🗯علامه جوادی آملی حفظه الله
♻️عامل تحكيم وحدت
🔰قرآن حكيم جريان #جهل زدايي را با تعليم كتاب و حكمت و #جهالت روبي را با تزكيه و تهذيب نفوس تبيين كرد؛ آن گاه همگان را به اعتصام به حبل متين الهي ترغيب و از تفرقه ترهيب كرد.
🔰 پيدايش چنين بركت، رهين وحدت علمي و عملي است. اگر در جامعه اي عدّه اي عالم و گروهي جاهل، بعضي صالح و برخي طالح باشند، اعتصام ياد شده رو به كاهش و تفرق مزبور رو به افزايش رفته و سبب فرسايش چنين جامعه اي پديد مي آيد. جريان دعوت به خير #علمي و #عملي و امر به معروف و نهي از منكر به عنوان عزم ملّي، پايه وحدت را تحكيم و مايه اعتصام را تسديد و عامل تفرقه را تضعيف مي كنند.
📚تفسیر تسنیم جلد 15 صفحه 267
@rahighemakhtoom
هدایت شده از کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
💠 ملزومات پژوهش
🔸 چند نكته است كه برای پژوهشگر و محقق لازم است كه اگر آن نكات ملحوظ باشد، وقتی پژوهشگر و محقق ساخته شد، آنگاه #پژوهش و تحقیق هم خود به خود ساخته می شود.
1️⃣ نكته اول این است كه همه ما یك #ظرفیت_خاص داریم، آن انسان كامل است كه می تواند مظهر اسمای حسنای الهی باشد و همه چیز را به «اذن الله» بدانند، وگرنه ما بر اساس ﴿وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا﴾[1] هر كدام با یك ظرفیت خاصی خلق شدیم.
2️⃣ مطلب دوم آن است كه این جریان «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ»[2] یا «رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً عَرَفَ قَدْرَهُ»[3] این گذشته از این كه صبغه انشایی و دعا دارد، صبغه إخباری هم دارد. خدا كسی را رحمت می كند و عنایت خاص الهی شامل كسی می شود كه بفهمد برای چه #خلق شده است! نه آن هدف كلی كه ﴿مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ اْلإِنْسَ﴾،[4] نه خیر! [اینکه] این آقا برای چه خلق شده است؟ اینها اصلاً برای كار #علمی خلق شده یا برای كار #عملی؟ [اگر خلقت او برای] كار علمی هست، رشته اش چه است و تا چه حد است؟ این «رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً عَرَفَ قَدْرَهُ».
2️⃣ مطلب سوم همان است كه در كتاب های اصولی ملاحظه فرمودید که اگر كسی #ظرفیت خود را با كالاهای بی خود پُر كند، از آن كالای اصلی می ماند؛ برای این است كه می گویند اگر درختی را شما با آب شور تغذیه كردید بعد بخواهید با آب شیرین این را بپرورانید نمی شود، این یك مقدار آب خواست به او دادید و خشك هم شد.
🔸 قصه خواندن، حرف های #باطل گوش دادن، حرف های #غیر_علمی زدن، حرف های غیر علمی گوش دادن و حرف های غیر علمی را تحویل مردم دادن، این مثل یك كودكی است كه با پفك معده اش را پر كرده است، این دیگر در موقع غذا، غذا نمی خورد! یك آدمی كه دهان باز می كند و حرف غیر علمی می زند یا گوشش را باز می كند و حرف غیر علمی گوش می دهد، او با پفك مغزش را پر كرده است، این دیگر #عالم نمی شود! مرحوم #بوعلی می گوید كه من تعهد كرده ام كه دیگر قصه نخوانم![5] خب آدم وقتی قصه بخواند، افسانه ای درمی آید! یك فقیه اگر بخواهد با قصه مغزش را پر كند دیگر فقیه نمی شود؛ [همچنین] یك اصولی، یك حكیم یا مفسر. بنابراین ما وقتی در یك رشته ای داریم كار می كنیم باید بدانیم كه با پفك مغز را پر نكنیم، این دیگر یقیناً ملا نمی شود. این [شخص] مادامی كه در مؤسسه تحقیقاتی است با حرف های علمی آشناست، همین كه پایش از این جا رفته بیرون با امور دیگر؛ این مغز، مغز محقق و #پژوهشگر نیست!
4️⃣ مطلب بعدی آن است كه گاهی ممكن است انسان در مؤسساتی كار بكند كه محصول كارش را برای صاحب مؤسسه بگذارد و حق الزحمه ای دریافت بكند و برود، اما مراكز علمی این چنین نیست؛ #محصول_كار را به همراه می برد و آن پوسته اش را برای مؤسسه می گذارد. یك وقت است كه انسان در مؤسسات فرش بافی و ظرف سازی و صنایع كار می كند، كل كارها را برای مؤسسه می گذارد یك پوسته اش نصیب او می شود؛ یك وقت است كه در مراكز تحقیقی دارد كار می كند، [در] مراكز تحقیقی #عصاره_مطلب كه علم است [را] به همراه می برد و چهار صفحه نوشته شده و نگارش شده و قلم زده را به مؤسسه می دهد، اینكه علم نیست! بعد باید بیاید بالا و علم بشود، آنچه كه #علم است را به همراه می برد.
🔸 برای اینكه آنچه را [که محقق] به همراه می برد بارور بشود، آن بیان لطیف مرحوم ابن ادریس در طلیعه سرائر باید ملحوظ باشد؛ ابن ادریس در مقدمه سرائر همان جلد اولش هست كه بزرگانی قبل از من این چنین بودند كه «غبرت أربعین سنة ما قلت و لا بت إلا و الكتاب موضوع على صدری»،[6] این «ما قلت و لا بت» یعنی هیچ وقت من خواب قیلوله نكردم مگر اینكه با #كتاب خوابیدم، كتاب روی سینه ام بود مطالعه كردم و خوابم برد، شب هم كه می خواستم بیتوته كنم به بسترم نرفتم مگر اینكه كتاب روی سینه من بود و با #مطالعه خوابیدم؛ آن وقت این می شود ابن ادریس و این چنین شدن سخت نیست، برای اینكه اینها نه امام بودند و نه پیغمبر!
[1]. سوره نوح, آیه14.
[2]. مصباح الشریعة، ص13؛ متشابه القرآن و مختلفه(لابن شهر آشوب)، ج1، ص44.
[3]. عیون الحكم و المواعظ، ص261؛ «رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً عَرَفَ قَدْرَهُ وَ لَمْ یتَعَدَّ طَوْرَهُ».
[4]. سوره ذاریات, آیه56.
[5]. تسع رسائل فى الحكمة و الطبیعیات، ص142؛ (الرسالة الثامنة فی العهد).
[6]. السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج1، ص43.
#روز_پژوهش
#ظرفیت_خاص
#مطالعه
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 دیدار جمعی از پژوهشگران با حضرت استاد
تاریخ: 1384
🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 سخن و کردار(کاربرد صحیح روایت انظر الی ما قال...)
🔹 یك وقت است بحث در #مسائل_علمی است، در مسائل علمی «انْظُر اِلی ما قالَ»؛ اما یك وقت است مسائل #سیاسی است مسائل #حقوقی است مسائل #اجرایی است، مسائل اجرایی و حقوقی و امثال اینها كه مسئله ریاضی و فلسفی نیست كه شما بگویید «انْظُر اِلی ما قالَ». در مسائل فلسفی در مسائل حكمی در مسائل ریاضی در اینگونه از امور «انْظُر اِلی ما قالَ» یعنی هر چه گوینده گفت، حالا گوینده هر كسی میخواهد باشد، مطلب علمی که كار به گوینده ندارد.
🔹 اما یك وقت شعار #سیاسی است، شعار #اجتماعی و #عملی است كه پای عمل و مردم و اینها در میان است، اینجا هم «انْظُر اِلی ما قالَ» هم «انظر الی من قال»؛ یعنی هم شعار كاندیدایتان را ببینید هم شعاردهنده را ببینید، زیرا ممكن است كسی شعاری بدهد ولی طور دیگر اراده كند: «كَلِمَةُ حَقٍّ یرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ».
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 50
🔅 تفسير و قرآن پژوهی
@rahighemakhtoom