✦ 🔘 نهاد و فعل را از لحاظ تعداد برابر بیاوریم. 💠 نهاد و فعل باید از لحاظ تعداد (مفرد و جمع بودن) با یکدیگر سازگار و برابر باشند. حتّی آن گاه که نهاد بی جان است نیز معمولاً شایسته تر است این برابری رعایت گردد. ⚜️ مثال: ـ آثار او، عبارتند از : …. ـ تمدّن های بزرگ، مردان بزرگی پرورانده اند. 💠 البتّه، گاه به دلیل فضای مخصوص یک جمله یا مفهوم خاصّ یک واژه این برابری مطلوب نیست. ⚜️ مثال: ـ آرای این دانشمند مورد توجّهِ اهل بصیرت است. 💠 در این میان، آنچه بسیار ناروا است، رعایت نکردنِ وحدت روش در یک متن است. ⚜️ در مثال زیر، یک نهاد با فعل مفرد آمده وآن گاه با ضمیر جمع مورد اشاره قرار گرفته است: ❌ سرهای مقدّس شهدای کربلا از کوفه به شام فرستاده شد. سپس، یزید دستور دفن آن ها را صادر کرد. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۹۲. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ┅┅═❅❅｡ﾟ❁ུ۪ °💮｡ﾟ❁ུ۪ °❅❅═┅┅

✦ ⚛️ از آوردن فعل دراز و پیچیده و ثقیل بپرهیزیم! 🔻در بیشتر سَبْک ها وانواع ادبی، باید از فعل ساده بهره گرفت؛ خواه فعلی که بسیط و یک واژه ای باشد و خواه فعلی که مرکّب از واحدهای کوتاه و ساده باشد. 🔺استفاده از فعل های طولانی، جز هنگام ضرورت، نوشته را نازیبا می سازد. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ⚛ مثال در قالب مصدر: 💢در حقّ کسی احترام مَرعی داشتن 👈🏻به کسی احترام نهادن 💢استقبال به عمل آوردن 👈🏻 استقبال کردن 💢به منصّه ظهور رساندن 👈🏻آشکار ساختن 💢حضور به هم رسانیدن 👈🏻حضور یافتن ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ⚛مثال در قالب جمله: ❌ شیخ، نهایت احترام را در حقّ او مَرعی داشت و استقبال گرمی از وی به عمل آورد و حمایت خود از او را به منصّه ظهور رساند؛ تا آن جا که، در حلقه درسش حضور به هم رسانید. ✅ شیخ، به او بسیار احترام نهاد و از وی به گرمی استقبال کرد و حمایت خود از او را آشکار ساخت؛ تا آن جا که، در حلقه درسش حضور یافت. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۹۳. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ «فعل مجهول» را بجا استفاده کنیم! 🔻از گرته برداری های دستوری مترجمان ما، یکی این بوده است که فعل های مجهول زبان انگلیسی را به فعل مجهول فارسی برگردانده اند. 🤔 🔺با عنایت به ساختار دستوری متفاوت این دو زبان، بسیاری از فعل های مجهول که در زبان ما رایج شده اند، هیچ توجیه منطقی ندارند. 🔻فراموش نکنیم که فعل باید به صورت معلوم به کار رود؛ مگر آن که به جهتی، همچون تخفیف یا تعظیم یا ناشناخته بودن فاعل، مجهول بودنش ضرورت یابد. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ⚛ مثال: ❌ از سوی ادیبان ابراز شده است که …. ✅ ادیبان ابراز کرده اند که … ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۹۳. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

؛｡ﾟ❁ུ۪ ° 🕸 #حکمت_نشانه‌گذاری (۱) 🕷 «زبان سرچشمه‌ی سوءتفاهم‌هاست» شاید این جمله از داستان «شازده کوچولو» نوشته «آنتوان دوسنت اگزوپری» را شنیده‌ باشید. 🕷 انسان‌ها با توجه به ملیت، خانواده، محل زندگی، طبقه‌ اجتماعی و میزان تحصیلات یا سطح دانش، ممکن است درک متفاوتی از حرف‌های یکدیگر داشته‌ باشند. 🕸 این امر گاهی می‌تواند سرآغاز کج‌فهمی‌ها و مشکلاتی شود، همان‌گونه که در گفتار عامیانه رایج است و برخی افراد زبان هم را نمی‌فهمند. 🕷 از سوی دیگر، زبان فقط بخشی از معنا را می‌تواند منتقل کند و بخش زیادی از مفاهیم از راه لحن و آهنگ کلام، تکیه‌گذاری‌، مکث و سکوت‌ها، تندی و کندی حرف زدن و تُن صدا دریافت می‌شود. 🕷 نوع نگاه و میمیک صورت، حرکات دست و ژست‌های بدنی نیز به یاری ما می‌آیند تا فهم درست‌تری از صحبت‌های یکدیگر داشته‌ باشیم. 🕸 نشانه‌گذاری، راه‌کاری برای جبرانِ نبودِ لحن در نوشتار 🕷 نوشته‌ها فاقد لحن و آهنگ هستند و این کج‌فهمی‌ها را دوچندان می‌‌کند. امروزه بخش زیادی از مکالمات ما در شبکه‌های اجتماعی و به صورت چت انجام‌ می‌شود. 🕷 فکر می‌کنم برای شما هم پیش آمده باشد که در چت‌هایتان جمله‌ای را به منظور شوخی نوشته‌ باشید و خواننده‎‌ آن را جدی تلقی کرده و سبب دلخوری شده ‎‌‌باشد. نمونه‌هایی از این دست هستند که کارکرد نشانه‎‌های نگارشی را برای‌مان آشکار می‌کنند. 🕸 نشانه‌های نگارشی علامت‌هایی چون نقطه، ویرگول، علامت تعجب، دونقطه، علامت سوال و مانند این‌ها هستند که نبود لحن و احساسات قابل مشاهده در نوشتار را جبران می‌کنند. 🕷 نشانه‌ گذاری در درست‌ نویسی بسیار مؤثر است و خوانش و فهم متن را برایمان آسان می‌کند. ؛｡ﾟ❁ུ۪ ° ادامه دارد... #پژوهش #درست_نویسی #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯

؛｡ﾟ❁ུ۪ ° 🕸 #حکمت_نشانه‌گذاری (۲) 🕷 تاریخچه نشانه‌‌ گذاری در نگارش فارسی 🕸 نسخه‌های قدیمی کتاب‌های فارسی فاقد نشانه‌های نگارشی هستند و همین موضوع، خوانش آن را برای انسان امروز دشوار می‌کند. به نظر می‌رسد استفاده از این علائم تحت تاثیر آشنایی با ادبیات غرب و مربوط به سده‌‌های اخیر است. 🕷 نکات مهم استفاده از علائم نگارشی 1- توجه داشته باشید که تمامی علائم نگارشی به کلمه پیش از خود می‌چسبند و با کلمه بعدی یک فاصله پیدا می‌کنند. البته باید اشاره کنیم که در مورد گیومه باز و پرانتز باز این قاعده وجود ندارد؛ بلکه از کلمه پیش از خود یک فاصله دارند و به کلمه بعدی می‌چسبند. 🧐 برای روشن‌تر شدن موضوع، به مثال های زیر توجه کنید: 🖇 «آدم بد وجود نداره. همه‌ی ما آدمایی هستیم که گاهی اوقات، کارای بد انجام می‌دیم.» 🖇 فکر می‌کنم از بعضی جهات، حرفش درست باشد. هیچ‌کس به طور مطلق بد نیست و هیچ‌کس هم به طور مطلق خوب نیست. بعضی از آدم‌ها باید بیشتر سعی کنند که بدی‌هایشان را سرکوب کنند. 🕸 توالی چند کروشه (جز در فرمول‌نویسی) پسندیده نیست و بهتر است با تغییر نحو کلام، بین قلاب‌ها فاصله انداخت. 2- گاهی ممکن است در برخی‌ از نوشته و با اهداف خاص، از نشانه‌هایی به طور ویژه استفاده شود که به آن نشانه‌گذاری سبکی می‌گویند. از این روش معمولا برای بیان عواطف شخصی در نوشته‌های ادبی یا داستانی مخصوصا با زبان محاوره و در معنای طنز، تاکید، توجه، سوال و تعجب استفاده می‌شود.😲 مانند؛ 🖇 واقعا نمی‌خوای بیای؟؟!؟! 🖇 خودت به من نگفتی که من به زودی بهت خبر می‌دم؟؟؟؟؟؟ 🖇 از اینکه منو تحقیر کردی خوشحالی؟؟؟ 🖇 می‌خواستم باهات کلی حرف بزنم، ولی............ 3- البته بهتر است در به کار بردن علائم نگارش طوری عمل کنیم که تعداد زیادی علامت پشت سر هم قرار نگیرند. ؛｡ﾟ❁ུ۪ ° ادامه دارد... #پژوهش #درست_نویسی #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯

؛｡ﾟ❁ུ۪ ° 🕸 #حکمت_نشانه‌گذاری (۳) 🕷 4- نوع مطلب و مخاطب می‌تواند روی استفاده از علامت‌ها تاثیر بگذارد. مثلا در اضافه کردن علامت‌های سجاوندی به شعرها اگر درست عمل شود، باعث تفهیم بهتر می‌شود در غیر این صورت می‌توانیم با کاربرد نابجا یا نادرست، برداشت خود را از شعر به خواننده القا کنیم. همینطور درباره آثار مربوط به کودکان باید دقت ویژه داشت زیرا رعایت این علائم باعث ساده‌سازی مفهوم برای آنها می‌شود. درباره نوشته‌های علمی- آموزشی نیز اهمیت این موضوع از آن روست که به تفهیم مفاهیم دقیق علمی می‌تواند کمک کند. 🕷 5- میزان استفاده از نشانه‌های نگارشی تا حد زیادی به نوع نوشتار و مخاطب آن بستگی دارد و باید در نظر داشت همان‌گونه که به‌ کارگیری این اشارات به شیوایی متن کمک می‌کند، استفاده‌ نابه‌جا و زیاده‌روی در آن نیز اشتباه است. 🕸 ایموجی‌ها، محصول و نشانکی از زمانه‌ اختصار🧐 🕷 زمانه، زمانه‌ اختصار و سرعت است. ما می‌خواهیم در کوتاه‌ترین زمانِ ممکن، مقصود خود را برسانیم؛ از همین‌ رو نسل جدیدی از نشانه‌ها نیز به‌ کار گرفته‌ می‌شوند که «ایموجی» نام دارند. ایموجی‌ها شاید نقشی شبیه خطوط تصویری انسان نخستین را در دنیای امروز به‌ عهده دارند.😲 استفاده از ایموجی در سال‌های اخیر به قدری افزایش یافته که برخی آن را تهدیدی برای زبان و موجب زوال آن می‌دانند. برخی نیز آن را ابزاری نوین در خدمت انتقال مفاهیم می‌پندارند. 🕸🕸 آن‌چه که در این سه پست #حکمت_نشانه‌گذاری گفته شد مقدمه‌ای بود برای اینکه یادآوری کنم تمامی مباحث مرتبط با استفاده صحیح از علائم نگارشی با هشتگ #نشانه_گذاری و در چهل پست 👌 قبلا تهیه و در کانال بارگذاری شده است. #پژوهش #درست_نویسی #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯

✦ ⚛️ نوع درست فعل را به کار بَریم. 🔻از ویژگی های مهمّ نوشته‌ی شیوا، بهره گیری از افعال به شکل درست است. 🔺نویسنده باید همه‌ی گونه های زمانی افعال را کاملاً بشناسد و موارد اصلی و فرعی کاربرد هر یک را به خوبی بداند. 🔻مخصوصاً باید با کاربُرد فعل های ماضی نقلی، ماضی بعید، ماضی و مضارع التزامی و فعل استمراری آشنا باشد. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ◽️در مثال زیر ، عبارت «شک نیست» اقتضا می کند که فعل ماضی نقلیِ #ساخته_اند به کار رود و نه ماضی بعید التزامی: ❌شک نیست که بعد از درگذشت او، بقعه معتبری بر مزارش ساخته بوده باشند. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ◽️همچنین در این مثال، باید در بخش شرطی جمله، از فعل مضارع التزامیِ #احرام_نماید استفاده کرد و نه فعل ماضی مطلق : ❌اگر بدون تعیین نیت احرام نمود، عملش باطل خواهد بود. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۴. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ فعل های هَمْطراز را متناسب بیاوریم. 🔻هرگاه یک جمله دارای چند فعلِ هَمْطراز و هَمْرُتبه باشد، شرط است که آن فعل ها از لحاظ زمان با یکدیگر تناسب و سازگاری داشته باشند. 🔺از ضعف های جمله مرکّب، ناسازگاری افعال آن است. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ◽️در مثال زیر، فعل نخست «مضارع» است و فعل دوم «ماضی نقلی»؛ با آن که، هر دو همطرازند : ❌این کتاب جامعه نام دارد و نزد امامان معصوم بوده است. ✅ این کتاب جامعه نام داشته و نزد امامان معصوم بوده است. ❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊᪣᪣❊ ◽️در مثال زیر نیز بی تناسبی افعال چنان به آن لطمه زده که فهمش را هم دشوار کرده است: 😬 ❌در لحظه هایی، او مطلب را به صورتی بیان خواهد کرد که برای شما اعجاب آور و مطبوع باشد و شوق و رغبتتان را به خواندن برمی انگیزد. ✅ او گاه مطلب را به صورتی بیان می کند که برای شما اعجاب آور و مطبوع باشد و شوق و رغبتتان را به خواندن برانگیزد. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۴. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ فعل ها را کنار هم نیاوریم. 🔺تا جایی که ممکن است، باید کوشید دو یا چند فعل اصلی کنار یکدیگر قرار نگیرند. اگر چنین شود، هم نوشته زشت جلوه می کند و هم از ارزش بلاغی آن کاسته می شود. ▫️به این مثال و شکل های صحیح آنها بنگرید : ❌پی ریزی شخصیت کودک از هنگامی که متولّد می شود، آغاز می گردد. ✅ پی ریزی شخصیت کودک از هنگام تولّد او آغاز می شود. ✅ پی ریزی شخصیت کودک از هنگامی آغاز می شود که تولّد می یابد. 🔻برای پرهیز از کنار هم آوردن افعال، معمولاً می توان: ◀️ یکی از فعل ها را به شکل غیر فعلی درآورد👆 این راه مناسب تر است. ◀️ یا جای یکی از افعال را عوض کرد. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۵ و ۹۶. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ از «وجه وصفی» درست استفاده کنیم. 🔺«فعل وصفی» یا «وجه وصفی» همان ساخت صفت مفعولی (= بن ماضی + ه) است که کارکرد فعلی می یابد و صیغه اش توسّط فعلی پس از آن تبیین می شود؛ زیرا، خود همواره به یک شکل است و ساختی واحد دارد. 📌اصولاً در بهره گیری از فعل وصفی باید جدّاً صرفه جویی کرد. 📌از این گذشته، درستی کاربرد فعل وصفی چند شرط دارد: ◀️ یکی بودنِ نهاد فعل وصفی و فعل بعدیِ تبیین کننده. ◀️ نبودن واو بعد از فعل وصفی. ◀️ بودن ویرگول پس از فعل وصفی. 🔚 به این ترتیب، روشن می شود که معمولاً نویسندگان فعل وصفی را نادرست به کار می برند. ▫️مثال: ❌محْرِم پس از احرام وارد مکّه و حرم گشته و بعد از غسل وارد مسجدالحرام می شود. ✅ محْرِم پس از احرام وارد مکّه و حرم گردیده، بعد از غسل وارد مسجد الحرام می شود. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۵ و ۹۶. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ در گزارشِ از گذشته، تناسب افعال را رعایت کنیم. 🔺در برخی سَبْک ها و گونه های ادبی، برای ایجاد تنوّع و نیز ملموس تر ساختنِ مطلب، رویداد گذشته را با فعل حال گزارش می دهند. ▫️مثال: بنّایی حرم حسینی در آغاز دوران صفویه کاملاً تغییر می یابد. 🔻باید دقّت کنیم که هنگام استفاده از چنین شیوه ای، تناسب زمانی افعال فراموش نشود. ▫️ مثلاً در همان جمله، ناگهان شیوه گزارش را چنین تغییر ندهیم: بنّایی حرم حسینی در آغاز دوران صفویه کاملاً تغییر می یابد و معماران چیره دست به این کار گماشته شدند. [باید گفت: گماشته می شوند] ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۶ و ۹۷. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ فعل های وابسته را صحیح بیاوریم. 🔺گاه رویداد گذشته با دو فعل وابسته (یکی اصلی و یکی التزامی) گزارش می شود. فعل اصلی👈 باید ماضی مطلق و فعل التزامی👈 باید مضارع التزامی باشد، نه ماضی مطلق. ⬅️ زیرا آنچه در زمان گذشته انجام شده همان فعل اصلی است که فعل التزامی را معنی می بخشد. 🧐 ▫️مثلاً در جمله زیر، آنچه تحقّق یافته «دستور دادن» است نه «ساختن»: ✅ رکن الدّوله دستور داد که بقعه ای بر مزار شیخ بسازند. ❌ رکن الدّوله دستور داد که بقعه ای بر مزار شیخ ساختند. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۷. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ میان اجزای فعل فاصله نیندازیم. 🔺لازم است که همواره اجزای فعل در کنار یکدیگر بنشینند و میان آن ها فاصله نیفتد. 🔻گاه دیده می شود که در فعل مستقبل، این اصل رعایت نمی شود و میان جزء معین و جزء اصلی آن فاصله می افتد. ▫️مثال: ❌عبرت های عاشورا جهان را خواهند نور بخشید. ✅عبرت های عاشورا جهان را نور خواهند بخشید. 🔺همچنین در فعل های مرکّب که دارای جزء معین نیستند، باید پیوستگی میان اجزا حفظ شود. ▫️در دو جمله زیر، فعل های مرکّب عبارت اند از: «اوج می گیرد» و «صرف می کند». در جمله اول، «بسیار» قیدِ فعل است و در جمله دوم، «انسان ها» متمِّم فعل است؛ پس مناسب است که این دو کلمه بیرون از فعل قرار گیرند و میان اجزای فعل فاصله نیندازند:👇 ❌در سال ١٩٣١، گاندی اوجِ بسیار می گیرد. ✅در سال ١٩٣١، گاندی بسیار اوج می گیرد. ❌معلّم زندگی اش را صرفِ انسان ها می کند. ✅ معلّم زندگی اش را برای انسان ها صرف می کند. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۹۹. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ «فعل غیر شخصی» را در جای مناسب قرار دهیم. 🔺«فعل غیر شخصی»، فعلی است که ساخت واحد دارد و همراه فعل اصلی، ساخت های متفاوت می یابد؛ همچون «باید» و «می توان». 🔻لازم نیست که فعل غیر شخصی به فعل اصلی بپیوندد؛ امّا، خوب است که فاصله ای زیاد با آن نداشته باشد. ▫️مثلاً هر سه جمله زیر درست هستند و باید متناسب با نوع تأکید و آهنگ جمله، گزینش گردند: ✅در این مورد، چنین می توان گفت … ✅در این مورد، می توان چنین گفت … ✅می توان در این مورد، چنین گفت … ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۰. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ از «را» در جای مناسب استفاده کنیم. 🔺نشانه مفعول بی واسطه (را) باید در جای درست و شایسته بنشیند تا هم مفهوم به درستی انتقال یابد و هم جمله زیبا گردد. 🔻مکانِ «را» پس از مفعول است و هرگز نباید به بهانه مرکّب بودن مفعول، در میان آن جای گیرد. البتّه هرگاه مفعول طولانی شود، باید برای آن چاره ای دیگر اندیشید. ▫️ در مثال زیر، مفعول عبارت است از «شهادت یکایک یاران امام در عاشورا»: ✔️همه گزارش های تاریخی، شهادت یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا را تأیید نکرده اند. ▫️برای آن که مفعول جمله دراز نشود، می توان آن را به صورت مُؤوَّل آورد: ✔️همه گزارش های تاریخی این ادّعا را که یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا شهید شده اند تأیید نکرده اند. ⬅️ یعنی مفعول «ادّعا» است و جمله بعدْ آن را توضیح می دهد، نه آن که جزء مفعول باشد. پس نباید نوشت: ❌همه گزارش های تاریخی این ادّعا که یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا شهید شده اند را تأیید نکرده اند. ⚛ دقت کردین چی شد!؟ 👀 خیلی مهم و کاربردی بود!👌 ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۲. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ قید را در مکان مناسب بیاوریم. 🔺مکان قید در جمله، تابع قاعده خاصّی نیست و به مفهوم قید، سَبْک اثر و نوع تأکید نویسنده بستگی دارد. 🔻با این حال، معمولاً: ❶. قیدهای زمان و مکان و تأکید و نفی، در آغاز جمله می آیند. ❷. قیدهای حالت و چگونگی، پیش از فعل قرار می گیرند. ❸. قیدهایی که کلمه ای جز فعل را توضیح و تقیید می بخشند، پیش از همان کلمه می نشینند. ❹. قیدهای مرکّب و گروه های قیدی، در آغاز جمله می آیند. 🔻قید زمان، در آغاز جمله: ▫️#در_آغاز_نهضت، شعارهای عاشورایی نقشی مؤثّر داشتند. 🔻قید حالت، پیش از فعل: ▫️حماسه کربلا را باید #عاشقانه تحلیل کرد. 🔻قید توضیح دهنده مُسند، پیش از مُسند: ▫️رمز پیروزی امام حسین (علیه السلام) برای حکیمان #کاملاً آشکار است. 🔻قید مرکّب، در آغاز جمله: ▫️#نزد_همه_حق_جویان، اعتبار حُرّ به معرفت او است. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۳. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ صفت ها را به دقّت به کار بریم. 🔺در زبان پارسی نیز صفت های حالیه، مشبّهه، مبالغه و مطلق یافت می شوند. 🔻مخصوصاً هنگام ترجمه آیات وروایات، به این ساخت های متفاوت باید عنایت داشت: ✦ صفت حالیه (گذران است) 👈بُن مضارع + ان ▫️مثال: جویان. ✦ صفت مشبّهه (پایدار است) 👈بُن مضارع + ا ▫️مثال: جویا. ✦ صفت مبالغه (فراوان است) 👈بُن ماضی یا اسم + ار/ گار/ گر/ کار ▫️مثال: جُستگر ـ جستجوگر ✦ صفت فاعلی مطلق 👈بُن مضارع + نده ▫️مثال: جوینده. 📍چنانچه ساخت های سه گانه اوّل موجود نباشند، به ناچار در همان معانی نیز از ساخت چهارم استفاده می شود. ⬅️ از این رو، مثلاً برگردان صحیح عبارت «اللّه سَمیعٌ عَلیمٌ» چنین است: ✔️ خداوند شنوای دانا است. ⚛ این قسمت، کمی فوق تخصصی بود🤦‍♂ مگه نه!؟ ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۳ و ۱۰۴. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ «صفت برترین» را درست به کار بریم. 🔺بسیاری از نویسندگان «صفت برترین» (صفت عالی) را نادرست به کار می برند. 🔻باید عنایت کنیم که صفت برترین، موصوفِ خود را نسبت به همه موصوف های هم شمار در داشتن وصفی ممتاز می سازد و معنا و کاربرد آن در سه الگوی زیر سامان می یابد: ✦ معنای مفرد 👈صفت برترین کسره دار + موصوف جمع ▫️مثال: پاکبازترینِ شهیدان ✦ معنای مفرد 👈صفت برترین ساکن + موصوف مفرد ▫️مثال: پاکبازترینْ شهید ✦ معنای جمع👈صفت برترین ساکن + موصوف جمع ▫️مثال: پاکبازترینْ شهیدان ⬅️ بنابراین، جمله زیر نادرست است؛ زیرا با آن که نهادش جمع است، دارای الگوی اوّل است که معنای مفرد دارد: ❌معروف ترینِ شاگردانِ شیخ مفید، سیّد مرتضی و سیّد رضی و شیخ طوسی بوده اند. ✔️معروف ترینْ شاگردانِ شیخ مفید، سیّد مرتضی وسیّد رضی و شیخ طوسی بوده اند. 📍البتّه وجه اخیر هنگامی صحیح است که هر سه موصوف از حیث معروفیت در یک رتبه باشند و نسبت به دیگران برتر به شمار آیند. امّا اگر این هم رتبگی حاصل نباشد، باید نوشت: ✔️ شاگردانِ معروف تر شیخ مفید، …. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۴. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

✦ ⚛️ ضمیر را به جا و مناسب بياوريم. 🔺از راه های ایجاز، بهره گیری مناسب از ضمیر است. 🔻هرگاه اسمی تکرار گردد، در حالی که ضمیر بتواند جایگزین آن شود، جمله آسیب می بیند. ▫️در مثال زیر، اگر به جای «بنا» ی دوم، ضمیر اشاره «آن» بیاید، مناسب تر است: در این بنا، کتیبه ای وجود ندارد که بتواند تاریخ ساخت بنا را مشخّص سازد. ▫️در دو مثال زیر، می بینید که ضمیر نامناسب چگونه به جمله لطمه زده است: ❌ از تو می خواهیم که ما را در دولت مَهدی، در زمره خوانندگان به سوی اطاعت تو قرار دهی! ✔️ از تو می خواهیم که ما را در دولت مهدی، در زمره خوانندگان به سوی اطاعت خود قرار دهی! ❌دشمنان انقلاب اسلامی در تبلیغ اسلامِ همسو با منافع آنان می کوشند. ✔️دشمنان انقلاب اسلامی در تبلیغ اسلامِ همسو با منافع خود می کوشند. ✍️ حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۱۰۴ و ۱۰۵. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی ╭┅───🦋────┅╮ @pajohesh_esfahan ╰┅─────🦋──┅╯

❥؛ 🥏 برای زیباتر نوشتن: از «جمله‌های پیوسته» پرهیز کنیم. 🔻با آن که از جمله‌های بلند و چند سطری باید پرهیز کرد، به جمله‌های کوتاهِ دبستانی و شکسته نیز نباید روی آورد. 🔺 کنار هم چیدن چنین جمله‌هایی که «جمله‌های پیوسته» نام دارند، نوشته را خام و سبک جلوه می‌دهد. ❌ به این جملات توجه کنید: قرآن راهنمای بشر است. نور قرآن بر همه عالم می‌تابد. اگر قرآن نبود، جهان تیره بود. ✔️ شکل مناسب جمله: قرآن راهنمای بشر و نورگستر جهان است و اگر نبود، جهان تیره می‌شد. 🔅 حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۷۸. #غلط_ننویسیم #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ┗━━━❥❥••┈┈•━━┛

✦؛ 🔘 برای زیباتر نوشتن: بدون قرینه قسمتی از جمله را حذف نکنیم! 💠 هر جمله دارای ارکان (بخش‌های اصلی) و اجزا (بخش‌های کامل‌کننده) است. این ارکان و اجزا هرگز نباید از جمله حذف شوند؛ مگر آن که، قرینه‌ای بر حذف آنها دلالت کند و جای خالی‌شان را پُر کند. جمله‌ای که دارای رکن یا جزء حذف شده بدون قرینه باشد، نامتعادل است. ⚜️ مانند این جمله: ❌ این بنا در سده پنجم ترمیم، اما در پی زلزله‌ای سخت فرو ریخت. رکن حذف شده (بدون قرینه): فعلِ «شد» در «ترمیم شد». ✅ شکل درستِ همان جمله چنین است: این بنا در سده پنجم ترمیم، اما در پی زلزله ای سخت ویران شد. 🔅حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص ۷۸ و۷۹. #غلط_ننویسیم #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ••✦•┈┈┈••❅✾❅••┈┈┈•✦••

♤ 🥏 اینَک / اکنون این دو واژه را معمولاً به جای یکدیگر به کار می‌برند؛ ولی، این دو مترادف نیستند و معنی و نحوه کاربرد آنها در جمله تفاوت دارد.🤔 «اینَک»، کلمه‌ای است برای اشاره به شیء یا شخص حاضرِ نزدیک (برای اشاره به شیء یا شخص دور «آنَک» گفته می‌شود). 👇 1️⃣ معمولاً در جمله بی‌فعل به کار می‌رود؛ زیرا خود معنای فعلی دارد (تقریباً معادل «این است آن»). ⚜️ مانند: «اگر راه رسول (صلی الله علیه و آله) می‌روی اینک راه، و اگر بر هوای خویش می‌روی اینک هاوین جهنم» (منتخب سراج السائرین، ص۱۱۸). 2️⃣ در جمله، همراه فعل نیز به کار می‌رود و همین جاست که معنایش به معنای «اکنون» نزدیک می‌شود بی‌آنکه با آن یکسان شود. ⚜️ مانند: «حاجب محمد گفت: اینک عمید خراسان می‌آید» (اسرار التوحید، ص۸۹). یعنی: "این کسی که در حال آمدن است، عمید خراسان است" 🥏 پس واژه های اینَک و اکنون، هم معنا نیستند و باید در جایگاه صحیح از آن استفاده کرد. 🔅 نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۹۳، ص۵۲. #درست_نویسی #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ┗━━━❥❥••┈┈•━━━┛

✦؛ 🔘 آنچه / آنچه که ❓ بهتر است چگونه بنویسیم ❓ 💠 پس از «آنچه» نیازی به استعمال «که» نیست و در متون معتبر فارسی «که» همراه «آنچه» به کار نرفته است. ⚜️ مثال: «آنچه کنی و آنچه نکنی و آنچه گویی و آنچه نگویی باید که همه به فرمان باشد» (مکاتیب فارسی غزالی، ۹۷) 💠 در قدیم حتی از استعمال «را» پس از «آنچه» پرهیز داشته‌اند. ⚜️ مثال: «آنچه با خود برده بودم دزدان در راه هندوستان از من بِستدند» (سیاست‌نامه، ۱۲۵ 🔅 نجفی، ابوالحسن، غلط ننویسیم: فرهنگ دشواری های زبان فارسی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۱، ص ۹. #غلط_ننویسیم #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ✾࿐ᭂ༅•❥‌*‌ೃ‌༄‌ ‌❥•༅ᭂ࿐✾

✦؛ 🔘 برای زیباتر نوشتن: از «جمله فرعی»، زیاد استفاده نکنیم! 💠 استفاده زیاد از جمله فرعی سبب می‌شود که خواننده نتواند سیر طبیعی نوشته را پی گیرد و سردرگم شود! 💠 مناسب است که جمله‌های فرعی به صورت مستقل درآیند و در جای خود قرار گیرند. 💠 در جایی که نمی توان جمله فرعی را به صورت مستقل آورد، باید تا حدّ امکان آن را خلاصه کرد. ⚜️ مثلاً در جمله زیر، باید جمله فرعی را به شکل مستقل آورد تا جمله اصلی، طولانی و نامفهوم نشود: ❌ سخن یکی از استادان الهیات مؤسسه سنت گابریل، که طی آن بر این حقیقت اعتراف کرده که عقل‌گرایی به مفهوم طرد دین پدیده‌ای است غربی و عامل عمده آن ضعف آیین مسیحیت در پاسخ‌گویی به نیازهای حقوقی بشر بوده است، گواه صدق ادعای ما است.🥴 😤 ✅ گواه صدق ادعای ما، سخن یکی از استادان الهیات مؤسسه سنت گابریل است. او اعتراف کرده که عقل‌گرایی، به مفهوم طرد دین، پدیده‌ای است غربی که عامل عمده آن، ضعف آیین مسیحیت در پاسخ‌گویی به نیازهای حقوقی بشر بوده است.👌👏 🔅 حسینی (ژرفا)، ابوالقاسم، بر بال قلم: چهل درس در قلمرو ادب پارسی و آیین نگارش، قم، انتشارات ظفر، ۱۳۸۰، ص۷۸. پ.ن: چون این قاعده ی نگارشی، از این کتاب 👆 برداشت شده، دقیقا همان مثال کتاب آورده شده!! وگرنه میشد مثال های بهتری زد!! #غلط_ننویسیم #درست_بنویسیم #قواعد_درست_نویسی @pajohesh_esfahan ✾࿐ᭂ༅•❥‌*‌ೃ‌༄‌ ‌❥•༅ᭂ࿐✾

‌ #نکات_کاربردی_پژوهش 🔴 در سال های اخیر بی اعتنایی به حشو و اضافات در نوشتارهای علمی بسیار به چشم می خوره! ❌ حشوهای زاید در قلم، تقریبا به یک درد بی درمان تبدیل شده و مانند علف های هرز مزرعه‌ی قلم رو احاطه کرده اند و ما تقریبا در تمام اجزای نوشتارها حشو رو می بینیم. 🤔 ⭕️ من قبلا راجع به حشو و اضافه پست های متعددی در کانال کار کرده ام که هم می تونید اون ها رو با هشتگ #حشو_اضافه مجددا مطالعه کنید؛ هم می تونید از 👈 این پست هایپرلینک پست ها رو ببینید. ⭕️ الان در این پست می خوام خیلی خلاصه بهتون بگم حشو یعنی: 👇 ❶ افراط در علائم نگارشی ❷ تعدد عطف بین دو یا چند صفت به بهانه عطف تفسیری ❸ عبارت هایی که به صورت تکیه کلام و از روی عادت به کار می روند. ❹ تکرار لفظی و معنوی و افزودن بندهای لغو و بی مصرف 👈 این عیب بیش از همه در گفتار به چشم می خوره!😬 🚫 به قول یکی از اساتید، آوردن حشو و اضافه در نوشتارهای علمی خصوصا رساله، پایان نامه و مقاله مانند گناه کبیره هست. 😉 🥷 😅 لذا اگر فرصت کردید پست های #حشو_اضافه رو مطالعه بفرمایید؛ که هم برای اطلاعات عمومی تون خوب هست، هم برای پرهیز از به کار گیری اون ها در نوشتارهای علمی به کارتون میاد👌 #حشو_اضافه #قواعد_درست_نویسی #آشنایی_با_مهارت_پژوهشگری @pajohesh_esfahan ⊰᯽⊱┈──❊╌──⊰᯽⊱