eitaa logo
✳️محفل قرآنی رحیق
3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
619 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت13:نمودار تفسیر ی سوره همزه 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ✳️همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
پویش موضوعی سوره همزه.docx
26.1K
📌 نگاشت 14: پویش موضوعی سوره همزه ✅فایل متنی پویش موضوعی سوره همزه حاوی بیش از250 نکته برای محققان قرآن پژوه،مربیان و کانون های قرآنی و کسانی که در کوتاه ترین فرصت می خواهند پیام های قرآنی را دریافت نمایند. ⏪ رحیق: یعنی باده ناب یعنی شراب بهشتی واژه ای برگرفته از آیه 25 سوره مطففین 🌿🌿🌿 ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ ✳️همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از (81) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) 📌 تفسير ❇ ترجيح قرائت مالك كلمه «يوم» و «يومئذ» در بيشتر استعمالهاي قرآني آن، مربوط به جهان آخرت (برزخ و قيامت) است و در همه‌ي آن موارد به صورت ظرف مطرح شده است، نه مملوك و اينْ زمينه اي است براي استيناسي قرآني كه براساس آن مي توان در آيه‌ي كريمه (مالك يوم الدّين) نيز آن را ظرف دانست، نه مملوك؛ مانند اين كه گفته شود: «قاضي يوم الدّين»، «شفيع يوم الدّين»؛ پس سخن در اين نيست كه خدا مالك يوم الدّين و يوم الدّين مملوك خداوند است، بلكه سخن در اين است كه مالكيت مطلق خداي سبحان نسبت به همه‌ي اشيا در آن ظرف خاصّ ظهور مي كند و اين معنا با قرائت «مالك» سازگارتر است. ▪ بنابراين، معناي آيه‌ي كريمه‌ي (مالك يوم الدين) اين است كه در آن روز خدا مالك اشياست و مالكيت او در آن روز بر همگان ظاهر مي شود، نه به اين معنا كه خداوند مالك آن روز است[البته ظرفيت از اضافه‌ي مالك به يوم الدين استفاده مي شود، نه از كلمه‌ي يوم.]. ▪ معناي مالك يوم الدين بنا بر ترجيح قرائت مالك، بيانگر چهره‌ي اثباتي همان حقيقتي است كه آيه‌ي كريمه‌ي (يَومَ لا تملك نفس لنفس شيئاً والأمر يومئذ لله) [سوره‌ي انفطار، آيه‌ي 19.]چهره سلبي آن را بيان مي كند. ▪ گرچه مالكيت مطلق خداي سبحان بر اشيا، اختصاصي به جهان آخرت ندارد، ولي چون اين حقيقت در آن روز به خوبي بر همگان رخ مي نمايد و همه به آن اعتراف مي كنند، يوم الدين به صورت ظرف مالكيت الهي در آيات قرآن كريم مطرح شده است. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ✳همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از (81) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) 📌 تفسير ❇ يوم در قرآن همان گونه كه گذشت، مراد از يوم در بيشتر استعمالهاي قرآني آن، جهان آخرت است؛ مانند: (يوم الدين)، (اليوم الآخر) [سوره‌ي بقره، آيه‌ي 8 و ....]، (يوم يقوم الرّوح... ) [سوره‌ي نباي، آيه‌ي 38.]، (يومَ لاتملك نفس لنفس شيئاً والأمر يومئذٍ لله) [سوره‌ي انفطار، آيه‌ي 19.]و به معناي روز در مقابل شب يا در برابر ماه و سال نيست. ▪ همچنين به معناي مجموع شب و روز هم نيست[1]، بلكه به معناي «ظهور» است؛ همان گونه كه در آيه‌ي شريفه‌ي (كل يوم هو في شأن) [سوره‌ي الرّحمن، آيه‌ي 29.]مقصود اين نيست كه خداوند در هر شبانه روز يا در هر روز (در مقابل شب) كاري دارد؛ زيرا خود روز هم شأني از شئون الهي و كاري از كارهاي اوست. پس (كل يوم) به معناي «كل ظهور» است و روز قيامت به معناي ظهور بودن آن است. ▪ در قيامت همه‌ي كثرتها به وحدت بازگشته، براي همگان معلوم مي شود كه يك واحد است كه عالم را اداره مي كند و با ظهور توحيد، پندار تثنيه و تثليث رخت بر مي بندد؛ بر خلاف آغاز آفرينش كه چون روز ظهور كثرت از وحدت است، سخن از (يومين)، (أيّام) و (ستّة أيّام) است[2]. پس روز در مقابل شب، شبانه روز و سال و ماه نيست؛ زيرا وقتي آسمانها و زمين طومارگونه برچيده شد، ديگر حركت وضعي و انتقاليِ زمين يا كره‌ي ديگر مطرح نيست تا از آن شب و روز و سال و ماه پديد آيد، بلكه بساط متحرّك و حركت برچيده مي شود. بنا بر اين كه روز در «يوم الدين» و آيات مربوط به قيامت به معناي «ظهور» باشد، بايد بيان شود كه ظهور چه چيزي مراد است. 📝 پ.ن: [1]ـ و از اين رو كلمه يوم در «يوم القيامة»، تثنيه و جمع ندارد، بلكه روز قيامت براي بسياري ازمردم به درازاي پنجاه هزار سال است: في يوم كان مقداره خمسين ألف سنة (سوره ي معارج، آيه‌ي 4)، ولي براي مؤمنان به اندازه‌ي يك نماز واجب بيشتر طول نخواهد كشيد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در پاسخ مردي كه به آن حضرت عرض كرد: «يا رسول الله ما أطْوَلَ هذا اليوم! »؛ روز قيامت چقدر طولاني است!، فرمودند: «والذى نفس محمدّ بيده إنّه ليخفّف علي المؤمن، حتي يكون أخفّ عليه من صلاة مكتوبة يصلّيها فى الدنيا» (بحار، ج7، ص123). [2]ـ خداي سبحان درباره‌ي آفرينش جهان مي فرمايد: مجموعه‌ي نظام موجود را در شش روز آفريديم: هو الّذي خلق السماوات والأرض في ستّة أيام، ثم استوي علي العرش (سوره‌ي حديد، آيه‌ي 4)؛ زيرا زمين در دو روز خلق شده است: خلق الأرض في يومين (سوره‌ي فصّلت، آيه‌ي 9)، آسمانهاي هفت گانه نيز در دو روز: ثم استوي إلي السماء وهي دخان... فقضاهنَّ سبع سماوات في يومين (سوره‌ي فصّلت، آيات 12 ـ 11) و ما بين آسمانها و زمين را نيز در دو روز آفريده است. امّا تغيير نظام دنيا در نفخ اوّل و ايجاد نظامي جديد در نفخ دوم، در يك روز خواهد بود: يوم نطوي السماء كطيّ السجلّ للكتب (سوره‌ي انبياء، آيه‌ي 104)؛ روزي فرا مي رسد كه آسمان را درهم مي پيچيم، همان گونه كه طومار، نوشته هاي فراوانِ درون خودرادرهم مي پيچد. در جاي ديگر نيز مي فرمايد: والأرض جميعاً قبضته يوم القيامة والسماوات مطويّات بيمينه‌ي (سوره‌ي زمر، آيه‌ي 67) و در جاي ديگر: يوم تبدل الأرض غير الأرض والسماوات (سوره‌ي ابراهيم، آيه‌ي 48)؛ روزي كه آسمان و زمين اين دنيا به آسمان و زمين ديگر تبديل مي شود. همه‌ي اين صحنه ها در يك روز خواهد بود و مراد از روز همان ظهور است. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ✳همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از (82) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) 📌 تفسير ❇ يوم در قرآن ▪ از آيات فراواني كه قيامت را (يوم الدين) معرّفي مي كند، بر مي آيد كه قيامت، روز ظهور دين است؛ مانند: (وإن الفجّار لَفِي جحيم يصلونها يومَ الدين وما هم عنها بغائبين) [سوره‌ي انفطار، آيات 16 ـ 14. در قرآن كريم سوختن فاجران در آتش دوزخ، گاهي با تعبير يَصْلَوْنَ بيان شده است و گاهي با تعبير تَصْلِيَة و ميان اين دو تعبير فرق است؛ اولي به معناي سوزش سطحي و برون سوزي است و دومي به معناي گداختن درون و درون سوزي است.] ▪ و از آن جا كه دين معاني و مصاديق فراوان و گوناگوني از جمله «جزا» دارد، به قيامت روز جزا نيز گفته مي شود، ولي جزا، تنها بخشي از دين (به معناي جامع آن) است كه در آيه‌ي (إنّ الدين عند الله الإسلام) [سوره‌ي آل عمران، آيه‌ي 19.]و مانند آن استعمال شده است. در قيامت دين با همه‌ي ابعادش ظهور مي كند. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ✳همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
✅قطب فرهنگی 🔸 مرحوم كلینی (رضوان الله علیه) در پایان مقدمه كافی می‌ گوید: «إِذْ كَانَ الْعَقْلُ هُوَ الْقُطْبَ الَّذِی عَلَیهِ الْمَدَارُ وَ بِهِ یحْتَجُّ»؛[1] یعنی قطب زندگی, محور اساسی سعادت یك ملّت, عقل و اندیشه است. این محدّث نام‌ آور دین, حدیث را از منظر عقل می ‌بیند و عقل را «قطب فرهنگی» یك ملت می ‌داند، اگر «أَحْسَنُ اَلْأَحْوَال» است برای آن است كه قطب فرهنگی یك ملّت, عقلِ هوشمند آن ملت است. 🔸 آن‌گاه حدیثی را از وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) نقل كرده است كه انسان در بُعد سلب و ایجاب, تصدیق و تكذیب, محقّقانه باشد، قرآن بیانش این است كه انسان تا چیزی برای او محقَّق نشود، نپذیرد و چیزی برای او محقَّق نشود تكذیب نكند؛ در نفی و اثبات, تصدیق و تكذیب, محقِّق باشد، چه اینكه خدا فرمود: ﴿لا تَقْفُ ما لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾[2] از یك منظر, ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ یحیطُوا بِعِلْمِهِ﴾[3] از منظر دیگر; یعنی جامعه ‌ای به «أَحْسَنُ اَلْأَحْوَال» می ‌رسد كه قبول و نكول او محقّقانه باشد، چنین جامعه ‌ای خیرخواه دیگران است, چنین جامعه‌ ای بدی كسی را نمی‌ خواهد, چنین جامعه ‌ای صلاح و فلاح را در استقلال خود می ‌داند, در امنیت خود می ‌داند؛ نه در امور دیگران دخالت می ‌كند نه اجازه می ‌دهد كه دیگران در امور او دخالت كنند، استقلال خود را حفظ می‌ كند, امنیت خود را حفظ می ‌كند, امانت خود را حفظ می ‌كند و دیگران را در سایه استقلال و امنیت و امانتِ خود نگه می ‌دارد كه تاكنون طبق رهبری امام راحل و خون ‌های پاك شهدای این مملكت این كشور این ‌چنین بوده است، امیدواریم طبق رهبری مقام معظّم رهبری تا پایان این ‌چنین باشد و این نظام سالماً به دست صاحب اصلی ‌اش ولی عصر (ارواحنا فداه) برسد و ارواح تابناك شهدا (رضوان الله تعالی علیهم) از همه خوشنود باشند! [1] . الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص 9. [2] . سوره اسراء، آیه 36. [3] . سوره یونس، آیه 39. 📚 پیام نوروزی تاریخ: 1394/12/25 ✳️ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
