eitaa logo
334 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
487 ویدیو
17 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 /بخش_اول روزبہ تڪانے بہ گردنش مے دهد و با انگشت اشارہ زنگ را مے فشارد. در شیشہ ے در،نگاهے بہ خودم مے اندازم و از مرتب بودنم اطمینان پیدا میڪنم. یڪ سال و دوماہ از ازدواجمان گذشتہ،زندگے روال عادے اش را میگذارند. روزبہ درگیر شرڪت است و من سخت درگیر دانشگاہ،بیشتر از این ها درگیر هم! روزها از آن تب و تاب اولیہ ے عاشقے ڪمے فاصلہ گرفتہ اند و آرام شدہ اند! نہ اینڪہ تب عشق مان خوابیدہ باشد! نہ! حتے بیشتر از قبل روزبہ را دوست دارم! در این چند ماہ با آرزو گرم گرفتم،اما بہ جز روزبہ ڪسے نمیداند! شیرین،زیاد تمایلے بہ ارتباط من و آرزو ندارد! روابطم با سمانہ و محسن دوستانہ است اما نہ صمیمے! روزبہ گزینہ ے دورے و دوستے را انتخاب ڪردہ بود! گہ گاهے بیشتر بہ اصرار من،همراہ هم بہ دیدنشان میرویم یا از پشت تلفن جویاے احوالشان میشویم. خبرے از فرزاد نیست جز چیزهاے ڪوتاهے ڪہ گاهے سمانہ مے گوید! روزبہ ارتباطے با فرزاد ندارد،شاید هم من اینطور فڪر میڪنم! امروز،یڪے از دوستان قدیمے روزبہ براے شام دعوتمان ڪرد. روزبہ ڪمے خستہ بہ نظر مے آمد،گفتم تماس بگیرید و مهمانے را ڪنسل ڪند اما قبول نڪرد! گفت بعد از سال ها یڪدیگر را پیدا ڪردہ اند و درست نیست براے دعوت اول نرویم! واقعیتش...زیاد جمع دوستانش را دوست نداشتم! بہ جز مجید و مهسا،نگاہ هاے همہ ے دوستانش روے من یڪ جورے بود! انگار من را در حد و اندازہ ے روزبہ و خودشان نمے دیدند! احساس میڪردم در جمعشان اعتماد بہ نفسم را از دست میدهم و عذاب میڪشم! تا حد امڪان با من صحبت نمے ڪردند و مخاطب نگاہ ها و صحبت هایشان فقط روزبہ بود! حرف هایے میزند ڪہ براے من جذابیت چندانے نداشت! بیشتر راجع بہ شغل و تحصیلات و سفرهاے اروپایے و فرهنگ غرب! بیشتر از همہ بودن در جمع همسرانشان را دوست نداشتم! بہ اعتقاداتشان احترام میگذاشتم اما برایم غیرقابل تحمل بود ڪہ جلوے روزبہ حجاب نداشتہ باشند یا شروع بہ رقص و آواز ڪنند! هرچند نگاہ هاے روزبہ بیشتر روے دوستان مردش بود و توجهے نداشت! گاهے طورے صحبت میڪردند ڪہ انگار من طفل ڪوچڪے ام ڪہ در جمع چند انسان پا بہ سن گذاشتہ،وارد شدہ ام!‌احساس میڪردم براے تحقیر یا دور نگہ داشتن من از خودشان از قصد افراطے و سرد برخورد میڪنند! واقعا بودن در جمع دوستانش آزارم میداد! گاهے بہ هر بهانہ اے میشد نہ خودم بہ مهمانے هایشان میرفتم نہ اجازہ میدادم روزبہ برود! روزبہ سعے میڪرد قانعم ڪند ڪہ دوستانش منظورے ندارند و آدم هاے بدے نیستند اما خودش هم خوب میدانست نہ من در جمع آن ها میتوانم راحت باشم نہ آن ها در برخورد با من! تا حد امڪان دوستانش را بہ خانہ دعوت نمیڪرد و خارج از محیط شرڪت یا نهایتا رستوران با آن ها قرار نمیگذاشت! همیشہ سعے میڪرد با صحبت همہ چیز را حل ڪند،اگر صحبت جواب نمیداد خودش ڪوتاہ مے آمد! تنها شدہ بود! دوستانش از دستش دلخور بودند اما بہ رویم نمے آورد و شڪایت نمیڪرد! امروز مثلا خواستم ڪوتاہ بیایم و ڪمے از خود گذشتگے ڪنم! مثل او! صداے بشاش مردانہ اے از پشت آیفون میگوید:بہ بہ ببین ڪے اومدہ؟! روزے خودمون! بیاید بالا! روزبہ مے خندد:صدبار گفتہ بودم از این ڪہ ڪسے اسممو مخفف ڪنہ خوشم نمیاد! اما انگار یادت رفتہ! در باز میشود،روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و در را بہ عقب هل میدهد و مے گوید:برو تو عزیزم! سرے تڪان میدهم و وارد میشوم،روزبہ هم پشت سرم مے آید. از طبقہ ے هم ڪف میگذریم و بہ سمت آسانسور میرویم،همانطور ڪہ وارد آسانسور میشویم روزبہ مے گوید:ساسان از دوستاے قدیمہ! دوران دبیرستان و دانشگاہ باهم بودیم بعد از گرفتن لیسانس رفت آمریڪا! در آسانسور بستہ میشود و روزبہ دڪمہ ے عدد چهار را میفشارد و ادامہ میدهد:تقریبا تو این چند سال از هم بے خبر بودیم! ساسان یڪمے زیادے شوخہ حرفاشو جدے نگیر! لبخند میزنم:چشم! متقابلا با لبخند جوابم میدهد:چشمات سلامت! آسانسور متوقف میشود،باهم خارج میشویم و بہ سمت درے ڪہ عدد دہ رویش نقش بستہ قدم برمیداریم. مقابل در ڪہ مے رسیم،در باز میشود. پسرے هم سن و سال روزبہ در چهارچوب در قد علم ڪردہ،قد تقریبا بلند و اندام ورزیدہ اے دارد! رنگ پوستش روشن و رنگ چشم هایش قهوہ اے تیرہ است! ڪمے تہ ریش گذاشتہ و موهاے مشڪے رنگش را تا روے شانہ هایش بلند ڪردہ! پیراهن نوڪ مدادے رنگے همراہ شلوار جین آبے تیرہ بہ تن ڪردہ! تا نگاهش بہ روزبہ مے افتد لبخند پر رنگے میزند و دست هایش را از هم باز میڪند! روزبہ بہ سمتش مے رود و مردانہ در آغوشش میڪشد! ساسان بلند مے خندد و در آغوشش روزبہ را میفشارد:روزے خودم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 /بخش_اول روزبہ مشتے حوالہ ے ڪتفش میڪند:دیگہ بیست و دو سہ سالہ مون نیست ساسان خان! جلوے همسرم آبرو دارے ڪن! این را ڪہ مے گوید،ساسان سریع روزبہ را از آغوشش جدا میڪند و نگاهش را بہ سمت من مے ڪشاند. پیش دستے میڪنم و لبخند میزنم:سلام! آیہ هستم! ساسان مردد نگاهے بہ من مے اندازد و سپس بہ روزبہ! لبخند گرمے میزند:سلام! خیلے خوشوقتم! ساسانم! در را تا آخر باز میڪند و بہ داخل خانہ اشارہ! _بفرمایید داخل! همسرم دستش بندہ! روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد:اول تو برو! ساسان با شیطنت نگاهمان میڪند،ڪنار روزبہ مے ایستم و بعد از ڪمے مڪث وارد خانہ میشوم‌. روزبہ و ساسان هم پشت سرم مے آیند،آپارتمانے حدود صد مترے با دڪور و چیدمان مدرن است. ڪف زمین،پارڪت ڪرم رنگ است،دیوارها با ڪاغذ دیوارے قهوہ اے روشن با مخلوطے از رنگ بژ تزئین شدہ اند. داخل راهرو تنها یڪ آینہ ے قدے با قاب فلزے طلایے رنگ روے دیوار و جا ڪفشے ڪوچڪے جا خوش ڪردہ اند. از راهرو عبور میڪنیم و وارد پذیرایے میشویم،پذیرایے اے با نور گیر عالے! مبل هاے راحتے ڪرم رنگ وسط پذیرایے چیدہ شدہ اند و روے دیوار چند قاب نقاشے ڪوچڪ با طرح هاے مختلف آویزان شدہ اند. خانہ ے گرم و خلوتے است! آشپزخانہ سمت راست قرار دارد و دو تا در چوبے در سمت چپ! زنے با قد متوسط پشت سینڪ ظرفشویے ایستادہ و دست هایش را مے شوید. نگاهش ڪہ بہ ما مے افتد و سریع مے گوید:سلام! خیلے خوش اومدین! پوست گندمے اے دارد و چشم هاے عسلے رنگ! ڪت و دامن خوش دوخت زرشڪے رنگے بہ تن ڪردہ. صورت ڪشیدہ اے دارد و بینے اے عملے! موهاے طلایے رنگش را اتو ڪشیدہ و روے شانہ هایش انداختہ! آب دهانم را با شدت قورت میدهم! _سلام! خیلے ممنون! سریع شیر آب را مے بندد و با حولہ اے ڪہ ڪنار دستش قرار دارد دست هایش را خشڪ میڪند. چند ثانیہ بعد بہ سمتمان مے آید،قد دامنش تا پایین زانویش ڪشیدہ شدہ و پاهایش را جوراب شلوار مشڪے رنگے پوشاندہ. بہ سمتم مے آید و بے مقدمہ در آغوشم مے ڪشد،لبخند تصنعے اے میزنم و ڪمے در آغوشم مے فشارمش. _بنفشہ ام! و شما باید آوا باشید؟! متعجب ابروهایم را بالا میدهم! ساسان سریع مے گوید:آیہ خانم هستن! از آغوش بنفشہ بیرون مے آیم،بنفشہ گیج نگاهش را میان من و روزبہ و ساسان مے چرخاند! روزبہ لبخند مهربانے میزند و سریع مے گوید:ساسان در جریان نیست،منو آوا یہ مدت نامزد بودیم و بعدش بہ هم زدیم! بنفشہ سریع لبخند میزند و سریع مے گوید:ببخشید عزیزم! من و ساسان خبر نداشتیم! سرفہ اے میڪنم:نہ! ایرادے ندارہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
‍ •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 /بخش_اول بنفشہ دستم را رها میڪند و بہ سمت روزبہ مے رود،همانطور ڪہ دستش را بہ سمت روزبہ دراز میڪند مے گوید:خیلے خوشوقتم! خون خونم را مے خورد! روزبہ دستش را میگیرد و سریع رها میڪند! _منم همینطور! تنم یخ میزند! هربار ڪہ این اتفاق مے افتد همینطور میشوم! خدا خدا میڪنم چهرہ ام از طوفانے ڪہ در درونم بہ پا شدہ خبر ندهد! ساسان و روزبہ همراہ هم بہ سمت مبل ها مے روند و شروع بہ صحبت میڪنند. نفس عمیقے میڪشم،بنفشہ مے پرسد:میخواے چادرتو آویزون ڪنم؟! _اگہ میشہ برم تو یہ اتاق عوضش ڪنم! سریع دستش را پشت ڪمرم میگذارد و بہ سمت یڪے از اتاق ها راہ مے افتد. _آرہ عزیزم حتما! در اتاق را باز میڪند و ادامہ میدهد:اینجا میتونے لباساتو عوض ڪنے! وارد اتاق میشوم و تشڪر میڪنم،بنفشہ بہ سمت ساسان و روزبہ میرود. در اتاق را مے بندم و با حرص چادرم را از روے سرم برمیدارم. زیر لب زمزمہ میڪنم:چرا باز اومدم؟! چادر رنگے ام