📌 حکایاتی شنیدنی از ارتباط آیة اللّٰه بهجت با آقای کشمیری و دستگیری ایشان از آقای کشمیری 🎞 مقدمه‌ای عرض می‌کنم. آقای بهجت فرمودند: «اون آقا [آقای قاضی] با اون درس با شدّ و مدّی که داشت، می‌گفت: «من در این مجلس از غیبت، مأمونم؛ از دروغ، مأمون نیستم». اون آقا تعلیل نمی‌کرد. من تعلیل می‌کنم: تو اون مجلس کسی غیبت نمی‌کرد. تا یکی می‌خواست غیبت کند می‌فهمیدند اهل این مجلس نیست. رفقا می‌فهمیدند؛ اما دروغ چطور؟ آدم نمی‌دانه، می‌گه می‌دانم. می‌دانه، می‌گه نمی‌دانم. شک داره، میگه ظنّ دارم، ظنّ داره، میگه علم دارم. علم داره، میگه یقین دارم. آقا! شوخیه انسان خلاف واقع نگه؟!» بنده از آقای کشمیری خودم شنیدم: «... من هم رفتم با آقای بهجت از پله‌ها بالا. کلید را که درآورد در اتاق را باز کند به من گفت: «برای بازی خلق نشدیم». نصیحت حضرت یحیی را به من کرد؛ «ما خُلِقْنا لِلَّعِب». بعد وارد اتاق شدیم به من گفت: «من یاد خدا می‌کنم؛ شما هم مشغول یاد خدا باش» ... این را جلسه‌ی ملکوتیه می‌گن ... شب اول، بیست دقیقه. بعد کم‌کم زیاد شد تا دو ساعت طول کشید ... او، ما را به راه انداخت ...» آقای کشمیری رو کرد به آقای بهجت و گفت: «شصت و چهار جور استخاره بلدم؛ حتی هندوها هم به من اجازه استخاره داده‌اند». وقتی آقای کشمیری تمام این حرف‌هایشان را تمام کردند، آقای بهجت دو کلمه فرمودند: «اساتید ما، ما را از این معانی نهی می‌کردند». #دروغ #یاد_خدا #جلسه_ملکوتیه #سهر #سجده #قرآن #گریه #صمت #آیة‌الله_محمدتقی_بهجت #آیة‌الله_سیدعلی_قاضی #سیدعبدالکریم_کشمیری #ملاحسینقلی_همدانی #شیخ_محمدکریم_پارسا 🔹 @rahesavab

📌 تصوّف (۴) 🔹 از حضرت علّامه سؤال کردم: فرق «عارف» و «صوفی» چيست؟ علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: 🔺 در اصطلاحِ اين‌ها «صوفی» گويا عارفِ کامل را می‌گويند، که به ترتيبی که استاد ـ به حسابْ شيخشان ـ می‌گويند پيش بروند، اين عارف است. و در غالب اصطلاحات، «عارف» از «صوفی» اعمّ است، «صوفی» کامل را می‌گويند. عارف اعمّ از صوفی، در بعضی اصطلاحات همين‌جور است. در طريقت، هر دو بايد طريقت را داشته باشند، لکن آنی که صوفی از طريقت دارد مرتّب‌تر و کامل‌تر است. 🔹 سؤال: برای نمونه به ملّاحسينقلی می‌شود گفت «صوفی»؟ برای کسی که غرضِ بد ندارد. علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: 🔺 همين‌طور هم هست. در زمان ملّاحسينقلی، رئيس علمای وقت، مرحوم شَرَبيانی بوده. شربيانی تُرک است، از اطراف سراب، ـ به حساب ـ تُرک است. يک نامه‌ای به ايشان نوشته بودند که آخوند ملّاحسينقلی بساط صوفيّت پهن کرده و طلبه‌ها را فاسد می‌کند؛ اين را طلبه‌ها نوشته بودند به خدمت آقای شربيانی. مرحوم شربيانی بعد از خواندن اين عريضه يا نامه، زيرش نوشته بوده: «خدا مرا مثل آخوند ملّاحسينقلی صوفی کند». اين معلوم است «صوفی‌گری» را به معنی «خداپرستی» گرفته، مسألهٔ موحّد و خداپرست بودن گرفته. انتهی کلام حضرت علّامه. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۲۱۳ #تصوف #عارف #صوفی #علامه_طباطبائی #ملاحسینقلی_همدانی #شیخ_محمد_شربیانی #شیخ_محمدکریم_پارسا 🔹 @rahesavab

🔸 سیر إلی اللّٰه (۱۴) 📌 روش تربیت سلوکی آیة اللّٰه بهجت (رحمة اللّٰه علیه) 🔹 روش و سبک تربيتی مرحوم استاد در سِيروسلوک، همان روش و سبک استادشان مرحوم آقای قاضی و نيز اساتيد ايشان تا مرحوم ملّاحسينقلی همدانی بود (تأکيد بر ترک معصيت و بر ياد خدا و استغراق در آن)؛ ليکن در چند مورد، تفاوت اساسی داشتند؛ از جمله در دستور «ذکر»: مرحوم استاد، ذکر خاصی با عدد مخصوص دستور نمی‌دادند؛ بلکه معتقد بودند سالک، خود بايد هر زمانی ملاحظه کند در بين اذکار مذکوره در شرع، هر ذکری که با آن، حال حضور و لذّت معنوی می‌يابد، همان را بگويد، و تا زمانی که از آن ملالت پيدا نکرده ادامه دهد؛ زيرا در اين صورت است که حضور قلب و ذکر قلبی او تأمين می‌شود. نه تنها «ذکر»، بلکه در همهٔ مستحبّات، به عبادتی بپردازد که به آن شوق دارد، و با کسالت و ملالت، ذکر و بلکه هيچ عبادتی را بر خود تحميل نکند، و اگر در زمانی نسبت به ذکر يا عبادتی حضور قلب ندارد، پس ذکر ديگری يا عبادت ديگری يا زمان ديگری به جای آن انتخاب کند تا اين امر مهم (همراهی قلب با زبان) تأمين گردد. می‌فرمودند: 🔺«اين عباداتی که هست، انواع و اقسام، از قبيل: نمازها، ذکرها، تلاوت قرآن، ادعيه، مناجات‌ها، زيارت‌ها و ...، مانند سفره‌ای است که انواع و اقسام غذاهای رنگارنگ در آن موجود است. شخص عاقل از هرکدام از آن غذاها قدری می‌چشد، هرکدام را ميل و اشتهاء دارد همان را انتخاب می‌کند. از نظر طبّی هم آن غذای مورد ميل و اشتهای او، برايش نافع‌تر است. غذاهای روحی و معنوی هم همين‌طور است؛ شخص بايد از هرکدام از آن عباداتِ گوناگون، ذوق کند و بچشد، هرکدام را ميل و شوق داشت و اشتهاء داشت، همان را مشغول شود.» 📚 یادنامهٔ حضرت آیة اللّٰه حاج شیخ محمدتقی بهجت، نوشتهٔ حجة الإسلام والمسلمین سیدمجتبی جزائری (منتشرنشده) #روش_تربیت_سلوکی #ترک_معصیت #یاد_خدا #ذکر #عبادت #میل #آیة‌الله_محمدتقی_بهجت #آیة‌الله_سیدعلی_قاضی #ملاحسینقلی_همدانی #سیدمجتبی_جزائری 🔹 @rahesavab

🔸 سیر إلی اللّٰه (۱۵) 📌 استاد سِیروسلوک گاهی با اطلاع دادن به شاگرد، نبض معنوی او را می‌گیرد تا دستور مناسب حال او را بدهد. 🔹 در سال‌های اوّلیهٔ آشنايی و ارتباط اينجانب با حضرت استاد، متوجّه شده بودم که سبک تربيتی ايشان در امور معنوی، با سبک استادشان مرحوم آقای قاضی و اساتيد وی، متفاوت است¹. يک بار توسّط نامه، از ايشان درخواست دستگيری در امور معنوی (به نحو دستگيریِ مشايخ و اساتيدشان) نمودم. ايشان نامه را گرفتند و فرمودند بعداً جواب می‌دهم. يکی دو روز بعد خدمتشان رسيدم. در جواب آن نامه به صورت شفاهی فرمودند: 🔺 «من حال و وقت ندارم. فعلاً شما به همين کارها و برنامه‌هايی که داريد ادامه دهيد. ما هر بار که شما را می‌بينيم نبض شما را می‌گيريم؛ هر وقت ببينيم وقتش رسيد، يک کلمه‌ای هست مثل «کَلِمَةُ لا إِلٰهَ إِلّا اللّٰه حِصْني»، با اون اهمّيت؛ اون کلمه را به شما می‌گوييم.» ✔️ آيا آن کلمه را به بنده فرمودند؟ يکی دو سال بعد، در تابستان که ايشان طبق برنامهٔ هر ساله به مشهد مشرّف شده بودند، اتّفاقاً بنده هم در مشهد بودم. روزی در منزلشان خدمت رسيدم و فرد ديگری نبود. فرمايشات تأثيرگذار و تکان‌دهنده‌ای فرمودند. در لابه‌لایِ فرمايشات، پس از ذکر مثالی به عنوان مقدّمه، دستورالعمل دائمی ويژه‌ای بيان فرمودند، گمانم آن است که اين دستورالعمل دائمی، همان کلمهٔ موردِ نظر بود؛ واللّٰه العالم. ۱. مراد، تفاوت در اصل و کلیات برنامه‌ها و دستورالعمل‌ها نیست؛ بلکه تفاوت در برخی جزئیات و مصادیق است. به تعبیر دیگر: چنان‌که در فرستهٔ قبلی بیان شد روش تربیت سلوکی مرحوم آقای بهجت همان روش مرحوم ملّاحسینقلی همدانی و شاگردانشان بود. مبانی کلی آن روش: - ترک معصیت به‌طور مطلق - استغراق در یاد خدا - عدم توجه به مکاشفات و کرامات و سوانح بین راه - ارتباط با استاد کامل - عبادت خدا و اخلاص در آن - بسط عبودیت و بندگی خدا به همهٔ زوایای زندگی و شرائط و لوازم دیگر که همه آنها در متون دینی بیان شده و جامع همهٔ آنها «معرفت نفس» می‌باشد. پس مبانی، همان مبانی است. فقط ذکر به تعداد را قبول نداشتند، که در اشعارشان هم بیان فرموده‌اند، و در انتخاب ذکر و مقدار آن، میزان را حال سالک و شور و شوق و التذاذ او از آن ذکر می‌دانستند. 📚 یادنامهٔ حضرت آیة اللّٰه حاج شیخ محمدتقی بهجت، نوشتهٔ حجة الإسلام والمسلمین سیدمجتبی جزائری (منتشرنشده)، به ضمیمهٔ پی‌نوشت. #روش_تربیت_سلوکی #یاد_خدا #دوام_ذکر #ترک_معصیت #استاد_کامل #عبادت #عبودیت #معرفت_نفس #آیة‌الله_محمدتقی_بهجت #آیةالله_سیدعلی_قاضی #ملاحسینقلی_همدانی #سیدمجتبی_جزائری 🔹 @rahesavab