🔵یادداشتهای قرآنی و روايائي (27) 🖌 موضوع: تفسیر « فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي، وَادْخُلي‏ جَنَّتي» 📣 تذكر: مطالب پيش رو در ادامه بحث #قسيم_الجنة_والنار بودن اميرالمؤمنين علي عليه السلام و تثبيت اين مدعاست كه همنشيني با حضرت، قسمي در كنار #بهشت و #دوزخ است و مي‌توان از آن به #جنت_الذات تعبير كرد. ♥️ لينك مطالب پيشين https://eitaa.com/oshaghierfan/355 https://eitaa.com/oshaghierfan/405 🌸در روايات، آيات «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّة فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي، وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي» در شأن امام حسين ع و شيعيان ايشان و در شأن پيامبر اكرم ص و خاندان و شيعيان ايشان آمده است و از باب تطبيق معنا بر مصداق همگي درست هستند. 🌺 🔴 اما نكات در آيه شريفه 🔶 #نفس_مطمئنه نفسي است كه نسبت به خداوند و شؤون خدائي خداوند به يقين رسيده و از شك و تزلزل بيرون رفته است؛ و به همين دليل در ادامه از آن با عنوان #راضِيَةً توصيف شده است يعني او به مقام رضايت از خداوند نائل شده است؛ و نسبت به خداوند و اموري كه به خداوند ارتباط دارد هيچ اعتراضي ندارد، بلكه آنها را كاملا بجا و درست مي‌يابد؛ 🔸كسي كه نسبت به خداوند و شؤون خدائي خداوند راضي باشد خدا هم از او راضي خواهد بود و لذا چنين نفسي در ادامه، با عنوان #مَرْضِيَّة ستوده شده است؛ البته در برخي روايات، متعلَق اطمينان ولايت امير‌المؤمنين معرفي شده كه اين نيز در همان راستا است؛ زيرا از طريق ولايت امير‌المؤمنين و اهل‌بيت است كه انسان مي‌تواند هدايت‌هاي ارشادي و تكويني را دريافته و نسبت به امور الهي به يقين برسد و مقام رضايت از خدا را حقيقتا كسب كند. 🔷 #نفس_مطمئنه با اطمينان به خدا يك امتياز بزرگ نصيبش مي‌شود و آن اين است كه مخاطَب «ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ» قرار گرفته و مأمور به «رجوع الی الله» مي‌شود، و بسوي خدا بر‌مي‌گردد. 🔹«رجوع الی الله» به‌ دليل مفاد «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون» سرنوشت همه انسانها است؛ ولي نفس مطمئنه زودتر از ديگران به اين امتياز نائل مي‌شود. ⬛️ معناي «رجوع الى الله» رجوع الي الله به چه معناست و ما چگونه به الله رجوع مي‌كنيم؟ ◾️پاسخ اين است كه طبق جمله «إِنَّالِلَّهِ»؛ ما، مال خدائيم نه مال خودمان؛ يعني شيئيتي كه ما به خود نسبت مي‌دهيم و مي‌گوييم «وجود من»، حقيقتاً مال ما نيست؛ چون مالكيت، حق اختصاصي خدا است «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ إِلَيْهِ الْمَصير»؛ ولي ما از آن مالك حقيقي #غفلت داريم و خيال مي‌كنيم ما موجويتي داريم كه مال خودمان و مباين با وجود خدا است؛ ولي هر انساني دير يا زود، اختيارا يا جبرا اين نكته را شهود مي‌كند كه موجوديتش و شيئيتش، مِلك او نيست؛ و خودش مالك موجوديتي نيست تا بگويد «وجود من»، بلكه او مالكيت خدا را مالكيت خود مي‌پنداشته است؛ ◾️با تحقق چنين شهودي #فناي_في_الله رخ مي‌دهد يعني شيئيت من، از آن جهت كه به من انتساب داشت، زائل و فاني مي‌شود؛ و پندار شيئيت من و موجوديت من، زائل مي‌گردد؛ و موجوديت من، به مالك اصلي‌اش باز مي‌گردد؛ عينا مثل لباس عاريه‌اي كه انسان از ديگري گرفته و عاريه بودنش را فراموش كرده است و بعد متوجه شده است كه اين لباس مال ديگري است؛ اينجا است كه توهم «لباس من» معدوم شده و بجايش تعبير «لباس او» مي‌نشيند؛ پس وقتي انسان به شهود #لاشيئيت خود رسيد «رجوع الى الله» شكل گرفته؛ و جمله «وَ إِلَيْهِ تُقْلَبُون» (21عنكبوت) فعليت يافته است و ماسواي او، همه او مي‌شوند، و جمله «إِلَى اللَّهِ الْمَصير» تحقق يافته است؛ ✔️ اين امتياز زودتر نصيب #نفوس_مطمئنه مي‌شود؛ زيرا نفوس مطمئنه در رهائي از پندار غيريت، و در رسيدن به شهود او بودن، از ساير افراد گوي سبقت مي‌برند؛ لذا اين گروه را در يوم الحشر، نه به #جهنم مي‌برند و نه به #بهشت_ابرار»؛ بلكه خداوند به آنها خطاب مي‌كند كه محشر و جايگاهي كه به شما اختصاص دارد، حريم عباد من‌ است؛ پس در بين عباد من داخل شويد «فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي»؛ همان عبادي كه قبلا از پندار غيريت، خارج و نفي ماسوا كرده‌اند؛ و چيزي جز من نمي‌بينند و لذا بهشتي جز ذات من ندارند؛ پس شما نيز مثل عباد من، به #جنت_الذات من داخل شويد «وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي»؛ زيرا جنتِ كسي كه جز خدا را نمي‌بينيد جز خدا نيست. ✳️ و نكته پاياني اين كه: انسانهائي كه هنوز به #مقام «إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون» نرسيده‌اند و «إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ» براي آنان #فعليت نيافته‌است، به چنين فضائي راه ندارند؛ بلكه ‌آنها يا در جهنم‌اند يا در بهشت ابرار؛ زيرا موجود اعتباري را به حريم موجود حقيقي راهي نيست. #يادداشت‌هاي_قرآني_و_روايي #انسان_كامل #جنة_الذات @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

ادامه از بالا🖕 3️⃣: ثالثا در آیه بعدی خداوند به ما خبر می‌دهد که علی‌رغم چنین هشداری به این رسولان؛ اما آنان دين خود را تکه‌تکه و #امت_واحده را فرقه‌فرقه كردند و هر فرقه‏‌اى به آنچه به‌دست آورده بود دلخوش بودند، ☘️«فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُراً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُون»🍀. 🔸ضمیر «واو» در «فَتَقَطَّعُوا» در آیات قبل هیچ مرجعی ندارد جز کلمه «الرُّسُلُ»؛ بنابراین در این آیه به روشنی رسولان مذکور بخاطر تکه‌تکه کردن امت واحده، مورد #سرزنش واقع شده‌اند؛ روشن است که در اینجا هیچ راهی برای این ادعا که رسولان دارای مقام عصمت به چنین گناهی آلوده شده باشند نیست؛ چون چنین عملی با #عصمت آنان سازگار نیست؛ پس این رسولان افرادی از مبلغان غیر معصوم هستند که گاهی از موقعیت اجتماعی و دینی خود سوء استفاده کرده و بخاطر اهداف مادی گرفتار چنین گناهی شده و می‌شوند. 4️⃣: رابعا در آیات بعدی چنین رسولانی با اوصاف #ناپسندی توصیف شده‌اند اوصافی مثل #غفلت «غَمْرَتِهِمْ»، محاسبه غلط «يَحْسَبُونَ...»، #عدم_شعور «لا يَشْعُرُون» که هیچ یک در شأن رسولان اصطلاحی که همان رسولان معصوم و گیرنده وحی الهی‌اند نیست؛ 🔸بنابراین باید گفت مراد از کلمه «الرسل» در این آیه کسانی هستند که گرچه در زمینه دینی پیام‌رسانی می‌کنند ولی از رسولان معصوم که وحی به آنان نازل می‌شده نیستند؛ و در این صورت است که اوصافی که در آیات بعد، مثل فرقه‌سازی و غفلت به آنان نسبت داده شده قابل پذیرش می‌شود . 🔹البته این چنین نیست که کلمه رسل و رسول در قرآن فقط به معنای اصطلاحی بکار رفته باشد بلکه علاوه بر معنای اصطلاحی در مواردی در معنای لغوی نیز بکار رفته است مثل مواردی که این کلمه برای فرشتگان بکار رفته است نظیر «جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلا» و «يا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ» و «من اثر الرسول». ✳️ بنابراین حاصل معنای آیه مورد بحث و آیات مرتبط بعدی این می‌شود که خداوند به مبلغان دینی غیر معصوم فرمان به #پاکیزه‌خواری و #عمل_صالح می‌دهد ولی با توجه به این که برخی از این مبلغان به این دستور الهی بی‌اعتنایی کرده و گرفتار انحراف شده‌اند آنان را با تعبیراتی مثل #فرقه‌ساز_در_دین ، «غافل» و «ناآگاه» سرزنش کرده است. @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram