eitaa logo
علیرضا خاکساری
449 دنبال‌کننده
12 عکس
30 ویدیو
0 فایل
دفتر شعر مجازی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَضْرُوبِ‏ عَلَى‏ هَامَتِهِ‏ الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ حِينَ نَادَى الْحُسَيْنَ عَمَّهُ فَجَلَا عَلَيْهِ عَمُّهُ كَالصَّقْرِ وَ هُوَ يَفْحَصُ‏ بِرِجْلَيْهِ التُّرَابَ وَ الْحُسَيْنُ يَقُولُ بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوكَ وَ مَنْ خَصْمُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ جَدُّكَ وَ أَبُوكَ ثُمَّ قَالَ عَزَّ وَ اللَّهِ عَلَى عَمِّكَ أَنْ تَدْعُوَهُ فَلَا يُجِيبَكَ أَوْ أَنْ يُجِيبَكَ وَ أَنْتَ قَتِيلٌ جَدِيلٌ فَلَا يَنْفَعَكَ هَذَا وَ اللَّهِ يَوْمٌ كَثُرَ وَاتِرُهُ وَ قَلَّ نَاصِرُهُ جَعَلَنِيَ اللَّهُ مَعَكُمَا يَوْمَ جَمَعَكُمَا وَ بَوَّأَنِي مُبَوَّأَكُمَا وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَكَ عُمَرَ بْنَ سَعْدِ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ نُفَيْلٍ الْأَزْدِيَّ وَ أَصْلَاهُ جَحِيماً وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً أَلِيماً🔸 مشتاق میدان رفتنم رخصت عموجان سر میدهم پای تو بی نوبت عموجان آیینه دار غیرت اللهم که جاری است در رگ رگ من جای خون غیرت عموجان من وارث شیر جمل هستم مگر نه ؟؟ مثل پدر دارم دل و جرات عمو جان جای کلاه جنگی ام عمامه دارم یک پا حسن هستم در این هیبت عموجان الموت احلی من عسل یعنی که شیرین باشد برایم مرگ با عزت عموجان با نوعروسم در قیامت وعده کردم دنیا ندارد بیش از این قیمت عموجان اذن جهادم را پدر قبلا نوشته امید من باشد به دست خط عموجان جای زره لطفی بکن دیگر برایم فکر کفن بردار بی زحمت عموجان پای تو را بوسیدم و افسوس از اینکه دیگر ندارم بیش از این فرصت عموجان با اکبرت فرقی ندارم می گذاری در معرکه صورت بر این صورت عموجان طعم غلاف بی هوایی را چشیدم دیگر ندارد بازویم قوت عموجان این فرقه ی خون ریز سنگ انداز کوفه از کشتن ما می برد لذت عموجان خوشبخت از آنم میشوم قربانی تو دلشوره دارم بابت پیشانی تو لشگر که بغضش شد فراهم سنگ می زد شیطان پرستی هم مصمم سنگ می زد گفتم انابن المصطفی اما ابوجهل سوی رسول الله خاتم سنگ می زد الله اکبر نقش روی بیرقم بود  بی اعتنا حتی به پرچم سنگ می زد آئینه ی روی علی بودم که دیدم مردی شبیه ابن ملجم سنگ می زد تا بشکند مثل دلم فرق سرم را می آمد از نزدیک و محکم سنگ می زد از کینه توزان جمل بود انکه با غیظ سمت حسن های مجسم سنگ می زد با نیت مهمان نوازی کوچه وا شد کوفی به جای خیر مقدم سنگ می زد تنها نه ان تازه نفس هایی که بودند تا پیرمردی با قد خم سنگ می زد راه نفس را تا ببندد در گلویم یک طایفه پشت سر هم سنگ می زد با قصد قربت سمت من نیزه می انداخت هر کس میان معرکه کم سنگ میزد چشم کبود من دلیل اشک زهراست روی دهانم جای نعل اسب پیداست (ع) https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَضْرُوبِ‏ عَلَى‏ هَامَتِهِ‏ الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ حِينَ نَادَى الْحُسَيْنَ عَمَّهُ فَجَلَا عَلَيْهِ عَمُّهُ كَالصَّقْرِ وَ هُوَ يَفْحَصُ‏ بِرِجْلَيْهِ التُّرَابَ وَ الْحُسَيْنُ يَقُولُ بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوكَ وَ مَنْ خَصْمُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ جَدُّكَ وَ أَبُوكَ🔸 سعی دارم پس از این طالب عرفان باشم خالی از کبر و ریا مملو از ایمان باشم جای حرف و سخن خویش عمل عرضه کنم با کفن هم که شده عازم میدان باشم روزبه هستم و از "من" به ستوه آمده ام  تا که "منا"شده و حضرت سلمان باشم امر کردند "اطیعوا "و اطاعت کردم به اولی الامر قسم پیرو قرآن باشم گر بنا شد به کسی غیر خدا سجده کنم بی گمان بنده ی تسلیم حسن جان باشم من که از دار جهان هیچ ندارم از خود روز و شب ریزه خور خوان کریمان باشم قاسمش قاسم الارزاق من است و باید در این خانه فقط دست به دامان باشم سفره دار اند شبیه حسن اولاد حسن چه شکوه و چه جلالی به حرم داده حسن به سرش فکر به میدان بروم زد قاسم دم به دم از پسر فاطمه دم زد قاسم گوئیا شیر جمل باز به میدان زده بود در دل معرکه وقتی که قدم زد قاسم با تعجب همه دیدند که بی خود و زره محشری در وسط دشت رقم زد قاسم ازرق و لشگر او نیز حریفش نشدند ضربه ای سخت به اصحاب ستم زد قاسم صف به صف نظم سپاه اموی را تنها تیغ در دست علی گونه به هم زد قاسم دل به دریا زد و دل از همه لذّات برید در دل مادر خود خیمه ی غم زد قاسم با صدای به زمین خوردن خود از مرکب آتشی بر جگر اهل حرم زد قاسم ترسی از هوهوی تیغ و رجز تیر نداشت جوشنی بر تنش از نیزه و شمشیر گذاشت از سر زین به گواهی روایت افتاد سیزده جام پر از شهد ولایت افتاد همه دیدند چگونه حسن کرببلا وسط لشگر دشمن به اسارت افتاد فرقه ی سنگ زن کوفه سراغش آمد پسر شیر جمل  باز به زحمت افتاد کوچه ای وا شد و یک قوم هجوم آوردند تیغ و سرنیزه رسید و به مشقت افتاد پیکرش ضربه ی سنگین عمودی کم داشت وسط معرکه از فرط جراحت افتاد نسل شورای سقیفه همگی خندیدند نوه ی فاطمه وقتی که به صورت افتاد رد چندین سم مرکب به تنش پیدا شد به سر غارت دستار سرش دعوا شد (ع) (ع) https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَضْرُوبِ‏ عَلَى‏ هَامَتِهِ‏ الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ حِينَ نَادَى الْحُسَيْنَ عَمَّهُ فَجَلَا عَلَيْهِ عَمُّهُ كَالصَّقْرِ وَ هُوَ يَفْحَصُ‏ بِرِجْلَيْهِ التُّرَابَ🔸 به روی خوش به نگاه لطیف شهرت داشت پسر چقدر به بابای خود شباهت داشت ندیده بود مدینه شبیه او پسری علاوه بر "جگر" مجتبی, "سخاوت" داشت حسن سرشت حسن صورت و حسن سیرت چقدر ماه شب چهارده لیاقت داشت جزامیان مدینه دعاش میکردند به همنشینی با هرکدام عادت داشت رسید کرببلا و نشان عالم داد حسین با حسنش دائما شراکت داشت ز بسکه از لبش احلی من العسل ها ریخت همیشه شهد کلام ترش حلاوت داشت عمو عمامه ی خود را بر او کفن کرده ببین عزیز یتیمش چقدر حرمت داشت نه جوشن و نه زره نه حمایل و نه سپر برای کرب و بلا شوق بی نهایت داشت به پیش ناقه سواران چو یل به میدان رفت شبیه حضرت شیر جمل به میدان رفت همینکه با غضب از دوش خود عبا انداخت تمام لشکر کفار را ز پا انداخت گهی به میمنه بود و گهی به میسره بود چقدر ولوله در این برو بیا انداخت زمین ز هر قدم طفل مجتبی لرزید چه رعشه ای به اراضی کربلا انداخت به سبک و شیوه ی جنگ عمو ابوالفضلش چقدر سر وسط دشت نینوا انداخت علی علی به لبش بود و یک تنه تنها چهار تک یل سردار شام را انداخت شکار بعدی ان شیربیشه , ازرق بود سر و تن و سپرش را جدا جدا انداخت ولی پس از لحظاتی دگر ورق برگشت نگاهی از حسد ان قوم بی حیا انداخت به یک اشاره رسیدند و دوره اش کردند یکی به سوی تنش نیزه بی هوا انداخت نفس میان دو پهلوی او به تنگ امد به چشم تر نظری سوی خیمه ها انداخت چه شد در ان وسط معرکه نفهمیدند که سم اسب ردی بر دهان چرا انداخت گرفت تا که ز خون جگر وضو سر داد و با دهان شکسته عمو عمو سر داد میان دشت گل نجمه بود پرپر شد ز بوی یاس تنش کربلا معطر شد عبا نبود به داد دل عمو برسد دوباره چشم حسین از مصیبتی تر شد کسی که پاش به بند رکاب هم نرسید بمیرم...آه...قدش با عمو برابر شد نبود صحبتی از جسم پاره پاره ولی گمان کنم ز درون یک علی اکبر شد کبود شد همه ی پیکرش سپس سبب گریز دیگر من سوی روضه ی "در" شد چه سینه ها نشکستند در طی تاریخ چه ظلم ها که به این خاندان مکرر شد به نیزه رفت سرش در کنار عبدالله دو سایه ی سر از اخر نصیب مادر شد چه بر سر حسن بن الحسن مگر امد صدای ناله ی زهرا بلند تر امد https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلامُ عَلَى القاسِمِ بنِ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ ، المَضروبِ عَلى هامَتِهِ ، المَسلوبِ لامَتُهُ ، حینَ نادَى الحُسَینَ عَمَّهُ ، فَجَلا عَلَیهِ عَمُّهُ کَالصَّقرِ ، وهُوَ یَفحَصُ بِرِجلَیهِ التُّرابَ وَ الحُسَینُ یَقولُ : «بُعداً لِقَومٍ قَتَلوکَ ! و مَن خَصمُهُم یَومَ القِیامَةِ جَدُّکَ و أبوکَ»🔸 تو دلم رو حیدری کردی عمو وجودم رو مادری کردی عمو اصلا احساس یتیمی ندارم تو برایم پدری کردی عمو به جای برادرت بزار برم جوونیم فدا سرت بزار برم یه قسم میدم که رد خور نداره تو رو جون مادرت بزار برم بگو عمه آینه قران نیاره بگو نجمه سر به صحرا نذاره چه زره تن ام کنی چه یه کفن بخدا فرقی به حالم نداره لبم از هرم عطش سوخته ببین بیا این چهره ی افروخته ببین نیزه هایی که زدن به پهلوهام بدنم رو به زمین دوخته بیین گرچه من شدم اسیر سم اسب گرچه بودم تو مسیر سم اسب جای شکرش باقیه بابام نبود که ببینه منو زیر سم اسب زیر دست و پا تنم ریخته به هم ذره ذره بدنم ریخته به هم نعل اسباشون گواه حرفمه مهره های گردنم ریخته به هم https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
💠بازنشر شب هفتم محرم الحرام حضرت علی اصغر(ع)