. همین لحظه دست از هر کاری که دارید بکشید، و مدتی به ورق زدن کتب تاریخ بپردازید و هرچه بیشتر علل ناله‌ها و بدبینی‌ها و گریه‌های عمیق دانایان تاریخ را جستجو نمایید. به نظر می‌رسد که علت اساسی آنها را دگرگون شدن و انحراف واقعیات از مسیر خود در اجتماع خواهید دید، نه در دسترس نبودن خودِ واقعیات و نه در اینکه چرا کشف فلان قانون علمی به تأخیر افتاده است. به عبارت روشن‌تر، شما هیچ دانایی را در تاریخ نخواهید یافت که بنشیند و بر حال انسان‌ها بگرید به این جهت که الکترون‌ها و امواج بی‌سیم را دیر کشف کردند و مردمِ دوران گذشته از دسترس نبودن آنها صدمه دیده‌اند! ولی بدبینان و گریان‌های بی‌شماری را خواهید دید که از دیدن انحراف از واقعیت‌های معلوم و موجود، زندگی‌شان در عذاب و ناگواری‌های جانکاه سپری گشته است. در آن هنگام که حقایق مسخ می‌شود، چنین نیست که مردم تن به باطل‌های صریح بدهند و با علم به اینکه کاری باطل است، آن را عمل کنند، یا دربارهٔ آن بیندیشند، بلکه چنان که در بعضی از کلمات امیرالمؤمنین(ع) مشهود است، می‌بینیم که: باطل‌ها را لباس حق می‌پوشانند و یا موضوعات باطل را با الگوهای حق رواج می‌دهند و از آنها پشتیبانی می‌کنند. در این صورت است که دانایان از اظهار حقایق ناتوان می‌گردند و نادانان که به سوی باطل‌ها در لباس حق جذب شده‌اند، اشخاصی اجتماعی و محترم تلقی می‌شوند! جعفری، محمدتقی، ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه، ج ۲، ص ۲۷۱ @rahighemakhtoom
لحظات تبادل 👇👇👇 ⚠️⚠️ریشه فساد در است⚠️ امام جمعه کرج: 📌 مسجد است و اگر امام داشته باشد باید باشد، کند. کند. اگر در محله‌ای وجود دارد مسجد و اهل آن خوب . مسجد باید اجتماعی در محل باشد و محل با مساعی هم حل شود. برگردید و مساجد را آباد کنید. تا محله‌ها و و و کشور شود. لازم است به مسجد برگردند و مساجد را ازین حالتی که هست خارج کنند. ⏰۹۸/۵/۲۵⏰ . ♻️تبادل♻️👇 @Masjedtaraaz Ⓜ️ در جنگ نرم تا بن دندان مسلحتان میکنیم 🚀 http://eitaa.com/joinchat/90636305C007e60331f
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیت الله ناصر ❇ موضوع مثال های قرآنی(بخش سوم) - آیه ی ۱۱۷ سوره ی آل عمران 🔹 خداوند می فرماید که انفاق در زندگی گناهکاران به منزله ی زراعتی پربار است که ناگهان با وزیدن بادی سخت، همه اش ار بین می رود و نابود می گردد. این باد همان ظلمی است که به دیگران روا می کنند. این انفاق با انفاق انسان های با ایمان تفاوت دارد : ⬅ ۱. انفاق در راه غیر خدا برای مثال تهیه ی ابزار جنگی برای به راه انداختن جنگ هایی که غیر اسلامی و گاه ضد اسلام است. ⬅ ۲. انفاق برای ریا و تظاهر انگیزه ی غیرخدایی داشتن ⬅ ۳. انفاق با منت و آزار و اذیت این انسان ها با این انفاق ها در ابتدا به خودشان ستم کرده و باطل را تقویت نموده اند. 🔹 با نگاهی به داستان های قرآن متوجه می شویم که عذاب های خداوند معمولا از طریق همان نعمتی بوده که به مردم ارزانی داشته است. این نشان می دهد که گاه عامل حیات انسان ها می تواند عامل مرگ آنها شود و این نتیجه ی رفتار نادرست آنها است. نعمت زیاد موجب مستی و سرکشی انسان ها می شود و قوم سباء نونه ای روشن بر این مدعا هستند. 🔹 گاه انسان ها می گویند که فلسفه ی بلاهای دنیا با عدالت خدواند تناقض دارد در حالی که پاسخ این موضوع را نمی دانند. در قرآن این موضوع بیان شده است و دلایلی برای این امر بیان شده است. یکی از این دلایل بیدار شدن انسانی است که در خواب نادانی خود فرو رفته است. مثال این موضوع دست انداز هایی است که در خیابان ها وجود دارد و از بسیاری از تصادف ها جلوگیری می کند. ✳ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom
برشی از کتاب (چاپ جديد) 🔅🔅🔅 📌 برش13 ✅ مراد از آية‌ الكرسيّ همان‌ يك‌ آيۀ اوّل‌ است‌ ▪ تلميذ: آية‌ الكرسيّ كه‌ عنوان‌ عَلَم‌ بالغلبه‌ پيدا كرده‌ است‌، آيا مراد فقط‌ همان‌ يك‌ آيه‌ است‌ كه‌ به‌ وَ لَا يَـُودُهُ و حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ[121] ختم‌ مي‌شود؛ يا آنكه‌ شامل‌ دو آيۀ دنبال‌ اين‌ آيه‌ هم‌ بوده‌ و به‌ أُولَـٰئِكَ أَصْحَـٰبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ ختم‌ مي‌گردد؟! 🔅 علاّمه‌: به‌ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ختم‌ مي‌شود؛ و بهمين‌ جهت‌ اين‌ آيه‌ را كه‌ شامل‌ لفظ‌ كرسيّ است‌ آية‌ الكرسيّ نامند. و آن‌ فقرات‌ ديگر جزء آية‌ الكرسيّ نيست‌؛ و در ادعيه‌ و نمازهاي‌ مستحبّه‌ كه‌ آية‌ الكرسيّ يك‌ بار يا بيشتر وارد شده‌ است‌ بهمين‌ مقدار اكتفا مي‌شود. 🔅🔅🔅 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشارآموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
برشی از کتاب (147) 🔅🔅🔅 📌اندیشه و سیره فاطمی ▪ كرامت مادر صبغه اي ديگر از جلالت زن است، زيرا انسان مانند فرشته نيست كه از گزند مرگ معهود مصون باشد و اگر جريان فرزند پروري نباشد، نوع بشر منقرض مي شود و سهم مؤثر پيدايش و پرورش نسل آتي به عهده مادر است. چنين كاري هرگز منافي شأن متعالي زن نبوده، بلكه مكمّل منزلت او است و هر اندازه زن اهل طهارت روح و تذكيه عقل و تزكيه نفس باشد، تأسّي او به حضرت زهراٍّ بيشتر بوده و توفيق وي در تربيت فرزند صالح كامل تر خواهد بود. ▪ تزريق عاطفه در جامعه و گسترش جاذبه در اجتماع مرهون لطف مادرانه صاحبان فرزند عطوف و رئوف است؛ چه اينكه مهمّ ترين عامل سكينت و طمأنينه در خانواده همانا زن است و در فرهنگ قرآن كريم كه معادل عترت طاهرين(عليهم‌السلام) است، زن به عنوان پايه سكون و آرامش معرفي شد و دو عنصر محوري تشكيل خانواده اصيل، مودّت عاقلانه و رحمت عطوفانه قرار داده شد؛ (خلقَ لكم مِن أنفسكُمْ أزواجاً لِتسكنوا إليها و جعلَ بينكم مودّةً و رحمةً).[ سوره روم، آيه 21.] ⏪ آنچه از انديشه حضرت فاطمهٍّ و سيره عملي آن ذات قدسي استنباط مي شود اين است: ⬅ 1. اصالت خانواده و سعي در صيانت آن و پرهيز از هر كاري كه سبب تزلزل آن مي گردد. ⬅ 2. اعتدال در زندگي و كوشش در اجتناب از افراط و تفريط، زيرا هركدام از اين دو رذيلتِ خُلقي مايه فروريختن بنيان خانواده مي شود. ⬅ 3. تكريم متقابل و متعامل همسرها، به طوري كه كرامت هر دو طرف محفوظ بماند. ⬅ 4. تربيت فرزند متأدّب به آداب ديني كه مقبول عصر و نسل حاضر باشد؛ البته آنچه را كه حضرت فاطمهٍّ پروراند، نه مسبوق بود و نه ملحوق واقع شد. مقام والاي امام حسن مجتبي(عليه‌السلام) و امام حسين سيد الشهداء(عليه‌السلام) برتر از خيال و قياس و گمان و وهم مردم عادي است؛ درباره دخت گرامي آن حضرت، يعني زينب كبرا چنين سروده شد: در حريم آن خاتون، ره نيابد افلاطون اسم اعظم مكنون، رسم آن مسمّي شد [ديوان آية اللّه حاج شيخ محمد حسين اصفهاني غروي(قدس‌سرّه).] ⬅ 5.معاهده هايي كه با كرامت و عفاف زن هماهنگ است و موجب تحكيم بنيان مرصوص خانواده مي گردد، و لذا بنابر اين اصل، پرهيز از الحاق به كنوانسيون رفع تبعيض از زنان كه ملت مسلمان و غيور، نيرنگ ننگ آور آن را تحمل نخواهد كرد، ضروري خواهد بود. 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشارآموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم @rahighemakhtoom
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِین @rahighemakhtoom
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیت الله ناصر ❇ موضوع مثال های قرآنی(بخش پنجم) - آیات ۱۰۷ - ۱۰۹ سوره ی توبه 🔹 یکی از مهمترین و مؤثرترین فنون تبلیغ، بیان مثال های خوبی است که امور عقلانی را به حس نزدیک کنند تا قابل فهم شود. قرآن کتابی است که در این زمینه مهارت خاصی داشته و معجزه می کند. گاه یک مثال درست تأثیری معادل ده استدلال خواهد داشت. 🔹 یکی از داستان های تمثیلی قرآن، داستان ساخت مسجد ضِرار به وسیله ی منافقان است. آنها به بهانه ی اینکه مسجد قبا در جایی ساخته شده که مردم دسترسی کمتری به آن دارند، خواستند تا مسجدی دیگر بنا کنند اما هدف اصلی آنها ایجاد تفرقه در بین مسلمانان بود. بعد از ساخت مسجد آنها از رسول الله (ص) خواستند تا در آن دو رکعت نماز بخواند اما درست در همین زمان جبرئیل بر رسول نازل شد و فساد نیت آنها را آشکار کرد. ضرر به مسلمانان، تقویت مبانی کفر، جدایی و تفرقه بین مسلمانان و کمین گاه برای دشمن از اهداف شوم منافقین بود. 