فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#امام_رضا_ع_مدح_و_مناجات؛ #زمزمه؛ #محاوره؛ #فرزندآوری
وقتی مىخوره به كار من گره
وا مىشه بازم به روم يه پنجره
نديدم يک نفرو جواب كنى
نديدم كسی رو نا اميد بره
چهقَدَر مريض اومد دوا گرفت
سرطانيام ازت شفا گرفت
يه نفر چند سالى بود بچه نداشت
اومد از تو يك غلامرضا گرفت
حَرَمت يعنى تموم زندگى
يعنى خاطرات خوب بچگی
تو امام رضاى مهربونمى
تو نمىتونى به هيچكی نه بگى
نمی تونى به كسى بگی برو
به جوادت كه قسم بِدَن تورو
واست هيچ كارى نداره بخدا
خوب كنى مريضِ روی ویلچرو
#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت
#زبان_حال_حضرت_زهرا_س
#امیرالمومنین_ع_غربت
#محاوره
این روزا توو خونه زحمت میکشی
سخته این همه مصیبت میکشی
لااقل پیشَمی سربهزیر نباش
نکنه ازم خجالت میکشی
اشکای چشم حَسَن فدا سرت
زخم رو گونهی من فدا سرت
حاضرم پای تو جونَمَم بدم
حالا یه سیلی زدن، فدا سرت
شهرمون مثل غروبه، دلگیره
دلِ تو به داغ غربت اسیره
تا میبیننت راهو کج میکنن
الهی فاطمه واست بمیره
مگه میشه غُصهی تو رو نخورد
مگه میشه پای گریههات نَمُرد
تو همینکه حس نکردی...، بَسَّمه
چه فشاری در به دندههام آوُرد
نَفَس آدم توویِ دود میبُره
ریهم از دودهی هیزما پُره
من همون فاطمهام...، پیر نشدم
صورتی که میسوزه چین میخوره
گره خورده سرنوشتمون به غم
عُمْر باهم بودنِ ما شده کم
لحظهای که میخ به پهلوهام گرفت
داد زدم فضّه کجاااایی؟ محسِنم...
دشمنت توو کوچهها چهها میکرد
روی چادرم برو بیا میکرد
قنفذ لعنتی تا کم میآوُرد
جاشو با مغیره جابجا میکرد
طاقت یه ذره گرما ندارم
دوس دارم که راه برم، پا ندارم
موی زینبت پریشونه هنوز
برا شونه کردنش نا ندارم
گریههام گریهی پیوسته شدن
راه آه و نالههام بسته شدن
دعا کن همین روزا، زود بمیرم
در و همسایه دیگه خسته شدن
ای عزیزِ دلم، ای همه کَسَم!
دمِ آخری بُریده نَفَسم
هوای حسینمونو داشته باش...
برا خشکیِ لبش دلواپسم
یه روزی میرسه تشنه میمونه
بدنِ بی رمقش ناتَوونه
اِنقَدَر با نیزهها میزننش
روی پاش میخواد پاشه، نمیتونه
مُشتی بی حیا ولش نمیکنن
پیرا با عصا ولش نمیکنن
بدنش با خاک یکی میشه؛ علی!
نعل مرکبا ولش نمیکنن
#ورود_کاروان_به_کربلا
#محاوره
کربلا مهمونا از راه اومدن
آب و جارو کن مسیر حرمُ
می دونی واجبِ که نگهداری
حُرمت این حرمِ محترمُ
قدماشونُ رویِ چشات بذار
اهل بیت عترت و نَبُوَتن
دامنِ پاکشونُ رها نکن
اینا خانوادهَی سخاوتن
عزت و کرامتِ الهیشون
هر امیر و شاهُ بنده میکنه
یه سهساله توی این قافله هست
که نگاش مُرده رو زنده میکنه
حواست باشه که هیچ نامحرمی
سایهی مخدراتُ نبینه
کربلا کاش که میشد کاری کنی
تا رُباب، شط فراتُ نبینه
خستهی راهِ و دور از وطنه
به دلش غصه نذاری بشینه
روی چادرِ عقیله نباید
سرِ سوزنم غباری بشینه
خاطرت باشه که زینب از حسین
نباید یه لحظه هم جدا باشه
وقتی از ناقه میخوان پیاده شن
حواست خیلی به بچهها باشه
حواست خیلی به بچهها باشه
گم نشن ! مسیرُ اشتباه نرن
حواست باشه زمانِ بازیشون
طرفِ گودیِ قتلگاه نرن
خدا اون روزُ نیاره بچهها
طرفِ گودیِ قتلگاه برن
با پاهایی که مثِ گُل نازکه
روی خارایِ بیابون راه برن