#دفتر_اول ادامه ی #فهرست_دفتر_اول 2 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_49 بخش ۴۹ - نگریستن عزراییل بر مردی و گریختن آن مرد در سرای سلیمان و تقریر ترجیح توکل بر جهد و قلت فایدهٔ جهد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_50 بخش ۵۰ - باز ترجیح نهادن شیر جهد را بر توکل و فواید جهد را بیان کردن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_51 بخش ۵۱ - مقرر شدن ترجیح جهد بر توکل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_52 بخش ۵۲ - انکار کردن نخچیران بر خرگوش در تاخیر رفتن بر شیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_53 بخش ۵۳ - جواب گفتن خرگوش ایشان را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_54 بخش ۵۴ - اعتراض نخچیران بر سخن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_55 بخش ۵۵ - جواب خرگوش نخچیران را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_56 بخش ۵۶ - ذکر دانش خرگوش و بیان فضیلت و منافع دانستن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_57 بخش ۵۷ - باز طلبیدن نخچیران از خرگوش سر اندیشهٔ او را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_58 بخش ۵۸ - منع کردن خرگوش از راز ایشان را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_59 قصه مكر كردن خرگوش با شير و بسر بردن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_60 بخش ۶۰ - زیافت تاویل رکیک مگس #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_61 بخش ۶۱ - تولیدن شیر از دیر آمدن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_62 بخش ۶۲ - هم در بیان مکر خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_63 بخش ۶۳ - رسیدن خرگوش به شیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_64 بخش ۶۴ - عذر گفتن خرگوش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_65 بخش ۶۵ - جواب گفتن شیر خرگوش را و روان شدن با او #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_66 بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_67 بخش ۶۷ - طعنهٔ زاغ در دعوی هدهد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_68 بخش ۶۸ - جواب گفتن هدهد طعنهٔ زاغ را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_69 بخش ۶۹ - قصهٔ آدم علیه‌السلام و بستن قضا نظر او را از مراعات صریح نهی و ترک تاویل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 بخش ۷۰ - پا واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

👈 ادامه حکایت #نخجیران_و_شیر 19 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 بخش ۷۰ - پا واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید چونک نزد چاه آمد شیر دید کز ره آن خرگوش ماند و پا کشید گفت پا واپس کشیدی تو چرا پای را واپس مکش پیش اندر آ گفت کو پایم که دست و پای رفت جان من لرزید و دل از جای رفت رنگ رویم را نمی‌بینی چو زر ز اندرون خود می‌دهد رنگم خبر حق چو سیما را معرف خوانده‌ست چشم عارف سوی سیما مانده‌ست رنگ و بو غماز آمد چون جرس از فرس آگه کند بانگ فرس بانگ هر چیزی رساند زو خبر تا بدانی بانگ خر از بانگ در گفت پیغامبر به تمییز کسان مرء مخفی لدی طی‌اللسان رنگ رو از حال دل دارد نشان رحمتم کن مهر من در دل نشان رنگ روی سرخ دارد بانگ شکر بانگ روی زرد دارد صبر و نکر در من آمد آنک دست و پا برد رنگ رو و قوت و سیما