#حکایت_خوبان ☘️ قضیه کنار رفتن آیت الله نجم آبادی(ره) از مرجعیت ☘️ 🔹️آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری(ره): 🔹️از بعضی از موثقین شنیدم که بعد از مرحوم #شیخ_انصاری فضلای درجه اول، جلسه‌ای برای تعیین مرجع تشکیل دادند؛ در آن جلسه بیشتر آراء متوجه مرحوم آقا حسن #نجم‌آبادی بود، مرحوم آقا حسن خواهش می‌کند که #میرزای_شیرازی این مسئولیت را قبول نماید! 🔹️ میرزا می‌گوید مرا معاف بدارید؛ چون گذشته از آن‌که رساله ندارم، فتوا در مسائل ندارم؛ با این ادله ای که دست ما هست جواب مردم را چه بگویم؟ و جواب خدا را چه بگویم؟ بالاخره به اصرار زیاد و تأیید سایر حاضرین، به ایشان محوّل می‌شود و مرحوم آقا حسن نجم آبادی کنار می‌رود. 🔹️حاجی نوری در دارالسلام نقل می‌کند که یکی از اهل مکاشفه گفت جنازه‌ی آقا حسن را که به #وادی_السلام نجف آوردند من دیدم که وادی السلام پر از #نور شد! آقا حسن به طوری کنار رفت که اهل علم هم او را نمی‌شناسند... 🔹️ عمده اعتقاد به مبدأ و معاد است؛ در نظر مؤمن شناسایی مردم ارزش ندارد و خدا باید او را به‌خوبی بشناسد و إن الدار الآخرة لهی الحیوان؛ دنیا جز بازیچه ای بیش نیست، حیات و زندگی حقیقی در سرای دیگر است. 📚 سرّ دلبران؛ ص۱۱۴ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄

🕋 نمازت را خوانده‌ای؟ 👏 درود بر شاعران متعهدی که مضامین پرمحتوا می‌سرایند 🎧 پیشنهاد می‌کنم این اجرای باسم را یکبار با دور کُند بشنوید و به ترجمه زیرنویس دقت کنید 🚶آی پیاده‌ای که برای حسین(ع) می‌روی به او چه خواهی گفت؟ جواب بده 🤝 بر عهد خود (با حسین) باقی باش چشمانت را از نگاه به غیر حسین(ع) پاک کن و از غیبت دیگران! گذشت، چشم‌پوشی، بخشش 🚶‍♂️ای که برای #حسین(ع) پیاده می‌روی صفات و #اخلاق او را هم بیاموز در شرایط سخت، نمازش را رها نکرد 👈 از زندگی پر برکتش عبرت بگیر شیطان را رها کن و قرآن را بگیر هوی و هوس را فراموش کن بگذار تو را حسینی بخوانند #ارزش‌های_اخلاقی #نوحه

☝️☝️☝️

📌زمانی ذکر نام امام حسین(ع) جرم بود. نصربن علی از علمای اهل تسنن گوید: رسول الله(ص) فرمود: هرکس من، #حسن(ع) و #حسین(ع) و پدر و مادر آنان را دوست داشته باشد، در قیامت با من است. طبق گفته #خطیب_بغدادی: چون نصر این حدیث را نقل کرد، #متوکل عباسی دستور داد تا #نصر را هزار #تازیانه بزنند. وقتی به او گفتند که نصر #شیعه نبوده و از علمای اهل تسنن است، او را آزاد کرد. 📚خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص289.

🔴 ثواب عجیب «کمک هزینه» به دیگران برای سفر اربعین! هشام: از امام صادق(ع) پرسیدم: کسی که خودش به واسطۀ بیماری یا مشکلی نتواند به زیارت امام حسین(ع) برود و در عوض شخصی دیگر را روانه کند (هزینه‌هایش را بدهد)، چه اجری دارد؟ امام صادق(ع) فرمودند: 1. به ازای هر درهمى که خرج کند، خداوند همانند کوه اُحد برایش حسنه می‌نویسد 2. چندین برابر آنچه هزینه کرده را در همین دنیا به او برمی‌گرداند! 3. بلاهایى را که فرود آمده تا به او برسد، از او می‌گردانَد و از وى دور می‌کند و مالش حفظ می‌‏شود. کامل الزیارت، ص129 #کربلا #اربعین #امام_حسین علیه السلام https://eitaa.com/kalam_maesoumin

🟢حسین مظهر تام غیرت الهی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ- یکی از وجوه سبک زندگی عاشورایی، «غیرت» و «حمیت» است. غیرت‌ورزی نسبت به دین و سیاست و ناموس. حسین(ع) مظهر تام «غیرت» است. حسین(ع) آنگاه که توسط یزید و یزیدیان بر سر دوراهی زندگی ذلت‌بار و مرگ عزتمندانه قرار گرفت، غیورانه فریاد زیاد: «الا و انّ الدّعى بن الدّعى قد ركزنى بين اثنتين بين السّلة و الذّلة هيهات من الذّله يأبى اللَّه ذلك لنا و رسوله و المؤمنون و حجور طابت و طهرت و انوف حميّة و نفوس ابيّه من ان نؤثر طاعة اللّئام على مصارع الكرام؛ بدانید که اين فرومايه فرزند فرومايه، مرا ميان دو راه قرار داده است: بین مرگ و ذلت؛ اما ذلت از ما دور است. خدا و پيامبر او و مؤمنان و دامان‌هاى پاك و مطهر و مغزهاى غيرتمند و جان‌هاى ستم‌ستيز و با شرافت، نمى‏‌پذيرند كه ما فرمان‌بردارى فرومايگان و استبدادگران پست و رذالت‌پيشه را بر شهادتگاه رادمردان و آزادمنشان مقدّم بداريم.» در جایی دیگر فرمود: «و اللَّه لا اعطى الدنيّة من نفسى ابدا؛ به خداى سوگند كه من هرگز زير بار پيمان خفّت‌‏بار استبدادگران نخواهم رفت» و در سخنی جاودانه و نیروبخش چنین فریاد زد: انّى لا أرى الموت الّا سعادة و لا الحياة مع الظّالمين الّا برما؛ من مرگ را جز سعادت و نيك‌بختى و زندگى با ظالمان را جز ذلت و نابودى نمى‏‌نگرم.» او حتی در سخت‌ترین شرایط عصر عاشورا و در حالی که نای ایستادن نداشت وقتی دید که لشکر عمر سعد به سمت خیمه‌ها می‌رود، با زحمت و با کمک غلاف شمشیرش بر روی زانوان خود ایستاد و فریاد زد: وَيْلَكُمْ يَا شِيعَةَ آلِ أَبِي سُفْيَانَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِينٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي دُنْيَاكُمْ هَذِهِ وَ ارْجِعُوا إِلَى أَحْسَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ عَرَباً كَمَا تَزْعُمُونَ. و حتی آنگاه که در گودال قتلگاه افتاده بود و نای حرکت نداشت، نگران ناموس خود بود و به تعبیر زیارت ناحیه مقدسه، آن حضرت در زیر سم اسبان و در زیر شمشیرها و نیزه‌های دشمنان نیز نگران خیمه‌ها بود: حَتَّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوَادِكَ، فَهَوَيْتَ إِلَى الْأَرْضِ جَرِيحاً، تَطَؤُكَ الْخُيُولُ بِحَوَافِرِهَا، وَ تَعْلُوكَ الطُّغَاةُ بِبَوَاتِرِهَا، قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبِينُكَ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالانْقِبَاضِ وَ الِانْبِسَاطِ شِمَالُكَ وَ يَمِينُكَ، تُدِيرُ طَرْفاً خَفِيّاً إِلَى رَحْلِكَ وَ بَيْتِكَ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِكَ عَنْ وُلْدِكَ وَ أَهْلِكَ. تا اینکه تو را از اسب سرنگون کردند و با بدنی سراسر جراحت بر خاک افتادی، در حالی که اسب‌ها تو را لگدکوب می‌کردند و تجاوزپیشگان کافر تو را با شمشیرهایشان ضربه می‌زدند. عرق مرگ بر پیشانی مبارکت نشسته و راست و چپ بدن مبارکت به تناوب انقباض و انبساط می‌یافت و تو هنوز گوشه چشمی به سوی حرم و خیامت می‌گرداندی [نگران زنان و فرزندان خود بودی]، در حالی که دیگر آنچه بر تو می‌گذشت تو را از فرزندان و اهل بیتت باز می‌داشت.» #غیرت #امام_حسین

🟢زینب(س) مظهر عفت الهی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ زینب کبری سلام الله علیها، تجلی تام «عفت» الهی است. همه حرکات و سکنات او در جریان عاشورا، نمایه‌ساز و نمایان‌گر عفت و زیست عفیفانه او و فرزندان ابی‌عبدالله الحسین علیه السلام است. به عنوان نمونه، به دو مورد اشاره می‌کنم: یک. کاروان اسراء وقتی به نزدیک شام رسیدند، تنها خواسته و درخواست زینب کبرا و دختران امام حسین از فرمانده سربازان عمر سعد، یعنی شمر بن ذی‌الجوشن لعنه الله علیه این بود که إِذَا دَخَلْتَ بِنَا الْبَلَدَ فَاحْمِلْنَا فِي دَرْبٍ قَلِيلِ النَّظَّارَةِ وَ تَقَدَّمْ إِلَيْهِمْ أَنْ يُخْرِجُوا هَذِهِ الرُّءُوسَ مِنْ بَيْنِ الْمَحَامِلِ وَ يُنَحُّونَا عَنْهَا فَقَدْ خُزِينَا مِنْ كَثْرَةِ النَّظَرِ إِلَيْنَا وَ نَحْنُ فِي هَذِهِ الْحَالِ؛‏ وقتی ما را وارد شهر می‌کنی، از دروازه‌ای وارد کن که تماشاگران کمتری باشند و بگو این سرها را هم، از بین محمل‌ها کنار برند. بس که ما را در این حال تماشا کردند، شرمنده شدیم.» دو. فریاد عفت‌خواهانه زینب کبری در مجلس یزید بن معاویه تا همیشه تاریخ در گوش زنان و مردان طنین‌انداز است که: «أَ مِنَ الْعَدْلِ يَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِيرُكَ حَرَائِرَكَ وَ إِمَاءَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ ص سَبَايَا قَدْ هَتَكْتَ سُتُورَهُنَّ وَ أَبْدَيْتَ وُجُوهَهُنَّ تَحْدُو بِهِنَّ الْأَعْدَاءُ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ وَ يَسْتَشْرِفُهُنَّ أَهْلُ الْمَنَاهِلِ وَ الْمَنَاقِلِ وَ يَتَصَفَّحُ وُجُوهَهُنَّ الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ وَ الدَّنِيُّ وَ الشَّرِيفُ لَيْسَ مَعَهُنَّ مِنْ رِجَالِهِنَّ وَلِيٌّ وَ لَا مِنْ حُمَاتِهِنَّ حَمِي‏ آیا این عدالت است، ای پسر آزادشدگان، که زنان و کنیزان تو پشت پرده باشند و دختران رسول خدا را به اسیری این‏‌سو‌و‌آن‏‌سو بکشانی، پوشش آنان را نادیده بگیری و چهره‏‌شان را نمایان کنی؛ آنان را به وسیله دشمنان دین در شهرهای مختلف بگردانی تا مردم هر کوی و برزنی به تماشای آنان بنشینند و افراد دور و نزدیک و پست و شریف به چهره‌شان چشم بدوزند، با آنکه همراه آنان مردان و حمایت‌کنندگانشان نبودند؟!» #عفت #زینب_کبری