eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
3.9هزار دنبال‌کننده
403 عکس
82 ویدیو
715 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🔲 شعری از زبان حال امام زمان(عج) ◇خانه ی تک تک تان را زده ام درب ولی اثر از یاری ما در دلتان نیست که نیست ◇انتظارم ز شما بیشتر است از دگران یک دعای فرجی بر لبتان نیست که نیست ◇اگر هم هست فقط لقلقه ای باشد ولیک گریه برغربت ما درشبتان نیست که نیست ◇به کجا روی ز سویم بکشیدید افسوس یک نفرمردعمل درصفتان نیست که نیست ◇تا دعایی ز برایم نکنید از ته قلب صبح امیدوظهور درکفتان نیست که نیست
﷽ ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ راهی که به تو ختم نگردید کج است بی‌مرحمت تو کار عالم فلج است هرسال، بدون تو شده طی، ای‌کاش امسال بگویند که سال فرج است
بگیر ای دوست دست بی نوا را زمین افتاده ی سر به هوا را نگاهم کن! نگاهم کور مانده گدا از آستانت دور مانده! همانم که فراموشی ست کارم به معصیّت گذشته روزگارم همانم که سر راهت نشستم همیشه توبه هایم را شکستم همانم که ز تو توشه نبردم به جایش باز نان شبهه خوردم دوباره خوب کن بدحالیم را خودت پر کن دو دست خالیم را به گردن مانده عمری قرض و دینم نگو یارب که عاق والدینم اگرچه مضطرم، زارم غمی نیست حسین ابن علی دارم غمی نیست چه غم دارم اگر مَحرم حسین است خدارا شکر اربابم حسین است تمام عشق من این بار عام است بدون روضه اش کارم تمام است بمیرم وقت آخر پر محن بود بزرگ یک قبیله بی کفن بود تنش را برروی نیزه کشیدند عزیز الله ما را سربریدند بمیرم بچه هایش زخم خوردند سرش را تا به کوفه زود بردند
‍ شبای ماه رمضون کاش منم میبردی کربلای ماه رمضون تو حرم میچسبه گریه های ماه رمضون خیلی لنگ کربلام خدای ماه رمضون چه خوبه ماه رمضون ببینی گنبدشو غروب ماه رمضون توی کربلا دلت بکوبه ماه رمضون اگه کربلا میخواهی بگو به ماه رمضون دلتنگم من یه عمره با خودم میجنگم آواره ام من امام حسینتو دوست دارم یه دفعه موقع افطار بغلم کن بغلم کن بغلم کن من درمونده رو این بار بغلم کن بغلم کن بغلم کن به تشنگی های حسین منو خوبه بسپری فقط به دستای حسین شب و روز گریه میکنم،به زخمای حسین به فدای ترکای،رو لب های حسین خدای سبحان حسین رزق اشکمو بده به حق چشمان حسین چه جوری نمردم از صدای قرآن حسین بچه های من فدای لب عطشان حسین بی حالم من یه عمره که لب گودالم نامردن چکمه ها صورتشو... دلتنگم من یه عمره با خودم میجنگم آواره ام من امام حسینتو دوست دارم
| هرچقدرم گریه کنم هر‌چقدر گریه کنم سیر نمیشم حسین جانم من چه‌جوری از غم تو پیر نمیشم حسین جانم حلالم کن اگه واسه غم تو نمردم حلالم کن اگه کم برا تو غصه خوردم حلالم کن، حلالم کن من و واسه خودت نگهدار و نذار که برم جای دیگه واسه‌ی تو میخوام که بمیرم آقاجون مهم نیست کی چی میگه (عزیزم حسین عزیزم عزیزم عزیزم حسین)۴ تا روضتو گوش میکنم داد میزنم حسین جانم ای آقای تشنه لب بی‌کفنم حسین جانم حلالم کن اگه مرحم زخمات نبودم حلالم کن نوکر خوبی برات نبودم حلالم کن، حلالم کن تو رو خدا مراقبم باش که میخوام تو آغوش تو باشم اجازه بده تا که زنده‌ام محرم سیاه‌پوش تو باشم عزیزم حسین عزیزم عزیزم عزیزم حسین... **** هرآنچه بود گذشت از فضیلت شب قدر نگاه ما به شب اول محرم تو‌است
