دانشجو کیست؟ سمیه رستمی ماهیت دانشجو سال‌هاست که ذهن نظریه‌پردازان را چنان به خودش مشغول کرده که مدت‌هاست نتوانسته‌اند حتی یک استوری از قهوه و شمع و جملات کتاب‌های انگیزشی بگذارند تا پز روشنفکری خونشان شارژ بشود. اساساً نظریه‌پردازان بر اساس تجربیات، دریافت‌های عمیق و دقیق و شخصی خودشان از دوران دانشجویی نظریاتی از خود صادر کردند که آنها را به چهار دسته‌ تخصصی؛ دسته اول، دسته دوم، دسته سوم و دسته چهارم تقسیم کرده است. دسته اول؛ آن‌هایی که ملاک شناخت دانشجو را علم و سواد و دانش می‌دانند و اعتقاد دارند دانشجویان خوره که نه!... اما قرین کتاب و جزوه هستند و جزوه‌هایشان اکثراً با چهار رنگ خودکار نوشته شده. اینها در ردیف‌ اول صندلی‌های کلاس سکنی می‌گزینند و جوری بر گفته ابوریحان بیرونی که «بدانم و بمیرم به که بمیرم و ندانم» قفل کتابی زده‌اند؛ روح فقید مرحوم بیرونی دچار مشکلات درونی شده و گفته کلاً بمیری به! حالا ما یه چی گفتیم آخر عمری. وا بده! دسته اول نظریه‌پردازان معتقدند دانشجوها بازمانده‌ جویندگان علم در دوران پارینه‌سنگی هستند که در هر سوراخ‌سمبه‌ای برای کشف حقایق جهان سرک کشیده و بشر تا ابد باید سپاسگزارشان باشد و استوری و پست‌هایشان را لایک کند. اگرچه سایر نظریه‌پردازان با دسته اول از در مخالفت وارد شده و گفته‌اند: اوهوک بابا! موجوداتی با این مشخصات سال‌هاست منقرض شده‌اند؛ اما دسته اول درِ مخالفت به انضمام چهارچوبش را در پک‌وپوز مخالفین خردکرده و ادعا کردند خودشان از همین قسم دانشجوها بوده‌اند و پای پست‌های مخالفین «التماس تفکر» کامنت گذاشتند. دسته دوم نظریه‌پردازان به ضرس قاطع مدعی هستند؛ دانشجو موجودی است که قوت غالبش تخم‌مرغ است و اصالت وجودی در خلقت را با تخم‌مرغ می‌داند نه مرغ. تحقیقات این دسته نشان می‌دهد دانشجو جوری در هر سه وعده‌غذایی‌اش تخم‌مرغ را می‌گنجاند که مرغ‌ها او را به نسل‌کشی متهم می‌کنند. از نظر دسته دوم دانشجو از ردیف اول صندلی کلاس بیزار بوده و آن صندلی‌ها متعلق به کسانی است که به سرویس نرسیده، جامانده باشند. دسته سوم نظریه‌پردازان در واقع همان اعتقادات دسته دوم را دارند. فقط چون خیلی زیاد بودند و ظرفیت دسته دوم برایشان کافی نبود، سرریز شده‌اند در دسته سوم. بالاخره هرچه باشد دسته‌بندی‌های تخصصی علم که مثل خوابگاه دانشجویی نیست ظرفیت نامحدود داشته باشد هر چه آدم روی هم بچپانند باز هم جا داشته باشد. دسته چهارم نظریه‌پردازان معتقدند دانشجو موجودی است که در فن پیچاندن کلاس به مقام استاد تمام رسیده باشد و فقط سر بزنگاه‌های خاص شرف حضور پیدا کند. اگر به هر دلیلی نتوانست کلاس را بپیچاند از لحاظ مکان‌یابی در کلاس، گوشه‌ای را انتخاب می‌کند که ماهواره جاسوسی نیز قادر به رصد وی نباشد تا چرت مرغوب بزند. این دسته از دانشجو‌ها در انشای کلاسی علم بهتر است یا ثروت ادعا کرده‌اند «ز گهواره تا گور فقط مدرک بجو!» نشریه دانشجویی دانشگاه صدا سیما https://eitaa.com/joinchat/1246494986C0b4ebac263

حیف که اسم نویسنده رو نمیزنن هر چند متن رو طوری تغییر داده بودن که باهام غریبی میکرد اما بالاخره نویسنده، متن خودشو می‌شناسه از شبکه امید پخش شد https://eitaa.com/joinchat/1246494986C0b4ebac263

کی گفته باجناق فامیل نمیشه .... باجناق آقای همسر یعنی همسرخواهرم پیگیری کردن و جواب آقای زکریایی 😄

. 😊خواستگاری با تِم نیچه آشنایی با چهارتا فیلسوف و حفظ‌کردن چند جمله فلسفی که با ربط و بی‌ربط لابه‌لای حرف‌های روزمره چپانده بشود، در بالا بردن پرستیژ آدمی تأثیری دارد که اصلاً انگار بوگاتی سوارید و دکمه‌سردستتان طلاست. «نیچه» برای شروع، گزینه مناسبی است. مثلاً فرض کنید می‌خواهید بروید خواستگاری و جیبتان جوری رنگ پول به خود ندیده که دچار بحران هویت شده است، صبح تا شب از خودش می‌پرسد: «ز کجا آمده‌ام؟ آمدنم بهر چه بود؟». اینجاست که لِنگ مرحوم مغفور نیچه را می‌گیرید و می‌کشید وسط بحث. بذر چند هندوانه شیرین را زیر بغل خانواده دختر بکارید. از وسواس و دقتتان در انتخاب ایشان به دلیل نقش مادر در تربیت فرزند صحبت کنید. بازنشر طنز نوشت سمیه رستمی، عضو تحریریه رسانه‌ی فکرت، در روزنامه سراسری سراج https://serajonline.com/News/OnlineNewsItem/21650 #طنز #علوم_انسانی #رسانه_ی_فکرت #روزنامه_سراج #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🎦 پروانه‌ای که به نور رسید 1402/09/12 🖥 سامانه ارسال گزارشات طلاب، مبلغان و عموم مردم از فضای مجازی 🌐 https://r.btid.org 📎 #خبر 📎 #پروانه_معصومی 📎 #سلبریتی 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه @banketolidat

معتقدم جدی نوشتن قلم طنز را ضعیف می‌کند اما لازم بود به اندازه وسع خودم از این بانو حمایت کنم.

شب یلداتون مبارک 🍀🌺🍀🌺🍀🌺

#یادداشت_طنز با طعم #اندیشه 🖌بخش دوم؛ طنزی برای کارل مارکس: همیشه پای یک پدرزن در میان است https://fekrat.net/article/lnk/38155 🔻بخش اول(طنزی برای نیچه) را هم می توانید اینجا بخوانید: خواستگاری با تِم نیچه https://fekrat.net/article/lnk/19340 ✍️ به قلم سمیه رستمی، طنزنویسی و پژوهشگر حوزوی #روشنفکری #غرب #اقتصاد #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN https://eitaa.com/joinchat/1246494986C0b4ebac263

#سایت_دفتر_طنز در تاریخ سه شنبه ۱۴۰۲/۱۰/۰۵ *با کوله حیات لپ زلزله را بِکش* نویسنده: سمیه رستمی کوله نجات یکی از مواردی است که برای کاهش اثرات، صدمات و لطمات  زلزله همواره توصیه شده و ازآنجاکه همه‌مان به وجدان کاری مهندس ناظر و بساز فروش‌ها ایمان راسخ داریم و مطمئنیم زلزله به گور اجدادش هارهار خندیده باشد اگر بتواند خانه‌مان را تکان بدهد، کوله نجات را بی‌خیال شده‌ایم. اصلاً این سوسول‌بازی‌ها معنا ندارد انسان باید در لحظه زندگی کند. منطقی‌اش را نگاه کنیم از دو حال خارج نیست. یا خانه واقعاً مقاوم است و تکان نمی‌خورد که کوله لازم نیست. نهایتاً با چهارتا تاب، تاب عباسی تمام می‌شود. یا تکان نمی‌خورد؛ بلکه در لحظه و حتی قبل از تمام‌شدن زلزله فرومی‌ریزد که باز هم کوله لازم نیست. بالاخره مرگ شتری‌ است که جلوی در خانه‌ ما لندینگ می‌کند. حالا زلزله نیاید، سیل هست. بیماری واگیردار نباشد، آلودگی هوا سلام می‌کند. سرطان هم که همیشه جویای احوال هست. حوادث مرگبار اینجا منوی باز دارد. آدم دست و بالش برای انتخاب گشاده است. خدا به سر شاهد است عزرائیل دور این مملکت چرخ می‌زند و می‌گوید: آقا! حالا به کم مواظب جسم و جونتون باشید، شاید از زنده‌بودن خوشتان اومد. حتما اینجا ادامه شو بخونید http://dtnz.ir/?p=319989 https://eitaa.com/joinchat/1246494986C0b4ebac263