📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت 🖋 #قسمت_چهل_و_نهم رنگ مادر پریده بود و از درد، روی شکمش خم شده بود که با نگرانی به سمتش رفتم و گفتم: «مامان! دراز بکش تا برات نبات داغ بیارم.» چشمانش را که از درد بسته بود، به سختی گشود و با صدای ضعیفی پاسخ داد: «نمی‌خواد مادرجون! چیزی نیس!» وقتی تلخی درد را در چهره‌اش می‌دیدم، غم عمیقی بر دلم می‌نشست و نمی‌دانستم چه کنم تا دردش قدری قرار بگیرد که دستم را گرفت و گفت: «الهه جان! دیشب که شوهرت نبوده، حالا هم که اومده، تو اینجایی، دلخور میشه! پاشو برو خونه‌ات.» دستش را به گرمی فشردم و گفتم: «مامان! من چه جوری شما رو با این حال بذارم و برم؟» که لبخند بی‌رمقی زد و گفت: «من که چیزیم نیس! عصبی شدم دوباره دلم درد گرفته! خوب میشه!» و بلاخره با اصرارهایش مجبورم کرد تا تنهایش بگذارم و به طبقه بالا نزد مجید بروم. درِ اتاق را که باز کردم، دیدم مجید روی مبل نشسته و مثل اینکه منتظر بازگشت من باشد، چشم به در دوخته است. لبخندی زدم و گفتم: «فکر کردم خسته بودی، خوابیدی!» با دست اشاره کرد تا کنارش بنشینم و با مهربانی پاسخ داد: «حالا وقت برای خوابیدن زیاده!» کنارش که نشستم، دست در جیب پیراهن سورمه‌ای رنگش کرد و بسته کوچکی که با زَر ورق بنفشی کادوپیچ شده بود، در آورد و مقابل نگاه مشتاقم گرفت که صورتم از خنده پُر شد و هیجان زده پرسیدم: «وای! این چیه؟» خندید و با لحن گرم و گیرایش پاسخ داد: «این یعنی این که دیشب تا صبح به فکرت بودم و دلم برات خیلی تنگ شده بود!» هدیه را از دستش گرفتم و با گفتن «خیلی ممنونم!» شروع به باز کردن کاغذ کادو کردم. در میان زَر ورق، جعبه کوچکی قرار داشت که به نظر جعبه جواهرات می‌آمد و وقتی جعبه را گشودم با دیدن پلاک طلا حیرت زده شدم. پلاک طلایی که به زنجیر ظریفی آویخته شده و در میان حلقه باریکش، طرحی زیبا از نام "الهه" می‌درخشید. برای لحظاتی محو زیبایی چشم‌نوازش شدم و سپس با صدایی که از شور و شعف به لکنت افتاده بود، گفتم: «مجید! دستت درد نکنه! من... من اصلاً فکرش هم نمی‌کردم! وای مجید! خیلی قشنگه!» کاغذ کادو را از دستم گرفت و در جواب هیجان پُر ذوقم، با متانت پاسخ داد: «این پیش قشنگیِ تو هیچی نیس!» نگاهش کردم و با لحنی که حالا پیوندی از قدردانی و نگرانی بود، پرسیدم: «مجید جان! این هدیه به این گرونی فقط برای یه شب تنهاییِ منه؟» چشمانش را به زیر انداخت، لحظاتی سکوت کرد و بعد با حیایی لبریز مهربانی پاسخ داد: «هم آره هم نه! راستش هدیه روز زن هم هست!» و در مقابل نگاه پرسشگرم، صادقانه اعتراف کرد: «خُب امروز تولد حضرت زهراست (سلام الله علیها) که هم روز مادره و هم روز زن!» سپس چشمانش در غمی کهنه نشست و زمزمه کرد: «من هیچ وقت نتونستم همچین روزی برای مامانم چیزی بخرم! ولی همیشه برای عزیز یه هدیه کوچیک می‌گرفتم!» و بعد لبخندی شیرین در چشمانش درخشید: «حالا امسال اولین سالی بود که می‌تونستم برای همسر نازنینم هدیه بخرم!» می‌دانستم که بخاطر تسننِ من، از گفتن مناسبت امروز اینهمه طفره می‌رفت و نمی‌خواستم برای بیان احساسات مذهبی‌اش پیش من، احساس غریبی کند که لبخندی زدم و گفتم: «ما هم برای حضرت فاطمه (علیها السلام) احترام زیادی قائل هستیم.» سپس نگاهی به پلاک انداختم و با شیرین زبانی زنانه‌ام ادامه دادم: «به هر مناسبتی که باشه، خیلی نازه! من خیلی ازش خوشم اومد!» و بعد با شیطنت پرسیدم: «راستی کِی وقت کردی اینو بخری؟» و او پاسخ داد: «دیروز قبل از اینکه برم پالایشگاه، رفتم بازار خریدم!» سپس زنجیر را از میان انگشتانم گرفت و با عشقی که بیش از سرانگشتانش از نگاهش می‌چکید، گردنبند را به گردنم بست. سپس با شرمندگی عاشقانه‌ای نگاهم کرد و گفت: «راستی صبح جایی باز نبود که شیرینی بخرم! شرمنده عزیزم!» که به آرامی خندیدم و گفتم: «عیب نداره مجید جان! حالا بشین تا من برات چایی بریزم!» ولی قبل از اینکه برخیزم، پیش دستی کرد و با گفتن «من می‌ریزم!» با عجله به سمت آشپزخانه رفت و همچنان صدایش از آشپزخانه می‌آمد :«امروز روز زنه! یعنی خانم‌ها باید استراحت کنن!» از اینهمه مهربانی بی‌ریا و زیبایش، دلم لبریز شعف شد! او شبیه که نه، برتر از آن چیزی بود که بارها از خدا تمنا کرده و در آرزوی همسری‌اش، به سینه بسیاری از خواستگارانم دست رَد زده بودم! http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد #کپی_بدون_لینک_کانال_ممنوع🚫

💐🍃🌿🌸🍃🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #داستان_نسـل_سـوخـتہ #قسمت_چــــهل_و_نــهم ✍دل توی دلم نبود دلم می خواست برم حرم و این شادی رو با آقا تقسیم کنم شاد بودم و شرمنده شرمنده از ناتوانی و شکست دیشبم و غرق شادی ... دیگه هیچ چیز و هیچ کس نمی تونست من رو متقاعد کنه که این راه درست نیست ... هیچ منطق و فلسفه ای هر چقدر قوی تر از عقل ناقص و اندک خودم هر چند دلم می خواست بدونم اون جوان کی بود ... اما فقط خدایی برام مهم بود ... که اون جوان رو فرستاد اشک شادی ... بی اختیار از چشمم پایین می اومد دل توی دلم نبود ... و منتظر که مادرم بیدار بشه اجازه بگیرم و اطلاع بدم که می خوام برم حرم چند بار می خواستم برم صداش کنم اما نتونستم به حدی شیرینی وجود خدا برام شیرین بود که دلم نمی خواست سر سوزنی از چیزی که داشتم کم بشه ... بیدار کردن مادرم به خاطر دل خودم ... گناه نبود اما از معرفت و احسان به دور بود ... ساعت حدود 8 شده بود ...با فاصله ایستاده بودم و بهش نگاه می کردم مادرم خیلی دیر خوابیده بود ... ولی دیگه دلم طاقت نمی آورد - خدایا ... اگر صلاح می دونی؟ میشه خودت صداش کنی؟ جمله ام تموم نشده مادرم چرخی زد و از خواب بیدار شد ... چشمم که به چشمش افتاد ... سریع برگشتم توی اتاق... نمی تونستم اشکم رو کنترل کنم دیگه چی از این واقعی تر؟ دیگه خدا چطور باید جوابم رو می داد؟ برای اولین بار ... حسی فراتر از محبت وجودم رو پر کرده بود... من عاشق شده بودم - خدایا ... هرگز ازت دست نمی کشم هر اتفاقی که بیوفته ... هر بلایی سرم بیاد ... تو فقط رهام نکن جز خودت دیگه هیچی ازت نمی خوام هیچی ... دنیای من فرق کرده بود از هیچ چیز و هیچ کس نمی ترسیدم اما کوچک ترین گمان به اینکه ممکنه این کارم خدا رو برنجونه ... یا حق الناسی به گردنم بشه من رو از خود بی خود می کرد و می بخشیدم ... راحت تر از هر چیزی هر بار که پدرم لهم می کرد یا سعید همه وجودم رو به آتش می کشید... چند دقیقه بعد آرام می شدم و بدون اینکه ذره ای پشیمان باشن خدایا ... بندگانت رو به خودت بخشیدم تو، هم من رو ببخش ... و آرامش وجودم رو فرا می گرفت تازه می فهمیدم معنای اون سخن عزیز رو به بندگانم بگو ... اگر یک قدم به سمت من بردارید ... من ده قدم به سمت شما میام و من این قدم ها و نزدیک تر شدن ها رو به چشم می دیدم... رحمت ... برکت و لطف خدا به بنده ای که کوچک تر از بیکران بخشش خدا بود حالا که دیگه حق سر کار رفتن هم نداشتم تمام وقتم رو گذاشتم روی مطالعه ... حرف هایی که از آقا محمدمهدی شنیده بودم ... و اینکه دلم می خواست خدا را با همه وجود و همون طور که دیده بودم به همه نشون بدم دلم می خواست همه مثل من این عشق و محبت رو درک کنن... و این همه زیبایی رو ببینن کمد من پر شده بود از کتاب ... در جستجوی سوال های مختلفی که ذهنم رو مشغول کرده بود ... چرا خدا از زندگی ها حذف شده؟چه عواملی فاصله انداخته؟ ... چرا؟ ... چرا؟ من می خوندم و فکر می کردم ... و خدا هم راه رو برام باز می کرد ... درست و غلط رو بهم نشون می داد پدری که به همه چیز من گیر می داد حالا دیگه فقط در برابر کتاب خریدن هام غر می زد ... و دایی محمد ... هر بار که می اومد دست پر بود ... هر بار یا چند جلد کتاب می آورد ... یا پولش رو بهم می داد ... یا همراهم می اومد تا من کتاب بخرم ... بی جایی و سرگردانی کتاب هام رو هم که از این کارتون به اون کارتون دید دستم رو گرفت و برد پدرم که از در اومد تو ... با دیدن اون دو تا کتابخونه ... زبونش بند اومد دایی با خنده خاصی بهش نگاه کرد حمید آقاخیلی پذیرایی تون شیک شد ها اول، می خواستیم ببریم شون توی اتاق سعید نگذاشت ... 👈نویسنده:شهیدسید طاها ایمانی ⏪ #ادامہ_دارد... eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای مراجعه کنید👇👇👇 @repelay 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

💐🍃🌿🌸🍃🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 📙 #داستـــــان #پـــــناه #قسمـت_چـهل_و_نـهم ✍بی مقدمه اولین چیزی را که به ذهنم می رسد می گویم: _من خیلی بدم فرشته،خیلی و بغضم می ترکد خواهرانه بغلم می کند +این چه حرفیه؟خوب نیست آدم بد خودشو بگه ها _تو چه می دونی که از چی میگم.تو چه خبر داری که چه غلطایی کردم آخه؟ +دلیلی نداره که من بدونم،خدا ستار العیوبه!شما هم نمی خواد بگی اگر گناهی هم بوده بین خودت و خدای خودته نباید جار بزنی که عزیزم وگرنه مطمئن باش منم خیلی خوب نیستم! _نگو فرشته،تو ماهی...یه دختر سربه زیر و خانوم و تحصیل کرده و شاد.کسی که هیچی از کمالات کم نداره و می خوان با منت بیان خواستگاریش +یکم دیگه تعریف کنی قول نمیدم باجنبه بمونم! _اما من چیم؟من کیم؟!یه آدم حسود و کینه ای که یه عمر با همه جنگیدم،زندگی رو به کام بابای بدبخت مریضم زهر کردم.روزای پوریا رو عین شب سیاه کردم از بس جنگ و جدل با مادرش راه انداختم.حتی همون افسانه ی بیچاره... صدایم بین گریه پیچیده و نامفهوم شده صورتم را پاک می کنم و ادامه می دهم:می دونی چقدر اذیتش کردم؟چون چشم دیدنشو نداشتم،چون اومد و تنهایی بابامو پر کرد.چون براش پسر آورد و حسودی من گل کرد.چون فکر می کرد من دخترشمو می خواست اونجوری که خودش بلده بزرگم کنه. برام چادر سفید دوخت و شکوفه بارونش کرد،اما پرتش کردم کنار.من عاشق چادر گل گلی ای بودم که عزیز برام دوخته بود و مامان کش زده بود بهش کوچیکم شده بود اما دوستش داشتم.یه روز که می خواستم عطرشو بو بکشم و نبود،فهمیدم قاطی لباس کهنه ها داده رفته... انقدر جیغ زدم که بخاطر من بابا دعوای وحشتناک کرد باهاش فکر می کرد اذیتم می کنه اما نمی کرد!فقط نصیحتم می کرد فرشته.ولی اون که مامانم نبود،از تمام فک و فامیلشم ،حتی از خواهرش بدم میومد چون نمی ذاشت من با پسرش بازی کنم! می گفت خوبیت نداره دختر بعد از سن تکلیف با پسرا همبازی بشه.ولی بعدا همون خاله ی ناتنی پسرشو فرستاد خواستگاریم! تو چه می دونی که تک تک روزای من چجوری گذشت. فرشته من تو همین خونه به دنیا اومدم.همینجا بزرگ شدم،بابای من بود که درختای این حیاط رو با دستای خودش کاشت،انجیر و انگور و یه عالمه گل های بنفشه و یاس در و دیوار اینجا منو یاد دردای آخر عمر مامانم می ندازه.یاد گریه های سر نماز عزیزم برای شفای دخترش...چرا خدا خوبش نکرد؟چرا تو جوونی عمرشو گرفت؟می دونی،عزیز دق دخترشو نکرد بعد از اینکه رفتیم مشهد و افسانه شد زن بابام و خانوم خونه،گریه های یواشکی و سر نماز عزیز بیشتر شده بود.یه روز که از مدرسه اومدم هنوز داشت نماز می خوند،عادت داشتم یه راست برم پیشش و اون نازمو بکشه بوی مامانمو می داد آخه اما از سجده بلند نمی شد،گفتم حتما باز داره گریه می کنه و دعا می خونه کلافه شده بودم،دلم تنگش بود.دست زدم به شونه هاش و صداش زدم اما مثل یه تیکه سنگ به پهلو افتاد کنار سجاده سرسجده ی نماز عمرش تموم شده بود.عمر منم همون روز تموم شد!بی پناه و بی کس شده بودم...حتی مرگ مادربزرگم رو هم انداختم گردن افسانه! شده بودم ابلیس مقرر شده و از صبح تا شب بیخ گوش بابا می گفتم اگه این حواسش بود عزیز من اینجوری نمی مرد!افسانه از خداشه که ما تک تک بمیریم و اون جاش باز بشه... بچه بودم ولی پر از کینه و درد و غم و رنج.هنوزم پرم فرشته هنوزم! دور باطل زدم تو زندگیم.اینو الان فهمیدم که اینجا کنار تو نشستم، نه یک ماه و یک سال و پنج سال پیش... می دونی به یه جایی رسیده بودم که بالاخره طاقت نیاوردم هزارتا راه پیدا کردم واسه در رفتنو بیرون زدن از اون خونه.می خواستم آینه ی دق بابا و داداشم نباشم.می خواستم رها باشم،بهم نگن این کارو بکن اون کارو نکن.اینو بپوش اونو نپوش!چادر خوبه رژ لب بده ،چرا با پسرا حرف می زنی،چرا بلند می خندی،چرا با پسرعمه هات شوخی می کنی،چرا چرا چرا.... دیگه بریده بودم،می تونی تصور کنی؟ 👈نویسنده:الهام تیموری ⏪ #ادامہ_دارد.... eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای مراجعه کنید👇👇👇 @repelay ‌ 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

#قسمت_چهل_و_نهم رفتم تو تلگرامم . بازش که کردم دیدم طومار طومار ازین و اون پیام دارم. اول پیامای ریحانه رو باز کردم و عمه شدنشو تبریک گفتم. در جواب بقیه حرفایی که زده بود هم گفتم _ن بابا درس نمیخونم که. همون لحظه مصطفی پیام داد. +شما نیومدی میخواستی درس بخونی دیگه نه !!!!؟ بی توجه بهش پروفایل ریحانه رو که باز کردم دیدم عکس محمد و شوهرشو گذاشته! نفس عمیق کشیدم و یه لبخند زدم. ‌بهش پیام دادم _چقدر دلم برات تنگ شد . مرسی باوفا!! چقد بهم سر میزنی... به دقیقه نکشید جوابمو داد +به به چه عجب خانوم دو دیقه از درس خوندن دست کشیدن _ن بابا درس کجا بود استیکر چش غره فرستاد _اها راستی جزوه رو نوشتی؟ +اره نوشتم چند بار میخاستم بیارم برات ولی تلفنت خاموش بود (دلم میخواست دوباره برم خونشون محمدُ ببینم) _عه خب ایرادی نداره خودم میام میگیرم ازت. +نه دیگه زحمتت میشه... اگه ادرس بدی میارم برات _خب تعارف که نداریم. من فردا یه کاری نزدیکای خونتون دارم. اگه تونستم یه سر میام پیشت ازت میگیرم جزوه رو. راستی نی نی تون کجاست عمه خانوم؟ استیکر خنده فرستادو +خونه ننش بود الان خونه ماست. _عه اخ جون پس حتما میام خونتون ببینمش. (اره چقدر هم که واسه نی نی میرم!!) اروم زدم رو پیشونیم. مشغول حرف زدن با ریحانه بودم که مصطفی دوباره پیام داد +جوابمو نمیدی؟؟؟ رفتم پی ویش _مصطفی بسه. به مامانم بگو زودتر بیاد خونه حالم بده سرم گیج میره. +عه سلام . چرا ؟ _نمیدونم‌. +میخوای من بیام؟ _نه نمیخام. فقط زودتر به مامانم بگو. گوشیمو خاموش کردمو رفتم پایین وای فایم از دوشاخه کشیدم. تو فکر این بودم که فردا چجوری برم. چی بپوشم یا که مثلا با کی برم!! اصن باید کادو ببرم براشون؟! یا ن!!! بد نیست؟!نمیگن به من چه ربطی داشت؟. وای خدایا کلافم چقدر. خودت نجاتم بده از این حالِ بد. از رو کشوم مفاتیح کوچولومو برداشتمو دعای توسل خوندم. به ساعت که نگاه کردم تقریبا ۸ بود. پتومو کشیدم رومو ترجیح دادم به چیزی فکر نکنم. ولی جاذبه ی اسمِ محمد که تو ذهنم نقش بسته بود این اجازه رو نمیداد... این چه حسی بود که تو دلم افتاده بود فقط خدا میدونست و خدا‌ . رو دریای افکارم شناور بودم که خوابم برد. __ واسه نماز که بیدار شدم مامانو دیدم که نشسته رو مبل . سریع رفتم سمتش. _سلام مامان خوبی؟ +صبح بخیر. اره چیشدی تو یهو دیشب گفتی حالت بده؟! _وای مامان نمیدونم چند وقته مدام سرم گیج میره اصلا نمیدونم چرا. اوایل گفتم خودش خوب میشه ولی الان بیشتر شده . به خدا حالم بهم میخوره! یه کاری کن خواهش میکنم. +نکنه چشات ضعیف شده؟ _ها؟ چشام؟ وای نمیدونم خدا نکنه. +باشه امروز پیش دکتر مهدوی برات نوبت میگیرم چشاتو معاینه کنه. _عه؟امروز؟بیمارستان نمیرین؟ +نه نمیرم. دیشب مریم خانوم اینا خیلی گفتن چرا نیومدی . کچلم کردن. _اه مامان اصلا اسم اینا رو نیار . +چته تو دختررر؟؟‌پسره داره برات میمیره تو چرا خر شدی ؟؟ کلافه از حرفش رفتم سمت دسشویی وضو بگیرم که ادامه داد +اصلا تو لیاقت این بچه رو نداری. .