برد آنک در هر چه در آید بشکند هر درخت از بیخ و بن او بر کند در من آمد آنک از وی گشت مات آدمی و جانور جامد نبات این خود اجزا اند کلیات ازو زرد کرده رنگ و فاسد کرده بو تا جهان گه صابرست و گه شکور بوستان گه حله پوشد گاه عور آفتابی کو بر آید نارگون ساعتی دیگر شود او سرنگون اختران تافته بر چار طاق لحظه لحظه مبتلای احتراق ماه کو افزود ز اختر در جمال شد ز رنج دق او همچون خیال این زمین با سکون با ادب اندر آرد زلزله‌ش در لرز تب ای بسا کُه زین بلای مردریگ گشته است اندر جهان او خرد و ریگ این هوا با روح آمد مقترن چون قضا آید وبا گشت و عفن آب خوش کو روح را همشیره شد در غدیری زرد و تلخ و تیره شد آتشی کو باد دارد در بروت هم یکی بادی برو خواند یموت حال دریا ز اضطراب و جوش او فهم کن تبدیلهای هوش او چرخ سرگردان که اندر جست و جوست حال او چون حال فرزندان اوست گه حضیض و گه میانه گاه اوج اندرو از سعد و نحسی فوج فوج از خود ای جزوی ز کلها مختلط فهم می‌کن حالت هر منبسط چونک کلیات را رنجست و درد جزو ایشان چون نباشد روی‌زرد خاصه جزوی کو ز اضدادست جمع ز آب و خاک و آتش و بادست جمع این عجب نبود که میش از گرگ جست این عجب کین میش دل در گرگ بست زندگانی آشتی ضدهاست مرگ آنک اندر میانش جنگ خاست لطف حق این شیر را و گور را الف دادست این دو ضد دور را چون جهان رنجور و زندانی بود چه عجب رنجور اگر فانی بود خواند بر شیر او ازین رو پندها گفت من پس مانده‌ام زین بندها https://eitaa.com/masnavei/46 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

#داستان_نخجیران_و_شیر 25 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 پاى واپس كشيدن خرگوش از شير چون نزديك چاه رسيد قسمت اول [ () شير چون با خرگوش براه افتاد در حال غضب و كينه بود.] [ () پيشا پيش او خرگوش دليرانه راه مى‏رفت ولى ناگاه پا پس كشيد و از شير عقب ماند.] [وقتى شير نزديك چاه آمد ديد خرگوش عقب مانده است.] [گفت اى خرگوش چرا عقب مانده ‏اى عقب نمان و پيش بيا.] [خرگوش گفت ديگر من پاى رفتن برايم باقى نمانده دلم از جا كنده شده و جانم بلرزه در آمده.] [رنگ و روى زرد مرا ببين همين ظاهر حال از وضع در و نيم خبر مى‏دهد.] [خداى تعالى معرفى مؤمنين را در آيه شريفه‏ سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ از سيماى آنها ذكر كرده و بهمين جهت عارف ناظر بسيما مى ‏باشد.] [رنگ و بو مثل زنگ غماز هستند و خبر از مبدأ و منشأ خود مى ‏دهند و شيهه اسب شنونده را از وجود اين حيوان با خبر مى‏كند] [صداى هر چيز همان چيز را معرفى مى‏كند تا بانگ خر از بانگ در تميز داده شود.] [پيغمبر خدا براى تميز مردمان از يكديگر فرمود كه مرد در زير زبان خود پنهان است.] [رنگ چهره از حال دل خبر مى‏دهد پس اى شير بمن رحم كن.] [رنگ و روى سرخ در باطنش شكر نهفته و رنگ و روى زرد از تلخى صبر و بد طعمى خبر مى‏دهد] [بسر من همان بلا آمده است كه آدم و حيوان و جماد و نبات را سر گردان نموده.] [من به آن بليه گرفتار شده ‏ام كه دست و پا را از كار انداخته رنگ از چهره و نيرو از تن مى ‏برد.] [آن بلايى كه بهر جا وارد شود خراب مى‏كند و هر درخت تنومند را از بن بر مى‏كند.] [اينها كه گفتم جزئيات اين عالم بود حتى كليات عالم هم از تاثير اين بليه رنگشان‏ زرد و بوى خوششان ببوى بد تبديل مى‏شود.] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei

#داستان_نخجیران_و_شیر 25 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 پاى واپس كشيدن خرگوش از شير چون نزديك چاه رسيد قسمت دوم [تا دنيا گاهى در سرماى زمستان صبر و استقامت بخرج داده و گاهى در هواى خوش بهار با نشاط خود شكر گزار است چمن هم گاهى لباس سبز زيبا در بر كرده و گاهى لخت و عريان بسر مى‏برد.] [آفتابى كه اول روز در قوس صعود بوده و سربلند است در آخر روز قوس نزول خود را پيموده و سر نگون مى‏گردد] [ستارگان بر سطح فلك چشمك زنان خود نمايى مى‏كنند زمانى دچار احتراق شده و در اشعه خورشيد پنهان مى‏شوند.] [ماه كه از همه اختران فروزنده ‏تر و از هر ستاره زيباتر است گاهى چون كسى كه به تب دق مبتلا شده باشد چون خيال باريك شده بشكل هلال در مى ‏آيد.] [اين زمين با كمال ادب و وقار در حال سكون مشاهده مى‏شود گاهى بر اثر زلزله به تب و لرز گرفتار مى ‏شود.] [چه بسا كوه كه از اين بلاى جان كاه چون ريگ خورد خورد گرديده است.] [هوايى كه روح بخش و تن پرور است گاهى از قضاى الهى عفن و بد بو شده بيمارى وبا توليد كرده آفت تن و جان مى‏ گردد.] [آب شيرين كه گوارا و جان پرور است داخل گودالى شده تلخ و بد بو مى‏ شود.] [آتش كه با شعله‏ هاى خود زبانه كشيده با باد بروت مى ‏سوزد گاهى باد تند وزيده خاموشش مى‏ كند.] [ () خاك كه در بهاران گلها را پرورش مى ‏دهد گاهى بادى مى ‏وزد و برگ گلها را بر زمين مى ‏ريزد.] [از جوش و خروش دريا بانقلاب حال او مى ‏توان پى برد.] [چرخ چگونه سر گردان و همواره چون جستجو كننده ‏اى در حركت است حال او هم مثل زاده ‏هاى او مى ‏باشد.] [گاه ستارگانش در حضيض و گاه ميانه و گاه در اوج است و در اين احوال دسته دسته اوقات سعد و نحس نجومى ايجاد مى‏ كند.] [ () گاه سيارات او در شرف و گاه در هبوط و گاه در صعود و زمانى در وبال وقتى در فرح و گاهى در ترح است.] [اى كسى كه جزء هستى و از كلى‏ه اى بسيط تر تركيب يافته ‏اى‏ از حال كليات حال خود را قياس كن.] [ () وقتى كه نصيب بزرگان درد و رنج باشد كى ممكن است كوچكها گنج نصيبشان شود.] [ () وقتى كه كليات داراى رنج و درد باشند اجزاء آنها چرا رنگ زردى نكشند.] [بخصوص جزئى كه از اضداد تركيب شده و آب و خاك و آتش و باد عناصر تركيبى آن هستند.] [اگر گوسفندى از گرگ فرار كند تعجبى ندارد تعجب در اين است كه ميش با گرگ الفت بگيرد و اضداد با هم جمع شوند.] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei

#داستان_نخجیران_و_شیر 25 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_70 پاى واپس كشيدن خرگوش از شير چون نزديك چاه رسيد قسمت سوم [زندگى ما آشتى اضداد است مرگ عبارت از وقتى است كه ميانه اضداد جنگ شروع شود و از هم جدا شوند.] [ () عمر اين جهان همانا صلح و آشتى اضداد و عمر جاودانى عبارت از جنگ و ستيز اضداد است.] [ () زندگانى عبارت از آشتى دشمنان و مرگ عبارت از رجوع هر يك به اصل خويش است.] [ () صلح كردن كسى كه طرف را دشمن مى‏ دارد عاريتى است و بالاخره ميل قلبى او جنگيدن است.] [ () اينها براى يك مصلحتى چند روز با هم الفت گرفته ‏اند.] [ () بالاخره هر يك از آنها به جوهر خود بازگشت نموده به اصل خود ملحق خواهند شد] [ () خدا است كه پلنگ و بز كوهى را با هم موقتاً الفت داده و جنگ را از ميان برده است.] [خداوند است كه شير و گورخر را با هم آشتى داده و اين دو ضد را بهم پيوسته است.] [پس وقتى جهان به زور بهم پيوسته و زندانى و رنجور است چه تعجب دارد كه اين رنجور فانى بوده و از ميان برود.] [خرگوش از اين قبيل پندها در گوش شير خوانده گفت علت عقب ماندن و رنجورى من از اين قبيل است.] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei