eitaa logo
نــــــــــورنــما
2.9هزار دنبال‌کننده
111 عکس
117 ویدیو
5 فایل
نـــــــــورنــما #نورنما #امامت #مهدویت #امام_زمان #فرق_انحرافی ارتباط با مدیر کانال @aghs13 کانال ما در تلگرام https://t.me/noornama2
مشاهده در ایتا
دانلود
حکومت اسلامی(۱۲) امیرالمؤمنین علیه السلام، در ادامه، از خصوصیت فرماندهان منتخب می گوید و سپس ویژگی خانواده ی نظامیان را می شمارند که مالک باید خود را به آنها نزدیک کند. - فول من جنودک أنصحهم فی نفسک الله و لرسوله و لإمامک ولایت بده(عهده دارش کن و انتخاب کن) از سپاهیانت، آن کسی که خیرخواه تر است برای خدا، رسول خدا و امام تو "نُصح" یعنی خالص و لذا به خیرخواهی خالصانه نصحیت گفته می شود امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «صَحَ النَّاسِ لِنَفْسِهِ أَطْوَعُهُمْ» خیره خواه و نیک خواه ترین مردم برای خودش کسی است که مطیع ترین آدم در مقابل خداوند است - و أطهرهم جیبا و پاک دامن تر‌(عفیف تر) است امیرالمؤمنین علیه السلام، از عفت و امانت به "طهارت جیب" کنایه می آورد، زیرا آنکه سرقت می کند، مسروق را در جیب و گریبان خویش می نهد. - و أفضلهم حلما ممن یبطی عن الغضب حلیم تر است و از کسانی هستند که بطیء الغضب اند "حلم" به مطلق صبر گفته نمی شود و مقصود از آن صبر در برابر غضب است و هر کس که قدرتش بیشتر است، باید حلمش نیز بیشتر باشد. و چنانچه به خشم آید قدرتش وادار به ستم نکند که چنین فردی نزدیک ترین در روز قیامت به خداوند سبحان است: «ثلاثة هم أقرب الخلف إلی الله عزوجل یوم القیامة حتی یفرع من الحساب - رجل لم تدعه قدرة فی حال غضبه- إلی أن یحیف علی من تحت یده» "بطی الغضب" کسی است که خیلی دیر به خشم در می آید - و یستریح إلی العذر و راحت تر عذر را قبول می کند - و یرأف بالضعفاء و با ضعیفان و بی پنهان رأفت بیشتری دارد "رأفت" به معناي رِقّت و رحمت، بلكه شدّت رحمت است. برخي گفته‌اند: رأفت شديدترين مرتبه رحمت است و بر اين اساس" رأفت" به معناي رحمت شديد خالصي است كه از هر نوع كراهت و ناگواري، هرچند به صلاح، دور باشد. در فرق بين رأفت و رحمت كه هر دو در اصل معنا مشترك است، گفته شده: رأفت، مخصوص به اشخاص مبتلا و بيچاره است؛ ولي رحمت اعم است(تفسیر تسنیم ج ۷ ص ۳۲۱) رحمت مطلق خدا فراگير و همگاني است؛ اما اگر كسي به رنج و نياز مبتلا شد، افزون بر آن رحمت عام، از رأفت الهي نيز بهره مي‌گيرد. رأفتْ رحمتي است مقيّد به تفقد نسبت به رنجور و نيازمند و براي دفع بلاست؛ اما رحمت، مطلق است؛ يعني هم براي رفع و هم براي دفع است(تفسیر تسنیم ج ۷ ص ۳۵۲) - و ینبوا علی الأقویاء و با اقویاء(قدرتمندان) محکم برخورد کند - و ممن لا یثیره العنف و از کسانی انتخاب کن که درشتی(خشن بودن) او را به فساد نکشاند "عنف" به معنای خشونت است و مقابل آن ‌"رفق قرار دارد؛ علامه ی مجلسی می آورد: « رفق به معنی آسان گرفتن است و ضد عنف و سخت گیری و تعصب است»(بحار ج ۷۲) - و لا یقعد به الضعف و کسانی را انتخاب کن که ترس او را زمین گیر کند - ثم ألصق بذوی المروءات و الأحساب سپس خودت را بچسبان‌(نزدیک کن) به صاحبان جوانمردی و اصل و نسب دار(از نظامیان) "ذوی الحساب" یعنی کسانی که ریشه دارند و صاحب اصل و نسب اند؛ علامه مجلسی می آورد: ««حسب» به معنای بزرگی و مجدی است که از ناحیه پدران حاصل می شود و بر شرافت حاصل از کارهای نیک و اخلاق کریمه نیز اطلاق می شود، اگر چه از جهت پدران نباشد. در قاموس گفته: «حَسَب» آن چیزی است که از افتخارات پدرانت انسان محسوب می کنی و یا مال و تدین و کرم و شرافت در فعل و یا کارهای شایسته یا شرافت ثابت در پدران و یا در خاطر می باشد؛ یا این که حسب و کرم گاهی در کسی که پدران با شرافتی نیز ندارد، پیدا می شود، در حالی که شرافت و مجد جز به سبب پدران حاص نمی گردد»(بحار ج ۷۰ ص ۲۲۹) "جوانمردی" مجموعه ای از فضایل است که در شخصی جمع شده است و او را از کار های پَست نگه می دارد. و فرمود پیامبر: «من عامل الناس فلم یظلمهم و حدثهم فلم يکذبهم و دعدهم فلم یخلفهم فهو ممن کملت مروته و ظهرت عدالته و وجبت أخوته و حرمت غیبته» کسی که با مردم بدون ستم رفتار کند؛ هنگام سخن گفتن با آنها دروغ نگوید؛ و در پیمانش خلف وعده نکند، از آن دسته کسانی است که مروتشان کامل است؛ عدالت شان آشکار؛ برادری شان لازم؛ و بدگویی شان حرام. - و أهل البیوتات الصالحة و آن هایی که اهل خانه های صالح اند - و السوابق الحسنة خانواده ای که دارای سوابق حسنه هستند - ثم أهل النجدة و الشجاعة و السخاء و السماحة خانواده هایی که اهل دلاوی و شجاعت و بخشنده و بلند نظر اند. "شجاعت" حالت اعتدال است که بین جبن و تهور قرار دارد که توضیح آن گذشت و "نجدة" شدت در شجاعت است. هر آن که بخشی را دهد و بخشی را باقی گذارد، "سخاوتمند" است، و هر آنکه اکثر را بخشد و چیزی برای خویش باقی نگذارد، صاحب "جود" است، و هر آنکه سختی را تحمل می کند و دیگری بر رسیدن به خواسته اش بر خود برمی گزیند صاحب "ایثار" است. اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
قوام جامعه انسانی آیت الله جوادی آملی می گوید: اصل مال(اقتصاد) به منزله قوام جامعه است: «ولاتُؤتوا السُّفَهاءَ أموالَكُمُ الَّتي جَعَلَ اللهُ لَكُم قِياماً» اموال خود را، که خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید و از آن، به آنها روزی دهید! و لباس بر آنان بپوشانید و با آنها سخن شایسته بگویید! تفسیر تسنیم ج ۱۵ ص ۵۴۰ اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مرا در منزلِ جانان چه امنِ عیش چون هر دَم جَرَس فریاد می دارد که بر بندید محمل ها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ منزل ] خانه، کاروانسرا(محل فرود آمدن) [ جانان ] محبوب، معشوق [ امن عیش ] آسایش زندگی [ هر دم ] هر آن، هر لحضه [ جرس ] زنگی که بر گردن شتر کاروان می بندد تا آهنگ حرکت را اعلام کند [ فریاد می دارد ] اعلام می دارد [ محمل ] کجاوه و بستن محمل ها یعنی بستن بار های مرکب، یعنی آمادگی برای رفتن ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ ما مسافر هستیم و بقول مولانا مقصد ما کبریا است، پس این دنیا مقصد نیست و وقتی مقصد نشد منزل(بین راهی) می شود. این منزل را خداوند آفریده که جانان ما است، پس دنیا منزل جانان می شود. حافظ وقتی «عیش» می گوید مقصودش خوشگذرانی است، می گوید: دنیا چه جای این دارد که آسودگی زندگی برای ما به همراه داشته باشد؟ آسایش و خوشی به همراه داشته باشد؟ اصلا نمی شود در این دنیا خوش بود چون جَرَس فریاد می دارد که بر بندید محمل ها؛ هر لحضه صدای جرس ها و زنگ ها به گوش انسان می خورد که در حقیقت به او نهیب می زنند که بجنب وقت رفتن است. این جرس ها چیست؟ دکمه تلویزیون می زنی می گوید: فلانی به کما رفت، پیچ رادیو می چرخانی می گوید: فلانی از دنیا رفت و اینها جرس است که نمی گذارد شما امن عیش داشته باشید. اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸 سلام بر فریادرس بیچاره‌گان... 23 ذي‌القعدة؛ روز زیارتی امام رئوف حضرت اباالحسن علی بن موسی الرضا «علیه‌السلام» ▫️رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: «به زودی پاره‌ای از تن من در زمین خراسان دفن می‌شود؛ هیچ اندوهگینی او را زیارت نمی‌کند، مگر آن‌که خداوند اندوه او را برطرف می‌کند» عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۵۸. 🏴 به قولى شهادت حضرت رضا عليه السّلام در روز بيست وسوم ذي‌القعدة سال دويست و سه واقع شده و زيارت آن حضرت از نزديك و دور مستحبّ شمرده شده است. سیّد ابن طاووس در كتاب «إقبال» می‌نویسد: در بعضى از كتابهاى علماى شيعه غير عرب (رضوان الله عليهم) ديدم كه مستحبّ است مولايمان حضرت رضا (درود خدا بر او)، در روز بيست و سوم از ماه ذى القعده از نزديك و دور زيارت شود، به بعضى از زيارت هاى معروف، يا به آنچه كه همانند زيارت باشد از رواياتى كه در اين باب رسيده است. (اقبال الأعمال، ص310). اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فرزند کم یا فرزند زیاد؟! ✍️در برخی از روایات، فرزند آوری مورد توصیه قرار گرفته و پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه ی هدی علیهم السلام، وقتی که می خواستند در حق دیگران دعای خیری کنند، از خداوند سبحان، درخواست فرزند و مال بسیار می کرده اند: «اللَّهُمَّ أَكْثِرْ مَالَهُ وَ وُلْدَهُ». و در مقابل، برخی از روایات از کثرت فرزند برحذر داشته و رساتر آنکه خداوند متعال از فرزند بعنوان "فتنه" یاد کرده است؛ رسول الله صلی الله علیه و آله می فرماید: «وَ مَنْ أَبْغَضَنِي فَأَكْثِرْ مَالَهُ وَ وَلَدَهُ‏» و هر کس مرا دشمن می دارد مال و فرزندان او را زیاد گردان. 🔻علامه ی مجلسی در پاسخ به این تناقض ظاهری می گوید: این روایت ها، فراوانی مال و فرزند را نکوهش کرده است. اخبار در این موارد متفاوت است، در بسیاری از دعاها ثروت و مال و فرزند زیاد از خداوند درخواست شده است، و در بسیاری از دعاها فقر نکوهش شده و از آن به خدا پناه برده اند، جمع بین آن دو خالی از اشکال نیست. ممکن است جمع بین آن ها به این صورت باشد که ثروت پسندیده، ثروتی است در راه آخرت به کار رود و مانع عبادت نشود، همانطور که روایت شده است بهترین مال نیکو برای بنده صالح است، این مورد نادر می باشد. فقر نکوهیده، فقری است که بر آن صبر نکرده و موجب ذلت و نیاز به مردم شود، چه بسا فقر و ثروتی که که