#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۳ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و سوم است که درباره آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن صحبت می‌کنیم. در جلسه قبل «آیه ولایت» را خواندیم‌ ، آیه‌ای که می‌فرماید : «إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» رهبر و سرپرست شما فقط خداست و پیامبرش و کسانی که در حال رکوع زکات می‌دهند که منظور آقا امیرالمؤمنین علیه السلام است. برای اینکه اهمیت این آیه را بهتر بفهمیم عرض می‌کنم خدمت‌تان که مشرکانِ مکه در سال‌های اول بعثت به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نسبتِ «اَبا الاَبتر» می‌دادند. «اَبتر» کسی هست که فرزند پسری ندارد. آنها می‌گفتند پیامبر چون فرزند پسری ندارد تا جانشین او شود ، بعد از وفات او دینش نابود خواهد شد و از بین خواهد رفت. برخی از قبایل هم شرط اسلام آوردنشان و گفتن شهادتین را این اعلام می‌کردند که ما به این شرط به تو ایمان می‌آوریم که رهبر جامعه اسلامی بعد از تو از قبیله ما باشد! پیامبر عزیزمان می‌فرمودند : رهبر جامعه اسلامی را خدا باید تعیین کند و دستِ من نیست. بنابراین مسلمان‌ها سال‌ها در ذهن‌شان این سؤال مطرح بود که «جانشین پیامبر چه کسی خواهد بود؟!» آیه‌ی ولایت جواب این سؤال مهم بود که مسلمان‌ها بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در روز عید ‌غدیر خُم خطبه‌ای را ایراد فرمودند که شیعه و سنی متن آن خطبه را نقل کردند که حضرت در آنجا فرمودند: خدا من را مأمور کرده که بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم «عَلیِّ بنِ اَبی طالبٍ علیه السلام أَخِی وَ وَصِیی وَ خَلِیفَتِی عَلَى أُمَّتِی وَ الْإِمَامُ مِنْ بَعْدِی» علی برادرم وصی من‌ ، جانشین من و امام بعد از من بر امت من خواهد بود و سپس حضرت «آیه ولایت» را تلاوت فرمودند ؛ یعنی ای مردم منظور از «آیه ولایت» علی بن ابیطالب است و او امام بعد از من بر شما خواهد بود. بعد از اینکه عُمر بن الخطاب به بستر بیماری افتاد و در آستانه فوت قرار گرفت شش نفر را مأمور کرد تا خلیفه بعد از او را در شورای شش نفره‌ای تعیین کنند اعضای آن شورا طلحه‌ ، زبیر‌ ، عثمان‌ ، عبدالرحمن بنِ عوف‌ ، سَعد بنِ اَبی وقّاص و علی بن ابیطالب علیه السلام بودند. امیرالمؤمنین برای اتمامِ حجت در بین آن شش نفر سخنرانی کردند و «آیه ولایت» را خواندند و پرسیدند : «نَشَدْتُكُمْ بِاللَّهِ هَلْ فِیكُمْ أَحَدٌ نَزَلَتْ فِیهِ هَذِهِ اَلْآیةُ» شما را به خدا سوگند ‌می‌دهم آیا در بین شما کسی هست که این آیه در‌ شأن او نازل شده باشد؟ آنها همگی گفتند : نه‌ ، این آیه فقط در ‌شأن تو نازل شده. یعنی حضرت به آنها اعلام فرمودند که خداوند طبق این آیه من را رهبر بر امت قرار داده و اگر در این جمع شش نفره غیر از من کسی رهبر شود‌ ، شما حکم خدا را زمین کوبیدید. و طبق آیه ۴۵ و ۴۷ سوره مائده : «وَ مَنْ لَمْ یحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ ... وَ مَنْ لَمْ یحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» هر کسی حُکم ‌دهد بر خلافِ حُکم خدا در قرآن‌ ، او ظالم است و او فاسق است و اگر در این جمع شش نفره به کسی غیر از من رأی بدهید‌ ، شما ظالم و فاسق خواهید بود.

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۴ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و چهارم است که درباره آیات امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. آیه مورد بررسی ما «آیه ولایت» بود : «إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» رهبر و سرپرست شما فقط اَللّه است و رسولش و کسانی که در حال رکوع زکات می‌دهند که منظور امیرالمؤمنین علیه السلام می‌باشد. در رابطه با این آیه می‌خواهم به دو تا سؤال پاسخ بدهم : یک. واژه «وَلیّ» به معنای دوست‌ ، به معنای یاور و یاری کننده و به معنای رهبر و سرپرست به کار رفته است. از کجا معلوم در آیه مورد نظر ما واژه «وَلیّ» به معنای رهبر و سرپرست باشد؟ جواب : واژه «وَلیّ» اگر بدون قید و مطلق به کار برود به معنای رهبری و سرپرستی است. مثلاً چهار آیه قبل از این آیه خداوند به مؤمنان دستور می‌دهد که یهودیان و مسیحیان را «وَلیّ» خودتان انتخاب نکنید «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الیهُودَ وَ النَّصاری أَولِیاءَ» خُب علمای شیعه و سنی گفته اند که انسان اشکالی ندارد که با یک یهودی یا مسیحی دوست باشد و اشکال ندارد که از او یاری بطلبد و او را یاری کند. مثلاً برای ساختِ خانه از او کمک بگیرد. خداوند در این آیه می‌خواهد بگوید : ای مؤمنان یهود و مسیحیت را رهبر خودتان انتخاب نکنید. و پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر وقتی «آیه ولایت» را خواندند فرمودند که علی بن ابیطالب علیه السلام خلیفه من در امتم هست «وَ الاِمامُ مِن بَعدی» یعنی من پیامبر از واژه «وَلیّ» در این آیه خلافت و امامت بعد از خودم بر جامعه اسلامی را متوجه می‌شوم. دو. علی بن ابیطالب علیه السلام یک نفر است باید در این آیه واژه «الّذی» به کار می‌رفت در حالی که می‌بینیم واژه «اَلّذین» که برای جمع هست به کار رفته علتش چیست؟ جواب : خداوند تبارک و تعالی چندین جای قرآن واژه جمع را برای یک نفر به کار برده است. مثلاً مفسران می‌فرمایند : عبدُاللّهِ بنِ اُبَی که منافقِ سرشناس مدینه بود گفت : ما پیامبر را از مدینه اخراج خواهیم کرد ؛ با اینکه او یک نفر بود ولی قرآن به جای واژه «یقول» ، واژه «یَقولون» که جمع هست به کار برد. «یقولونَ لَئِن رَجَعنا إِلَى المَدینَةِ لَیخرِجَنَّ الأَعَزُّ مِنهَا الأَذَلَّ» شاید علت استفاده از واژه جمع این باشد که عبدُاللّهِ بنِ اُبَی به ظاهر یک نفر بود که این حرف را زد ولی سخن یک گروه فکری و یک جریانِ سیاسی را مطرح کرد. یا درباره حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها که یک نفر است در آیه مباهله واژه «نِسائَنا» که واژه جمع هست به کار برد. مُفسران فرمودند خداوند تبارک و تعالی در این «آیه ولایت» برای اجلال و بزرگداشت و تعظیم علی بن ابیطالب واژه «اَلّذین» را استفاده کردند. امام صادق علیه السلام جواب دیگری را دادند که مختص برادران شیعه است. ایشان فرمودند : «وَ السَّائِلُ الَّذِی سَأَلَ أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ» آن فقیری که در شکلِ انسان در مسجد حاضر شد فرشته‌ای بود که بر یازده امامِ بعد از علی بن ابیطالب علیه السلام هم وارد خواهد شد و در حال رکوع از آنها زکات خواهد گرفت و باطنِ این آیه می‌خواهد بفرماید که دوازده امام بعد از پیامبر خدا ولیّ و سرپرست جامعه اسلامی خواهند بود.

امیرالمؤمنین در قرآن 24 ؛ رهبر مسلمانان 3 #قرآن #امیرالمؤمنین https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

پرواز با نماز 29 ؛ فرار شیطان #نماز_شهیدان @navb110

پرواز با نماز 30 ؛ عزیز دل خدا #نماز_شهیدان @navb110

امیرالمؤمنین در قرآن 25 ؛ داستان غدیر خم 1 #قرآن #امیرالمؤمنین https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۵ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و پنجم است که آیات امیرالمؤمنین در قرآن را با هم بررسی می‌کنیم. قبل از بیان آیه جدید این مطلب را بیان می‌کنم که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وقتی به سفر معراج رفته بودند خداوند تبارک و تعالی با ایشان گفتگو کردند و خطاب کردند که «إِنِّی لَمْ أَبْعَثْ نَبِیاً إِلاَّ جَعَلْتُ لَهُ وَزِیراً» من هیچ پیامبری نفرستادم مگر اینکه برای او وزیر و جانشینی قرار دادم ؛ تو پیامبر من هستی و علی بن ابیطالب علیه السلام خلیفه و وزیر توست. پس پیامبر عزیزمان در سفر معراج به این نکته واقف شدند که وزیر ایشان علی بن ابیطالب خواهد بود. در سفر حَجةُ الوداع که ده‌ها هزار مسلمان از قبیله‌ها و طوایف مختلف در منطقه‌ی مکه‌ ، منا و عرفات جمع شده بودند و اعمال را انجام می‌دادند‌ ، جبرئیل نازل شد و به پیامبر عرضه داشت که خدا به تو امر می‌کند! [چون ماه‌های آخر عُمر شریف تو است] علی بن ابیطالب را به عنوان وزیر خودت به مردم معرفی کن! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ترسیدند! پیامبری که وقتی ایشان را سنگباران می‌کردند در مکه نترسید. وقتی سه سال در شعب ابی طالب محاصره بود و احتمال این بود هر شب به خیمه او بریزند و او را قطعه قطعه کنند‌ ، باز نترسید. ده ها جنگ را رهبری کرد و بارها شد که به دشمنانِ خودش نزدیک شد در هنگام جنگیدن باز هم از کشته شدن نترسید. یاران او را شکنجه کردند باز هم نهراسید! پیامبر از چه چیزی ترسید؟ خود حضرت به جبرئیل فرمودند : «أَخْشَى مِنْ أَصْحَابِی أَنْ یخَالِفُونِی‏» من می‌ترسم که یارانِ من مخالفت دستور من را انجام بدهند و ولایت و سرپرستی علی بن ابیطالب علیه السلام را نپذیرند. و در نقل دیگری آمده که «تَخَوَّفَ أَنْ یرْتَدُّوا عَنْ دِینِهِمْ وَ أَنْ یكَذِّبُوه‏» پیامبر ترسیدند که مسلمان‌های ضعیفُ الایمان به علاوه منافقانی که در جمع مؤمنان رسوخ کرده بودند‌ ، دست به دستِ هم بدهند و با بیان اعلام رهبری امیرالمؤمنین ، از اسلام عقب نشینی کنند و به کفر برگردند و اعلام کنند که : «ای پیامبر! تو دروغگو بودی همه این‌ها نقشه‌ای بود که کشیدی تا در طول ۲۳ سال خودت و خانواده‌ات یعنی پسر عمویت را بر ما مسلّط کنی و به سلطنت و پادشاهی برسی!» یعنی همان جمله‌ای را بگویند که یزید ملعون ۵۰ سال بعد وقتی چوب بر لب و دندانِ مبارک امام حسین علیه السلام می‌زد آن جملات را بیان می‌کرد که : لَعِبَتْ هاشِمُ بِالْمُلْکِ فَلاَ * خَبَرٌ جاءَ وَ لاَ وَحْىٌ نَزَلْ بنی هاشم با حکومت بازی کردند‌ ، نه قرآنی نازل شد و نه جبرئیل وحی را آورد! پیامبر می‌ترسید آنها دینشان را از دست بدهند. شیعه از امامان خودش نقل می‌کند و اهل سنت از اِبن عباس‌ ، ابو هُریره‌ ، ابوسعید خُدری و جابر بن عبدالله انصاری‌ ، نقل می‌کنند که پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله در سفر بازگشت از حج وقتی به منطقه ‌غدیر خُم رسیدند‌ ، جبرئیل نازل شد و این آیه را نازل کرد که : «یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ» دیگر باید حتماً آن پیامی را که خدا بر عهده تو گذاشته به مردم برسانی و علی بن ابیطالب را به عنوان وزیر خودت به مردم معرفی کنی. درباره این آیه در جلسه آینده بیشتر با هم صحبت خواهیم کرد.

پرواز با نماز 31 ؛ عجول باش #نماز_شهیدان @navb110

امیرالمؤمنین در قرآن 26 ؛ داستان غدیر خم 2 #قرآن #امیرالمؤمنین https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۶ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و ششم است که توفیق داریم آیات امیرالمؤمنین در قرآن را با هم مرور کنیم. در جلسه قبل بیان شد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در بازگشت از حجة الوداع وقتی به منطقه ‌غدیر خُم رسیدند جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد : «یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ» ای پیامبر آن پیامی را که خدا به تو گفته به مردم برسان که اگر این کار را نکنی وظیفه رسالت خود را کامل نکردی. یعنی تمام ۲۳ سالی که سختی و رنج‌ ، جنگ‌ ، هجرت و خونِ دل خوردی ناتمام خواهد ماند و آنها بی‌حاصل می‌شود. معلوم می‌شود خیلی پیام مهمی بوده که این گونه خداوند پیامبرش را تهدید کرده است. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله به کسانی که همراه با ایشان در کاروان بودند دستور توقف دادند و پیکی را فرستادند که کسانی که در منزلگاه‌های بعدی قرار دارند‌ ، برگردند و کسانی که در منزلگاه‌های قبلی قرار دارند‌ ، خودشان را به منطقه ‌غدیر خُم برسانند. گرما از آسمان و زمین می‌بارید و هوا به قدری گرم بود که برخی در سایه شترهایشان نشسته بودند و برخی قسمتی از عبا را زیر پایشان و قسمتی را بالای سرشان قرار دادند تا از شدت گرما بر آنها کاسته شود. در ذهن همه این سؤال ایجاد شده بود که در وسط این بیابان پیامبر اکرم با ما چه کار دارند که دستور توقف دادند؟ پیامبر دستور دادند که از جَهازِ شترها یک منبر مرتفع و بلند بسازند‌ ، خود حضرت بالای این جهاز شترها رفتند و امیرالمؤمنین علیه السلام هم با خودشان بردند. خطبه‌ی طولانی در فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام خواندند و یادآوری کردند کمالات و خوبی‌های امیرالمؤمنین را به مردم و دست علی ابن ابیطالب را بالا بردند و فرمودند که : «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاهُ» هر که من رهبر و سرپرست او هستم این علی رهبر و سرپرست او از این به بعد خواهد بود و فرمودند : «إِنْ لَمْ أُبَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیَّ فِی حَقِّ عَلِیٍّ فَمَا بَلَّغْتُ رِسَالَتَه‏» اگر من این پیام را در ‌شأن امیرالمؤمنین نرسانده بودم که ایشان جانشین من بعد از من خواهد بود و فضائل او را برای شما نشمرده بودم. من به وظیفه رسالتی که خدا بر دوشم گذاشته عمل نکرده بودم. یعنی تمام ۲۳ سال رسالتِ من ناتمام مانده بود. بعد این دستور را دادند که «فَلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ» هر یک از حاضران باید این پیام را به غائبان برسانند و پدران متن سخنرانیِ من را به پسرانشان برسانند تا روز قیامت. حالا یک سؤال : آیا تا الان متنِ خطبه غدیر را یک بار خوانده‌ایم؟ حتماً یک بار بخوانید و برای فرزندان و دانش آموزانِ‌‌تان که در سنین دبیرستان هستند واجب کنید این متن خطبه را بخوانند و برای اینکه ذوق و شوق‌شان بیشتر شود یک جایزه خوبی برایشان در نظر بگیرید تا به وظیفه خودمان که پیامبر بر دوشمان گذاشته عمل کرده باشیم تا در روز قیامت شرمنده پیامبر نشده باشیم. در رابطه با «آیه ابلاغ» باز هم با هم گفتگو خواهیم کرد.

پرواز با نماز 32 ؛ نماز در مهمانی #نماز_شهیدان @navb110

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۷ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و هفتم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن را با هم دوره می‌کنیم. در جلسه قبل بیان شد که پیامبر خدا از طرف خدا مأموریت پیدا کرد تا به مردم این پیغام را برساند که امام بعد از من و رهبر جامعه‌ی مُسلمین علی بن ابیطالب علیه السلام است و خداوند در آیه ۶۷ سوره مائده پیامبرش را تهدید کرد که «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» اگر این کار را انجام ندهی رسالت خودت را به سرانجام نرساندی. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله در ۱۸ ذی‌حجه سال دهم هجرت در جمع حاجیان این پیغام را به مردم رساندند و بعد از آن واقعه به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : «وَ لَوْ لَمْ أُبَلِّغْ مَا أُمِرْتُ بِهِ مِنْ وَلَایتَكَ لَحِبَطَ عَمَلِی» اگر من این پیغام را نمی‌رساندم تمام ۶۳ سال عبادت من تمام رنج‌هایی که برای احیای دین و پیشرفت اسلام کشیده بودم از بین می‌رفت و خداوند برای آنها به من پاداشی نمی‌داد. و فرمودند : اگر کسی در روز قیامت خدا را ملاقات کند در حالی که رهبری و سرپرستی تو را نپذیرفته باشد اعمال خوبِ او حبط خواهد شد. همان‌طور که انسانی تمام ثروتش را در حساب بانکی‌ قرار می‌دهد و یک رفتار اشتباه انجام می‌دهد‌ ، آن رفتار اشتباه سبب می‌شود که بانک پول‌های او را مسدود کند. یعنی او پول در حسابش دارد ولی امکان برداشت ندارد. پیامبر اکرم در روز عید ‌غدیر خُم بعد از اینکه سخنرانی‌شان تمام شد هنوز مردم متفرق نشده بودند که ایشان با صدای بلند فرمودند : «اَللّهُ أَکْبَرُ عَلى اِکْمالِ الدِّیْنِ وَ اِتْمامِ النِّعْمَةِ وَ رَضِىَ الرَّبِّ بِرِسالَتِى وَ بِالْوِلایَةِ لِعَلِىٍّ مِنْ بَعْدِى» الله اکبر که دین کامل شد و نعمت تمام گشت و خدا راضی شد که من پیامبر شما باشم و علی بن ابیطالب علیه السلام بعد از من رهبر شما باشد. فرمودند : الآن آیه ۳ سوره مائده نازل شده که «اَلْیوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیكُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَكُمُ الْإِسْلاٰمَ دِیناً» پیامبر عزیزمان درباره این روز فرمودند : «یَومُ ‌غدیر خُم أفضَلُ أعیادِ اُمَّتی» برترین عید امت من روز عید ‌غدیر خُم است. یعنی از عید فطر‌ ، عید قربان و روز جمعه‌ ، برتر است و بالاتر است. پس بیشتر از آن عیدها‌ ، در عید ‌غدیر خُم شیرینی و غذا بدهید‌ ، به دیدار برادران دینی‌تان بروید‌ ، عیدی بدهید‌ ، لباس زیبا بپوشید‌ ، لبخند بزنید و از مردم گِره گشایی کنید. علی در عرش اعلا بی‌نظیر است علی بر عالم و آدم امیر است پیامبر رو به مردم کرد و فرمود چه عیدی برتر از عید غدیر است.

امیرالمؤمنین در قرآن 27 ؛ داستان غدیر خم 3 #قرآن #امیرالمؤمنین https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

آیا نوشابه کوکاکولا بخوریم یا نه ؟ آیا نظر امام صادق علیه‌السلام را در این مورد می‌دانید؟

امیرالمؤمنین در قرآن 28 ؛ داستان غدیر خم 4 #امیرالمؤمنین #قرآن https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۸ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و هشتم است که آیات امیرالمؤمنین در قرآن را با هم دوره می‌کنیم. قبل از بیان آیه‌ی جدید می‌خواهم واژه «منافق» را تعریف کنم. منافق یعنی دو رو. کسی که در ظاهر مسلمان است ولی در باطن کافر است. در ظاهر اعلام دوستی می‌کند‌ ، در باطن با اسلام و مسلمین دشمنی می‌کند. خداوند در قرآن و پیامبر اکرم در روایات نشانه‌های منافق را برای مردم توضیح ‌دادند‌ ، چون بسیاری از مردم مُنافقین را نمی‌شناختند به آنها اعتماد می‌کردند. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : یا علی! اگر با شمشیر به بینی مؤمن بزنی با تو دشمن نمی‌شود و اگر دینارهای طلا به پای منافق بریزی با تو دوست نخواهد شد. «لا یحِبُّکَ اِلاَّ مُؤمِنٌ وَ لا یبْغِضُکَ اِلاَّ مُنافِقٌ» تو را دوست ندارد مگر مؤمن‌ ، با تو دشمنی نمی‌کند مگر منافق. اهل سنت از ابوسعید خُدری نقل کردند که ما مسلمانان‌ ، منافقین را با اعلان دشمنی آنها به امیرالمؤمنین علیه السلام و بغضی که نسبت به امیرالمؤمنین ابراز می‌کردند‌ ، می‌شناختیم. پیامبر اکرم در خطبه غدیر اعلام فرمودند : «لِعِلْمى بِقِلَّةِ الْمُتَّقینَ وَ كَثْرَةِ الْمُنافِقینَ» من می‌دانم در بین یارانم افراد زیادی وجود دارند که منافق هستند و رهبری امیرالمؤمنین را نخواهند پذیرفت. بعد از اینکه پیامبر فرمودند : «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌ مَوْلَاهُ» منافقین لبخند زدند‌ ، دست دادند و تبریک گفتند‌ ، رهبری علی بن ابیطالب علیه السلام را ولی خشم و غضب خودشان را مخفی کردند. یکی از منافقین به نام «حارثِ بنِ نُعمان» یا «نُعمانِ بنِ حارث» روبروی پیامبر قرار گرفت و گفت : ای محمد صلی الله علیه و آله تو به ما گفتی به یکتایی خدا ایمان بیاورید‌ ، به رسالت و پیامبری من ایمان بیاورید‌ ، ما قبول کردیم. به ما گفتی نماز بخوان و روزه بگیر‌ ، قبول کردیم. به ما گفتی حج به جا بیاور و ما حج به جا آوردیم ؛ حالا پسر عمویت را رهبر ما کردی. آیا این از طرفِ خودت هست یا از طرفِ خدا؟ پیامبر عزیزمان سه بار فرمودند از طرف خداست. او با خشم و غضب از محضر پیامبر دور شد گفت این چیزی که محمد صلی الله علیه و آله می‌گوید حق است من نمی‌توانم بپذیرم. «اللّهُمّ إِنْ کَانَ مَا یَقُولُهُ مُحَمّدٌ حَقّاً فَأَنزِلْ عَلیَّ حَجَراً مِنَ السَّماء!» خدایا سنگی از آسمان بیار و بر سر من بکوب تا من بمیرم ولی رهبری علی بن ابیطالب علیه السلام را نبینم اگر محمد صلی الله علیه و آله دروغ می‌گوید او را عذاب کن. به سمت شترش رفت و سوار شد. مردم دیدند که سنگی از آسمان آمد و بر سر او خورد و در جا مُرد و از شتر به زمین افتاد. آیه اول سوره معارج نازل شد «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِّلْكَافِرِ‌ینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ» کسی درخواست عذاب کرد او کافر بود و به ظاهر خودش را مسلمان نشان می‌داد. یعنی او منافق بود و کسی نتوانست او را از عذابِ الهی نجات بدهد. علمای شیعه و برخی از علمای بزرگ اهل سنت مثل ثَعلبی‌ ، آلوسی‌ ، سیوطی و قُرطبی‌ ، این آیه را درباره‌ی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌دانند که خدا بر مُنکر ولایت امیرالمؤمنین که نفاق خودش را آشکار کرد در دنیا عذاب فرستاد و او را به جهنّم واصل کرد.

پرواز با نماز 33 ؛ آرزوی جبرئیل #نماز_شهیدان @navb110

پرواز با نماز 34 ؛ خشم شیطان #نماز_شهیدان @navb110

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۲۹ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه بیست و نهم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن را با هم دوره می‌کنیم. آیه ‌ای را که امروز تقدیم‌تان می‌کنم آیه ۴۶ سوره اعراف است. «وَ عَلَی الْأَعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفُونَ کُلًّا بِسِیماهُمْ» در روز قیامت بین بهشت و جهنّم یک تپه‌ای قرار دارد به نام «اَعراف» که بر روی این تپه دو گروه می‌ایستند. گروه اول گناهکارانی هستند که هنوز بهشتی یا جهنمی شدن آنها مشخص نشده و آیه ۱۰۶ سوره‌ی توبه می‌گوید کسانی هستند که امید به رحمتِ خدا دارند تا به واسطه رحمتِ خدا بهشتی شوند یا اینکه می‌ترسند به خاطرِ گناهانی که کردند خدا آنها را به جهنّم بیندازد. «وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللهِ اِمّا یُعَذِّبُهُمْ وَ اِمّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ» پس گروه اول‌ ، گناهکاران هستند. اما گروه دومی که بر «اَعراف» حاضر می‌شوند چه کسانی هستند؟ سلمان فارسی می‌گوید : من بیش از ده بار از زبان مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شنیدم که به علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند «إِنَّكَ وَ الْأَوْصِیاءَ مِنْ بَعْدِكَ أَعْرَافٌ بَینَ الْجَنَّةِ وَ النَّار» تو و امامانی که بعد از تو بر امت من رهبری می‌کنند کسانی هستید که بر اَعراف می‌ایستید. «اِبنِ کوّاء» از آقا امیرالمؤمنین سؤال پرسید که آیه ۴۶ سوره اَعراف می‌گوید : «مردانی بر تپه‌ی اَعراف ایستادند که تمام اهل محشر را می‌شناسند» آنها چه کسانی هستند؟ امیرالمؤمنین فرمودند : «نَحْنُ نُوقَفُ یَوْمَ الْقِیامَةِ بَینَ الْجَنَّةِ وَ النَّار» ما امامان هستیم که آنجا می‌ایستیم و تمام کسانی که امامت ما را پذیرفتند و ما را یاری کردند با چهره‌هایشان می‌شناسیم و تمام کسانی که با ما دشمنی کردند آنها را هم می‌شناسیم. یارانِ خودمان را به سوی بهشت رهبری می‌کنیم‌ ، دشمنان خودمان را وارد جهنّم می‌کنیم. آقا علی بن ابیطالب علیه السلام در شورای شش نفره‌ای که طلحه و زُبیر‌ ، عبدالرحمانِ بنِ عوف‌ ، عثمان و سَعد بنِ اَبی وقّاص حاضر بودند و بعد از فوت عُمرِ بنِ الخَطاب مأموریت آنها تعیین خلیفه بود از آنها پرسید : شما را قسم ‌می‌دهم به خدا آیا شخصِ دیگری غیر از من می‌شناسید که پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله لقبِ «قَسیمُ الجَنَّةِ وَ النَّار» به او داده و او را قسمت کننده بهشت و جهنّم معرفی کرده باشند؟ همه آنها گفتند شخصِ دیگری را نمی‌شناسیم. پس آقا امیرالمؤمنین علیه السلام جزء اصحاب «اَعراف» است و قسمت کننده بهشت و جهنم. قَندوزی در کتاب «یَنابیعُ المَودّة» یک رباعی زیبایی را آورده که این صفت امیرالمؤمنین را توصیف کرده : عَلِیٌّ حُبُّهُ جُنَّة * قَسیمُ النّارِ وَ الجَنَّة علی بن ابیطالب محبتش سپر است در برابر آتش * او قسمت کننده بهشت و جهنّم است وَصِیُّ المصطفی حَقّاً * اِمامُ الاِنسِ وَ الجِنَّة جانشین حضرت مصطفی است * او امام انسان‌ها و جِنّیان است. از خدا می‌خواهم من و شما با محبت آقا امیرالمؤمنین وارد بهشت شویم.

امیرالمؤمنین در قرآن 29 ؛ حضور در اعراف #امیرالمؤمنین #قرآن https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

پرواز با نماز 35 ؛ هدیه ارزشمند #نماز_شهیدان @navb110

امیرالمؤمنین در قرآن 30 ؛ پرهیز از فتنه #امیرالمؤمنین #قرآن https://eitaa.com/joinchat/2692940340C97cb7e742d

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۳۰ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه سی‌ام است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن را تقدیم شما می‌کنم. در این جلسه آیه ۲۵ سوره اَنفال را بررسی می‌کنیم. که خداوند متعال می‌فرمایند : «وَ اتَّقوا فِتنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَموا مِنكُم خاصَّةً» «فتنه» به معنای امتحان و آزمایش هست و به معنای بلا و عذاب. این آیه می‌خواهد بگوید که وقتی امتحان الهی به سراغ شما آمد مواظب باشید عمداً با دستور خدا مخالفت نکنید که در این صورت گرفتار عذاب می‌شوید. هم ظالمانِ شما و هم کسانی که در این امتحان قرار گرفتند و سکوت کردند و بی‌تفاوت بودند. در رابطه با اینکه این فتنه‌ ، چه فتنه و امتحانی بوده بین مفسّران گفتگو شده و ما دو مورد آن را بیان می‌کنیم. یک. خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وقتی آیه نازل شد توضیح دادند و فرمودند : بعد از اینکه من از بین شما می‌روم شما مورد امتحان قرار می‌گیرید که آیا علی بن ابیطالب علیه السلام را به عنوان رهبر بعد از من می‌پذیرید یا نه؟ اگر نپذیرید «فَكَأَنَّمَا جَحَدَ نُبُوَّتِی وَ نُبُوَّةَ اَلْأَنْبِیاءِ قَبْلِی» مانند آن است که پیامبری من و پیامبرانِ قبل از من را نپذیرفته اید و در آن صورت به بلا و گرفتاری بزرگی دچار خواهید شد. دو. اِبن عباس و حسنِ بصری بیان کردند که در جنگ جمل بزرگانِ اصحاب بدر در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. یعنی در یک طرف‌ ، طَلحه و زُبیر بودند و در طرف مقابلش علی بن ابیطالب علیه السلام ، عمار یاسر و بزرگان دیگر. قبل از اینکه جنگ شروع شود علی بن ابیطالب علیه السلام با زُبیر گفتگو کرد و به او یادآور شد طبق فرموده پیامبر اکرم من حق هستم و اگر در مقابل من بایستی حتماً به آتش جهنّم دچار خواهی شد. زُبیر هم به لشکر عایشه برگشت و گفت من اعلام کنارگیری از جنگ می‌کنم و دیگر با علی علیه السلام نخواهم جنگید و این جمله را گفت : «مَا شَعَرْتُ أَنَّ هَذِهِ اَلْآیةَ [نَزَلَتْ فِینَا] إِلاَّ اَلْیوْمَ» سال‌های سال می‌خوانیم که «وَ اتَّقوا فِتنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَموا مِنكُم خاصَّةً» نمی‌دانستیم این آیه در رابطه با امروز است که خداوند ما را امتحان می‌کند که ببیند در مقابل نفسِ و جان پیامبر صلی الله علیه و آله می‌ایستیم یا او را یاری می‌کنیم. پس «فتنه» در این آیه منظور امتحان مردم است که آیا با امیرالمؤمنین هستند یا در مقابلشان قرار می‌گیرند که اگر کسانی روبروی حضرت قرار بگیرند به بلا و گرفتاری بزرگ دچار خواهند شد.

#امیرالمؤمنین_در_قرآن ۳۱ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه سی و یکم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن را با هم دوره می‌کنیم. قبل از بیان آیه جدید این نکته را خدمت‌تان عرض کنم. حضرت نوح علیه السلام طبق آیات قرآن ۹۵۰ سال برای هدایت مردم زحمت کشید‌ ، تمسخر دید‌ ، جسارت شد‌ ، کتک خوردند‌ ، این همه آزار و اذیت دید و در مقابل صدها سال زحمتی که برای احیای دین خدا کشید به مردمش گفت من هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم «إِنْ أَجْرِی إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ» مزد من را خود خدا به من می‌دهد. در قرآن آمده پیامبران دیگر مثل حضرت هود‌ ، صالح‌ ، شعیب و لوط علیهم السلام همین جمله را بیان می‌کردند و هیچ یک از پیامبران الهی از مردم درخواست مزد نکردند. تنها پیامبری که در آیات قرآن آمده از مردم مُزد و پاداش طلب کرد حضرت محمد صلی الله علیه و آله بود. ایشان در جمع یاران خودشان قرار گرفت‌ ، پیامبری که ۲۳ سال کم خوابی‌ ، هجرت‌ ، زخم زبان‌ ، تهمت و جنگ با دشمنان را تحمل کرد. شکمبه گوسفند به سر و صورت حضرت می‌ریختند و به ایشان جسارت می‌کردند. ایشان همه این‌ها را برای برپا شدن دین خدا تحمل کرد. حضرت در جمع اصحابشان فرمودند : خداوند برای من بر گردنِ شما حقی قرار داده اگر آن را بیان کنم «فَهَلْ أَنْتُمْ مُؤَدُّوهُ؟» آیا شما آن حق را انجام می‌دهید و آن پاداش را به من می‌دهید؟ روز اول همه سکوت کردند. روز دوم همه سکوت کردند! روز سوم حضرت باز هم همین جمله را از آنها پرسید و باز آنها حرفی نزدند. حضرت فرمودند : آن پاداشی را که شما باید به من بدهید نه طلا هست و نه نقره! نه خوردنی و نه نوشیدنی! یعنی حضرت حتی یک دانه خرما و یک لیوان آب هم در برابر این همه زحمت از آنها نخواست. آنها گفتند حالا که پاداشِ مادی طلب نمی‌کنی بگو آن را انجام بدهیم. حضرت فرمودند این آیه بر من نازل شده که «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏» به مردم بگو که من هیچ پاداشی را نمی‌خواهم مگر دوستی و محبت با نزدیکان. درباره اینکه «قُرْبا» و نزدیکان چه کسانی هستند که بر مسلمان‌ها واجب شده به آنها محبت و دوستی کنند دو نظرِ اشتباه وجود دارد : یک. هر مسلمانی به اقوام و خویشان خودش محبت و دوستی کند. این حرف باطلی است چون برخی از مسلمان‌ها اقوام‌شان دشمنان دین خدا هستند و باید با دشمنان خدا دشمنی کرد نه دوستی و محبت. دو. برخی گفته‌اند منظور قُریش هستند یعنی همه اقوام و خویشان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله این هم نظر باطلی است چون همین قریش بودند که جنگ بدر و اُحد را راه انداختند و نقشه قتل پیامبر را کشیدند. برخی از اقوام پیامبر مثل ابولهب‌ ، پیامبر را آزار دادند و در قرآن مورد لعن و نفرین قرار گرفتند‌ ، پس معلوم می‌شود این افراد نخواهند بود. امام صادق علیه السلام فرمودند چگونه این آیه را این‌طوری تفسیر می‌کنند که به همه قُریش محبت کنید در حالی که خداوند به پیامبرش خبر داد که او را از شرّ قریش نجات خواهد داد. «وَ قَدْ أَنْبَأَ اللَّهُ أَنَّهُ مَعْصُومٌ» بنابراین نظر دُرست درباره «قُرْبا» نه اقوام مسلمان‌ها هست و نه همه اقوام پیامبر اکرم. نظر درست را در جلسه بعد خدمت‌تان عرض می‌کنم.