💠نامه انسان ساز(۷) - و أعرض علیه أخبار الماضین و اخبار گذشته ها را به او عرضه کن(از گذشتگان برای او بگو) آیت الله جوادی آملی می گوید: «انس با گذشته، حضور در حال، نظر به آینده»(صورت و سیرت انسان در قرآن ص90)، ایشان در کنار اینکه به این سه زمان توجه می دهند، از "کهنه‌پرستی" برحذر می دارند و "انس با گذشته" را به تمجید و تعریف معنا نمی کند تا گفته شود: دیروز بهتر بوده و تمام خوشبختی، در گذشته محصور است و اینگونه هیچ حرفی از فردا نزند. "انس با گذشته" بازشناسی زشتی و زیبایی های آن است؛ یعنی ابتدا زیبایی های گذشته را بشناسد و سپس از طریق آن به سمت آینده حرکت کند و امیرالمؤمنین علیه السلام در این نامه به این واقعیت توجه می دهد که من در گذشته سِیر کردم و توانستم زیبایی آنها را بیابم و اینک برای تو می گویم: «أی بنی، إنی و إن لم أکن عمرت عمر من کان قبلی، فقد نظرت فی أعمالهم و فکرت فی أخبارهم و سرت فی آثارهم؛ حتی عدت کأحدهم؛ بل کأنی بما انتهی إلی من امورهم قد عمرت من أولهم إلی آخرهم، فعرفت صفو ذلک من کدره و نفعه من ضرره، فاستخلصت لک من کل أمر نخیله و توخیت جمیله و صرفت عنک مجهوله». - و ذکر بما أصاب من کان قبلک من الأولین و به او خبر بده آن چیز هایی که اصابت کرده به آدم هایی که قبل از تو بود از انسان های پیشین - و سر فی دیارهم و آثارهم و سیر کن در در دیار گذشتگان و چیز هایی که از آنان باقی مانده - فانظر فیما فعلوا و عما انتقلوا نگاه کن که آنها چه کرده اند - و أین حلوا و نزلوا و از کجا کوچ کردند و در کجا فرود آمدند - فإنک تجدهم قد انتقلوا عن الأحبة و حلو دیار الغربة پس اگر مطالعه کنی می‌یابی آنها را از چیز هایی که دوست داشتند منتقل شدند(جدا شدند) و به دیار غربت سفر کردند. امام صادق علیه السلام فرمود: جبرئیل امین خدمت رسول خدا آمد و عرض کرد: «يَا مُحَمَّدُ عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ وَ أَحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإِنَّكَ مُفَارِقُهُ وَ اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُلَاقِيهِ» ای محمد! هر طوری که می خواهی زندگی بکن، ولی بدان که خواهی مرد. و هر کسی را که می خواهی دوست داشته باشی بدار، ولی بالاخره از او جدا خواهی گشت. و هر عملی که می خواهی بکنی انجام بده، ولی آن را خواهی دید(روزی با آن مواجه می شوی). پس انسان باید کسی را دوست داشته باشد که هرگز از او جدا نشود و بلکه زمانی که به او ملحق می شود بزرگ تر و بلند تر بشود، همانند آبی که به دریا ملحق می شود: داغ بلندان طلب ای هوشمند تا شوی از داغ بلندان بلند و این امکان ندارد مگر در محبوب ازلی - و کأنک عن قلیل قد صرت کأحدهم و تو هم بعد از مدت بسیار کمی یکی از آنها خواهی شد امیرالمومنین علیه السلام فرمود: «المَوتُ ألزَمُ لَكُم مِن ظِلِّكُم» مرگ با شما از سایه همراه تر و چسبان تر است و لذا هر چی داری باید رها کنی و به زیر بروی، پس چرا انقدر می سازی و به سمت بالا می روی؟ که اگر خیلی بالا رفتید، پایین آمدن خیلی سخت است و لذا هر چقدر پایین تر باشید، راحت تر می روید: این من بنی و شید فرش و مهد و جمع و عدد کجا هستند آن کسانی که ساختند؟ برافراشتند؟ فرش کردند؟ آماده کردند؟ جمع کردند؟ شمردند؟ کجا رفتند؟ جزء زیر خاک؟ - فاصلح مثواک و لا تبع آخرتک بدنیا پس اگر اینگونه است جایگاه خود را در آنجا اصلاح کن و آخرت خود را به دنیا نفروش(آخرت را بهانه آباد کردن دنیا ویران نکن) این درست مانند کسی است که میلیون ها خرج کند و یک جامه ی فاخر برای یک شب بدوزد، فقط برای اینکه در یک محفلی شبانه حاضر بشود و چون یک شب است نمی ارزد و هر کسی بشنود حیران و مبهوت می شود. در مقابل جهانی که ابدی است و حال آنکه او به اندازه این جامه هم برای آن تلاش نکرده است - ودع القول فیما لا تعرف و الخطاب فیما لم تکلف و ترک کن سخن چیز هایی که بلد نیستی(در چیز هایی سررشته ندارید سخن نکنید) و آن چیزی که وظیفه نداری نگو(ترک کن مخاطب کردن مردم را در آن چیزی که وظیفه تو نیست) خداوند سبحان می فرماید: «وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ» نسبت به آنچه که سررشته و اشراف کامل ندارید، اظهار نظر نکنید. و یکی از آفات زمانه ی بزرگ ما همین است که مردم نسبت به موضوعات مختلف اظهار نظر می کنند در حالی که نسبت به آنها واقف نبوده و اطلاع ندارند و صرفا شنیده ها را نشر می دهند تا اینکه سرمایه های آنها تنها در شنیده هایی خلاصه می شود که غالبا ریشه و اساس ندارد، و به همین علت قرآن نهیب می زند که «وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ» و همین آیه کافی است که آدمی به مقام سکوت برسد و هر کس به این مقام رسید، به حکمت دست پیدا کرد.

- و أمسک عن طریق إذا خفت ضلالته و در جاده ای که از گمراهی آن می ترسی قدم مگذار امام صادق علیه السلام می فرماید: «وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْ‏ءٍ هَرَبَ مِنْهُ‏» کسی که از چیزی بترسد، از او باید بگریزد - فإن الکف عند حيرة الضلال خیر من رکوب الأهوال پس خودداری به هنگام سرگردانی بهتر از این است که سقوط کند در تباهی ها #نور‌_نما #نامه_انسان‌ساز @noornama

🔶 نرم افزار #گفتار 👌حاوی ترجمه و شرح ساده نامه 53 نهج البلاغه + مقاله اسلام و لباس وارونه پژو‌هشی از مجموعه #نور_نما

💠 قلب های سست 📍شهید مطهری در کتاب آزادی معنوی می آورد: «مَثَلُ هذَا الْقَلْبِ کمَثَلِ ریشَةٍ فی فَلاةٍ مُعَلَّقَةٍ عَلی‏ شَجَرَةٍ تُقَلِّبُهَا الرِّیحُ ظَهْراً لِبَطْنٍ‏» مثَل دل انسانها، انسانهایی که دلشان تربیت نشده است و هنوز با عبادت تمرین پیدا نکرده‌اند، مثَل یک پر- مثلًا پر مرغ- است. شما اگر یک پر را در صحرا و بیابان به یک شاخه درخت آویزان کنید، بعد نگاه کنید ببینید این پر کی به یک حالت می‌ایستد، می‌بینید دائماً از این رو به آن رو می‌شود. یک نسیم بسیار کوچک هم بوزد که شما احساس نسیم هم نمی‌کنید، می‌بینید این پر روی این شاخه دارد حرکت می‌کند. می‌گوید مثل قلب بنی آدم (که در اینجا منظور قوه خیال است)، مثل قوه خیال که یک جا نمی‌ایستد، از این شاخه به آن شاخه می‌رود و از اختیار انسان بیرون است، مثل آن پری است که به شاخه‌‏ای در بیابان آویخته باشد که ثابت نمی‌ماند. مولوی همین مضمون را به شعر درآورده: گفت پیغمبر که دل همچون پری است‏ در بیابانی به دست صرصری است‏ 📍قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)إِنَّ قَوْماً مِنْ مَوَالِيكَ يُلِمُّونَ بِالْمَعَاصِي وَ يَقُولُونَ نَرْجُو فَقَالَ كَذَبُوا لَيْسُوا لَنَا بِمَوَالٍ أُولَئِكَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمُ الْأَمَانِيُّ مَنْ رَجَا شَيْئاً عَمِلَ لَهُ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْ‏ءٍ هَرَبَ مِنْهُ‏ راوی گفت: به حضرت صادق عرض کردم: عده ای از دوستان شما با گناه و معصیت سر و کار دارند و می گویند که ما امیدواریم. فرمود: دروغ می گویند، اینها از دوستان ما نیستند. اینان مردمی هستند که آرزوها وخواهش های نفسانی آنها را به این طرف و آن طرف می برد. هر کس به چیزی امید داشته باشد، قطعا برای دستیابی به آن فعالیت و کوشش می کند و کسی که از چیزی بترسد، از او باید بگریزد. ✍️ «ترجّح»: حرکت داشتن چیزی که در هوا معلق است، یعنی این طرف و آن طرف شدن. «ارجوحه» به ریسمانی می گویند که اطفال و کودکان برای طناب بازی درست می کنند و سوار بر آن شده و با حرکت کوچکی از این سو به آن سو می روند و می آیند. @noornama

امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: واللَّهِ لَا یَکُونُ الْإِمَامُ إِمَاماً حَتَّی یُحْیِیَ الْمَوْتَی أَوْ یُنْزِلَ مِنَ السَّمَاءِ مَطَراً أَوْ یَأْتِیَ بِمَا یُشَاکِلُ ذَلِکَ مِمَّا یَعْجِزُ عَنْهُ غَیْرُهُ به خدا قسم امام، امام نخواهد بود، مگر اين كه مرده را زنده بكند يا از آسمان باران بفرستد يا چيزى مانند اينها، كه ديگران از انجام آن عاجز باشند. 📚 بحار الانوار جلد ۵۴ صفحه ۳۴۵

#پیوست پرچم امام زمان علیه السلام با تاکید بر روی فرق انحرافی پژو‌هشی از مجموعه #نور_نما

علم زمانی می تواند علامت امام باشد که توسط عالم مورد سنجش قرار گیرد، وگرنه کسی که جاهل است چگونه می تواند علم امامت را بیابد و تشخیص دهد؟ امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: العالِمُ يَعرِفُ الجاهِلَ لأنَّهُ كانَ قَبلُ جاهِلاً ، الجاهِلُ لا يَعرِفُ العالِمَ لأنَّهُ لَم يَكُنْ قَبلُ عالِم عالم، نادان را مى شناسد، چون خودش قبلاً نادان بوده است، اما نادان عالم را نمى شناسد؛ زيرا قبلاً عالم نبوده است 📚غررالحکم ج ۱ ص ۹۵

#پیوست ۱. احمداسماعیل بصری: چگونه نادان بی‌ خردی، عالم فقیه را بشناسد؟ آیا خداوند به شما چنین اجازه داده است یا بر خداوند دروغ می بندید؟ ۲. استوری احمد کهندل(از لیدر های این فرقه): دانا، نادان را می شناسد؛ چرا که زمانی خود نادان بوده است. اما نادان، عالم را نمی شناسد؛ چرا که هرگز دانا نبوده است. ۳. نظرسنجی رسمی این فرقه که حاکی از عدم تحقیق درست و پاسخگویی صرفا بر اساس تراوشات ذهنی است. ۴. مستبصر این فرقه توجه به نکته ای می دهد که باعث نجات او از این فرقه گشت اینکه چه کسی باید مطالب مدعی را ارزیابی کند؟ ✍️#نورنما: پس با این اوصاف چرا فرق انحرافی از افراد ملحق شده می خواهد که هرگز سراغ علماء نروند؟ و در نتیجه از علوم رایج دینی به شدت نهی می کنند و به او هویتی بنام "محقق" می دهند تا خودش بتنهایی تصمیم بگیرد!

وصیت پیامبر مانند دیگر مواریث جاودانه است و وقتی که این وصیت طلب می شود، پاسخ می دهند: آیا شما انتظار دارید ما پوسته کهنه ای را به شما عرضه کنیم که هزار سال از آن گذشته است؟

#پیوست مطالبی که در اواخر عمر پیامبر از جمله وصیت که بیانگر جانشینی ایشان در آینده بود به نگارش درآمد، در پوسته و مرکبی جاودانه بود. و کسی که مدعی این مواریث از پیامبر است باید اصل این مواریث را عرضه بدارد و نه اینکه از روی تعجب بگوید: چگونه ممکن است که این مواریث همچنان سالم باشند؟ 📚مختصر البصائر ص ۲۲۶ و ۲۲۷

وصیت ظاهره، وصیتی است که امام قبلی در بین عموم مردم حاضر شود و آشکارا امام بعدی را به مردم معرفی نماید؛ بگونه ای که اگر کسی وارد شهر شد و پرسید: جانشین او کیست، هر کس قادر باشد که به این سوال پاسخ بدهد و بدیهی است که وصیت ظاهره در مصداق امام زمان علیه السلام امکان پذیر نمی باشد. 📍قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)مَا الْحُجَّةُ عَلَى الْمُدَّعِي لِهَذَا الْأَمْرِ بِغَيْرِ حَقٍّ قَالَ ثَلَاثَةٌ مِنَ الْحُجَّةِ لَمْ يَجْتَمِعْنَ فِي رَجُلٍ إِلَّا كَانَ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ أَنْ يَكُونَ أَوْلَى النَّاسِ بِمَنْ قَبْلَهُ وَ يَكُونَ عِنْدَهُ سِلَاحُ رَسُولِ اللَّهِ(ص)وَ يَكُونَ صَاحِبَ الْوَصِيَّةِ الظَّاهِرَةِ الَّذِي إِذَا قَدِمْتَ الْمَدِينَةَ سَأَلْتَ الْعَامَّةَ وَ الصِّبْيَانَ إِلَى مَنْ أَوْصَى فُلَانٌ فَيَقُولُونَ إِلَى فُلَانٍ‏ عبدالاعلی نقل کرده، به حضرت صادق عرض کردم: برای رد کردن کسی که مدعی امامت بدون استحقاق می شود، چه دلیلی می توان آورد؟ فرمودند: سه دلیل هست که در هر کس جمع شود او امام است؛ به امام قبلی نسبت به سایر مردم اولویت داشته باشد، سلاح رسول الله نزد او باشد و آشکارا تصریح به امامت او شده باشد(وصیت ظاهره داشته باشد)؛ طوری که اگر وارد شهر شوی و از مردم و کودکان سؤال کنی: فلانی به چه کسی وصیت کرد؟ میگویند: به فلان کس. 📚کافی ج ۱ ص ۲۸۴

#پیوست_۱ سید مرتضی که از قضاء جد سید حامد میری نیز است، در دو جا به این موضوع اشاره کرده است و مضاف بر اینکه شناخت حضرت را تنها از طریق معجزه امکان پذیر دانسته است: ۱. «أن الإمام ع عند ظهوره من الغيبة إنما يعلم شخصه و يتميز عينه من جهة المعجز الذي يظهر على يديه لأن النص المتقدم من آبائه ع لا يميز شخصه من غيره» شخص امام علیه السلام به هنگام ظهورش فقط توسط معجزه شناخته می شود چون نصی که از پدرانش درباره او صادر شده شخص وی را از غیر او قابل تشخیص نمی کند. 📚تنزيه الأنبياء عليهم السلام ص ۱۸۴ ۲. دانستیم که علم به امام زمان به نحو تعیین و جدا کردن او از مدعیان دروغین، جزء به وسیله معجزه صورت نمی گیرد؛ زیرا نص و روایت صحیح برای معین شدن و مشخص گشتن او کفایت نمی کند، بلکه باید معجزه ای آشکار به دست او صورت گیرد تا تصدیق کنیم که آن امام، همین فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است. 📚المقنع ص ۸۰

#پیوست_۲ وصیت ظاهره با تاکید بر روی فرق انحرافی ✍️پژوهشی از مجموعه #نور_نما این pdf ویرایش نشده است