است از مباحث سیاسی و اجتماعی. اصلاً نمی‌شود کسی مثل #علامه_طباطبایی با آن دیدگاه‌های مطرح شده در #المیزان، با حکومت اسلامی مخالف باشد. حق نداریم تصوّر کنیم که این‌ها مخالف انقلاب بودند." (بیانات امام خامنه‌ای در دیدار با مسئولان موسسه جوانان آستان قدس، ۱۳۹۸/۰۶/۰۸) @jorenush

«من خودم را #شاگرد_آقای_مطهری می‌دانم؛ یک وقتی به ایشان گفتم. با ایشان می‌دانید، ما خیلی دوستی صمیمی و نزدیکی داشتیم؛ یعنی دوستی ما از پیش از انقلاب خیلی گرم و صمیمانه و مهربانانه بود. بارها اتفاق می‌افتاد که در منزل یکدیگر، من در منزل ایشان در تهران، و ایشان در منزل ما در مشهد، می‌آمدند و ساعت‌ها، روزها، شب‌ها با هم بودیم. من به ایشان گفتم که من شاگرد شما هستم. ایشان تعجب کرد، گفت تو هیچ‌وقت پیش من درس نخواندی؛ حقیقت هم این بود که من پیش ایشان درس نخوانده بودم؛ اما یکی از عناصری که بنیه‌‌ی اصلی فکر اسلامی من را پایه‌گذاری کرده، سخنرانی‌های آقای مطهری است در مثلاً بیست سال پیش. این سخنرانی‌ها چاپ می‌شد و منتشر می‌شد.» (مصاحبه‌ی آیت‌الله خامنه‌ای با روزنامه اطلاعات پیرامون شهید مطهرى، ۱۳۶۱/۰۲/۰۸) «بنده، حقیر خودم در طول مدت زندگیم که من کار فکری داشتم، خیلی‌هایتان می‌دانید، شاید بعضی‌هایتان بودید توی بحث‌های بنده در مشهد که داشتم، عمده‌ی کار بنده با استفاده‌ی از افکار آقای مطهری است؛ این یادتان باشد. ... به خود ایشان هم می‌گفتم من همیشه، با ایشان ما خیلی رفیق بودیم. من می‌گفتم که من غالب کارهایم با استفاده‌ از حرف‌های شماست، کتاب‌هایی را اسم می‌آوردم ایشان تعجب می‌کرد، می‌گفت عجب این کتاب‌ها این‌قدر خوب است من نمی‌دانستم؟!» (بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار با مسؤولان سیاسى ایدئولوژیک ارتش، ۱۳۶۲/۰۳/۱۲) @jorenush

در #خط_تبیین، در دهه‌های سی تا پنجاه شمسی، آثار مهمی در جهت ارائه‌ی تصویری منسجم، جامع، روزآمد و ناظر به مباحث اجتماعی از اسلام که برآمده از منابع اصیل باشد، تولید شدند که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: کتاب "تعالیم اسلام" و جزوه‌ی "شناخت اسلام" (منتشرشده در کتاب "بررسی‌های اسلامی") از #علامه_طباطبایی مجموعه‌ی "مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی" (انسان و ایمان، جهان‌بینی توحیدی، وحی و نبوت، انسان در قرآن،جامعه جامعه و تاریخ، حیات اخروی) از #شهید_مطهری #شناخت_اسلام، نوشته‌ی #شهید_بهشتی، #شهید_باهنر و مرحوم علی گل‌زاده غفوری. (این کتاب، مجموعه مباحث کتاب‌های تعلیمات دینی است که بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ به‌وسیلهٔ گروه کارشناسان کتاب‌های تعلیمات دینی سازمان تألیف کتاب‌های درسی وزارت آموزش و پرورش نوشته شده است. شهید باهنر ملاحظه نهایی کتاب را انجام داده است.) برخی کتب شهید آیت‌الله سید محمدباقر #صدر از جمله "المُرسِل، الرسول، الرساله" و "الاسلام یقود الحیاه" مجموعه‌ی "الحیات" اثر مرحوم محمدرضا حکیمی و دو برادرشان که جلد اول آن در سال ۵۳ منتشر شد بسیاری آثار دیگر از نویسندگان مختلف- اگر چه دارای نقایص و اشتباهات- نیز در این راستا قابل تحلیلند که برخی آثار مهندس بازرگان و دکتر شریعتی از آن جمله‌اند. #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن مهم‌ترین تولید آیت‌الله خامنه‌ای در این راستا به شمار می‌رود. این جریان، پس از انقلاب هم ادامه یافت و آثار مهمی توسط بزرگانی چون علامه محمدتقی #مصباح_یزدی، آیت‌الله #جوادی_آملی، #علامه_جعفری، آیت‌الله جعفر #سبحانی و مرحوم علی #صفایی_حائری و کسانی دیگر از جمله شاگردان این بزرگواران خلق شد. ...

امام خمینی در سال ۱۳۴۸، ضمن طرح مباحث #ولایت_فقیه در درس فقه خود، صریحاً به ضرورت #تشکیل_حکومت_اسلامی پرداختند و راه عملی آن را نیز ارائه کردند. انتشار و توزیع این درس‌ها، آغاز فصل جدیدی در مبارزه بود که هدف و راه‌کاری روشن‌تر داشت. این فرمان تازه، به‌تدریج نشانه‌های خود را در عمل‌کرد کنش‌گران #خط_مبارزه نشان می‌داد. ...

آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان عنصری فعال در #خط_مبارزه که سابقه‌ی چند دست‌گیری و زندان را داشت و برخی او را #خمینی_خراسان می‌نامیدند، در رمضان ۱۳۵۳ تمامی آورده‌ی فکری خود از #خط_تبیین #اسلام_ناب را در یک نظام‌واره‌ی کلان و هم‌آهنگ و مبتنی بر قرآن، ارائه داد و آن را #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن نامید. او در این درس‌ها که برای عموم مردم گفته می‌شد، به زیباترین شکل، #تبیین را در خدمت مبارزه به کار گرفت و این یکی از مهم‌ترین رموز حرارت و حلاوت #طرح_کلی است که آن را از بسیاری از تولیدات #خط_تبیین ممتاز می‌سازد. اما مبارزه‌ی او چندوجهی بود؛ هم طاغوت پهلوی را هدف می‌گرفت، هم نظام سلطه‌ی جهانی را، هم تفکر #انجمن_حجتیه و اسلام متحجر را، هم اسلام حداقلی و منفعل را، هم جریان اخباریِ قرآن‌گریز را، هم جریان تفکیکی عقل‌ستیز را، هم جریان غرب‌زده‌ی فرنگی‌مآب را، و هم جریان مبارز التقاط‌گرا را. او در یک درس با همه‌ی این اندیشه‌ها و جریانات می‌ستیزد. این است که جوان امروز ما وقتی طرح کلی را می‌خواند، از غرّش این سخنران بر کسانی که از هر سو به #باور او هجوم کرده‌اند، احساس شعف می‌کند و آن را آبی گوارا بر کام تشنه‌ی خود می‌یابد. کدام باور؟ جوانی که نمی‌خواهد احکام #عقل را کنار زند، نمی‌خواهد با #پیشرفت بستیزد و عقب‌مانده باشد، نمی‌خواهد توسط تمدن غرب، #تحقیر شود، نمی‌خواهد ذلت #استعمار_نو را که پهلوی نمایندگی‌اش می‌کند، تحمل کند، و در کنار این‌ها، می‌خواهد از #قرآن و از پایگاه #فرهنگ_خودی، متاعی چشم‌گیر به دست آورَد. و ضمناً نمی‌خواهد برای با تمسک به این و آن غریبه، قرآن و دین را توجیه کند. جوان می‌خواهد مهاجم باشد، نه دائماً مدافع. #طرح_کلی این‌ها را به جوان می‌دهد. @jorenush

خیییلی طولانی شد 😥

راز جذابیت #طرح_کلی "به عقیده‌ی من اگر فعالیت آگاهانه‌ی فکریِ اسلامی، از جنبش و مبارزه جدا شود، خشک و #بی‌روح می‌شود. روح مبارزه‌ی دینی هم اگر از آگاهی و اندیشه عاری گردد، دچار #ارتجاع و #تحجر می‌گردد. ترکیب مقاومت با آگاهی‌بخشی و رشد فکری، #خط_انقلاب_اسلامی را تشکیل می‌دهد." (خون دلی که لعل شد، ص ۵۹)