هدایت شده از ساندویچ فلسفه
4_5828070097238887945.mp3
5.47M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۲).mp3
5.08M
📘 خداشناسی فلسفی (۳۲)
🏷 صفت الوهیت
📮 @Philosophy_Sandwich
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۳).mp3
9.48M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۴).mp3
6.45M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۵).mp3
10.78M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
۳۶ مجموع.mp3
24.4M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
AudioCutter_خداشناسی فلسفی (۳۷).mp3
12.34M
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۸).mp3
5.47M
📘 خداشناسی فلسفی (۳۸)
🏷 شبهه اختیار از طریق علم الهی و توحید افعالی
🏷 علم حضوری به اختیار
📮 ایتا | تلگرام | اینستاگرام
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۳۹).mp3
5.34M
📘 خداشناسی فلسفی (۳۹)
🏷 پاسخ شبهه اختیار از طریق علم الهی و قضا و قدر علمی
📮 ایتا | تلگرام | اینستاگرام
هدایت شده از ساندویچ فلسفه
خداشناسی فلسفی (۴۰).mp3
5.61M
📘 خداشناسی فلسفی (۴۰)
🏷 پاسخ شبهه اختیار از طریق توحید افعالی و قضا و قدر عینی
📮 ایتا | تلگرام | اینستاگرام
هدایت شده از نوشتههای مهدی جمشیدی
https://virasty.com/Mahdijamshidi
،،،،،،،،
عباس عبدی نوشته حضور مردم در اجتماعات غدیر، به دلیل «توزیع اقلام دولتی» بوده است.
این در حالی است که:
۱. بیشتر اقلام، از «نذورات مردمی» بوده، نه از «بودجهی دولتی».
۲. اقلام سفرهی اهلبیت در نظر و دیدهی مردم، همچون «تبرک» هستند نه «طعام».
۳. محبت و ارادت مردم به اهلبیت، «قلبی» است نه «اقلامی».
،،،،،،،،،
🖇 تعلیقه:
۱. وقتی او میگوید نظام به دنبال «تولید مناسک دینی» با تکیه بر «توزیع اقلام دولتی» است، دربارهی «مردم ایران» نیز قضاوت کرده است. قضاوتش این است که دینداری مردم، گرهخورده به «شکم»شان است و به دلیل این ضعف، نظام میتواند از طریق توزیع اقلام دولتی، بازیسازی مناسکی کند و مناسکهای عظیم دینی بیافریند.
۲. اگر مردم در مناسک دینی شرکت نکنند، مدعی میشوند که جامعه به سوی «دینداری سکولار» حرکت کرده است، و اگر شرکت کنند به معنی «دینداری شکمی» خواهد بود. پس هر نوع حضور و حیات دینی مردم، به گونهای تفسیر و معنا میشود که حاکی از «شکست فرهنگی» باشد. «تفاسیر کینهای» نسبت به انقلاب، اینچنین رسوا هستند.
۳. غرض عباس عبدی، اثبات ناکامی انقلاب در زمینهی فرهنگ است و تا آن حد در این باره لجاجت دارد که حتی پروایی از «اهانت به مردم» نیز ندارد. اینکه نظام میخواهد از طریق توزیع اقلام دولتی، بستر تداوم مناسک را فراهم کند یعنی مردم در اجتماعات سیاسی، «ساندیسخور» هستند و در اجتماعات دینی، «قابلمهبهدست».
https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi