eitaa logo
نشر آثار استاد حسین عشاقی
532 دنبال‌کننده
29 عکس
3 ویدیو
73 فایل
📚 پایگاه اطلاع رسانی آثار استاد حسین عشاقی ✅ ارائه کتاب ها، مقالات، دروس و يادداشت هاي جناب حجت الاسلام والمسلمين استاد حسين عشاقي زيد عزه 🔸 متخصص در فلسفه و عرفان اسلامي 🔸 مدرس اسفار و فصوص الحكم @oshaghierfan
مشاهده در ایتا
دانلود
01_068 P392 -S 5.mp3
7.26M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه شصت و هشتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص392 س 5 @oshaghierfan &
01_069 P392 -S 25.mp3
6.41M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه شصت و نهم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص392 س 25 @oshaghierfan &
01_70 P394 -S 7.mp3
6.04M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتادم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص394 س 7 @oshaghierfan &
به نام خدا از امشب درس هاي جلد سوم حكمت متعاليه تاليف حكيم بزرگ جناب صدرالمتالهين نيز در كانال قرار مي‌گيرد اميد است كه مورد استفاده دانش‌پژوهان علوم حكمي قرار گيرد.
asfar3_001 P2 - S 1.mp3
7.51M
📕 📌 جلسه اول 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 2 سطر 1 @oshaghierfan &
01_071 P395 -S 11.mp3
5.4M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و يكم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص395 س 11 @oshaghierfan &
asfar3_002 P5 - s 2.mp3
6.79M
📕 📌 جلسه دوم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 5 سطر 2 @oshaghierfan &
01_072 P396 -S 12.mp3
6.84M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و دو 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص396 س 12 @oshaghierfan &
asfar3_003 P5 - s 22.mp3
6.72M
📕 📌 جلسه سوم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 5 سطر 22 @oshaghierfan &
01_073 P398 -S 10.mp3
6.45M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و سه 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص398 س 10 @oshaghierfan &
asfar3_004 P6 - S 17.mp3
4.55M
📕 📌 جلسه چهارم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 6 سطر 17 @oshaghierfan &
01_074 P399 -S 21.mp3
6.84M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و چهارم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص399 س 21 @oshaghierfan &
asfar3_005 P8 - s 10.mp3
6.84M
📕 📌 جلسه پنجم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 8 سطر 10 @oshaghierfan &
01_075 P401 -S 6.mp3
5.64M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و پنج 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص401 س 6 @oshaghierfan &
asfar3_006 P9 - S 15.mp3
5.84M
📕 📌 جلسه ششم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 9 سطر 15 @oshaghierfan &
01_076 P402 -S 14.mp3
6.58M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و شش 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص402 س 14 @oshaghierfan &
🔵یادداشت ها 🖌 موضوع: پيمودن راه ‌بيكران در يك لحظه: (بمناسبت شهادت دكتر ) 🔶 سوال: آيا براي صيرورت الي الله، يا به اصطلاح عرفاني براي فناي در ذات خداوند بايد مسافتي طولاني و بي‌كراني را طي كرد؟ يا اين كه مسافت لازم براي رسيدن خلق به حق، راه كوتاهي است و يا حتی فقط يك گام بيشتر نيست؟ 🔷 پاسخ 🔹 يك ديدگاه اين است كه حضرت حق، حقيقتي است نامحدود و بي‌كران؛ و از سوي ديگر، ما حقيقتي متناهي و محدوديم؛ و براي رسيدن محدود به نامحدود لازم است يك مسافت بي‌كران طي شود؛ بنابراين ما كجا و رب الأرباب كجا!!؟؟ «أين التراب و رب الأرباب» پس رسيدن خلق به حق، و فناي انسان در ذات خداوند اگر محال و ناشدني نباشد لا‌ أقل بسيار مشكل و دشوار است؛ و براي دستيابي به چنين هدف والائي لازم است يك مسير پر پيچ و خمي طي شود كه گردنه‌هاي صعب العبور داشته و قدم به قدم آن، شياطين و رهزنان براي سالك مسكين كمين كرده‌اند تا او را از راه بازدارند و اندوخته و زاد و توشه‌اش را بربايند به قول دام سخت است مگر یار شود لطف خدا ور نه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم 🔹ديدگاه ديگر اين است كه اقتضاي آيات و روايات اين است كه مسافت رسيدن خلق به حق بسيار كوتاه است؛ مگر نه اين است كه خداوند در قرآن فرموده است كه من از رگ گردن به انسان نزديك‌ترم!؟ «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ» (16 ق)؛ و مگر نه اين است كه امام سجاد (ع) در دعاي ابوحمزه مي‌فرمايد رسيدن به حق، نزديك، و مسافتش، كوتاه است «و أنّ الراحل إليك قريب المسافة»؛ پس به قول سعدي، دوست نزديك تر از من به من است؛ و بنابراين لازم نيست ما مسير بي‌كراني را طي كرده، و در گوشه‌اي از فضاي بي‌نهايت دور، او را بيابيم . ✳️ تحقيق در اين موضوع نشان مي‌دهد كه هر دو ديدگاه بوجهي درستند؛ يعني رسيدن به مقام فناي در ذات حق براي برخي مستلزم طي مسير بي‌نهايت است؛ اما در عين حال همين مسير بي‌كران، براي برخي يك گام بيش نيست. ✳️ توضيح اين كه هستيِ حقيقي، منحصر در ذات خداوند است همانگونه كه در قرآن بدان اشاره بلكه تصريح شده است «ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّ ما يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْباطِل» (62 حج)؛ و بنابراين هيچ كس و هيچ چيز ديگر موجوديت حقيقي ندارد؛ و اسناد موجوديت به آنها اعتباري است؛ ولي ما متأسفانه گرفتار توهم هستيم و براي خود موجوديتي حقيقي و أنانيتي واقعي قائليم و خود را در كنار موجوديت حق و هم‌سنخ او مي‌پنداريم؛ لذا تا اين توهم برقرار است، ما، مائيم؛ و او اوست؛ و به مقام نائل نخواهيم شد؛ 🔻بنابراين يا كه در بسياري از آيات قرآني مطرح شده، معيارش رهائي از اين موهوم و عبور از اين موجوديت اعتباري و عاريتي است؛ پس فاصله ما تا خدا يك گام بيش نيست و اين گام همان رهائي از أنانيت‌هاي موهوم است كه به آن گرفتاريم؛ 🔻اما در عين حال، برخي اين يك گام را به سرعت نمي‌توانند طي كنند؛ چون در توهم انانيت فرو رفته‌اند و خود‌بيني از ذاتيات آنان گشته است اينان براي طي آن يك قدم، مسافت بي‌كران در پيش دارند؛ ولي به عكس كساني هستند كه لطف خدا شامل حالشان خواهد شد؛ و به زودي مقدمات رهائي از خود‌بيني‌ها و كوچ از انانيت‌ها برايش فراهم مي‌شود و در اينجاست كه آنان به مقتضاي «و أنّ الراحل إليك قريب المسافة» با اندك حركتي، از هر انانيتي رها شده و منِ آنها او مي‌شود؛ و به صيرورت إلي الله نائل مي‌گردند؛ لذا به آنها اذن دخول در داده مي‌شود و خطاب مي‌رسد كه «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً، فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي، وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي». 👌 از مقدماتي كه رهائي از اين أنانيت موهوم را و عبور از اين موجوديت مجازي و عاريتي را فراهم مي‌كند آمادگي انسان براي مقام خدا است؛ زيرا كسي كه در راه جهاد في سبيل الله قدم مي‌گذارد و حاضر است ذات و جان خود را در راه خدا تقديم كند، معني‌اش اين است كه او از بندهاي حب ذات و از سيم خاردارهاي أنانيت خود آزاد شده است؛ در اين موقعيت، با شهادت در راه خدا و تقديم جانش عملا او از انانيت خود عبور مي‌كند و به حقيقت حق مي‌پيوندد و منِ او، او مي‌شود؛ و مصداقي از «وَ إِلَيْهِ تُقْلَبُون» (21 عنكبوت) مي‌گردد. 🔻كليپ‌هايي كه اخيرا بعد از شهادت شهيد سعيد، عزيز منتشر شده است گوياي اين است كه آن سعيد از خود ‌رهاشده كاملا براي شهادت آماده شده بوده است؛ او در كليپي مي‌گويد: جز هيچ راهي نيست كه انسان با خيال راحت بخواهد عبور كند؛ و سپس به شعر سعدي مترنم مي‌شود و مي‌گويد: بي حسرت از جهان نرود كس به در الّا به تير كمان دوست 🌺 خوشا به سعادتش كه با در راه دوست، راه بي‌كران ديگران را در يك لحظه پيمود🌺. @oshaghierfan
asfar3_007 P10 - s 13.mp3
7.98M
📕 📌 جلسه هفتم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 10 سطر 13 @oshaghierfan &
asfar3_008 P11 - s 12.mp3
6.85M
📕 📌 جلسه هشتم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 11 سطر 12 @oshaghierfan &
01_077 P403 -S 16.mp3
6.14M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و هفت 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص403 س 16 @oshaghierfan &
01_078 P404 -S 13.mp3
11.19M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و هشت 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص404 س 13 @oshaghierfan &
🖌 نقد حكمت متعاليه صدرائي از منظر عرفان (25) : لينك نقد دليل اول https://eitaa.com/oshaghierfan/373 🔴 موضوع : نقد دليل دوم اصالت وجودهاي خاص در فلسفه صدرائي برخي ادله ، ناظر به است، كه به نظر ما اين ادله‌، تام نيستند؛ بيان و نقد دليل دوم صدرالمتألهين اين است : 🔶 بيان دليل دوم بر اصالت وجود: اگر «وجود» به‌خودي خود (= بدون حيثيت تقييدي) موجود نباشد، لازم مي‌آيد كه هيچ چيز موجود نباشد؛ زيرا ماهيت نيز به‌خودي خود، بدون وجود، واقعيتي ندارد. و اگر وجود نيز به‌ خودي خود واقعيتي نداشته باشد هر دو معدوم خواهند بود، و از انضمام يكي از اين دو، به ديگري، يا از ثبوت يكي براي ديگري نيز واقعيتي پديد نمي‌آيد (المشاعر؛ ص 13). 🔷 نقد : اين استدلال اگر به هدف إثبات باشد تمام نيست؛ زيرا وجودهاي خاص كه افراد طبيعت «وجود» هستند، نسبت به آن طبيعت، أخص هستند، و عدم فرد، ملازم با عدم طبيعت نيست؛ چون عدم أخص، ملازم با عدم أعم نيست؛ بنابراين اگر وجودات خاصه به‌خودي خودشان موجود نباشند، لازم نمي‌آيد كه هيچ چيز موجود نباشد، بلكه إمكان دارد كه وجودات خاصه موجود نباشند، أما در همان حال، موجود باشد؛ پس ملازمه ممنوع است. 🔸 اشكال بر نقد ممكن است كه گفته شود موجوديت طبيعت كلي به موجوديت فرد او است، و با عدم اصالت أفراد وجود، وجود فرد، منتفي است، و با انتفاء فرد، طبيعت وجود هم منتفي خواهد بود؛ و اين نكته، به ضميمه اين كه ماهيت نيز به‌خودي خود واقعيتي ندارد، نتيجه مي‌دهد كه با نفي أصالت وجودهاي خاص، هيچ چيز موجود نخواهد بود؛ بنابراين ملازمه ثابت و برهان تمام است. 🔹پاسخ اشكال حل اين شبه اين است كه موجوديت طبيعت كلي، به موجوديت فرد او نيست؛ زيرا اگر موجوديت طبيعت كلي، به موجوديت فرد او باشد، در اين صورت فرد كه در رتبه متقدم بر طبيعت بايد موجود باشد، ملاكي براي فرد بودن براي آن طبيعت ندارد؛ و بنابراين، قبل از موجوديت طبيعت، أصلا فردي موجود نخواهد شد كه در پرتو آن، طبيعت محقق گردد؛ پس اين إشكال مبتني بر سخن باطلي است؛ و از اين رو خودش نيز باطل است. @oshaghierfan &
asfar3_009 P12 -s 12.mp3
6.66M
📕 📌 جلسه نهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 12 سطر 12 @oshaghierfan &
01_079 P406 -S 14.mp3
12.04M
📕 (قيصري) 🍀 فص حكمة إلهية في كلمة آدميَّة🍀 📌 جلسه هفتاد و نه 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص406 س 14 @oshaghierfan &