هدایت شده از بینشکده علم دینی
#تفسیر‌سوره‌حمد1⃣
🔰بدان که اهل معرفت، #بسم‌الله هر سوره را متعلق به خود آن سوره می دانند. و از این جهت در یک نگاه، #بسم‌الله هر سوره معنایی غیر از بسم الله سوره دیگر دارد. حتی آن بسم الله که انسان در هر قول و فعل به کار می برد، با بسم الله دیگر او در قول و فعل دیگر، فرق دارد. و علت بیان این مطلب به طور خلاصه این است که حقیقتاً تمام عالم تحقق، از عالم عقول گرفته تا عالم هیولی و طبیعت، ظهور #اسم‌الله‌اعظم است و مظهر تجلی مشیت مطلقه الهی است که مادر همه ی اسمای فعلیه است. چنانچه گفته اند:
* ظهر الوجود ببسم الله الرحمن الرحیم.*
پس اگر کثرت مظاهر را در عالم تعین لحاظ کنیم، می بینیم که هر #اسمی، نشان دهنده ی فعل یا قولی است که در پی آن واقع می شود. و اول قدم سیر سالک الی الله این است که به قلب خود بفهماند که باسم الله، همه، تعینات ظاهری است و همه موجودات، خودِ #اسمِ‌الله هستند و سالک در این مشاهده می بیند که اسماء متکثر و مختلف می شوند و وسعت و تنگنا(سعه و ضیق) و احاطه و عدم احاطه یک اسم، تابع مظهر خود و همچنین مرآتی (موقعیتی) است که در آن ظهور پیدا کرده است.
و #اسم‌الله، اگر چه زودتر از مظاهر آفرینش، تحقق پیدا کرده است و قیوم آنهاست اما از جهت تعین یافتن، بعد از آفرینش مظاهر، تعین پیدا کرده است.
چنانچه #اسم‌الله در جایگاه خود قرار دارد و وقتی سالک از تعینات عبور کرد و به مرحله توحید افعالی رسید، تمام اقوال و افعال را یک بسم الله و در قالب یک معنی می بیند.
پس در قرآن، اسمی جامع تر و محیط تر از *"بسم الله"* در سوره مبارکه #حمد نداریم.
چنانچه حتی در حدیث منسوب به حضرت علی(ع) نیز به این موضوع اشاره شده است، زیرا این اسم نسبت به سایر اسامی متعلَّقات بیشتری را دربرمی گیرد.
#حمد
#رمضان
#امام‌خمینی
🔻ما را در رسانه ها دنبال کنید:
ایتا | بله | تلگرام | اینستاگرام | آپارات
🆔 @b_elmedini
هدایت شده از بینشکده علم دینی
#تفسیر‌سوره‌حمد2⃣
🔰سوره #حمد، جمیع سلسله وجود است و اسم مظهر آن، #اسم‌الله است که همان مشیت مطلق الهی است: (فهو مفتاح الکتاب و مختامه و فاتحته ختامه). چنانچه اسم الله، ظاهر و باطن و مفتاح(آغازکننده) و مختم(پایان دهنده) است: (الله نور السموات و الارض).
پس تفسیر این سوره از نظر اهل معرفت اینگونه است:
#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
🔹به ظهور اسم الله که اسم اعظم خدا و مقام مشیت مطلق اوست؛
🔹 مقام مشیت رحمانی که همان وجود مطلق است؛
🔹 و مقام مشیت رحیمی که کمال وجود است،
#الحمدلله‌رب‌العالمین
عالم حمد مطلق و اصل محامد(از عالم فعل گرفته تا عالم مثال) همواره از آنِ مقام اسم الله است(لله). لذا مقام ربوبیت و تربیت اهل عالَم که ظهورش همان عالم ماده است، از آنِ اوست.
در کتاب توحید از امام رضا(ع) روایت شده است که چون تفسیر (بسم الله) از حضرتش سوال شد، فرمود: معنای اینکه گوینده می گوید #بسم‌الله این است که من بر خود *سمه* ای از سمات خدا را می گذارم و آن کار عبادت است. راوی گفت پرسیدم: سمه یعنی چه؟ فرمود: #نشانه .
و از این حدیث شریف مشخص می شود که سالک باید به مقام #اسم‌الله برسد و این مقام عبارت است از مقام حقیقت عبودیت و فنای در ربوبیت. و تا وقتی سالک در حجاب خودپرستی و خودبینی گرفتار است، لباس عبودیت را بر تن نکرده و خودپرست است و معبود او هوای نفس اوست: (اراءیت من اتخذ الهه هواه). و نظر او همانند نظر ابلیس لعین است که در حجاب کبر و خودپسندی گرفتار بود و با دیدن آدم(ع)،خود را بر او افضل دانست و گفت: (خلقتنی من نار و خلقته من طین). پس از ساحت مقدس باریتعالی طرد شد.
بنابراین گوینده بسم الله اگر نفس خود را به #سمه‌الله آراست، و خود به مقام اسم الله رسید، و نظرش مانند نظر آدم(ع) شد که عالم را مظهر اسم الله می دید، در این حال او واقعا به مقام عبودیت رسیده که به معنای رهایی از خودبینی و خودپرستی و #نقطاع‌الی‌الله است.
#حمد
#رمضان
#امام‌خمینی
🔻ما را در رسانه ها دنبال کنید:
ایتا | بله | تلگرام | اینستاگرام | آپارات
🆔 @b_elmedini
هدایت شده از بینشکده علم دینی
✨✨✨✨✨
✨
#تفسیر_سوره_حمد6⃣
🔰گفتیم همه چیز #اسم‌الله است و این اسماء از اوست. همچنین اسم در مسمای خود(ذات) فانی است. ما خیال می کنیم که استقلالی داریم اما واقعیت این است که اگر در یک آن، آن شعاع وجودی که سبب ظهور و تجلی موجودات توسط حق تعالی شده، برداشته شود و آن تجلی حضور نداشته باشد، تمام موجودات لاشئ شده و به حالت اولشان برمی گردند. زیرا همه عالم با تجلی حق تعالی وجود پیدا کرده است. و آن تجلی و نور، اصل حقیقت وجود است؛ یعنی #اسم‌الله است. لذا الله نورالسموات و الارض .
خداوند #نور آسمان ها و زمین است. این نور ظهوری دارد. انسان، حیوانات و همه موجودات ظهورات این نور هستند. پس همه موجودات #نور‌الله هستند.
می گوییم الله نور السموات و الارض زیرا وجود آسمان ها و زمین که نور هستند، از خداست. و این نور آنقدر در ذات الهی فانی است که می گوییم [الله نور السموات و الارض] نه [الله یُنَوِّر السماوات] زیرا در عبارت دوم، یک مفهوم جدایی میان خدا و موجودات نهفته است؛ در حالیکه گفتیم هیچ استقلالی میان موجودات و خداوند وجود ندارد. استقلال یعنی اینکه یک موجود، دیگر ممکن نباشد و واجب شود. در حالیکه تنها وجود واجب، ذات حق تعالی است.
بنابراین از این جهت که می فرماید: به اسم الله قل هو الله احد ، معنی اش آن نیست که بگو بسم الله الرحمن الرحیم؛ بلکه بدین معناست که #با‌اسم‌الله‌بگو . یعنی گفتنت هم با #اسم‌الله است.
نتیجه آن که چون همه ی امور و همه چیزها از اوست، و هیچ موجودی از خودش چیزی ندارد، پس حمدی که می کنیم و می کنند، به سبب اسم الله است. و از این جهت فرموده: #بسم‌الله .
#تفسیر_سوره_حمد
#رمضان
#امام_خمینی
🔻ما را در رسانه ها دنبال کنید:
ایتا | بله | تلگرام | اینستاگرام | آپارات
🆔@b_elmedini
هدایت شده از بینشکده علم دینی
✨✨✨✨✨
✨
✨
#تفسیر_سوره_حمد0⃣2⃣
🔰از صحبتهای سابق یک مطلب دیگر هم استفاده می شود؛ و آن اینکه این بای #بِسمِ‌الله بای سببیت، آن طور که اهل ادب می گویند نیست. اصلًا #فاعلیت‌حق ، به معنای سببیت و مسببیت نیست، به معنای علیت و معلولیت هم نیست. بهترین تعبیرش همان است که در قرآن واقع شده است که گاهی آن را به #ظهور : ((هُوَ الاوَّلُ وَ الآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الباطِنُ)) ؛ و گاهی #تجلی ((تَجَلَّی رَبُّهُ لِلجَبَلِ)) تعبیر کرده است؛ و این غیر از قضیه سببیت و مسببیت است، که در سببیت و مسببیت، یک تمایلی که در ذات حق تعالی با موجودات، مفروض است که مقتضی ذات باریتعالی نیست.
🔰از این جهت یا باید سببیت را یک معنای توسعه داری حساب بکنیم که تجلی و ظهور را هم شامل بشود، یا در اینجا بگوییم که با، بای سببیت نیست. بگوییم: «بِاسمِ الله» کذا، یعنی بِظُهُورِهِ کذا، بِتَجلّیهِ کذا. یا بگوییم: الحَمدُ «بِاسمِ الله»، نه از باب اینکه حمد مسبب است اسم؛ و تعبیر به سببیت و تعبیر به علیت هم من یادم نیست که در کتاب و سنت واقع شده باشد. این یک تعبیر فلسفی است که در لسان فلاسفه واقع شده. من در کتاب و سنت یادم نیست که علیت و سببیت به این معنا آمده باشد؛ بلکه به معنای خلق و ظهور و تجلی است، این تعبیرات است.
یک جهت دیگری هم که هست و یک روایتی هم در مورد آن هست؛ قضیه نقطه «تحت الباء» است؛
🔰اما حالا این روایت چطور، آیا وارد شده باشد یا نه، شاید شواهد هم بر این باشد که چنین چیزی وارد نشده؛ لکن روایتی هست از حضرت امیر- سلام الله علیه- که: انَا النُّقطَةُ الَّتی تَحتَ الباءِ . اگر این وارد شده باشد، تعبیرش این است که «باء» به معنای ظهور مطلق است ، تعین اول، عبارت از مقام ولایت است. ممکن است مقصود امیر- علیه السلام- این معنا باشد که مقام ولایت، به معنای واقعی ولایت، ولایت کلی، این تعین اول است. اسم، تجلی مطلق است؛ اولین تعین، ولایت احمدی علوی است؛ و اگر هم وارد نشده باشد، مسئله این طور هست که تجلی مطلق، تعین اولش عبارت از مرتبه اعلای وجود است، که مرتبه ولایت مطلقه باشد.
#تفسیر_سوره_حمد
#رمضان_الکریم
#امام_خمینی
🔻ما را در رسانه ها دنبال کنید:
ایتا | بله | تلگرام | اینستاگرام | آپارات
🆔@b_elmedini