#با_ذکر_صلوات
#کتاب_بزرگسال
#آئینه_تمامنما
#حائری_شیرازی
#نشر_معارف
#معرفی
برشی از کتاب📖
حسین (ع) مظهر عشق به خدا
حسین (ع) مظهر عشق به خداست. کسی نمیدانست که حسین (ع) عاشق است؛ لذا زخم تنش را دیدند، ولی سوز دلش را ندیدند و درک نکردند و نخواهند کرد. کسی در کربلا نفهمید که امام حسین (ع) چه سِرّی دارد؛ زخمش را دیدند، اما نجوا و مناجاتش را ندیدند. امام حسین (ع) دلش را برای مناجات با خدا پَرپَر میزند. نمیدانند که او با خدای خودش چه حالی دارد. خداوند حسین (ع) را برای ما علامت گذاشته است که او را بهعنوان عاشق بشناسیم و بدانیم که حسین یعنی کسی که برای یک لحظه مناجات با خدا همهچیز را تحمل میکند.
امام حسین (ع) از همه باغیرتتر است، اما وقتی در شب عاشورا عزم سپاه یزید و ابنسعد را بر گرفتن بیعت یا کشتن خود و یارانش دید، یک درخواست میکند. آیا امام حسین (ع) اهل تقاضا بود، آنهم از ابنسعد؟! از همه مهمتر اینکه این تقاضا را به برادر عزیزش حضرت عباس (ع) واگذار کرد که از ابنسعد یک شب مهلت بگیرد. حضرت عباس (ع) که منّت هیچکس را نمیکشد، میآید و به عمربنسعد ملعون میفرماید: برادرم مرا فرستاده تا امشب را از شما مهلت بگیرم.
#امانت_دهنده:
@Sadrazahra
@ketabkhanemadarane