eitaa logo
قران پویان
465 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
695 ویدیو
619 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ آدم کدام بهشت بود؟خدا چرا را آفرید؟ 💠فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى‌ حِينٍ "‌36/بقره" 🌱پس شيطان آن دو را به لغزش انداخت وآنان را از باغى كه در آن بودند، خارج كرد و (در اين هنگام به آنها) گفتيم: فرود آييد! در حالى كه بعضى شما دشمن برخى ديگر است و براى شما در زمين قرارگاه و تا وقتى معيّن بهره و برخوردارى است. 🔷✨در اینجا «آدم» خود را در برابر فرمان الهی در باره خودداری از درخت ممنوع دید، ولی شیطان اغواگر که سوگند یاد کرده بود که دست از گمراه کردن آدم و فرزندانش برندارد به وسوسه‌گری مشغول شد، چنانکه قرآن می‌گوید: «سر انجام شیطان آن دو را به لغزش واداشت و از آنچه در آن بودند (بهشت) بیرون کرد» (فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا کانا فِیهِ). آری از بهشتی که کانون آرامش و آسایش و دور از درد و رنج بود بر اثر فریب شیطان اخراج شدند. و چنانکه قرآن می‌گوید: «ما به آنها دستور دادیم که به زمین فرود آئید در حالی که دشمن یکدیگر خواهید بود» آدم و حوّا از یکسو و شیطان از سوی دیگر (وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ). 🔷✨منظور از هبوط و نزول آدم به زمین نزول مقامی است نه مکانی یعنی از مقام ارجمند خود و از آن بهشت سرسبز پائین آمد. «و برای شما تا مدت معینی در زمین قرارگاه و وسیله بهره‌برداری است» (وَ لَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ). 🔷✨اینجا بود که آدم متوجه شد راستی به خویشتن ستم کرده و از محیط آرام و پرنعمت بهشت بخاطر تسلیم شدن در برابر وسوسه‌های شیطان بیرون رانده شده، درست است که آدم پیامبر بود و معصوم از گناه ولی، هرگاه ترک اولی از پیامبر سرزند خداوند نسبت به او سخت می‌گیرد، همانند گناهی که از افراد عادی سر بزند و این جریمه سنگینی بود که آدم در برابر آن نافرمانی پرداخت. 🔷✨باید توجه داشت که بهشت موعود نیکان و پاکان نبود. بلکه یکی از باغهای پرنعمت و روح‌افزای یکی از مناطق سرسبز زمین بوده است. زیرا: بهشت موعود قیامت، نعمت جاودانی است که در آیات بسیاری از قرآن به این جاودانگی بودنش اشاره شده، و بیرون رفتن از آن ممکن نیست و دوم این که ابلیس آلوده و بی‌ایمان را در آن بهشت راهی نخواهد بود. 🔷✨سوم این که در روایاتی که از طرق اهل بیت علیهم السّلام به ما رسیده این موضوع صریحا آمده است. یکی از راویان حدیث می‌گوید از امام صادق علیه السّلام راجع به بهشت آدم پرسیدم امام علیه السّلام در جواب فرمود: «باغی از باغهای دنیا بود که خورشید و ماه بر آن می‌تابید، و اگر بهشت جاودان بود هرگز آدم از آن بیرون رانده نمی‌شد». 🔷✨بسیاری می‌پرسند شیطان که موجود اغواگری است اصلا چرا آفریده شد و فلسفه وجود او چیست؟ در پاسخ می‌گوئیم: خداوند شیطان را، شیطان نیافرید، به این دلیل که سالها همنشین فرشتگان و بر فطرت پاک بود، ولی بعد از آزادی خود سوء استفاده کرد و بنای طغیان و سرکشی گذارد. 🔷✨دوم اینکه: از نظر سازمان آفرینش وجود شیطان برای افراد با ایمان و آنها که می‌خواهند راه حق را بپویند زیانبخش نیست. بلکه وسیله پیشرفت و تکامل آنها است، چه اینکه پیشرفت و ترقی و تکامل، همواره در میان تضادها صورت می‌گیرد. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
خدایا! لعنت كن نخستين ستمكارى را كه به حق محمّد و خاندان محمّد ستم كرد و آخرین ظالمى که از آن ظالمِ نخستین در ظلم تبعیّت کرد. @quranpuyan
✅ گزارش ساعت به ساعت از روز با ترکیب اوقات شرعی کربلا با متن . طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در «گاهشماری ایرانی» واقعه کربلا به حساب گاهشماری شمسی می شود ۲۱ مهر سال ۵۹ شمسی. تاریخ شمسی هم که مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ حرفهای مقتل نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. ما اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳-+ دقیق اختلاف می تواند داشته باشد) را استخراج کرده ایم و روایات مقتل نگراها را با این ساعتها تنظیم کرده ایم. 🔸۵:۴۷ اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» آن طرف نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. 🔸حدود ۶ امام حسین(ع) دستور داد تا اطراف خیمه ها خندق بکنند و آن را با خاربوته ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. 🔸۷:۰۶ طلوع آفتاب کمی بعد از طلوع آفتاب. امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام (ع) نامه نوشته اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده اند؟ آنها انکار کردند. امام نامه هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام (ع) پرسید چرا حکم ابن زیاد را نمی پذیرد و آنها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروفشان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است. من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام (ع) حدوداً نیم ساعت طول کشده است. 🔸حدود ۸ بعد از سخنرانی امام (ع) چند نفر از اصحاب آن حضرت به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوانهای) کوفه بود (الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر. فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسانی دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. 🔸حدود ۹ روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره ای جز پذیرش آن نیست. آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی دانیم . تعداد کشتگان تیر اندازی. با تعداد کشتگان حمله اول ۵۰ نفر ذکر شده.) 🔸حدود ۱۰ بعد از تیراندازی ،«یسار»، غلام«زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین (ع) حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت بعد از عقب نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد ۵۰۰ تیر انداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیر باران و آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر ۲۳ اسب لشکریان امام(ع) تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را ۵۰ نفر و این شهر آشوب ۳۸ نفر ذکر کرده اولین شهید، ابوالشعثا بود و ۸ تیر انداخت که ۵ نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند زهیر و ۱۰ نفر به آنها حمله کردند. ادامه دارد.... @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
◾️ پيوند با آرمان امام حسين(ع) 🔻 🔹ما از خود چه چيزي در راه رسالت حسين(ع) تقديم كرده ايم؟ امام حسين(ع) هنگامى كه نهضت خود را آغاز كرد از مردم انتظار داشت از وجود خود اندكى - نه براي خود او - بلكه براى رسالت و آرمان او ببخشند. شايد پاسخ دهيم كه اشك هاي خود را براى او افشانده ايم! يا آنان كه با قمه و شمشير بر سر خود مى كوبند بگويند، خون خود را هديه داده ايم!! يا برخى بگويند درد سينه و پشت خود را هنگامى كه براى او سينه يا زنجير زده ايم هديه كرده ايم. اما آيا اين چيزى است كه حسين(ع) از ما انتظار دارد؟ پيامد مصيبت است، نه هدف آن. حتى درخواست اهل بيت(ع) براى برگزارى مجالس حسينى به دليل اين نبود كه گريه و اندوه را هدف قلمداد مى كردند؛ بلكه آن را به اين دليل از ما خواستند كه گريه و حزن قلب انسان را به فاجعه و مصيبت امام حسين(ع) مى گشايد و با گشاده شدن دل، عقل انسان نيز به آن اهتمام مى ورزد و همين باعث درك آرمان، هدف و فداكارى بزرگ امام حسين(ع) مى شود. اين چيزهايى كه ما به امام حسين(ع) تقديم مي كنيم ارتباطي با هدفى كه ايشان در پى آن بود، ندارد. اگرچه گريه و اندوه بر حسين(ع) نتايج خوبى در پي داشته و پيوند ما را با ايشان بيش تر مى كند، اما بايد به اين نكته هم توجه داشته باشيم كه امام حسين(ع) نمى خواهد صرفا با شخص او ارتباط برقرار نماييم، بلكه انتظار دارد تا با و هدف او پيوند برقرار كنيم. حديث عاشورا، ص٢٤٤ علامه سيد محمد حسين فضل الله کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🎙استاد نورالهيان: حبيب بن مظاهر فرمانده ميسره جناح چپ و زهير فرمانده جناح راست و قمربني هاشم فرمانده ميدان است. رجز حبيب اينگونه است كه با بي اعتنايي كامل به كثرت دشمن و تكيه بر وفاداري خود و افراد معدودش در ميسره سپاه مي گويد ما براساس اعتقاد به خدا و آخرت به ميدان آمده ايم؛ اما شما چه؟ 🔴 عمر بن جناده انصاري، يازده ساله و كوچكترين رزمنده كربلاست كه پدرش در ابتداي حمله به شهادت رسيده است. امام حسين ابتدا به او اجازه نمي دهد اما عمر مي گويد مادرم به من امر كرده كه به ميدان بروم. عمر شجاعانه جنگيد و نخستين سري بود كه در كربلا جدا شد و سرش را به سوي مادرش پرت كردند. مادر سر فرزند را بوسيد و با عمود خيمه به دشمن حمله كرد و رجز خواند كه درست است كه زنم و عزادار فرزند و همسرم هستم، اما چنان به شما حمله مي كنم كه فرزند زهرا راضي شود. ⚫️ انس يكي از صحابه پيامبر است كه رجزش اين بود: آل علي پيرو رحمان و شما پيرو شيطان. 🔴 اسلم، شهيد ايراني و ترك زبان عاشورا كه حضرت، هنگام جان دادن به بالينش مي رود اين رجز را مي خواند: دريا به شمشيرم مي شكافد و هوا با تيرم مواج مي شود. ⚫️ فرزندان زينب رجز خواندند: اگر مرا نمي شناسيد، فرزند جعفر طيارم كه جدم در موته به شهادت رسيد و دو دستش قطع شد و در بهشت در حال پرواز است. 🔸فرزند ديگر زينب رجز خواند: پناه بر خدا از ظلم شما قوم كه اصول قرآن را بهم ريختيد و با كفر و طغيان به مقابله با قرآن رفتيد. 🔴 امام نمی خواست «جون» غلام خود را اذن ميدان دهد. اجازه گرفت و رجز خواند: شما فاجران ضربت دست من را بچشيد. من با دست و زبانم تا اخرين قطره خون از خاندان پيامبر دفاع مي كنم. 🔴 وهب كه ١٧ روز از ازدواجش گذشته و با امام مواجه شده، ١٢ روز است مسلمان شده است. با همسر و مادرش در كربلاست و رجز مي خواند: من خادم حسينم و او بهترين سرور جهان است كه دل را شاد و قلب را نوراني مي كند. ⚫️ علي اكبر و قاسم رجزهاي ماندگاري دارند. 🔴 اما ابوالفضل العباس بزرگ بني هاشم پس از سيدالشهداست. قمر بني هاشم در عصر تاسوعا زماني كه لشکر كوفه حمله كرد و امام ابوالفضل را براي گرفتن مهلت فرستاد و روز عاشورا، با اين رجز عازم فرات براي آوردن آب شد: من در دفاع از فرزند پيامبر هر كاري مي كنم و با ضربات محمدي شما را به عقب مي رانم. در فرات گفت: اي جان تشنه من، آب نخواهم خورد تا حسين تشنه است. بيرون فرات هم رجز عجيبي خواند و پس از قطع دست راست گفت: بخدا قسم اگر دست راستم را قطع كنيد تا ابد از دينم و امامم حمايت مي كنم. بعد از قطع دست چپ گفت: اي جان از كفار نترس. و به شهادت رسيد. ♦️♦️ رجزهای عاشورا، گنجينه ارزشمندي است كه تحت الشعاع مرثيه قرار گرفته است. نقل از کانال انجمن اندیشه وقلم @andisheqalam @quranpuyan
📝 یکی از مهترین پیامهای فراموش شده عاشورا شب عاشورا امام حسین به یارانش فرمود: هر کس از شما به گردن دارد برود وآن حق را ادا کند که خداوند شهادتش را نمی پذیرد . او به جهانیان فهماند که حتی شهید شدن درراه خدا در کربلا بالاترازرعایت حق الناس نیست . در عجبم از کسانی که هزاران گناه میکنند . و معتقدند یک قطره اشک بر حسین ضامن بهشت آنهاست. همسایه آزاری مردم آزاری تضييع حقوق شهروندان به هرطریق ... گران فروشی و کم فروشی و کم کاری همه ی اینها حق الناس است و با یک گریه ی شما پاک نمیشود. @quranpuyan
◾️ بخشى از واقعه ظهر و شهادت امام حسين(ع)، از كتاب (لوط بن يحيي ازدي)متوفاي ١٥٧ق ( نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا، تحقيق آيت الله يوسفى غروى) 🔻 ... مردان جنگى كه در طرف راست و چپ [حسين ع ] ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف او ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﺩﻧﺪ. [ﺣﺴﻴﻦ ع ] ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩ ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ [ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ]، [ﺑﻌﺪ] ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭙﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﺮﺍﺱ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧد. به خدا ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺠﺮﻭﺣﻰ ﺭﺍ- ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ- ﺑﻪ ﻗﻮّﺕ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺩﻟﻰ ﻭ ﺟﺮﺃﺕ ﺍﻭ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ. ﺑﺨﺪﺍ ﭼﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍم! ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺟﻨﮕﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻦ ﮔﻠﻪ ﺑﺰﻯ ﻛﻪ ﮔﺮﮒ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﭙﺶ ﻣﻰ ﮔﺮيختند!... [سپس] [ﺣﺴﻴﻦ ع ] مدتى ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻣﻜﺚ ﻛﺮﺩ، [ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ] ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﺸﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻰ [ﺍﺯ ﻛﺸﺘﻨﺶ] ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﻳﮕﺮ به جاﻳﺸﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ. ﺷﻤﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ: ﻭﺍﻯ ﺑﺮ شما! ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ كنيد! ﺍﻭ ﺭﺍ بكشيد! ﻣﺎﺩﺭﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺰﺍﻳﺘﺎﻥ بنشيند! ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﻪ [ﺣﺴﻴﻦ ع ] ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪند. ﺳﭙﺲ ﺯﺭﻋﺔ بن شريك ﺗﻤﻴﻤﻰ ﺑﻪ ﻛﻒ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ [ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ] ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩ، ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻛﻪ [ﺣسين ع ] ﺑﺎ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺮﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ [ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ] ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻝ ﺳﻨﺎﻥ ﺑﻦ ﺃﻧﺲ ﻧﺨﻌﻰ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻴﺰﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﺩ [ﺍﻣﺎﻡ ع ] ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎد. ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ [ﻭﻗﺘﻰ] ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ [ ع ] ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺳﻨﺎﻥ ﺑﻦ ﺃﻧﺲ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮ [ﺣﺴﻴﻦ ع ] ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﻧﻴﻔﺘﺪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ [ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ] ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻠﻮﻯ [ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ] ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪ ﻭ ﺳﺮ [ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ] ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﻟﻲّ ﺑﻦ ﻳﺰﻳﺪ [ﺃﺻﺒﺤﻰ] ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ. ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ نيز ﺑﺮ ﺗﻦ ﺣﺴﻴﻦ [ ع ] ﺑﻮﺩ ﻏﺎﺭﺕ ﮔﺮﺩﻳﺪ... ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﻨﺎﻥ ﺑﻦ ﺃﻧﺲ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ، ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﻯ؟ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ [ﻣﺮﺩ] ﻋﺮﺏ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﻯ؟! [ﺣﺴﻴﻦ] ﻧﺰﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪه بود ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎهى ﺸﺎﻥ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﺪ، ﭘﺲ [ﺗﻮ ﺍﻯ ﺳﻨﺎﻥ، ﺍﻯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻰ] ﻧﺰﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻧﺖ ﺑﺮﻭ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍه! ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ به پاس ﻛﺸﺘﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻨﺪ كم است... @quranpuyan
4_5936003153668343601.mp3
27.93M
🔹آینه‌ای در برابر آینه‌داران🔹 مجلس دهم " ۲" وقایع روز عاشورا 📝تولید محتوا: نشریه چند رسانه‌ای رِباط 📻 تدوین: فائزه حسنی 🎙راوی: کوروش اسکندری ‏🪑میهمانان برنامه: آیت‌الله محمدهادی یوسفی‌غروی و متین رضوانی‌پور 🎤نوحه‌سرا: حسین سعادتمند @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ادامه وقایع نگاری روز عاشورا 🔸حدود ساعت ۱۷ بعد از شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است . سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر امام و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود.  🔸۱۸:۴۹ اذان مغرب    داستان روز غم انگیز عاشورا این‌طور تمام می‌شود که درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته‌ام!» 🚩ولَعنَتُ اللهُ عَلَى القُومِ الظالمين... 🚩 @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قران پویان
⭕ مروری بر مسئولیت مردم، و تحلیل سکوت انها در ( ع) در منا 🌴✴قسمت پنجم : 💫🔶لَقَدْ خَشِيتُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْمُتَمَنُّونَ عَلَى اللَّهِ أَنْ تَحُلَّ بِكُمْ نَقِمَةٌ مِنْ نَقِمَاتِهِ لِأَنَّكُمْ بَلَغْتُمْ مِنْ كَرَامَةِ اللَّهِ مَنْزِلَةً فُضِّلْتُمْ بِهَا وَ مَنْ يُعْرَفُ بِاللَّهِ لَا تُكْرِمُونَ وَ أَنْتُمْ بِاللَّهِ فِي عِبَادِهِ تُكْرَمُونَ وَ قَدْ تَرَوْنَ عُهُودَ اللَّهِ مَنْقُوضَةً فَلَا تَقْرَعُونَ وَ أَنْتُمْ لِبَعْضِ ذِمَمِ آبَائِكُمْ تَقْرَعُونَ وَ ذِمَّةُ رَسُولِ اللَّهِ مَحْقُورَةٌ وَ الْعُمْيُ وَ الْبُكْمُ وَ الزَّمِنُ فِي الْمَدَائِنِ مُهْمَلَةٌ لَا تَرْحَمُونَ وَ لَا فِي مَنْزِلَتِكُمْ تَعْمَلُونَ وَ لَا مِنْ عَمَلٍ فِيهَا تَعْتِبُونَ وَ بِالادِّهَانِ وَ الْمُصَانَعَةِ عِنْدَ الظَّلَمَةِ تَأْمَنُونَ كُلُّ ذَلِكَ مِمَّا أَمَرَكُمُ اللَّهُ بِهِ مِنَ النَّهْيِ وَ التَّنَاهِي وَ أَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ وَ أَنْتُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ مُصِيبَةً لِمَا غُلِبْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ مَنَازِلِ الْعُلَمَاءِ 🔷 ترجمه: 💢ای آرزومندانِ به درگاه خدا! من می‌ترسم کیفری از کیفرهای او بر شما فرود آید، زیرا شما از کرامت خدا به منزلتی دست یافته‌اید که بدان بر دیگری برتری دارید و کسی را که به وسیله خدا (بر شما) شناسانده می‌شود، گرامی نمی‌دارید با اینکه خود به خاطر خدا در میان مردم احترام دارید. شما می‌بینید که پیمان‌های خدا شکسته شده و نگران نمی‌شوید با اینکه برای یک نقض پیمانِ پدران خود به هراس می‌افتید. می‌بینید که پیمان رسول خدا(ص) خوار و ناچیز شده و کورها و لال‌ها و از کار افتاده‌ها در شهرها رها شده‌اند و رحم نمی‌کنید و در خور مسئولیت خود کار نمی‌کنید و به کسانی که در آن راه تلاش می‌کنند وقعی نمی‌نهید و خود به چاپلوسی و سازش با ظالمان آسوده‌اید. همه اینها همان جلوگیری و بازداشتن دسته‌جمعی است که خداوند را بدان فرمان داده و شما از آن غافلید. مصیبت شما از همه مردم بزرگ‌تر است؛ زیرا در حفظ منزلت علما مغلوب شدید، کاش (در حفظ آن) تلاش می‌کردید. 🔷 بخش اول شرح این فراز "«قدترونَ عهودَالله منقوضه فلاتَفزَعون» می‌بینید که پیمان‌های الهی همه نقض شده و زیر پا انداخته شده و فریاد نمی‌زنید. «امّا انتم لبعضِ ذمّم آبائکم تَفزعون» اما همین که به یکی از پیمان‌های پدران خودتان ذره‌ای جسارت می‌شود، فریاد می‌زنید. میثاق رسول‌الله(ص) در این جامعه، تحقیر شده و کورها، لال‌ها، زمین‌گیرها، بیچاره‌ها و محرومان در شهرها رها شده‌اند و کسی به فکر محرومان و بیچاره‌ها نیست. کسی به ایشان رحم نمی‌کند.» امام بلافاصله بعد از اینکه از تحقیر شدن میثاق رسول الله(ص) سخن می‌گویند، بحث محرومان را پیش می‌کشند که چگونه در شهرها رها شده‌اند. پس معلوم می‌شود که این بحث، از مفاد اصلی پیمان رسول الله(ص) است. ✅انتقاد از و علما فرمود: «لا فی‌منزلتکم تَعملون و لا من عمل فیها تعتبون»؛ نه در آن منزلت الهی که دارید، به تکلیف خود عمل می‌کنید یعنی نه خودتان اهل عمل‌ هستیدو نه از کسی که عمل می‌کند و اهل عمل است، حمایت می‌کنید. این همه احترام و حرمت را برای چه می‌خواهید؟ برای چه وقت می‌خواهید؟! کجا می‌خواهید خرجش کنید؟ «بالادهانِ و المصانعةِ عند الظلمةِ تعملون.» (دُهن به معنی روغن است. ادهان، روغن مالی یا همین ماستمالی کردن است که ما در زبان فارسی، به کنایه از سازش‌کاری و سهل‌انگاری می‌گوییم.) حضرت می‌فرمایند شما همه‌چیز را می‌کنید. مصــــانعه هـــمان است. می‌فرماید که شما با ستمگران سازش کردید برای آنکه خودتان امنیت داشته باشید، به خاطر امنیت خود، همه ارزش‌ها را فدا کردید. جان‌تان و منافع‌تان، از دین خدا نزد شما عزیزتر است. اینها همه، محرمات الهی بود که باید ترک می‌شد و شما باید نهی می‌کردید و نکردید. شما از بقیه مردم وضع‌تان در آخرت بدتر است. مصیبت شما بیشتر است، زیرا مجرای حکومت باید در دست علمای الهی باشد" 💫استاد رحیم پور ازغدی بخش دوم شرح فراز، فردا کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دین ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
◾️ گريان يا زينب و استقامت 🔻 🔹 از جمله تصوراتی که برخی از مردم از شخصیت حضرت زینب(ع) دارند این است که این قهرمان عرصه اندیشه، صبر و جهاد، همواره در اینجا و اینجا گریه سر می دهد و ناله می کند. این تصویر با زینبِ هوشیار و دلیری که رو در روی ابن زیاد می ایستد و با شدت و قدرت با وی صحبت می کند، یا با اهل کوفه سخن از واقعه عاشورا و امام حسین(ع) می گوید و یا در برابر یزید می ایستد و آن موضع دلیرانه و درخشان را از خود نشان می دهد تناسب ندارد. آیا چنین زنی که از مدینه به کربلا آمده است به امام حسین(ع) می گوید: "ما را به حرم جدمان برگردان"!؟ 😞😞مگر زینب(س) از حقانیت حرکت امام حسین(ع) بی اطلاع بود؟ یا اینکه بر جان خود می ترسید؟ در بسیاری از تعزیه خوانی ها و نوحه سرایی ها شخصیت زینب(س) شخصیت یک زن نالان، از پا افتاده و نومید می باشد که در پس هر کلامی که می گوید گریه سر می دهد! اما زینب(س) چنین نیست. زینبی که در برابر بدن بی جان امام حسین(ع) می ایستد و می گوید: "خدایا این قربانی را از ما بپذیر" ممکن نیست انسان نومیدی باشد. از این رو لازم است هنگامی که سخنی را می شنویم ذهن خود را به کار گیریم و تلاش کنیم مقایسه ای میان آن چه این جا و آن جا می شنویم انجام دهیم. ریختن عالی است... اما این اشک ها باید اشک هایی جوشیده از و هوشیاری باشد.👌👌 حديث عاشورا، ص١٦٤ علامه محمد حسين فضل الله @quranpuyan
امام سجّاد علیه السلام: خدایا کیست آن که شیرینی محبتت را چشید پس به جای تو دیگری را برگزید؟ و کیست آن که با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روی برتافتن تو شد؟ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
༻🍃‌🌸🍃༺ 💝باسلام بہ همراهان عزیز در تلاوت روزانہ یڪ صفحہ از قرآن📖 🔷✨از آنجا ڪه هدف از این برنامہ، تلاوت آیات همراہ با ترجمہ و آگاهی از تفسیر ساده آن صفحہ است، 👈 روزهاے جمعہ ، صفحہ جدیدے ارسال نمی‌شود تا دوستانیڪہ در طول هفتہ موفق بہ مطالعہ برخی پستها یا صفحات نشدند، فرصت ڪنند خود را باسایر عزیزان، همراه نمایند. التماس دعا🙏 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
4_5832199351811703822.mp3
11.08M
سروش محلاتی:مشکل مردم کوفه چه بودکه ازامام دعوت کردند:چپاول بیت المال،حاکمان نامشروع وحذف خوبان.آیاعزاداری های ما ،فساد راکمتر میکند؟درحالیکه هدف حضرت،اصلاح فساد بود. چراآمار فسادمااز۱۳۰کشور،بیشتراست؟ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔘باز نشر گزیده ای از سخنرانی مرحوم دکتر داود فیرحی در مورد قیام اباعبدالله (ع) علیه یزید بن معاویه 🗓محرم 99 🕯 🕯 🆔 @iranianhht
هدایت شده از قران پویان
. ادامه شرح فراز پنجم (ع)در منا ✅ شاخص های ارزیابی علمای دین از نظر امام حسین ع سخن در نقد و بررسی عملکرد عالمان دین در برابر نابسامانی‌های اجتماعی ا‌ست. موضوع این بخش از سخنان حضرت، این‌ است که علماء توقع و انتظار آن را دارند که در پیشگاه الهی از قرب و منزلت برخوردار باشند می‌فرمایند رویه‌ و رفتار شما نه‌تنها تناسبی با بهشت الهی ندارد بلکه این رفتار متناسب با عذاب الهی ا‌ست و بترسید که عذاب الهی گریبان شما را بگیرد اعتراض امام حسین(ع) در این سخنرانی به علماء و دانشمندان، به‌لحاظ زندگی شخصی آن‌ها نیست که مثلا شما اهتمام به نماز یا روزه ندارید یا مواظب زبان یا چشم خود نیستید. آن‌چه که حضرت مطرح می‌کنند، این ا‌ست که عالم دین مسئولیت اجتماعی هم دارد، آیا به ‌اقتضاء این مسئولیت عمل می‌کند؟ شاخص‌هایی برای این ارزیابی در بیان نورانی امام حسین(ع) وجود دارد: یک شاخص کلی و عمومی این ا‌ست که آیا عالم دین نسبت به پایمال شدن احکام الهی حساسیتی دارد؟ پایمال شدن احکام و نقض عهد الهی، قلمرو بسیار وسیع و گسترده‌ای دارد ولی با توضیحات حضرت مشخص می‌شود که امام حسین(ع) در میان همه‌ی احکام الهی، نسبت به چند حکم اهمیت بیشتری قائل هستند و عملکرد علماء را از زاویه‌ی عمل کردن یا عمل نکردن به این چند مورد ارزیابی می‌کنند که یکی، مسأله‌ی مواجهه‌ی علماء و دانشمندان با مسأله‌ی انسان‌هاست این‌که اگر در جامعه، کرامت انسان‌ها نادیده گرفته می‌شود و حرمت انسان‌ها تضییع می‌شود، علماء دین در قبال آن چه موضعی دارند؟ شاخص بعد (که جنبه‌ی خاص و جزیی دارد) این ا‌ست که وقتی گروهی از مردم در فقر و محرومیت قرار می‌گیرند، علمای دین چه موضعی دارند؟ و شاخص آخر این‌که علماء چه ارتباطی با حاکمان جائر پیدا می‌کنند، به آن‌‌ها نزدیک می‌شوند یا از آن‌ها فاصله می‌گیرند؟ ✅ این علماء نسبت به موقعیت و حفظ کرامت خود حساسیت دارند. اگر جایی وارد شوند که احترام شایسته‌ی آن‌ها وجود نداشته باشد، در چهره‌ی آن‌ها عکس‌العمل دیده می‌شود و اگر اعتراضی هم نکنند، دیگر آن‌جا نخواهند رفت و با آن شخص ارتباط نخواهند داشت اما آیا همین حساسیت را نسبت به حفظ کرامت مردم عادی و توده‌های مردم هم دارند؟! پایه‌ی مسأله‌ این ا‌ست که آیا ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که اساس رفتار با شهروندان براساس حفظ کرامت آن‌هاست؟ متأسفانه کرامت را تقلیل و تنزل دادیم به این‌که از توده‌های مردم تعریف و تمجید صورت بگیرد! لفظ و حرف که برای مردم کرامت به‌وجود نمی‌آورد و کرامت‌ساز نیست. واقعیت‌های زندگی است که نشان می‌دهد که آیا مردم زندگی توأم با کرامت دارند؟ آن شخصی که برای اداره‌ی معیشت خود باید خفت و خواری و درد و رنج‌ را تحمل کند، کرامتش مخدوش می‌شود. آن‌کسی که باید دست خود را در مقابل دیگران دراز کند، کرامت خود را عرضه می‌کند اگر بیماری مراجعه می‌کند و نمی‌تواند هزینه‌ی درمان خود را بپردازد و امکانات کافی برای رسیدگی به بیمار وجود ندارد و به‌جای این‌که در تخت بیمارستان با امکانات کافی به او رسیدگی شود، باید در کنار بیمارستان و در فضای سبز بیمارستان استراحت کند، آیا این با کرامت انسان سازگار است؟ ✅ شکسته شدن عهد الهی آن شاخصی که جنبه‌ی عمومی دارد، این ا‌ست که حضرت فرمودند: «وَ قَدْ تَرَوْنَ عُهُودَ اللَّهِ مَنْقُوضَهً فَلَاتَفزعُونَ» شما می‌بینید که در جامعه عهد و پیمان الهی نقض می‌شود اما اعتراض و فزعی ندارید. بنا بود شما عالم دین و دین‌محور باشید، درحالی‌که شما خودمحور هستید، نه خدامحور و دین‌محور. دنبال منافع خودتان هستید و براساس منافع خود حرکت می‌کنید. آن‌جا که سکوت می‌کنید برای خودتان است، آن‌جا که حرف می‌زنید آن‌هم باز به‌لحاظ منافع خودتان است. ✅ محرومیت محرومان با این شاخص، حضرت توضیح می‌دهند که آن عهد و پیمانی را که به آن وفادار نیستید، چیست؟ «وَ الْعُمْیُ وَ الْبُکْمُ وَ الزَّمنَی فِی الْمَدَائِنِ مُهْمَلَهٌ لَاتَرْحَمُونَ». آن عهد و پیمان، عهد و پیمانی ا‌ست که نسبت به محرومان و ناتوانان و ضعیفان دارید مسأله این ا‌ست که آیا اساساً فقر و محرومیت برای عالمان دین، مسأله به‌حساب می‌آید؟ اگر برخی از معاصی و گناهان در جامعه دیده شود، عالم دین فریاد می‌زند که در فلان مراسم، در فلان پارک، در فلان باشگاه، در کنار دریا و… گناه و معصیت می‌شود، ایها الناس به داد دین برسید! بسیار خوب؛ این هست اما این‌جا امام حسین (ع) می‌خواهند بفرمایند که اگر عالم دین، انسان‌هایی را در فقر و فلاکت و محرومیت دید، آیا جزع و فزع می‌کند؟ دردش می‌آید؟ آیا این‌جا نباید رگ غیرت دینی بیرون بزند؟ آیا دین فقط و فقط در حوزه‌ی همان مسائل خاص است؟ امام حسین(ع) می‌فرمایند عالم دین، آن کسی ا‌ست که در برابر این نابرابری‌های اجتماعی، فاصله‌های طبقاتی، در برابر این گروه‌ها و اقشاری که زی
ر خط فقر مطلق زندگی می‌کنند، موضع داشته باشد و حرف بزند. آن‌جایی که باید کار اثباتی انجام دهد حمایت کند، آن‌جایی که باید قبح این موضوع را مطرح کند که این ننگ است و با معیارهای اسلامی نمی‌سازد، این را بگوید. می‌گوید از من برنمی‌آید که بخواهم تشکیلاتی برای رفع این مشکلات تأسیس کنم و قدرت مالی ندارم، معذور است و تکلیف ندارد. اما آیا نمی‌تواند در خطبه و سخنرانی و نوشته‌ی خود اعلام کند که جامعه‌ای که چنین لکه‌های ننگینی دارد،؟ ما در چه شرایطی هستیم؟ مگر عالم دین می‌تواند چشم خودش را ببندد؟ اعتراض امام حسین(ع) به این بود که شما به نابینا و به کسانی‌که کرولال هستند، رسیدگی نمی‌کنید. اگر بین یک انسان نابینا با یک کودک زباله‌گرد مقایسه صورت بگیرد، وضع کودکان زباله‌گرد وخیم‌تر است و استحقاق رسیدگی بیشتری دارد و نشان می‌دهد که جامعه از انحطاط بیشتری رنج می‌برد 👈 یادمان نرفته است که قبل از انقلاب، این بزرگوارانی که در سمت و سوی مبارزه با رژیم طاغوت بودند، همین‌ها را در سخنرانی‌ها و بیانیه‌ها برجسته می‌کردند که آقا! در کشور زاغه‌نشین داریم (آن موقع روی این تعبیر زیاد تأکید می‌شد که در حواشی شهرهای بزرگ، افرادی هستند که مسکن مناسب ندارند و زاغه‌نشین هستند). حالا بسیاری از آن‌ افراد، بعد از انقلاب احساس وظیفه و مسئولیت نمی‌کنند برای این‌که این موضوعات را مطرح کنند. آن‌موقع فکر می‌کردند برای تخریب آن نظام، گفتن این مسائل لازم است و امروز برای حفظ این نظام، نگفتن آن واجب است. چه کسی باید این‌ها را ببیند و بگوید؟😔 ✅ ساخت‌وپاخت با حکومت! شاخص دیگر و آخر: «وَ بِالادِهَانِ وَ الْمُصَانَعَهِ عِنْدَ الظَّلَمَهِ تَأْمَنُونَ». حضرت فرمودند با این شاخص هم شما محکوم هستید. شما اهل مداهنه با ظلمه هستید و در اثر مداهنه و ساخت‌وپاخت با حاکمان، دنبال این هستید که خودتان امنیت و آسایش داشته باشید. برای این‌که کسی مزاحمتی نسبت به شما نداشته باشد، باید تعریف و تمجید کنید، دعا کنید، باید در برخی از جلسات حضور داشته باشید. حضرت گریبان این مخاطبین را گرفته و مؤاخذه می‌کند که شما اهل مسامحه و مداهنه با ظلمه هستید ✅ بزرگترین مصیبت! خود علماهستند بعد حضرت آب پاکی را روی دست این‌ها ریختند و فرمودند که در جامعه‌ی اسلامی بزرگ‌ترین مصیبت شمایید! معاویه سرکار است، یزید هست، این‌همه افراد فاسد و ظالم در جامعه وجود دارند و این‌همه ظلم اتفاق می‌افتد ولی حضرت فرمودند: «وَ أَنْتُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ مُصِیبَهً» شما هستید که بزرگ‌ترین مصیبت برای جامعه اسلامی هستید چون شما جای عالمان واقعی را گرفتید. اگر عالم واقعی بودید و وظیفه‌تان را درست انجام می‌دادید، این اتفاقات در جامعه نمی‌افتاد: «وَ أَنْتُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ مُصِیبَهً لِمَا غُلِبْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ مَنَازِلِ الْعُلَمَاءِ» استاد سروش محلاتی @quranpuyan
امام سجاد(ع) همه خوبى‌ها را در بُريدن طمع از آنچه در دست مردم است، دیدم. 📚بحار الأنوار ، ج۷۳ ، ص۱۷۱ 🏴 شهادت حضرت سیّد السّاجدین امام زین العابدین (سلام اللّه علیه) تسلیت و تعزیت باد. @quranpuyan