✔️کتاب‌های انتقادی درباره اسلام و تشیع و ...🔻 🔸حسن انصاری 🔹بعید می‌دانم کسی اهل اینترنت و کتاب باشد و تاکنون دهها سایت حاوی کتاب های قابل دانلود درباره اسلام و تشیع با مضامین انتقادی را ندیده باشد. بسیاری از این کتاب ها را که برخی کتاب های ضاله می خوانندشان و برخی کتاب های ممنوعه یک ویژگی مشترک دارند: این قبیل کتاب ها اگر هر نوع ارزشی را بتوان برای برخی از‌ آنها قائل شد مثلا شجاعت در بیان و یا جنبه های ادبی و فلان و بهمان اما تقریبا همگیشان این ویژگی مشترک را دارند که کتاب هایی اند که عالمانه نوشته نشده اند. 🔹محتوای این کتاب ها در بسیاری از موارد از بی اطلاعی نویسندگانشان و در برخی موارد دیگر دست کم از عدم وجود تخصص لازم در حوزه های تاریخ و مذهب و کتاب و ادبیات اسلامی حکایت دارند. تا آنجا که من دیده ام این نویسندگان که در غالب موارد معلوم نیست کجا تحصیل کرده اند و سابقه دانشگاهی و علمیشان چیست و بر پایه چه سطحی از دانش و آشنایی با زبان های مورد نیاز دست به قلم شده اند چنین می نماید که دورادور چیزهایی شنیده اند و یا تکه و پاره و اینجا و‌آنجا مطالبی خوانده اند و بعد به حساب خود درباره حقیقت اسلام و تشیع به کشفیاتی دست یافته و بر خود لازم می بینند که خلقی را از "جهالت" دیانت ورزی برهانند. 🔹نیک که بنگرید می بینید بیشتر این نویسندگان مقلد وار یکی دو کتاب اسلامشناسان غربی را ناقص و بدون در نظر گرفتن مقدمات خوانده اند و بعد گمان برده اند که این سخنان دیگر وحی الهی است و چون و چرا ندارد و اجماعی است و نظر همه متخصصان فن است. باید به این جماعت گفت: حفظت شیئا و غابت عنک اشیاء. سنت اسلام شناسی در غرب تنوع دارد و تاریخنگاری ساحت جزمی گرایی نیست. 🔹سنت اسلامشناسی سنت نقد و اصلاح مستمر است و همه جور متاعی هم در آن یافت می شود و بسیاری از آنچه شما بدان استنادی ناقص کرده اید بارها و بارها از سوی دانشمندانی دیگر در همین سنت مورد انتقادهای جدی قرار گرفته است. به هرحال وصله و پینه کردن مطالبی ناقص و بدون مقدمات لازم در بحث ها و بدون داشتن تخصص مورد نیاز برای مطالعه تاریخ و ادبیات دینی نتیجه اش می شود این چنین کتاب هایی با عناوین چشم خیره کن و دهان پر کن و البته بی محتوا. طبیعی است که هرگونه نقدی لازمه اش تخصص لازم و در فضای گفتگویی خردمندانه و بی تعصب است. چیزی که متأسفانه غالب این نوع کتاب ها تا آنجا که من دیده ام فاقد آنند. 🔹آنچه بسیاری از این نوع نویسندگان کتاب های به اصطلاح ممنوعه درباره اسلام و تشیع دست کم تاکنون نوشته اند از نقطه نظر علمی حائز هیچ اهمیتی نیست. این حکمی است که می توانم به عنوان یک متخصص در رشته تاریخ و اندیشه دینی دست کم درباره آنچه از این نوع کتاب ها تاکنون خوانده ام با اطمینان خاطر بگویم. 🔹مطالعه نوشته ها و تحقیقات تاریخی سنت های اسلامشناسی در غرب راه و رسم خودش را دارد و این شیوه ای نیست که گویا نویسندگان کتاب هایی که بدانها اشاره کردم با آن آشنا باشند. این نوع نوشته ها ممکن است خواننده ناآشنا را مدتی درگیر خود کند اما روشن است که اهل علم به این قبیل نوشته ها اعتنایی ندارند و این است سبب اینکه معمولا هم مورد انتقاد و ردیه نویسی قرار نمی گیرند. در واقع به چیزی گرفته نمی شوند و حق هم همین است. @namehayehawzavi

🔆 عاشورا وراهبرد چندلایه أ)پنج نظریه درباره عاشورا -دفاع ازخود وحفظ جان -امربه معروف ونهی ازمنکر -براندازی خلافت وتشکیل حکومت -شهادت وجانفشانی -اجرای برنامه الهی ...ادامه دارد 🖋دکترمحمدتقی سبحانی

✅فایل های صونی پیش همایش تصوف زمان: پنج شنبه 1397/2/20 مکان: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی http://pc.cd/qUhctalK @philtheo

یست و یکمین نشست از سلسه نشست های چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با موضوع توسعه عرفان در چشم انداز چهل ساله انقلاب اسلامی پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