در روایات ستایش شده را میتوان به معنای کفاف و به قدر احتیاج تفسیر کرد، زیرا در واقع بی نیازی محسوب می شود و بیشتر مردم آن را فقر می شمارند. بی شک زیاد بودن مال و فرزند و خدم و حشم غالبا مانع از یاد خدا و آخرت می شود، همانطور که خدای متعال می فرماید: «إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَهٌ» و نیز «إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی» اما اگر این مال و ثروت مانع از تحصیل آخرت نباشد، و هدف اطاعت از خداوند و افزایش بندگان وعبادت کنندگان درگاه الهی باشد، نعمتی از نعمت های الهی است که خداوند به هر کس صلاح بداند، عطا می فرماید. بحار ج ۶۹ ص ۶۱ اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به می سجاده رنگین کن گَرَت پیر مُغان گوید که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها ┈┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ به می سجاده رنگین کن ] سجاده را با می آراسته کن، یعنی اگر یک پیر حتی به تو گفت: سجاده ی خود را با شراب(آب انگور نجس) آلوده کن، نتنها آلوده نمی شود بلکه رنگین و زیبا می شود [ پیر ] مرشد، راهبر [ مغان ] می فروشان جمع مغن(می فروش) که در اینجا مقصود اولیای خدا است که به پیروان خویش باده ی معرفت می دهند [ سالک ] سالک به کسی گفته می شود که دارد راهی را طی می کند یا راهی را طی کرده که در در اینجا معنای ثانی مقصود است [ پیر مغان ] پیر پیران، پیر اولیا که مصداق واقعی آن انبیاء و أهل بیت هستند. مغان انبیاء می شود و پیر مغان اهل بیت می شوند. ┈┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ می گوید: اگر پیر مغان(آن انسان های کامل و معصوم) هر چه گفتند، ولو در نگاه تو خلاف عقل و شرعی باشد که تو می فهمی، باید تسلیم باشی: یعنی اگر به تو گفت: بجای اینکه گلاب به سجاده بپاشی، شراب بپاس، باید چشم بگویی چون پیر مغان است و او از هر خطا و لغزشی معصوم است. مولوی این حقیقت را پیش از حافظ خیلی روان تر بیان کرده و می گوید: - «چون گرفتت پیر هین تسلیم شو» اگر کسی را بعنوان مراد و مرشد انتخاب کردی باید در مقابل آن تسلیم محض باشی - «همچو موسی زیر حکم خضر رو» درست مثل موسی که تابع خضر بود - «صبر کن بر کار خضری بی نفاق تا نگوید خضر رو هذا فراق» هرچه گفت بگو: چشم وگرنه اگر چشم نگویی بین تو و او جدایی می افتد - «گرچه کشتی بشکند تو دم مزن» - «گرچه طفلی را کشد تو مو مکن» گناه، گناه است و تفاوتی ندارد که سوراخ کردن کشتی باشد یا آب شراب ریختن بر سجاده باشد، ولی او سالک است و راه را رفته است و از این رو باید تسلیم بود. یعنی از معصوم پیروی کن، گرچه با عقل شما جور در نیاید چون آنها سالک اند و این را راه طی کرده اند و همه ی راه و رسم ها را بخوبی می دانند. اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اللّهم ارزقنا حجّ بیتک الحرام فی عامی هذا و فی کل عام...🕋🤲❤️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸بازگشت روزگار جاهلیت(۱‌) 📍امیرالمؤمنین علیه السلام در توصیف روزگار جاهلیت می فرماید: «بأرض عالمها ملجم وَ جاهلها مکرم» در سرزمینی که دانای آن ملجم است و اما جاهلشان محترم و مکرم اند! ملجم از "لجام" است و در فارسی "لغام" گفته می شود و آن وسیله ای است که دهان حیوان با آن بسته می شود؛ گویی در چنین روزگاری دهان عالم بسته است و نمی تواند سخن گوید و در مقابل جاهلی که از علم تهی است، مورد احترام قرار می گیرد و مردم چنان پروانه دور او گرد می آیند و سخنان او را می شنوند! 📍امام صادق علیه السلام می فرماید‌: « الْكَذَّابَ يَهْلِكُ بِالْبَيِّنَاتِ وَ يَهْلِكُ أَتْبَاعُهُ بِالشُّبُهَاتِ‏» دروغگو با برهانهای روشن هلاک گردد، و پیروانش بوسیله شبهات. علامه ی مجلسی در معنای این روایت می گوید: «أريد بالكذاب في هذا الحديث إما مدعي الرئاسة بغير حق و سبب هلاكه بالبينات إفتاؤه بغير علم مع علمه بجهله و سبب إهلاك أتباعه بالشبهات تجويز كونه عالما و عدم قطعهم بجهله فهم في شبهة من أمر» منظور از کذاب در این روایت، مدعی ریاست(مدعی علم و سروری) ناحق است. دلیل هلاک شدن او با برهان های روشن، حکم کردن وفتوا دادن (دروغ گفتن) بدون علم و آگاهی است، در حالی که از جهل و نادانی خود با خبر است. دلیل هلاک شدن پیروانش با شبهات، عالم دانستن وی و یقین نداشتن به جهل وی است، پس در کار او شک و شبهه دارند... 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «إن بین یدی القائم سنین خداعة، یکذب فیها الصادق و یصدق فیها الکاذب و یقرب فیها الماحل و فی حدیث و ینطق فیها الروبیضة...» پیش از قیام قائم، سال هایی پر از خدعه و نیرنگ خواهد بود، افراد راستگو و صادق، تکذیب شده و دروغگویان تصدیق می شوند و شخص ماحل مورد احترام خواهد بود [و در حدیث دیگر است که فرمودند:] در آن اوضاع شخص روبیضه سخنوری می کند. در روایت دیگر سلمان از رسول الله می پرسد: روبیضه چیست؟ و حضرت می فرماید: «یتکلم فی امر العامه» کسی که در امور عامه و کلی مردم سخنوری می کند(کنایه از اظهار نظر او در امور مهم و عام مردم در حالی که چنین جایگاهی ندارد). اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
غیبت عالم | حضور جاهل رسول الله صلی الله علیه و آله می فرماید: «إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَقْبِضُ اَلْعِلْمَ اِنْتِزَاعاً - يَنْتَزِعُهُ مِنَ اَلنَّاسِ وَ لَكِنْ يَقْبِضُ اَلْعِلْمَ بِقَبْضِ اَلْعُلَمَاءِ وَ إِذَا لَمْ يَبْقَ عَالِمٌ اِتَّخَذَ اَلنَّاسُ رُؤَسَاءَ جُهَّالاً فَسَأَلُوهُمْ فَقَالُوا بِغَيْرِ عِلْمٍ فَضَلُّوا وَ أَضَلُّوا» خداوند هيچ گاه دانشى را كه در ميان مردم است از آنان باز نگيرد، و ليكن با از دست رفتن دانشمندان آن دانش را بازستاند،و چون دانشمندى نماند مردم سران نادانى براى خود اختيار نمايند،و مجهولات خود را از ايشان پرسش كنند و آنان هم از روى بى‌اطلاعى پاسخ دهند، اينجاست كه هم خود گمراه شده و هم مردم را بگمراهى مى‌كشانند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
