◼️ روضه شب اول محرم الحرام 📆 سه شنبه ۲۷ تیرماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب دوم محرم الحرام 📆 چهارشنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب سوم محرم الحرام 📆 پنج شنبه ۲۹ تیرماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب چهارم محرم الحرام 📆 جمعه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب پنجم محرم الحرام 📆 شنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب ششم محرم الحرام 📆 یک شنبه ۱ مردادماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب هفتم محرم الحرام 📆 دوشنبه ۲ مردادماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب هشتم محرم الحرام 📆 سه شنبه ۳ مردادماه ۱۴۰۲

◼️ روضه شب نهم محرم الحرام 📆 چهارشنبه ۴ مردادماه ۱۴۰۲

شب عاشورا: روضه امام حسین علیه السلام روضه زینب کبری سلام الله علیها شب عاشورا قسمت اول شب عاشورا قسمت دوم وداع و پیراهن شب عاشورا قسمت سوم وداع و حضرت سکینه شب عاشورا قسمت چهارم کلمات زینب کبری کنار قتلگاه شب عاشورا قسمت پنجم گفتگوی امام حسین علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها در شب عاشورا 🔸تطبیق نقل های مختلف درباره گفتگوی امام حسین علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها در شب عاشورا فایل پی دی اف و صوت روضه

روایت امام صادق علیه السلام درباره روز تاسوعا [الکافی] عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ صَوْمِ تَاسُوعَا وَ عَاشُورَاءَ مِنْ شَهْرِ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ تَاسُوعَا یَوْمٌ حُوصِرَ فِیهِ الْحُسَیْنُ وَ أَصْحَابُهُ بِکَرْبَلَاءَ وَ اجْتَمَعَ عَلَیْهِ خَیْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَیْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَیْلِ وَ کَثْرَتِهَا وَ اسْتَضْعَفُوا فِیهِ الْحُسَیْنَ علیه السلام وَ أَصْحَابَهُ وَ أَیْقَنُوا أَنَّهُ لَا یَأْتِی الْحُسَیْنَ نَاصِرٌ وَ لَا یُمِدُّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ بِأَبِی الْمُسْتَضْعَفَ الْغَرِیبَ ... ! عبد الملک می‌گوید: از امام جعفر صادق علیه السّلام راجع به روزه گرفتن روز تاسوعا و عاشورای محرم جویا شدم. فرمود: تاسوعا روزی است که امام حسین علیه السّلام و یارانش در کربلا محاصره شدند و اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن مرجانه و ابن سعد از کثرت لشکر خود خوشحال شدند و امام حسین علیه السّلام و یاران او را در آن روز ضعیف شمردند و یقین کردند که برای حسین علیه السّلام یاوری نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را امداد نخواهند کرد. پدرم به فدای آن حسینی که ضعیف شمرده شد و غریب بود! ✅کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

✍️متن ویژه مقتل خوانی روز عاشورا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

✍تشریح مصائب وارد شده بر اسرای کربلا از کوفه تا شام 🔸در این نوشته تلاش شده تمام آنچه از مقاتل درباره وضعیت اسیران و قافله سیدالشهدا در اختیار بود کلمه به کلمه بررسی و تنظیم شود و نکات آن توضیح داده شود. 🔸اگر چند بار مقتل کوفه و شام را خوانده اید باز هم پیشنهاد می کنم این متن را با دقت ببینید. #مقتل #کوفه #شام دوستان عزیز برای این نوشته و تحقیق در مقاتل مختلف و ... تلاش زیادی شده است. از آنجا که این متن به فارسی نوشته شده و متون مقتل در پاورقی آمده است می توانید این متن را برای عموم و خصوصا برای اهل منبر و مرثیه انتشار دهید. کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub

🔰مساله طلب آب توسط امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا مقدمه یکی از سوالاتی که درباره مقتل امام حسین علیه السلام مطرح می شود، مساله طلب آب توسط امام حسین علیه السلام در روز عاشورا است. سوال اینجا است که آیا نقلی در این باره در مقاتل وجود دارد؟ و اگر این نقل صحیح است این درخواست چگونه با مقام امام علیه السلام تناسب دارد؟ در مطلب ذیل به نکاتی در این باره اشاره می شود. در منابع روایی و تاریخی طلب آب توسط امام حسین علیه السلام در روز عاشورا نخست برای طفل شیرخواره حضرت علی اصغر علیه السلام و بعد از آن برای خود حضرت نقل شده است. در بین یاران اهل بیت نیز طلب آب توسط حضرت مسلم بن عقیل در کوفه و توسط حضرت محمد ابن ابی بکر در مصر نقل شده است: ادامه در لینک زیر: https://eitaa.com/rozehayemaktoubb/821 کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔰طلب آب برای حضرت علی اصغر علیه السلام 🔸نقل سبط ابن الجوزی (م654) و شیخ عباس قمی در نفس المهموم فالتفت الحسين، فإذا بطفل له يبكي عطشا، فأخذه على يده و قال: يا قوم! إن لم ترحموني‏، فارحموا هذا الطّفل. 🔸نقل ینابیع المودة قندوزی (م1294) قالت أمّ كلثوم: «يا أخي! إنّ ولدك عبد اللّه ما ذاق الماء منذ ثلاثة أيّام، فاطلب له من القوم شربة تسقيه». فأخذه، و مضى به إلى القوم، و قال: «يا قوم! لقد قتلتم أصحابي و بني عمّي و إخوتي و ولدي، و قد بقي هذا الطّفل، و هو ابن ستّة أشهر، يشتكي من الظّمأ، فاسقوه شربة من‏ الماء». فبينا هو يخاطبهم إذ أتاه سهم، فوقع في نحر الطّفل، فقتله. 🔸نقل الدمعة الساکبه (م 1285) إنّ زينب أخته عليها السّلام أخرجت الصبيّ و قالت: يا أخي، هذا ولدك له ثلاثة أيّام ما ذاق الماء فاطلب له من النّاس شربة ماء، فأخذه على يده و قال: يا قوم، قد قتلتم‏ شيعتي‏ و أهل بيتي، و قد بقى هذا الطّفل ويلكم اسقوا هذا الرّضيع أما ترونه يتلظّى‏ عطشا من غير ذنب أتاه إليكم. 🔸نقل معالی السبطین و برخی کتب دیگر و توجّه نحو القوم، [و فی روایة:فاخذه علی یده] و قال: يا قوم! قد قتلتم أخي، و أولادي، و أنصاري، و ما بقى غير هذا الطّفل، و هو يتلظّى عطشا، فاسقوه شربة من الماء. 🔸نقل بحار الانوار از مرثیه حضرت زینب (س) درباره طلب آب برای علی اصغر (ع) در بحار الانوار مسطور است كه از جمله مراثى حضرت زينب (سلام الله علیها)، اين ابيات است كه در هنگام ورود به دمشق قرائت فرمود: أما شجاك يا سكن قتل الحسين والحسن‏ ظمآن من طول الحزْن وكلُّ وغد ناهل‏ يقول يا قوم أبي عليٌّ البرُّ الوصيُ‏ و فاطمٌ أمّ الّتي لها الّتقى‏ و النّائل‏ منّوا على‏ ابن‏ المصطفى‏ بشربة يحيى‏ بها أطفالنا من الظّما حيثُ الفراتُ سائل‏ کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔰طلب آب حضرت در هنگام جنگ با دشمن 🔸نقل لهوف فَجَعَلَ يَحْمِلُ عَلَيْهِمْ وَ يَحْمِلُونَ عَلَيْهِ وَ هُوَ فِي ذَلِكَ يَطْلُبُ شَرْبَةً مِنْ مَاءٍ فَلَا يُجْدِي حَتَّى أَصَابَهُ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ جِرَاحَةً فَوَقَفَ يَسْتَرِيحُ سَاعَة 🔸نقل بحار و تسلیة المجالس و برخی کتب دیگر قال: فقصدوه‏ القوم‏ و هو في ضمن‏ ذلك يطلب شربة ماء، فكلّما حمل بفرسه على الفرات حملوا عليه بأجمعهم حتّى أحالوه عنه. 🔸نقل مقاتل الطالبیین، بحار، نفس المهموم و برخی کتب دیگر قال: و جعل الحسين يطلب الماء و شمر (لعنه اللّه) يقول له: و اللّه لا ترده أو ترد النّار. فقال له رجل: ألا ترى‏ إلى الفرات يا حسين كأنّه بطون الحيّات؟ و اللّه لا تذوقه، أو تموت عطشا. فقال الحسين عليه السّلام: اللّهمّ أمته عطشا. 🔸نقل مرثیه زاهی (م352) این مرثیه از ابوالقاسم زاهی شاعر متوفی 352 در مناقب ابن شهر آشوب نقل شده است. لست أنسى النساء في كربلاء و حسين ظام فريد وحيد ماجد يلثم الثرى و عليه‏ قضب الهند ركع و سجود يطلب‏ الماء و الفرات قريب‏ و يرى الناس و هو عنه بعيد 🔸نقل ابن اعثم در فتوح (متوفی بعد از 320) قال: فحمل عليه القوم بالحرب، فلم يزل يحمل عليهم و يحملون‏ عليه و هو في ذلك يطلب الماء ليشرب منه شربة، فكلّما حمل‏ بنفسه على الفرات حملوا عليه حتّى أحالوه عن الماء. 🔸نقل محب الدین طبری شافعی (م 694) عن رجل من كليب، قال: صاح الحسين بن عليّ: اسقونا ماء. فرمى رجل بسهم، فشقّ شدقه، فقال: لا أرواك اللّه. فعطش الرّجل إلى أن رمى نفسه في الفرات، فشرب حتّى مات. خرّجه الملّا. 🔸نقل ذهبی در سیر اعلام النبلا هشام بن الكلبيّ، عن أبيه، قال: رمى زرعة الحسين بسهم، فأصاب حنكه، فجعل يتلقّى الدّم، ثمّ يقول هكذا، إلى السّماء. و دعا بماء ليشرب، فلمّا رماه حال بينه و بين الماء، فقال: اللّهمّ ظمئه. قال: فحدّثني من شهده، و هو يموت، و هو يصيح من الحرّ في بطنه و البرد في ظهره. و بين يديه المراوح و الثّلج، و هو يقول: اسقوني، أهلكني العطش. فانقدّ بطنه. 🔸نقل الوافی بالوفیات صفدی (م اواسط قرن هشتم) و عطش، و قد قاتل أشدّ القتال، فاستسقى، فجي‏ء بماء، فأراد الشّرب، فرمي بسهم في فيه، فجعل يتلقّى الدّم بيده، و يحمد اللّه. و قيل: إنّه رمى بالدّم نحو السّماء، و قال: اطلب بدم ابن بنت نبيّك. و توجّه نحو الفرات، فعرضوا له، و حالوا بينه و بين الماء. 🔸نقل ابن حجر هیتمی و دعا الحسين بماء ليشربه، فحال رجل بينه و بينه بسهم ضربه، فأصاب حنكه، فقال: اللّهمّ أظمئه. فصار يصيح الحرّ في بطنه، و البرد في ظهره، و بين يديه الثّلج و المراوح، و خلفه الكافور، و هو يصيح: العطش. فيؤتى بسويق و ماء و لبن لو شربه خمسة لكفاهم، فيشربه، ثمّ يصيح، فيسقى كذلك إلى أن انقدّ بطنه. 🔸نقل منتخب طریحی درباره طلب آب از عمر بن سعد ثمّ إنّ الحسين عليه السّلام أقبل على عمر بن سعد، و قال له: أخيّرك في ثلاث خصال. قال: و ما هي؟ قال: تتركني حتّى أرجع إلى المدينة إلى حرم جدّي رسول اللّه‏. قال: ما لي إلى ذلك سبيل. قال: أسقوني شربة من‏ الماء، فقد نشفت كبدي من‏ الظّمأ. فقال: و لا إلى الثّانية سبيل‏. قال: و إن كان لا بدّ من قتلي، فليبرز إليّ رجل بعد رجل. فقال: ذلك لك. کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔰طلب آب در قتلگاه 🔸نقل لهوف و برخی کتب دیگر درباره طلب آب در قتلگاه و روى هلال بن نافع، قال: إنّي كنت واقفا مع أصحاب عمر بن سعد لعنه اللّه‏، إذ صرخ صارخ: أبشر أيّها الأمير! فهذا شمر قتل الحسين عليه السّلام. قال‏: فخرجت بين الصّفّين، فوقفت عليه‏، و إنّه عليه السّلام ليجود بنفسه، فو اللّه ما رأيت قطّ قتيلا مضمّخا بدمه أحسن منه و لا أنور وجها، و لقد شغلني نور وجهه و جمال هيئته‏ عن الفكرة في قتله، فاستسقى في تلك الحال‏ ماء. فسمعت رجلا يقول: و اللّه‏، لا تذوق الماء حتّى ترد الحامية، فتشرب من حميمها. فسمعته يقول: يا ويلك! أنا لا أرد الحامية، و لا أشرب من حميمها، بل أرد على جدّي رسول اللّه صلى اللّه عليه و اله، و أسكن معه في داره في مقعد صدق عند مليك مقتدر، و أشرب من ماء غير آسن، و أشكو إليه ما ارتكبتم‏ منّي، و فعلتم بي. قال: فغضبوا بأجمعهم، حتّى كأنّ اللّه لم يجعل في قلب أحد منهم من الرّحمة شيئا، فاجتزّوا رأسه، و إنّه ليكلّمهم، فتعجّبت من قلّة رحمتهم‏، و قلت: و اللّه لا أجامعكم على أمر أبدا. ترجمه: هلال بن نافع روايت نمود كه: با سربازان عمر بن سعد ملعون ايستاده بودم كه يكى فرياد برآورد: «امير، مژده! اين شمر است كه حسين را كشته [است‏].» گويد: از ميان لشكر بيرون شدم و در ميان دو صف بالين حسين ايستادم و او در حال جان كندن بود، و به خدا قسم هرگز كشته آغشته به خونى را زيباتر و نورانى‏تر از او نديدم؛ زيرا من آن‏چنان مات نور آن صورت و محو جمال آن قيافه شده بودم كه متوجه نشدم چه‏گونه او را مى‏كشند. حسين در آن حال آب خواست و شنيدم مردى مى‏گفت: «به خدا قسم آب نخواهى چشيد تا به جايگاه گرم و سوزان جهنم وارد شوى و از آب گرم آن بنوشى.» پس شنيدم كه حضرت مى‏فرمود: «اى واى بر تو! نه حاميه جاى من است و نه حميم آن نوشیدنی من خواهد بود؛ بلكه من بر جدّم رسول خدا وارد خواهم شد و در كنار او در جايگاه صدق و پيشگاه سلطان نيرومند خواهم نشست و از آب بهشتى تغييرناپذير خواهم نوشيد و شكايت رفتار شما را با من به آن حضرت خواهم برد.» راوى گفت: يكباره همگى بر آن حضرت برآشفتند؛ آن‏چنان كه گويى خداوند، ذره‏اى مهر در دل آنان ننهاده بود. 🔸نقل بحار از طلب آب در قتلگاه و قيل بل جاء إليه شمر و سنان بن أنس و الحسين ع بآخر رمق يلوك لسانه من العطش و يطلب‏ الماء فرفسه شمر لعنه الله برجله و قال يا ابن أبي تراب أ لست تزعم أن أباك على حوض النبي يسقي من أحبه فاصبر حتى تأخذ الماء من يده ثم قال لسنان اجتز رأسه قفاء فقال سنان و الله لا أفعل فيكون جده محمد صلى الله عليه و آله خصمي. 🔸نقل منتخب طریحی درباره طلب در قتلگاه «... فقال الحسين عليه السّلام: إذا كان لا بدّ من قتلي، فاسقني شربة من‏ الماء. فقال له: هيهات، و اللّه لا ذقت قطرة واحدة من الماء، حتّى تذوق الموت غصّة بعد غصّة» 🔸نقل کتاب فروغ شهادت درباره طلب آب در قتلگاه «در لحظات پايانى عمر شريف‏شان، در حالى كه شمر بر سينه‏ى مباركش نشسته بود، از او پرسيد: «يا وَيْلَكَ، مَنْ أَنْتَ؟ فَقَدِ ارْتَقَيْتَ مُرْتَقاً عَظيماً.»فَقالَ: «أَنَا الشِّمْرُ.»فَقالَ لَهُ: «وَيْلَكَ، مَنْ أَنَا؟» فَقالَ: «أَنْتَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِىِّ، بْنِ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، وَ جَدُّكَ مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفى‏- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم-.» فَقالَ الْحُسَيْنُ- عليه‏السّلام-: «يا وَيْلَكَ، إِذا عَرَفْتَ هَذا حَسَبى وَ نَسَبى، فَلِمَ تَقْتُلُنى؟»فَقالَ الشِّمْرُ (لَعَنَهُ اللَّهُ): «إِنْ لَمْ أَقْتُلْكَ فَمَنْ يَأْخُذُ الْجائِزَةَ مِنْ يَزيدَ؟»فَقالَ: «أَيُّما أَحَبُّ إِلَيْكَ، أَلْجائِزَةُ مِنْ يَزيدَ أَوْ شَفاعَةُ جَدّى رَسُولِ اللَّهِ- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم-؟» فَقالَ اللَّعينُ: «دانِقٌ‏ مِنَ الْجائِزَةِ أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْكَ وَ مِنْ جَدِّكَ.» فَقالَ الْحُسَيْنِ- عليه‏السّلام-: إِذا كانَ لابُدَّ مِنْ قَتْلى، فَاسْقِنى شَرْبَةً مِنَ الْماءِ ...» واى بر تو، كيستى كه همانا بر جايگاه بلندى قرار گرفته‏اى؟ گفت: من شمر هستم. حضرت به او فرمود: واى بر تو، آيا مى‏دانى چه كسى هستم؟ گفت: تو حسين پسر على و فاطمه‏ى زهرا هستى، و جدّ تو محمّد مصطفى- صلّى اللَّه عليه وآله وسلّم- است. امام حسين- عليه‏السّلام- فرمود: واى بر تو، حال كه حسب و نسب مرا مى‏شناسى، پس چرا مرا مى‏كشى؟ شمر (كه خدا او را لعنت كند) گفت: اگر من تو را نكشم، چه كسى از يزيد جايزه بگيرد؟ حضرت فرمود: كدام يك براى تو محبوب‏تر است، جايزه‏ى يزيد يا شفاعت جدّم رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم-؟ آن ملعون گفت: يك دانگ از جايزه، نزد من، محبوب‏تر از تو و جدّت است. آن گاه امام حسين‏- عليه‏السّلام- فرمود: حال كه به تحقيق مرا مى‏كشى، پس مقدارى آب‏ به من بده تا بنوشم ...». کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

طلب آب توسط حضرت مسلم بن عقیل و أقبل محمد بن الأشعث بابن عقيل إلى باب القصر، و هو عطشان، و على باب القصر ناس جلوس ينتظرون الإذن، منهم عمارة بن عاقبة بن أبي معيط، و عمرو بن حريث، و مسلم بن عمرو، و كثير بن شهاب‏ [و كانت‏] قلّة باردة موضوعة على الباب. فقال ابن عقيل: اسقوني‏ من هذا الماء. فقال له مسلم بن عمرو [الباهلي‏]: أ تراها ما أبردها! لا و اللّه لا تذوق منها قطرة أبدا حتى تذوق الحميم في نار جهنّم! قال له ابن عقيل: ويحك من أنت؟ قال: أنا (ابن) «1» من عرف الحق إذ أنكرته! و نصح لإمامه إذ غششته! و سمع و أطاع إذ عصيته و خالفت! أنا مسلم بن عمرو الباهلي! فقال ابن عقيل: لامّك الثكل! ما أجفاك و ما أفظّك، و أقسى قلبك أغلظك! أنت- يا ابن باهلة- أولى بالحميم و الخلود في نار جهنّم منّي! طلب آب توسط جناب محمد ابن ابی بکر در مصر فَقَالَ مُحَمَّدٌ: اسْقُونِي‏ قَطْرَةً مِنَ الْمَاءِ فَقَالَ مُعَاوِيَةُ [ابن خدیج]: لَا سَقَانِيَ اللَّهُ إِنْ سَقَيْتُكَ قَطْرَةً أَبَداً إِنَّكُمْ مَنَعْتُمْ عُثْمَانَ أَنْ يَشْرَبَ الْمَاءَ حَتَّى قَتَلْتُمُوهُ ظَامِياً مُحْرِماً فَسَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِيقِ الْمَخْتُومِ وَ اللَّهِ لَأَقْتُلَنَّكَ يَا ابْنَ أَبِي بَكْرٍ وَ أَنْتَ ظَمْآن‏ کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

✍️مقاله «طلب آب در عاشورا» یکی از سوالاتی که درباره مقتل امام حسین علیه السلام مطرح می شود، مساله طلب آب توسط امام حسین علیه السلام در روز عاشورا است. سوال اینجا است که آیا نقلی در این باره در مقاتل وجود دارد؟ و اگر این نقل صحیح است این درخواست چگونه با مقام امام علیه السلام تناسب دارد؟ در این نوشته این مساله بررسی شده است. کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔴🔴🔴مصائب اسارت:🔴🔴🔴 #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا

🔰🔴نکته مهم: لزوم افشای ظلم ظالمان در کنار حفظ حریم اهل بیت اگرچه افشای جنایات ظالمان امری لازم است اما باید توجه داشت در نقل مصائب اهل بیت (علیهم السلام) خصوصا مصائب بانوان حرم رسالت در مسیر کوفه و شام باید رعایت حرمت و اجلال آن انوار مقدس مورد نظر خواننده قرار گیرد. به تعبیر دیگر: جمع بین وظیفه افشای ظلم و رعایت جلالت اهل بیت این است که در نقل مصائب در جلسات افراط نشود و همچنین هر مصیبتی در هر جلسه ای خوانده نشود. 🔸حضرت آیت الله سعادت پرور در بیانی در رابطه با لزوم افشای ظلم ظالمان بعد از نقل مصایبی از جمله مصیبت «مکشفات الوجوه» چند نکته می فرمایند که به جهت اختصار سه نکته پایانی در کلام ایشان بعینه در پی می آید: «... رابعا: اساس بقاى اسلام بر تولّى و تبرّى است حال آيا اين دو امر را جز با گفتن و نوشتن آن چه مقاتل مورد اعتماد نوشته‏اند، مى‏توان در عقايد آيندگان بعد از سيّدالشّهدا- عليه‏السّلام- تا اين زمان و زمان‏هاى آينده نگاهدارى كرد؟! استبعاد نسبت به بعضى از امور، و يا ذكر نكردن برخى ديگر، حقّانيّت مظلوم و بى‏اساس بودن ظلم ظالم را ثابت نمى‏كند. بنابراين، نه تنها درباره‏ى سيّدالشّهدا- عليه‏السّلام- بلكه درباره‏ى همه‏ى معصومان- عليهم‏السّلام- و حتّى رسول اللَّه- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و پيامبران گذشته نيز بايد آن چه بر آن‏ها وارد شده ذكر شود تا مظلومان مورد حمايت قرار گيرند و ظالمان سركوب گردند. خامساً: اگر ذكر اين امور اشكال داشت، چرا حضرت سجّاد- عليه‏السّلام- و ديگر اهل‏بيت- عليهم‏السّلام- با اشاره و يا تصريح، در خطبه‏هايشان، براى كوفيان و شاميان بيان نمودند؟! سادساً: اگر در هر عصرى، بر جنايت‏هاى دشمنان اسلام سرپوش گذاشته شود و از مظلومان حمايت نگردد، ظالمان بر حكومت خود مستقرّ خواهند ماند و هر روز، مظلومان بيشترى را زير چكمه‏هايشان نابود خواهند كرد. ما در انقلاب خود در اين چند سال، همه را امتحان نموديم و اين امور را در عمل آزمايش كرديم.» فروغ شهادت ص263 #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔴تبیین اجمالی مصیبت اسارت اهل بیت برای رسیدن به عمق جنایت و سنگدلی بنی أمیة در داستان اسارت، باید به این توجه کرد که برای طی یک مسیر طولانی مانند مسیر کربلا تا شام شرایط حد اقلی یک مسافر باید این گونه می بود: اولا باید بر پشت شتر یک تخت مسطح نهاده شود. ثانیا بر روی آن زیراندازی نرم نهاده شود. ثالثا بر روی آن سطح، کجاوه ای نهاده شود. و رابعا آن کجاوه با پرده هایی پوشانده شود. تا مسافر بتواند تاب این مسیر طولانی را داشته باشد اگرچه با وجود همه این اقدامات طی این مسیر طولانی باز هم بسیار طاقت فرسا خواهد بود خصوصا برای کودکان، بانوان، بیماران و برای خانواده ای داغ دیده و مصیبت زده و جسارت کشیده ماجرای کربلا. جانیان بنی أمیه بر طبق خوی وحشی خود هیچ کدام از این اقدامات اولیه را برای سفر خاندان رسالت انجام ندادند بلکه برعکس: شتران بدون کجاوه و سقف بودند و بر روی آنان تخت مسطحی نیز قرار نداده بودند بلکه حتی بر روی شتران زیرانداز نرمی نیز قرار نداده بودند. علاوه بر این بر تن همه یا برخی از اسیران زنجیرهای آهنین زده بودند، و همچنین اسیران را با طناب بسته بودند. در نتیجه سفر با این شرایط در این مسیر طولانی چند اتفاق به طور طبیعی خواهد افتاد: 1. در اثر اصطکاک دائم بدن انسان با سطح جهاز شتران زخم هایی عمیق بر پوست و حتی گوشت پاهای انسان ایجاد خواهد شد. 2. بر اثر نبود سایه بان و پرده بادهای سوزان بیابان و آفتاب داغ چنان بر صورت انسان اثر خواهد گذاشت که چهره انسان را تغییر خواهد داد. 3. این گونه سفر کردن انسان قوی بنیه را در معرض بیماری شدید و حتی مرگ قرار خواهد داد تا برسد به بیماران و زنان و کودکان داغدیده و کتک خورده و رنج کشیده. 4. وقتی سایه بان و پرده ای نباشد طبعا امکان رعایت درست حجاب برای زنان پاک و عفیفه خاندان رسالت نخواهد بود. 5. در اثر اصطکاک طناب با بدن مشکلات زیادی برای پوست از قبیل تاول و سوختگی ایجاد می شود و همچنین با تابش آفتاب زنجیرها داغ می شود و بر پوست انسان اثر می گذارد و به مرور می تواند باعث سوختگی های شدید و بلکه پارگی پوست یا جراحات عمیق و جاری شدن خون شود. 6. بر روی چنین مرکبی در این مسیر طولانی امکان به خواب رفتن و از مرکب افتادن امری طبیعی خواهد بود. 7. به این مصائب اضافه می شود سنگدلی ها، تازیانه ها، نیزه زدن ها و زخم زبان هایی که در طول این مسیر به اهل بیت پیامبر وارد شد. با این توصیفات نگاه ما به ماجرای اسارت خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) تغییر می کند و حال باید پرسید چگونه این پردگیان حریم عفاف و این کودکان معصوم و امام سجاد (علیه السلام) در حال بیماری شدید در این مسیر زنده مانده اند؟ عجیب نیست اگر حضرت رباب بیش از یک سال بعد از سید الشهدا زنده نماند یا اینکه زینب کبری مدت زیادی در دنیا نماند یا اینکه حضرت رقیه (سلام الله علیها) در شام رحلت فرمود. اگرچه علت اصلی وفات آن عزیزان را داغ های بزرگ عاشورا و شهادت سیدالشهدا دانسته اند اما این سختی های جان فرسا نیز می توانست هر کسی را از پا در آورد. #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔰تشریح مصائب اسارت بر اساس متون مقتل در ادامه مصائب این مسیر با تاکید بر وضعیت اسیران و مستند آن ذکر می شود: 🔴1. طی مسیر بر شتران بدون سایه بان این تعبیر در مقاتل با تعابیر مختلفی از جمله واژه «بلا غطاء (بدون سایه بان)» یا «بلا غطاء و لا وطاء (بدون پوشش و زیرانداز)» یا «علی الاقتاب» نقل شده است. همچنین در برخی موارد تعبیر «بغیر وطاء (بدون زیرانداز» به کار رفته است که باید دانست این تعبیر به همان معنای (بلا غطاء و لا وطاء) است زیرا وقتی وطاء یعنی زیر انداز مناسبی نباشد بدون غطاء (سایه بان) بودن آن طبیعی است. یعنی جنایتکارانی که از یک زیرانداز مناسب روی جهاز شتر ابا کرده اند به طور طبیعی از سایه بان نیز دریغ خواهند کرد. گزارش های بسیاری از مقاتل درباره وضعیت اسیران مطلق است و تصریح به شام یا کوفه نشده است یعنی آنان حال اسیران در طول مسیر را گزارش کرده اند. اما برای روشن تر شدن مطلب در اینجا برای هر قسمت از مسیر به یک یا چند نمونه اشاره می شود. طبعا باید در دو مرحله پیگیری کرد: اول مسیر کربلا تا کوفه و سپس مسیر کوفه تاشام. 🔸مسیر کربلا تا کوفه: در مقاتل آورده اند که از کربلا کاروان بدون سایه بان و زیر انداز (بغیر وطاء و لا غطاء) حرکت کرده است. برخی صرفا به این اشاره کرده اند که حرکت کاروان مانند حرکت کاروان اسیران (کما تساق الاساری) بوده است. و برخی با واژه «بر جهاز شتران» (علی الاقتاب) به آن اشاره کرده اند. که واژه قتب در ادامه توضیح داده خواهد شد. برخی گفته اند مانند بردگان ترک و دیلم می بردند. این تعبیر اشاره به بدترین نحوه برخورد با یک انسان در آن زمان دارد که هیچ حرمتی برای خون و جان و مال آن شخص قائل نبودند. نه امکانات غذایی درستی فراهم می شد نه پوشش کاملی و نه ابایی از تازیانه زدن یا کتک زدن این خاندان داشتند. 🔸ورود به کوفه در نقل شیخ مفید و برخی کتب دیگر آورده اند که کاروان وقتی به کوفه رسید بر شتران بدون پوشش (بغیر وطاء) وارد کوفه شد. 🔸مسیر کوفه تا شام در مقتل خوارزمی حرکت کاروان را بر شتران بدون پوشش (بغیر وطاء) توصیف می کند: «از کوفه تا شام حرم رسول خدا را بر مرکب های بدون پوشش از شهری به شهری و از منزلی به منزل دیگر بردند به همان صورت که اسیران و بردگان ترک و دیلم را می بردند.» همچنین برخی نقل ها آنان را بر «اقتاب الجمال» توصیف کرده اند. 🔸ورود به شام در روایت مدینة المعاجز امام سجاد و بانوان حرم را بر شتری بدون زیرانداز و سایه بان توصیف میکند. در نقل تسلیة المجالس از سهل آمده است: «دیدم در پشت سر نیزه زنانی را بر شتران بدون زیرانداز». همچنین باید توجه داشت روایاتی که درباره «مکشفات الوجوه بودن» و «تماشا کردن کاروان توسط مردم» آمده است نیز به نحوی دلالت بر بدون سایه بان بودن مرکب ها دارد. #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔴2. طی مسیر بدون جهاز مناسب (زیر انداز) چنانکه گفته شد نبودن یک زیرانداز و جهاز مناسب بر روی شتر در یک مسیر طولانی بسیار طاقت فرسا خواهد بود. این معنا نیز گاهی با تعبیر (بلا وطاء) آمده است و گاهی با تعبیر (علی الاقتاب). درباره تعبیر بلا وطاء یعنی «بدون زیرانداز» احتمالا این بدان معنا نیست که هیچ حائلی بین سوار و مرکب نبوده است بلکه به معنای نبود حائل مناسب است چنانکه در واژه «قتب» توضیح داده خواهد شد. در برخی مقاتل نیز تعبیر «بلا غطاء و لا وطاء» آمده است که هر دو معنای بالا را می رساند. #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub

🔴مصیبت عظیم نهفته در واژه «أقتاب»🔴 «أقتاب» جمع «قَتَب» به معنای جهاز و آن چیزی است که بر پشت شتر می اندازند که در مجمع البحرین و لسان العرب به نقل از صحاح می گوید: قتب آن جهاز کوچکی است که به اندازه کوهان شتر است و از توضیحاتی که در مصباح المنیر در معنای قتب داده است روشن می شود «قتب» به شکل مسطح نبوده است بلکه کیفیت آن مانند کوهان شتر است. به هر حال از مجموع کلام لغویین استفاده می شود قتب جهازی است که مانند برخی محمل ها دارای یک زیرانداز مسطح و یا سایه بان نیست و نشستن بر آن با سختی همراه است (علاوه بر اینکه در مقاتل با واژه هایی مانند «اقتاب بلا وطاء و لا غطاء» و غیر آن به این مساله تاکید شده است که به این مساله اشاره خواهد شد). یکی از مصائب بزرگ کاروان عاشورا همین سوار کردن اسیران کربلا بر «اقتاب» یعنی جهاز شتران است که علت اهمیت آن در اول این نوشته کمی توضیح داده شد. در طول تاریخ در میان ذاکران مصیبت سید الشهدا یکی از مصیبت هایی که در بین مصیبت های اهل بیت بسیار مورد توجه و اندوه اهل بیت و شیعیان آنان قرار گرفته است همین معنا است. در نقل الهدایة الکبری از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) که حضرت در آن روایت به توصیف کربلا و مصیبت های آن می پردازند یکی از معدود مصیبت های مورد اشاره همین سوار شدن اهل بیت بر «جهاز شتران » (أقتاب) است. در روایت دیگر که مثیر الاحزان و بحار الانوار نقل کرده اند، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خبر از واقعه کربلا و مصیبت های آن می دهد و در بین همه مصیبت ها این مصیبت را نام می برد: «گویا اسیران را می بینم که بر جهاز شتران قرار دارند». در مدینة المعاجز آورده است که امام حسین (علیه السلام) فرمود پیامبر را در عالم رویا دیدم که فرمود: «ای حسین خدا خواسته است که بانوان حرم تو اسیر شوند و بر جهاز شتران قرار گیرند». از تعبیر زیارت ناحیه نیز چنین استفاده می شود که اسیران کربلا بر بالای مرکب حفاظی از سرما و گرما و بادهای سوزان بیابان نداشته اند. صالح بن علی که یکی از بنی هاشم است وقتی در ماجرای قیام خود به بنی مروان دست پیدا می کند آنان را بر این ظلم مذمت می کند. و در بین همه ظلم های بنی أمیه به آن اشاره می کند. همچنین ابن ابی الحدید از علمای عامه از قول جعفر مکی که از شعرای زمان وی بوده است در بین همه مصائب اهل بیت این مصیبت را نقل می کند. سبط ابن جوزی از علمای عامه می گوید و برخی مانند ابن حجر در الصواعق المحرقة از او نقل می کنند: «پیامبر چگونه توان داشت ببیند آن کسی را که امر کرد به کشتن حسین و سوار کردن بانوان حرم بر روی جهاز شتران.» البته این گزارش در کتب بسیاری ذکر شده است که به همین مقدار اکتفا می شود. #مقتل_شام #مصائب_اسارت #مصائب_شام #قافله_کربلا کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub