eitaa logo
قران پویان
443 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
652 ویدیو
601 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
تاملی در دیدگاههای استاد شهید شماره پانصدو بیست وچهار ✅فلسفه ی عاشورا اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا كه دائماً حسین حسین می كنید و به سر خودتان می زنید، چه می خواهید بگویید؟ باید بگوییم: ما می خواهیم حرف آقایمان را بگوییم، ما هر سال می خواهیم تجدید حیات كنیم(یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یُحْیِیكُمْ) . باید بگوییم روز تجدید حیات ماست. در این روز می خواهیم در كوثر حسینی شستشو كنیم، تجدید حیات كنیم، روح خودمان را شستشو بدهیم، خودمان را زنده كنیم، از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم، روح اسلام را از نو به خودمان تزریق كنیم. ما نمی خواهیم حس امر به معروف و نهی از منكر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداكاری در راه حق، در ما فراموش بشود؛ نمی خواهیم روح فداكاری در راه حق در ما بمیرد. این فلسفه ی عاشوراست، نه گناه كردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن! گناه كنیم، بعد در مجلسی شركت كنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده می شود كه ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد؛ اگر پیوند بخورد، گناهان ما قطعاً بخشیده می شود ولی علامت بخشیده شدنش این است كه دومرتبه دیگر دنبال آن گناه نمی رویم. اما اینكه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دومرتبه دنبال آن گناهان برویم، نشانه ی این است كه روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است. شعارهای أبا عبد اللّه شعار ا اسلام است، این است كه چرا بیت المال مسلمین را یك عده به خودشان اختصاص داده اند؟ چرا حلال خدا را حرام، و حرام خدا را حلال می كنند؟ چرا مردم را دو دسته كرده اند: مردمی كه فقیر فقیر و دردمندند، و مردمی كه از پرخوری نمی توانند از جایشان بلند شوند؟ . در بین راه در حضور هزار نفر لشكریان حرّ آن خطبه ی معروف را خواند كه طیّ آن، حدیث پیغمبر را روایت كرد، گفت: پیغمبر چنین فرموده است كه اگر زمانی پیش بیاید كه اوضاع چنین بشود، بیت المال چنان بشود، حلال خدا حرام و حرام خدا حلال بشود، اگر مسلمانِ آگاهی اینها را بداند و سكوت كند، حق است بر خدا كه چنین مسلمانی را به همانجا ببرد كه آن ستمكاران را می برد. بنابراین من احساس وظیفه می كنم، «اَلا وَ اِنّی اَحَقُّ مِنْ غَیْرٍ» در چنین شرایطی من از همه سزاوارترم. پس این است عاشورا و محتوای شعارهای عاشورا. شعارهای ما در مجالس، در تكیه ها و در دسته ها باید مُحیی باشد نه مخدّر، باید كننده باشد نه بی حس كننده. اگر بی حس كننده باشد، نه تنها اجر و پاداشی نخواهیم داشت بلكه ما را از حسین علیه السلام دور می كند. این اشك برای حسین ریختن خیلی اجر دارد اما به شرط اینكه حسین آنچنان كه هست در دل ما وارد بشود. «اِنَّ لِلْحُسَیْنِ مَحَبَّةً مَكْنونَةً فی قُلوبِ الْمُؤْمِنینَ» اگر در دلی ایمان باشد نمی تواند حسین را دوست نداشته باشد، چون حسین مجسمه ای است از 🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸 telegram.me/quranpuyan
◾️ پيوند با آرمان امام حسين(ع) 🔻 🔹ما از خود چه چيزي در راه رسالت حسين(ع) تقديم كرده ايم؟ امام حسين(ع) هنگامى كه نهضت خود را آغاز كرد از مردم انتظار داشت از وجود خود اندكى - نه براي خود او - بلكه براى رسالت و آرمان او ببخشند. شايد پاسخ دهيم كه اشك هاي خود را براى او افشانده ايم! يا آنان كه با قمه و شمشير بر سر خود مى كوبند بگويند، خون خود را هديه داده ايم!! يا برخى بگويند درد سينه و پشت خود را هنگامى كه براى او سينه يا زنجير زده ايم هديه كرده ايم. اما آيا اين چيزى است كه حسين(ع) از ما انتظار دارد؟ پيامد مصيبت است، نه هدف آن. حتى درخواست اهل بيت(ع) براى برگزارى مجالس حسينى به دليل اين نبود كه گريه و اندوه را هدف قلمداد مى كردند؛ بلكه آن را به اين دليل از ما خواستند كه گريه و حزن قلب انسان را به فاجعه و مصيبت امام حسين(ع) مى گشايد و با گشاده شدن دل، عقل انسان نيز به آن اهتمام مى ورزد و همين باعث درك آرمان، هدف و فداكارى بزرگ امام حسين(ع) مى شود. اين چيزهايى كه ما به امام حسين(ع) تقديم مي كنيم ارتباطي با هدفى كه ايشان در پى آن بود، ندارد. اگرچه گريه و اندوه بر حسين(ع) نتايج خوبى در پي داشته و پيوند ما را با ايشان بيش تر مى كند، اما بايد به اين نكته هم توجه داشته باشيم كه امام حسين(ع) نمى خواهد صرفا با شخص او ارتباط برقرار نماييم، بلكه انتظار دارد تا با و هدف او پيوند برقرار كنيم. حديث عاشورا، ص٢٤٤ علامه سيد محمد حسين فضل الله کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
◾️ پيوند با آرمان امام حسين(ع) 🔻 🔹ما از خود چه چيزي در راه رسالت حسين(ع) تقديم كرده ايم؟ امام حسين(ع) هنگامى كه نهضت خود را آغاز كرد از مردم انتظار داشت از وجود خود اندكى - نه براي خود او - بلكه براى رسالت و آرمان او ببخشند. شايد پاسخ دهيم كه اشك هاي خود را براى او افشانده ايم! يا آنان كه با قمه و شمشير بر سر خود مى كوبند بگويند، خون خود را هديه داده ايم!! يا برخى بگويند درد سينه و پشت خود را هنگامى كه براى او سينه يا زنجير زده ايم هديه كرده ايم. اما آيا اين چيزى است كه حسين(ع) از ما انتظار دارد؟ پيامد مصيبت است، نه هدف آن. حتى درخواست اهل بيت(ع) براى برگزارى مجالس حسينى به دليل اين نبود كه گريه و اندوه را هدف قلمداد مى كردند؛ بلكه آن را به اين دليل از ما خواستند كه گريه و حزن قلب انسان را به فاجعه و مصيبت امام حسين(ع) مى گشايد و با گشاده شدن دل، عقل انسان نيز به آن اهتمام مى ورزد و همين باعث درك آرمان، هدف و فداكارى بزرگ امام حسين(ع) مى شود. اين چيزهايى كه ما به امام حسين(ع) تقديم مي كنيم ارتباطي با هدفى كه ايشان در پى آن بود، ندارد. اگرچه گريه و اندوه بر حسين(ع) نتايج خوبى در پي داشته و پيوند ما را با ايشان بيش تر مى كند، اما بايد به اين نكته هم توجه داشته باشيم كه امام حسين(ع) نمى خواهد صرفا با شخص او ارتباط برقرار نماييم، بلكه انتظار دارد تا با و هدف او پيوند برقرار كنيم. حديث عاشورا، ص٢٤٤ علامه سيد محمد حسين فضل الله کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت https://eitaa.com/quranpuyan