🔸السَّلامُ عَلى عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَرمِیِّ الصَّریعِ ، المُتَشَحِّطِ دَما ، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فی حِجرِ أبیهِ ، لَعَنَ اللّه ُ رامِیَهُ حَرمَلَهَ بنَ کاهِلٍ الأَسَدِیَّ وذَویهِ🔸 خون از لبان چاک چاکش پاک می کردم با دست خود شش ماهه ام را خاک می کردم شرمنده ی شش ماهه ام هستم خبر دارید ؟ چشمان بازش را خودم بستم خبر دارید ؟ هرگز نکرده هیچ کس کاری که من کردم با تکه ای قنداقه طفلم را کفن کردم بالای سر مشغول تلقین دادنش بودم خیره به رگ های ظریف گردنش بودم در گوشش استرجاع را با لحن غم خواندم آن جا به تنهایی نمازش را خودم خواندم من هم وجودم رنگ و بوی محتضر دارد بابای بچه مرده از حالم خبر دارد چشم انتظار لحن باباگفتنش بودم از روز میلادش به فکر جوشنش بودم می خواستم روزی عصای دست من باشد آینده داماد عموجانش حسن باشد حالا تمام هستی ام در گور خوابیده داغش به روی خیمه خاک مرده پاشیده یادم نرفته آن ترک هایی که بر لب داشت یادم نرفته روزهای آخری تب داشت لرز سرش ؛ ضعف تنش آتش به جانم زد با هر تلظی کردنش آتش به جانم زد از مادرش هم نیز کاری بر نمی آمد از فرط بی حالی صدایش در نمی آمد از وصله ی جان دل بریدن گریه هم دارد از این و آن منت کشیدن گریه هم دارد بیش از بقیه حرمله خیلی عذابم کرد تیر سه شعبه عاقبت خانه خرابم کرد از کشتن ما حرمله هرگز نشد خسته امد برای کشتن طفل زبان بسته ای کاش مثل اکبرم من را صدا می زد طفل عزیزم روی دستم دست و پا می زد دیگر رباب از فکر او بیرون نمی امد راحت سه شعبه از گلو بیرون نمی امد در راه دین شش ماهه مثل مادرم دادم در راه خیمه بود یاد محسن افتادم با حسرت دیدار او عمری برادر سوخت محسن ؛ همان که پشت در همراه مادر سوخت https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلامُ عَلى عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَرمِیِّ الصَّریعِ ، المُتَشَحِّطِ دَما ، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فی حِجرِ أبیهِ ، لَعَنَ اللّه ُ رامِیَهُ حَرمَلَهَ بنَ کاهِلٍ الأَسَدِیَّ وذَویهِ🔸 خلق عالم تشنه ی یک جرعه احسان رباب هفتم ماه عزا هستیم مهمان رباب مادر باب الحوائج حاجتم را می دهد دردمندم لاجرم دستم به دامان رباب در حقیقت هر که دارد اشنایی با حسین هست در یوم الحساب از اشنایان رباب هرکجاحرف از وفاداری شود پیش از همه میدرخشد در غزل نام درخشان رباب به همه ثابت شده اصلا گره خورده بهم بی گمان جان علی اصغر و جان رباب  دل به دریای بلا زد بی عصا روز دهم پیش چشمان همه موسی بن عمران رباب نور چشمش کرده روشن پهنه ی افاق را روی دستان پدر خورشید تابان رباب  دل هلاک ناله ی حاج اصغر زنجانی اش میدهد ما را به کشتن مرثیه خوان رباب گریه ی ما را در اورده ست طرز گریه اش ما پریشانیم از اول پریشان رباب نه فقط ما گریه بر حال خرابش کرده ایم بین میدان و حرم آقاست گریان رباب به محرم رنگ و بوی دیگری بخشیده است ناله و سوز دل و حزن دوچندان رباب از دعای خیر این بانو و لطف همسرش سالها هستیم مداح علی اصغرش می شویم امشب دخیل محضر شش ماهه ای چشم مان بر دست حاتم پرور شش ماهه ای رزق مان را میدهد هرشب علی اصغر به ما شد کفیل عاشقان نان آور شش ماهه ای در بزرگی کم ندارد از برادر بی گمان جان به قربان علی اکبر شش ماهه ای نور وجه اللهی اش ما را مسلمان کرده است اهل ایمانیم با پیغمبر شش ماهه ای ظاهرا گهواره اما باطنا گهواره اش دارد اینجا حکم سنگر ؛ سنگر شش ماهه ای تا بخواند خطبه ای روشنگرانه میشود دست سالار شهیدان منبر شش ماهه ای گریه اش باشد رجز قنداقه اش باشد زره میرسد در معرکه شیر نر شش ماهه ای لرزه افتاده به جان دشمنان از شوکتش فتح خیبر کرده گویا حیدر شش ماهه ای اسمان هم میبرد فرمان از او ؛ چشم فلک در زمین دیگر ندیده رهبر شش ماهه ای من شب هفت محرم روضه میخوانم فقط از لب خشکیده و چشم تر شش ماهه ای تا سپیدی گلویش را نشان هم دهند پر شود از حرمله دور و بر شش ماهه ای بسکه شش دنگ حواسش را به تیرش میدهد حرمله می پاشد از هم حنجر شش ماهه ای در میان قاب دستان پدر پیدا شود آه تصویر گلوی پرپر شش ماهه ای در امان است از هجوم اسب های تند و تیز بر زمین وقتی بماند پیکر شش ماهه ای ؟ تا بسوزاند دل اهل حرم را میشود حرمله سرگرم بازی با سر شش ماهه ای شب شب باب الحوائج هست اما میزنم من گریزم را به طفل دیگر شش ماهه ای پشت در هم مادری مضطر شد و بی تاب شد از مدینه کودک شش ماهه کشتن باب شد (ع) https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلامُ عَلى عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ، المَرمِیِّ الصَّریعِ ، المُتَشَحِّطِ دَما ، المُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ ، المَذبوحِ بِالسَّهمِ فی حِجرِ أبیهِ ، لَعَنَ اللّه ُ رامِیَهُ حَرمَلَهَ بنَ کاهِلٍ الأَسَدِیَّ وذَویهِ🔸 به ذره گر نظری نسل بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند  دخیل دامن باب الحوائج ام غم نیست اگر تمامی عالم مرا جواب کند ندیده چشم کسی تا بحال در دنیا به گریه کودک شش ماهه انقلاب کند به گریه هم شده فهماند بعد از این باید حسین روی علی اصغرش حساب کند به زین دست پدر شد سوار طفل حرم که دشت را به سر حرمله خراب کند به میهمانی تیر سه شعبه رفت اخر مگر به دیدن جدش نبی شتاب کند نگفت حرمله با خود که ممکن است این تیر حسین فاطمه را از خجالت اب کند نگفت حرمله با خود که ممکن است این تیر چقدر خون به دل مادرش رباب کند نگفت حرمله با خود که تیر کوچک تر برای حنجر شش ماهه انتخاب کند دلیل سرخی تنگ غروب دانی چیست؟ ز خون حنجر او آسمان خضاب کند بیا به زمزمه ی آب آب گریه کنیم به پای مرثیه های رباب گریه کنیم لالا لالا لالاگل بهارم ببین که پابه پات منم بیدارم خجالتم نده جلوی عمه ناخن نکش ببین که شیر ندارم دلم به درد لاعلاج اسیره یه کم بخواب دلم آروم بگیره خدا خودت بگو چکار کنم من جلو چشام علی م داره می میره دلم برا تو غش میره میدونی نمیمونم اگه تو هم نمونی داری تلظّی میکنی عزیزم یا زیر لب اشهد تو میخونی ؟ ببین کشوندی به کجا حسین و ... کسی ندید تو خیمه ها حسین و ... کاشکی میشد به حرف میومدی تا یه بار صدا کنی بابا حسین و ... برای اینکه بشنوه صداتو بازم تماشا بکنه چشاتو جلو همه برا یه جرعه ی آب منت شمرو میکشه برا تو "تموم آرزوی رفته بر باد!" سه شعبه بی هوا جوابتو داد الهی دست حرمله قلم شه سر بریده تو برام فرستاد چشای پر ستاره تو ببوسم به یاد تو گهواره تو ببوسم ببین کارم کجا کشیده باید گلوی پاره پاره تو ببوسم (ع) (ع) https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸یا لَهفَ قَلبی عَلَی الصَّغیرِ الظّامی *  فَطَمَتهُ السِّهامُ قَبلَ الفِطامِ*غَرغَرُوهُ بِدَمعِهِ وَ هُوَ طِفلٌ*یا لَهفَ قَلبی عَلَیهِ فی کُلِّ عامٍ*أَحرَقُوا قَلبَ والِدَیهِ عَلَیهِ*وَرَمَوهُ بِذِلَّهٍ وَ انتِقامٍ*فَاللهُ یَحکُمُ بَینَنا وَ بَینَهُم*** لَدَی الحَشرِ عِندَ فَصلِ الخِصامِ 🔸 روایت از پسر سر به زیر یعنی چه ؟ خجالت پدر گشته پیر یعنی چه ؟ برای خضر که سر میکشد ز آب بقا شریعه بستن و قحطی شیر یعنی چه ؟ علی به دست پیمبر دوباره بالا رفت مگر سپاه بفهمد غدیر یعنی چه دل و جگر که همیشه به قد و بالا نیست  رسیده است بگوید "دلیر"یعنی چه بدون خود و زره رفت سوی میدان تا نشان دهد به همه بچه شیر یعنی چه مخوان به طفل رضیعش بگو "مسیح حسین" بلند مرتبه هست و صغیر یعنی چه تبسم اش دم اخر به هرکسی فهماند که دست و پا زدن دلپذیر یعنی چه کسی نگفت که ای حرمله برای علی سه شعبه بر سر یک چوب تیر یعنی چه چقدر مرثیه های رباب غم دارد بریدن سر شش ماهه گریه هم دارد دوباره غصه ی بال کبوتری دیگر به روی دست پدر طفل پرپری دیگر پس از تمام حرم نوبت رباب رسید چه کرد ناله ی جانسوز مادری دیگر دوباره حرمله تیر سه شعبه ای انداخت به گونه ای که نمانده ست حنجری دیگر برای دفن علی پشت خیمه ها مولا مدد گرفت ز تیزی خنجری دیگر دم غروب که شد نیزه دار با لبخند  رسید از آن طرف خیمه با سری دیگر اگر که از نوک نیزه سرش نمی افتاد نبود حاجتی انجا به معجری دیگر سر عموی حرم زیر گریه زد تا دید سربریده ی شش ماهه روی نی تابید https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
💠بازنشر شب هشتم محرم الحرام حضرت علی اکبر (ع)
🔸السَّلامُ عَلیکَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابنَ أَمیرِالمُؤمِنینَ وَ ابنَ الحُسینِ ابنِ عَلِی وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.لَعَنَ اللهُ قاتِلَکَ وَ لَعنَ الله ُمَنِ استَخَفَّ بِحَقِّکُم وَ قَتََلَکُم وَ لَعَنَ مَن بَقِی مِنهُم وَ مَن مَضی نَفسی فِداؤُکُم وَ لِمَضجَعِکُم صَلَّی اللهُ عَلیکُم وَ سَلَّمَ تَسلیماً کَثیراً🔸 چیزی نمونده دیگه از خوش قد و بالای بابا سیاهه دیگه بعده ازین تموم دنیای بابا قد بابا تا میشه تا گل پسرش قد بکشه داغ جوون شک نکنین یه روز بابارو میکشه عمود چطور دلش اومد به روی فرق سر نشست ؟ بشکنه دست اونی که عصای دستمو شکست نمیتونم کاری کنم برای جسم درهمش الهی من کور میشدم تا اینجوری نبینمش دلم میخواد بالاسرش بلندبلند گریه کنم به پاره پاره پیکرش بلند بلند گریه کنم به یوسفم چنگ میزدن ریز و درشت پیر و جوون خودم دیدم کاکلشو میون دست این و اون فقط نه من که مادرش تو خیمه ها رنگش پرید وقتی شنید بالاسرش لشگر جراحه رسید هر طرفو نگاه کنی پر از علی اکبره علی اکبرم دیگه چندتا علی اصغره جوونای اهل حرم همه باهم بیان کمک نمیتونم که تنهایی جمعش کنم بیان کمک  چه ذره ذره کم شده کمک کنید جمعش کنم چه ریخت و پاشی هم شده کمک کنید جمعش کنم کمک کنید جمعش کنم میون صحرا نمونه برید بگردید توی دشت چیزی ازش جا نمونه مگه میشه یادم بره وداعشو دم حرم جوون رعناشو چه طور برای لیلا ببرم ؟ یکی که نه صدتا دارم نبی اکرم میارم برای تشییع تنش عبا دارم کم میارم https://eitaa.com/khaksari_alireza1001
🔸السَّلام عَلیكَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَكاتُُهُ وَ ابنُ خَلیفَةِ رَسُولِ اللهِ و ابن بِنتَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمَةُاللهِ وَ بَرَكاتُهُ مُضاعَفَةً كُلَّما طَلَعَتِ الشَّمسُ أَو غَرَبَت السَّلامُ عَلیكَ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَكاتُهُ.🔸 چه بی رحمانه جانم را گرفتند همه تاب و توانم را گرفتند جوانی داشتم خوش قدّ و بالا فلک دیدی جوانم را گرفتند ؟ فلک دیدی چه خاکی بر سرم شد علی اکبر ؛ علیِ اصغرم شد برایش کوچه واکردند ای وای چقدر اکبر شبیه مادرم شد به چشم خود خزانش را نبیند غم آرام جانش را نبیند دعا کردم سر نعش جوانم کسی داغ جوانش را نبیند مبادا گلشنی پژمرده باشد که بی گل باغبان افسرده باشد کسی میفهمد از حال دل من که در غربت جوانش مرده باشد " گلی که خود بدادم پیچ و تابش به اشک دیدگانم دادم آبش در این گلشن خدایا کی روا بود گل از من دیگری گیرد گلابش " زمین خوردی خزانی شد بهارت نزارم میکند حال نزارت ندارد قوتی پاهایم اما می آیم با سر زانو کنارت امان از ضربه با شدت علی جان تو را کشتند با سرعت علی جان شبیه فاطمه مادربزرگت زمین خوردی تو با صورت علی جان ترک خورده شبیه من لبانت شبیه تکه چوبی شد زبانت رمق دیگر ندارد دست هایم بگیرد لخته خون را از دهانت همین حس و همین حال ات مرا کشت همین زخم پر و بالت مرا کشت نمانده جای سالم در سر تو همین لبهای پامالت مرا کشت چه آهنگین چه با آواز کشتند تو را یک عده تیر انداز کشتند اسیر لشگر جرّاحه بودی تو را با چندتا مقراض کشتند علی اکبرم ! دردت به جانم نبی دیگرم! دردت به جانم نکش پا بر زمین در پیش بابا عزیز پرپرم دردت به جانم " به هرجا بنگرم تنها تو بینم نشان از روی زیبای تو بینم به هر جا ردی از جسم تو پیداست به صحرا بنگرم صحرا تو بینم " بنازم لحن باباگفتنت را نکش از دست بابا دامنت را نشستم روی خاک و باتحیر تماشا میکنم جان کندنت را فراقت میکند پیرم همین جا به من باشد که میمیرم همین جا ندارم پای رفتن سوی خیمه کنار تو زمینگیرم همین جا نخواهد کرد داغ تو رهایم بلرزد مثل دستانم صدایم پس از وقتی که تابوت تنت شد گرفته بوی تو دیگر عبایم (ع) https://eitaa.com/khaksari_alireza1001