eitaa logo
فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
2.9هزار ویدیو
183 فایل
🌸اگر کسی فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌸 💠تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات💠 خادم : @Alisafaei72 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
🔘جايگاه و اهميت بررسى خارجيگرى، آشوب و ماجراى شكل‌گيرى و عملكرد آنان از موضوعات مهم و اساسى تاريخ صدر اسلام و حكومت امام على (ع) است. شكل‌گيرى رسمى در اوج پيكار و رويارويى تمام‌عيار سپاه عراق به فرماندهى امام على (ع) و سپاه شام به فرماندهى معاويه بود؛ آن هنگام كه قرآن‌ها به حيله عمرو بن عاص و معاويه بر سر نيزه‌ها شد و جمعى بسيار از سپاه عراق خواهان توقف نبردِ در آستانه پيروزى شدند و كار نبردى را كه شاميان تحميل كرده بودند و چاره‌اى جز به‌پايان بردن آن نبود به بدترين وجه ممكن متوقف كردند؛ و پس از آن حكميت پيش آمد و اين گروه نظر امام را نپذيرفتند و حَكَم پيشنهادى خود يعنى را به امام تحميل كردند و كار حكميت را نيز به بدترين صورت ممكن ختم نمودند. ولى همينان بعد از نوشته شدن پيمانِ‌ ترك جنگ و مخاصمه، پشيمان شدند و از امام خواهان نقض آن گشتند و چون امام را نپذيرفت، اعلام جدايى كردند و هنگامى كه سپاه عراق در بازگشت از به نزديك كوفه رسيد، به‌طور رسمى از سپاه امام جدا شدند و در روستايى به‌نام حَروراء اقامت گزيدند. پس از آن به كوفه درآمدند و به سازماندهى براى مخالفت و مقابله با امام و حكومت وى پرداختند. در ابتدا امام را تكفير كردند و با سردادن شعارهاى تند به مخالفت با او و حكومتش واكنش نشان دادند. آنان تحت شعار امر به معروف و نهى از منكر به تبليغ عقايد خود پرداختند و رفته رفته اقدامات تندترى نشان دادند: تكفيرگرى، برهم زدن مجلس سخنان امام و دشنام دادن به وى در جمع مردمان، خشونت‌ورزى و تهديد علنى به كشتن وى. در تمام اين مدت هرچه تندى مى‌كردند و زشتى مى‌نمودند، امام با آنان مدارا مى‌كرد و حقوق‌مدارانه رفتار مى‌نمود. جمعيت رو به فزونى گذاشت و آنان گروهى ديگر را نيز جذب خود كردند، ولى امام آزادى آنان را سلب نكرد. به سرعت به‌سوى براندازى حكومت امام گام برداشتند. ✔️مداراى امام و رفتار حقوق‌مدارانۀ وى سبب شد كه بخشى عمده از خود را كنار بكشند و جمعى حدود چهار هزار نفر تصميم به جنگ با امام گرفتند. اين گروه مقابله با امام را با آلوده كردن دست خود به خون بى‌گناهان آغاز كردند و كسانى چند را پس از تفتيش عقايد كشتند. امام كه با سپاه خود عازم بود، با شنيدن اخبار ترورهاى ناچار به بازگشت به‌سوى آنان شد. با اعلام جنگ در منطقه اردو زدند. امام به‌سوى آنان رفت و به‌تنهايى به اردوى وارد شد و با آنان سخن گفت. جمعى بسيار از چهار هزار نفرى كه براى جنگ آمده بودند از جدا شدند. عده كمى باقى ماندند كه شعارشان قتل و جنايت بود. امام اجازه آغاز نبرد با آنان را نداد تا اين‌كه باقيمانده به سپاه امام حمله آوردند و امام اجازه دفع آنان را داد و در مدتى كوتاه غائله ختم شد و تار و مار گشتند. ✔️ولى خارجيگرى با مجموعه‌اى شاخصه شكل گرفته بود و باقى ماند. هرچند در ميدان از صحنه روزگار محو شدند ولى جمعى با مميزات خارجيگرى بقا يافتند و تفكر و راه و رسم را ادامه دادند. ✔️ امام على (ع) در اين‌باره هشدارى اساسى داده است؛ آن‌گاه كه در از پا درآمدند، گفته شد: اى اميرمؤمنان! همگى كشته شدند. فرمود: «هرگز! به خدا سوگند كه آنان نطفه‌هايند در پشت مردان و زهدان‌هاى زنان، هرگاه مهترى از آنان سر برآرد، از پايش دراندازند، چندان‌كه آخر كار مال مردم ربايند و دست به دزدى يازند.» (نهج البلاغه: کلام 60) 🔘موضوع و انديشه و راه و رسم آنان، و نيز رفتارشناسى امام درباره ايشان از موضوعات مهم تاريخى، كلامى و فقهى بوده و از سده‌هاى نخست آثارى مستقل در اين‌باره به نگارش درآمده است. 📓کتاب "دامگه شیطان"، اثر مصطفی دلشاد تهرانی. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام🇵🇸
🔘ويژگى‌هاى #خوارج #بخش_پنجم 2️⃣بى‌بصيرتى 🔘استاد شهيد، مرتضى مطهرى(ره) در اين‌باره مى‌گويد: ✔️
🔘ويژگى‌هاى 3️⃣تعصّب، لجبازى و ستيزه‌گرى 🔘 مردمانى بودند سخت متعصّب، لجباز و ستيزه‌گر. آنان خود را حق مى‌پنداشتند و همۀ حقيقت را نزد خود مى‌ديدند و هنگامى كه به دور از خردورزى به نتيجه‌اى مى‌رسيدند، احتمال خطا در آن نمى‌دادند و بر آن سخت مى‌ايستادند و لجاجت مى‌كردند و ستيزه مى‌نمودند. ✔️امام على(ع) در سخنى كه پس از دريافت خبر نتيجۀ حكميت با آنان گفت، چنين توصيفشان كرد: «شما مخالفت‌وار، و سخن‌ناپذير و ستيزه‌كار، از اطاعتم سر باز زديد.» (نهج‌البلاغه، خطبۀ 35.) از همان ابتداى شكل‌گيرى در آخرين روز نبرد در پيكار نشان دادند كه سخت سر و سخن‌ناپذيرند و بر آن‌چه به نظرشان حق آمده است بى‌محابا مى‌ايستند و مى‌ورزند. همين ويژگى آنان را به شورشگرى مى‌كشاند و به پيامدهاى آن هيچ نمى‌انديشيدند. امام(ع) در آخرين خطبۀ خود در روز جنگ به آنان گفت: «اى گروهى كه دشمنى از روى ستيزه و لجاجت، شما را به شورش كشانده و هوس از حقيقت بازتان داشته، و شتابزدگى جاهلانه، شما را در پىِ‌ خود بُرده است، و در اشتباه و پيشامدى گران فرو افتاده‌ايد! » (تاريخ الطبرى، ج 5، ص 84.) آن‌چه را به چنان شورشگرى كشاند، ويژگى‌هاى آنان، از جمله تعصّب، لجبازى و ستيزه‌گرى آنان بود؛ و به سبب همين و بود كه در پيكار زير بار هشدارهاى (ع) نرفتند، و پس از پى بردن به اشتباه بزرگ خود، حاضر به پذيرش همۀ واقعيت نشدند، و بازگشت به حق برايشان بسيار دشوار بود. امام(ع) در آخرين هشدارها و خيرخواهى‌هاى خود، خطاب به آنان گفت: «من همواره شما را از اين حكميت نهى كردم، ولى شما چون مردم خلاف پيشه از رأى من سرپيچيديد.» (نهج‌البلاغه، خطبۀ 36.) ♦️تعصب، لجبازى و ستيزه‌گرى دريچۀ دل آدمى را مى‌بندد و تفكّر را به تباهى مى‌برد و عقل را به بند مى‌كشد. امام على(ع) سخت تلاش كرد تا با موعظه‌ها و هشدارهاى خود، دل آنان را نرم سازد و ايشان را به فكر كشاند و راه تعقل را برايشان بگشايد. 📓کتاب "دامگه شیطان"، اثر مصطفی دلشاد تهرانی. @mola_amiralmomenin_as