#زندگی_قرآنی 🍀 #رمضان و #احكام‌روزه در قرآن و روايات: ✅ #حکم_روزه #مسافر و #مریض چیست؟ ایات سوره بقره در خصوص روزه مسافر بشرح زیر است: 👇👇 أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۱۸۴﴾  فولادوند: [روزه در] روزهاى معدودى [بر شما مقرر شده است] [ولى] هر كس از شما بيمار يا در #سفر باشد [به همان شماره] تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بدارد] و بر كسانى كه [روزه] طاقت فرساست كفاره اى است كه خوراك دادن به بينوايى است و هر كس به ميل خود بيشتر نيكى كند پس آن براى او بهتر است و اگر بدانيد روزه گرفتن براى شما بهتر است مکارم: چند روز معدودي را (بايد روزه بداريد) و كساني كه از شما بيمار يا مسافر باشند روزهاي ديگري را (بجاي آن روزه بگيرند) و بر كساني كه قدرت انجام آن را ندارند (همچون بيماران مزمن و پيرمردان و پيره زنان) لازم است كفاره بدهند، مسكيني را اطعام كنند، و كسي كه كار خير را پذيرا شود براي او بهتر است،  و روزه داشتن براي شما بهتر است اگر بدانيد. شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ  يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۱۸۵﴾  فولادوند: ماه #رمضان [همان ماه] است كه در آن #قرآن فرو فرستاده شده است [كتابى ] كه مردم را راهبر و [متضمن] دلايل آشكار هدايت و [ميزان]  تشخيص حق از باطل است پس هر كس از شما اين ماه را درك كند بايد آن را روزه بدارد و كسى كه بيمار يا در سفر است [بايد به شماره آن] تعدادى از روزهاى ديگر [را #روزه بدارد] خدا براى شما آسانى مىخواهد و براى شما دشوارى نمىخواهد تا شماره [مقرر] را تكميل كنيد و خدا را به پاس آنكه رهنمونيتان كرده است به بزرگى بستاييد و باشد كه شكرگزارى كنيد مکارم: (آن چند روز معدود) ماه رمضان است كه قرآن براي راهنمائي مردم و نشانه هاي هدايت و فرق ميان حق و باطل در آن نازل شده،  پس آنكس كه در ماه رمضان در حضر باشد روزه بدارد، و آنكس كه بيمار يا در سفر باشد روزهاي ديگري را بجاي آن روزه بگيرد، خداوند راحتي شما را ميخواهد نه زحمت، هدف اين است كه اين روزها را تكميل كنيد، و خدا را بر اينكه شما را هدايت كرده بزرگ بشمريد و شايد شكرگذاري كنيد ادامه دارد 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#زندگی‌قرآنی 🍀 #رمضان و #احكام‌روزه در قرآن و روايات: ✅ #حکم_روزه #مسافر و #مریض چیست؟ تفسير الميزان در شرح ايه روزه مسافر در سوره بقره چنين گفته است : "روزه بر مسافر و مريض #حرام است ، نه مباح حرف فاء در ابتداء آيه مى فهماند كه مطلب آيه نتيجه و فرع آيه قبل است ، و معناى مجموع آن چنين مى شود: روزه بر شما واجب شده ، و نيز عدد معينى در آن رعايت شده ، و همانطور كه از اصل روزه رفع يد نمى شود، از عدد آن نيز صرفنظر نمى شود، پس اگر در ايام رمضان عارضه اى چون مرض و سفرپيش آيد كه حكم وجوب روزه را در آن ايام معدوده يعنى ايام رمضان بردارد از اين ايام معدوده صرفنظر نمى شود، و بايد به همان عدد در ساير روزها روزه گرفت ، كلمه (مرض ) به معناى خلاف صحت و سلامتى است و كلمه (سفر) از ماده (س - ف - ر) گرفته شده ، كه به معناى كشف است بيشتر دانشمندان و علماى اهل سنت گفته اند: از آيه : ( فمن كان منكم مريضا او على سفر فعدة من ايام اخر) ، استفاده مى شود كه مسافر مى تواند روزه نگيرد، نه اينكه روزه گرفتن برايش حرام است ، پس مريض و مسافر، هم مى توانند روزه بگيرند، و هم اينكه افطار و به همان عدد از روزهاى ديگر سال روزه بگيرند. ليكن اين حرف صحيح نيست ، زيرا گفتيم ظاهر جمله : (فعدة من ايام اخر) (كسى كه مريض و مسافر باشد بايد چند روزى در ايام ديگر سال روزه بگيرد) عزيمت است ،نه رخصت ، يعنى از ظاهر آن بر مى آيد كه مريض و مسافر نبايد در رمضان روزه بگيرند، و اين معنا از ائمه اهل بيت (عليه السلام ) نيز روايت شده است." ادامه دارد https://v.ht/ruzehmosafer

