eitaa logo
روشنگر مدیا
956 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
556 ویدیو
68 فایل
ارتباط با ادمین: @RmediaAdmin خرید نسخه فیزیکی روشنا: 09199163684 خرید نسخه دیجیتال روشنا: https://b2n.ir/x56424 وب سایت: www.RoshangarMedia.com آپارات: aparat.com/Roshangarmedia یوتیوب: @roshangarmedia" rel="nofollow" target="_blank">youtube.com/@roshangarmedia اینستاگرام: Roshangar.Media@
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ توصیه به ، سرپوشی بر ❗️ ♨️ پیشوای مسلک که وی را مبشّر خود می‌پندارند، در صحیفه‌ی عدلیه، ادعای اُمیّت و را برای خود مطرح می‌کند: 🔻 «در اعجمیین نشو و نما نموده و در این آثار حقّه، نزد هیچ احدی تعلیم نگرفته، بل امّی صرف بوده در مثل این آثار».[1] 🔴 اما این ادعای علی‌محمد شیرازی در حالیست که نوشته‌جات به ظاهر آسمانی وی، سرشار از مطالب خلاف واقع و غلط است. 🚫 چنان که وی، رسالت (ع) که از انبیاء است را قبل از (ع) دانسته است: 🔻 «نظر کن در اُمّت داوود (ع)، پانصد سال در زبور تربیت شدند تا آن‌که به کمال رسیدند. بعد که موسی (ع) ظاهر شد، قلیلی که از اهل بصیرت و حکمت بودند، آوردند و مابقی ماندند».[2] 🚫 اما جالب اینجاست که پیامبرخوانده‌ی نیز که این اشتباه فاحش علی‌محمد شیرازی را پذیرفته، به جای توضیح درباره‌ی این سوتی بزرگ و نقض ادعای او، پیروان را از هرگونه اعتراض بازداشته و آنان را به رعایت تقوا فرا می‌خواند: 🔻 «قُلنا: إتَّقِ الله و لا تعتَرض عَلی مَن زَیَّنَهُ الله بالعِصمَةِ الکُبری [3]؛ گفتیم: از خدا بترس و بر کسی که خدا او را به عصمت کبری زینت بخشیده اعتراض نکن! سزاوار عباد آن‌که مشرق امر الهی را تصدیق نمایند بر آن‌چه از او ظاهر می‌شود، چه که به مقتضیات بالغه، احدی جز حق، آگاه نه». ⚠️ اما به راستی که اگر علی‌محمد شیرازی از علم الهی برخوردار بوده، پس چگونه از این مسئله‌ی تاریخی مذهبی پیش پا افتاده بی‌اطلاع بوده و حضرت داوود (ع) که از پیامبران بنی‌اسرائیل است را بر حضرت موسی (ع) مقدم دانسته است⁉️ ⚠️ از آن عجیب‌تر این‌که چگونه بهائیان ابداع آموزه‌ی را به پیامبرخوانده‌ی خود نسبت می‌دهند [4]، در حالی که او غلط‌گویی‌های باب را برای مشروع جلوه دادن خود توجیه می‌کند⁉️ 📚پی‌نوشت: 📙[1]. علی محمد شیرازی، صحیفه عدلیه، ص 6. 📘[2]. فاضل مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، ج 4، ص 109. 📕[3]. حسینعلی نوری، اشراقات،(295 صفحه‌ای)، ص 18. 📓[4]. عباس افندی، خطابات، ج 2، ص 24. @feraghvaadyan @n_bahaiat
⭕️عرفان‌های کاذب و دانشگاه در کلام رهبری ✔️«در محیط‌های جوان، مراقب این عرفان‌های کاذب هم باشید؛ اینها هم به خصوص در دانشگاه‌ها رخنه می‌کنند. یکی از برنامه‌ها این است که را در داخل دانشگاه‌ها رخنه دهند، این هم یکی از آن چیزهای فلج کننده اســت. اگر کسی اسیر و دچار این بافته‌های بی‌ اصل و اساس عرفان‌های کاذب شود -که غالباً هم از مناطق خارج از کشور نفوذ پیدا کرده و وارد شده است- واقعاً او را فلج می‌کند. معیاری که ما برای تحرک به ســمت علو معنوی و روحی و تقرب به خدا داریم، تقواست، پرهیزگاری اســت، پاکدامنی است. ما -چه دختران ما، چه پسران ما- اگر پاکدامن باشــند، اگر پیشه کنند، اگر برای دوری از گناه تلاش کنند، اگر نماز را با توجه و با اهتمام به جا بیاورند و اُنسشان را با قرآن قطع نکنند، اسیر این عرفان‌های کاذب می‌شوند.»(1) 📚1.بیانات در دیدار معلمان و استادان دانشگاه‌های خراسان شمالی، سال 1391. @feraghvaadyan
✳️ راه‌های شناخت عرفان حقیقی از عرفان انحرافی ،‌برترین نوع معرفت، نسبت به برترین حقیقت هستی یعنی خداوند است و گرایش به آن ریشه در فطرت انسان دارد. به همین دلیل بحث عرفان، جذابیت بسیاری دارد و همین جذابیت، موجب ایجاد انواع کاذب و انحرافی آن شده‌است. 💠تشخیص عرفان حقیقی از عرفان انحرافی و کاذب، با راهکارهایی که از و برداشت می‌شود، میسر است. ↩️در عرفان حقیقی آن‌چه مبنا و محور قرار دارد، شناخت خدا و نزدیکی و تقرب به اوست برخلاف عرفان کاذب که محوریت آن، شناخت انسان و استفاده از روش‌های مختلف برای لذت بیشتر مادی و روحی است _عرفان و الهی همواره همراه با مفهوم و تربیت و جهاد با تمایلات نفسانی بوده‌است یعنی اگر شخصی به انسان، وعده عرفان و رشد معنوی بدهد اما در دستورالعمل‌هایش مفهوم تقوا را حذف کرده باشد و یا تقوا حضوری تشریفاتی در آموزه‌های آن فرد داشته باشد، میتوان با یقین گفت که این عرفان حقیقی نیست و است. البته مراد از جهاد و مبارزه با نفس، کشتن و نابودی شهوات نیست بلکه تهذیب، تربیت و تعدیل قوای نفس مراد است. 🔷شاخصه‌ی دیگر این است که عرفان حقیقی نسبت به مسئولیت‌های اجتماعی بی‌تفاوت نیست. عرفان الهی مستلزم جهاد اجتماعی همراه با مسئولیت‌پذیری است. عرفانی که بگوید نه مبارزه‌ی درونی با هوای نفس لازم است و نه مبارزه‌ی بیرونی با ظالمین، یک عرفان انحرافی و قلابی است. تفکیک و از مسئولیت و عدالت، نوعی لذت‌طلبی روانی و‌ راحت‌طلبی معنوی است. _ملاک دیگر برای تشخیص عرفان اصیل و حقیقی، رابطه‌ی آن با شریعت ادیان است. جاده‌ای است که از طرف شارع کشیده شده تا انسان را به وصل الهی برساند. شریعت لازم و ملزوم و حافظ عرفان است. _در عرفان حقیقی، اصالت با دعوت به خداست اما در عرفان جعلی و کاذب، اصالت با دعوت به خود و مریدبازی است. _معیار دیگر، رابطه‌ی عرفان با عقل و خرافه است. خرافه‌بازی‌های مخالف با بدیهیات عقلی، علامت عرفان است. عرفان الهی هرچند دارای مفاهیم فراعقلی است اما همان‌ها هم بنیاد عقلی دارند و ضد عقل نیستند. _سوء استفاده از قدرت‌های ماوراءالطبیعی و مهارت‌های نفسانی و روحانی در جهت منافع دنیایی یا علیه افراد دیگر، ملاک دیگری است که تشخیص عرفان کاذب را از عرفان حقیقی میسر می‌سازد. @roshangarmedia
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🟢 ؛ طلوعی نو از میان رنج ها 🎬🎥 ماموستا سید محسن حسینی امام جمعه اهل سنت کامیاران: « از لحاظ آب آشامیدنی، از لحاظ جاده، از لحاظ عمران و آبادی، از لحاظ و از لحاظ بضاعت قبل از وضعی نداشتن.» 🆔@RoshangarMedia