تاملی در دیدگاه های استاد شهید مرتضی قسمت عوامل در واقعه تاریخی قسمت یازدهم از کتاب عامل سوم یك عامل خصوصی است. این دو عاملی كه عرض كردم، یعنی غرضها و عداوتهای دشمنان و حس اسطوره سازی و افسانه سازی، در تمام تواریخ دنیا وجود دارد. ولی در خصوص حادثه ی عاشورا یك عامل بالخصوصی هست كه این عامل سبب شده است كه در این داستان بالخصوص، جعل واقع بشود. آن عامل چیست؟ پیشوایان دین از زمان پیغمبر اكرم و زمان ائمه ی اطهار دستور اكید و بلیغ داده اند كه باید نام حسین بن علی زنده بماند، باید مصیبت حسین بن علی هر سال تجدید بشود، چرا؟ بحث در این «چرا» است. این چه دستوری است در اسلام؟ چرا این همه ائمه ی دین به این موضوع اهتمام داشتند؟ چرا برای زیارت حسین بن علی این همه اهتمام و ترغیب است، این همه تشویق است؟ ما باید به این «چرا» دقت كنیم. ممكن است كسی بگوید: «این برای این است كه تسلی خاطری برای حضرت زهرا باشد. » آیا این حرف مسخره نیست كه بعد از هزار و چهار صد سال، هنوز حضرت زهرا احتیاج به تسلیت داشته باشد؟ در صورتی كه به نصّ خود امام حسین و به حكم ضرورت دین، بعد از شهادت امام حسین دیگر امام حسین و حضرت زهرا نزد یكدیگر هستند. این چه حرفی است؟ ! مگر حضرت زهرا بچه است كه بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم دائماً به سر خودش بزند، گریه كند، بعد ما برویم به ایشان سرسلامتی بدهیم! این حرفها دین را خراب می كند. حسین عملی در اسلام تأسیس كرد. حسین علیه السلام نمونه ی عملی قیامهای اصلاحی است. خواستند مكتب حسین زنده بماند، خواستند حسین سالی یك بار با آن نداهای شیرین و عالی و حماسه انگیزش ظهور پیدا كند، فریاد كند: «أَ لا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا یُعْمَلُ بِهِ وَ الْباطِلَ لا یُتَناهی عَنْهُ لِیَرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فی لِقاءِ اللّهِ مُحِقّاً» . خواستند «اَلْمَوْتُ اَوْلی مِنْ رُكوبِ الْعارِ» (مرگ از زندگی ننگین بهتر است) برای همیشه زنده بماند. خواستند «لا اَرَی الْمَوْتَ اِلاّ سَعادَةً وَ الْحَیاةَ مَعَ الظّالِمینَ اِلاّ بَرَماً» برای همیشه زنده بماند. زندگی با ستمكاران برای من خستگی آور است؛ مرگ در نظر من جز سعادت چیزی نیست. خواستند آن جمله های دیگر حسین: «خُطَّ الْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلی جِیدِ الْفَتاةِ» زنده بماند، «هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ» زنده بماند. مردی كه می آید آنجا در مقابل یك دریا [انسان ] ، سی هزار نفر، می ایستد، آن طور مردانه، در حالی كه در نهایت شدت گرفتار است از ناحیه ی شخص خودش، از ناحیه ی خاندان خودش، مرد و مردوار- كه چنین مردی دنیا به خودش ندیده است- و می گوید: «اَلا وَ اِنَّ الدَّعِیَّ بْنَ الدَّعِیِّ قَدْ رَكَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ یَأْبَی اللّهُ ذلِكَ لَنا وَ رَسولُهُ وَ حُجورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ» ، خواستند اینها زنده بماند، مكتب حسین زنده بماند، تربیت حسینی زنده بماند، پرتوی از روح حسینی در این ملت بتابد. فلسفه اش خیلی روشن است. گفتند نگذارید این حادثه فراموش بشود. حیات و زندگی شما بستگی به این حادثه دارد، انسانیت و شرف شما بستگی به این حادثه دارد، اسلام را با این وسیله می توانید خوب زنده نگه دارید. پس ترغیب كردند به این كه مجلس عزای حسینی را زنده نگه دارید. راست است. عزاداری حسین بن علی واقعاً فلسفه دارد، واقعاً فلسفه ی صحیح دارد، فلسفه ی بسیار بسیار عالی هم دارد. هرچه ما در این راه كوشش كنیم، به شرط اینكه هدف این كار را تشخیص بدهیم بجاست. اما متأسفانه عده ای این را نشناختند، خیال كردند كه بدون اینكه مردم را به مكتب حسین علیه السلام آشنا كنیم، به فلسفه ی حسینی آشنا كنیم، عارف به مقامات حسینی كنیم، همین قدر كه مردمی آمدند و نشستند و یك گریه ای را نفهمیده و ندانسته كردند، دیگر كفاره ی گناهان است! https://telegram.me/quranpuyan
در واقعه تاریخی قسمت بیست و دوم تحریفات معنوی از کتاب حسینی ✅ دو تحریف در هدف امام حسین (ع) معنوی دومی كه از نظر تفسیر و توجیه حادثه ی رخ داد این بود كه گفتند می دانید چرا امام حسین رفت و كشته شد؟ یك دستور خصوصی فقط برای او بود و به او گفتند تو برو خودت را به كشتن بده. معلوم است، اگر یك چیزی دستور خصوصی باشد، به ما و شما دیگر ارتباط پیدا نمی كند، یعنی قابل پیروی نیست.👉 اگر بگویند حسین چنین كرد، تو چنین بكن! می گوید حسین از یك دستور خصوصی پیروی كرد، به ما مربوط نیست، به دستورات اسلام كه دستورات كلی و عمومی است مربوط نیست! آن یك دستور خصوصی مخصوص خودش بود. 😳 حال تفاوت این دو چگونه است؟ امام حسین خودش فریاد كشیده است كه علل و انگیزه ی قیام من مسائلی است كه بر اصول كلی اسلام منطبق می شود، احتیاجی به دستور خصوصی نیست. دستور خصوصی در جایی می گویند كه دستورهای عمومی وافی نباشد. امام حسین در كمال صراحت فرمود اسلام دینی است كه به هیچ مؤمنی- حتی نفرمود به امام- اجازه نمی دهد كه در مقابل ظلم و ستم، و گناه بی تفاوت بماند. امام حسین مكتب به وجود آورد ولی مكتب عملی اسلامی. مكتب او همان مكتب اسلام است، ولی اسلام بیان كرد و حسین عمل كرد. در درجه ی اول بیش از هركس دیگر عمل كرد. عملی اسلام. ماهرانه [تحریف كردیم ] برای اینكه این حادثه را از مكتب بودن خارج كنیم و قهراً از قابل پیروی بودن خارج كنیم. وقتی از مكتب بودن خارج شد، دیگر قابل پیروی نیست. وقتی كه قابل پیروی نشد، پس دیگر از حادثه ی كربلا نمی شود استفاده كرد. از اینجا ما حادثه را از نظر اثر مفید داشتن عقیم كردیم. خیلی به نظر كوچك می آید كه بگویند دستور خصوصی بود. ولی می گوییم وقتی گفتی دستور خصوصی، معنایش این است كه دستورهای عمومی در این زمینه ها كافی و وافی نیست، یعنی اگر دستور خصوصی نمی رسید اسلام دستوری نداشت كه بگوید در چنین شرایطی باید حركت و قیام كرد، بلكه اسلام می گفت هرچه [به نظرتان می رسد عمل كنید. این خیانتی است به حسین بن علی علیه السلام. آیا خیانتی از این بالاتر هم در دنیا صورت گرفته است؟ . این است كه عرض كردم این تحریف معنوی كه در حادثه ی عاشورا صورت گرفته است، از آن تحریفات لفظی صد درجه خطرناكتر است. در لفظی مثلاً كسی می گوید من حدس می زنم روز عاشورا هفتاد و دو ساعت بود، بعد هم اصرار می كند كه هفتاد و دو ساعت بود. خوب یك چرندی گفته است. آن كه می گوید سیصد هزار نفر را حسین بن علی كشت، آن كه می گوید عروسی قاسم (درست است كه به حسین بن علی اهانت كرده) ، آن كه می گوید زعفر جنی آمد، آن كه می گوید زینب آمد به أبا عبد اللّه چنین گفت، أبا عبد اللّه فرمود كیست برای من اسب بیاورد، اعوان و انصاری نداشت، زینب رفت اسب أبا عبد اللّه را آورد، و از این دروغها، اینها برای هدف حسین بن علی آن قدر خطر ندارد كه این تحریفهای معنوی خطرناك است. بنابراین ما آمدیم نهضت حسین بن علی را كه خود هدف و منظوری داشته است مسخ و تحریف كردیم. ادامه دارد https://eitaa.com/quranpuyan
در واقعه تاریخی قسمت بیست و پنجم تحریفات معنوی از کتاب ✅قدرت أبا عبد اللّه علیه السلام مخصوصاً خود كه به میدان آمد در چه وقتی آمد؟ فكر كنید، عصر روز عاشوراست، چون تا ظهر شد هنوز عده ای از اصحاب بودند كه نماز هم خواندند. از صبح تا عصر تلاش كرده است، چه تلاشهایی! بدن هر یك از اصحابش را غالباً خودش آورده در خیمه ی شهدا گذاشته است. بدن یارانش را خودش آورده است، به بالین یارانش خودش آمده است، اهل بیتش را خودش تسلّی داده است. این قدر تلاش كرده كه خدا می داند! گذشته از آن داغهایی كه دیده است. آخرین كسی كه به میدان می آید خودش است. خیال كردند كه دیگر در یك چنین شرایطی می توانند با حسین مبارزه كنند. هر كسی كه جلو آمد لحظه ای مهلتش نداد كه فریاد عمر سعد بلند شد، گفت خدا مرگتان بدهد، مادرهایتان به عزایتان بنشینند، 😑به مبارزه ی چه كسی رفته اید؟ این، پسر كشنده ی عرب است، پسر علی بن ابی طالب است.به خدا روح پدرش علی در كالبد این است، به جنگ این نروید.⚔ این علامت شكست بود یا نه؟ سی هزار نفر از جنگ تن به تن كردن با یك مردِ تنهای غریبِ آن همه مصیبت دیده، آن همه زحمت كشیده و آن همه تلاش كرده ی تشنه ی گرسنه عقب نشینی می كنند. نه تنها در مقابل شمشیر ابا عبد الله شكست خوردند، در مقابل منطقش هم شكست خوردند. ابا عبد الله در روز عاشورا قبل از شروع جنگ دو سه بار انشاء كرد. وقتی آن های أبا عبد اللّه را می بینیم، مخصوصاً مفصل ترین خطبه اش، همان كه در روز عاشورا آمد از اسب پیاده شد، سوار شتر شد🐪. فرمود: «تَبّاً لَكُمْ اَیَّتُهَا الْجَماعَةُ وَ تَرَحاً حینَ اسْتَصْرَخْتُمونا والهِینَ فَاَصْرَخْناكُمْ موجِفینَ. » یك بار و دو بار و سه بار صحبت كرد، عمر سعد بر لشكریان خودش ترسید كه مبادا نطق حسین اینها را تحت تأثیر قرار بدهد. نوبت دیگر كه أبا عبد اللّه آمد صحبت كند دستور داد سروصدا كنید، دستتان را به دهانتان بزنید كه كسی صدای حسین را نشنود. 😓 آیا این علامت شكست نیست؟ آیا این علامت پیروزی حسین نیست؟ آیا این نباید برای ما درس باشد كه یك بشر اگر با ایمان باشد، اگر موحد باشد، اگر به خدا پیوند داشته باشد، اگر به آن دنیا ایمان داشته باشد، اگر نفس مطمئنه باشد، یكتنه سی هزار نفر را از نظر روحی شكست می دهد؛ آیا این طور نیست؟ اینها درس است. گفته اند این عزا را احیا كنید و زنده نگهدارید كه این نكته ها را بفهمید و دریابید، برای اینكه عظمت حسین را درك كنید، برای اینكه اشكی اگر می ریزید،😢 از روی معرفت باشد. حسین شما را بالا می برد، شما را انسان می كند، شما را آزاد مرد می كند، شما را اهل حق و حقیقت می كند، اهل عدالت می كند، یك مسلمان واقعی می كند. مكتب حسین، انسانسازی است نه مكتب گنهكارسازی. حسین سنگر عمل صالح است نه سنگر گناهكاری.👉 پس این است فلسفه ی این كه گفته اند عزای حسین بن علی را زنده نگه دارید. ببینید چه مصیبتی برای حسین بن علی پیش نیامد، چه سختی پیش نیامد، چه بلا و گرفتاری پیش نیامد؟ ببینید در مقابل همه ی اینها آیا حسین بن علی سرفراز بیرون آمد یا نه؟ در صبح روز عاشورا جمله ای گفت كه در آن وقت شاید انسان باور نكند كه این جمله چقدر از روی حقیقت گفته شده است. 📝نوشته اند همین كه نماز صبح را با اصحاب خودش خواند، رو به اصحاب خودش كرد و فرمود: اصحاب من! آماده باشید. مردن جز یك پلی نیست كه شما را از دنیایی به دنیای دیگر عبور می دهد، از یك دنیای بسیار سخت به یك دنیای بسیار عالی و شریف و لطیف. این سخنش بود، اما عملش را ببینید. این را كه حسین بن علی نگفته است، دیگران گفته اند، حضار گفته اند، كسانی كه وقایع نگار بوده اند گفته اند. حتی حمید بن مسلم كه وقایع نگار عمر سعد است این قضیه را گفته است. می گوید من تعجب می كنم از حسین بن علی كه هر چه شهادتش نزدیكتر و كار بر او سخت تر می شد چهره اش برافروخته تر می شد. مثل آدمی كه به وصل دارد نزدیك می شود. كأنه خوش حالتر می شود. حتی یك جمله ای دارد، می گوید آن لحظات آخر كه من به سراغ حسین بن علی علیه السلام رفتم، وقتی رسیدم كه آن لعین ازل و ابد سر مقدسش را از بدن جدا كرده بود. چشمم كه افتاد، 👀آن بشاشت و روشنی چهره اش آنچنان مرا گرفت كه كشته شدنش را فراموش كردم. آیا شما برای این نمونه پیدا می كنید؟ اگر نمونه پیدا كردید، بعد به جای عزای حسینی عزای او را می گیریم، به جای یاد حسین از او یاد می كنیم. https://telegram.me/quranpuyan
◾️ پيوند با آرمان امام حسين(ع) 🔻 🔹ما از خود چه چيزي در راه رسالت حسين(ع) تقديم كرده ايم؟ امام حسين(ع) هنگامى كه نهضت خود را آغاز كرد از مردم انتظار داشت از وجود خود اندكى - نه براي خود او - بلكه براى رسالت و آرمان او ببخشند. شايد پاسخ دهيم كه اشك هاي خود را براى او افشانده ايم! يا آنان كه با قمه و شمشير بر سر خود مى كوبند بگويند، خون خود را هديه داده ايم!! يا برخى بگويند درد سينه و پشت خود را هنگامى كه براى او سينه يا زنجير زده ايم هديه كرده ايم. اما آيا اين چيزى است كه حسين(ع) از ما انتظار دارد؟ پيامد مصيبت است، نه هدف آن. حتى درخواست اهل بيت(ع) براى برگزارى مجالس حسينى به دليل اين نبود كه گريه و اندوه را هدف قلمداد مى كردند؛ بلكه آن را به اين دليل از ما خواستند كه گريه و حزن قلب انسان را به فاجعه و مصيبت امام حسين(ع) مى گشايد و با گشاده شدن دل، عقل انسان نيز به آن اهتمام مى ورزد و همين باعث درك آرمان، هدف و فداكارى بزرگ امام حسين(ع) مى شود. اين چيزهايى كه ما به امام حسين(ع) تقديم مي كنيم ارتباطي با هدفى كه ايشان در پى آن بود، ندارد. اگرچه گريه و اندوه بر حسين(ع) نتايج خوبى در پي داشته و پيوند ما را با ايشان بيش تر مى كند، اما بايد به اين نكته هم توجه داشته باشيم كه امام حسين(ع) نمى خواهد صرفا با شخص او ارتباط برقرار نماييم، بلكه انتظار دارد تا با و هدف او پيوند برقرار كنيم. حديث عاشورا، ص٢٤٤ علامه سيد محمد حسين فضل الله کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فلسفه ی ❓ اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا كه دائماً حسین حسین می كنید و به سر خودتان می زنید، چه می خواهید بگویید؟ ♦️👈باید بگوییم: ما می خواهیم حرف آقایمان را بگوییم، ما هر سال می خواهیم كنیم(یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یُحْیِیكُمْ) . باید بگوییم روز تجدید حیات ماست. در این روز می خواهیم در كوثر حسینی شستشو كنیم، تجدید حیات كنیم، روح خودمان را شستشو بدهیم، خودمان را زنده كنیم، از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم، روح اسلام را از نو به خودمان تزریق كنیم. ما نمی خواهیم حس امر به معروف و نهی از منكر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداكاری در راه حق، در ما فراموش بشود؛ نمی خواهیم روح فداكاری در راه حق در ما بمیرد. 👈این فلسفه ی عاشوراست، ❌❌نه گناه كردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن! گناه كنیم، بعد در مجلسی شركت كنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده می شود كه ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد؛ اگر پیوند بخورد، گناهان ما قطعاً بخشیده می شود ولی علامت بخشیده شدنش این است كه دومرتبه دیگر دنبال آن گناه نمی رویم. اما اینكه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دومرتبه دنبال آن گناهان برویم، نشانه ی این است كه روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است. شعارهای أبا عبد اللّه شعار ا اسلام است، ❌❌ ❌ این است كه چرا مسلمین را یك عده به خودشان اختصاص داده اند؟ چرا حلال خدا را حرام، و حرام خدا را حلال می كنند؟ ⁉چرا مردم را دو دسته كرده اند: مردمی كه فقیر و دردمندند، و مردمی كه از پرخوری نمی توانند از جایشان بلند شوند؟ .😡 ⭕⭕در بین راه در حضور هزار نفر لشكریان حرّ آن خطبه ی معروف را خواند كه طیّ آن، حدیث پیغمبر را روایت كرد، گفت: پیغمبر چنین فرموده است كه اگر زمانی پیش بیاید كه اوضاع چنین بشود، بیت المال چنان بشود، حلال خدا حرام و حرام خدا حلال بشود، اگر مسلمانِ آگاهی اینها را بداند و كند، حق است بر خدا كه چنین مسلمانی را به همانجا ببرد كه آن ستمكاران را می برد. بنابراین من احساس وظیفه می كنم، «اَلا وَ اِنّی اَحَقُّ مِنْ غَیْرٍ» در چنین شرایطی من از همه سزاوارترم. پس این است عاشورا و محتوای شعارهای عاشورا. ⭕شعارهای ما در مجالس، در تكیه ها و در دسته ها باید باشد نه مخدّر، باید كننده باشد نه بی حس كننده. 👈اگر بی حس كننده باشد، نه تنها اجر و پاداشی نخواهیم داشت بلكه ما را از حسین علیه السلام دور می كند. این اشك برای حسین ریختن خیلی اجر دارد اما به شرط اینكه حسین آنچنان كه هست در دل ما وارد بشود. «اِنَّ لِلْحُسَیْنِ مَحَبَّةً مَكْنونَةً فی قُلوبِ الْمُؤْمِنینَ» اگر در دلی ایمان باشد نمی تواند حسین را دوست نداشته باشد، چون حسین مجسمه ای است از 🖋استاد مرتضي مطهري 📚كتاب حماسه حسيني ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