#زندگی_قرآنی 🍀 #رمضان و #احكام‌روزه در قرآن و روايات: ✅ #حکم_روزه #مسافر و #مریض چیست؟ نظر آیت اله صادقی تهرانی در خصوص آیه روزه در سوره بقره و روزه مسافر، متفاوت با نظر مشهور مفسرین شیعه است که آنرا ذکر می کنیم: 🍀" فمن كان منكم مريضاً او على سفر"🍀 روزه را بر مريضان و #مسافران #حرام كرده است، كه بايد آن را در روزهايى كه مريض يا مسافر نيستند انجام دهند. البته نه هر مريض و نه هر مسافرى، بلكه مرض و سفرى كه براى گرفتن روزه عسر و ضرر و خطر داشته باشد، به دليل آيه بعدى 🌺" يريد اللَّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر".🌺 طبق اين دو آيه حالت روزه سه گونه است: 1- يسر، 2- اطاقه يعنى حرج و 3- عسر.  يسر به معناى آسانى و راحتى است، و عسر ايجاد خطر و ضرر و آسيب ديدن است، و اطاقه يا حرج ميانگين اين دو به معناى مصرف كردن كل نيروها براى روزه دارى است، بدان گونه كه جاى نفس كشيدن نماند، و گوئى او طوق بر گردن نهاده است،  در حالت يسر #روزه واجب است، چه در #سفر و چه در حضر، و در حالت عسر حرام، و در اين صورت گرفتن قضاى آن واجب است، چه در سفر و چه در حضر، 👈بنابراين اگر هزاران كيلومتر در حال روزه سفر كند، و يسر و راحتى داشته باشد روزه واجب است  و اينجا «على سفر» بعد از «مريضاً» چنانكه اشاره شد مقصود سفرى مرض آور است كه «مريضاً» مرض فعلى و «علی سفر» مرض شأنى در بعضی سفرها است همچون گذشته هاى دور مانند زمان بعثت. در قسم سوم مستحب است، به دليل" فمن تطوع خيراً فهو خير له": كسى كه كار خيرى را با زحمت انجام دهد براى او بهتر است، روزه پر زحمت همان روزه با حرج است، كه كل نيروهاى روزه دار مصرف گردد،" و أن تصوموا خير لكم" كه مخاطب همان" من تطوّع خيراً" مى باشد و اين قاعده در ساير احكام نيز جارى است، و اصولًا روزه دارى براى اصلاح روح و تن مى باشد، كه اگر عسر و حرج نباشد، واجب است." جهت مطالعه نظرات مختلف در تعریف و شرایط مسافر به لینک زیر مراجعه نمایید https://v.ht/ruzehmosafer 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#زندگي‌قرآني: 🍃#روزه و #احكام آن در #قرآن و روایات ⬅ #مسافر كيست؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ قسمت اول در قرآن بيان شده كه مريض و مسافر از روزه در ماه رمضان معاف بوده و بعدا در طول سال باید ، به همان تعداد روز قضا نمايند. اما به چه كسي #مسافر گفته ميشود؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ "بى گمان, واژگان كتاب و روايات,به زبان عرف عام است, نه به زبان و اصطلاح ويژه. بنابراين, (ضربتم فى الارض), يا (سافرتم) معناى عرفى خود را دارند و آيه شريفه قرآن, حكم مسافر را بر همان كسى كه #عرف او را مسافر مى داند, بار مى سازد. نه زمانهاى پيشين و نه اكنون و در عصر ما, كسى را كه خط سير يكى ـ دو ساعته را بپيمايد و پس از آن, به منزل خود برگردد, مسافر نمى گويند. ♦اندازه سفر ناتمام گزاردن پيامبر اكرم(ص) #نماز خويش را در سفر, به ذى خُشب كه تا مدينه يك روز راه بود, سنت شد. كم كم به دست آمد, يك روز راه, برابر است با دو بريد, هشت #فرسنگ , بيست و چهار ميل, از اين روى در روايات بسيار آمده است: (مسيرة يوم) (بياض يوم) , (بريدان), (ثمانية فراسخ) و (اربعة و عشرون ميل) كه همه اينها به يك حقيقت اشاره دارند و آن, سفرى كه دست كم, يك روز به درازا بكشد.سپس,در زمانهاى بعد, امامان(ع) يك روز راه را براى مردم, تفسير كردند كه مراد ,يك روز راه نيست, بلكه نيمى از روز را برود و نيمى ديگر را برگردد, به گونه اى كه يك روز, در حال سفر باشد, بسنده است 👈 روايات هشت فرسنگ و مانند آن, مربوط به زمانى است كه اين معيارها با يكديگر يكسان بودند و يا ناسانى بسيار كمى داشتند, نه اكنون كه #عرف پيماينده هشت فرسنگ را مسافر نمى داند. به ديگر سخن, امروزه, پيمايندگان هشت فرسنگ راه, تخصصاً از حكم مسافر خارج هستند و در اين مطلب, هيچ شك و شبهه اى نيست. تنها سخن در اين است كه آيا شرع مى تواند به گونه توسعه در موضوع, به ما بگويد كه پيمايندگان هشت فرسنگ نيز, از روى تعبّد مسافر به شمار مى روند, يا خير؟ در بحث روايات, ثابت خواهيم كرد كه ائمه(ع) كسى را به هشت فرسنگ راه متعبد نساخته اند. بلكه مصداق يك روز راه باز شناسانده اند. محمد بن مسلم مى گويد: از امام صادق درباره كوتاه ساختن نماز پرسيدم. فرمود: در بَريد كوتاه بگزارد. پرسيدم: تنها در يك بَريد. فرمود: هنگامى يك بَريد برود و يك بَريد برگردد, روزش مشغول شده است نماز #قصر, در آن زمان, وظيفه كسى بود كه يك روز راه بپيمايد. اكنون نيز, ما همين احتمال را مى دهيم. و از همين جا روشن مى شود كه تمامى رواياتى كه در آنها (بَريد) محور قرار گرفته و مسافر به كسى گفته شود كه يك بَريد رفته و يك بَريد برگشته باشد, مطلب ما را تأييد مى كنند. با اين شرح كه ائمه(ع) مسير يك روز را, كه سنت پيامبر(ص) بوده, بر دو بَريد برابر ساخته اند." 🍀 از مقاله تحقیقی "حكمِ نماز و روزه مسافر در عصر جديد" 🖊 نویسنده : حجت الاسلام احمد عابدينى🍀 ادامه دارد... https://v.ht/namazemosafer 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#زندگي‌قرآني: 🍃#روزه و #احكام آن در #قرآن و روایات ⬅ #مسافر كيست؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ در قرآن بيان شده كه مريض و مسافر از روزه در ماه رمضان معاف بوده و بعدا در طول سال باید ، به همان تعداد روز قضا نمايند. اما به چه كسي #مسافر گفته ميشود؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ قسمت دوم "به نظر ما, دليلهايى كه مسير يك روز راه را با وسيله هاى سير و سفر همگانى معيار قرار مى دهند, عبارت بودند از: الف. مسيرة يوم ملاك و معيار اصلى بوده وهشت فرسنگ و دو بريد مصداقهاى آن. ب. امروزه, به پيمودن هشت فرسنگ, سفرگفته نمى شود. ج. حكمت كوتاه گزاردن نماز در سفر. آسان گيرى بر مكلفان است, تا بر سختى سفر, سختى عبادت افزوده نشود و روشن است كه در پيمودن #هشت_فرسنگ راه, با مركبهاى امروزى, هيچ رنجى به همراه ندارد. د. معيار بودن زمان براى #سفر, هماهنگ است با ديگر عبادتها, مانند: نماز, #روزه, حج كه بايد در ظرف زمانى خاص انجام بگيرند و آغاز و پايان آنها با امور طبيعى, محاسبه شود و سفر نيز از اين نسق و قاعده بيرون نيست و آغاز و پايان آن با اين معيار طبيعى و در خور فهم همگان و آسان ارزيابى مى شود, نه با ذراع و موى اسب و…. ✅ تأسيس اصل ❓ اگر كسى از آنچه گفتيم, به نتيجه قطعى نرسيد و در حالت شك, باقى ماند و راه به جايى نبرد كه اكنون قصد پيمودن بيش از هشت فرسنگ و كم تر از يك روز راه را دارد. حكم نماز و روزه اش چيست؟ در اين صورت, بايد به اصول چنگ زد. اصلى كه در اين جا بايد به آن چنگ زد, اصالة التمام است كه به گونه هاى مختلف, در خور تقرير است: الف. شك مى كنيم كه با قصد پيمودن هشت فرسنگ و بدون قصد پيمودن يك روز راه, آيا بر ما, مسافر صدق مى كند, يا خير؟ موضوع براى كوتاه گزاردن نماز و گشودن روزه, عنوان سفر و مسافر است و اين جا, موضوع به حقيقت نپيوسته است, پس حكم مسافر هم منتفى است. بنابراين, نماز تمام است و روزه نيز بايد گرفته شود. ب. هر مكلّفى, بايد نمازش را تمام بگزارد, مگر #مسافر. هنگام شك در صدق عنوان مسافر بر مكلف, آن شخص از شمول عنوان خاص خارج و مشمول حكم عام مى شود. ج. كوتاه گزاردن نماز و گشودن روزه, آسان گرفتن خداوند است بر بندگان مسافر و با شكِ در عنوان مسافر, شك در جايز بودن بهره مندى از بخشش الهى كه همانا آسان گرفتن بر مسافر باشد, پديد مى آيد; زيرا اين آسان گيرى الهى, تنها مسافران را در بر مى گيرد و با شك در مسافر بودن, شك در بهره مندى از آسان گيرى الهى وجود دارد. در نتيجه وظيفه اولى, كه #نماز تمام بود, بر دوش مكلف باقى مى ماند. از مقاله تحقیقی "حكمِ نماز و روزه مسافر در عصر جديد" ● نویسنده : حجت الاسلام احمد عابدينى براي مطالعه مشروح مقاله و ساير نظرات به لينك زير مراجعه نماييد https://v.ht/namazemosafer 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#وظايف_عملي_فرد_مسلمان از #منظر_قرآن 💮🌸 #رمضان و #احكام‌روزه در قرآن و روايات: ✅ #حکم_روزه #مسافر و #مریض چیست؟ خلاصه نظر علامه طباطبایی در تفسیر المیزان راجع به ایه 184بقره بشرح زیر است: ✅1- ایاما معدودات نكره آمدن ايام و اتصاف آن به صفت (معدودات ) براى اين است كه بفهماند تكليف نامبرده ناچيز و بدون مشقت است ، تا به اين وسيله مكلف را در انجام آن دل و جراءت دهد، و از آنجا كه آيه ( شهر رمضان الّذى انزل فيه القرآن ) الخ بيان ايام است ، قهرا مراد از ايام معدودات همان ماه #رمضان خواهد بود.  🍀2-روزه بر #مسافر و مريض #حرام است ، نه مباح  حرف فاء در ابتداء آيه مى فهماند كه مطلب آيه نتيجه و فرع آيه قبل است ، ، و معناى مجموع آن چنين مى شود: روزه بر شما واجب شده ، و نيز عدد معينى در آن رعايت شده ، و همانطور كه از اصل روزه رفع يد نمى شود، از عدد آن نيز صرفنظر نمى شود. 💮👈 پس اگر در ايام رمضان عارضه اى چون مرض و سفرپيش آيد كه حكم وجوب روزه را در آن ايام معدوده يعنى ايام رمضان بردارد از اين ايام معدوده صرفنظر نمى شود، و بايد به همان عدد در ساير روزها روزه گرفت ، كلمه (مرض ) به معناى خلاف صحت و سلامتى است و كلمه (سفر) از ماده (س - ف - ر) گرفته شده ، كه به معناى كشف است و گويا اينكه فرمود: (او على سفر) و مانند كلمه (مريضا) نفرمود (مسافرا)، براى اشاره به اين معنا بوده كه آن مسافرى روزه اش شكسته مى شود كه در حال حاضر مسافر باشد، نه در گذشته ، (مثل كسى كه در سفر ده روز در محلى اقامت كرده است ، كه چنين كسى قبلا مسافر بوده ، و فعلا مقيم است ، و روزه اش صحيح است ) و نه در آينده (مثل كسى كه مى خواهد بعد از ظهر حركت كند كه چنين كسى روزه آن روزش صحيح است ).  بيشتر دانشمندان و علماى اهل سنت گفته اند: از آيه : ( فمن كان منكم مريضا او على سفر فعدة من ايام اخر) ، استفاده مى شود كه مسافر مى تواند #روزه نگيرد، نه اينكه روزه گرفتن برايش حرام است ، پس ‍ #مريض و مسافر، هم مى توانند روزه بگيرند، و هم اينكه افطار و به همان عدد از روزهاى ديگر سال روزه بگيرند. ليكن اين حرف صحيح نيست ، زيرا گفتيم ظاهر جمله : (فعدة من ايام اخر) (كسى كه مريض و مسافر باشد بايد چند روزى در ايام ديگر سال روزه بگيرد) عزيمت است ، نه رخصت ، يعنى از ظاهر آن بر مى آيد كه مريض و مسافر نبايد در رمضان روزه بگيرند، و اين معنا از ائمه اهل بيت (عليه السلام ) نيز روايت شده ، و مذهب جمعى از صحابه از قبيل عبد الرحمان بن عوف ، و عمر بن خطاب ، و عبد اللّه بن عمر، و ابى هريرة ، و عروة بن زبير، نيز همين است ، پس جمله نامبرده حجتى است عليه علماى نامبرده از اهل سنت  🍀3-فدیه دادن معناى جمله ( و على الذّين يطيقونه ) اين است كه هركس روزه برايش مشقت داشته باشد، و كلمه (فديه ) به معناى بدل و عوض است و در اينجا به معناى عوض مالى است ، كه همان طعام مسكين يعنى سير كردن يك مسكين گرسنه است از غذائى كه خود انسان مى خورد، البته نه آن غذاى ساده اى كه گاهى مى خورد، و نه آن غذاى لذيذى كه باز گاه گاه مى خورد، بلكه از غذاى متوسطى كه غالبا استفاده مى كند، و حكم اين فديه نيز مانند حكم قضاى روزه مريض و مسافر واجب است http://yon.ir/Qp86 🌸💮🌸💮🌸💮🌸💮🌸💮 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#وظايف_عملي_فرد_مسلمان از #منظر_قرآن 💮🌸 #رمضان و #احكام‌روزه در قرآن و روايات: ✅ #حکم_روزه #مسافر و #مریض چیست؟ 👈نظر آیت اله صادقی تهرانی در خصوص این آیه و روزه مسافر،متفاوت با نظر مشهور مفسرین شیعه است که آنرا ذکر می کنیم: 💮🔸" فمن كان منكم مريضاً او على سفر" روزه را بر مريضان و #مسافران #حرام كرده است، كه بايد آن را در روزهايى كه مريض يا مسافر نيستند انجام دهند. البته نه هر مريض و نه هر مسافرى، بلكه مرض و سفرى كه براى گرفتن روزه عسر و ضرر و خطر داشته باشد، به دليل آيه بعدى 💮🔸" يريد اللَّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر". 👈طبق اين دو آيه حالت روزه سه گونه است: 1⃣- يسر، 2⃣- اطاقه يعنى حرج و 3⃣- عسر.  💢يسر به معناى آسانى و راحتى است، 💢و عسر ايجاد خطر و ضرر و آسيب ديدن است، 💢و اطاقه يا حرج ميانگين اين دو به معناى مصرف كردن كل نيروها براى روزه دارى است، بدان گونه كه جاى نفس كشيدن نماند، و گوئى او طوق بر گردن نهاده است،  🔸در حالت يسر #روزه واجب است، چه در #سفر و چه در حضر، 🔸 و در حالت عسر حرام، و در اين صورت گرفتن قضاى آن واجب است، چه در سفر و چه در حضر، بنابراين اگر هزاران كيلومتر در حال روزه سفر كند، و يسر و راحتى داشته باشد روزه واجب است و اينجا «على سفر» بعد از «مريضاً» چنانكه اشاره شد مقصود سفرى مرض آور است كه «مريضاً» مرض فعلى و «علی سفر» مرض شأنى در بعشى سفرها است همچون گذشته هاى دور مانند زمان بعثت. 👈در قسم سوم مستحب است، به دليل" فمن تطوع خيراً فهو خير له": كسى كه كار خيرى را با زحمت انجام دهد براى او بهتر است، روزه پر زحمت همان روزه با حرج است، كه كل نيروهاى روزه دار مصرف گردد،" و أن تصوموا خير لكم" كه مخاطب همان" من تطوّع خيراً" مى باشد 👈و اين قاعده در ساير احكام نيز جارى است، و اصولًا روزه دارى براى اصلاح روح و تن مى باشد، كه اگر عسر و حرج نباشد، واجب است. http://yon.ir/Qp86 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 🔸🔹 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

🌺 #وظايف_عملي_فرد_مسلمان_از_منظر_قرآن 🍃#نماز و #احكام آن در #قرآن و روایات ✅قصر نماز در حالت #خوف و #ترس،آيا نماز مسافر هم كوتاه است؟ 💫آيت اله صادقي تهراني بر خلاف نظر مشهور فقهاي شيعه،نماز مسافر را شكسته نمي داند ومعتقد است كه آيات قران فقط به قصر نماز در حالت خوف دلالت دارد و نه هر مسافرتي .ثانيا مراد از قصر نماز هم ،قصر در كيفيت نماز است و نه كاستن از تعداد ركعات. 🔸نظر ايشان در تفسير الفرقان در ذيل ايه 101 سوره نساء را مرور مي كنيم:👇👇 " 🍃ضربتم فى الارض" در اينجا- و كلًا در تمامى مواردى كه در آيات گوناگون آمده- به معناى قيام براى جنگجوئى و يا كارهائى پرمشقت است، و اصولًا از نظر لغت نيز زدن در زمين غير از راه رفتن عادى در زمين است، كه اوّلى ضربتم و دومى مَشَيْتُمْ يا سافَرْتُمْ مى باشد،  💮👈روى اين اصل" ضربتم فى الارض" جنگهاى درون مرزى را هم شامل است، كه اگر در جايگاه خودتان جنگى روى داد، قيام شما از براى دفاع همين" ضربتم فى الارض" است،و اگر هم جنگهاى برونى چه در حد معروف سفر و چه كمتر از آن باشد باز هم" ضربتم فى الارض" مى باشد، و اين تنها به حساب قيام جنگى و مانند آن است، و هرگز سفر معروف يا مادونش در آن مدخليتى ندارد"  💮🔶در قرآن براى صرف #سفر، لفظ سفر آمده، و براى جنگ يا كار پر زحمت ديگر مانند تجارت ضرب فى الارض آمده است، روى اين اصل اين آيه هرگز ربطى به نماز مسافر ندارد.  " ليس عليكم جناحٌ" كه از براى كوتاه كردن نماز، گوئى تنها گناه را سلب كرده، در زمينه اى است كه مسلمانان از شدّت التزام به نماز كامل گمان مى كرده اند كه در زمينه ترس بر جانهاشان نيز بايستى نماز را بدون كم و كاست انجام دهند، گرچه در اينصورت زخمى و يا كشته هم بشوند،  👈روى اين اصل نفى جناح و گناه هرگز منافاتى با وجوب كوتاه كردن نماز در زمينه خوف ندارد، و بر حسب قاعده كلى در دَوَران امر بين اهمّ و مهّم، انجام اهمّ و ترك مهم واجب است كه اينجا هم براى حفظ جان و مال و سلامتى و تمامى چيزهايى كه از كيفيت نماز برتر است كاستن از نماز باندازه ضرورت #واجب مى باشد، و چناكه در آيه سعى هم آمده است" ان الصفا و المروة من شعائر اللَّه فمن حج البيت او اعتمر فلا جناح عليه أن يطوّف بهما و مَن تطوع خيراً فإن اللَّه شاكرٌ عليهم" (2: 158)  💮🍀سپس" أن تَقصُرُوا من الصلاة" كوتاه كردنى است از نماز، و نه تنها چهار ركعتى، بلكه كل نمازهاى واجب مشمول «الصلاة» است، و بالاخره اين قصر در زمينه جنگ" ان خفتم ان يفتنكم الذين كفروا" به ميان آمده، و اين كوتاه كردن نماز گرچه در اطلاقش كم كردن از ركعات را در ضمن كاستن از كيفيت نماز شامل مى باشد، ولى اينجا به مناسبت خوف تنها دومى مراد است، زيرا ترس از دشمن هرگز موجب كاستن از ركعات نماز نيست، كه شما در حالت دويدن، اگر چهار ركعت را چندين برابر هم كنيد هرگز خوفى در كار نيست، و تنها خوف در انجام كيفيت نماز است، كه مشتمل بر ركوع، سجود، تشهد، جابجا نشدن و جماعت مى باشد،  👈روى اين اصل به همين مناسبت اينجا كاستن از نماز تنها كاستن از كيفيت فرادى يا جماعتى آن بوده، چنان كه نص آيه بقره نيز چنين است، كه" فان خفتم فرجالًا او ركباناً" اگر [در حال نماز] بترسيد پس پياده و سواران نمازهاتان را بخوانيد،بنابراين در اين آيه منحصر به فرد در كل #قرآن هرگز اشاره اى هم به كم كردن از ركعات نماز حتى در مورد ترس نيست، تا چه رسد در كل سفرهاى معين و بدون هيچ خوفى از ركعات نماز كاسته شود، و آيا اگر نماز #مسافر در حدّ معين كلًا شكسته است- با آنكه اينگونه سفرها بسيار بيشتر از خطرهاى موجب قصر مى باشند- چرا قرآن راجع به صلاة خوف در اين دو آيه بحثى مفصل كرده، و راجع به نماز سفر هرگز اشاره اى هم به ميان نياورده است، آيا خدا مهم را دو بار به ميان آورده، و أهم را بكلى ترك كرده است، با آنكه قرآن كل واجبات را با الحان گوناگون ذكر كرده، و اگر هم احياناً بعضى واجبات كوچك بگونه اى آشكار در قرآن نمودار نباشد، دست كم واجبات بزرگ نمودار است، 💮🔶و اينجا وجوب كوتاه كردن از ركعات #نماز چهار ركعتى در #سفر- چنان كه مى گويند- بسى مهمتر از وجوب كوتاه كردن از كيفيت نماز درحال ترس و با حفظ يكى نواميس پنجگانه مى باشد، زيرا خود هم بى وجه و هم بيشتر است http://yon.ir/Qp268 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @qura npuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛‌

💠🌐 #زندگي‌قرآني :#روزه_مسافر در قرآن : 👌از مهم ترین آیاتی که احکام مربوط به روزه رابیان میکند آیات ۱۸۳ تا ۱۸۶ سوره بقره است : 🔶 أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌«184 بقره» چند روزى معدود (روزه بر شما مقرّر شده است)، ولى هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد، پس (به همان) تعداد از روزهاى ديگر (را روزه بگيرد) و بر كسانى كه طاقت روزه ندارند (همچون بيماران مزمن و پيرمردان و پيرزنان)، لازم است كفّاره‌اى بدهند، مسكينى را اطعام كنند. و هر كس به ميل خود بيشتر نيكى كند (وبيش از مقدار واجب، طعام بدهد)، براى او بهتر است، ولى اگر (آثار روزه را) بدانيد، (مى‌فهميد كه) روزه گرفتن، برايتان بهتر است. (و هرگز به روزه‌خوارى معذوران، غبطه نمى‌خورديد.) 🛑قسمت چهارم :💢روزه بر #مسافر و مريض #حرام است ، نه مباح  حرف فاء در ابتداء آيه مى فهماند كه مطلب آيه نتيجه و فرع آيه قبل است ، ، و معناى مجموع آن چنين مى شود: روزه بر شما واجب شده ، و نيز عدد معينى در آن رعايت شده ، و همانطور كه از اصل روزه رفع يد نمى شود، از عدد آن نيز صرفنظر نمى شود. 💮👈 پس اگر در ايام رمضان عارضه اى چون مرض و سفرپيش آيد كه حكم وجوب روزه را در آن ايام معدوده يعنى ايام رمضان بردارد از اين ايام معدوده صرفنظر نمى شود، و بايد به همان عدد در ساير روزها روزه گرفت ، كلمه (مرض ) به معناى خلاف صحت و سلامتى است و كلمه (سفر) از ماده (س - ف - ر) گرفته شده ، كه به معناى كشف است و گويا اينكه فرمود: (او على سفر) و مانند كلمه (مريضا) نفرمود (مسافرا)، براى اشاره به اين معنا بوده كه آن مسافرى روزه اش شكسته مى شود كه در حال حاضر مسافر باشد، نه در گذشته ، (مثل كسى كه در سفر ده روز در محلى اقامت كرده است ، كه چنين كسى قبلا مسافر بوده ، و فعلا مقيم است ، و روزه اش صحيح است ) و نه در آينده (مثل كسى كه مى خواهد بعد از ظهر حركت كند كه چنين كسى روزه آن روزش صحيح است ).  بيشتر دانشمندان و علماى اهل سنت گفته اند: از آيه : ( فمن كان منكم مريضا او على سفر فعدة من ايام اخر) ، استفاده مى شود كه مسافر مى تواند #روزه نگيرد، نه اينكه روزه گرفتن برايش حرام است ، پس ‍ #مريض و مسافر، هم مى توانند روزه بگيرند، و هم اينكه افطار و به همان عدد از روزهاى ديگر سال روزه بگيرند. ليكن اين حرف صحيح نيست ، زيرا گفتيم ظاهر جمله : (فعدة من ايام اخر) (كسى كه مريض و مسافر باشد بايد چند روزى در ايام ديگر سال روزه بگيرد) عزيمت است ، نه رخصت ، يعنى از ظاهر آن بر مى آيد كه مريض و مسافر نبايد در رمضان روزه بگيرند، و اين معنا از ائمه اهل بيت (عليه السلام ) نيز روايت شده ، و مذهب جمعى از صحابه از قبيل عبد الرحمان بن عوف ، و عمر بن خطاب ، و عبد اللّه بن عمر، و ابى هريرة ، و عروة بن زبير، نيز همين است ، پس جمله نامبرده حجتى است عليه علماى نامبرده از اهل سنت  http://yon.ir/Qp86 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

💠🌐 #روزه در قرآن : 🛑قسمت ششم: #روزه_مسافر ⬅ #مسافر كيست؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ در قرآن بيان شده كه مريض و مسافر از روزه در ماه رمضان معاف بوده و بعدا در طول سال باید ، به همان تعداد روز قضا نمايند. اما به چه كسي #مسافر گفته ميشود؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ "بى گمان, واژگان كتاب و روايات,به زبان عرف عام است, نه به زبان و اصطلاح ويژه. بنابراين, (ضربتم فى الارض), يا (سافرتم) معناى عرفى خود را دارند و آيه شريفه قرآن, حكم مسافر را بر همان كسى كه #عرف او را مسافر مى داند, بار مى سازد. نه زمانهاى پيشين و نه اكنون و در عصر ما, كسى را كه خط سير يكى ـ دو ساعته را بپيمايد و پس از آن, به منزل خود برگردد, مسافر نمى گويند. ♦اندازه سفر ناتمام گزاردن پيامبر اكرم(ص) #نماز خويش را در سفر, به ذى خُشب كه تا مدينه يك روز راه بود, سنت شد. كم كم به دست آمد, يك روز راه, برابر است با دو بريد, هشت #فرسنگ , بيست و چهار ميل, از اين روى در روايات بسيار آمده است: (مسيرة يوم) (بياض يوم) , (بريدان), (ثمانية فراسخ) و (اربعة و عشرون ميل) كه همه اينها به يك حقيقت اشاره دارند و آن, سفرى كه دست كم, يك روز به درازا بكشد.سپس,در زمانهاى بعد, امامان(ع) يك روز راه را براى مردم, تفسير كردند كه مراد ,يك روز راه نيست, بلكه نيمى از روز را برود و نيمى ديگر را برگردد, به گونه اى كه يك روز, در حال سفر باشد, بسنده است 👈 روايات هشت فرسنگ و مانند آن, مربوط به زمانى است كه اين معيارها با يكديگر يكسان بودند و يا ناسانى بسيار كمى داشتند, نه اكنون كه #عرف پيماينده هشت فرسنگ را مسافر نمى داند. به ديگر سخن, امروزه, پيمايندگان هشت فرسنگ راه, تخصصاً از حكم مسافر خارج هستند و در اين مطلب, هيچ شك و شبهه اى نيست. تنها سخن در اين است كه آيا شرع مى تواند به گونه توسعه در موضوع, به ما بگويد كه پيمايندگان هشت فرسنگ نيز, از روى تعبّد مسافر به شمار مى روند, يا خير؟ در بحث روايات, ثابت خواهيم كرد كه ائمه(ع) كسى را به هشت فرسنگ راه متعبد نساخته اند. بلكه مصداق يك روز راه باز شناسانده اند. محمد بن مسلم مى گويد: از امام صادق درباره كوتاه ساختن نماز پرسيدم. فرمود: در بَريد كوتاه بگزارد. پرسيدم: تنها در يك بَريد. فرمود: هنگامى يك بَريد برود و يك بَريد برگردد, روزش مشغول شده است نماز #قصر, در آن زمان, وظيفه كسى بود كه يك روز راه بپيمايد. اكنون نيز, ما همين احتمال را مى دهيم. و از همين جا روشن مى شود كه تمامى رواياتى كه در آنها (بَريد) محور قرار گرفته و مسافر به كسى گفته شود كه يك بَريد رفته و يك بَريد برگشته باشد, مطلب ما را تأييد مى كنند. با اين شرح كه ائمه(ع) مسير يك روز را, كه سنت پيامبر(ص) بوده, بر دو بَريد برابر ساخته اند." 🔖 از مقاله تحقیقی "حكمِ نماز و روزه مسافر در عصر جديد" 🖊 نویسنده : حجت الاسلام احمد عابدينى ادامه دارد... https://b2n.ir/w81440 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

💠🌐 #روزه در قرآن : 🛑قسمت هفتم: #روزه_مسافر ⬅ #مسافر كيست؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ 👈در قرآن بيان شده كه مريض و مسافر از روزه در ماه رمضان معاف بوده و بعدا در طول سال باید ، به همان تعداد روز قضا نمايند. 🚘اما به چه كسي #مسافر گفته ميشود؟ ایا شرط شمول مسافر، هشت فرسخ است یا یک روز راه؟ 🌐"به نظر ما, دليلهايى كه مسير يك روز راه را با وسيله هاى سير و سفر همگانى معيار قرار مى دهند, عبارت بودند از: ↩️الف. مسيرة يوم ملاك و معيار اصلى بوده وهشت فرسنگ و دو بريد مصداقهاى آن. ↩️ب. امروزه, به پيمودن هشت فرسنگ, سفرگفته نمى شود. ↩️ج. حكمت كوتاه گزاردن نماز در سفر. آسان گيرى بر مكلفان است, تا بر سختى سفر, سختى عبادت افزوده نشود و روشن است كه در پيمودن #هشت_فرسنگ راه, با مركبهاى امروزى, هيچ رنجى به همراه ندارد. ↩️د. معيار بودن زمان براى #سفر, هماهنگ است با ديگر عبادتها, مانند: نماز, #روزه, حج كه بايد در ظرف زمانى خاص انجام بگيرند و آغاز و پايان آنها با امور طبيعى, محاسبه شود و سفر نيز از اين نسق و قاعده بيرون نيست و آغاز و پايان آن با اين معيار طبيعى و در خور فهم همگان و آسان ارزيابى مى شود, نه با ذراع و موى اسب و…. 🌐 تأسيس اصل ❓ اگر كسى از آنچه گفتيم, به نتيجه قطعى نرسيد و در حالت شك, باقى ماند و راه به جايى نبرد كه اكنون قصد پيمودن بيش از هشت فرسنگ و كم تر از يك روز راه را دارد. حكم نماز و روزه اش چيست؟ در اين صورت, بايد به اصول چنگ زد. اصلى كه در اين جا بايد به آن چنگ زد, اصالة التمام است كه به گونه هاى مختلف, در خور تقرير است: ↩️الف. شك مى كنيم كه با قصد پيمودن هشت فرسنگ و بدون قصد پيمودن يك روز راه, آيا بر ما, مسافر صدق مى كند, يا خير؟ موضوع براى كوتاه گزاردن نماز و گشودن روزه, عنوان سفر و مسافر است و اين جا, موضوع به حقيقت نپيوسته است, پس حكم مسافر هم منتفى است. بنابراين, نماز تمام است و روزه نيز بايد گرفته شود. ↩️ب. هر مكلّفى, بايد نمازش را تمام بگزارد, مگر #مسافر. هنگام شك در صدق عنوان مسافر بر مكلف, آن شخص از شمول عنوان خاص خارج و مشمول حكم عام مى شود. ↩️ج. كوتاه گزاردن نماز و گشودن #روزه, آسان گرفتن خداوند است بر بندگان مسافر و با شكِ در عنوان مسافر, شك در جايز بودن بهره مندى از بخشش الهى كه همانا آسان گرفتن بر مسافر باشد, پديد مى آيد; زيرا اين آسان گيرى الهى, تنها مسافران را در بر مى گيرد و با شك در #مسافر بودن, شك در بهره مندى از آسان گيرى الهى وجود دارد. در نتيجه وظيفه اولى, كه #نماز تمام بود, بر دوش مكلف باقى مى ماند. 📝 از مقاله تحقیقی "حكمِ نماز و روزه مسافر در عصر جديد" 🖌 نویسنده : حجت الاسلام احمد عابدينى براي مطالعه مشروح مقاله و ساير نظرات به لينك زير مراجعه نماييد https://b2n.ir/w81440 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