تصورات نادرست پیرامون زبان این کتاب با استفاده از نظریه‌های زبان‌شناسی در شاخه‌های مختلف و نیز با مصاحبه از صاحب‌نظران حوزه علوم انسانی، تصورات نادرست پیرامون زبان را در پنج فصل شرح می‌دهد. برای دانلود نسخه کامل کتاب «تصورات نادرست پیرامون زبان» اثر دکتر #عادل_محمدی روی لینک زیر کلیک نمایید. http://kurdishbookhouse.com/ku/100-1067/ #معرفی_کتاب 🇮🇷 @linguiran

پرسش‌نامه ارزیابی نگرش نسبت به آموزشکاوی زبان، زبان‌شناسی کاربردی، و ادبیات. https://survey.porsline.ir/s/IiZpcL2e 🇮🇷 @linguiran

مروری بر نخستین کتاب «مقتل‌نگاری امام حسین(ع)» به زبان انگلیسی «The Shiʽi Islamic Martyrdom Narratives of Imam al-Ḥusayn: An Introduction » (مقدمه‌ای بر مقاتل شیعی امام حسین(ع)) به قلم دکتر #محمدرضا_فخر_روحانی این کتاب اخیراً توسط انتشارات کمبریج اسکالرز پابلیشینگ در استراتفورد آپان تاین، در انگلستان، منتشر شده‌است. از این استاد، پیش از این، کتاب «سخنان امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا» در بیرمنگام انگلستان منتشر شده بود. کتاب «زندگی‌نامه علامه امینی» از دیگر آثار این پژوهشگر است که آن‌را مانند سایر کتاب​‌ها و مقالات خود به زبان انگلیسی تألیف کرده است. کتاب «مقدمه‌ای بر مقاتل شیعی امام حسین علیه‌ السلام» اولین اثر درباره مقاتل حضرت سیدالشهدا(ع) به زبان انگلیسی است که در کشور انگلیس منتشر می‌​شود. به جهت اهمیت این رویداد فرهنگی، گفت​‌وگویی با مؤلف این اثر انجام شده است که در ادامه می‌​​خوانید: https://khouzestan.iqna.ir/fa/news/4156671 🇮🇷 @linguiran

آسان‌ترین زبان دنیا آموزش زبان بین‌المللی #اسپرانتو قابل استفاده برای آموزش در کلاس یا به‌عنوان خودآموز تالیف: #احمدرضا_ممدوحی 🇮🇷 @linguiran

برخلاف رمان و داستان، علم معمولاً تاریخ مصرف دارد. حرف‌های تازه علمی معمولاً در قالب مقاله بیان می‌شوند. مقاله‌ها قبل از چاپ لازم است که داوری شوند تا مشخص شود که آیا حاوی حرف تازه و بدیع هستند یا نه. بعد از انتشار چندین مقاله در حوزه‌ای مشخص و احاطه کامل نویسنده بر موضوع، حرف‌های تازۀ علمی در قالب کتاب چاپ می‌شوند. معمولاً در چاپ کتاب‌ها داوری آن‌چنانی صورت نمی‌گیرد و این کار ناقدان است که بعد از چاپ کتاب نکات قوت و نقاط ضعف کتاب را یادآور شوند. نویسنده اگر عاقل باشد به این نکات توجه می‌کند و در چاپ‌های بعدی موارد ضعف را برطرف می‌کند. با این حال همان‌طور که گفته شد، علم تاریخ مصرف دارد و حتی کتاب‌های ویرایش‌شده نیز بعد از مدتی ممکن است، نتوانند نیازهای جدید خوانندگان را برطرف سازند. نیم نگاهی به غول‌های زبان‌شناسی بیندازید. کتاب‌های بلومفیلد و سپیر که در نیمۀ اول قرن بیستم نگاشته شده‌اند و هر دو نام «زبان» را یدک می‌کشند تقریبا دیگر تنها جزو تاریخ زبان‌شناسی محسوب می شوند. چامسکی زبان‌شناس بزرگ معاصر نیز چندین بار راه خود را تصحیح کرد و معلوم نیست اگر عمر و توان جسمی به او اجازه دهد چند بار دیگر آراء خود را مورد تجدید‌نظر قرار دهد. به‌طور کلی قطعی‌انگاری در علم و به‌خصوص علوم انسانی محلی از اعراب ندارد. اینها الفبای اولیه‌ای است که هر کس که وارد دانشگاه می‌شود باید یاد بگیرد. عادت نیکوی ما شرقی‌ها و به‌خصوص ایرانی‌ها این است که سعی می‌کنیم تلاش‌ها و مرارت‌های بزرگان و نویسندگان پرشمار خود را پاس بداریم و از آنها به نیکی یاد کنیم. این احترام به بزرگانی که عمری را صرف تحقیق و نوشتن کرده‌اند نباید طوری باشد که لغزش‌ها و کاستی‌های احتمالی این عزیزان را نادیده بگیریم و یا منصفانه ایرادات احتمالی را به زبان نیاوریم. قطعی‌انگاری و انتقادناپذیری آفت علم است. یادم می‌آید در زمان دانشجویی در راهروی دانشگاه تهران نمایشگاه کتابی برپا بود و داشتم کتاب‌ها را نگاه می‌کردم که استادی که اسمش را نمی‌دانستم (و البته که زبان‌شناس نبود) چشمش به کتاب «سبک‌شناسی» دکتر شمیسا افتاد و در واکنش با تمسخر گفت، عجب همه چیز را که مرحوم بهار در مورد سبک‌شناسی گفته، این دیگر چه می‌خواهد بگوید. این عزیز حتی به خود زحمت نداد که کتاب را بردارد و به مضمون آن دقت کند. بعد از سال‌ها باز در فضای مجازی پستی را از استاد جوانی از همان دانشگاه دیدم که در واکنش به ایرادات استاد فاضل زبان‌شناسی دربارۀ روش کار مرحوم دهخدا در نگارش لغت‌نامه چنین نوشته‌اند:  «لغت‌نامۀ دهخدا را بعد از شاهنامۀ فردوسی می‌توان مهم‌ترین کتابی دانست که به فارسی نوشته شده است» بدیهی است که مقایسه لغت‌نامه با یک اثر ادبی کار منطقی نیست. لغت‌نامه‌ها ذاتاً نیاز به تجدیدنظر همیشگی دارند چه به لحاظ شیوۀ نگارش و روش‌شناسی چه به لحاظ مضمون. این کتاب‌ها محل مراجعه طیف وسیعی از آحاد جامعه هستند و بنابراین باید با روش‌های نوی علمی همواره به‌روز شوند. ایشان سپس با طعنه به استادان زبان‌شناسی تاخته‌اند (نقل به مضمون) که اول آنها بیایند و روخوانی متون متقدم را یاد بگیرند و بعد به شرط توانایی ادعای نوشتن لغت‌نامه‌ای را داشته باشند. حقیقتش را بخواهید کنجکاو شدم که ببینم که با چه آدم فاضل پر اعتماد به‌نفسی سروکار دارم که به قول آلمانی‌ها «قاشق علم را درسته بلعیده است» و برای دیگران شأن علمی قائل نیست. راستش را بخواهید نقد او را بر کتاب استاد جلال خالقی مطلق با عنوان «واج‌شناسی شاهنامه» خواندم. تنها یک ایراد او از استاد جلال خالقی مطلق را در اینجا می‌آورم. اولین ایراد وی این عنوان را دارد: «مغایرت مطالب با نظرات پیشین مؤلف» گویی استاد خالقی مطلق یا هر نویسنده دیگری باید همیشه به یک گونه فکر کند و اگر از حرفهای پیشین به دلایلی عدول کند گناهی نابخشودنی مرتکب شده‌است. دوست عزیز دوران جزمیت و صددرصد پنداری، و قطعی‌نگری گذشته است. جهان در حال تغییر است چه برسد به یک محقق. اگر امسال من با سال دیگرم فرق نداشته باشد و نظراتم برایم حکم آیه قرآن را داشته باشد آیا مرا می‌توان محقق نامید؟ دکتر #مهرداد_نغزگوی_کهن 🇮🇷 @linguiran

فراخوان همکاری گروه فرهنگ‌نویسیِ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کار تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی به تعدادی پژوهشگر با شرایط زیر نیاز دارد: ـ ترجیحاً سابقۀ فرهنگ‌نویسی یا تحقیقات لغوی داشته باشند؛ ـ دارای کارشناسی ارشد یا دکتری در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی باشند. انتخاب افراد پس از مصاحبه و گذراندن دورۀ آموزشی و تأیید صلاحیت ایشان صورت می‌گیرد و با افراد برگزیده به صورت پروژه‌ای (خرید خدمات حجمی) قرارداد بسته می‌شود. متقاضیان لازم است کارنامک خود را با مشخصات کامل و ذکر شمارۀ تماس تا پایان مردادماه ۱۴۰۲ به رایانامۀ زیر ارسال کنند: farhangnevisi@apll.ir شماره تماس دفتر گروه فرهنگ‌نویسی: ۸۸۶۴۲۴۵۴ زمان مصاحبه بعداً به آگاهی متقاضیان خواهد رسید. 🇮🇷 @linguiran

دکتر #کورش_صفوی زبان‌شناس شهیر ایران، مترجم و استاد دانشگاه درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی.  🇮🇷 @linguiran

وقتی دوستان عزیزم، آقایان دکتر نغزگوی کهن و راسخ مهند در دانشگاه بوعلی سینا جشن‌نامه دکتر صفوی را آماده می‌کردند، این سؤال برایمان پیش آمد که طرح روی جلد جشن‌نامه چگونه باشد! نهایتاً تصمیم گرفتیم از خودش بپرسیم و او بلافاصله خندید و گفت: کله یک آدم کچل و چاق و سبیلو و عینکی! بعد هم اضافه کرد همین طرح را روی کیک هم بزنید و خلاص! ما فکر کردیم شوخی می‌کند و باز پرسیدیم و پرسیدیم تا این که عاقبت دست از خندیدن برداشت و به لبخندی قناعت کرد و پکی به سیگارش زد و سری جنباند و خیلی آرام گفت: خوب من همینم دیگه، من این رو دوست دارم، حالا شما هرکاری دوست دارید بکنید! انسانی به همین سادگی و صفا که هرگز تصور نمی‌کردم روزی از دار این دنیا برود و از خنده‌های آن اینگونه بکاهد! دکتر #امید_طبیب‌زاده 🇮🇷 @linguiran

پیام تسلیت رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی به مناسبت درگذشت دکتر #کورش_صفوی باسمه تعالی خبر درگذشت زبان‌شناس و مترجم برجسته و استاد بازنشستۀ دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر کورش صفوی موجب تألّم و تأثّر شد. زنده‌یاد دکتر صفوی با آثار نظری پرشمار خود در زمینۀ زبان‌شناسی و ترجمۀ آثاری در این‌باره، به ارتقای این رشتۀ دانشگاهی در ایران همّت گماشت و کوشید پیوندهای علم زبان‌شناسی با ادبیات را برای شاگردان خود و سایر پژوهشگران و علاقه‌مندان تبیین کند. ضایعۀ درگذشت ایشان را به جامعۀ علمی ایران، همکاران و شاگردانش و به‌ویژه به بازماندگان محترمشان تسلیت می‌گویم و از پروردگار مهربان برای آن استاد فقید آرامش و آمرزش روان خواهانم. غلامعلی حداد عادل https://apll.ir/?p=12829 🇮🇷 @linguiran

#شهرنگ 🇮🇷 @linguiran

🇮🇷 @linguiran

دکتر کورش صفوی؛ زبان‌شناس‌ و معنی‌شناسِ بی‌همال، معلمِ کاریزما و بی‌بدیل و پژوهندەی نستوە و بی‌عدیل [بە بهانەی وداع این‌جهانی و آسمانی‌شدنِ روح بلند زبان‌شناس بلندآوازەی ایرانی، دکتر کورش صفوی، در صبح جمعه ۲۰ مرداد ۱۴۰۲] دکتر #احمد_احمدیان؛ زبان‌شناس و پژوهشگر دکتر کورش صفوی (۶ تیر ۱۳۳۵ - ۲۰ مرداد ۱۴۰۲)، زبان‌شناس شهیر و بلندآوازەی ایرانی، حقیقتاً و عملاً در روند آموزش عمومی و تخصصیِ زبان‌شناسی (بە هر سە گونەی شفاهی_کلاسی، شفاهی_کنفرانسی و مکتوب) و نیز در شاهراە تولید علم (در حوزەی زبان‌شناسی) بی‌‌همال و بی‌همانند بود. کارنامەی بلندبالای آثار تالیفی و تحقیقی و نیز ترجمەهای فاخر و فخیم ایشان، در کنار تعداد بسیار زیادِ مقالات و جستارهای بس‌ارزشمند و مشبع و ممتع و راهگشا، بە علاوەی تعداد بی‌شماری از سخنرانی‌های علمی، پژوهشی، تخصصی و آموزشی این دانشمند اندیشمند و بلندپایه، در نوع خود بی‌بدیل و بی‌عدیل است.  اگر دکتر #محمد_مقدم و دکتر #صادق_کیا و نیز دکتر #منصور_اختیار (زبان‌شناس کرد و از خاندان سرشناس اختیارالدینی بانە و نویسندەی اولین کتاب "معنی‌شناسی" بە زبان فارسی) و... را نسل اول استادان زبان‌شناسی ایران بەشمار آوریم و دکتر #محمدرضا_باطنی، دکتر #علی‌محمد_حق‌شناس، دکتر #علی‌اشرف_صادقی، دکتر #یدالله_ثمره،  #ابوالحسن_نجفی، دکتر #هرمز_میلانیان، دکتر #مهدی_مشکوةالدینی، دكتر #لطف‌الله_یارمحمدی و دکتر #ایران_کلباسی و... را نسل دوم استادان زبان‌شناسی بنامیم، در آن صورت نامِ دکتر #کورش_صفوی در صدرِ نام‌نامەی نسل سوم زبان‌شناسان ایرانی و بە همراە دکتر #محمد_دبیرمقدم، دکتر #یحیی_مدرسی_تهرانی، دکتر #سید_علی_میرعمادی، دکتر #ویدا_شقاقی، دکتر #مصطفی_عاصی و... قرار خواهد گرفت. دکتر صفوی، زبان‌شناسی تعالی‌گرا (transcendent) بود و نگاە وی آثار تالیفی‌اش و ترجمەهایش، منحصر به عرصه و زمینەی گفتمان محض زبان‌شناسی نبود. زبان‌شناسان تعالی‌گرا، زبان را در ارتباط با گفتمان‌هایی چون ادبیات، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، فرهنگ، ارتباطات، تاریخ و... بررسی می‌کنند. دکتر علی‌محمد حق‌شناس، ابوالحسن نجفی، دکتر محمدرضا باطنی و دکتر لطف‌الله یارمحمدی نیز زبان‌شناسانی تعالی‌گرا بودند. دکتر علی‌محمد حق‌شناس و دکتر کورش صفوی هر دو به ارتباط و تعامل و برهم‌کنش و دادوستد "گفتمان زبان‌شناسی" و "گفتمان ادبیات" باورمند بودند و در این وادی از هیچ کوشندگی‌ای دریغ نورزیدند. در این زمینە، دکتر حق‌شناس، در مقام استادیِ دکتر صفوی و از نظر زمانی، فضل تقدم داشت و پیشرو بود، اما در مقام نظریه‌پردازی دکتر کورش صفوی موفق‌تر و تاثیرگذارتر و حتی بی‌بدیل و بی‌جایگزین بود. در مقیاس جهانی، #هلیدی بنیانگذار نقش‌گرایی، نمونه‌ی پیشرو زبان‌شناسان تعالی‌گرا بود. در طیف دیگر زبان‌شناسان ایرانی، زبان‌شناسانی مانند دکتر یدالله ثمره، دکتر هرمز میلانیان، دکتر ویدا شقاقی و دکتر مهدی مشکوةالدینی قرار دارند که باید از آنها در زمرەی زبان‌شناسان درون‌گرا (immanent) یاد کرد، چرا کە عملاً هیچ اعتقادی بە زدن پُلی بین گفتمان زبان‌شناسی با دیگر گفتمان‌ها و دیسیپلین‌های حوزەی علوم انسانی نداشتند. زبان‌شناسان درون‌گرا، بە مطالعەی صرف و محضِ زبان، فارغ از عوامل و مولفه‌هایی هم‌چون جامعه و طبقات اجتماعی، جغرافیا، فرهنگ، وظیفه و نقش ارتباطی و کاربردی زبان باور دارند. #فردینان_دوسوسور، زبان‌شناسِ موسس و پیشرو سوئیسی، پیشاهنگ زبان‌شناسان درونگرا در تاریخ زبان‌شناسی محسوب می‌گردد. رسالت زبان‌شناسانەی دکتر صفوی در دو پدیدار فوق‌العاده گران‌سنگ و پرارج بروز و نمود پیدا کرد؛ یکی آموزش دانش زبان‌شناسی، هم در سطح تخصصی و دانشگاهی و هم در ردەی عمومی و فراگیر. آموزش دانش زبان‌شناسی در سطح آکادمیک، نیازمند تخصص فراگیر، وقوف بالا، مطالعەی مدام، تیزهوشی و فراستِ حل مسالە، آگاهی و تسلط بر تعدادی از زبان‌های خارجی، روحیەی پژوهشگری و جستجوگری، مطالعه در دانش‌ها و علوم انسانی و زمینه‌های وابسته ومرتبط به زبان‌شناسی است، که حقیقتاً دکتر صفوی در مقیاس بسیار بالا و والایی از همەی این ابزارها و ملزومات و نیازمندی‌ها و نیز خصیصه‌های موردنیاز پیشگفتە برخوردار بود. و اما در خصوص آموزش زبان‌شناسی در سطح عمومی و فراگیر، دکتر صفوی اساساً صاحب سبک بود و این قولی است که جملگی برآنند. هر چند در این وادی نیز تالی و پیرو مکتبِ دیگر استاد بزرگش، دکتر محمد‌رضا باطنی بوده، اما به زعم این بنده، در این وادی نیز (هم‌چون وادیِ تلفیق عملگرایانەی گفتمان زبان‌شناسی و گفتمان ادبیات و نگارش آثار ماندگاری در این زمینه، کە از استادش دکتر حق‌شناس پیشی گرفت) از استادش، دکتر باطنی گوی سبقت را ربود. 🇮🇷 @linguiran