💠دیدگاه «علامه طباطبایی» در مورد صوفیان 🔹در خصوص #جریان_متصوفه و آرا و اندیشه‌های اقطاب ایشان، همچنین نوع عملکرد آنان در جامعه انتقادهای زیادی وارد آمده و مهم‌ترین اشکالی که به اندیشه‌های #صوفی گرفته شده، جداسازی شریعت از طریقت است. علامه طباطبايی در رابطه با عملکرد صوفیان می‌نويسد: «روز به روز #طريقت از #شريعت، فاصله گرفت تا آنجا كه طريقت و شريعت، درست در دو نقطه متقابل استقرار يافتند و نغمه‌ سقوط تكليف از برخی افراد بلند شد و عبادت‌های پاک دينی به شاهدبازی و حلقه‌های نی و دف و ترانه های مهيج و رقص و وجد تبديل شد.»(1) 📘۱.طباطبایی، سيدمحمدحسين، شيعه (مذاكرات و مكاتب كربن با طباطبایی)، تهران: مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ايران، 1382 ش، چهارم، ص246. @Feraghvaadyan

💢«صوفی‌گری» در سیاست خارجی آمریکا 🔘 نظریه‌پردازان و اندیشمندان امریکایی، تحقیقات زیادی صرف اقناع سیاستمداران کشور خود برای سرمایه‌گذاری بر جریان صوفی‌گری نموده‌اند و استدلال‌های بسیاری برای این مهم ابراز داشته‌‌اند؛ برای مثال: «تصوف، پلی بین فرهنگ‌هاست و همین، توفیق #صوفی‌گری در اقصی‌نقاط جهان را توضیح می‌دهد. هدف اصلی صوفیه، هرگز این نبوده که رهبر کشوری شوند بلکه به جای آن می‌خواهند از نظراجتماعی فعال باشند. ‌آن‌ها با دیگر مردمان می‌آمیزند و زبان آن‌ها را می‌آموزند... صوفی‌ها هیچ اسلحه‌ای به جز استفاده از ابزارهای معنوی در ارتباط با صوفی‌ها ندارند. 🔸 نکته‌ای که اخیراً آغاز شده، بستن مساجد وهابیون در شرق آسیاست اما با گروه‌هایی از مسلمانان #صوفی که کاری به سیاست ندارند، مشکلی ندارند. تنها مسئله‌ای که الآن با آن مواجه هستند، این است که از این کشورها هر سال به زیارت حج اعزام می‌شوند که با وهابیون مواجه می‌شوند و این تعامل باعث نفوذ وهابیون شده و افرادی که در عربستان دوره‌های وهابیت دیده‌اند، باعث تخریب فرهنگ وتمدن مسلمانان چین گردیده‌اند. @feraghvaadyan

🔷تصوف سیاسی 🔻#تصوف در سیر تطور خود پس از خروج ار قالب انزواگرایی، ابتدا به مکتبی علمی و در ادامه به جریانی #اجتماعی تبدیل شد و درست از این زمان به بعد بود که با حوزه #سیاست مرتبط گردید. درواقع، تبدیل شدن #تصوف به یک جریان اجتماعی - هرچند داعیه قدرت سیاسی هم نداشته باشد - موجب شد تا از نظر قدرت سیاسی به مثابه یک رقیب بالقوه نگریسته شود. موقعیت اجتماعی ویژه صوفیان و به‌ویژه قطب‌های صوفی، حقیقتاً برای اهل قدرت و سیاست، خطرآفرین بود. یک قطب #صوفی را در نظر بگیرید که به هنگام ورود به هر شهری، ده‌ها هزار نفر در بیرون شهر به استقبال وی می‌آیند. چنین شخصی حتی اگر داعیه قدرت سیاسی هم نداشته باشد - که به لحاظ تاریخی نیز در این مرحله، صوفی‌ها کمتر چنین داعیه‌ای داشته‌اند – می‌تواند برای حکومت وقت، خطر بالقوه به حساب آید. 🔻از این زمان به بعد، می‌توان و باید از ارتباط #تصوف و #سیاست دم زد؛ چراکه اساساً در هر اجتماعی، قدرت نهفته است و این برای نظام سیاسی، یک زنگ #خطر محسوب می‌شود. وقتی یک اندیشه به جریان اجتماعی تبدیل شده و بار عاطفی می‌یابد، حکم یک #شمشیر دو لبه را دارد که برخورد قهرآمیز با آن را به سبب پایگاه عاطفی‌اش، دشوار می‌سازد و در عین حال، از پتانسیل قدرت‌گیری برخوردار است و رقیبی برای یکی از مهم‌ترین حوزه‌های قدرت یعنی سیاست. @Feraghvaadyan

🌀صوفی‌گری، ابزار تحقق طرح امریکایی «ایجاد شبکه‌ای از مسلمانان میانه‌رو» ✍️در تاریخ دوم آبا‌ن‌ماه ۱۳۸۲، مرکز بین‌المللی «#نیکسون» در واشنگتن، میزبان اجلاسی در خصوص بررسی ارتباط سنت‌های معنوی اسلام با اهداف سیاست خارجی #آمریکا بود. یکی از دستاوردهای این نشست، تأکید بر بخش مغفول #اسلام تحت عنوان «اسلام فرهنگی» یا «#صوفی_گری» بود. به اعتقاد شرکت‌کنندگان در این اجلاس: «این نحله که میلیون‌ها #مسلمان پیرو در جهان دارد، به‌خصوص در #ترکیه و آسیای میانه، آثار اجتماعی، فرهنگی و مذهبی زیادی داشته‌است». این اجلاس را می‌توان سرآغاز مجموعه طرح‌ها و برنامه‌های ایالات‌متحده با محوریت #تصوف قلمداد نمود. در همین سال‌ها بود که طرح جامع امریکا برای ایجاد شبکه‌ای از مسلمانان‌میانه‌رو، آشکار و اجرایی شد. 📝در گزارش منتشرشده از طرح مزبور، می‌خوانیم: «سنت‌گرایان و صوفی‌ها، اکثریت بزرگی از مسلمانان را تشکیل می‌دهند. آن‌ها غالباً مسلمانانی محافظه‌کار با اعتقادات و سنت‌هایی دیرینه می‌باشند... در مقابل، #سلفی‌ها و #وهابیون هستند که دشمنان قسم‌خورده سنت‌گرایان و صوفیان محسوب می‌شوند. ↩️هر زمان که جنبش‌های اسلامگرای رادیکال، ‌قدرت گرفته‌اند، در پی سرکوب سنت‌گرایان و صوفیان برآمدند... از آنجا که #صوفیان، قربانی سلفی‌ها و وهابیون هستند، در صورت یافتن زمینه‌های مشترک با آن‌ها، می‌توان ایشان را متحد طبیعی غرب نامید... اگرچه در برخی موارد، ‌صوفیان تمایلات رادیکالی از خود نشان داده‌ و از گروه‌های ستیزه‌جو حمایت می‌کنند،‌ اما در حالت کلی،‌ گروه‌های #صوفی در طرف طیف میانه‌رو قرار می‌گیرند. 💢برخی جنبش‌های صوفی نیز بسیار #میانه_رو هستند...فتح‌ا... گولن، رهبر مذهبی #ترکیه نیز شکلی از اسلام صوفی مدرن و میانه‌رو را ترویج می‌کند. گولن با اجرای قانون اسلام از سوی دولت، مخالفت کرده و عنوان می‌دارد اکثر قواعد اسلامی به زندگی خصوصی مردم، ارتباط داشته و تنها برخی از آن‌ها به موضوعات حکومتی مربوط می‌شود. وی اعتقاد دارد دولت نباید #قانون اسلامی را اجرا نماید زیرا مذهب،‌ موضوعی خصوصی است و الزامات هر نوع باوری خاص نباید بر کل جمعیت تحمیل گردد.»(1) 📚پی‌نوشت: 1. رباسا، تجل، چریل بنارد، اچ‌.شواترتز، لوول و سیکل، پیتر(مؤسسه رند)، پروژه اسلام امریکایی؛‌ ایجاد شبکه‌ای از مسلمانان میانه‌رو ، ترجمه کاردان،‌عباس و ماه‌پیشانیان، مهسا، مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران،‌ 1386، صص134- 133. @Feraghvaadyan

