eitaa logo
مسیر طلبه
5.6هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
267 ویدیو
47 فایل
📌طراحی چشم انداز و نقشه راه فردی برای طلاب 📌 هماهنگی مشاوره @saeeds_2000 📌آشنایی با کارویژه های طلاب و مشاغل طلبگی masirtalabe.ir ارتباط با ادمین: @fattahimaasoom
مشاهده در ایتا
دانلود
جرقه طلبه شدن بسیاری از ما طلبه ها با دیدن افراد موفق و سرشناسی که به تن داشته اند زده شده است. علاقمندی بسیاری از ما به طلبگی احتمالا برمی گردد به خاطره خوشی که از و مشهور در ذهن ما نقش بسته است. الگوپذیری در ذهن ما به صورت ناخودآگاه ایجاد می شود. شکی نیست که وقتی یک مذهبی، طلبه ای مانند سید حسن ادام الله بقائه را می بیند، یا پای منبرهای آتشین و تاثیر گذار آقای می نشیند و تاثیر می پذیرد خواه ناخواه علاقمند می شود که مانند آنها باشد. اما سوالی که مطرح است این است که برای رسیدن به الگوی ذهنی چقدر تاثیر گذار است. به عبارت دیگر علمیه برای تربیت و عرضه روحانیون سرشناس به جامعه چند درصد بوده است. شاید نتوان به این پرسش پاسخ دقیق و روشنی داد، اما اگر از خود آن ها بپرسیم خواهند گفت که برنامه آموزشی حوزه طبیعتا است اما قطعا نیست. به نظر نگارنده، این مساله باید برای نوجوانان و جوانان علاقمند ورود به حوزه تبیین شود که صرفا با به این مسیر و تحصیل دروس طلبگی به آنچه در ذهن دارند نخواهند رسید و از برنامه آموزشی حوزه انتظار رسیدن به اهداف خود راداشته باشند. گرچه این به معنی بی برنامه بودن و نقص دروس طلبگی نیست. بلکه ما معتقدیم فعلی با آموزشی ترسیم شده کاملا دارد. اما اشکال در اهداف آموزشی با از روحانیت است. @masirtalabe
وقتی به یک طلبه تنها قله های طلبگی را نشان می دهیم و او را از راهی که به قله می رسد آگاه نمی کنیم، انتظار داشته باشیم در طی کردن مسیری که نمی داند آیا او را به قله می رساند یا نه، داشته باشد. وقتی یکی از بزرگان حوزه های علمیه را به عنوان به طلاب معرفی می کنیم، اما حتی شیوه طلبگی و به بزرگی را می کنیم، نمی توانیم از طلبه بخواهیم به ما کند و برنامه آموزشی و تربیتی ما را دنبال کند. بدیهی است که برای رسیدن به قله باید پیش رفت. خصوصا در مسیر طلبگی که زمان طی کردن مسیر و پیشرفت در آن بسی تر از کسب سایر موفقیت ها است. بدیهی تر این است که نیز آنچه کسب کرده اند را در طول زمان کسب کرده اند و آن را به دست نیاورده اند. پس مدیران و اساتید حوزه که هستند باید به این معنا توجه داشته باشند که صرفا نشان دادن خورشید و از نور شدید آن، بدون تبیین طریق خورشید شدن، کاری بی نتیجه و چه بسا مضر است که به جای انگیزه بخشی، طاقت فرسا نیز می باشد. کافی است نتواند با بزرگان حوزه هم ذات پنداری کند و خود را یا در فاصله ای بسیار یا در شرایطی ببیند. اینجاست که از قدم نهادن در این مسیر پا پس می کشد و اگر نکند، انگیزه ای هم برای ادامه نخواهد داشت. در اینکه ما در حوزه ها طلبه ها را بار می آوریم شکی نیست. اما فارغ از خوبی هایی که ممکن است بر آرمانگرایی یا مترتب شود، می دانیم که آسیب های زیادی نیز بر این معنا مترتب است. برماست که برای جلوگیری از بروز چنین آسیب هایی به جای ارائه الگوهای دست نیافتنی طلبگی، رسیدن به قله های طلبگی را به طلاب ارائه کنیم. @masirtalabe
وقتی به یک طلبه تنها قله های طلبگی را نشان می دهیم و او را از راهی که به قله می رسد آگاه نمی کنیم، انتظار داشته باشیم در طی کردن مسیری که نمی داند آیا او را به قله می رساند یا نه، داشته باشد. وقتی یکی از بزرگان حوزه های علمیه را به عنوان به طلاب معرفی می کنیم، اما حتی شیوه طلبگی و به بزرگی را می کنیم، نمی توانیم از طلبه بخواهیم به ما کند و برنامه آموزشی و تربیتی ما را دنبال کند. بدیهی است که برای رسیدن به قله باید پیش رفت. خصوصا در مسیر طلبگی که زمان طی کردن مسیر و پیشرفت در آن بسی تر از کسب سایر موفقیت ها است. بدیهی تر این است که نیز آنچه کسب کرده اند را در طول زمان کسب کرده اند و آن را به دست نیاورده اند. پس مدیران و اساتید حوزه که هستند باید به این معنا توجه داشته باشند که صرفا نشان دادن خورشید و از نور شدید آن، بدون تبیین طریق خورشید شدن، کاری بی نتیجه و چه بسا مضر است که به جای انگیزه بخشی، طاقت فرسا نیز می باشد. کافی است نتواند با بزرگان حوزه هم ذات پنداری کند و خود را یا در فاصله ای بسیار یا در شرایطی ببیند. اینجاست که از قدم نهادن در این مسیر پا پس می کشد و اگر نکند، انگیزه ای هم برای ادامه نخواهد داشت. در اینکه ما در حوزه ها طلبه ها را بار می آوریم شکی نیست. اما فارغ از خوبی هایی که ممکن است بر آرمانگرایی یا مترتب شود، می دانیم که آسیب های زیادی نیز بر این معنا مترتب است. برماست که برای جلوگیری از بروز چنین آسیب هایی به جای ارائه الگوهای دست نیافتنی طلبگی، رسیدن به قله های طلبگی را به طلاب ارائه کنیم. @masirtalabe