برو گمشو خاک به سر _اهههه شمام گیر دادین اول صبحیااا. وضومو که گرفتم نمازمو خوندم . رو تختم نشستم و گفتم تا حالم خوبه یه چندتا تست بزنم. همین که کتابمو باز کردم محوش شدم. با اومدن مامان به اتاقم از جام پریدم. +پاشو لباس بپوش بریم دکتر _چشم‌ یه مانتوی بلندِ طوسی با گلای صورتی که رو سینش کار شده بود برداشتم که تا پایین غزن میخورد. یه شلوار کتان مشکی راسته هم از کشو برداشتم و پام کردم. روسری بلندمو برداشتم و سرم کردم‌ و نزاشتم حتی یه تار از موهام بیرون بزنه. موبایلمو گذاشتم تو جیب مانتوم که چشم به زنجیر طلایی که عیدی گرفتم خورد. خواستم پرتش کنم تو کشو که یه فکری به سرم زد. گذاشتمش تو جعبشو انداختمش تو کیفِ اسپورتم. از اتاق رفتم بیرون که دیدم مامان رو کاناپه نشسته و منتظر منه. با دیدن من از جاش پاشد و رفت سمت در منم دنبالش رفتم. از تو جا کفشی یه کفش اسپورت تخت برداشتم و پام کردم. دنبالش رفتم و نشستم تو ماشین. تا برسیم یه اهنگ پلی کردم. چند دقیقه بعد دم مطب نگه داشت... #نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 #برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای یا پیام سنجاق شده درکانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

#رمان_دو_روی_سکه #قسمت_چهل_و_نهم با دلخوري گفتم: - چرا چرت و پرت میگـی المیـرا؟! آخـه بهـزاد نمـیگـه اگـه قـرار بـود ازدواج کنـی پـس چـرا بـا مـن قرار گذاشتی؟ - بگـو علیرضـا قـبلاً از مـن خواســتگاري کـرده بـود قـرار بـود همــین روزا بهـش جـواب بـدم کـه تــو ناغافـل اومـدي، بـا دیـدن دوبـاره تـو تصـمیم گـرفتم یـه فرصـت بـه هـر دومـون بـدم امـا نتونسـتم بـا اعترافاتت کنار بیام براي همین به علیرضا جواب مثبت دادم! با خوشحالی گفتم: - عالیه المیرا چه فکري کردي! ناگهان المیرا خندید. فهمیدم تلافی شوخی چند وقت پیش من را کرده بود! - المیرا من دارم از نگرانی سکته می زنم، تو هم این وسط شوخیت گرفته؟ - به نظر من که کیس خوبیه! جون سهیلا تو این چند وقت چیزي نگفته بهت؟ - من و اون؟ خنـده داره ! پسـرِ نمـاز اول وقـتش تـرك نشـده، هـر روز صـبح قـرآن مـی خونـه، مـن یـه رکعـت نمـاز هـم تـو خونـه شـون نخونـدم، تـازه خیلـی تعصـبیه اگـه بـدونی صـبح روز سـیزده بـدر بـا دیـدن رهــام و حرکـاتش چــه قیافـه اي پیــداکـرده بــود، کـارد مــیزدي خـونش در نمــی اومـد حتــی شب هم از ترس اینکـه مـن بخـوام بـا اونهـا بیـام، خـودش اومـده بـود دنبـالم . خونـواده مـذهبی هسـتند المیـرا، مـن بدردشـون نمـی خـورم، یـه عـروس مثـل خودشـون بایـد پیـدا کـنن، یکدونـه مـانتویی تـو فامیلشون نیست. تازه من و علیرضا اصلاً بهم علاقه نداریم. - اوه چه خبر! خوبه مـن یـه سـؤال کـردم هـا! چقـدر خـانم جـدی گرفـت ! والا اون بیچـاره هـا کـه اصـلاً روحشــون هــم خبــر نــداره، مــن و تــو پسرشــون رو پــا ي ســفره عقــد هــم نشــوندیم و بلــه رو هــم گـرفتیم! تـازه خیلـی دلـتم بخـواد پسـرِ مؤمنیـه، آقـا بهـزاد کـه خونـواده مـدرن و امـروزي بـود دیـدي چطور از کار دراومد؟! - نه مثل بهزاد بی بند و بار نه مثل علیرضا خشک و تعصبی، حد وسط خوبه! - علیرضــا حــد وســطه، تــو آدم خشــک و مــذهبی و کلــه گچــی را ندیــدي امــا مــن دیــدم، در اقــوام مـادرم خـانواده اي را مــی شناسـم کـه دخترهاشــون مجبـورن جلـو ي برادرهــا و دیگـر محارمشـون بـا حجـاب کامـل باشـن، کفـش پاشـنه بلنـد نپوشـن، تـو ي مهمونیهـاي زنانـه بـا روسـري و مـانتو بشـینن، حق کار کردن خارج از خونه را ندارن، بازم بگم؟ - واقعاً؟ - بله عزیـزم بـراي همـین مـیگـم خـانواده داییـت خیلـی فهمیـده و بـا شـعورن ! حـالا جـدي جـدي تـو این چند ماه بهش علاقمند نشدي؟ اون چی، جور خاصی رفتار نکرده؟ - نـه بـه جـون المیـرا، پسـر خیلـی خوبیـه ازش خوشـم مـیاد ولـی علاقـه اي بهـش نـدارم، تـازه کلـی براي ازدواجش هم بازار گرمی می کنم. شیطنتم گل کرد و گفتم: - المیرا به نظر من، تو و علیرضا خیلی به هم می خورین، نظرت چیه؟ - مرض! من فعلاً قصد ازدواج ندارم. - اگه دوستش نداري پس چرا اینقدر ازش تعریف می کنی؟ المیرا سرخ شد و گفت: - حالا من یه غلطی کردم تو چرا یه جور دیگه برداشت می کنی. بعد ملتمسانه نگاهم کرد و گفت: - جون سهیلا، یه وقت پیشنهاد ندي ها؟ از لحنش خندیدم و گفتم: - باشه بابا حالا چرا اینقدر ترسیدي؟ خودش رو جمع و جور کرد و گفت: - اونی که باید بترسه تویی که الان آقا بهزاد دم در دانشگاه منتظرته! بی معرفت خوب به هدف زد. هول کردم و گفتم: - دستم به دامنت بیا یه فکر درست حسابی بکنیم؟ با بدجنسی خندید و گفت: - یک یک مساوي! پاشو بریم یه نامه مفصل براش بنویسیم. - حتماً پیش خـودش فکـر مـی کنـه خواسـتم بـا ایـن کـارش تلافـی نامـه خـودش رو بکـنم! خـودت کـه دیدي رفته بودم براي یه شروع دوباره! ** #ادامه_دارد #کپی_ممنوع⛔️ @ROMANKADEMAZHABI ❤️ برای دسترسی به قسمت اول رمان به کانال ریپلای با پیام سنجاق شده در کانال مراجعه کنید👇👇👇 @repelay

#هوالعشق #معجزه_زندگی_من #قسمت_چهل_و_نهم . . . سپیده رو تخت نشسته بود و به فرش زل زده بود انگار نمیدونست از کجا شروع کنه _ راحت باش عزیزم با من درد و دل کن شاید سبک بشی سپیده_ اون پسره معتاد رو که یادته حلما؟😔 _ امیر محمد رو میگی؟🤔 سپیده_ آره خوده عوضیش رو میگم ... کم بهم بدی کرد؟ کم اذیتم کرد؟؟ به پدرم هم رحم نکرد حلما _ نمیفهمم آخه قضیه اون که خیلی وقت پیش تموم شد رفت چرا بعد این همه مدت تصمیم گرفت خودی نشون بده؟😳 سپیده_ بعد اینکه اون احسان کثافت فهمید نمیتونه با تهدید من ، تو رو بدست بیاره از راه دیگه ای وارد شد... _ چه راهی آخه؟ بعد این که نتونست تو رو هم مثل خودش تو کثافث غرق کنه پولشو گرفت و عکس هارو هم... وااااای عکس ها نکنه... نکنه هنوز عکس هارو داشت؟؟؟ سپیده با بغض سرشو انداخت پایین و اروم گفت: بعد اون همه تلاشی که برای پاک کردن اشتباهاتم کردم بعد اون همه هزینه که صرف پاک کردن خریتم کردم یه نسخه از عکس هارو داشت... منو به مواد فروخت حلماااا در حالی که من سیگار هم نمیکشیدم اون سیگار دستم داد...😭😭 اون عوضی تو غذام مواد ریخت با عشق دروغینش با محبت های الکیش گولم زد تو که میدونی درسته؟؟؟ همه اون عکس ها صحنه سازی بود برای اخازی از من... سپیده رو بغل کردم و گفتم: میدونم عزیزم میدونم اونا آدم های درستی نیستن تنها اشتباهت راه دادنش تو زندگیت بود دیگه نباید اجازه بدی همچین آدمایی تو زندگیت باشن باید خودتو به خانوادت ثابت کنی هر آدمی. ممکنه تو زندگیش اشتباهایی انجام بده سپیده_اوهوم😔 حلما_خدابزرگه ایشالا درست میشه همه چی😢😢 _راستی بهت گفتم قراره هفته دیگه برم کربلا سپیده_جدیییی😳 چه یهویی خوش بحالت حلما_اره یهویی شد مادر جون و پدرجونم قرار. بود برن با حسین منم اصرار کردم بابا اجازه داد😍 سپیده_حلما جونم رفتی بابای منو خیلی دعا کن دعا کن حالش زود خوب بشه منو ببخشه😭😭 _چشم عزیزم توام غصه نخور همه چی درست میشه . . . ادامه دارد... 🌸🍃🌸🍃🌸🍃 نویسنده: #رز_سرخ #کپی_ممنوع⛔️ http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 @ROMANKADEMAZHABI ❤️

💚🍃💚🍃💚🍃💚🍃 🍃💚🍃💚🍃💚 💚🍃💚🍃 🍃💚 📗رمــان #فالی_در_آغوش_فرشته 🖍به قلم•°: آیناز غفاری نژاد 🔗 #قسمت_چهل_و_نهم +نظرت چیه اول نماز بخونیم بعد شام بخوریم؟ نگاهی گذرا بهش انداختم و گفتم _من که نمیتونم نماز بخونم ... با تعجب سرشو به سمتم برگردوند ... +چرا ؟! _هووف ... دستم که گچ گرفته ، سرمم که باند پیچیه مژده خانم ، اونوقت چه جوری وضو بگیرم؟ مژده خندید و گفت +برای این نمیخواستی نماز بخونی؟ خب وضو جبیره میگیرم ... _چی چی بیره ؟ باز هم خندید ... +جبیره ... وضو جبیره برای وقتی هست که عضوی از بدنت زخمی باشه و روی بسته باشه ، و اگر بازش کنی ممکن هست صدمه ای ببینه . تو این جور مواقع میشه با همون گچ و پانسمان وضو گرفت دخمل جون ... _اُ اُ شما ها هم برای هر چیزی یه راه حل دارینا !... میگما اگر از بچگی یکی مثل تو پیشم بود شاید اینجوری نمی شدم ... سرمو با تاسف تکون دادم و گفتم شاید نمازامو میخوندم ... شاید حجابمو رعایت میکردم ... شاید با نامحرم گرم نمیگرفتم ... و هزار تا شاید دیگه... چون کسی نبود به سوالام جواب بده منم دیگه دنبال جوابشون نرفتم ... هوووفف، مهم نیست ... مژده لبخند گرمی زد و با مهربونی گفت +بعد از نماز هر سوالی داری به خودم بگو تا جایی که بتونم جواب سوالاتتو میدم ، باشه؟ _واقعا!؟ +آره ... خیلی خوشحال شدم که یکی مثل مژده کنارمه واقعا اگر یه دوستی مثل مژده داشتم شاید اینجوری نبودم... ★★★★ بعد از وضو گرفتن و خوندن نماز به سمت مژده برگشتم _قبول باشه +قبول حق، از شما هم قبول باشه . خب حالا میتونی سوالاتتو بپرسی ... _از کجا شروع کنم؟... خب اولیش که ذهنمو خیلی درگیر کرده همین نماز خوندنه ... اصلا چرا ما نماز میخونیم ‌، نمیشه جور دیگه ای خدا رو عبادت کرد ؟ به نظر من اگر از ته قلب خدا رو شاکر باشیم همین کفایت میکنه... +خداوند خودش توی قرآن گفته : پیوسته به یاد من باشید تا شما ها رو مورد رحمت خودم قرار بدم ، و نماز خوندن هم یاد خداست ... تا اینجا که توضیح داد سریع حرفشو قطع کردم و گفتم _خدا که به نماز ما احتیاجی نداره ؟ ! پس چرا ما نماز میخونیم ؟ +آره درست میگی یاد کردن ما از خدایی که مالک جهانه سودی نداره اما یادی که خدا از ما میکنه ، باعث رستگاری ما تو کارهامون میشه . ما به واسطه همین نماز هایی که میخونیم ، باعث میشیم خدا خطاهای ما رو ببخشه و دعاهامون رو مستجاب کنه. _آخه یه بار نماز بخون ، دوبار بخون ... نه اینکه هر روز و هر روز بخون ‌، تکراری میشه خب ... مژده نگاهی به من انداخت و گفت + مروا جانم اولا نماز که تکراری نیست . آره شاید در ظاهرش تکرای باشه اما در باطن میدونی مثل چی میمونه ؟ در باطن هر نمازی که ما می‌خونیم مثل یه پله ای از نردبان میمونه ... که ما با هر وعده نماز خوندنمون پله ای به خدا نزدیک تر میشیم. خب حالا ما تکراری ترین کاری که انجام میدیم غذا خوردنه ... درسته ؟ _آ...آره +کسی نمیگه غذا خوردن تکراریه بلکه همه میگن برای سلامتی خوبه ... پس ما غذا میخوریم تا سالم باشیم ... نماز خوندن هم تغذیه روح انسانه ... هر سوالی ازش می پرسیدم ، کامل جواب میداد... و جای هیچ سوال دیگه ای رو برام نمیزاشت . واقعا در برابرش کم آورده بودم. _خ... خب... چرا ما نماز رو عربی میخونیم ؟ فارسی نمیشه خوند؟ +خب اگر قرار بود هرکسی به زبان خودش نماز رو بخوند که هزاران نوع نماز به وجود می اومد ... از طرفی هیچ کلامی نمیتونه جایگزین کلام خدا بشه ... چون کلام خدا در عین کوتاه بودنش ، معانی وسیع و عمیقی داره ... _مژده یادته روز اول بهم گفتی شهید با مُرده فرق داره ؟ ! میخوام بدونم اصلا شهید کیه و فرقش با مُرده چیه ؟ خب دوتاشون نیستن دیگه ... +شهید به کسی میگن که خودش رو در راه خدا فدا کنه و برای رسیدن به رضایت خدای خودش از هستی خودش ‌، تو این عالم صرف نظر کنه و از تمام لذت های مادی دست بکشه . مُرده هم فرقش با شهید اینه که ... مُرده وقتی هست که دفتر زندگیت به پایان رسیده و جانت رو در راه خدا ندادی... فقط پیمانت تموم شده و باید بری ... اما شهادت از خودگذشتگی زیادی میخواد ... میدونی مروا وقتی کسی شهید میشه به کمال میرسه ... به اون هدف اصلی که داریم براش زندگی میکنیم ... شهید خودش شفاعت میکنه و واسطه گر حاجت گرفتن هاست... سکوتمو که دید با مهربونی گفت +بریم شام بخوریم ؟ _ ن... نه ، تو برو بخور خیلی خسته شدی ... من یکم دیگه اینجا می مونم بعدا خودم یه چیزی می خورم ... +هرجور راحتی ... بلند شد که بره اما انگار چیزی یادش اومده باشه ، دوباره کنارم نشست ... &ادامـــه دارد ..... ~ •°🍃🍃✨💚✨💚✨💚✨🍃🍃°•~ 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌ کپی‌رمانهای ‌کانال‌رمانکده ‌مذهبی‌مجازنیست❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان

♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️✨﷽✨♥️🌸♥️ #رمان_بازمانده♥️ #قسمت_چهل_و_نهم ✍ #ز_قائم با چشم های گرد نگاش کردم سیم ظرفشویی؟؟.....منظورش چیه وقتی دید با تعجب نگاش میکنم گفت: _بابا همین موهات که شبیه سیم ظرفشویی شده و توی هوا معلقه با حرص بالشتم و برداشتم و به سمتش پرت کردم با بالشتم که به صورتش خورد پخش زمین شد که من از خنده روده پر شدم... با حرص روی زمین نشست و گفت: _هر هر .....به چی میخندی؟ تا خواستم جوابش و بدم لرزی توی بدنم نشست که باعث شد عطسه ای بکنم علی با تعجب نگام کرد و گفت: _تا حالا ندیده بودم با ریختن یه لیوان آب روی کسی سرما بخوره؟ با صدای گرفته ای جواب دادم: _آخه اذان صبح که میخواستم وضو بگیرم رفتم توی تراس....یه باد سردی بهم خورد که باعث شد لرز کنم با این آبی که تو ریختی مطمئنا سرما خوردم سری به نشونه ی تاسف تکون داد و گفت: _از دست تو....آخه کی توی این سرما میره بیرون و وضو میگیره با شوخی گفتم: _من.... و با لرزی که کردم نتونستم حرفم رو ادامه بدم علی با دیدن این حالم بلند شد و مامان و صدا زد مامان با دیدن این حالم با نگرانی به سمتم اومد و دستش و روی پیشونیم گذاشت با نگرانی زمزمه کرد: _وای... تبم داری بعد رو به علی گفت: _علی جان...بلند شو بابات و صدا کن ببریمش درمونگاه سریع به مامان گفتم: _نه مامان....نمیخواد بریم درمونگاه...حالم خوبه یکم دمنوش ودارو های گیاهی بخورم حالم خوب میشه مامان با نگرانی نگاهش و توی صورتم گردونند که لبخندی زدم _از دست تو دختر.....علی جان....بپر برو مغازه این چیز هایی که میگم و بخر علی با چشمانی گرد گفت: _من؟ _نه پس خواهر مرضیت علی گنگ من و مامان ونگاه کرد که مامان تشری بهش زد و گفت: _بدو دیگه علی چشمی گفت و بابا رو صدا کرد و سریع آماده شد بابا به اتاق اومد و بانگرانی اوضاع و نگاه کذد و بعد باعلی به عطاری رفت مامان به اشپزخونه رفت و با یه لیوان دمنوش آویشن برگشت لیوان و بدستم داد و گفت: _تکیه بده به دیوار و دمنوشت و بخور چشمی گفتم و به دبوار تکیه دادم و آروم آروم شروع به خوردن آویشن کردم حس کردم کمی گرم شدم از مامان تشکری کردم و به مامان گفتم: _مامان؟ _جانم _میشه اگه حالم بهتر شد امروز عصر برم قم با تعجب گفت: _با این حالت؟؟ تو نهایتا باید دو سه روز از خودت مراقبت کنی با اصرار گفتم: _مامان خواهش میکنم.... من الان حالم بهتره تا عصر هم دارو میخورم...بهتر میشم اگه امروز نرم دیگه نمیتونم سه روز تعطیلی دیگه پشت سر هم نیست که برم قطره های اشکم روی گونه ام سرازیر شد من بعد از یکسال واقعا به این تنهایی و خلوت نیاز دارم _مامان بزارید برم من واقعا به این تنهایی نیاز دارم مامان با دیدن این حالم گفت: _عزیز دلم گریه نکن....باشه قربونت بشم برو ولی باید قول بدی خیلی مواظب خودت باشی با خوشحالی گفتم: _باشه مامان ..... بابا و علی سفارشات مامان را از عطاری گرفتند و تا عصر مامان کلی دارو برام درست کرد دایی زنگ زد و نگران شد چرا نیومدم....که مامان به دایی توضیح داد و گفت که عصر قراره بیام دمنوش آویشن، ختمی، بابونه و شربت آبلیمو عسل خوندم شلغم و خوردم و بخورش هم دادم ..... بعد از خوردن سوپی که مامان درست کرده بود روی تخت نشستم و قرانم و از روی میز برداشتم و شروع به خوندن کردم و بعد از بوسیدن قرآن به ریحانه زنگ زدم و به طور خلاصه توضیح دادم که چیشده 🚫کپی فقط با رضایت و هماهنگی با نویسنده حلال است. 🚫در غیر این صورت نویسنده به هیچ عنوان راضی نیستند. ♥️🌸♥️🌸♥️🌸♥️🌸 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay