🔹 #مناجات_شعبانیه دعای اهل وصال و اهل فراق 🔸 شرح فراز دوازدهم 🌺 اِلهی لَوْ اَرَدتَ هُوانّی لَمْ تَهْدِنی وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتی لَمْ تُعافِنی، اِلهی ما اَظُنُّکَ تَرُدُّنی فی حاجَةٍ قَد اَفْنِیَتُ عُمْری فی طَلَبِها مِنْک.هی! فَلَکَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا یَبیدُ کَما تُحِبُّ وَ تَرضی. الهی اِنْ اَخَذتَنی بِجُرمی اَخَذتُکَ بِعَفوِکَ وَ اِنْ اَخَذْتَنی بِذُنُوبی اَخَذتُکَ بِمَغفِرَتِکَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنی النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُّکَ. در این فراز نیز چند نکته لطیف وزیبای عرفانی وجود دارد که تامل و درنگ درهریک ازنکات می تواند چشمه ای ازمعرفت را به قلب و دل ما باز کند؛ 1⃣دلایل امید واری به رحمت خدا بنده به دو دلیل بسیار واضح و روشن مطمئن است حق تعالی به دلیل عصیان و تخلفی که بنده انجام داده است در مقام طرد و نفی او نیست بلکه پیوسته در مقام جذب و دستگیری از وی می باشد. ⬅️دلیل اول؛ اگرخداوند در مقام طرد بنده اش بود، راه هدایت را به رویش باز نمی کرد و این همه انبیاء و ائمه علیهم السلام را برایش نمی فرستاد تا از وی دستگیری نمایند. ⬅️دلیل دوم‌؛ این است اگر عزم و تصمیم خدا بر این بوده ‌است که بنده اش را به دلیل عصیان و گناه طرد کند و از چشم دیگران ساقط نماید و رسوایش کند این همه پرده پوشی از گناهانش نمی کرد و عزیزش نگه نمی داشت پس #هدایت و #پرده_پوشی از گناه بهترین شاهد و دلیل براین مدعا است که حق تعالی پیوسته در مقام #دستگیری ازبنده عاصی است واگر این بنده معترف به گناه، خواسته ای را از معبود و معشوقش مطالبه و درخواست کند که عمری به دنبال برآورده شدن آن بود امکان ندارد که پاسخ ندهد و دست رد به سینه بنده اش بزند. ازهمین رو امام‌ العارفین امام علی علیه السلام این چنین باحق تعالی مناجات می کنند: 🌸اِلهی لَوْ اَرَدتَ هُوانّی لَمْ تَهْدِنی وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتی لَمْ تُعافِنی، اِلهی ما اَظُنُّکَ تَرُدُّنی فی حاجَةٍ قَد اَفْنِیَتُ عُمْری فی طَلَبِها مِنْک معبود من! اگر خواریم را می خواستی هدایتم نمی فرمودی، و اگر می خواستی که رسوا شوم، این همه آثار و اسباب رسوایی برانگیز را از من نمی زدودی. معبود من! هرگز به تو این گمان را ندارم که در حاجتی که عمرم را در طلبش به پایان رساندم، ردم فرمایی 2⃣ شکر گذاری دربرابر دستگیر ی ازبنده پس از آنکه به دلیل فرستادن هادیان و نیز پرده پوشی ازگناهان ثابت شد خداوند بنده اش را از در رحمتش بیرون نخواهد کرد در این فراز از مناجات عبد به خدایش می گوید من به دلیل چنین بنده نوازی تو را شکر می کنم و می پرستم آنهم شکر ابدی و سرمدی که تو دوست دار ی و می پسندی، از همین رو امام‌ علی علیه السلام می فرماید: 🌸فَلَکَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا یَبیدُ کَما تُحِبُّ وَ تَرضی معبود من! حمد و ستایش بی نهایت و دائم و همیشگی از آن توست که همواره در فزونی است و فنا نمی پذیرد، آن گونه که دوست داری ومی پسندی؛ 3⃣ غلبه داشتن رحمت برغضب الهی نکته سوم لطیف و بسیار زیبا وعرفانی درفرازدوازدهم این است بنده با آگاهی از اینکه رحمت الهی برغضب و سخط الهی غلبه دارد چراکه خود فرموده:«سَبَقَت رَحْمَتی غَضَبی» (رحمت من برغضبم پیشی گرفت) و نیز «اِنَّ رَحْمَتی تَغْلِبُ غَضَبی» (به درستی که رحمت من برغضبم غلبه خواهد کرد) صفات جمالیه الهی چون #عفو، #مغفرت، #جود، #کرم را به میان آورده و با استناد به این صفات جمالیه در مقام احتجاج با حق تعالی برآمده و می گوید اگر روز قیامت بخواهی با استناد به خطاء ولغزش و معصیتی که در دنیا مرتکب شدم مرا مواخذه کنی من به صفات جمالیه ات احتجاج خواهم کرد ونخواهم گذاشت قهر و غضبت بر عفو و گذشتت غلبه کند، و با چنین نجوا و مناجاتی سعی می کند دریچه رحمت و عفو الهی را به روی خودش باز کرده و خود را زیر بارش عفو و رحمت الهی ببیند، چرا که براین باور است قرب به خدا پیداکرده و عزیز حضرت حق شده است و با چنین احتجاجی قهر و غضب معشوق و معبودش به رحمت و عفو تبدیل می شود، ازهمین رو امام‌ العارفین اینگونه دراین فراز، مناجات می کند وخطاب به بار تعالی می گوید: الهی اِنْ اَخَذتَنی بِجُرمی اَخَذتُکَ بِعَفوِکَ:معبود من! اگر مرا به جرمم باز خواست فرمایی، ، من از تومی پرسم عفوت کجاست؟ وَ اِنْ اَخَذْتَنی بِذُنُوبی اَخَذتُکَ بِمَغفِرَتِکَ: و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمایی، از مغفرت تو خواهم پرسید وَ اِنْ اَدْخَلْتَنی النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّی اُحِبُّکَ :و اگر مرا در آتش افکنی، من به همه دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم. http://eitaa.com/qurantehran ادامه دارد...