بسم الله الرَّحمٰن الرَّحیٖم #نشان_آدمیّت: همه با ادب و #احترام نشسته بودند و از اینکه می توانند چهره‏ ی نورانی #پیامبر خدا را مشاهده کنند، لذّت می بردند. مردی وارد مجلس شد. از ظاهر آراسته و لباس های گران‏قیمتش فهمیده می شد که #شخص ثروتمندی است. #مرد دیگری وارد شد و درست در کنار مرد ثروتمند نشست؛ که البته خیلی با او تفاوت داشت. #لباس های کهنه و پوسیده و ظاهر ژولیده‏ ی او، خبر از #فقر و تنگ دستی اش می داد. #مرد_ثروتمند از این که آن مرد کنارش نشسته بود، اخم هایش را درهم کرد و خود را کنار کشید و بخشی از لباسش را که زیر پای مرد فقیر افتاده بود، با #عصبانیت به طرف خود کشید. #پیامبر که این صحنه را مشاهده کرد، با ناراحتی رو به مرد ثروتمند کرد و فرمود: چه شد؟ ترسیدی که از فقر او چیزی به تو برسد؟! مرد ثروتمند عرض کرد: نه. پیامبر فرمود: پس شاید ترسیدی که کهنگی لباس او، لباس تو را هم کهنه کند؟! مرد که از شرمندگی می خواست #زمین دهان باز کند و او را فرو بَرَد، پاسخ داد: نه. پیامبر به او فرمود: پس چرا این کار را کردی؟ گفت: #شیطان، کارهای زشتم را در نظرم زیبا و #کار_های زیبایم را زشت جلوه داد؛ ولی در مقابل این اشتباهم حاضرم نیمی از ثروت خود را به او بدهم. پیامبر به مرد فقیر فرمود: آیا پیشنهاد او را می پذیری؟ مرد فقیر پاسخ داد: نه. مرد ثروتمند با تعجّب پرسید: چرا؟! در پاسخ شنید: می ترسم ثروتمند شوم و این ویژگی بد تو به من هم #سرایت کند! #مشرکان ثروتمند بارها نزد او آمدند و #اعتراض کردند که : چرا با افراد #فقیر و تنگدست رفت و آمد می کند، حتی پیشنهاد کردند که : اگر فقیران را از اطراف خود دور کند، به او #ایمان آورده، از او #حمایت خواهند کرد؛ ولی خدا آیاتی را نازل کرد و با قاطعیت به پیامبرش فرمان داد که : به ‏هیچ‏ وجه مسلمانان تنگ دست را از کنار خود طرد نکند؛ زیرا اگرچه آنان از #مال_دنیا چیزی نداشتند، ایمان و #عبادت شان از #ثروت و اموال نابودشدنی #کافران ارزشمندتر بود.