🌹 🌹 🌹 ✍شاعر:محمد جواد شیرازی 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ای خیر ناله ی سحری صاحب الزمان از درد ما که باخبری صاحب الزمان ما ندبه های پشت سر مرکب توایم پایان راه در به دری صاحب الزمان دیدی نیامدی و نشد زائرت شوم؟! شد عمر بی وفا سپری صاحب الزمان عید آمده به سائل خود سر نمی زنی؟! ای که امید چشم تری صاحب الزمان عیدی ما رضایت و بخشیدن شماست ما را نمی شود بخری صاحب الزمان؟! حاشا که رد کنی تو کسی را که قانع است بر یک نگاه مختصری صاحب الزمان ثابت قدم شدن درِ این خانه با شماست آقای سامرا نظری صاحب الزمان امشب دعا به حال دل تنگ ما نما از کربلا که میگذری صاحب الزمان
‍ 🌙 🎤 👌بسیار دلنشین😭 🌙 ⏯  دست منو باز محبت تو، اینجا کشونده  چند شب دیگه از این ضیافت، باقی نمونده چند شب دیگه برای توبه، فرصت ندارم می‌دونی چیزی، خدا جز اشک حسرت ندارم          الهی العفو الهی العفو خدای خوبم این بیست وهفت شب چه زود تموم‌شد نکنه مولا این شبای ما بازم حروم شد همیشه بین قلب سیاهم تومیدرخشی دلم گرفته دلواپسم که منو نبخشی الهی العفو..... اگه نبخشی منو تو ماهت، ای وای به حالم همه امیدم میمونه واسه ماه محرم اینو میدونم اگه گناهم خیلی زیاده همیشه میگم خدا به ماها حسین داده دخیلم امشب بازم به نام علی اصغر 😭 منومیبخشی به احترام علی اصغر یه عمره پای سفره روضت آقا نشستم یه عمره اسم قشنگت آقا گرفته دستم دلم میخوادکه نگات کنم یاباب الحوائج بزار که آقا صدات کنم یا باب الحوائج       باب الحوائج  علی اصغر😭
‍ ‍ افتاده به دامم چو صیدم به پای ادب مست می ناب سبوی امیر عرب هر سحر و هر روز و هر شب به میخانه ام زنجیر بیارید ببینید که دیوانه ام 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 باده و می و جام بیارید علی ساقی است عالم همه فانی و فانی علی باقی است 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 آتش تو مولا ز جانم شرر می کشد کبوتر قلبم به سوی تو پر می کشد 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 ساقیا خمارم بده جام به دستم علی ساقیا بریز می بریز می که مستم علی 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 علی ای نگاه و صدا و کلام خدا علی ای تمام تمام تمام خدا 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 گردش زمین بر مدار نجف ممکن است گر چه همه جا هست خداوند نجف ساکن است 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 می بزن و می نوش ز جامش بگو یا علی نفس مسیحا بزن تو فقط با علی 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 خاک کف پای غلامش شفا می دهد آتش جهنم به اذنش بهشت می شود 🎧🎤🎶🎧🎤🎶🎧🎤🎶 علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد علی علی حیدر یا حیدر یا حیدر مدد
اگر دِینی است بر شیعه ، علی با خون ادا کرده است که ما دائم جفا کردیم و او دائم وفا کرده است علی که رستگار عالم از روز ازل بوده است علی فُزتُ و ربّ الکعبه اش را نذر ما کرده است سرش را تیغ تا ابرو شکافانده است اما باز علی ما را علی ما را علی ما را دعا کرده است علی میزان الاعمال است و اعمال مرا خالق اگر مقبول ، با شرط قبول مرتضی کرده است خدا را در قلوب منکسر می جستم این یعنی علی خود را میان قلب‌های شیعه جا کرده است از آن ساعت که جای مصطفی خوابید در بستر به دنبال شهادت عمر خود را پا به پا کرده است خدا بود و‌ خدا بود و حضور مرتضی آن شب علی آن شب به خود در بین محراب اقتدا کرده است از آن قرآن که بر نی رفت در صفّین ، توان فهمید چرا شمشیر ، قرآن در شب تقدیر وا کرده است پس از آن ضربه حیدر دید زینب را و دل خون شد یقین دارم نگاهی هم به سمت کربلا کرده است
عذرخواهی پس از یک عمر عصیان و و تباهی پشیمان آمدم بر عذر خواهی تهیدستم فقیرم بی نوایم ندارم توشه ای جز اشک و آهی تمام آرزوی من تو هستی دریغ از من مکن یارب نگاهی اگر لطف تو دستم را نگیرد چه خواهم کرد با این روسیاهی بریدم از همه دل بر تو بستم به غیر از تو ندارم تکیه گاهی کمک کن تا به سویت باز گردم به رویم باز کن بر توبه راهی به جز آغوش مهر تو ندارم در این غوغای وانفسا پناهی (کمیل) است و مناجات و نیایش الهی یا الهی یا الهی
  ▪️زمزمه مناجاتی وداع با ماه رمضان و گریز به روضه خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریهٔ شب ها خداحافظ جوشن تقوی، مونس دلها هدیه زهرا همه هستم رفته از دستم امید دل را به تو بستم ای خدا العفو، ای خدا العفو خدای من ای خدای من... اگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور مبر ای ماه آبروی مرا، جان آل عبا، پیش پیغمبر مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من، در بر حیدر مکن شرم و روسیاهی من، آشکارا بر، دیده کوثر نما ای مه آبرو داری که داری با من سرِ یاری ای خدا العفو، ای خدا العفو خدای من خدای من... سحر خیزان کو مه رمضان، سایهٔ سرمان، همنشین ما چه شد ای هم سفره سحرم، سوز آه و دلِ، آتشین ما ندانستم قدر قدر تو را، ای عطای خدا، ای مه خوبان مبر با خود سوز و آه و دعا، شور و حال مرا، در شب حجران به تاب و تب عادتم دادی به اشک شب عادتم دادی ای خدا العفو، ای خدا العفو خدای من ای خدای من... مرا کردی همنشین خدا، ای مَه شهدا، ای مَه رحمت نشان دادی در میان دعا، جلوه سعدا با همه عزت مرا بردی گه به کرب وبلا، گه مدینه و یا کوچه نیلی گهی خواندی روضهٔ پهلو، از غم بازو، یا غم سیلی بیا و کار خدایی کن مرا دیگر کربلایی کن نینوایی کن، نینوایی کن خدای من ای خدای من... ✍محمود ژولیده
‌‌شعله های فراق، با امام زمان(عج) در شبهای پایانی ماه مبارک رمضان شب های آخر است به فریادمان برس خواهش مکرر است به فریادمان برس این شعله های هجر که باشد به جان ما کبریت احمر است به فریادمان برس قلبی که هست آینه دار فراق تو در خون شناور است به فریادمان برس ما آمدیم تا به حریم وصال تو دل پشت این در است به فریادمان برس این دیده هاست طایر کویت ولی که حیف بی بال و بی پر است به فریادمان برس مهر تو در دل است بیا ای امید دل عشق تو در سر است به فریادمان برس از بس که سوخت آتش هجران به سینه ها دل ها مکدر است به فریادمان برس این ماه و سال بهر دل افسردگان ز هجر چون روز محشر است به فریادمان برس رفت از فراق صبر و تحمل ز دل ولی مهر تو در بر است به فریادمان برس این بغض سینه سوز که ما را بود ز هجر خود داغ دیگر است به فریادمان برس پیمانه های دل که رسیده به دست ما لبریز کوثر است  به فریادمان برس چشمی که ماند خیره به راهت بیا ببین گریان مادر است به فریادمان برس تنها زنی که بهر ولایت ز جان گذشت زهرای اطهر است ، به فریادمان برس این آه جانگداز که آید ز چاه ها فریاد حیدر است به فریادمان برس این بانگ  العطش  که بر آید ز قتلگاه از خون حنجر است به فریادمان برس این سوز و ساز و غم که بر آید ز کربلا از زخم پیکر است به فریادمان برس آن ناله های زار که آید ز نینوا آوای خواهر است به فریادمان برس آن اشک و آه که تصویری از عزاست گلبانگ دختر است به فریادمان برس آن خون که ریخت روی دو دست حسین ، وای از حلق اصغر است به فریادمان برس آن پاره پاره ماه و ستاره به روی خاک از جسم اکبر است به فریادمان برس «یاسر» که گفت از غم و اندوه بی شمار در سینه آذر است به فریادمان برس محمود تاری «یاسر»
چشم های به در خداحافظ لحظات سحر خداحافظ روزهای مقدس رمضان لحظات غریب تا به اذان حال و احوال قبل افطاری قدرهای بلند بیداری چه قدر مانده است تا ساحل رمضان رفت ای دل غافل رمضان رفت کوله بارت چیست؟ نکند جز گناه در آن نیست؟ شب بیست و نهم بخوان و بسوز به خودت آمدی در این سی روز؟ کاری اصلا برای دل کردی؟ باید امشب به خویش برگردی روزها را مرور کن آری حاصلت چیست از چه بیزاری؟ از گناه و دروغ و صد رنگی؟ ای بمیری که مایهء ننگی ای بمیری من دروغ و ریا شب آخر شده به خویش بیا دست بردار از دغل بازی به چه چیزت هنوز می نازی؟ به گناهان بیشتر ز حدت؟ به فریب و به کارهای بدت؟ راه را اشتباه برگشتی باز هم با گناه برگشتی داشتی سوی دوست میرفتی آه با یک نگاه برگشتی نفس، بیچاره کرده ست تو را شب آخر شده به خویش بیا راه باز است تو نمی بینی میوه ی بغض را نمی چینی خویشتن را بشوی پس با اشک دست بر دامن توام یا اشک اشک تنها چراغ این راه است از مسیر درست آگاه است دست خود را بده به دست چراغ تا کبوتر شود دوباره کلاغ تا پر و بال در حرم بزند توی باب الرضا قدم بزند شب بیست و نهم چه مایوسی تو که مثل کبوتر طوسی گاه در پشت پنجره فولاد گاه در کنج صحن گوهرشاد دل تو سنگ مرمر حرم است تا به اذن دخول یک قدم است السلام علیک که دلتنگم ای بمیرم که مایه ی ننگم ای بمیرم که زائرت نشدم بیست و نه روز شاعرت نشدم به من خسته هم نگاهی کن دل من را دوباره راهی کن مهدی رحیمی
شاعر: در بزن، در بزن_ اگه، با یه عالمه درد اومدی در بزن، در بزن_ آخه، در خونه‌ی مرد اومدی «علی مولا، علی مولا بگو؛ دوای دردته همین آقا علی مولا، علی مولا بگو؛ تموم حاجتات می‌شه امضا» 2 همینی که چشات شده دریا یعنی الان کنارته مولا بگو همه درد دلاتو حالا که آقات اِنقَدَر مرده که واسه مجلسش صدات کرده تو هم صدا بزن آقاتو علی مولا، علی مولا علی علی علی علی مولا... ........................ من بدم، من بدم_ ولی پیش تو با امید اومدم من بدم، من بدم_ ولی حالا دیگه بهت رو زدم «علی مولا، علی مولا می‌خوام همش صدات کنم مِثِ زهرا علی مولا، علی مولا جز اسم تو من چی می‌خوام از این دنیا؟» 2 رو‌به‌رو ایوونْ طلا رؤیامه نجف برام خونه‌ی بابامه برام قشنگ‌تر از بهشته ایشالا بازم احسن الحالم مولا توی تقدیر امسالم «مسافر نجف» نوشته علی مولا، علی مولا علی علی علی علی مولا...
هو غفور و رحیم روی دوشم كوله باری از گناهه آخدا سر به‌زیرم چه‌کنم که روم‌سياهه آخدا خودمم‌خسته‌ام از‌بس تو گناه پرسه‌زدم دستمو خودت بگير پام لب چاهه آخدا هركسی يه جوری‌داره از تو دورم‌ميكنه رفیق راهم نشی میرم بیراهه آخدا اين‌شبا هرجا ميرم،دارن مناجات‌میخونن مجلس دعا برام يه سر پناهه آخدا چن‌شبه ميام ولی فرقی نكردم،ميدونم خرج آدم شدنم يه نيم نگاهه آخدا پشت‌کوهی از گناهم و به‌چشمت نمیام مث سوزنی که تو انبار کاهه آخدا شبای‌آشتی‌كنون دیگه داره‌تموم ميشه آخرای  نیمه‌ی  سوم  ماهه  آخدا بدتر از همیشه و خراب‌تر از قبل‌اومدم بی تو حالم بد و با تو روبراهه آخدا روزا تا تشنه ميشم‌سلام به‌تشنه‌لب‌میدم یاد لب‌هاش رو لبم همیشه آهه آخدا جون به جونم بکنن به‌ياد جون دادنشم توی روضه‌ها دلم تو قتلگاهه آخدا
یا لطیف بِموسَی بْنِ جَعْفَرٍ اِلٰهیَ الْعَفو روی آئینه ردِ آهِ شرر بار من است رنجِ بی هم‌نفسی موجب آزار من است کُلِّ خَلق از منِ بدخُلق تَنَفُّر دارند غم تنهاشدنم حاصلِ رفتار من است پَر من را قفسِ نَفْس به زنجیر کشید خونِ دیوار اثرِ بالِ گرفتار من است سَحَرِ قَدر تو را قدر ندانستم..،حیف! این هم از خیره‌سریِ دل بیمار من است سفره تا جمع نشد ، کاش مرا جمع کنی چند شب مانده فقط..،فرصت اصرار من است! طَشتِ رسوایی ام از بام ، زمین افتاده شهر در هَمهَمه‌ی گفتنِ اخبار من است معصیت آبرویم را چقَدَر راحت بُرد نُقل هر انجمنی زشتیِ کردار من است این همه عیبِ مرا فاطمه آمد..،پوشاند چادرِ مشکیِ زهراست که ستّار من است غیر خرمای علی روزه ی من وا نشود رطبِ نخلِ نجف لذّتِ افطار من است خوش‌بحال دل من که پسرِ این پدرم پدرِ خاکیِ من ، حیدر کرّارِ من است دست تقدیر کشانده است مرا تا خودِ طوس می روم پیش رضا ، بخت اگر یار من است پدرش نور چراغی‌ست که خاموش نشد پدرش ماه درخشان شب تار من است آه از آن کوهِ وقاری که چُنین آب شده روضه ی لاغری اش ، روضه‌ی دشوار من است ساق او خُرد که شد ، خُرد شد ارکان جهان زانویَش علّت بی‌رنگیِ رخسار من است گفت: سِندی ! تو بزن ، بد دهنی را بس کن گوش دادن به کلامت بخدا عارِ من است زجر‌کُش کردنِ من را که ندیده است کسی معجرِ دختر من را نکشیده است کسی
81.45M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تو در جود و بخشش نهایت نداری تو بُخلی زمان عطایت نداری منم یاغی اما تو زندان برای فراری و بی دست و پایت نداری تو را بنده هایت فراموش کردند ولی کینه از بنده هایت نداری تو گفتی جهنم برای تو دارم نه عشقم، عزیزم، فدایت، نداری! اگر بد شدم، چون خدایم تو هستی نیازی به من در دعایت نداری خدا من که گفتم گنه کار و زشتم چرا پس به حرفم عنایت نداری؟ به زهرا قسم میخورم آشنایم غریبه به مهمان سرایت نداری اگر من به جز تو کسی را ندارم تو هم مثل این بی نوایت نداری قسم بر رضا که سریع الرضایی اگرچه ز دستم رضایت نداری نشستی کنارم در این شب نشینی شبیه علی با گدایت نداری نجف را که بستند، یا رب دوایی به دردی که دارد سرایت نداری حسین جان خرابم چه هجران سختی از آن تربت کربلایت نداری؟ صدا زد رقیه پدر جای سالم در این صورت جابجایت نداری کجا رفته بودی که دیگر سراغی از آن دختر دلربایت نداری درست است سنگین شده هر دو گوشم تو هم جوهری در صدایت نداری نپرس از چه گیسو و معجر ندارم تو هم شانه بهر عبایت نداری
شکایت از من عنایت از او ، قنوت از من اجابت از او گناه و عصیان همیشه از من ، همیشه عفو و حمایت از او مرا فراخواند و من نرفتم ، بغل گشود و محل ندادم که بوده دائم فرار از من ، که بوده همواره دعوت از او عجب خدایی چه باوفایی ، چه مهربانی چه آشنایی که من گنه کردم و به جایم ، مدام بوده خجالت از او گناهکاری است عادت من ، گناه پوشی است عادت او ندیده جز ناسپاسی از من ، ندیده ام جز محبت از او مگر چه می خواست غیر طاعت ، چه خواست از من به جز اطاعت نکردم از او اطاعت اما ، همیشه دیدم اطاعت از او رسیده ام با دو بال بسته ، رسیده ام خسته و شکسته حسین را صدا زدم تا ، مگر بگیرم شفاعت از او حسین از سنگ دُر بسازد ، ز من هم ایکاش حُر بسازد امید دارم بغل بگیرد ، مرا که بوده رفاقت از او عجب رئوفی عجب رحیمی ، عجب بزرگی عجب کریمی که ساربان نیز سائلش شد ، گرفت او نیز حاجت از او به تیغ ، اذن حضور داد و به دشنه اذن عبور داد و درون گودال بود و خنجر ، گرفت اذن زیارت از او حسین در خاک و خون پر از تب ، به خیمه در آه و ناله زینب برادری ماند و خواهری رفت اسارت از این شهادت از او
🍃🌺 به امید آمرزشِ الهی و شفاعتِ علوی 🌺🍃 مرگم فرا رسیده و باید بایستم محکوم به اطاعتِ فرمانِ "ایستم" من یک گناهکارِ زمینگیرم ای خدا من جز شکست خوردهٔ بیچاره کیستم؟! حالا که غیرِ زحمتِ دائم نداشتم راضی به رحمتی که مدام است؛ نیستم گفتند میرسد دم ِ جان دادنم علی(ع) عمری فقط به شوقِ همین لحظه زیستم در فکرِ کفْنِ و دفنِ خودم بارها غروب کنج حرم نشستم و نم نم گریستم حالا که آخرِ همهٔ گریه ها؛ خوشی ست غیر از امیدواری و جز عشق؛ چیستم؟! در قید و بندِ بندِ کفن نیست پیکرم چونکه علی(ع) رسیده و باید بایستم!