#میرزای_‌قمی و مواجهه با #تصوف 🔴عصر قاجار به واسطه‌ی فعالیت نسبتاً گسترده‌ی مکاتب و جریان‌های عرفانی و #صوفی ‌منشانه، فصل خاصی در دفتر تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌رود. در اوایل دوره‌ی قاجار، به دلیل فعالیت و تبلیغات گسترده‌ی برخی صوفیان مانند معصوم علیشاه و نورعلیشاه، عده‌ی زیادی به این جریان پیوستند و جریان‌های صوفی رواج یافتند. 🔰میرزای قمی که یکی از علمای طراز اول عصر قاجار بود، برای مقابله با این جریانات به نقش‌آفرینی پرداخت.میرزا ضمن تلاش برای شناخت و رسیدن به عرفان حقیقی، به سالکان واقعی بسیار احترام می‌گذاشت و با عرفای هم‌عصرش رابطه‌ی نزدیکی داشت. میرزای قمی اگرچه از اصولیون بزرگ شیعه محسوب می‌شود اما در عین‌حال عارف عاملی بود و #عرفان حقیقی در ادوار زندگیش نمود عینی داشت. 💠زهد، ساده‌زیستی، توکل، دنیا‌گریزی و دائم‌المراقبه بودن از ویژگی‌های زندگی وی است. 🔹به‌این ترتیب میرزا با شناخت معرفت حقیقی، تلاش خود را برای بازشناساندن اجناس بدلی آغاز کرد. نگارش چند اثر به زبان فارسی و عربی پیرامون تصوف و عرفان، نشان‌دهنده‌ی کوشش او در این زمینه است.¹ ⚪️ میرزا در این آثار سخت به صوفیه می‌تازد و عقاید آن‌ها را خلاف شرع عنوان می‌کند. وی صوفیان را از غلات و غلات را از شیطان صفتان می‌داند که به فریب عوام مردم مشغولند.² ۱.آثاری مانند رساله جوابات رکنیه، سه رساله در نقد عرفان، التقریرات. ۲.نقد و نظرهای میرزای قمی درباره عرفان اسلامی،ایبنا،۲۲اسفند۱۳۸۸ @ROSHANGARMEDIA

#دانستنیـفرقه‌ـای 🔵 در شمال آفریقا به‌خصوص در کشور #مصر، فرقه‌های متعدد #صوفی وجود دارد و بر اساس برخی آمارها، تعداد فرقه‌های صوفی موجود در مصر بیش از ۱۰۰ عدد ذکر شده‌است! 💠اصولا تصوف در شمال آفریقا دارای قواعد و چهارچوب مشخصی در موضوع عقاید، افکار، سنت‌ها و اذکار نیست و انتقال ریاست یک فرقه از شیخ به دیگری، از طریق #وراثت صورت می‌گیرد، لذا جریان صوفی به سرعت متکثر شده و فرقه‌های متعدد صوفیه به وجود می‌آیند و معمولا هر فرقه‌ی جدید که پا به عرصه‌ی وجود می‌گذارد،بدعتی را نیز در سنت‌ها، آداب و اذکار ایجاد می‌کند. این امر باعث شده انحرافات زیادی در سنت‌ها و آداب مذهبی و عبادات آن‌ها پدید بیاید و این انحرافات، بهانه‌ی خوبی برای برخی فرقه‌های #سلفی و #اخوانی پدید آورده که آن‌ها را بدعت‌گذار و خارج از اسلام بخوانند.(۱) 📖۱.عبدالرضا بنی‌علی، گذر و نظری بر طریقت‌های صوفیان مصر و موضع آن‌ها نسبت به ایران، خبرگزاری مهر، ۲۷اسفند۱۳۹۴ @roshangarmedia