بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ
ﺧﺪﺍ ﺍﺯ #بنیﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ
ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺭﻫﺒﺮ ﻭ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ [ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ] ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺭی ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭﺍمِ ﻧﻴﻜﻮ ﺩﻫﻴﺪ [ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﻛﻤﮏ ﻛﻨﻴﺪ]، ﻣﺴﻠﻤﺎً ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﻮ میﻛﻨﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﻍﻫﺎی ﺑﻬﺸﺖ ﻛﻪ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ [ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ] ﺁﻥ ﺟﺎﺭی ﺍﺳﺖ، ﻭﺍﺭﺩ میﻧﻤﺎﻳﻢ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ #ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﺩ، بیﮔﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ #ﭘﻴﻤﺎﻥ_شکنی، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻭﺭ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ﻭ ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﻭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ، ﺯﻳﺮﺍ ﺳﺨﻨﺎﻥ [ ﺧﺪﺍ ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻮﺩ #ﺗﺤﺮﻳﻒ میﻛﻨﻨﺪ ﻭ بخشی ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮﺷﺰﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ
ﻭ [ ﺍی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ! ]
ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺗﺎﺯﻩﺍی ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﻮم پی میﺑﺮی، ﺟﺰ ﻋﺪّﻩی قلیلی ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ، ﻭلی ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﮔﺬﺭ ﻭ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ میﺩﺍﺭﺩ
وَمِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ #ﻧﺼﺎﺭﺍ [ ﻭ ﻳﺎﻭﺭ ﻣﺴﻴﺢ ] ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ [ ﻧﻴﺰ ] ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ
[ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ #ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﺸﻮﻧﺪ ]، ﻭلی ﺁﻧﻬﺎ [ ﻫﻢ ] ﺑﺨﺶ مهمّی ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺗﺬﻛﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﺳﺖ #ﻓﺮﺍﻣﻮشی ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ
ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ #دشمنی ﻭ #ﻛﻴﻨﻪ ﺍﻓﻜﻨﺪﻳﻢ
ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِّمَّا كُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ قَدْ جَاءَكُم مِّنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُّبِينٌ
ﺍی ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ!
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎنی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ #ﭘﻨﻬﺎﻥ میﺩﺍﺷﺘﻴﺪ، ﺭﻭﺷﻦ میﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺁﻥ [ ﻛﻪ ﻓﻌﻠﺎً ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻴﺴﺖ، ] ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ میﻛﻨﺪ
ﺑﻪ ﺭﺍستی ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﺪﺍ ﻧﻮﺭ ﻭ ﻛﺘﺎﺑﻰ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ
#قرآن #سوره_مائده - آیات ۱۲ الی ۱۵
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَٰلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ
ﻭ #ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ میﮔﻔﺘﻨﺪ:
ﻋُﺰَﻳﺮ، ﭘﺴﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ!
ﻭ #ﻧﺼﺎﺭﺍ میﮔﻔﺘﻨﺪ:
ﻣﺴﻴﺢ، ﭘﺴﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ!
ﺍﻳﻦ سخنی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺸﺎﻥ میﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ #ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺩﺍﺭﺩ
[ ﻛﻪ میﮔﻔﺘﻨﺪ:
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ ]
ﺧﺪﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﺪ، ﭼﮕﻮﻧﻪ [ ﺍﺯ ﺣﻖ ّ] ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻥ میﺷﻮﻧﺪ
#قرآن #سوره_توبه - آیه ۳۰
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ﺑﺴﻴﺎﺭی ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ [ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ نمیﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ] ﺍﺯ ﺭﻭی ﺣﺴﺪی ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﻫﺴﺖ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﻔﺮ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ، ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺣﻖّ [ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﻠﺎم ﻭ ﻗﺮﺁﻥ، ] ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭلی ﺷﻤﺎ [ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ] ﻋﻔﻮ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﺭﮔﺬﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺎﺭی ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ.(١٠٩)
وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﺧﻴﺮی ﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ میﻓﺮﺳﺘﻴﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ [ﺩﺭ ﺳﺮﺍی ﺩﻳﮕﺮ] ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ.(١١٠)
وَقَالُوا لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻫﻴﭻ ﻛﺲ، ﺟﺰ #ﻳﻬﻮﺩ ﻳﺎ ﻧﺼﺎﺭﺍ، ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.» ﺍﻳﻨﻬﺎ [ﭘﻨﺪﺍﺭ ﻭ] ﺁﺭﺯﻭﻫﺎی ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ، ﺑﮕﻮ: «ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ میﮔﻮﻳﻴﺪ، ﺩﻟﻴﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ [ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ] ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ!»(١١١)
بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ﺁﺭی، [ﺑﻬﺸﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺤﺼﺎﺭ ﻫﻴﭻ ﮔﺮﻭهی ﻧﻴﺴﺖ،] کسی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭی ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﻭﺳﺖ، ﻧﻪ ﺗﺮسی ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ. (١١٢)
وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَىٰ عَلَىٰ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَىٰ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
ﻭ #ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻧﺼﺎﺭﺍ ﺑﺮ ﺣﻖّ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.» ﻭ #ﻧﺼﺎﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺑﺮ ﺣﻖّ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.» ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ [ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩِ] ﺁﻧﺎﻥ، ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎنی ﺭﺍ میﺧﻮﺍﻧﻨﺪ! ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ [ﻫﻤﭽﻮﻥ #ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ]، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺨﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ. ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩﻯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﻭﺭﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ.(١١٣)
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ﻛﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺍلهی ﺑﺮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺮﺍبی ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻠﺎﺵ ﻛﺮﺩ؟ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺰ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﺮﺱ، ﺣﻖّ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.
ﺑﻬﺮﻩی ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ، ﺭﺳﻮﺍیی ﻭ ﺧﻮﺍﺭی ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻋﺬﺍﺑﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ.(١١٤)
وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺭﻭ ﻛﻨﻴﺪ، ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ.(١١٥)
#قرآن کریم
#سوره_بقره - آیات ۱۰۹ الی ۱۱۵
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺭﻭ ﻛﻨﻴﺪ، ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ.(١١٥)
وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ
ﻭ [ﺑﺮخی ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﻓﺮﺯﻧﺪی ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.»
ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ، ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﻧﺪ.(١١٦)
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ
ﭘﺪﻳﺪﺁﻭﺭﻧﺪﻩﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﻫﻨﮕﺎمی ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ [ﺁﻓﺮﻳﻨﺶِ] ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻛﻨﺪ، ﻓﻘﻂ میﮔﻮﻳﺪ: «ﺑﺎﺵ!» ﭘﺲ ﺁﻥ [ﭼﻴﺰ، بی ﺩﺭﻧﮓ] ﻣﻮﺟﻮﺩ میﺷﻮﺩ.(١١٧)
وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ
ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﮔﻔﺘﻨﺪ:
«ﭼﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ نمیﮔﻮﻳﺪ؟
ﻳﺎ ﺁﻳﻪ ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪﺍی ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ نمیﺁﻳﺪ؟» ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥِ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ، ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﻦ میﮔﻔﺘﻨﺪ، ﺩﻝﻫﺎ [ﻭ ﺍﻓﻜﺎﺭ]ﺷﺎﻥ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭلی ﻣﺎ [ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩی ﻛﺎفی] ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻫﻞ ﻳﻘﻴﻦ [ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮﻳﺎﻥ] ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪﺍﻳﻢ.(١١٨)
إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ
[ﺍی ﺭﺳﻮﻝ!]
ﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﮔﺮ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺑﺎشی ﻭ ﺗﻮ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺩﻭﺯﺧﻴﺎﻥ [ﻭ ﺟﻬﻨّﻢ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﻧﺎﻥ] نیستی.(١١٩)
وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ
[ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ!]
ﻫﺮﮔﺰ #ﻳﻬﻮﺩ ﻭ #ﻧﺼﺎﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍضی ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ [ﺁﻧﻜﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺷﻮی ﻭ] ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭی کنی. ﺑﮕﻮ: «ﻫﺪﺍﻳﺖ، ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍلهی ﺍﺳﺖ.»
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺱﻫﺎی ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭی کنی، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ [ﺍلهی] ﻧﺰﺩ ﺗﻮ ﺁﻣﺪ، ﻫﻴﭻ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﻳﺎﻭﺭی ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍی ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.(١٢٠)
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ
ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺳﻤﺎنی ﺩﺍﺩﻩﺍﻳﻢ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ، ﺗﻠﺎﻭﺕ [ﻭ ﻋﻤﻞ] میﻛﻨﻨﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ میﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﻮﻧﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺍﻧﻨﺪ.(١٢١)
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ
ﺍی بنی ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ!
ﻧﻌﻤﺘﻢ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺯﺍنی ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮی ﺑﺨﺸﻴﺪم، ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ. (١٢٢)
وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
ﻭ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﭼﻴﺰی [ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍ] ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮی ﺩﻓﻊ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻮضی ﺍﺯ ﺍﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻰﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺷﻔﺎعتی، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻮﺩ ﻧﺪﻫﺪ ﻭ [ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻫﻴﭻ کسی] ﻳﺎﺭی ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ.(١٢٣)
#قرآن کریم
#سوره_بقره - آیات ۱۱۵ الی ۱۲۳
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﺑﻪﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ [ #ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ] ﻫﻨﮕﺎمی ﻛﻪ ﻣﺮﮒ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﻓﺮﺍﺭﺳﻴﺪ، ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻳﺪ!؟
ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ:
«ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭼﻪ میﭘﺮﺳﺘﻴﺪ؟» ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺧﺪﺍی ﺗﻮ ﻭ ﺧﺪﺍی ﭘﺪﺭﺍﻧﺖ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻳﻜﺘﺎ ﺭﺍ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ.» (١٣٣)
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
ﺁﻧﻬﺎ ﺍمّتی ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻨﺪ، ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ، ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ.(١٣٤)
وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
[ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ] ﮔﻔﺘﻨﺪ: « #ﻳﻬﻮﺩی ﻳﺎ #ﻧﺼﺎﺭﺍ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﺑﻴﺪ.»
ﺑﮕﻮ: «ﺑﻠﻜﻪ [ﭘﻴﺮﻭی ﺍﺯ] ﺁﻳﻴﻦ ﺣﻖ ﮔﺮﺍیِ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ [ﻣﺎﻳﻪﻯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ] ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ.»(١٣٥)
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
[ﺍی ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ!] ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: «ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﻭ ﺍَﺳﺒﺎﻁ [ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍنی ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻥ ﻳﻌﻘﻮﺑﻨﺪ]، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮسی ﻭ عیسی ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، [ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ] ﻣﺎ ﺑﻴﻦ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺪﺍیی ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ [ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺮﻕ تمیﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﻭ] ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ.» (١٣٦)
فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوا وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ [ﻧﻴﺰ] ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻳﺪ، ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﭘﻴﭽﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﭘﺲ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ [ﺑﺎ ﺣﻖّ] ﺩﺭ ﺳﺘﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﺮّ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻓﻊ میﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺷﻨﻮﺍی ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ. (١٣٧)
صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ
[ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ] ﺭﻧﮓ ﺁﻣﻴﺰی ﺍلهی! ﻭ ﻛﻴﺴﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﺭﮔﺮی؟ ﻭ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺩﺕ میﻛﻨﻴﻢ. (١٣٨)
قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ
[ﺍی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ! ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﻛﺘﺎﺏ] ﺑﮕﻮ: «ﺁﻳﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ میﻛﻨﻴﺪ، ﺩﺭ حالی ﻛﻪ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻥِ ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮﺍی ﺍﻭ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕ میﻛﻨﻴﻢ.» (١٣٩)
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ﻳﺎ میﮔﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ: «ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻭ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭ ﻳﻌﻘﻮﺏ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻳﻌﻘﻮﺏ، #ﻳﻬﻮﺩی ﻳﺎ ﻧﺼﺮﺍنی ﺑﻮﺩﻧﺪ!» ﺑﮕﻮ: «ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ میﺩﺍﻧﻴﺪ ﻳﺎ ﺧﺪﺍ؟» ﻭ ﭼﻪ کسی ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﮔﻮﺍهی ﺍلهی [ﺩﺭﺑﺎﺭﻩی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ] ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ، ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﺪ؟ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﻴﺴﺖ.(١٤٠)
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
ﺁﻥ ﺍﻣّﺖ ﺑﮕﺬﺷﺖ، ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻳﺪ، ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ، ﺳﺆﺍﻝ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ.(١٤١)
#قرآن کریم
#سوره_بقره - آیات ۱۳۳ الی ۱۴۱