🔹 پایه و اساس هر امری اگر تقوا نباشد آن عمل روحی ندارد و بسیار سست است. هر تشکیلاتی با گردانندگان آن معرفی می شود و به همین علت فرمان آمد که این مسجد باید از بین برود. رسول الله (ص) دستور دادند تا مسجد را بسوزانند و بعد از آن هر کس زباله ای دارد در آن مکان بریزد، چرا که آنجا به واقع محل عبادت نبوده است. 🔹 مسلمانان باید همواره مراقب باشند تا دشمنان به آنها ضربه نزنند. گاه دشمن از راه دین و مذهب ضربه ی خود را وارد می نماید و نباید گول ظاهر فریبنده ی دشمن را خورد. ✳ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔅🔅🔅 📌 تلاوت استاد الشیخ مصطفی اسماعیل ✅ این تلاوت شامل آیات ۳۱ تا آخر سوره نجم - آیات ۱ تا ۱۴ سوره قمر و آیات ۱ تا ۲۴ سوره حاقه و آیات ۲۶ تا ۳۳ سوره نازعات و سوره شمس و اخلاص و آیات ۱ تا ۵ سوره بقره می باشد. 🕑 زمان 74دقیقه 🔅🔅🔅 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت1:معرفی کلی تفسیر سوره والعصر 📈 سوره عصر یا وَالْعَصْر، صد و سومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام قرار دارد. نام سوره از آیه اول آن گرفته شده است. در این سوره خداوند به عصر سوگند یاد می‌کند که انسان‌ها در زیان‌اند، مگر کسانی که اهل ايمان و عمل صالح باشند و یکدیگر را به حق و صبر سفارش کنند. در روایات آمده است مراد از اهل ایمان، کسانی‌اند که به ولایت امام علی(ع) ایمان دارند. از پیامبر(ص) نقل شده است هر كس این سوره را بخواند عاقبت كار او به صبر و شكیبایی ختم خواهد شد و در روز قیامت همراه با یاران حق محشور خواهد شد. 📈 این سوره را عصر نامیده‌اند؛ زیرا در اولین آیه آن به «عصر: زمان» قسم یاد شده است. نام دیگر این سوره، «والعصر» است. 📈 سوره عصر از سوره‌های مکی و در ترتیب نزول سیزدهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در مُصحَف کنونی صد و سومین سوره است و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. 📈 سوره عصر ۳ آیه، ۱۴ کلمه و ۷۳ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی، جزو سوره‌های مفصلات (دارای آیات کوتاه) است. سوره عصر با سوگند آغاز می‌شود. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت2:محتوای کلی تفسیر سوره والعصر 📈 در این سوره، خداوند به عصر، سوگند یاد می‌کند و می‌گوید بی‌گمان انسان‌ها در زیانکاری‌اند، مگر کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و همدیگر را به حق و صبر و شکیبایی سفارش کرده‌اند 📈 در آیه سوم آمده است کسانی که ایمان آورده‌اند از زیان به دورند. از امام صادق(ع) نقل شده است: «الّا الّذینَ آمَنوا»، یعنی كسانی كه به ولایت علی(ع) ایمان آورده‌اند.در منابع اهل سنت و جماعت هم آمده که این سوره در فضیلت امام علی(ع) است. 📈 سوره عصر در میان یاران پیامبر اسلام به قدری مهم بود که بر اساس برخی منابع هر گاه آنان با یکدیگر دیدار می‌کردند تا سوره عصر را برای هم نمی‌خواندند، از هم جدا نمی‌شدند. 📈 از امام صادق(ع) نقل شده هر کس سوره عصر را در نمازهای مستحبی قرائت کند، خداوند در روز قیامت، چهره‌اش را نورانی، خندان و چشمش را روشن می‌کند تا او را وارد بهشت کند. 📈 در روایتی از پیامبر(ص) نقل شده است: هر کس این سوره را بخواند عاقبت کار او به صبر و شکیبایی ختم خواهد شد و در روز قیامت همراه با یاران حق محشور خواهد شد. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت3:محتوای کلی تفسیر سوره والعصر وَ الْعَصْرِ «1» إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ «2» إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ «3» به روزگار سوگند. همانا انسان در خسارت است. مگر آنان كه ايمان آورده و كارهاى نيك انجام داده و يكديگر را به حق و استقامت سفارش مى‌كنند. 📐 در صدر اسلام، مسلمانان هنگام خدا حافظى و جدا شدن از يكديگر اين سوره را تلاوت مى‌كردند. « تفاسير نمونه و درّ المنثور.» 📐 خداوند در قرآن، به همه مقاطع زمانى سوگند ياد كرده است. فجر: «وَ الْفَجْرِ» « فجر، 1.»، صبح: «وَ الصُّبْحِ» « تكوير، 18.»*، روز: «وَ النَّهارِ» « ليل، 2.»*، شب: «وَ اللَّيْلِ» « ليل، 1.»*، چاشت: «وَ الضُّحى‌» « ضحى، 1.»، سحر: «وَ اللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ» « مدّثر، 33.» عصر: «وَ الْعَصْرِ» گر چه به سحر چند بار سوگند ياد كرده است. 📐 در حديثى از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه منظور، عصر خروج حضرت مهدى عليه السلام است. « تفسير نور الثقلين.» 📈 بعضى مراد از عصر را عصر ظهور اسلام گرفته‌اند. بعضى عصر را به معناى لغوى آن يعنى فشار گرفته‌اند، زيرا كه فشارها سبب غفلت زدائى و تلاش و ابتكار انسان‌هاست. بعضى مراد از عصر را عصاره هستى يعنى انسان كامل گرفته‌اند و بعضى آن را هنگام نماز عصر دانسته‌اند. « تفسير نمونه.» ▫ خسارت در مال قابل جبران است، امّا خسارت در انسانيّت، بالاترين خسارتهاست. «إِنَّ الْخاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ» « زمر، 15.»* ▫ سفارش ديگران به حق، ممكن است عوارض تلخى داشته باشد كه بايد با صبر و استقامت به استقبال آن رفت. «تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» 📈 فخر رازى مى‌گويد: انسان در دنيا مانند يخ فروشى است كه هر لحظه سرمايه‌اش آب مى‌شود و بايد هرچه زودتر آن را بفروشد و گرنه خسارت كرده است. « تفسير كبير » 📈 با اينكه سفارش به حق و صبر جزء اعمال صالح است ولى به خاطر اهميّت جداگانه بيان شده‌اند. همانگونه كه صبر و استقامت نيز حق است و «تَواصَوْا بِالْحَقِّ» شامل آن مى‌شود ولى به خاطر اهميّت صبر جداگانه آمده است. «تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» 📈 قرآن در آيه‌اى ديگر فضل و رحمت الهى را عامل دورى از خسارت شمرده و مى‌فرمايد: «فَلَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرِينَ» « بقره، 64.» بنابراين ايمان و عمل صالح و تواصى به حق، در سايه فضل و رحمت الهى حاصل مى‌شود و انسان بدون لطف خداوند، نه هدايت مى‌شود كه به ايمان برسد و نه اهل عمل صالح مى‌گردد. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌 مناجات آزادمردان این ، است. به ما گفتند با خدا کنید؛ همه اش نیست، همه اش خدایا ببخش، ببخش نیست! در این مناجات چه هست؟ گفتند با او ناز کنید، بگوئید: خدایا! لَئِن اَخَذتَنی بِذَنبی اَخَذتُکَ بِعَفوک؛ اگر تو در بگویی چرا کردی، بخواهی آبروی من را ببری؛ من هم می گویم: تو که بزرگتر بودی، چرا نبخشیدی؟! چرا آبروی من را بردی؟!! پس ما می توانیم به جایی برسیم که با خدایمان ناز کنیم. اگر او بگوید چرا گناه کردی، می گویم: تو که بزرگتر بودی چرا آبروی ما را بردی، نبخشیدی؟! با بزرگان است. 🔷️ ر.ک اقبال الاعمال / صفحه ۶۸۶ _ ... الدعاء فی شعبان ... ✅ درس خارج تفسیر قرآن _ قم ؛ ۱۳۹۸/۱۱/۱۹ التماس دعا @rahighemakhtoom
«اللهم صل علی محمد و آل محمد الفلک الجاریة فی اللجج الغامرة یأمن من رکبها و یغرق من ترک‌ها» 📐 درس اخلاق آیت الله العظمی جوادی آملی ماه شعبان سال ۱۳۹۸ « اين دعاهاي ماه رجب و شعبان براي آن است كه انسان را هم شايسته كند كه مهمان خدا بشود هم شايسته كند كه مهماندار خدا بشود؛خدا مهمان ما باشد يعني چه؟ ما چه داريم كه او را مهمان كنيم يك و چه وقت او مهمان ما مي‌شود دو؟! اين در حديث قدسي آمده است که «انا عند المنكسرة قلوبهم» يعني خداي سبحان مهمان دلهاي شكسته است و آن انكسار را آن فقر را آن خضوع را آن خشوع را آن بندگي خالص را خدا مي‌پذيرد اين «انا عند المنكسرة قلوبهم» جزء مصاديق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است» التماس دعا @rahighemakhtoom
برشی از کتاب (148) همايش بين المللي در سال و افتخار حسيني (عليه‌السلام) 🔅🔅🔅 📈 در طي چند اصل، معناي عزّت و فخر، تحليل و استناد آن به نهضت حسيني تعليل می شود . هر آبروي كه اندوختم ز دانش و دين نثار خاك ره آن نگار خواهم كرد[ديوان حافظ.] 📌 اينك آن اصول: ✅ اصل يكم. عزّت كه به نفوذ ناپذيري ترجمه مي شود، جنبه سلبي او به حيثيت اثباتي آن تكيه مي كند، زيرا صلابت، ستبري، استحكام و بالاخره قوّت و قدرتِ چيزي مايه نفوذناپذيري او از بيگانه، و پايه نفوذ وي در غير است. لذا سِعه و ضيق آن يعني عزت محدود به قلمرو قدرت است. اگر موجودي مقتدر، ازلي و ابدي باشد و هر موجود ديگري به افاضه او يافت شود، عزّت چنان موجودي بالذات و دايمي بوده و اعتزاز هر موجود ديگر به اِعزاز او خواهد بود و هر اندازه پيوند با آن عزيز بالذات بيشتر باشد، تعزّز به آن افزون تر خواهد شد. ▪ خداي سبحان قدير ذاتي است؛ قدرت بيكران او عزت نامحدود را به همراه دارد. تنها رابط ميان خدا و خلق او وحي الهي است كه از آن به عنوان «كتاب عزيز» ياد مي شود، متمسّكان به اين حبل متين عزت آور، انبيا و اوليا(عليهم‌السلام) و پيروان راستين آنان هستند. ▪ بيگانگان متمرّد، هرچند به عزّت كاذب تعزّز نمايند، ذليل واقعي اند و در صحنه ظهور حقيقت يعني معاد عزّتِ دروغين آنها زدوده، و ذلّتِ راستين آنان روشن مي شود؛ رهنمود قرآن و عترت(عليهم‌السلام) در اين باره چنين است: 📐 تمام عزّت از آن خداست؛ (أَيبتغون عندهم العزّة فإنّ العزّةَ للّه جميعاً).[ سوره نساء، آيه 139.] 📐 خداوند، پروردگارِ عزّت است؛ (سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون).[ سوره صافات، آيه 180.] 📐 هر كس خواهان عزّت است، بداند كه آن در اختيار خداست؛ (من كان يريد العزّة فللّه العزّة جميعاً).[ سوره فاطر، آيه 10.] 📐 آنچه از خداوند به عنوان تعليم و تزكيه ظهور مي نمايد، وحي عزيز است؛ (...وإنّه لكتاب عزيزٌ).[ سوره فصّلت، آيه 41.] ▪ مؤمنان به كلامِ عزيزِ الهي، در قبال عزت خداوند كه ذاتي و اصيل است، از عزّت تَبَعي و عرضي برخوردارند؛ (ولله العزّة ولرسوله وللمؤمنين)؛[ سوره منافقون، آيه 8.]«يَا من تعزّز بقدرته... يا عزيزاً لايُضامُ ... يا مَن ذَلّ كلّ شي ء لعزّته»[ البلد الأمين، دعاي جوشن كبير، ص 409.]. ▪ رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «أعِزَّ أمْرَاللهِ يُعِزّك الله» [نهج الفصاحه، ج2، ص649.]؛ گَرَم زمانه سرافراز داشتي و عزيز سرير عزّتم آن خاك آستان بودي زپرده كاش برون آمدي چو قطره اشك كه بر دو ديده ما حكم او روان بودي[ديوان حافظ.] ▪ چون عزّتْ وابسته قدرت است و قدرت از اوصاف هويّتِ يك موجود آگاه است، اگر كسي خود را مستقل انگاشت و در ظلّ اين انگارِ آمِل، دعواي ربوبيّت و الوهيّت كرد، و در فَي ءِ اين دعواي فائل، مدّعي اقتدار شد، و در حجاب اين ادّعاي باطل، توهّم عزّت كرد، تمام اين پندارها ازقبيل سَبْكِ غلط از غلط، و انعكاس دروغ از دروغ است؛ يعني تمام مطالبي كه درباره خداي سبحان تحليل مي شود، از سنخ سَبكِ حق از حق است، و همه آنچه كه درباره مظاهر اسماي حسناي او ارائه مي شود مانند انبيا و اوليا از صنف سَبكِ مجاز از مجاز است، و همه آنچه درباره مدّعيان ربوبيّت و مناديان الوهيت، نظير فرعون و نمرود مطرح مي گردد، از باب سَبكِ غلط در غلط است: فكر خفته گر دو تا و گر سه تاست هم خطا اندرخطا اندر خطاست[مثنوي معنوي، دفتر چهارم، بيت 3239.] 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشارآموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم @rahighemakhtoom
⏪ قرآن كريم كه جريان عزّتِ صحيح، اعم از حقيقت و مجاز را بازگو فرمود، ماجراي عزّتِ غلط را گوشزد مي كند؛ (أفرأيتَ مَنِ اتّخذَ إلهه هواه وأَضلّه الله علي علمٍ) [سوره جاثيه، آيه 23.]؛ (ما علمتُ لكم من إلهٍ غيري) [سوره قصص، آيه 38.]؛ (فقال أنا ربّكم الأعلي) [سوره نازعات، آيه 24.]؛ (بل الّذين كفروا في عزّةٍ وشقاقٍ) [سوره ص، آيه 2.]؛ (وإذا قيلَ لَهُ اتقّ الله أخَذَته العزّةُ بالإثم) [سوره بقره، آيه 206.]؛ (وقالوا بعزّةِ فرعون إنّا لنحن الغالبون) [سوره شعراء، آيه 44.]؛ (أنا أكْثَرُ منك مالاً وأعَزّ نفراً) [سوره كهف، آيه 34.]؛ (يقولون لئن رَجَعْنا إلي المدينة لَيُخْرِجَنّ الأعزُّ مِنّا الأذلّ).[ سوره منافقون، آيه 8.] 🔹 چنين عزيز بي جهتي مُستحقِّ كيفر تلخ دوزخ است و در آن صحنه به وي گفته مي شود: (ذُقْ إنّك أنت العزيز الكريم)[ سوره دخان، آيه 49.]: جز صورت عشق حق، هرچيز كه من ديدم نيميش دروغ آمد، نيميش دَغَل دارد[ديوان شمس تبريزي.] 🔹 اكنون كه معناي عزّت و انقسام آن به حقيقت، مجاز و غلط، و امتناع عزّت حقيقي براي غيرحق عزّوجلّ و لزوم پرهيز از عزّتِ غلط و كاذب معلوم شد، تنها راه نيل به كمال، جست وجوي معارف نظري و مطالب عملي تعزّز مجازي است كه سهم بندگان صالح خواهد بود و ما آن را از سيرت علمي و سنّت عملي حضرت اباعبدالله الحسين(عليه‌السلام) مي آموزيم تا به عزّت وي اعتزاز و به فخر او افتخار كنيم. 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشارآموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم @rahighemakhtoom
برشی از کتاب (چاپ جديد) 🔅🔅🔅 📌 برش14 📈 در تفسير آيۀ: قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَي‌' شَاكِلَتِهِ ▪ تلميذ: وَ إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَي‌ الْإِنسَـٰنِ أَعْرَضَ وَ نَـَا بِجَانِبهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَـُوسًا * قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَي‌' شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَي‌' سَبِيلاً. [122] 🔹 اين‌ آيه‌ دو حال‌ مختلف‌ انسان‌ را بيان‌ مي‌كند؛ 📐 اوّل‌: شاكله‌ و ريخت‌ و قالب‌ اوّليّۀ او را كه‌ اينچنين‌ است‌ كه‌ چون‌ ما او را در فراخي‌ و گشايش‌ قرار دهيم‌ و نعمت‌ بر او ارزاني‌ داريم‌، غرور و غفلت‌ او را فرا مي‌گيرد و استكبار و خودپسندي‌ و خودبيني‌ او موجب‌ مي‌شود كه‌ از ما اعراض‌ كرده‌، روي‌ گرداند، و پهلو تهي‌ كند. و چون‌ شَرّي‌ چون‌ ضيق‌ و تنگي‌ و گرفتاري‌ و شدّت‌ و فقر او را مسّ كند، يكباره‌ مأيوس‌ مي‌گردد و خود را مي‌بازد، و سرافكنده‌ و فرومايه‌ و بي‌مقدار مي‌شود. 📐 دوّم‌: هدايتي‌ است‌ كه‌ بعضي‌ بسوي‌ خدا پيدا مي‌كنند، و راه‌ را مي‌يابند، و از اين‌ شاكله‌ خارج‌ مي‌شوند؛ و برخي‌ در آنها اين‌ خاصّه‌ بيشتر مي‌گردد و هدايتشان‌ افزون‌ مي‌شود، و راهشان‌ روشن‌تر و مستقيم‌تر مي‌گردد. ▪ آيا اين‌ آيه‌ مي‌خواهد بفهماند كه‌ سرشت‌ و شاكلۀ همۀ مردم‌ بر همان‌ حالت‌ اوّليّه‌ يعني‌ اعراض‌ و پهلو تهي‌ كردن‌ از حقّ در صورت‌ نعمت‌، و مأيوس‌ شدن‌ از رحمت‌ در صورت‌ پيدايش‌ بدي‌ و شرّ است‌؛ و افراديكه‌ هدايت‌ مي‌يابند و سر در راه‌ مي‌نهند و طريق‌ سعادت‌ مي‌پيمايند، از اين‌ فطرت‌ اوّليّه‌ خارج‌ مي‌شوند؟ و آيا آنها از راه‌ و روش‌ اوّليّۀ خود كه‌ همان‌ سرشت‌ و فطرت‌ است‌، ميان‌بُر مي‌روند؟ يا اينكه‌ اين‌ افراد نيز از فطرت‌ و ريخت‌ و قالب‌ اوّليّۀ خود خارج‌ نيستند؛ و اين‌ هدايت‌ هم‌ بر اساس‌ فطرت‌ و سرشتي‌ است‌ كه‌ در كمون‌ آنها نهاده‌ شده‌ است‌؟ ▪ اگر بگوئيم‌: از فطرت‌ اوّليّۀ خود خارج‌ مي‌شوند، همانطور كه‌ ظاهر آيه اينچنين‌ است‌، و استثناء منقطع‌ است‌؛ خروج‌ از فطرت‌ چه‌ معني‌ دارد؟ مگر مي‌شود كسي‌ يا موجودي‌ بطور كلّي‌ از سازمان‌ اوّليّه‌ و از قالب‌ هستي‌ خود خارج‌ شود و به‌ فطرت‌ و سازمان‌ ديگري‌ درآيد؟ و علاوه‌ مي‌دانيم‌ كه‌ فطرت‌ انسان‌ بر توحيد و سعادت‌ است‌، نه‌ بر شقاوت‌. ▪ و اگر بگوئيم‌: آن‌ راه‌ يافتگي‌ نيز طبق‌ موازين‌ و اساس‌ فطرت‌ است‌، و دو حالت‌ مختلف‌ انسان‌ را فرا مي‌گيرد: حالت‌ اوّليّه‌ كه‌ اعراض‌ و سرپيچي‌ و فرومايگي‌ و يأس‌ و سرافكندگي‌ است‌، و حالت‌ ثانويّه‌ كه‌ خروج‌ از اين‌ مرحله‌، و پيدايش‌ بصيرت‌ و راه‌ يافتگي‌ در صراط‌ مستقيم‌ باشد، و استثناء متصّل‌ باشد؛ اين‌ خلاف‌ ظاهر آيه‌ است‌ كه‌ مي‌فرمايد: همه‌ بر شاكلۀ خود رفتار مي‌كنند و آن‌ اعراض‌ و يأس‌ طبق‌ شاكله‌ است‌؛ بنابراين‌ بايد آن‌ راه‌ يافتگي‌، خارج‌ از شاكله‌ يعني‌ از سازمان‌ وجودي‌ انسان‌ باشد؟ پاسخ جناب علامه درپست زیر👇👇👇
پاسخ حضرت علامه طباطبایی از سوال شاگرد👇👇👇 🔅 علاّمه‌: ظاهراً مراد از شاكله‌ همان‌ شاكلۀ اوّليّه‌ است‌ قبل‌ از آنكه‌ دست‌ تربيت‌ بر سر انسان‌ قرار گيرد و استعدادهاي‌ نهفته‌ و خفتۀ او را بمرحلۀ فعليّت‌ و ظهور و بروز برساند. 🔹 زيرا كه‌ انسان‌ موجودي‌ است‌ متحرّك‌ و قابل‌ ترقّي‌ و كمال‌؛ بنابراين‌ سرشت‌ اوّليّۀ او همان‌ استعدادِ محض‌ و قابليّت‌ صِرفه‌ است‌ كه‌ چون‌ آنرا در عالم‌ طبيعت‌ و كثرت‌ بحال‌ خود گذارند: أَعْرَضَ وَ نَـَا بِجَانِبِهِ، و يَؤوس‌ و كفور مي‌گردد؛ و چنانچه‌ او را تربيت‌ كنند و راه‌ را به‌ او نشان‌ دهند، از اين‌ مراحل‌ ضعف‌ و فتور و سستي‌ عبور نموده‌ و بمقام‌ عزّ انسانيّت‌ مي‌رسد. 🔹 پس‌ در سرشت‌ انسان‌ اين‌ استعداد و قابليّت‌ نهفته‌ است‌، و اين‌ قدرت‌ و قوّت‌ خفته‌ است‌؛ و انسان‌ گرچه‌ بحسب‌ ظاهر همان‌ انسان‌ مأيوس‌ و كفور است‌ ليكن‌ در نهاد او درياهائي‌ از نور تابان‌ حقيقت‌ موج‌ مي‌زند كه‌ آنها نيز از سرشت‌ او خارج‌ نبوده‌اند، منتهي‌ آن‌ نورها و درخشش‌ها بوسيلۀ رياضت‌ و تربيت‌ بايد بمنصّۀ ظهور برسد. 🔹 انسان‌ موجودي‌ است‌ تو در تو، و داراي‌ مراحل‌ مختلفه‌، و همۀ اين‌ مراحل‌ در وجود او منطوي‌ و جزء سرشت‌ اوست‌؛ و نمي‌تواند انسان‌ مقامي‌ را كه‌ خارج‌ از سرشت‌ اوست‌ بدست‌ بياورد. 🔹 و مراد از انسان‌ در اين‌ آيۀ شريفه‌، آن‌ نفس‌ قدسيّه‌ و روح‌ ناطقۀ او نيست‌ كه‌ از مراحل‌ نهفته‌ در وجود او باشد، و ادراك‌ آن‌ مراحل‌ نياز به‌ طيِّ طريق‌ و هدايت‌ الهيّه‌ داشته‌ باشد. 🔹 بلكه‌ مراد از انسان‌ همين‌ انسان‌هاي‌ معمولي‌، با افكار عامي‌ و حالات‌ عادي‌ هستند؛ و البتّه‌ از اين‌ شاكله‌ها همان‌ اعراض‌ و جانب‌ خالي‌ كردن‌ و يأس‌ و كفران‌ سر مي‌زند. و آنكه‌ هدايت‌ ربّانيّه‌ دست‌ او را بگيرد و از اين‌ شاكله‌ خارج‌ كند، از اين‌ خلقت‌ و از اين‌ درجۀ از فطرت‌ خارج‌ شده‌ است‌؛ نه‌ از مطلق‌ فطرت‌ و خلقت‌. 🔅🔅🔅 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ والعن علی اعدائهم اجمعین 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشارآموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom