eitaa logo
، اشعارمجنون کرمانشاهی(حاج آرمین غلامی)
626 دنبال‌کننده
7.3هزار عکس
4هزار ویدیو
934 فایل
اشعار ناب آیینی اثرشاعر ومداح اهل بیت (ع)حاج آرمین غلامی متخلص به (مجنون کرمانشاهی) شاعر۱۱/کتاب شعرآیینی،عاشقانه(فارسی،کردی)
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
علی(علیه السلام) ۱ادب در کلام ۲تقدم برسلام ۳راستی درگفتار ۴پرهیز از خشم ۵تأمل درجواب ۶مصاحبت بانیکان ۷اکرام به مهمان ۸شفقت بامردم ۹احترام به والدین ۱۰توکل در أمور ۱۱ایثاربرمساکین ۱۲دسجوئی ازغریبان ۱۳امدادبرمظلوم ۱۴جوانمردی بامغلوب ۱۵عیادت مریض ۱۶کناره جوئی ازبخل ۱۷پایداری درحوادث ۱۸عطادرمقام ۱۹اصرار درطاعت ۲۰سرعت درخیر ۲۱شکربرنعمت ۲۲خدمت به خلق ۲۳تفکردرأمور ۲۴وفای به عهد ۲۵نظافت درپوشش ۲۶خوشروئی باعیال ۲۷اندازه در معاش ۲۸قصوردرشهوت ۲۹دادرسی درقضا ۳۰عفو باقدرت ۳۱اجتناب ازغیبت ۳۲سعی دراخلاص ۳۳ملایمت باجهال ۳۴مخالفت بانفس ۳۵تعطیل درانتقام ۳۶نوازش برایتام ۳۷استقامت در کار ۳۸نصرت برجهاد ۳۹صبر درمصائب ۴۰دوری از کبر کانال مجنون کرمانشاهی @majnon1396
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔷🔶 قضاوتهای امام مجتبی علیه‌السلام| قضاوتی بی‌نظیر: 👈🏼👈🏼 مردي را در خرابه‌اي ديدند كه كاردی خون آلود در دست داشت، و در همان نزديكي نيز كشته‌اي بود كه در خون خود مي‌غلتيد، مرد را دستگير كرده و نزد حضرت اميرالمومنین عليه‌السلام بردند. آن حضرت به متهم فرمود: چه مي‌گويي؟ متهم گفت: من آن مرد را كشته‌ام، علي عليه‌السلام طبق اقرارش دستور داد از او قصاص بگيرند. 🍃 ناگهان مردي شتابزده نزد آن حضرت آمده و گفت: من آن شخص را كشته‌ام. اميرالمومنين به مرد اول فرمود: چطور شد بر عليه خودت اقرار كردي؟ متهم: زيرا توانايي انكار نداشتم، بدان جهت كه افرادي مرا در خرابه‌اي با كاردي خون آلود بر بالين كشته‌اي ديده بودند، و بيم آن داشتم كه اگر اقرار نكنم مرا بزنند. 🍃 حقيقت مطلب اين است كه من در نزديكي آن خرابه گوسفندي را ذبح كرده، پس در حالي كه كارد خون آلودي در دست داشتم به منظور قضاي حاجت داخل در خرابه شدم ناگهان كشته‌اي را ديدم كه در خون خود مي‌غلتيد، بالين او رفته حيرت زده به او نگاه مي‌كردم كه ناگهان اين گروه وارد خرابه شده مرا به آن حال ديده دستگيرم نمودند. 🍃 اميرالمومنين عليه‌السلام به حاضران فرمود: اينها را به نزد فرزندم حسن ببريد و از او حكم مسأله را بپرسيد. حضرت امام حسن عليه‌السلام در پاسخ آنان فرمود: به اميرالمومنين بگوييد اگر اين مرد مسلماني را كشته، ولي جان ديگري را از مرگ نجات داده است، و خداوند مي‌فرمايد: و من احياها فكانما احيا الناس جميعا؛ هر كس جاني را احيا كند مثل اين است كه همه مردم را احيا كرده است. 🍃 هر دو آزاد مي‌شوند. و خون‌بهاي مقتول از بيت‌المال پرداخت مي‌گردد. 📚 منابع: ۱. فروع كافي، ج۷، ص۲۸۹ ۲. تهذيب، ج۱۰، ص۱۷۳، ح۱۹ 🔆 @majnon1396
🔷🔶 👈🏼👈🏼 مرحوم آیت‌الله می‌نویسد: در یکی از سنین، گرفته حال بودم؛ شبی درحیاط منزل خوابیده بودم، در عالم رؤیا، کسی بمن گفت: «برو به مشهد، خرجت با آقاست» ودر عالم خواب، معلوم بود که مقصود، امام زمان (علیه‌السلام) است نه حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام). 🍃تابستان به مشهد رفتم وحدود دوماه ونیم درآنجا ماندم. گاهی پولم تمام می‌شد وهمان روز، یک اسکناس در دالان مسجد گوهرشاد پیدا می کردم که می‌فهمیدم برای من است! تا اینکه نزدیک به برگشتن از مشهد، پول نداشتم. یک ششم کتاب «وسائل الشیعة» را که به خطّ خود مؤلف وبسیار نفیس وقدیمی وازمرحوم آیت‌الله سیدمحمدحجت (قدس سره) - استاد وپدر زوجه‌ام - به ارث به همسرم رسیده بود، این کتاب را باخود بمشهد آورده بودم که به آستانه مقدسه بفروشم. 🍃درصدد فروش برآمدم وبه هزار وپانصد تومان فروختم وبهایش را که از آن زوجه‌ام بود ومن اختیار استقراض از آن داشتم، بلیط قطار گرفتم. نزدیک به موقع حرکت برای وداع به‌حرم مقدس شرفیاب شدم وسپس از آنجا مراجعت کردم که از این پول، دین خود را به پسر عمویم آقای «حاج حسینعلی دادگر» بپردازم. منزل آن مرحوم، منزل مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج (قدّس سرّه) بود، ومن قصد رفتن به آنجا را نداشتم. 🍃دربین راه بطور شوخی باخود حدیث نفس می‌کردم وشاید هم زمزمه می‌کردم که نفهمیدم خرج ما با آقا چطور شد؟ من الآن کم پول شدم واز پول خانم دارم استفاده می کنم که بعدا بپردازم، این است معنی خرج دادن؟! بدون هیچ گونه ارتباطی بین این خیال ورفتن به منزل آقای میلانی، یک بار به نظرم رسید که به بیرونی حضرت آیت الله آقای میلانی (قدّس سرّه) سری بزنم، به این منظور که آقای «سیدمحمّد حسن جزائری» فرزند بزرگ آقای حاج «سیدصدرالدین جزائری» را ببینم، (چون من آقای حاج سید صدر الدین را خیلی دوست داشتم وواقعا دوست داشتنی بود، پسر ایشان هم به من خیلی محبت داشت...) سیدمحمدحسن جزایری بواسطه تصادفی که با ماشین کرده بود، کسالت سختی پیدا کرده بود ودوران نقاهت خود را در مشهد، در منزل مرحوم آقای میلانی (قدّس سرّه) می‌گذارند. چون آنجا منزل خاله اش بود واز جهتی منزل همشیره‌اش هم بود. با خود گفتم: بروم احوالی از این سید محترم بپرسم وخبر سلامتی وخوبی‌اش را برای والد محترمش ببرم. 🍃لحظه‌ای رفتم در بیرونی مرحوم آقای میلانی وحتّی ننشستم. سیدجزائری خیلی محبت کرد وپس از آن، آقای سیدمحمّدعلی، فرزند آقای میلانی وداماد آقای جزائری را دیدم وگفتم: من هیچ کاری ندارم، فقط آمدم تا احوال آقا سیدمحمّدحسن را بپرسم وبرگردم تا خبر سلامتی‌اش را به تهران ببرم. این سادات کرام ما را رها نکردند، گفتند: آقا الآن می‌خواهند بیایند. گفتم: من نمی‌خواهم زحمت به ایشان بدهم، سلام مرا به ایشان برسانید، چون من باید به طرف ایستگاه بروم. خداحافظی کردم که بروم. از پله‌ها پایین آمدم، دیدم که از آن طرف آقا تشریف آوردند ودر وسط حیاط با معظم له روبرو شدیم، مصافحه وخداحافظی کردیم! چون من عجله داشتم که بروم وقرض‌های «دادگر» را بدهم وبعد به طرف راه آهن بروم، امّا این دو سید بزرگوار - پسرخاله‌ها - ما را رها نکردند وگفتند: ما هم با شما تا راه آهن می‌آییم. من به تنهایی رفتم واداء دین کردم ولی وقتی به راه آهن رسیدم، دیدم آنها هم به ایستگاه آمده‌اند؛ خیلی شرمنده شدم واظهار تشکر کردم (چون من اصولا وطبعا تشریفاتی نیستم.) با آنها خداحافظی کردم ورفتم در کوپه مربوط به خود نشستم وقطار نزدیک حرکت کردن بود. ناگاه آقای سیدمحمّدعلی، پاکتی در دست من گذاشت وابدا منتظر عکس العمل نشد! وشاید یک دقیقه کمتر به حرکت قطار مانده بود، فرصت تعارف هم به من نداد ورفت. پس از حرکت، در پاکت را باز کردم، دیدم محتوی چند عدد اسکناس است که الآن درست یادم نیست چه مقدار بوده است. مهم این است که مرحوم آقای میلانی مضمون بکری در آن نوشته بودند: «این وجه از طرف من یا مال من نیست که از کمی آن معذرت بخواهم، این سهم مبارک امام (علیه السلام) یا از طرف آن بزرگوار است»! 🍃تا بحال نشده است که کسی در دادن وجه، هرچه قدر که باشد، چنین از من عذرخواهی بکند. آن وجه هرچه بود به اندازه مبلغی بود که با اداء دین پول کتاب همسرم، به مقدار رسیدنم به منزل بود. فراموش نمی‌کنم پنج قران آن زیاد آمد که آن هم مقتضی بود به درشکه چی‌ها بدهم وسواره به منزل بروم. لکن من پیاده رفتم وآن پنج قران هم زیاد آمد. صدای هاتف در خواب که گفته بود: «خرج سفرت با امام زمان (علیه السلام) می‌باشد» مطابق با واقع بود؛ بدون اینکه علل واسباب آن را خودم فراهم کنم. 📚منابع: ۱. شیفتگان حضرت مهدی، ج٣،ص١١۴ ۲. یادداشتهای مخطوط آیت‌الله حائری،ص۵٢ ۳. عنایات حضرت مهدی موعود (عج)،ص١٠٧ @majnon1396
🍃 به وسيله حسن علیه‌السلام احسان مى‌شويد.. 👈🏼‌ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: بِي أُنْذِرْتُمْ بِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ اهْتَدَيْتُمْ بِالْحَسَنِ أُعْطِيتُمُ‏ الْإِحْسَانَ بِالْحُسَيْنِ تَسْعَدُونَ وَ بِهِ تَشْقَوْنَ‏ به وسيله من انذار داده شديد. به وسيله على علیه‌السلام هدايت مى‌شوید. به وسيله حسن علیه‌السلام احسان مى‌شويد. به وسيله حسين علیه‌السلام خوشبخت مى‌گرديد و بدون او بدبخت می‌شوید. 📚 بحارالأنوار، ج۳۵ ص۴۰۴ 🔆 کانال @majnon1396
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍃 از این جا باید فهمید، چه خبر است؟ 👈🏼 آیت الله وحید خراسانی(حفظه الله) : کسی که ۱۲۴ هزار پیغمبر،آرزوی زیارت او را دارد یعنی سیدالشهدا علیه السلام ،خودش هر شب جمعه کارش این بودکه برود به زیارت قبر امام حسن(علیه السلام). از این جا باید فهمید، چه خبر است؟ سید الشهداء جزء برنامه­اش این بود،تا در مدینه بود، هر شب جمعه به زیارت امام حسن مجتبی می­رفت. ➖ کسی که ۱۲۴ هزار پیغمبر، در حسرت زیارت اوهستند باز خود او، زائر امام حسن است. این است که کسانی که توفیق خدمت، به حضرت مجتبی را پیدا کردند باید قدر این نعمت را بدانند. 📥 مشاهده کلیپ تصویری این سخنرانی 🔆@majnon1396
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ابن عساکر دمشقی از علمای اهل تسنن نقل کرده است: انصار همواره می‌گفتند: إنّا كُنّا لَنَعرِفُ الرَّجُلَ إلَى غَيرِ أبيهِ بِبُغضهِ لِعَليِّ بنِ أَبي طالِب. ما جماعت انصار، هرگاه بخواهیم حلال زادگی شخصی (اولادمان) را بسنجیم، او را به حبّ و بغض نسبت به علی بن أبی طالب علیه‌السلام امتحان می‌کنیم. 📜تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲،ص ۲۸٧ 🔆@majnon1396
ابو حنیفه خدمت امام صادق علیه‌السلام رسید و مسائلى را پرسید از جمله سؤال‌هایش این بود که گفت: فدایت شوم امر به معروف چیست؟ حضرت فرمودند: «الْمَعْرُوفُ یَا أَبَا حَنِیفَةَ! الْمَعْرُوفُ فِی أَهْلِ السَّمَاء،ِ الْمَعْرُوفُ فِی أَهْلِ الْأَرْضِ وَ ذَلِکَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ» «ای ابوحنیفه! معروف چیزى است که معروف در آسمان باشد و معروف در زمین و آن امیرالمومنین على بن ابى طالب علیه‌السلام است» پرسید: فدایت شوم پس منکر چیست؟! حضرت فرمودند: «اللَّذَانِ ظَلَمَاهُ حَقَّهُ وَ ابْتَزَّاهُ أَمْرَهُ وَ حَمَلَا النَّاسَ عَلَی کَتِفِهِ» «آن دو نفرى که به او ستم روا داشتند و مقامش را غصب نمودند و مردم را علیه او شوریدند» 📜 بحارالانوار ج ۱۰ ص ۲۰۸ 🔆@majnon1396
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️ دعایی بسیار زیبا با محوریت خونخواهی سیدالشهدا علیه‌السلام به دست امام زمان علیه‌السلام... در یکی از فرازهای زیارت نامه‌ای که ابوحمزه ثمالی آن را از امام صادق عليه‌السلام نقل می‌کند، آمده است: اللّٰهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ، اشْفِ صَدرَ الحُسَینِ. اللّٰهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ، اطْلُبْ بِدَمِ الحُسَینِ. اللّٰهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ، انْتَقِمْ مِمَّنْ رَضِیَ بِقَتلِ الحُسَینِ. اللّٰهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ، انْتَقِمْ مِمَّنْ خالَفَ الحُسَینَ. اللّٰهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ، انْتَقِمْ مِمَّنْ فَرِحَ بِقَتلِ الحُسَینِ. ▪️خداوندا ! ای پروردگار حسین، بر سینه حسین مرهم گذار... خداوند! ا ای پروردگار حسین، به خونخواهی حسین برخیز... خداوندا ! ای پروردگار حسین، از کسانی که به قتل حسین راضی گشتند، انتقام بگیر... خداوندا ! ای پروردگار حسین، از کسانی که به مخالفت با حسین برخاستند، انتقام بگیر... خداوندا ! ای پروردگار حسین، از هر که از کشته شدن حسین، شادی کرد ، انتقام بگیر... 📚 بحارالانوار ج ٩٨ص١٩٠ ✍ و چه‌زیباست‌جای‌ِدنیای‌ِمان از خدا «انتقام» را طلبیم... @maghaatel
♦️اگر که جبریل مَلَک ، پَر بکشد در آسمان حَک‌شده«یاحسین»و«یاحسن»به‌بال‌و‌پَر‌او... در نَقلی آمده است: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از جبرئیل مَلک سوال کردند: بِمَ تَقطَعُ سُبُلَ السَّماءَ؟ 🔹به چه وسیله‌ای راه‌های آسمان را طی می‌کنی؟ جبرئیل عرضه داشت: تَحتَ جِناحِی تَعویذٌ مَکتوبٌ عَلَی اَحَدِهِما الحَسَنُ وَ علَی الآخَر الحُسینُ و بِهٰذَینِ الإِسمَین أَتَقَوّیٰ. 🔹در زیر بال من، دو تعویذ است؛ در یکی نوشته «حسن» و در دیگری نوشته «حسین»؛ و به وسیله این دو اسم مبارک است که قوّت و قدرت پرواز می‌گیرم. 📚مفتاح البکاء،نسخه‌خطی 📚کتاب‌ملائکه،سبزواری ص۸۳ 🔆@majnon1396
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
﷽‌ 🔺️ ۱۷ ماه رمضان سالروز بنای مسجد مقدس جمکران به امر مبارک حضرت ولیعصر عجل‌الله تعالی فرجه 🕌 سحر جمعه ۱۷ رمضان ۳۷۳ قمری حضرت صاحب‌الزمان (عجل الله تعالی فرجه) فرمان ساخت مسجد جمکران را صادر کردند. ✍ببوسم خاک پاک جمکران را تـجلــی خـانــه پـیــغمبـــران
تاریخ تقویم شیعه 17 ماه رمضان / قتل عایشه در چنین روزی عایشه دختر ابوبکر به دست معاویه کشته شد. او در طول حیات همواره رفتار نامناسبی با پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان داشت. جنگ جمل و کشته شدن مسلمانان زیادی در این واقعه به واسطه فتنه انگیزی‌های او بود. قتل عایشه در شب ۱۷ ماه رمضان در سال ۵۸ ه‍ در مدینه، عایشه دختر ابوبکر به دست معاویه کشته شد و به سزاى اعمالش رسید.[۱] دو قول دیگر در این باره ۲۹ رجب و آخر ذى الحجه است. پیامبر (ص) دوست داشت تا زنده است مرگ و دفن عایشه را ببیند.[۲] ابن ابى الحدید می‌گوید: اگر خلیفه دوم به جاى على (ع) بود هر آینه عایشه را قطعه قطعه می‌کرد.[۳] معاویه چون خواست براى پسرش یزید از مردم بیعت بگیرد، عایشه انکار آن کرد و معاویه را تهدید کرد و گفت: برادرم محمد را کشتى و براى یزید بیعت می‌گیری؟ معاویه ترسید که مبادا او ایجاد فتنه کند. لذا در خانه خود چاهى کند و آن را پر از آهک کرد و فرش قیمتى بر روى آن پهن نمود و عایشه را وقت نماز عشا به خانه خود خواندم وقتى عایشه وارد شد، معاویه او را به نشستن بر آن تخت تعارف کرد. همین که روى آن نشست، فرو رفت و به چاه افتاد و هلاک شد. معاویه در چاه چندین نیزه مسموم تعبیه کرده بود و هنگامى که عایشه در چاه افتاد فورا کار او ساخته شد. عایشه در زمان حیات پیامبر (ص) با آن حضرت رفتار نامناسبى داشت. با امیرالمؤمنین (ع) و حضرت صدیقه (س) و همسران پیامبر (ص) رفتارهاى زشت و کینه توزانه‌اى رواداشت. واقعه جمل و کشته شدن حدود بیست هزار نفر از مسلمین به خاطر فتنه او از کارهاى معروف اوست.[۴] وقتى حضرت زهرا (س) به شهادت رسید، همسران رسول خدا (ص) براى سر سلامتى امیرالمؤمنین آمدند جز عایشه که اظهار مریضى کرد و سخنى گفت که دلالت بر خوشحالى او داشت.[۵] از مشخص‌ترین نشانه‌های بغض و کینه او نسبت به امیرالمؤمنین (ع) این بود که غلامش را «عبد الرحمن» نام نهاد و گفت: این نام گذارى را به خاطر محبتم به قاتل على بن ابى طالب یعنى عبد الرحمن بن ملجم انجامد دادم.[۶] دانشنامه اسلامی جامعیت مقاله متوسط مقاله مورد سنجش قرار گرفته است عایشه پرش به ناوبریپرش به جستجو Confirm3.jpg «عایشه» دختر ابوبکر بن ابی‌قحافه متولد ۴ یا ۵ بعثت است. او سومین زنی است که به همسری رسول خدا صلی الله علیه و آله در آمد. عایشه به همراه طلحه و زبیر، به بهانه خونخواهی عثمان، عامل برپایی جنگ جمل و کشتار هزاران تن از مسلمانان شدند. محتویات ۱ زندگی عایشه با پیامبر اکرم ۲ رفتار عایشه با اهل بیت ۳ عائشه در شأن نزول آیات ۴ پانویس ۵ منابع زندگی عایشه با پیامبر اکرم منابع در مورد زمان آمدن عایشه به خانه پیامبر اکرم (ص) اختلاف دارند و آن را بین هشت ماه تا ۱۸ ماه پس از هجرت گفته اند.[۱] در نقلی که به خود عایشه می رسد چنین آمده که او چند سال پیش از هجرت و در حالی که شش سال داشته به عقد پیامبر صلی الله علیه و آله در آمده و پس از هجرت در سن نه سالگی به خانه آن حضرت وارد شده است. اما برخی قرائن دیگر نشان از نادرستی و ساختگی بودن این نقل دارند از جمله اینکه منابع مختلفی سن خواهر او اسماء را به هنگام هجرت ۲۷ سال گفته اند[۲] و همچنین منابع اختلاف سن او را با خواهرش ۱۰ سال گزارش کرده اند،[۳] که با این حساب اگر عایشه در اولین سال هجرت به مدینه نیز با آن حضرت ازدواج نموده باشد حداقل ۱۷ ساله بوده است. وی نسبت به رفتار شخصی پیامبر (ص) تعصب خاصی داشت و در خصوص رفت و آمدهای حضرت، حساسیت نشان می داد. برخی از مسند نویسان خاطراتی از عایشه نقل کرده اند که تماماً بیانگر حساسیت ها و عکس العمل های وی در مسایل مختلف مرتبط با رسول خدا (ص) بوده است.[۴] پیامبر اکرم (ص) از عایشه دارای فرزندی نشد. البته برخی از منابع گفته اند او برای پیامبر فرزندی آورد اما در کودکی از دنیا رفت. ولی این ثابت نشده است.[۵] پیامبر به او کنیه «ام عبدالله» داد و این به خاطر آن بود که او عبدالله بن‌ زبیر فرزند خواهرش را از کودکی نزد خود نگهداری می‌کرد.[۶] گفتنی است وی به مانند حفصه بنت عمر در ایام حیات رسول خدا صلی الله علیه و آله با درخواست‌ها و انتظارات بی‌جا از پیامبر صلی الله علیه و آله و فخرفروشی بر سایر همسران رسول خدا صلی الله علیه و آله رنجش خاطر آن حضرت را فراهم می‌کرد و حتی آن حضرت به خاطر رفتار نکوهیده آنان به مدت یک ماه از آنان کناره‌گیری کرد و به صورت تنها در حجره‌ای بسر می‌برد.[۷] رفتار عایشه با اهل بیت عایشه مطابق با گفته خود به خدیجه همسر پیامبر (ص) به خاطر اینکه پیامبر بارها از او نام می‌برده، حسادت می‌کرد.[۸] همچنین برخی روایات حاکی از عداوت عایشه با امام علی علیه‌السلام از زمان پیامبر است. چنانچه روایت شده است علىّ بن ابى طالب علیه السّلام خدمت پیامبر صلى اللَّه علیه و آله وارد شد در حالى که عایشه پشت سر حضرت نشسته بود، و خانه پر از جمعیت بود. حضرت مکانى براى نش
ستن پیدا نکرد. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله به او اشاره کرد که «اینجا» یعنى پشت سر آن حضرت بنشیند. على علیه السّلام آمد و بین پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و عایشه نشست و مانند اعرابى ‏ها زانوان را در بغل گرفت. عایشه آن حضرت را کنار زد و غضب کرد و گفت: «براى نشستنت جایى جز بغل من نیافتى»؟! پیامبر صلى اللَّه علیه و آله با شنیدن این سخن بر عایشه‏ غضب کرد و فرمود: ساکت باش اى حمیرا! در باره برادرم على مرا اذیت مکن. او امیر المؤمنین و آقاى مسلمانان و صاحب لواى حمد و پیشرو پیشانى سفیدان در روز قیامت است. خداوند اختیار پل صراط را به او مى‌‏سپارد و او آتش را تقسیم مى‏‌کند. دوستانش را داخل بهشت و دشمنانش را داخل آتش مى‏ نماید. [۹] تلاش عایشه در گردآوری احزاب مخالف امام علی(ع) و سازماندهی لشکری بزرگ علیه خلافت امام که به جنگ جمل انجامید، نشانه بارزی از دشمنی او با علی بن ابی‌طالب(ع) است. عایشه در مکه حضور داشت که خبر قتل عثمان را برای او آوردند. او عمره خود را به‌جا آورد و به سمت مدینه راه افتاد اما همین که خبر به خلافت رسیدن علی(ع) را به او دادند، با ناراحتی به مکه بازگشت. پس از مدتی با رسیدن طلحه و زبیر به مکه، این سه با نیروهایی از قبایل عرب، به سوی بصره راه افتادند و ادعای خون‌خواهی عثمان را مطرح ساختند. آنها بعد از تصرف این شهر، در برابر نیروهای امام صف‌آرایی کردند.[۱۰] حضرت علی علیه‌السلام در جریان جنگ جمل، نامه‌ای برای عایشه نوشت و شخصیت وی را بدین گونه توصیف کرد: اما بعد فانک خرجت من بیتک عاصیه لله تعالی و لرسوله صلی الله علیه و آله تطلبین امرا کان عنک موضوعاً، ثم تزعمین انّک تریدین الاصلاح بین النّاس فخبّرینی ما للنّساء و قود العساکر؟ و زعمت انک طالبه بدم عثمان و عثمان رجل من بنی‌امیه و انت امراه من بنی‌تمیم بن مره، ولعمری ان الذی عرضک للبلاء و حملک علی المعصیه لأعظم الیک ذنباً من قتله عثمان، و ما غضبت حتی اغضبت و لاهجت حتی هیجت، فاتقی الله یا عایشه! و ارجعی الی منزلک و اسبلی علیک سترک، والسلام.[۱۱] اما بعد، تو عصیان خداى تعالى و رسول او را پیشه کرده، از خانه ات بیرون آمده ای، و طالب امری شده ای که بر عهده تو نیست. آنگاه گمان میکنی که تو اصلاح بین مردم را می خواهی. خبر کن مرا که زنان را با لشکرکشى چه کار! و گمان می کنی که طالب خون عثمان هستی حال آنکه او مردى بود از بنى امیه و تو زنى هستى از بنى تمیم بن مره. به خدا سوگند که تو درى از بلا بر خود گشودى، و امرى از معصیت براى خود اندوختى، و گناه این اعظم است از گناه قاتلان عثمان، و غضب بر کسى نکردى تا خود مغضوب شدى، و فتنه از براى کسى نینگیختى تا خود مفتون گشتى، اى عایشه از خداى تعالى بترس و به منزل خود بازگرد، و ستر خود را بر روى خود فرو انداز و السلام. یکی دیگر از اقدامات عایشه در زمان حیاتش، جلوگیری از دفن پیکر امام حسن(ع) کنار قبر پیامبر(ص) بود. از آن‌جا که محل دفن پیامبر(ص) در خانه عایشه بود و پس از آن، خلیفه اول و دوم نیز در این مکان دفن شده بودند، با شهادت امام حسن(ع)، امام حسین(ع) مطابق با وصیت برادرش قصد داشت پیکر او را، کنار قبر پیامبر(ص) دفن کند، اما عایشه با تحریک مروان بن حکم، مانع این اقدام شد و امام حسین(ع) برای پرهیز از درگیری از این اقدام صرف‌نظر کرد و جنازه امام(ع) در بقیع دفن شد.[۱۲] عائشه در شأن نزول آیات نزول آیات آغازین سوره تحریم درباره توطئه و آزارهاى عایشه و حفصه، علیه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله دانسته شده که خداوند ضمن افشاى آنها، به زنان در برابر هر گونه اقدامى علیه پیامبر صلى الله علیه و آله هشدار داد.[۱۳] در شأن نزول آیات ۲۸ و ۲۹ سوره احزاب نیز که سخن از بهانه گیرى و خواسته هاى دنیایى برخى همسران پیامبر است، از عایشه یاد شده و از آنان خواسته شده تا بین خدا و رسول صلى الله علیه و آله و دنیا و زینت هاى آن یکى را برگزینند.[۱۴] همچنین آیه ۱۱ سوره نور معروف به آیه افک، به جریان بهتان گروهى از صحابه به یکى از همسران رسول خدا صلى الله علیه و آله پرداخته است. بر اساس این آیه، گروهى از مسلمانان به این تهمت دامن زدند و در اشاعه آن کوشیدند. عایشه (در روایت مفصلى) این آیه را در شأن خود مى داند. او مى گوید: این ماجرا هنگامى اتفاق افتاد که در بازگشت از غزوه بنى المصطلق، از لشکر عقب ماند و به وسیله یکى از صحابه به نام صفوان بن معطل به لشکر ملحق شد؛ آن گاه گروهى وى را متهم کردند و این آیه او را از این اتهام تطهیر کرد.[۱۵] این روایت در منابع مختلف اهل سنت تکرار شده است، اما منابع شیعه نزول این آیه را درباره ماریه قبطیه و رفع اتهام از او مى داند و به نقل عایشه اشکالاتی وارد نموده‌اند.[۱۶] پانویس پرش به بالا ↑ إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و...، ج‏۱، ص۷۰ پرش به بالا ↑ الأصبهانی، ابونعیم أحمد بن عبد الله (متوفای۴۳۰هـ)، معرفة الصحابة، ج۶ ،
ص۳۲۵۳؛ الطبرانی، سلیمان بن أحمد بن أیوب ابوالقاسم (متوفای۳۶۰هـ)، المعجم الکبیر، الموصل، مکتبة الزهراء، الطبعة: الثانیة، ۱۴۰۴هـ - ۱۹۸۳م، ج ۲۴ ، ص ۷۷. پرش به بالا ↑ ابن کثیر الدمشقی، إسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، بیروت، مکتبة المعارف، ج ۸ ، ص ۳۴۵ ـ ۳۴۶ پرش به بالا ↑ به مسند احمد جلد ششم به صفحات ۱۱۵، ۱۴۷، ۱۵۱ و ۲۲۱ مراجعه نمایند پرش به بالا ↑ ابن حجر، الاصابة، ج ۸، ص۲۳۲ پرش به بالا ↑ الطبقات، خامسه۲، ص۳۴؛ البدایة و النهایه، ج۵، ص۲۹۴؛ شرح نهج‌ البلاغه، ج۹، ص۱۹۰. پرش به بالا ↑ مستدرک سفینه البحار (علی نمازی)، ج ۲، ص ۳۲۴. پرش به بالا ↑ مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، ج ۴، ص۱۸۸۹ پرش به بالا ↑ أسرار آل محمد علیهم السلام (ترجمه کتاب سلیم)، اسماعیل انصاری، ص ۴۱۵؛ مناقب ابن مردویه (منبع اهل سنت)، ص ۶۲ پرش به بالا ↑ تاریخ یعقوبی، ج۲ ص۱۸۰. پرش به بالا ↑ کشف الغمه، ج ۱، ص ۳۲۵؛ بحارالانوار، ج ۳۲، ص ۱۱۷ با اندکی تفاوت در برخی کلمات. پرش به بالا ↑ انساب الاشراف، بلاذری، ج۳ ص۶۶. پرش به بالا ↑ جامع البیان، ج۱۴، جزء۲۸، ص۲۰۰؛ مجمع البیان، ج۹-۱۰، ص۴۷۱-۴۷۴. پرش به بالا ↑ جامع البیان، ج۱۱، جزء۲۱، ص۱۸۸؛ مجمع البیان، ج۷-۸ ، ص۵۵۴-۵۵۵. پرش به بالا ↑ ابن هشام، سیره النبویه، بیروت، ج۲، ص ۲۹۷-۳۰۲ پرش به بالا ↑ برای نمونه رجوع کنید به المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۱۵، ص۹۷ تا ۱۰۵ منابع موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۴۹۷. عبدالملک بن هشام، السیرة النبویه، تحقیق مصطفی السقا و ابراهیم الأبیاری و عبد الحفیظ شلبی، بیروت،‌دار المعرفة، بی‌تا. محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق‏. الذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق. ویکی شیعه. رده: همسران پیامبر منوی ناوبری ورودصفحهبحثخواندننمایش مبدأنمایش تاریخچهجستجو جستجو در دانشنامه‌ی اسلامی برو صفحهٔ اصلی تغییرات اخیر مقالهٔ تصادفی راهنما درباره ما تماس با ما ابزارها پیوندها به این صفحه تغییرات مرتبط صفحه‌های ویژه نسخهٔ قابل چاپ پیوند پایدار اطلاعات صفحه پیمایش‌گر قرآن سایر سایت‌ها موسسه اهل‌البیت (ع) کتاب‌خانه دیجیتالی پایگاه امام علی (ع) از این صفحه ۴,۳۶۲ بار بازدید شده است سیاست محرمانگیدربارهٔ دانشنامه‌ی اسلامیتکذیب‌نامه‌هاPowered by MediaWiki
💚 لیست ۹۹ اسم خداوند 💚🌱 از رسول خدا(ص) نقل شده‌ که خداى تعالى 99 نام دارد. هر کس نسبت به آنها شناخت و معرفت داشته باشد داخل بهشت می‌شود و هر گاه خداوند را با این اسما بخوانید، دعایتان مستجاب میشود.. پس این اسماءالحسنی را حفظ کنید و در دعاهایتان با آنها خداوند را عبادت کنید 🌸 1. الله،(معبود و قابل پرستش است) 2. واحد،(یگانه است) 3. احد،(همه چیز اوست. چیزی غیر از وجود ندارد) 4. صمد،(کسی که تمام امور به او بازگشت می‌کند. یا به معنای کسی که در قصد خود ثابت است، تا روشنى حق بر شما آشکار شود) 5. اول(قبل از هر چیز وجود داشت) 6. آخر(بعد از بین رفتن تمام موجودات وجود خواهد داشت)، 7. سمیع(بسیار شنواست)، 8. بصیر(بسیار بیناست)، 9. قدیر،(بسیار توان‌مند است؛ یعنی بر انجام هرکاری توانا است) 10. قاهر،(غالب و بالا دست بندگانش می‌باشد) 11. على،(برتر است) 12. اعلى،(صیغه مبالغه یعنی بسیار برتر است) 13. باقى،(تا ابد باقی خواهد بود و برایش پایانی قابل تصور نیست) 14. بدیع،(به وجود آورنده آسمان‌ها، زمین و کل عالم هستی است) 15. بارى،(مخلوقات را بدون الگو خلق کرد) 16. اکرم،(بسیار بخشنده و سخاوت‌مند است) 17. ظاهر،(از جنبه‌ای روشن و آشکار است) 18. باطن،(از جنبه دیگر نهان و غیر آشکار است) 19. حى،(زنده است) 20. حکیم،(کارهایش از روی حکمت است) 21. علیم،(بسیار داناست) 22. حلیم،(بسیار بردبار و صبور است) 23. حفیظ،(بسیار نگهدارنده است) 24. حق،(ذات و افعال و صفات خدا حقّ است؛ یعنى همه آنها مطابق واقع و در جاى و موقع خویش است) 25. حسیب،(بسیار حسابگر است؛ حسابش دقیق است) 26. حمید،(بسیار ستایش شده است) 27. حفى،(بسیار گرامی دارنده است) 28. رب،(پروردگار و پرورش‌دهنده است) 29. رحمان،(دلسوز برای همه است) 30. رحیم،(دلسوز ویژه برای مؤمنان است) 31. ذارء،(به وجود آورنده است) 32. رازق،(روزی دهنده است) 33. رقیب،(هیچ چیز از نظرش پوشیده نیست) 34. رؤف،(مهربان است) 35. رائى،(بیننده است) 36. سلام،(سالم از هر عیب و نقص است) 37. مؤمن،(بندگان مطیعش از عذاب او در امان هستند) 38. مهیمن،(از خوف و ترس پناه می‌دهد) 39. عزیز،(غالب و تواناست) 40. جبار،(درهم کوبنده است) 41. متکبر،(دارای کبر و جلال است) 42. سید،(آقا و بزرگ است) 43. سبوح،(پاک و منزه از هر بدی است) 44. شهید،(گواه است) 45. صادق،(راست گو است) 46. صانع،(بوجود آورنده است) 47. طاهر،(پاک است) 48. عدل،(با عدالت رفتار می‌کند) 49. عَفُو،(از بدی‌ها گذشت می‌کند) 50. غفور،(بخشنده است) 51. غنى،(بی‌نیاز است) 52. غیاث،(به درخواست کنندگان و نیازمندان کمک می‌رساند) 53. فاطر،( آفریننده‌ای است که تمام هستی را بدون ماده اولیه آفرید) 54. فرد،(یکتا و بدون شریک است) 55. فتاح،(بسیار گشاینده است، مشکلات و گره‌های زندگی مردم را می‌گشاید) 56. فالق،(شکافنده است) 57. قدیم،(از ازل وجود داشت) 58. ملک،(پادشاه است) 59. قدوس،(منزه و پاک است) 60. قوى،(قدرتمند است) 61. قریب،(نزدیک است) 62. قیوم،(بپا دارنده است) 63. قابض،(گیرنده است) 64. باسط،(گشاینده است) 65. قاضى الحاجات،(برآورنده و برطرف کننده نیازهاست) 66. مجید،(بزرگ منش است) 67. مولى،(سرپرست است) 68. منّان،(نعمت‌های بزرگ را بر مخلوقات منت گذاشته است) 69. محیط،(به همه چیز احاطه دارد) 70. مبین،(بیان کننده است) 71. مقیت،(نیازهای حیاتی موجودات را فراهم می‌سازد) 72. مصور،(چهره‌نگار است) 73. کریم،(بخشنده و سخاوتمند است) 74. کبیر،(بزرگ است) 75. کافى،(کفایت کننده است) 76. کاشف الضر،(برطرف کننده گرفتاری‌هاست) 77. وتر،(یکتاست) 78. نور،(درخشنده است) 79. وهاب،(بسیار هدیه می‌دهد) 80. ناصر،(یاری کننده است) 81. واسع،(گشایش دهنده است) 82. ودود،(مهربان و دوستدار است) 83. هادى،(راهنماست) 84. وفى،(به عهد و پیمان وفادار است) 85. وکیل،(کارساز است) 86. وارث،(هستی را به ارث می‌برد، تمام هستی به او باز می‌گردد) 87. بَرّ،(نیکوکار است) 88. باعث،(مردم را بعد از مرگشان دوباره زنده می‌کند) 89. تواب،(بسیار توبه پذیر است) 90. جلیل،(بزرگوار است) 91. جواد،(بخشنده است) 92. خبیر،(از همه چیز با خبر است) 93. خالق،(آفریننده است) 94. خیر الناصرین،(بهترین یاری کنندگان است) 95. دیان،( بهترین داور است) 96. شکور،(بهترین سپاسگزار است) 97. عظیم،(بزرگ است) 98. لطیف(نرمخو است) 99. و شافى.(شفا دهنده است) •┈┈•❀🕊🍃🌺🍃🕊❀•┈┈
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بسم الله الرحمن الرحيم (؏ج) میلادامام حسن مجتبی(ع) مراسم هفتگی قرائت قرآن کریم #،زیارت آل یاسین آرمین غلامی و حسینیه ی حجت الاسلام میرمعینی. ۱۴۰۲/۰۱/۱۸
﷽‌ برگی از تاریخ و فضیلتی از امیرالمومنین علیه السلام در هفدهم ماه مبارک رمضان ✳️در آن شب سپاه رسول خدا با کافران قریش در منطقه بدر روبرو شدند و فردای آن، جنگ بدر رخ داد و خدا سپاه آن حضرت را بر مشرکین پیروز کرد و آن پیروزی از بزرگ ترین فتوحات اسلام بود، به همین خاطر علما فرموده اند: صدقه در چنین روزی، همراه شکرگزاری به درگاه حق، بسیار مستحب است و همچنین در شبش غسل و عبادت فضیلت بسیار دارد. 🔰روایات بسیار وارد شده که رسول خدا(صلی اللّه علیه و آله) در شب بدر به یارانش فرمود: امشب کیست که برود برای ما از چاه آب بیاورد؟ یاران سکوت کرده و هیچ یک اقدام به این کار نکرد! ❇امیرالمؤمنین(علیه السلام) برای پی گیری آب مشکی برداشت و بیرون رفت؛ آن شب، شبی سرد بود و باد تندی می وزید و تاریکی همه جا را فرا گرفته بود. به چاه آب رسید، چاهی بود بسیار عمیق و تاریک و حضرت دَلوی نیافت تا از چاه آب بردارد به ناچار وارد چاه شد و مشک را پر کرده بیرون آمد و به جانب اردوی اسلام حرکت کرد. ✅ناگاه باد سختی وزید که آن حضرت از سختی آن نشست تا برطرف شد، سپس برخاست و به حرکتش ادامه داد که ناگهان باد سخت دیگری مانند باد اول وزیدن گرفت، آن حضرت دوباره نشست تا آن باد هم آرام گرفت، چون برخاست و به سوی سپاه اسلام حرکت کرد، باز بادی به همان صورت وزید، آن حضرت نشست و پس از فرو نشستن باد، خود را به پیامبر اسلام رساند، حضرت فرمود: یا ابا الحسن چرا دیر آمدی؟ ❇️عرض کرد: سه مرتبه بادی وزیدن گرفت که بسیار سخت بود و مرا تکان داد و دیر آمدنم به خاطر معطل شدن برای فرونشستن بادها بود. پیامبر فرمود: یا علی آیا دانستی آن ها چه بودند؟ عرض کرد: ندانستم، فرمود: 🔵بار نخست جبرییل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و بار دوم میکاییل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و پس از آن اسرافیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و آنان برای یاری دادن به ما نازل شدند. 🔆@majnon1396
🟡شیخ عباس قمی می‌نویسد:«قول آن کسی که گفته در یک شب برای امیرالمؤمنین سه هزار و سه محسنات و فضیلت بوده، اشاره به همین شب است و سید حِمیری در مدح آن حضرت در قصیده خود به این معنا اشاره کرده: 🌸اُقْسِمُ بِاللَّهِ وَ الایِهِ/ وَ الْمَرْءُ عَمَّا قَالَ مَسْئولٌ به خدا و نعمت هایش سوگند می خورم/ و شخص در برابر انچه گفت مسیول است 🌸اِنَّ عَلِی بْنَ اَبِی طَالِبٍ/ عَلَی الْتُّقَی وَ الْبِرِّ مَجْبُولٌ بدرستی که علی بن ابیطالب/ وجودش بر تقوا و نیکی سرشته شده است 🌸کانَ اِذَا الْحَرْبُ مَرَتْهَا الْقَنَا/ وَ اَحْجَمَتْ عَنْهَا الْبَهَالِیلُ چنین بود، وقتی برق نیزه ها تنور جنگ را میافروخت/ و پهلوانان از عرصه فرار می کردند 🌸یمْشِی اِلَی الْقِرْنِ وَ فِی کفِّهِ/ اَبْیضُ مَاضِی الْحَدِّ مَصْقُولٌ به سوی حریف می شتافت و در دستش بود/ شمشیر بران تیز صیقلی شده 🌸مَشْی الْعَفَرْنَا بَینَ اَشْبَالِهِ/ اَبْرَزَهُ لِلْقَنَصِ الْغِیلُ مانند راه رفتن شیر غران در میان بچه هایش/ که آن ها را از بیشه برای شکار به میدان آورده 🌸ذَاک الَّذِی سَلَّمَ فِی لَیلَهٍ/ عَلَیهِ مِیکالٌ وَ جِبْرِیلٌ علی همان است که در شبی بر او/ میکاییل و جبرییل سلام کرد 🌸مِیکالُ فِی اَلْفٍ وَ جِبْرِیلُ فِی/ اَلْفٍ وَ یتْلُوهُمْ سَرَافِیلُ میکاییل همراه هزار فرشته و جبرییل/با هزار فرشته و به دنبالشان اسرافیل 🌸لَیلَهَ بَدْرٍ مَدَدا اُنْزِلُوا/ کاَنَّهُمْ طَی رٌ اَبَابِیلُ در شب بدر برای یاری رساندن نازل شدند/ گویا آنان مرغان ابابیل بودند 🔆@majnon1396