را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم و روے سرم مے اندازم،دستانم سرد اند! چشمانم را باز و بستہ میڪنم و لبم را میگزم،دلم میخواهد بروم بہ روزبہ بگویم بهانہ اے بیاورد و بہ خانہ برگردیم! دیگر دلم نمیخواهد بہ مهمانے دوستانش پا بگذاریم! صدایے در مغزم مے پیچد:مگہ میتونے اسیر و محدودش ڪنے؟! پوفے میڪنم و از اتاق خارج میشوم،روزبہ را مے بندم ڪہ بعد از مدت ها در جمع دوستانش صحبت میڪند و از تہ دل مے خندد... بنفشہ هم با آن پوشش و موهاے رها شدہ مقابلش نشستہ و مے خندد... حالم بدتر میشود... چندبارے در این جمع ها بودہ ام،چرا عادت نمیڪنم؟! چرا باز ناراحت میشوم و حالم بد میشود؟! معدہ ام مے جوشد و حالت تهوع میگیرم،بے اختیار عق میزنم و دستم را مقابل دهانم میگیرم! همہ ے نگاہ ها بہ سمت من بر میگردد،با ایما و اشارہ مے پرسم سرویس بهداشتے ڪجاست! بنفشہ سریع بلند میشود و سرویس بهداشتے را نشان میدهد. با تمام توان بہ سمت سرویس بهداشتے مے دوم و دوبارہ عق میزنم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• ❤️تاریخ بی حضور تو یعنی:دروغِ مَحض❤️ ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 /بخش دوم چندبارے در این جمع ها بودہ ام،چرا عادت نمیڪنم؟! چرا باز ناراحت میشوم و حالم بد میشود؟! معدہ ام مے جوشد و حالت تهوع میگیرم،بے اختیار عق میزنم و دستم را مقابل دهانم میگیرم! همہ ے نگاہ ها بہ سمت من بر میگردد،با ایما و اشارہ مے پرسم سرویس بهداشتے ڪجاست! بنفشہ سریع بلند میشود و سرویس بهداشتے را نشانم میدهد. با تمام توان بہ سمت سرویس بهداشتے مے دوم و دوبارہ عق میزنم. سریع در را باز میڪنم و خودم را داخل دستشویے پرت میڪنم! چند بار پشت سر هم عق میزنم،چند تقہ بہ در میخورد! _آیہ جان! خوبے عزیزم؟! صداے روزبہ است ڪہ مے خواندم! شیر آب را باز میڪنم و بلند مے گویم:فڪر نڪنم! نگران میپرسد:میتونم بیام تو؟! صورتم را زیر شیر آب مے گیرم و بریدہ بریدہ جواب میدهم:اَ...الان...مے..ام! صداے ساسان بہ گوش مے رسد:شاید مسوم شدن! روزبہ جدے میگوید:نمیدونم! سپس من را مخاطب قرار میدهد:امروز چے خوردے آیہ؟! نفس عمیقے میڪشم و شیر آب را مے بندم،دستے بہ صورت خیسم میڪشم:خوبم! معدہ ام همچنان در تلاطم است،خوب میدانم این حالتم عصبیست! پوفے میڪنم و با دستمال شروع بہ خشڪ ڪردن صورتم! ڪمے بعد نگاهے بہ خودم در آینہ مے اندازم،رنگم ڪمے پریدہ بہ نظر مے رسد و چشم هایم خشمگین اند! دستے بہ صورتم مے ڪشم و بہ سمت در قدم برمیدارم،دستگیرہ ے در را مے فشارم. در را باز میڪنم و از دستشویے خارج میشوم،روزبہ در چند قدمے ام ایستادہ. نگران نگاهے بہ صورتم مے اندازد و نزدیڪم میشود،چشم هایش را روے چشم هایم تنظیم میڪند. _خوبے؟! چے شد یهو؟! دستم را روے معدہ ام میگذارم و لبخند تصنعے اے تحویلش میدهم:لابد بخاطرہ خورد و خوراڪ دانشجوییہ! امروز ناهار با بچہ ها رفتیم ساندویچ ڪثیف خوردیم! بنفشہ همانطور ڪہ لیوان شیشہ اے بلندے در دست دارد و محتویات داخلش را هم میزند بہ سمتم مے آید. مهربان مے پرسد:بهترے؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،لیوان را بہ سمتم مے گیرد. _بخور شاید حالتو جا بیارہ! لیوان را از دستش مے گیرم و تشڪر میڪنم،میخواهم لیوان را بہ سمت دهانم ببرم ڪہ ساسان با شیطنت میگوید:بنفشہ خانم! از خودت نسخہ نپیچ و ندہ دست مردم! شاید چیزے ڪہ میدے براشون خوب نباشہ! بنفشہ پشت چشمے برایش نازڪ میڪند:وا! شربت عسلہ دیگہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 /بخش دوم در دل میگویم:"تو فنجون ڪہ از این چیزا نمے خورن!" اما رغبت نمے ڪنم دیگر بہ فنجان چایے لب بزنم! ساسان در بطرے را باز میڪند و مشغول ریختن نوشیدنے در گیلاس خورے میشود! سرے تڪان میدهد و میگوید:پس هنوزم همون بچہ مثبت خر خونے اے ڪہ لب بہ نوشیدنے و دود و دم نمیزنہ و اهل مهمونے رفتن و هفتہ بہ هفتہ دوست دختر عوض ڪردن نیست! راستشو بگو روزے! تو این چند سال تا قبل ازدواج همونطور پاستوریزہ موندہ بودے و دست و پاتو بستہ بودے؟! و سپس چشمڪے نثارش میڪند! روزبہ لبخند ڪجے میزند:تو این ڪارا رو آزادے میدونے و تعریف من از آزادے یہ چیز دیگہ ست!تو این هفت هشت سال هیچ تغییرے نڪردم! خندہ ے ڪوتاهے میڪند و ادامہ میدهد:جز مسئلہ ے دود و دم! گہ گاهے سیگار میڪشم! ساسان،گیلاسش را پر میڪند و ڪمے از نوشیدنے اش مے نوشد و رو بہ روزبہ میگوید:بہ سلامتیت! خودم را ڪمے جمع میڪنم و سعے میڪنم واڪنشے نشان ندهم! گیلاسش را روے میز میگذارد و آهے میڪشد! _میدونے روزبہ! گاهے بهت حسادت میڪردم!همیشہ مرتب و منظم و عاقل و آدم خوبہ بودے! انگار از همہ مون چند سال بزرگتر و جلوتر بودے! وقتے ما پے پارتے و مجردیا و سفرامون بودیم تو از جمع فاصلہ میگرفتے و پے ڪاراے مهمتر و بہ قول خودت مفیدتر بودے! ڪم پیش مے اومد بخواے جمع بشیم بریم تفریح و مسافرت! اون موقع با خودم میگفتم یہ روزے پشیمون میشے! پشیمون میشے از این ڪہ از جوونے و نشاطت استفادہ نڪردے! اما الان خودم پشیمونم! نمیدونم شایدم خوشے زیاد زدہ زیر دلم! اما حسرت زندگے منظم و آروم تو رو میخورم! شاید اگہ منم چندسال پیش از وقت و فرصتام درست استفادہ میڪردم و بہ قول تو دنبال شیطنت نبودم الان اوضاعم فرق میڪرد! لبخند بامزہ اے میزند و ادامہ میدهد:تو چے؟! پشیمون نشدے؟! روزبہ جدے جواب میدهد:نہ! از هیچ چیز پشیمون نیستم! ساسان نگاهش را بہ شیشہ ے نوشیدنے نمیدوزد و سڪوت میڪند! بنفشہ میخندد:دوتا رفیق رفتن تو فڪروحالتاے معنوے! ساسان نفس عمیقے میڪشد و شیشہ نوشیدنے و گیلاس را برمیدارد و از روے مبل بلند میشود! وارد آشپزخانہ میشود و شیشہ و گیلاس را روے ڪابینت میگذارد و با شیطنت روزبہ را نگاہ میڪند! _هنوز ڪہ اهل بیلیاردے! روزبہ پیشانے اش را بالا میدهد و لبخند ڪجے میزند،همانطور ڪہ از روے مبل بلند میشود آستین هایش را بالا میزند! _چہ جورم! 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 روزبہ و ساسان یڪ ساعتے مشغول بیلیارد شدند و ڪل مے انداختند،بنفشہ مدام دور و برشان بود و با روزبہ مثل ساسان راحت بود و شوخے میڪرد! نہ این ڪارهایش منظور دار باشد! نہ! عادتش بود! این رفتارها برایشان عادے و جا افتادہ بود اما براے من نہ...! تمام شب بہ زور جو را تحمل ڪردم و مثل یڪ تڪہ سنگ روے مبل نشستہ بودم! بعد از یڪ سال و اندے احساس خستگے میڪردم! خستگے از این تحمل تفاوت ها! روزبہ تا حد امڪان مراعتم را میڪرد! اما تا یڪ حدے! نمے شد بگویم سے و چهار سال اینگونہ زندگے ڪردے از این بہ بعد جور دیگرے باش! از خودم ناراحت بودم! از ڪم آوردنم! از این ڪہ فڪر میڪردم میتوان بہ راحتے با عقاید روزبہ ڪنار آمد و متحولش ڪرد! نفس عمیقے میڪشم و بہ چهرہ ے خودم در آینہ زل میزنم! صورتم ڪمے خستہ و رنگ پریدہ بہ نظر مے رساند،چشمانم از شدت خستگے و عصبانیت خمار اند! دستے بہ موهاے پریشانم میڪشم و پوفے میڪنم! سرم در حال منفجر شدن است! روزبہ در حمام مشغول مسواڪ زدن است،سرم را روے میز آرایش میگذارم و چشمانم را مے بندم! نمیدانم چند دقیقہ میگذرد ڪہ با نوازش هاے دست روزبہ بہ خودم مے آیم! انگشتانش را لاے موهاے مے لغزاند و آرام مے گوید:مطمئنے خوبے آیہ؟! امشب حواسم بهت بود! تو خودت بودے! سرم را بلند میڪنم و نگاهم را بہ سمت روزبہ مے برم. لبخند مهربانے لبانش را از هم باز ڪردہ،یاد حرڪات بنفشہ مے افتم. بے اختیار دستش را پس میزنم و جدے میگویم:از جمع دوستات خوشم نمیاد! متعجب نگاهش را میان دست در هوایش و صورت من مے چرخاند! چند لحظہ بعد بہ خودش مے آید و دستش را پایین مے اندازد. نفس عمیقے میڪشد! با شدت! طورے ڪہ انگار هوا را مے بلعد! سعے دارد آرام باشد،از پشت میز آرایش بلند میشوم و بہ سمت تخت خواب میروم. با آرامش و سڪوتش بیشتر حرصم مے گیرد! با حرص بہ سمتش بر مے گردم و میگویم:چرا با بنفشہ دست دادے؟! میدونے من از این حرڪت خوشم نمیاد! سعے میڪند لبخند بزند،سعے میڪند آرام باشد،سعے میڪند مثل همیشہ خوب باشد... ڪاش نبود... ڪاش نمے ساخت...ڪاش نمے سوخت...ڪاش طور دیگرے برخورد میڪرد! چند قدم بہ سمتم برمیدارد،میخواهد در آغوشم بڪشد ڪہ خودم را عقب میڪشم‌. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 /بخش دوم فریاد میزنم:بہ من دست نزن! لطفا نخواہ با یہ بغل ڪردن و دو تا جملہ ے قشنگ خر بشم! اخم هایش در هم میرود،جدے میشود و سرد! مثل روز اولے ڪہ در شرڪت یڪدیگر را دیدیم! دندان قورچہ اے میڪند:لطفا داد نزن! دفعہ ے اولہ دوستاے منو دیدے؟! اصلا دفعہ ے اولہ رفتار من و دوستامو با هم مے بینے؟! نفس عمیق میڪشد! این بار شدیدتر! با آرامش ادامہ میدهد:یعنے منم باید بگم آیہ چادر سر نڪن؟! فلان مجلس نرو؟! فلان ڪارو نڪن؟! دوستاتو خونہ مون دعوت نڪن؟! خونہ دوستات نریم؟! عصبے پوزخند میزنم:پس بگو! دارے باهام لج میڪنے! ناگهان قهقهہ میزند! با حرص نگاهش میڪنم! بریدہ بریدہ مے گوید:خُ...خداے...من! جرے تر میشوم،پوفے میڪنم و جدے مے گویم:خستہ شدم! ناگهان صداے قهقهہ اش قطع میشود! صورتش را بہ سمتم بر مے گرداند،رگ گردنش ورم ڪردہ و صورتش ڪمے سرخ شدہ و چشم هایش مبهوت اند! بیشتر از مبهوت،مظلوم اند! دو تیلہ ے مشڪے رنگ چشمانش مثل روزهاے اول یخ مے زنند،نہ از سر غرور... بخاطرہ حرف من! پیشانے اش را بالا میدهد،با قدم هاے بلند بہ سمتم مے آید و مقابلم مے ایستد. صداے بمش زمزمہ وار مے پیچد:خستہ از چے؟! از من؟! صورتم را بہ سمت دیگرے بر مے گردانم،از حرفم پشیمان میشوم! بغض میڪنم:از این زندگے! عصبے پوزخند میزند:یعنے از من! آب دهانش را با شدت قورت میدهد،نفس هاے سردش گوشم را نوازش میدهد... صدایش آرام است اما نمیدانم چرا گوشم را مے لرزاند؟! _حرمتامونو نشڪن عزیزدلم! قبل عقد یادتہ بهت چے گفتم؟! آب دهانم را با شدت فرو میدهم،قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد! دستش را زیر چانہ ام مے برد و صورتم را بہ سمت خودش بر مے گرداند. مثل پدرے سخت گیر ڪہ میخواهد فرزندش را تنبیہ ڪند با تحڪم مے گوید:وقتے باهات حرف میزنم منو نگاہ ڪن! بے اختیار چشم هایم را بہ چشم هایش مے دوزم. لبخند غمگین و دلخورے میزند و مشتش را آرام روے قفسہ ے سینہ اش مے ڪوبد! _تو میدونستے من ڪے ام و چے ام! طرز فڪر و زندگیم چطورہ! تو بہ این روزبہ گفتے آرہ! عاشق این روزبہ شدے! مگہ این ڪہ... حرفش را ادامہ نمیدهد،چشم هایم را ریز میڪنم:مگہ این ڪہ چے؟! نگاهش مے ترسد! _مگہ این ڪہ عاشقم نشدہ باشے و فقط دوستم داشتہ باشے! متعجب نگاهش میڪنم! _دوست داشتن ڪافے نیست؟! فشار دستش را بہ زیر چانہ ام بیشتر میڪند و لبخندش شڪستہ میشود! چشم هایش برق عجیبے میزنند! _براے ڪسے ڪہ عاشقتہ نہ! نہ! دوست داشتن براش ڪافے نیست! پوزخند غمگینے میزند:تو دوستش دارے،چون برات فایدہ دارہ! فایدہ یا جذابیتشو از دست بدہ علاقہ ت ڪم رنگ میشہ! علاقہ ت ڪہ ڪم رنگ‌ بشہ اون عذاب میڪشہ،درد میڪشہ،ڪنار میڪشہ ڪہ راحت باشے اما هنوزم عاشقتہ! نہ! دوست داشتن براے عاشق ڪافے نیست! برق چشم هایش‌ مے پرند و صدایش رنگ زنگ هشدار مے گیرد! _امیدوارم روزے نرسہ عذاب بڪشم! درد بڪشم‌ و...بعدش ڪنار بڪشم! قلبم مے ریزد... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• ❤️عشق مے گوید ڪہ آسان نیست بے او زیستن...❤️ ☑️@khybariha 🌷🍃🍃🍃
.
#قسمت_صد_و_یازدهم 🦋 نمی‌دانم چه بگویم ..! فقط می‌توانم به روح عالی مرتبه اش #صلوات بفرستم و بسنده
🦋 گرما گرم والفجر سه بود که فرمانده گروهان، آقای مهاجرانی و یک جمع ده -پانزده نفری از بچه های مخلص بسیج و سپاه به شدت مجروح و شهید شدند. به توصیه آقای مهاجرانی، برای و آوردن کمک به راه افتادم. بعد از ساعتی، به یک کانال ارتباطی رسیدم و صدایی شنیدم. جلوتر رفتم، دیدم برادر خلیلی است. گفتم:« چی شده؟» گفت:«تیر خورده ام.» از کانال پایین رفتم، زیر بغلش را گرفتم و با کمک بچه ها او را به بالای کانال فرستادم. ظاهراً در آن وضعیت، همراه بچه های امدادگر زیر آتش قرار گرفته بودند. جلوتر که رفتم، در زیر آن آتشی که می بارید، شنیدم که یک نفر با صدای بلند دعا می خواند. علی آقا بود. کنارش رفتم و گفتم :«چرا با بچه های امدادگر نرفتی؟» گفت :« خلیلی، وضعش خیلی بدتر از من است.» دوباره نگاه کردم پوتینش متلاشی شده بود و من فقط مچ پایی را می دیدم که به پوستی آویزان است. از ناحیه مچ به بالا هم رگهای سوخته بیرون زده بود . اشک در چشمانم حلقه زد و گفتم: «خلیلی آن پایین است. هنوز امداد گرها نتوانسته اند او را به عقب ببرند.» سپس بدن مظلوم و لاغر او را از جا بلند کردم. همان دم، احمد امینی هم رسید. سراپا خون آلود بود. فهمیدم ترکش خورده است؛اما می گفت زخم من مهم نیست؛ اذیت نمی کند. با کمک امینی، علی اقا رو کول کردیم و طرف جایی که برادر خلیلی افتاده بود، بردیم. نمی دانستیم چه کار کنیم؟ امداد گرها کم بودند. چند نفر از آنها زخمی شده و تنها سه نفر باقی مانده بودند. علی آقا به محض دیدن خلیلی اشک در چشمهایش پرشد. خلیلی گفت او را به طرف علی آقا ببریم. این دو را به هم نزدیک کردیم . به زحمت دستهای همدیگر را گرفتند و فشار دادند. بعد صورتشان را به هم نزدیک کردند؛ اما حرف نمی زدند؛ فقط گریه می کردند. امدادگرها خواستند حرکت کنند؛ اما به دلیل کمبود نیرو، فقط یکی از آنها را می شد انتقال داد. نفر دوم باید منتظر می ماند. علی آقا گفت: خلیلی... خلیلی می گفت: علی اقا... سرانجام ..... 🌨🌱•• ↷‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#j๑ïท🌱 @khybariha ✌️🏻📿