🌱 ⁉️ ترس از ریای در عبادت گاهی که مشغول عبادت هستیم، یک باره به ذهنمان می‌آید که شاید کار ما ریا باشد. در این حالت چه کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: شیطان برای فریب مؤمنان و بازداشتن آنها از عبادات و اعمال نیک حیله‌های گوناگونی به کار می‌گیرد. یکی از فریبنده‌ترین اقدامات او این است که به سراغ انسان می‌آید و می‌گوید، «فلانی این کار تو ریاست. پس بهتر است آن را کنار بگذاری.» مثلاً وقتی ما در حال خواندن قرآن یا کمک به نیازمندان یا زیارت یکی از بزرگان دین هستیم، وسوسه‌مان می‌کند که برای رضای خدا این کار را انجام نمی‌دهیم و می‌خواهیم خودنمایی کنیم. بعد به دلمان می‌اندازد که برای دوری از ریا آن عمل را ترک کنیم. آدم عاقل اسیر این دام شیطان نمی‌شود و به خاطر این وسوسه نه تنها کار خوب و عبادت خود را رها نمی‌کند، بلکه آن را با قدرت بیشتری ادامه می‌دهد و شیطان را در این توطئه، ناکام می‌گذارد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هرگاه یکی از شما مشغول نماز بود و شیطان به سراغش آمد و گفت، "تو ریا می‌کنی." تا جایی که می‌تواند نمازش را طول دهد.» 📕 https://B2n.ir/r86479 #ریا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راهکار نشکستن توبه و ترک گناه من بارها توبه کرده‌ام و هر بار توبه‌ام را شکسته‌ام. چه کار کنم که دیگر توبه‌ام را نشکنم و به سراغ گناه نروم؟ . . . ⭕️ پاسخ: برای آنکه دوباره سراغ گناه نرویم، به این نکات باید توجه کنیم: الف) هیچ گاه خود را ایمن از گناه ندانیم و خیال نکنیم که گناه به سراغ ما نمی‌آید. پس از توبه؛ بیش از پیش باید مراقب حالات روحی، افکار و اعمال خود باشیم. ب) از گذشته عبرت بگیریم و نقاط ضعفمان را به درستی بشناسیم. اگر به خاطر هم‌نشینی با دوست بد یا شرکت در جلسات گناه یا خواندن رمانی که ما را به انحراف می‌کشاند به گناه می‌افتیم، آنها را ترک کنیم. مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. پ) دلیل همه‌ی لغزش‌ها و گناه‌ها، غفلت از یاد خدا و فراموش کردن آخرت است. هم‌نشینی با خوبان، شرکت در جلسات دینی و مذهبی و حضور در نمازهای جماعت یاد خدا و آخرت را در دل ما زنده نگه می‌دارد و از لغزش مجدد ما جلوگیری می‌کند. 📕 https://B2n.ir/z59124 #توبه ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ دعا برای رسیدن به نعمت‌های دنیایی آیا دعا برای رسیدن به مال و منال دنیا و لذت‌های مادی اشکال دارد؟ . . . ⭕️ پاسخ: نیازهای ما انسان‌ها بسیار گوناگون و متنوع است. ما به داشتن اخلاق، عقل، ایمان، دوست خوب، همسایه‌ی نیک، خانه‌ی وسیع، شغل مناسب، درآمد کافی، همسر مؤمن، آرامش، سلامتی، روابط خوب با اطرافیان، نشاط، امید، سفر، تفریح، اراده‌ی قوی و فراوان چیز دیگر نیاز داریم. دعا برای رسیدن به هیچ یک از اینها اشکال ندارد. گفت و گو با خدا و درخواست از او به هر بهانه‌ای که باشد، کار خوب و پسندیده‌ای است. ما حتی برای کوچک‌ترین و کمترین حاجات خود هم می‌توانیم دعا بکنیم. خدا به حضرت موسی فرمود: «ای موسی! هر چه نیاز داری از من بخواه، حتی علوفه‌ی گوسفند و نمک خمیرت را.» اگر دعاهای امامان را بخوانید، می‌بینید که آن بزرگوارها نعمت‌های دنیایی را هم از خدا می‌طلبیدند و فقط برای امور معنوی دعا نمی‌کردند. البته در دعاهای آنها دعا برای افزایش ایمان، دستیابی به صفات نیک اخلاقی و تقویت معنویت و سعادت آخرت اهمیت و جایگاه بالاتری دارد. 📕 https://B2n.ir/g19520 #دنیا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راه‌های شناخت دوست شایسته دوست خوب را چگونه بشناسیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: برای شناختن دوست خوب راه‌های گوناگونی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: اولین راه شناخت دوست خوب این است که ببینیم او با چه کسانی دوست است. اگر دوست‌های او آدم‌های خوبی هستند، معلوم می‌شود که خودش هم آدم خوبی است، اما اگر دیدیم که دوست‌هایش آدم‌های خوبی نیستند، تقریباً می‌شود گفت که خودش هم آدم چندان مناسبی برای دوستی نیست. حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «مردم را با دوستانشان بیازمایید؛ زیرا آدمی با کسی دوستی می‌کند که از رفتارش خوشش بیاید.» یعنی وقتی انسان فردی را برای دوستی بر می‌گزیند، حتماً روش و منش او را پسندیده است. از این رو، آدم‌های خوب همیشه با افراد خوب و انسان‌های بد با افراد بد طرح دوستی می‌ریزند. پس ما می‌توانیم با شناخت دوست‌های یک فرد خودش را هم بشناسیم. حضرت سلیمان (علیه السلام) فرمودند: «درباره‌ی هیچ کس قضاوت نکنید تا آنکه ببینید با چه کسی هم‌نشینی می‌کند؛ زیرا آدمی از راه همگنان و هم‌نشینانش شناخته می‌شود.» دومین راه شناخت دوست خوب ارزیابی رفتار افراد در زمان خشم و ناراحتی است. در این حالات، افراد باطن خود را به نمایش می‌گذارند و حقیقت خود را نشان می‌دهند. به همین دلیل خیلی راحت می‌شود آنها را شناخت و به نقاط ضعف و قوتشان پی برد. اگر کسی در زمان خشم، صبوری ورزید و ادب را پیشه کرد، معلوم می شود که آدم خیلی خوبی است، اما اگر از کوره در رفت و داد و بیداد راه انداخت، خیلی نمی‌توان روی او حساب کرد. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هر یک از برادرانت که سه بار از تو خشمگین شد و درباره‌ات سخن بدی نگفت، او را به دوستی خود برگزین.» سومین راه شناخت دوست خوب این است که ببینیم چه کسانی هنگام رنج و سختی در کنارمان می‌مانند و یاریمان می‌کنند. در زمان راحتی و آسایش دوست زیاد پیدا می‌شود. دوست خوب کسی است که در زمان سختی و مشکلات هم رابطه‌اش را با ما حفظ کند. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «بد برادری است آنکه به گاه توانگریت به تو توجه دارد و آنگاه که فقیر شوی از تو می‌بُرد.» چهارمین راه شناخت دوست خوب این است که ببینیم آیا دیدار او ما را به یاد خدا و کارهای خوب می‌اندازد یا نه. ما با دیدار برخی از افراد به یاد خدا و کارهای نیک می‌افتیم و با دیدار برخی دیگر خدا را از یاد می‌بریم و هوس گناه می‌کنیم. آدم عاقل کسی است که با گروه اول دوست شود. «یاران عیسی (علیه السلام) از او پرسیدند: "ای روح الله! ما با چه کسی هم‌نشینی کنیم؟" حضرت عیسی (علیه السلام) فرمودند: "با آنکه دیدنش شما را به یاد خدا می‌اندازد و گفتارش بر دانش شما می‌افزاید و رفتارش شما را به توجه به آخرت تشویق می‌کند."» 📕 https://B2n.ir/r38828 #دوست ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ توکل یعنی چه؟ توکل یعنی چه؟ آیا در هر کاری باید توکل کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: توکل یعنی در زندگی به خدا تکیه کنیم، به او دل ببندیم و در هر کاری خود را به او بسپاریم. توکل یعنی خدا را همه کارهٔ عالم بدانیم و یقین داشته باشیم که تا او نخواهد، نه کسی می‌تواند به ما سودی برساند و نه کسی می‌تواند به ما ضرری بزند. توکل یعنی اعتماد به خدا در همه‌ی فعالیت‌ها و مدد جستن از او در همه‌ی تلاش‌ها. وقتی ما به خدا توکل می‌کنیم، قدرت روحی‌مان افزایش می‌یابد و با نیروی بیشتری می‌توانیم به سوی قله‌های موفقیت حرکت کنیم. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر که دوست دارد قوی‌ترین مردم باشد، باید به خدا توکل کند.» با توجه به آنچه گفته شد، ما در همه‌ی کارهایمان باید به خدا توکل کنیم و در همه‌ی اقداماتمان باید به یاری او دل خوش باشیم و با امید به او پیش برویم. با توکل، دیگر جایی برای یأس، ترس و تنبلی نمی‌ماند. البته هیچ‌گاه نباید به بهانه‌ی توکل دست روی دست بگذاریم و گوشه‌ای بنشینیم و بگوییم که به خدا توکل کرده‌ایم. حقیقت توکل این است که کنار تدبیر و تلاش، خود را به خدا بسپاریم. «یکی از یارهای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) از شترش پیاده شد. او از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسید: آیا اگر توکل کنم، بازهم لازم است زانوی شتر را ببندم یا اگر توکل کردم، دیگر نیازی به این کار نیست؟ (در قدیم برای جلوگیری از فرار شتر هنگام توقف، پایش را می‌بستند.) پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: زانوی شتر را ببند و توکل کن.» یعنی توکل به معنی بی‌توجهی به تدبیر و اقدامات لازم در زندگی نیست. «رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) عده‌ای از بیکارهای شهر را دید که گویا اصلاً تصمیم به کار و فعالیت نداشتند. حضرت از آنها پرسیدند: شما چه کاره‌اید؟ گفتند: ما توکل کنندگانیم. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: نه، بلکه شما سربار دیگرانید.» 📕 https://B2n.ir/d71580 #توکل ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ ترک عادت زشت فحاشی کسی که راحت به دیگران فحش می‌دهد، چگونه می‌تواند این عادت زشت را ترک کند؟ . . . ⭕️ پاسخ: بهترین راه ترک فحش دادن و ناسزا گفتن تفکر و تأمل در آثار بد این عمل زشت است. کسی که فحش می‌دهد، اگر بداند که با این کار چه صدمه‌ها و آسیب‌هایی به خود می‌زند هرگز به کسی فحش نمی‌دهد. اکنون برخی از آثار فحش دادن را با هم مرور می‌کنیم: الف) کسی که فحش می‌دهد، خدا را از خودش خشمگین می‌کند و نفرت الهی را برای خود می‌خرد. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «خدا ناسزاگوی بددهن را دوست ندارد.» برای مؤمنی که همواره باید به دنبال جلب رضای خدا می‌باشد، این پیامد ناسزاگویی خیلی مهم است. اگر خدا از کسی خشمگین شود، بی‌شک آن فرد از برکات بسیاری محروم می‌شود. ب) کسی که فحش می‌دهد، خودش هم فحش و ناسزا از مردم می‌شنود و در نتیجه، آبرو و حیثیتش کم کم بر باد می‌رود. امام علی (علیه السلام) فرمودند: «هر که دشنام دهد، جواب شنود.» اگر کسی به آبروی خود علاقه‌مند باشد، هرگز به دیگران دشنام نمی‌دهد. پ) مردم از آدم فحاش و بددهن بدشان می‌آید و از ترس دشنام‌گویی او به او نزدیک نمی‌شوند. در نتیجه، او کم کم تنها و تنهاتر می‌شود و مرتب گروهی از دوستانش را از دست می‌دهد. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «بدترین مردم کسی است که مردم از ترس ناسزاگویی‌اش او را ترک کنند.» ت) فحش دادن آخرت انسان را هم به خطر می‌اندازد. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هر کس مردم از زبانش بترسند، او در آتش دوزخ است.» رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) نیز فرمودند: «بهشت بر ناسزاگو حرام است و ناسزاگو نمی‌تواند وارد آن شود.» اگر کسی درباره‌ی این آثار و عواقب فکر کند، زبان به فحش و دشنام نمی‌آلاید. علاوه بر تفکر در عواقب دشنام‌گویی رعایت این نکات هم در ترک این رفتار ناپسند مؤثر است: الف) همیشه خشم خود را مهار کنیم تا بر اثر شدت خشم زبانمان به فحش و ناسزا آلوده نشود. ب) با افراد بددهن و دشنام‌گو نشست و برخاست نکنیم. هم‌نشینی با این افراد حساسیت ما را نسبت به این عمل ناپسند کم می‌کند و ما را به سوی انجام این کار می‌کشاند. پ) راه درست انتقاد از دیگران و اظهار ناراحتی از آنها را بیاموزیم تا به خاطر دلخوری از آنها زبان به ناسزا گفتن باز نکنیم. ت) حتی به شوخی هم از کلمه‌های زشت و ناپسند استفاده نکنیم؛ زیرا همین که به شوخی این کلمه‌ها را به کار بریم، کم کم استفاده‌ی جدی از آنها هم برایمان آسان می‌شود. ث) حتی به حیوان‌ها دشنام ندهیم؛ زیرا وقتی به آنها دشنام دادیم، زبانمان به این کار عادت می‌کند و کم کم به انسان ها هم دشنام می دهیم. «خوکی سر راه عیسی (علیه السلام) و یارانش قرار داشت. عیسی (علیه السلام) به جای توهین به خوک و راندن آن به خوک گفت: "برو به سلامت." یاران عیسی گفتند: "چرا با خوک این طور سخن گفتی و به او حرف بدی نگفتی." حضرت عیسی (علیه السلام) فرمودند: "زیرا نمی‌خواستم زبانم به حرف بد عادت کند."» 📕 https://B2n.ir/x95323 #فحش #ناسزا ⁉️ @PorsemanShia