معادن دین و میخ های زمین 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «فَهُوَ مِنْ مَعَادِنِ دِينِهِ وَ أَوْتَادِ أَرْضِهِ» دین طلا است و مأخذ و ریشه ی طلا معدن آن است و معدن دین، انسان های صالح و عالمی اند که دین توسط آنها در جامعه به جوشش درمی آید و منتشر می شود. چرا که هر طلایی هم که در بازار باشد ریشه از معدن دارد. "معادن" جمع "معدِن" است و آن از ریشه ی "عدن" به معنای ثابت است: «جنات عدن» بهشت های عدن؛ یعنی بهشت های ثابت و همیشگی و این یعنی بندگان صالح و محبوب خداوند، محل ثبات و آرامش اند. "أوتاد" جمع "وتد" به معنای میخ است؛ می فرماید: بندگان محبوب خداوند، میخ های زمین اند؛ میخ هایی که در زمین کوبیده می شوند و هر چقدر بیشتر کوبیده شوند، بیشتر فرو می روند، و بندگان خدا نیز همیشه در جامعه کوبیده می شوند و اما هر چقدر بیشتر کوبیده شوند، استوارتر از قبل پابرجا می مانند. خاصیت میخ ها نگه‌داری چیزی است که به آن کوبیده شده اند؛ می فرماید: این بندگان میخ های زمین اند؛ یعنی آنها باعث می شوند زمین حفظ بشود و اهل آن ایمن باشند. 📍ابن ابی الحدید در مورد فرمایش امیرالمؤمنین علیه السلام می گوید: و سخن او "فهو من معادن دینه" آنان که دین را از ايشان اقتباس می کنند، چون معادن طلا و نقره، و همان زمین هایی هستند که این ها از آن جا برچیده می شود. و "أوتاد أرضه" آنان اگر نبودند، زمین به لرزه می افتاد و ساکنانش را مضطرب می ساخت(شرح ابن ابی الحدید ج ۶ ص ۳۷۶) @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸شناخت مسیر 📍امام جواد علیه السلام می فرماید: «مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْمَوارِدَ أعْيَتْهُ الْمَصادِرُ»(بحار، ج۶۸، ص۳۴۰)  آن كه محلّ ورود را نشناسد، در بيرون آمدن به زحمت افتد. 📍"موارد" اسم مکان از "ورد" و از ریشه ی "ورود" و در زبان فارسی به معنای داخل شدن در مقابل خروج است‌. ولی در زبان عربی یک معنای ثانی نیز دارد و آن «در لبه ی چیزی قرار داشتن» است؛ همانگونه که گفته می شود: «اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود» خدایا من از تو شفاعت امام حسین را در روز ورود می خواهم و روز ورود همان روزی است که قرآن می فرماید: «وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا» همه وارد جهنم می شوند؛ یعنی همه بر لبه ی جهنم قرار می گیرند و هر کس جهنمی باشد، جهنم آنها را به سوی خود می کشد. البته عرب از این واژه بیشتر معنای «لبه ی چاه و چشمه قرار گرفتن» را قصد می کند و به کسی که پیشاپیش غافله دنبال چاه آب برود تا بر لبه ی چاه قرار گیرد و آب بگیرد "وارد" می گوید: «فارسلوا واردهم فادلی». و "مصادر" اسم مکان از "صدر" و از ریشه ی "صدور" به معنای «صادر کردن و بیرون کشیدن و استخراج نمودن» است و این واژه مقابل "ورود" است. 📍و انسان علاوه بر شناخت موارد و مصادر، نیاز دارد که خود حرکت و مسیری که دنبال می کند را بشناسد؛ امیرالمؤمنین علیه می فرماید: «من حرکة إلا و أنت محتاج فیها إلی معرفة» هیچ حرکتی نیست جز این که در آن به معرفت و شناخت نیازمندی... اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تو از ازل جوادی و ما از ازل فقیر یا ایهّا الجواد تصدق علی الفقیر...💔 ❤️🏴 اللّهم‌َعجّل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama