الان یادم اومد که من و دوستم اوایلی که مدارس مجازی شده بود، از یه ربع قبل شروع کلاس با هم تماس گرفتیم و صحبت کردیم و بعد بدون قطع کردنش رفتیم سر ایتا و در حال اتصال بود کلی با هم راهای مختلف‌‌و امتحان کردیم و به دوست دیگه مون هم پیامک دادیم و گفت نه همه هستن اوکیه، بعد به مدیرمون پیامک دادیم و به ناظم و گفتیم به خدا ما بیداریم ولی به مشکل خوردیم و بعد با ناامیدی چند دقیقه دیگه‌ام با هم صحبت و نهایتا قطع کردیم و بعد وقتی برای تلاش آخر رفتیم تو ایتا دیدیم وصل شد و تازه دو ریالی‌مون افتاد بله، بخاطر تماس نت خط نمی‌داده. و دیگه اواسط زنگ دوم بود :))) لطفاً برسونید به دست نویسنده پت و مت😔😂

دیدن سینمایی مدرسه خیر و شر بدترین ایده امشب بود اونم با دوبله و سانسور.. جوک بود جوک..نصف فیلم نبود و همه چیو باید خودت می‌فهمیدی! از طرفی قطعا سانسور نشده‌اش هم ‌چیز جدا حال به هم زنیه که این‌قدررر نیاز به سانسور داره. انتخاب بازیگرا افتضاح، انتخاب دوبلرا افتضاح تر.. رژ لب صوفی تو سکانس آخر یه فاجعه تمام عیار بود انگار آبجی کوچیکه ی من گریمورش بوده حتی واسه جوشاشم کاری نکرده بودن.. یه سری نقاط مثبتش توصیف خوب مدرسه خیر و شر و بئاتریکس و هستر و آنادیل و هورت و... بود. کتابش واقعا نسخه قابل تحمل تر و بی نقص تری بود. نتفلیکس داره لحظه به لحظه منو از خودش ناامیدتر می‌کنه🚶🏻

📪 پیام جدید مارول و بر اساس سال ساخت ببینیم یا خط دلستانی؟ و اینکه همون ۳۶/۳۷ تا فیلم به که اسمش تو گوگله؟ یا بیشتره؟ #دایگو

سوالای سخت می‌پرسید😔😂 نمی‌دونم من اینقدر جدی سراغش نرفتم، در واقع از جاهای مختلف چندتا فیلم بهم معرفی شد و دیدم همه‌شون جالبه و بعد فهمیدم مارول هستن. لوسی. اینسپشن. تنت. دکتر استرنج. اینتراستلار. پرستیژ. و... تقریبا اینارو دیدم و دوست داشتم✨ و خب من خودم همیشه همه فیلما رو با سانسور می‌بینم ولی مارول‌ها تنها دسته‌ایه که لزومی نداره این کارو کنید. نهایتا تو‌ کل فیلم دو تا بوسه که خب دستتو می‌زاری رو صفحه کار در میاد.. ولی سانسورچیا گندددد می‌زنن تو فیلم!! صحنه‌های خیلی معمولی اما مهم رو حذف می‌کنن و چون مارول هر تیکه‌اش یه کده و مهمه، نهایتاً اصلا نمی‌فهمی چی شد.🚶🏻

💗

#رمان_نسل_سوخته #قسمت_هفتاد و یکم: نگاه عبوس با همون نگاه عبوس همیشه بهم زل زد و نشست سر میز... صداش رو بلند کرد ... ـ سعید بابا ... بیا سر میز ... می خوایم غذا رو بکشیم پسرم ... و سعید با ژست خاصی از اتاق اومد بیرون ... خیلی دلم سوخت ... سوزوندن دل من ... برنامه هر روز بود ... چیزی که بهش عادت نمی کردم ... نفس عمیقی کشیدم ... - خدایا ... به امید تو ... هنوز غذا رو نکشیده بودیم که تلفن زنگ زد ... الهام یه بسم الله بلند گفت و دوید سمت تلفن ... وسط اون حال جگر سوزم ... ناخودآگاه خنده ام گرفت ... و باز نگاه تلخ پدرم... ـ بابا ... یه آقایی زنگ زده با شما کار داره ... گفت اسمش صمدیه ... با شنیدن فامیلیه آقا محمد مهدی ... اخم های پدر دوباره رفت توی هم ... اومدم پاشم که با همون غیض بهم نگاه کرد... ـ لازم نکرده تو پاشی ... بتمرگ سر جات ... و رفت پای تلفن ... دیگه دل توی دلم نبود ... نه فقط اینکه با همه وجود دلم می خواست باهاشون برم ... از این بهم ریخته بودم که حالا با این شر جدید چی کار کنم؟... یه شر تازه به همه مشکالتم اضافه شده بود ... و حالا... - خدایا ... به دادم برس ... دلم می لرزید ... و با چشم های ملتهب ... منتظر عواقب بعد از تلفن بودم ... هر ثانیه به چشمم ... هزار سال می اومد ... به حدی حالم منقلب شده بود که مادرم هم از دیدن من نگران شد ... گوشی رو که قطع کرد ... دلم ریخت ... ـ یا حسین ... دیگه نفسم در نمی اومد ... @mjholat

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

معرکه بود :)))

#رمان_نسل_سوخته #قسمت_هفتاد و دوم: پایان یک کابوس اومد نشست سر میز ... قیافه اش تو هم بود ... اما نه بیشتر از همیشه ... و آرام تر از زمانی که از سر میز بلند شد ... نمی تونستم چشم ازش بردارم ... - غذات رو بخور ... سریع سرم رو انداختم پایین ... چشم ... اما دل توی دلم نبود ... هر چی بود فعال همه چیز آروم بود ... یا آرامش قبل از طوفان ... یا ... هر چند اون حس بهم می گفت ... - نگران نباش ... اتفاقی نمی افته ... یهو سرش رو آورد بالا ... - اجازه میدم با آقای صمدی بری ... فردا هم واست بلیط قطار می گیرم ... از اون طرفم خودش میاد راه آهن دنبالت ... نمی تونستم کلماتی رو که می شنوم باور کنم ... خشکم زده بود ... به خودم که اومدم ... چشم هام، خیس از اشک شادی بود ... ـ خدایا ... شکرت ... شکرت ... بغضم رو به زحمت کنترل کردم ... و سریع گوشه چشمم رو پاک کردم ... - ممنون که اجازه دادی ... خیلی خیلی متشکرم ... نمی دونستم آقا مهدی به پدرم چی گفته بود ... یا چطور باهاش حرف زده بود ... که با اون اخالق بابا ... تونسته بود رضایتش رو بگیره ... اونم بدون اینکه عصبانی بشه و تاوانش رو من پس بدم ... شب از شدت خوشحالی خوابم نمی برد ... هنوز باورم نمی شد که قرار بود باهاشون برم جنوب ... و کابوس اون چند روز و اون لحظات ... هنوز توی وجودم بود ... بی خیال دنیا ... چشم هام پر از اشک شادی ... ـ خدایا شکرت ... همه اش به خاطر توئه ... همه اش لطف توئه ... همه اش ... بغض راه گلوم رو بست ... بلند شدم و رفتم سجده ... ـ الحمدلله ... الحمدلله رب العالمین ... @mjholat

میشه لطفاً برام دعا کنید؟

از کارفرمایی که تو تو حرف می‌زنه متنفرم. من ده سالم با شما همکاری کنم از شما بودنم چیزی کم نمیشه نه که وقتی حقوق ماه دوم‌و ریختی یهو بشم تو🚶🏻

اعتبار حقیقی یا واقعی؟ مسئله این است!