⚡️یکی از عبادت‌های صوفیان رقص است ⚡️یکی از مشکلات ما کتاب مثنوی مولوی است ⚡️یک نفر از صوفیان به جبهه نرفته است تا شهید شود ✔️آیت‌الله نوری همدانی در دیدار مسئولین همایش تصوف شاخصه ها و نقدها🔻 🔹امام خمینی (ره) و آیت الله شاه آبادی از عرفای بزرگ ما هستند، ولی صوفیان سعی کردند که خود را از عرفا معرفی کنند، صوفیان چهره سازی کردند و شخصیت‌های خود را با چهره بسیار درخشان نشان داده‌اند. 🔹به چه دلیل از حسن بصری، شقیق بلخی، معروف کرخی، بایزید بسطامی و جنید بغدادی با این عظمت یاد شده است؟ این چهره سازی به اندازه‌ای حیله گرانه بوده که برخی از بزرگان ما مانند مقدس اردبیلی را در شمار چهره‌های بزرگان خود قرار داده اند یا مثلا اویس قرنی را جزو بزرگان صوفیه ذکر کرده‌اند. 🔹تمام خصوصیاتی که ما برای ائمه خود قائل هستیم که ائمه (ع) طی الارض داشته و در جمادات و نباتات و حیوانات تسلط دارند را این‌ها در چهره سازی‌هایی که کرده اند، برای صوفیان بیان کرده و عظمتی که ما منحصر در اهل بیت می‌دانیم را برای بزرگان خود حراج کردند. 🔹بنده لازم دانستم که به سراغ کلمات آن‌ها بروم و در کتابی مانند تذکرة الاولیاء که از کتب معتبر صوفی است، کلماتی از صوفیان نقل می‌کنند که از روایات ما است و آن را سرقت کرده اند و آن را به نام خود جا زده اند. 🔹یکی دیگر از مشکلات ما کتاب مثنوی مولوی است مولوی یک صوفی سنی وحدت وجودی بوده و از طرفی هم این کتاب از لحاظ ذوق شعری در حد بالایی قرار دارد و صوفیه معتقدند در هر دوره یک قطب و مرشد وجود دارد و به جای ائمه علیهم السلام به اقطاب و مشایخ خودشان مراجعه می‌کنند. مولوی امامت را امامت نوعی می‌داند، اما ما شیعیان امامت را شخصی می‌دانیم که همان ۱۲ امامی است که اصل و نسب این بزرگواران مشخص است. 🔹یکی از کتاب‌های مهم ما حدیقه الشیعه مقدس اردبیلی است، این کتاب به جنگ صوفیه آمده است، زیرا در زمان صفویه تصوف را رونق می‌دادند و سلاطین صفویه فرزندان شاه صفی هستند که قبرش هم در اردبیل است بنا بر این صفویان به صوفیه علاقه داشتند و در آن زمان علمای بزرگ ما مانند مقدس اردبیلی سعی می‌کردند در برابر آنان بایستند. 🔹یکی از عبادت‌های صوفیان رقص است و در مساجد می‌رقصیدند وقتی دیدند که این اعمال در مسجد با واکنش مردم مواجه می‌شود خانقاه ساختند و برای خود مراسم خود را برگزار می‌کنند. 🔹یک نفر از صوفیان به جبهه نرفته است تا شهید شود، این همه روایات و آیاتی که در بحث جهاد است را کنار گذاشته اند و فقط نشسته و مثنوی می‌خوانند و سرشان را تکان می‌دهند و می‌رقصند و اسم خود را صوفی گذاشته اند. 🔹صوفیان انحرافات زیادی ایجاد کرده اند، من مطالب زیادی از لحاظ فقه و روایات در رد صوفیان نوشته ام، ولی بنا بر مصالحی آن را منتشر نکرده‌ام و این مطالب را در اختیار برگزارکنندگان این همایش می‌گذارم تا منتشر کنند. 🔹یکی دیگر از مشکلات را بزرگداشت شمس تبریزی است باید همه کتاب مولوی را مطالعه کرد. چهار تا شعر می‌خوانند و میگویند چقدر عالی گفته است، خوب این اشعار از نظر ذوقی خیلی خوب است، اما اگر این کتاب را تا آخر بخوانید متوجه می‌شوید که مولوی یک صوفی سنی است و لغزش‌های فراوانی دارد و مولوی حضرت ابوطالب علیه السلام را مشرک می‌داند. @namehayehawzavi

◾️توضیحات حجت الاسلام والمسلمین سبحانی درباره برگزاری همایش ملی تصوف 🔺رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی: هدف اصلی همایش “تصوف”، نگاه علمی و انتقادی است/ لزوم همفکری جمعی حوزویان برای مقابله با جریان های انحرافی 🔺به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی سبحانی، دبیر علمی همایش تصوف شاخصه ها و نقدها در دیدار با آیت الله نوری همدانی که در دفتر ایشان برگزار شد، با تسلیت ایام محرم حسینی اظهار داشت: دفترتبلیغات اسلامی در طول سال های گذشته یکی از محورهای فعالیت خود را بحث فرقه های انحرافی در کشور قرارداده است. 🔺وی با اشاره به حساسیت بحث تصوف و فرقه های انحرافی دیگر، بر لزوم ورود و همفکری جمعی حوزویان در این زمینه تأکید کرد و افزود: در خصوص تصوف در حدود سه سال پیش کارگروهی از اساتید این رشته تشکیل شد و با جمع آوری اطلاعات و تحقیق پیرامون این موضوع، تلاش گردید تا کار منظمی در این زمینه انجام پذیرد. 🔺 عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به برقراری ارتباط با مسؤولان ذیربط اظهار داشت : اولین کاری که انجام شد رصد این فرقه ها در کشور بود که به دلیل پراکندگی جغرافیایی شاخه های صوفیانه حتی مسؤولان کشور هم به جزئیات این فرقه ها دسترسی کافی را نداشتند؛ زیرا ابعاد علمی و تخصصی فرقه‌ها غالبا از دیده ها پنهان می ماند. وی اشاره کرد که با هماهنگی و همکاری متخصصان توانستیم ابعاد مختلف این فرقه ها و گرایش های آنها را در سطح کشور به طور کامل شناسایی کنیم. 🔺وی افزود: در کنار شناسایی فرقه های صوفی در کشور، یک کار تحقیقاتی برای شناساندن دقیق تر عقاید و آداب این فرقه ها به بدنه حوزه و دانشگاه انجام شد. 🔺حجت الاسلام والمسلمین سبحانی با بیان اینکه در گذشته اطلاعات خوبی در بین اساتید و فضلا وجود داشت ولی متأسفانه نسل جوان حوزه اطلاعات محدودی از صوفیه دارند و از این رو، آسیب‌ها و‌ انحرافات آنها از دید نسل جوان کشور پنهان مانده است، افزود: این فرقه ها غالبا با عوام فریبی سعی می کنند خود را به عناوین و ادعاهای دروغین جا بیندازند و برخی ها هم فریب سخنان آنان را می خورند و شبهه پیدا می کنند. 🔺 وی گفت: اطلاعاتی که ما داریم در شهرهایی مانند تهران، کرج و حتی در شهر های دور افتاده اینان به بهانه های مختلف سعی دارند که حلقه های صوفیانه خود را تشکیل دهند و مردم ساده دل را به خود جذب کنند؛ یکی از حیله هایی که به کار می برند استفاده از نام بزرگان اهل عرفان و معنویت ما است که به این وسیله جوانان را فریب می دهند. 🔺 رئیس قطب تعمیق ایمان و باورهای دینی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم اظهار داشت: این کارگروه تصمیم گرفت که با برنامه ریزی منظم، ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی این فرقه ها را نشان دهد و همایشی را فراخوان داده ایم و با همکاری مؤسسات مختلف این همایش با عنوان «تصوف؛ شاخصه ها و نقد ها» تصویب شد و به صورت رسمی در وزارت علوم ثبت گردید. 🔺 وی اظهارداشت: حدود ۳۲۰ چکیده به این همایش آمده و از بین حدود ۲۰۰ مقاله ارسالی که ارزیابی شد، حدود 55 مقاله علمی را به عنوان آثار برتر گزینش کرده ایم که قرار است در این همایش ارائه شود. 🔺 عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که این همایش در ۱۹ مهرماه ۹۷ برگزار می شود، گفت: هدف اصلی ما نگاه علمی و انتقادی به پدیده صوفی‌گرائی است و در مقابل متأسفانه کسانی با نام برخی از اهل ادب ما در کشور همایش هایی را برگزار می کنند و در لا‌به‌لا‌ی آن، آیین و آداب انحرافی و خرافی را تبلیغ می کنند. وی در پایان ضمن تشکر از همه کسانی که از این حرکت حمایت کرده اند، اظهار امیدواری کرد که با پشتیبانی مراجع عظام تقلید این فعالیت‌ها از عمق و گسترش بیش‌تری برخوردار شود. . ➕ http://tasavvof.com/2353/توضیحات-رئیس-همایش-تصوف-درباره-این-هما.html

مسئول دبیرخانه اجرایی همایش ملی تصوف در گفت‌وگو با پایگاه اینترنتی پژوهشکده فلسفه و کلام؛ گفت: همایش تصوف، شاخصه ها و نقدها با استقبال خوب اندیشمندان دینی مواجه شده است و همایش در روز پنج شنبه 19 مهر برگزار خواهد شد. قبل از برگزاری همایش، اساتید و دست‌اندرکاران همایش «تصوف؛شاخصه‌ها و نقدها» دیدار با مراجع معظم تقلید، را در برنامه خود قرار دادند که تاکنون دیدار با آیات عظام نوری همدانی،مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی انجام شده و در روزهای آینده دیدار با دیگر مراجع تقلید نیز انجام خواهد شد. مراجع عظام تقلید ضمن استقبال از این حرکت علمی، رهنودهای ارزنده ای را بیان کردند که فعالیت همایش بر اساس این رهنمودها تنظیم خواهد شد. متن بیانات آیت الله نوری همدانی را در لینک زیر مشاهده می کنید: http://tasavvof.com/2344/دیدار-اساتید-و-دست‌اندرکاران-همایش-تص.html مشروح بیانات حضرات آیات مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی نیز در روزهای آتی بر روی سایت رسمی همایش به آدرس tasavvof.com بارگزاری خواهد شد. مسئول دبیرخانه اجرایی همایش در مورد ارسال مقالات گفت: کارگروه همایش تصوف با برنامه ریزی منظم، ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی این فرقه ها را بررسی کرده و داوری های دقیقی بر روی مقالات ارسالی نیز انجام شده است. حدود ۳۲۰ چکیده به این همایش آمده و از میان حدود ۲6۰ مقاله ارسالی که ارزیابی شده، 55 مقاله علمی به عنوان آثار برتر گزینش شده و در همایش ارائه خواهد شد. هدف از برگزاری همایش تصوف، نگاهی علمی و انتقادی به این پدیده است. #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #همایش_تصوف https://eitaa.com/philtheo

به مناسبت برگزاری نخستین «همایش ملی تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها» در ۱۹ مهرماه ۹۷، از سوی رئیس همایش استاد محمد تقی سبحانی، مقدمه ای بر ویژه نامه همایش نگاشته شده که به دلیل اهمیت مطالب آن، در این جا بازنشر می یابد. در این نوشتار کوتاه، با مروری به تاریخ تصوف، به مهم‌ترین شاخصه‌ها و آسیب‌های صوفیه اشاره شده و چارچوبی برای تحلیل کلان تصوف به دست می دهد. #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #همایش_تصوف #محمد_تقی_سبحانی https://eitaa.com/philtheo

✅✅قسمت اول تصوف از قرن دوم‌ به تدریج در محیط اسلامی پا گرفت و پرورده شد و در سده های میانی به یکی از عوامل مهم اثرگذار در حوزه فرهنگی و اجتماعی بدل گشت و تا به امروز در شرق و غرب جهان اسلام با نام‌ها و نشان‌های مختلف به حیات خویش ادامه می‌دهد. این تصویر کلی هر چند روایت صادقی از هویت تاریخی تصوف است ولی هرگز گویای حقائق پیدا و پنهان صوفیه نیست و بدین سادگی نمی توان از ابعادِ تو‌درتو و آدابِ و آیین پیچ در پیچ آن پرده برداشت. اهمیت و دشواری شناخت تصوف و پاره های هویتی و معرفتی آن نیز از همین پراکندگی و پیچیدگی‌ها بر‌می آید. صوفیان همواره خود را فرامذهبی و فراآیینی دانسته اند و هر گونه خاستگاه بیرونی و ریشه معرفتی و تاریخی را برای خویش انکار کرده اند. همین ویژگی به تصوف فرصت داده است تا به رنگ هر مذهب فکری و فقهی درآید و خود را در هر آیینی به همان آهنگ ساز کند. از این روست که صوفی در لباس اشعری، حنبلی، شیعی و معتزلی به یکسان ظاهر می‌ شود و با گبر و مسلمانی کنار می‌آید و سنت و مدرنیته را به یکسان پذیرا می شود. درویشان البته این همرنگی و همزبانی با هر فرقه و طائفه را مذهب عاشقی می‌‌دانند که از هر مذهب جداست و از این رو، جنگ هفتاد و دو ملت را عذر می نهند. با این حال، صوفیان تقریبا از همان آغاز، حساب خود را از سایر مسلمانان جدا ساختند و با برتربینیِ راه و رسم خویش، برای خود حلقه های خاص برگزیدند و تکایا و خانقاه‌ها ساختند. این خودگروی و انزواجوئی از خلق، کار متصوفه را به فرقه گرائی کشاند و برخلاف ادعای نخستین، مذهب عشق به ستیزه جوئی با فقیهان و متکلمان درآمد و حتی دامنه نابردباری آنان به سایر فرقه های صوفیان کشانده شد و رسم طرد و تکفیر به میانه مدعیان صفا و مروت در یک فرقه واحد نیز رسید. این واگرائی‌ها زمانی پر رنگ‌تر و پیچیده‌تر گشت که طریقت‌های صوفیه با جعل سلسله انساب و موروثی کردن خرقه ارشاد، راه حقانیت را بر دیگر صوفیان بستند و هر گروه با انحصار‌گرائی و با اعتبار بخشی به راه و رسم خود، سلوک معنوی را به دالانی برای قطب‌پرستی و سرسپاری به مرشد و شیخ بدل ساخت. درون‌گرائی و باطن‌گروی در مسلک درویشان، باب کرامت سازی و خرافه اندازی را بازگذاشت و با بالا گرفتن ادعای مقامات در میان بزرگان صوفی، ژنده‌پوشی و دستگاه ساده صوفیانِ نخستین کم‌کم جای خود را به اشرافیت معنوی و سلسله مراتب مریدان و سالکان سپرد. اعتقاد به شهود شخصی به عنوان تنها راه دریافت حقیقت -آن هم شهود شیخ و قطب طریقت- در کنار انکار عقل و شریعت ، راه را بر خیال افسارگسیخته و تمایلات رهای بشری گشود و تصوف به دامنی برای پرورش و پرواز وهم در دنیای بی انتها و بی سنجه ذوق و ذهن‌ ‌بدل گشت. با ورود عنصر اندیشه‌ورزی به فضای وهم‌آلود صوفیانه، هر چند دامن خیال، اندکی برچیده شد، اما همزمان، راه خِرد در هزارتوی انگاره‌های نوستالوژیک هنری و ادبی گم شد و به تدریج عقل نیز در کمند تخیلات بی‌مهار اهل دل گرفتار آمد. به این ترتیب، داستان شطح‌گوئی و تناقض‌پردازی که روزگاری به حلقه مشایخ و مریدان محدود بود، در دوره میانه، با چاشنی تفلسف، به یک چالش جدی بدل گشت و مغزهای بزرگان تصوف را قرنها به کار عقلانی‌سازی مفاهیم پارادوکسیکال کشاند و صوفیان قلندری و ملامتی را در قید و بند داده های فلسفی گرفتار ساخت. البته چهره چندگانه تصوف به همین جا ختم ‌نمی شود: چنان که گفتیم، تصوف در هر مذهب و مأوآ که جای گرفت، سیرت خود را در آن گذاشت و صورت از آن بازگرفت. همین صورت‌ها و سیرت‌های در هم تنیده است که کار شناخت تصوف را دشوارتر و راه بازشناسی هویت آن را از آموزه‌های اصیل دینی با سختی مواجه می سازد. وقتی که تصوف با تشبیه حنبلی و جبر اشعری و تنزیه اعتزالی و ولایت شیعی گره می خورد و خود را در شبه قاره با حنفی‌گری و سلفی پیشگی، و در ایران با تشیع قلندری، و در عراق با صابئی ‌گری و ایزدی‌گرائی، و در ترکیه با فرقه‌های غالیانه و علی اللهی و در شمال آفریقا با مسجد و مدرسه پیوند می‌زند، روشن است که کار یک پژوهشگر تصوف با چه تنگناهائی مواجه می شود و در این میدان آشفته، تکلیف یک ناظر ناوارد پیشاپیش روشن است. فرقه های صوفی با دنیای سیاست نیز یکدست و یک‌ساز نبوده اند و بسته به شرایط و زمینه ها، واکنش‌های مختلفی از خود بروز داده‌اند؛ در حالی که بیشتر صوفیان با سیاست میانه ای نداشته و یا با قدرت‌های زمان همراهی می کردند، گروه‌هائی هم بوده اند که در راه حق‌طلبی و آزادی‌خواهی تلاش و مجاهدت داشتند. #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #همایش_تصوف #محمد_تقی_سبحانی https://eitaa.com/philtheo

تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها ✅✅✅✅قسمت دوم ماجرای صوفیه و سیاست اما در دوران معاصر بسی پیچیده تر و‌حیرت‌انگیزتر است. در حالی که فرقه های صوفیه در ایران و برخی کشورهای همجوار به عشق‌بازی با حکومت‌های فاسد و دولت‌های استعماری سرگرم بودند و یا دست کم سر به گریبان خویش داشتند، برخی حرکت‌های صوفیانه در شمال آفریقا قدم در راه استقلال و آزادگی از یوغ طاغیان و اشغالگران گذاشتند. این ناهمگونی و ناپایداری در مواضع سیاسی، قبل از هر چیز ریشه در رویکرد انفعالی و منطق انزواجویانه تصوف دارد. صوفیان برخلاف سنت پیامبران، معنویت را در زاویه و دیر جسته‌اند و سلوک در درون را با حضور در حیات اجتماعی در تنافی دیده ‌اند. خلاصه آن که تصوف را هم به دلیل آسیب‌ها و آرایه‌ها و هم به سبب واقعیت‌ها و فرصت‌ها نمی توان نادیده گرفت و از سوی دیگر، شناخت این پیکره پراکنده و چهره‌ چندگون هم بدون مطالعات دقیق نظری و میدانی به فرجام نیک نمی‌رسد. از این رو، کارگروه تصوف (در دفتر تبلیغات اسلامی) که اساتید و محققان تصوف‌پژوه چندی را در خود جای داده است، تصمیم بر آن گرفت که با پی ریزی سلسله همایش‌ها و نشست‌های تخصصی، به ادبیات علمی در این زمینه دامن زند. نخستین همایش تصوف شناسی انتقادی، با عنوان «تصوف؛ شاخصه ها و نقدها»، به دنبال فراخوان اندیشه‌ورانِ دردشناسی است که صبورانه و مخلصانه قدم در این راه نهند و با تولید ادبیات علمی در این خصوص، راه روشنی فراروی جامعه اسلامی ایران و به ویژه نسل جوان قرار دهند. در این راه عنایات اولیای الهی و توجهات حضرت ولی‌عصر(عج) را توشه راه خود می دانیم و همت اندیشمندان حوزه و دانشگاه را بزرگ‌ترین سرمایه در این راه بلند و مقدس می انگاریم. از همه عزیزانی که در ابعاد علمی و اجرائی، مسئولان این همایش را یاری رساندند، تشکر و قدردانی می کنیم و دست همکاری به سوی دیگر بزرگوارانی که با آثار و آرای خود ما را مدد می رسانند، دراز می کنیم. محمد تقی سبحانی رئیس همایش ملی تصوف؛ شاخصه‌ها و نقد‌ها #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #همایش_تصوف #محمد_تقی_سبحانی https://eitaa.com/philtheo

✨گزارشی از وضعیت برگزاری همایش ملی «تصوف؛شاخصه‌ها و نقدها» از زبان رئیس همایش در مصاحبه با خبرگزاری مهر: yon.ir/AAxiq| #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #همایش_تصوف #محمد_تقی_سبحانی https://eitaa.com/philtheo

🔵 خودتحریمی ممنوع ✍ مهراب صادق‌نیا ✅ من یک طلبه هستم، بیش از سی و سه سال است در این کسوت درس خوانده و تدریس کرده‌ام؛ با این حال، این تفکّر که تنها روحانیان، معلمان و مسئولان اخلاق در جامعه هستند را عمیقاً نادرست می‌دانم. ✅ اخلاق و چالش‌های اخلاقی در جوامع امروزی آن اندازه پیچیده و همه‌جانبه هستند که برای حلّ آن‌ها باید از برخی ادعاهای سنتی دست برداشت و از همه‌ی تجربه‌ی بشر بهره برد. این باورداشت که روحانیان با تکیّه بر متون و آموزش‌های دینی خود، می‌توانند به‌تنهایی و بدون نیاز به علوم تجربی، حالِ اخلاقی جامعه را خوب کنند، نتیجه‌ای جز عقب افتادگی و بی‌اخلاقی بیش‌تر ندارد. ✅ بهتر است قدری از تلاش و بودجه‌های هنگفتی که این سال‌ها صرف اسلامی سازی علوم می‌شود، به تعامل حوزه و علم برای حل مشکلات اخلاقی جامعه معطوف شود. برای حل مشکلات اخلاقی جامعه، چاره‌ای نیست جز این که از دانش‌هایی چون جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، علوم تربیتی، و انسان‌شناسی در کنار آموزه‌های دینی استفاده کرد. ۹۷/۷/۳ @sadeghniamehrab

✅بارگزاری ادامه درسگفتار اسفار جلد شش اسفار استاد حشمت پور http://yon.ir/yj4xo #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #درسگفتار_حشمت_پور https://eitaa.com/philtheo

#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #درسگفتار_حشمت_پور https://eitaa.com/philtheo

یست و یکمین نشست از سلسه نشست های چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با موضوع توسعه عرفان در چشم انداز چهل ساله انقلاب اسلامی پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

✅سیدیحیی یثربی عنوان کرد: ▶️پایان دوران انحصاری فلسفه/ فلسفه اسلامی نداریم! ✅استاد بازنشسته فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی و صاحب تفسیر روز می‌گوید: امروز دیگر فلسفه در انحصار عده‌ای نیست، باید به صحن مجلس بیاید و اصطلاح فلسفه اسلامی محصول کسانی است که آن را امری در انحصار خود می‌دانند. ادامه از سایت پژوهشکده مطالعه کنید. http://yon.ir/3DDav #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #گفتگو_های_علمی #سید_یحیی_یثربی https://eitaa.com/philtheo

✅نقد استاد رسول جعفریان به برگزاری همایش تصوف عطف به صحبت های دوست ما آقای واعظی در دفتر تبلیغات قم که شرحی از همایش تصوف در قم به یکی از علما داده بودند، عرض می کنم. دوستان عزیز! این که پژوهشی در باره تصوف یا هر مسأله دیگری بشود، تحقیقاتی صورت گیرد، آثاری از میراث آن، موافق و مخالف منتشر شود، مطلبی از جدای از این است که یک نهاد تبلیغی که کارش نهادینه کردن اخلاق دینی در جامعه است، به موضوعی بپردازد که بوی تفرقه و تشتت می دهد. سالهاست که این بنده خدا در باره منازعات صوفیه و فرق دیگر تحقیق می کنم و آخرین نمونه هم انتشار کتاب علم الهدی فرزند فیض کاشانی بود که دیدگاه های مهمی در باره صوفیه دارد، اما یادمان باشد که در اواخر دولت صفویه، با احساس تکلیف شماری از علما برای استوار کردن حق! دامنه منازعات مذهبی بالا گرفت و کار دست این دولت داد. در اوج فضاحت اقتصادی که دولت صفوی داشت، و هیچ طلا و نقره ای در کار نبود تا حقوقها پرداخت شود، و آنچه بود با عیار پایین و قلابی بود، علما ـ که هیچ وقت تشویق به کار اقتصادی نمی کنند و فقط به فکر ساختن تمدنی برای پایه احادیث بودند ـ به بهانه تصوف و فلسفه و... به جان یکدیگر افتادند، و دعوای شیعه و سنی، و صوفی و غیر صوفی، و فیلسوف و اخباری ها را جدی گرفتند و کردند آنچه کردند. این را بدانیم که ادبیات عرفانی و تصوف دست کم در زبان فارسی و در عمق جان ایرانی فراگیر بوده و هست، و وقتی شما به جان آن می افتید و با یک نهاد تبلیغی علم مخالفت با آن بر افراشته و علیه آن مقاومت می کنید، شمار زیادی را از خود می رانید. در اواخر صفوی، با آن هم ضعف اقتصادی، و آن هم دشمن، این منازعات همگرایی جامعه را سست کرد، و همه را تحریک به در پیش گرفتن روشی کرد که به واگرایی و تفرقه می رسید. ما امروز شرایط مشابهی از نظر اقتصادی و بی اعتمادی مردم داریم، و در چنین شرایطی نیازمند آن هستیم که همه انرژی مان را گرد هم جمع کنیم نه آن که در اوج بی اعتمادی ها در جامعه، ما هم بر طبل تفرقه بکوبیم. این توجیه از مدیر نخبه و فهمیده دفتر تبلیغات پسندیده نیست که تحت تأثیر برخی از جریانها تفرقه افکن، به اسم کار علمی، بر دامنه این اختلافات بیفزاید، و تازه با این قبیل مطالب توجیه هم بکند. اگر کسی دنبال تمدن اسلامی است، آن هم در دفتری که میز تمدن اسلامی درست شده [!] بهتر است از همه نیروها و توان ها و انرژیها استفاده کند، نه آن که در کشوری که صدها هزار نفر با تفکر عرفانی و ادبیات معطوف به آن نفس می کشند، در مرکز تبلیغات اسلامی در قم، مثلا به تشریح ابعاد انحرافی این قبیل جریانها بپردازد. این را بدانیم که با این قبیل کارها، تعصبات و اختلافات درون جامعه بیشتر شده (و لو یک گام] و تحریکات ناشی از آن هم بیشتر خواهد شد. تجربه نشان داده است که اگر آدم چیزی را باطل هم می داند، باید کم یادش کند تا از بین برود، نه آن که با طرح آن، دیگران را هم تحریک به مقابله کند، و آن وقت این ته بَساط حُسن را هم یک جا قپان کرده و دست دشمن دهد و از پس پانزده هزار قندهاری برنیامده اصفهان با این عظمت، کلا محو شود، بلایی که سر صفویه آمد. شکر خدا، با قدرتی که مجتهدین و مراجع در این زمان و دولت دارند، چه نیازی به این سر و صداها هست! @jafarian1964 #همایش_تصوف |#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی|#رسول_جعفریان https://eitaa.com/philtheo

🔺پاسخ استاد سبحانی به استاد جعفریان قبل از هرچیز باید به جناب جعفریان یادآور شوم که شما با ارجاع تاریخی به دولت صفوی و مشابه‌سازیِ شرایط کنونی با اواخر دوره صفویه، دقیقا دچار همان خطائی شدید که خود بارها در باب تحلیل های تاریخیِ سیاست‌پیشگان تذکر داده‌اید. اما در خصوص، آنچه در باب همایش تصوف، نوشتید: ۱.تعجب می کنم که شما چگونه میان یک کار علمی انتقادی با جنگ و ستیز‌های زبانی و فیزیکی تفاوت نمی گذارید و هر گونه نقد را بر تفرقه حمل می کنید؟ راستی اگر چنین است، جنابعالی با نوشته‌های سراسر انتقادی و غالبا اهانت آمیز خود که سالهاست به خُرد و کلان از فقیهان و فیلسوفان تا عالمان و‌مداحان به یکسان روا می دارید، خود یکی از اسباب تفرقه افکنی در جامعه ایران هستید! ای کاش شما هم به جای نوشته های پراکنده انتقادی در مورد آسیب‌های این عالمان و عملکرد آن گروه، یک نشست یا همایش علمی بر‌پا می ساختید تا معلوم‌شود که این مطالب شما تا چه اندازه از سوی جامعه علمی مورد حمایت قرار می گیرد؟ ۲.در خصوص آنچه در باب همایش نوشتید، حاضرم در یک جلسه علنی به گفت و گو با شما بنشینم تا معلوم شود که از وضعیت فرقه های صوفیه در ایران امروز، آگاهی چندانی ندارید و با قیاس‌های تاریخی، در مورد شرایط کنونی داوری می کنید. یکی از رسالت‌های این همایش و آثار و‌نمایشگاه‌هائی که در ادامه عرضه خواهد شد، آگاهی بخشی به همین دوستان کم‌آگاه است. ۳.پایه‌گذاران همایش «تصوف؛ شاخصه‌ها و نقدها» با رعایت همه ضوابط علمی و با ثبت این همایش در سایت علمی پژوهشی وزارت علوم(isc)، در یک فراخوان عمومی و آزاد به دنبال بررسی انتقادی ریشه‌ها و عملکرد فرقه های تصوف در ایران هستند. حال بفرمایید که اگر کسانی امروز همچون عالمان گذشته، تصوف را یک مخاطره جدی برای فرهنگ شیعه بدانند، با چه روش و زبانی باید مطالب خویش را به جامعه علمی عرضه کنند تا امثال جنابعالی -که بسیار نگران واگرائی و تفرقه در جامعه هستید و همواره در عمل هم این روحیه خود را نشان داده اید! - نگران و دلواپس نشوند؟! شما که این همایش را «به اسم کار علمی» می خوانید، بفرمایید جنابعالی که عضو محترم فرهنگستان علوم هستید، چه کاری را علمی می دانید که در این همایش صورت نگرفته است؟ ۴.وقتی که صوفیان در کنار برخی حکومتیان، سالهاست که با برگزاری همایش‌های پر‌خرج از جیب بیت‌المال، یک طرفه به قاضی می روند و خرافی‌ترین اندیشه‌ها و آداب را در پناه نام و نشان‌های زیبا و غالبا دروغین، به ذهن و ضمیر نسل جوان و بی‌‌دفاع ما می ریزند و بر محور قطب‌بازی و کرامت‌سازی، دکان دغلکاری راه انداخته اند، چگونه است که اگر یک نهاد حوزوی با حمایت مستقیم همه مراجع عظام به مسئولیت اصلی اش که دفاع از حریم تشیع و روشن‌گری نسبت به خطوط انحرافی است، اقدام ‌کند، به «جریان‌های تفرقه انگیز» متهم می شود؟! راستی اگر قاطبه حوزه تشیع و مراجع تقلید و علما و صدها استاد حوزه و دانشگاه که در نقد تصوف می نویسند و بحث می کنند، تفرقه انگیزند، نمی دانم نام چند نفر در حوزه را که در حمایت از این گروهک‌های باطل، سرناسازگاری می گذارند، چه باید گذاشت؟! ۵. نقطه تمرکز فعالیت‌های انتقادی علیه فرقه‌های انحرافی در دفتر تبلیغات، از قضا تلاش برای همگرائی جامعه شیعه و بازگردندان پاره های پراکنده به پیکره اصلی تشیع بر محور مرجعیت و بازنمائی راه های متفرق در برابر میراث حقیقی و عقلانی است. مشکل همین است که صوفیان با پنهان ساختن عقاید و آثار اصلی خویش، خود را در پشت کتاب‌ها و گفته‌های بزرگان ما پنهان می سازند و به تدریج شیعیان ناآگاه را به سمت آراء و آداب خردستیز و شریعت‌گریز صوفیانه می کشانند و آنان را از پیکره تشیع جدا می سازند. اشتباه جنابعالی این است که این فرقه‌ها را همسو و همراه با جامعه عمومی شیعه می دانید و از عمق شکاف تصوف فرقه ای با تشیع اصیل در ایران امروز اطلاع ندارید. راستی چه کسی باید به همین مردمانی که با ادبیات عرفانی تنفس می کنند و ناآگاهانه اسیر دام آنان می شوند، نشان دهد که در کنار زبان شیرین و پندهای نیکو، چه اندیشه‌های ناصوابی ترویج می شود؟ اگر کسانی بیان حق و روشنگری عالمانه را تفرقه انگیز می دانند، خوب است که به پیامبران الهی اعتراض کنند که عامل اصلی تفرقه در جوامع بشری بوده اند! ۶. در پایان توصیه فرمودید:«تجربه نشان داده است که اگر آدم چیزی را باطل هم می داند، کم باید یادش کند تا از بین برود» از نادرستی این سخنان از منظر تاریخ و جریان شناسی معاصر می گذرم و نمی گویم که خردمندان در هیچ فرهنگ و مکتبی، به چنین اصلی باور ندارند و بدان تن نمی دهند و باز نمی گویم که این سخن برخلاف منطق قرآن و سیره و سخنان صریح پیامبران است و فرض بر این می گیرم که شما یا این باورها و آداب صوفیانه را بدعت نمی دانید و یا لزوم روشنگری در برابر اهل بدعت را قبول ندارید، آری همه اینها را کنار 1

1: می گذارم و دست کم بنابه همین قاعده خودتان، دو توصیه به شما می کنم: ۱) ای کاش دست کم این تجربه را در حق این همایش که باطل می دانید، اجرا می کردید و یادش نمی کردید تا از بین برود. البته چون این برنامه همچنان ادامه دارد، در مورد برنامه های بعدی نقد تصوف، این تجربه در ذهن شریفتان باشد ۲) بنابر همین تجربه، زین پس به جای این که شبانه روز به فکر نقد اباطیل عالم و عامی باشید، لطفا در برابر آنها سکوت کنید تا یادشان به کلی از میان برود؛ طرفه آن که شما از باطل های زنده و تازه هم فراتر می روید و از حاشیه نسخه‌ها و گورنوشته‌ها باطل هائی را نبش قبر می کنید که بشر قرنهاست آنها را به فراموشی سپرده است! #همایش_تصوف |#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی|#رسول_جعفریان https://eitaa.com/philtheo

✅واکنش استاد رسول جعفریان به پاسخ استاد سبحانی جناب سبحانی عزیز اولا از این بابت متاسفم که کسی مانند شما که مدعی تخصص در عالم و آدم است، نمی تواند حتی در یک سطر، از بکار بردن کلمات کینه توزانه و نیش دار خودداری کند. اگر اندکی از ادب و اخلاق عرفانی در زبان فارسی و ایرنی، بویی برده بودیم، بسیار ملایم تر و مهربانانه تر برخورد می کردیم. سابقه این امر را از شما دارم و این نوشته هم نمونه ای از همانهاست. ثانیا، اگر متن بنده را درست خوانده بودید، می دیدید که اولین سخن این بود که کار علمی امری روا و لابد است، و خود بنده هم به قول شما از بسیاری از اندیشه های کهن انتقاد می کنم، و در همین زمینه تصوف، بارها و بارها، از حوالی سال 1369 تاکنون، دهها متن موافق و مخالف منتشر کرده ام تا فضای بحث بهتر شود. بنابر این، برخلاف گفته شما، فرق میان بحث علمی را با روش های مبارزه جویانه و تحریک آمیز شبیه آنچه در این برنامه مد نظر دارید و در همه جای نوشته تان بر ملاست، می گذارم. اما نوشته شما، و اصولا نفس برگزاری چنین کنگره ای از طرف یک نهاد رسمی حوزوی، نشان می دهد، آنچه در نظر دارید چیزی فراتر از نقد علمی و بیشتر ایجاد موج های اجتماعی و سیاسی علیه این و آن و در این مسیر است. حتی اگر در نیت شما و دوستان چنین نباشد، بنده حق دارم به عنوان یک عضو این جامعه، بگویم که ممکن است این رویه، مشکلاتی را در پی داشته باشد. ثالثا، مهم ترین نکته بنده این بود که یک مرکزی که میز تمدن سازی دارد، نمی تواند خود را درگیر کار فرقه بازی کند. این کاری که شما می کنید، کاری به ظاهر علمی اما در واقع، زخمی تازه بر زخم های قدیمی و کهنه است. شما برگی از مجادلات بیش از هزار ساله در تمدن اسلامی را دوباره رو می کنید، و بدانید که در عمق جامعه ایران، این جدال، در این سطح و با این روش، راه به جایی نخواهد برد، و زخم ها را نه التیام که مجادلات را بیشتر و عمیق تر خواهد کرد. توصیه بنده به عنوان یک برادر، به آقای واعظی این بود که نمی شود هم مدعی تمدن بود و هم فرقه بازی به راه انداخت. این کاری که شما می کنید، به راه انداختن جنگ مذهبی است که اروپا را هم در یک دوره طولانی عقب انداخت و امروز به هر زبانی تلاش می کند تا از این موارد فاصله گرفته و همه نیروها را در راه پیشرفت بسیج کند. معلوم است که آنها هم موفقیت کاملی نداشته اند، اما همین که آنجا تلاش می شود تا جلوی این قبیل اختلافات گرفته شود و اینجا همایش برای این قبیل امور برگزار می شود، نشان از تفاوت دو مسیر است. متاسفانه همان طور که زمانی دیگر هم اشاره کردم، ما همچنان در قرن پانزدهم شانزدهم میلادی و درگیر مجادلات مذهبی و دینی هستیم و همه چیز را سعی می کنم از این چشم ببینیم. اما این که اشاره کرده اید که در گذشته هم این امور بوده، نکته ای است که موید توصیه بنده است. ما عمری را به این جدالها و اختلافات در سطوح اجتماعی بسر برده ایم، و در مواقع، حساس، بیشترین آسیب را از این ناحیه دیده ایم. نمونه صفوی را به عنوان عبرت تاریخ گفتم، نه از بابت استنتاج فقهی، که فرق آن را متوجه نشده اید. در اینجا باز هم تأکید می کنم، بنده در مقام داوری در باره این قبیل اندیشه ها با آن هم اختلاف نظر و فرقه گرایی ها نیستم که می دانم چه قدر فراز و نشیب دارد. شما خودتان تجربه دارید که یک عمری فلسفی می اندیشیدید و می نوشتید و حالا ساز دیگری سر داده اید. بحثم این است که شرایط حساس کشور ما، با همه مشکلاتی که دارد، و بی اعتمادی وسیعی که جامعه را فراگرفته و مردم را از روحانیون جدا کرده، ما را از این که کاری کنیم تا مشکلات بیشتری داشته باشیم، باز می دارد. در همین قم، موسسات فراوانی هستند که می توانند مباحث علمی خوبی در همین زمینه یا مشابه آن داشته باشند، اما نکته این بود، تأکید می کنم، نکته این بود که ایجاد همایش و کنگره، آن هم از طرف دفتر تبلیغات، با وضعی که می بینیم، بیش از آن که دنبال کار علمی باشد، می تواند منشأ بی اعتمادی بخش هایی از جامعه باشد. اگر به توصیه آن آقا عمل کرده و قم را یک کشور مستقل کرده بودیم و مشغول خود بودیم، دشوار نبود، اما چه کنیم که مدعی جهانداری هستیم و می خواهیم تمام عالم را اصلاح کنیم. یا دست از این ادعا برداریم، یا راهی برویم که بتوانیم قوای خود را برای نجات باقی مانده این قوم صرف کنیم. #همایش_تصوف |#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی|#رسول_جعفریان https://eitaa.com/philtheo

خدمت دوستان عرض می کنم، همه کسانی که این قبیل آتش بازی های فرقه ای را می کنند، به بهانه، حفظ اصول و یکپارچگی است. من هم از جریانهای کاملا متفاوت در میان صوفیه خبر دارم، جمع بسیار قلیلی که هیچ اهمیت و خطری ندارند، اما نگران آن هستم که این قبیل رفتارها، دامنه اختلافات کلی را در جامعه را بیشتر و حس اعتماد را در جامعه ما، در این شرایط حساس، از بین ببرد. فکر نمی کنم، با توجه به نوشته هایی که بنده دارم، کسی تصور کند، قصد دفاع از این گروه یا آن گروه را دارم، عمده یادآوری و آن مثال تاریخی این بود که ما در اوج فش سی و اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی، نباید بیش از این روی اختلافات و تمایزات در این سطح آن هم از طرف نهادهای رسمی، پافشاری کنیم. #همایش_تصوف |#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی|#رسول_جعفریان https://eitaa.com/philtheo

✅پاسخ استاد سبحانی به پاسخ استاد رسول جعفری جناب جعفریان عزیز! ۱.بنده برخلاف جنابعالی که گمان می کنید با تخصص در تاریخ حق دارید در مورد همه امور عالم و آدم اظهار نظر کنید، تنها در حوزه دانشی خود که علوم عقلی و تاریخ این دانش‌هاست، اظهار نظر می کنم و به لطف الهی در هر جا هم چیزی گفته‌ام، بلافاصله آمادگی خود را برای شنیدن سخن دیگران در هر جا و از هر کس اعلام کرده ام. ۲.ای کاش شما به متن‌های خود در باره دیگران یک بار مراجعه می کردید تا معلوم شود که از«ادب و اخلاق عرفانی» چه بوئی به مشام می رسد؟ ۳. به جای پاسخ به پرسش‌های بنده، سخن را چنان که شیوه شما در بحث‌های گذشته بود، به حاشیه راندید و سیاست و اقتصاد را با فلسفه و اخلاق در‌هم آمیختید تا به این سوال پاسخ ندهید که آیا علمای حوزه حق ندارند که در جواب موج انحرافاتی که از در و دیوار این مملکت فرو می ریزد، یک همایش علمی برگزار کنند؟! و چرا فکر می کنید که در مورد مصالح دین و دولت، شما بهتر از مدیران یک نهاد نخبه و تخصصی تشخیص می دهید؟! ۴. مگر خدا خط‌کش کار علمی را به دست شما داده که به خود حق می دهید که در مورد تلاش علمی دیگران هر طور می خواهید، قضاوت کنید و فعالیت خود را عالمانه و کار دیگران را «فرقه‌بازی» قلمداد کنید و برگزار کنندگان را به « ایجاد موج‌های اجتماعی و سیاسی علیه این و آن» متهم کنید! شما چندین سال است که قلم به دست گرفته اید و بر فرهنگ و هویت این مملکت و مذهب چوب حراج می‌زنید و ما نگفته ایم که این سخنان، چه خطراتی برای جامعه‌ای که از هر سو مورد تهاجم است، به دنبال دارد. اما شما بدون اطلاع از زوایای این موضوع و کارهای انجام گرفته در پشت صحنه، خود را بر کرسی قضاوت قرار داده‌اید و قاطعانه بر اصل و فرع یک کار تخصصی و جمعی، حکم می رانید. ۵. اگر کاری که مراجع شیعه آن را پشتیبانی می کنند و علمای شیعه در طول تاریخ صدها کتاب و رساله در باب آن نوشته اند و حتی برای یک همایش کوچک ۳۰۰ مقاله از سوی اساتید و نویسندگان حوزه و دانشگاه ارسال می شود، از نظر شما «فرقه بازی» یا «آتش‌بازی فرقه ای» است اجازه بدهید که بنده هم افکار شما را «گروهکی» و «روشنفکربازی» بدانم. و بدانید که اتهام زنی ساده‌ترین کاری است که می توان کرد. ۴. بر این باوریم که فرهنگ و تمدن شیعی همواره با آسیب‌ها و آفت‌های فراوانی مواجه بوده است که با همت بزرگان مذهب و با تلاش علمی و انتقادی، این مخاطرات تا اندازه بسیار از کیان تشیع دفع شده و راه مکتب درخشان‌تر از گذشته به پیش رفته است. خدا می داند که اگر مجاهدت‌های فقیهان و متکلمان شیعه در طول تاریخ نبود، امروز شیعه با چه اندیشه‌های پست‌مایه و آداب دون‌پایه‌ای دست به گریبان بود! این درگیری ‌فکری و معرفتی، بخشی از هویت و تمدن شیعی بوده و همچنان خواهد بود و آینده تاریخ در مورد صف‌بندی‌های موجود داوری خواهد کرد، چنان که ما در مورد فرقه‌های انحرافی در تا یخ گذشته داوری می کنیم: و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنین. #همایش_تصوف |#پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی|#رسول_جعفریان https://eitaa.com/philtheo

✨دوره آموزشی «معارف وعقاید» 🌴ویژه جوانان ودانشجویان 🎤دکتر محمد تقی سبحانی 💽صوت جلسه ششم-۵ مهر ۹۷ 📱کانال اطلاع رسانی استاد محمد تقی سبحانی: @mtsobhani| #پژوهشکده_فلسفه_وکلام #محمد_تقی_سبحانی| https://eitaa.com/philtheo

✅در دیدار با مسوولان و دست اندرکاران همایش تصوف، شاحصه ها و نقدها مطرح شد: ▶️تقدیر آیت الله مکارم شیرازی از احساس مسوولیت دفتر تبلیغات اسلامی در برابر فرق انحرافی ◀️آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به اشتراک تصوف و بهائیت، از احساس مسوولیت دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در برابر فرق انحرافی قدردانی کرد. به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی در دیدار با حجت الاسلام والمسلمین احمد واعظی "رییس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم" و دست اندرکاران همایش «تصوف شاخصه ها و نقد ها» با تشکر از احساس مسؤولیت دفتر تبلیغات اسلامی در برابر فرق انحرافی اظهار داشت: تصوف از جهات مختلفی قابل مطالعه است که از آن غفلت شده است. ادامه در سایت پژوهشکده مطالعه کنید. http://yon.ir/PvQQm https://eitaa.com/philtheo #پژوهشکده_فلسفه_وکلام |#همایش_تصوف