با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی آه آتشناک و سوز سینه شبگیر ما ┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ سنگین ] از جنس سنگ، بسیار سخت [ در گرفتن ] اثر کردن [ در گیرد ] اثر کند [ آتشناک ] آتشین، از جنس آتش [ شبگیر ] فراگیرنده تمام شب [ آه شب گیر ] یعنی آه و سوزی که تمام شب را فرا گرفته باشد ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ دل عاشق از جنس شیشه است؛ شکستنی است و زود می شکند. عاشق دل رقیق و نازکی دارد، برخلاف معشوق که دل او سنگین است؛ یعنی از جنس سنگ سخت است و به همین راحتی ها نمی شکند و به همین راحتی ها نرم و رام نمی شود. البته این هم راز خودش را دارد چون معشوق با دل سنگین و بی اعتنای خودش می خواهد عاشق را محک بزند که حقیقتا آیا عاشق صادقی است یا نه؟ و به همین خاطر به همین راحتی ها توجه و اعتنا نمی کند و بر همین اساس چنین دلی داشتن برای معشوق نقص نیست و بلکه یک سنگ محک برای روشن ساختن نقص و کمال عاشق است؛ برای اینکه روشن بکند این عاشق در عشق خودش ناقص است یا نه؟ حافظ می گوید: شود آیا که یک شبی آه سوزان ما که شبگیر است؛ یعنی از سَر شب تا صبح فرا گرفته، در دل معشوق که به این راحتی ها اعتنا نمی کند، اثر و تأثیر کند و به چشم او بیاید و صدق ما برای او روشن بشود و ما را عاشق صادقی تلقی کند...؟ می شود آیا......؟ #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🔶 نـــعـــمـــت لــــذت بـــخـــش تـــر داشتن نعمتی کم اما لذت بخش، بهتر از رسیدن به داشته های بسیار اما آمیخته به تلخی هاست... هست بادام کم خوش بیخته به ز بسیارِ به تلخ آمیخته ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما ┄┅═✾ معنای کلمات ✾═┅┄┈ [ تیر آه ] آهی که مانند تیر می ماند [ گردون ] آسمان ┄┅═✾ شرح ✾═┅┄┈ اگر آدم ها این حقیقت را درک می کردند که آه یک مظلوم تا کجا کارگر می افتد، هیچ کس به هیچ کس ستم و ظلم نمی کرد. حافظ از زبان انسان های ستم دیده خطاب به کسانی می گوید که ستم می کنند و البته نام کسی را هم نمی برد. حافظ می گوید: آه ما مردم ستمدیده و ستمکش درست مثل تیر می ماند؛ ولی فرقی که با تیر دارد این است که بُرد تیر ما بسیار بُلند است و هر کجا که باشی دامن تو را می گیرد، ولو اینکه در دل آسمان ها باشی چون تیر آه ما از آسمان ها هم عبور می کند. پس بیا و مراقب رفتار و کردار خود باش و کاری نکن که آه از نهاد ما بیرون آوری... بیا و هم به جان خودت رحم کن و هم از تیر آه ما فاصله بگیر... این نکته را بار ها گفتیم و باز هم تکرار می کنیم که غالبا ابیات غزل ها در دیوان حافظ، اتحاد و ارتباط معنایی ندارند و بلکه غالبا هر کدام یک معنا و مضمون خاصی را دنبال می کند و این بیت هم مسقلا به یک مضمون خاص اشاره دارد و آن هم اثر سوزان و آتشناک یک مظلوم است که سرانجام دامن ظالم را خواهد گرفت و دیر یا زود هر کجا باشد، او را مبتلاء و گرفتار خواهد ساخت. حافظ! آه ما که مثال تیر دارد، حتی از آسمان ها هم عبور می کند که مگر تو چقدر بالا هستی؟ تو چقدر در این عالم اوج گرفتی؟ قدرت تو تا کجاست؟ که تا هر کجا باشد از آسمان ها که فراتر و بالاتر نیست، پس بیا و خاموش باش و دست از خطا نکن... این همه ترکتازی چرا؟ این همه اجحاف و ستم چرا؟ بیا و بر جان خودت رحم کن و از این تیر ما دور باش و فاصله بگیر، وگرنه کار تو ساخته است. #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🔶 ســـیــــراب اســــت! سیراب است(محبوبان الهی) از شیرین خوشگوار که آسان شده است برای او راه های رسیدن به آن آب های زلال ارْتَوَى مِنْ عَذْبٍ فُرَاتٍ سُهِّلَتْ لَهُ مَوَارِدُهُ فَشَرِبَ نَهَلًا وَ سَلَكَ سَبِيلًا جَدَداً "ارتوی" به سیرابی می گویند که بعد از آن تشنگی نباشد و به راستی که محبوبان الهی وقتی خدا را می‌یابند هرگز تشنه نمی شوند. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🔶 بــــازار شــــب عـــیـــد سعدی از بازار شب عید می گوید؛ بازاری که بسیار شلوغ است و مردم در این بازار آشفته و دلربا مشغول خریدند و در این میان پدری به فرزندش می گوید: مبادا دستم را رها کنی که در این بازار گم خواهی شد... تو هم مانند این طفل باش و در این بازار دنیا راهنما اختیار کن که مبادا در این آشفتگی ها گم شوی... تو هم طفل راهی به سعی ای فقیر برو دامن راه دانان بگیر و بیاموز از طفلی که وقتی می خواهد قدم بردارد، به دیوار دست می گذارد... بیاموز رفتار از آن طفل خرد که چون استعانت به دیوار برد ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________