#داستانک #قدم‌بد #قسمت‌دوم سخت بود اما اون دیگه پذیرفته بود و خدا رو شاکر بود که مردش هم، درد نبود بلکه همدرد بود و گوشش به نصیحت خاله خرسه های اطرافش بدهکار نبود و خدا انگار نتونست دووم بیاره و توی تقدیر عشقشون این خوشی کوچیک اما بزرگ رو قرار نده. بلاخره اون هم داشت حس ناب مادر شدن رو با تک تک سلول هاش تجربه می کرد و با لگد زدن هاش عشق می کرد. اجاق خونه شون روشن شده بود و خوشبختی داشت روز به روز کامل تر می شد و اون ها تو سکوت طعنه های مردم ده به انتظار اومدن ثمره ی نذر و نیازهاشون نشسته بودن و وقتی بی بی کبری با معاینه ی چپرچلاقش خبر اومدنش رو داد، دست از پا نمی شناختن. #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #قدم‌بد #قسمت‌پایانی چند روز بعد درد زایمان همه رو به خونه ی اون ها کشوند و بی بی کبری آب گرم و تشت و بند و بساط تخصص نداشته اش رو تقاضا کرد و بعد از چندین ساعت داد و فریادهای دلخراش نوزاد به دنیا اومد... به دنیای کوچیکی که انگار توش کیپ به کیپ هم آدم نشسته بودن و جایی برای یه نوزاد بند انگشتی نبود و حتما باید یکی کم می شد تا اون جا بشه و سهمش از آغوش مادری که اون همه سال چشم به راه اومدنش بود فقط یک بار آغوش سرد و بی روح طعم مرگ چشیده بود. کیک یزدی ها رو روی سنگ قبرش می ذارم و هر کی که فاتحه می خونه برمی داره و میگه خدا رحمتش کنه و هیچ کدوم نمی دونن چیزی که می خورن ممکنه کیک تولد تکراری نوزاد سی سال پیش باشه تا تبریکی هم برای قدم بد اون بگن. نوزادی که همه گفتن زیبایی اش رو از اون زن مادر خطاب نشده به ارث برده و ان شاءالله بختش رو نه... #پایان #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #تاکسی #قسمت_اول هوا بدجور گرمه و آفتاب از فرق سر کم موم پوست سرم رو می سوزونه. دلم یه شربت تگری بهار نارنج، آبلیمو، خاکشیر یا... دلم یه لیوان که کمه، یه پارچ نوشیدنی خنک می خواد که یه نفس سر بکشم بلکه کمی از خشکی لب ها و گرمای وجودم کم کنه. از بین راننده هایی که از آفتاب به این سایه بون کوچیک و سایه ی هر چند گرمش پناه آوردن به تاکسی های صف ایستاده نگاه می کنم. هنوز نوبت به من نرسیده و انگار امروز گرما همه رو خونه نشین کرده که ما به انتظار مسافر تار بستیم. سرم رو بین دست هام می گیرم آرنج هام رو به زانوهام وصل می کنم و قسط ها و چاله چوله هایی رو که باید همین هفته پر کنم حساب و کتاب می کنم. ـ جواد! نوبت تو. #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #تاکسی #قسمت_دوم بلند میشم و به طرف ماشینم میرم. خم میشم و درونش رو نگاه می کنم و وقتی می بینم جز زن جوونی که صندلی جلو نشسته بقیه صندلی ها خالیه پوفی می کشم و بر سقف داغ تاکسی ام می کوبم. در رو باز می کنم کنارش می ایستم و یه دستم رو روی سقف و دیگری رو روی در می ذارم و منتظر پر شدن ماشینم می مونم که صدای ظریفی می پرسه: آقا! جناب! حرکت نمی کنید؟ سرم رو پایین میارم و نگاهش می کنم و میگم: پر بشه، چشم! ـ من کرایه بقیه صندلی ها رو هم میدم، لطفاً حرکت کنید! از خدا خواسته «رو چشم!» میگم و میشینم و حرکت می کنم. رادیو رو روشن می کنم و موسیقی ملایمی پخش میشه. ـ کولر نمی زنید؟ سعی می کنم به اضافه ی سوخت فکر نکنم و خودم رو هم به چند دقیقه ای باد خنک دعوت کنم. #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #سوپرایز #قسمت‌اول همه ی بدبختی های من از روز تولدش شروع شد؛ روزی که قرار بود من آنچنان سوپرایزش کنم که تا ابد توی خاطرش حک بشه اما همه چیز برعکس شد و من هنوز که هنوزه نمی تونم از شر این خاطره ی حک شده خلاص بشم. اون روز کلی برنامه داشتم و می خواستم کلی تدارک ببینم و منتظر بودم تا سهیل زودتر به سر کارش بره تا من دست به کار بشم. با یه چشم بازم اون رو می پاییدم اما وقتی تیپ آنچنانی اش رو دیدم نتونستم بیشتر از اون خودم رو به خواب بزنم و روی تخت نشستم. چون می دونستم روز تولدش رو به خاطر داره ترجیح دادم بهش تبریک بگم. ـ تولدت مبارک عزیز دلم! سایه ات تا ابد سر خانومتون مستدام! لبخند زیبایی زد و با «لبخند خانوممون هم مستدام!» از من تشکر کرد و من پرسیدم: عروسی دعوتی که این قدر به خودت رسیدی؟ #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #سوپرایز #قسمت‌دوم با عطرش دوش گرفت و جواب داد: احتمالا امروز توی شرکت برام تولد بگیرن... می خوام مرتب باشم. حرفش کاملا منطقی بود و من با یه «خوش بگذره!» بدرقه اش کردم و بعد از رفتنش، کل فامیل ها و دوست هاش رو برای شام دعوت کردم و... شب که به خونه برگشت حسابی غافلگیر شد و همون جور که فکرش رو می کردم شب فوق العاده ای رقم خورد و کلی خوش گذشت اما تا قبل از اینکه زنگ خونه رو بزنن... حدودای ساعت ده بود که زنگ خونه به صدا در اومد و من رو به جمع گفتم: غذا رو آوردن. بدون این که آیفون رو نگاه کنم یا جواب بدم، در رو باز کردم و در خونه رو هم... قبل از اومدن طرف، به اتاق خوابمون رفتم تا کیف پولم رو ببرم و حساب کنم اما وقتی برگشتم... #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #سوپرایز #قسمت‌پایانی وقتی برگشتم یکی لامپ ها رو روشن کرد و بقیه با دیدنش آهنگ رو قطع کردن و به اون زل زدن تا ببینن کیه و قصدش از به هم ریختن جو شادشون چیه. زن جوون نگاه پر از پوزخندی به جمع و مخصوصا من و سپس حامد کرد و گفت: امروز خیلی خوش گذشت عزیزم اما... وقتی رسوندمت و صدای آهنگ رو شنیدم، دلم نیومد من هم چیزی رو که می خواستم بهت بگم اما نگفتم رو نگم و به نوبه ی خودم سوپرایزت نکنم. برگه ی آزمایشی رو از توی کیفش در آورد و به دستش داد و گفت: بابا شدنت مبارک! اون چیزی رو به حامد هدیه داده بود که من نمی تونستم و این یعنی... چشم هام سیاهی رفت و افتادم و دیگه هیچ چیزی از اون فضاحت نفهمیدم. #پایان #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #غیرت #قسمت‌اول دست و دلم می لرزه اما بی خیال نمیشم. یه چیزی از درونم میگه این کار رو نکن اما بی خیال نمیشم. دلم آشوبه از فکر جایی که دارم میرم؛ جایی که تا حالا جز توی فیلم ها ندیدم و از عاقبش می ترسم. برای منی که چادر پوش بودم تا همین جایی که مانتو کوتاه پوش شدم و روسریم عقب رفت کلی راه کج رفتن محسوب میشه و کلی دعوا و آه و نفرین مادرم رو به دنبال داشته و اگه گند پارتی رفتنمم در بیاد دیگه نمی دونم چی میشه اما... من بی خیال نمیشم. من آرمین رو دوست دارم و برای جا کردن خودم توی دل اون بی خیال نمیشم. می خوام خودم رو اون جوری که اون دوست داره بکنم تا دوست داشتنی هاش رو تو من ببینه و سراغ کس دیگه ای نره هر چند دوست داشتنی هاش برام گرون تموم بشه باز هم بی خیال نمیشم. به نظر من آدم ها خودشون باعث میشن بهشون خیانت بشه؛ اگه هر کسی هر آن چه که دوست داره رو توی معشوقش پیدا کنه دیگه نیازی به دیگری نداره. #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #غیرت #قسمت‌دوم با صدای تک زنگ گوشیم متوجه میشم که رسیده و منتظرم ایستاده. نگاه آخرم رو به آینه میدم و لباس جلف و آرایش جلف ترم رو برانداز می کنم و از خونه بیرون می زنم. با این که هوا رو به تاریکی میره اما نگاهم رو از نگاه آدم های توی خیابون می دزدم و بادی که توی لباس باز و کوتاهم می پیچه حس می کنم لخت مادرزاد خودم رو در معرض دید همه گذاشتم و قطره قطره آب میشم. سوار ماشین میشم و آرمین با دیدنم چشم درشت می کنه و کلمه ای رو به زبون میاره که بدتر شرم می کنم سرم رو پایین می ندازم. ـ سرتو بگیر بالا ببینمت! اِ باز که داری امل بازی در میاری. سرم رو بالا میارم و چشمکش رو می بینم و... حرکت میکنه و با رسیدنمون وارد جمعی میشیم که من حتی با حجاب ترینشونم اما نگاه های این جماعت انگار سیری نا پذیره و همه به هم چشم دارن. آرمین نوشیدنی به دستم میده و من به معنای واقعی کلمه به غلط کردن میفتم و نظرم با تموم نظرهای قبل از این لحظه ام فرق می کنه. #برگرفته‌ازواقعیت #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #اشک‌شمع #قسمت‌اول برای چندمین بار همه چیز رو چک می کنم و خیالم که راحت میشه میرم که به خودم برسم. یه دوش حسابی می گیرم و لباس گشادی رو که امروز خریدم می پوشم و رو به روی آینه چرخی می زنم و دلم برای خیالاتم ضعف میره. می دونم که پوشیدن این لباس خیلی زوده اما یکی از شیرینی های این دوران لذت بخش همینه و من می خوام از همین حالا حس نابش رو تجربه کنم. می دونم که تا اطلاع ثانوی آرایش برام خوب نیست پس ملایم ترین آرایش ممکن رو می کنم و برعکس همیشه حتی از این سادگی ام هم لذت می برم. عطر ملایمی می زنم یکی از غنچه های روی میز رو می شکنم و بالای گوشم و توی موهام بازم فرو می کنم و شمع های روی میز رو روشن می کنم. #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #اشک‌شمع #قسمت‌دوم تموم لامپ های خونه جز اونی که راهروی ورودی رو روشن می کنه، خاموش می کنم. نمی دونم همچین خبر مهمی رو باید چه جوری بهش بگم و هی تو ذهنم کلمات رو کنار هم می چینم و هی پاکشون می کنم. از تصور این که چند دقیقه دیگه ازم می خواد تا هر چی که دلم می خواد از شیر مرغ تا جون آدمیزاد بگم و برام از زیر سنگ فراهم کنه، تپش قلبم بالا میره. دیر کرده و من دل تو دلم نیست. بلند میشم و سر جعبه رو می گیرم و وسایل توش رو بیرون میارم و تک تک توی راهروی ورودی تا میز روی زمین می چینم. شمعی رو کنار پاپوش کوچیک که نزدیک ترین به دره می ذارم و مابقی رو هم کنار هر کدوم از لباس ها تا اون ها رو روشن کنه و به خوبی نشون بده. #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel

#داستانک #اشک‌شمع #قسمت‌پایانی کارم تموم نشده کلید توی قفل می چرخه و در باز میشه و من می مونم و شمع آخری که توی دستم مونده و اونی که نگاهش بین منو دلبرانه های روی زمین در رفت و آمد و شوکی که حدسش رو می زدم اما... شوک زدگی اش بیشتر از حد معقول نشد؟ حالا وقت لبخند و جیغ و در آغوش کشیدن نشد؟ ـ این مسخره بازی ها چیه؟! قلبم هوری فرو می ریزه اما آروم تبریکم رو ادا می کنم: بابا شدنت مبارک عزیزم! می خنده و موهاش را بالا میده اما من اون رو خوب می شناسم و جنس خنده های هیستریکش رو خوب تر و دل خوش خیال شکسته ام رو... ـ اصلا شوخی جالبی نیست. ـ چون شوخی نیست. ـ غلط کردی! فریادش چهار ستون بندنم رو می لرزونه و دلم رو آوار میکنه. ـ همین حالا آماده میشی ببرمت یه قبرستونی که بگن چیکار کنی شرش کمشه! بغضم مثل بادکنکی پر باد میشه و شمع دستم به جای من های های گریه اش بالا میگیره و اشک هاش دستم رو می سوزونه. #پایان #آیه_اسماعیلی #کپی_ممنوع @negin_novel