گاهی سختی‌های زندگی، انسان را مچاله می‌کند.آنقدر اوضاع تلخ می‌شود که آدم دلش می‌خواهد احساس درماندگی‌اش را به گوش دیگری برساند تا شاید آرام گیرد. اما نباید فراموش کرد که از دل همین استیصال‌ و سختی‌ها، انسان فرصت تجربه‌ی حس بی کسی را بدست می‌آورد. حس بی پناهی و انقطاع از دیگری، اتصال انسان را به مبداء خلقت و خداوند مهربان بیشتر می‌کند. وقتی انسان، بی واسطه و بدون حضور دیگری، تنهایی را تجربه کند و بارسختی‌ها را بدوش کشد و وقتی انسان ناگزیر از مواجهه‌ی با تلخی‌ها گردد، خودبخود دل از آنچه تا بحال بدان دلبسته بود می‌کَند و تنها دل در گرو لطف پروردگارش می نهد. سختی‌ها و بی‌پناهی‌ها فرصتیست برای درک حضور پناهی همیشگی یعنی همان خدا. آدم بی‌پناه می‌تواند تا جایی پیش رود که خود را در آستانه‌ی پناهی امن حاضر ببیند و در سایه‌ی سختی‌ها بر میزان تاب آوری‌اش بیفزاید. #فلسفه_سختی #ابتلاء #انقطاع https://eitaa.com/roznevesht

زندگی امروزه‌ی ما بسیار تحت تاثیر سیاست‌ است.گویا فرهنگ و اجتماع و اقتصاد ما نیز بشدت از سیاست تاثیر پذیرفته است. ازجمله ویژگی‌های این نوع زندگی عدم روشن بودن آینده است. آینده‌ای مبهم، فردایی ناپیدا و جاده‌ای مه گرفته محصول همین سیاست‌هاست. وقتی همه چیز بر اساس نظم و منطق پیش رود، حدس اتفاقات کار دشواری نیست.بنابراین نتیجه‌ی هرکاری مشخص است مگر مواردی خاص و استثنائی. اما جایی که سیاست‌ها نظم منطقی نداشته باشد، حدس لحظه‌های پس از هر لحظه سخت است و دشوار. در این شرایط نمی‌توان آینده را ترسیم کرد و نقشه‌ی راه کشید. دقیقا مثل زمانی‌ که مه همه جا را گرفته و تو قادر نیستی جز منطقه‌ای محدود مقابل چشمانت را به نظاره بنشینی. هوای مه آلود، ترس و وهم را بر قلبت حاکم می‌کند و قدرت تمیز و تشخیص را از تو می‌گیرد. مهِ، بر ابهامت می‌افزاید و سردر گُمت می‌کند. در هوای مِه آلود خوف و رجائی بر وجودت مسلط می‌شود که نه به امیدش امیدیست و نه بر ترسش نفعی. سیاست‌های نادرست تصور روشن انسان از آینده را تاریک می‌سازند. من به مِه می‌اندیشم و به سیاست نیز... #روز_نوشت #سیاست #هوای_آلود https://eitaa.com/roznevesht

ما آدم‌ها احساسمان از خوشبختی و بدبختی به کیفیت زندگی‌مان باز می گردد. اگر همه چیز بر وفق مرادمان باشد خود را خوشبخت نامیده و اگر زندگی با ما راه نیاید خود را بدبخت می‌خوانیم. دخیل دادن این حجم از عواطف و احساسات در تعریف سعادت و شقاوت، از نادرست‌ترین کارکردهای عواطف است. بر انسان لازم است تا با بازتعریف نمودن مفهوم خوشبختی و بدبختی برای خویش، تکیه برتعقل را جایگزین توجه به احساس نماید، تا از این طریق معنای خوشبختی و بدبختی در نظرش تغییر نموده و تحت تاثیر ظواهر قرار نگیرد. اگر انسان اینگونه شد، تمام جهان هم که او را بدبخت بدانند او در خود حس خوشبختی را تجربه خواهد کرد. #روز_نوشت #خوشبختی #تعقل #عواطف https://eitaa.com/roznevesht

#یادداشت_مهمان 🌀 شهیدسازی از مخالفین پروتکل‌های بهداشتی!! 🖋 زهرا ابراهیمی 🔹 سال‌ها و سال‌هاست که واعظان دلسوز در مجالس خویش فریاد حق الناس سر می‌دهند و خود و دیگران را به این امر متذکر می‌شوند. توصیه به رعایت حقوق مردم بخش مهمی از محتوای سخنرانی‌های ماه محرم است.اما امسال موضوع رعایت حق الناس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد‌. ازیک طرف وجود ما ذوب درعشق به وجود مقدس ابا عبدالله علیه السلام و برپایی مراسم عزاداری برای اوست و از سوی دیگر امسال به دلیل ویروس کرونا محدودیت‌هایی برای مجالس عزا اعمال شده است. 🔹 حالا این محدودیت‌ها احساسات مذهبی را به گونه‌ای تحریک می‌کند که عده‌ای بر خلاف نظر مراجع به برپایی عزاداری حتی به قیمت جان تاکید می‌کنند!! و توجه به مناسک عزاداری را تا حدی پررنگ می‌کنند که حتی کسانی که در این مسیر از دنیا بروند را شهید محسوب می‌نمایند. گویا افراطیون خود را شیعه‌تر از سایرین می‌دانند و از این طریق می‌خواهند حب خویش به اهل البیت علیهم السلام را به دیگران اثبات کنند. اما حقیقتا طرفداران این تفکر، پیرو چه مکتبی هستند و کدام امام را مورد پذیرش قرار داده‌اند؟ مکتبی که امام حسین علیه السلام مظهرش هست، مکتبی است که توجه به حقوق مردم را به شهادت رجحان می‌دهد و اسلامی که افراطیون در صدد معرفی آنند مکتبی است که پا گذاشتن بر روی حقوق دیگران به اسم حفظ شعائر مانعی ندارد!! 🔹 مگر می شود نسبت به حفظ جان مردم بی مبالات بود و خود را پیرو امام دانست؟!! حالا عده‌ای نیزبه توطئه‌ی حذف مناسک استناد می‌کنند و دلیل اصرار بر محدودیت‌ها را توطئه‌ای می‌دانند از سوی دشمن و به این بهانه به دنبال تهییج مردم برای شرکت در عزاداری هستند. وجالب‌تر اینکه از هم اکنون پروژه‌ی شهیدسازی را استارت زده‌اند تا جانبختگان احتمالی کرونا در مراسم عزاداری را شهید بنامند و اینچنین روش خویش را از هرگونه ملامتی تطهیر نمایند. 🔹 چگونه می‌توان تناقض تضییع حقوق در مراسم عزا را به بهانه‌ی شهادت حل نمود؟ آیا بهتر نیست به جای تبعیت از این افکار و بهانه دادن به دست دشمن، با حفظ محدودیت‌ها و رعایت پروتکل‌های بهداشتی نمونه‌ی عینی شیعه‌ی عمل‌گرا باشیم؟! #کرونا #محرم @Manahejj

اصلا دور نیست و من بشدت آن را نزدیک می‌بینم.انگار کنار من ایستاده است و هرلحظه نظاره گر. می‌بینمش، نه از دور، که از همین نزدیکی‌ها. گاهی می‌خواهم با او هم کلام شوم و گاهی اصلا دلم نمی‌خواهد ببینمش.اما می‌دانم که کسی را چاره‌ای جز تسلیم در برابرش نیست. چندلحظه‌ای فراموشش می‌کنم و دوباره اما او حاضرتر از همه، سرک می‌کشد به زندگی‌ام.گویا قرارش این است که به هر روشی شده، مرا به خود مبتلا کند. این‌بار از دستش رها می‌شوم، اما دوباره وقتی دیگر و جایی دیگر حتما با او ملاقات خواهم کرد. مرگ را می‌گویم.... همین قدر لجوج و همین قدر نزدیک... هرچقدر هم که بخواهی از او بگریزی، باز قادر نخواهی بود.او سر بزنگاه می‌رسد. دقیقا میان شادی‌هایت و یا وسط غم‌ها. وحالا تو باورش می‌کنی و مجبوری برای لحظه‌ی رویارویی با او دستت را پُر کنی. و چه ذخیره‌ای برای آن لحظه بهتر از عشق به اباعبدالله (ع).حبی که همواره تا لحظه‌ی مرگ وجودت را سرشار از تعبد می‌کند و تو اینگونه مرگ را در آغوش می‌کشی. #روز_نوشت #مرگ #خود_آگاهی #حب_الحسین https://eitaa.com/roznevesht

حالا اوضاع به شکلی شده است که مجبوریم ازحضورمان در مناسک مذهبی بکاهیم و بودنمان را منحصر در مجالس خانگی نماییم. گویا برپایی و اقامه‌ی عزا، پاسخ منحصر بفردی به عواطف و احساسات مذهبی ماست.اینکه می‌گویند یک سال چشم به راه ماه محرمیم، حقیقتا راست می‌گویند.یک سال انتظار برای پاسخ به نیازی درونی. وحالا امسال بحرانی عجیب ما را از فیض حضور در مراسمات محروم نموده است.اما حقیقتا آسیب این بحران فقط در بُعد دینی خلاصه نمی‌شود، بلکه قسمت عظیمی از این آسیب‌ها به بُعد روانی باز می‌گردد. خواه ناخواه بخشی از عشق و پیوندی که روح ما را به روح امام حسین علیه‌السلام گره می‌‌زند ثمره‌ی همین مجالس است و نبودن این مجالس روحمان را بشدت درگیر غم و اندوه می‌نماید. باید فکری به حال این اضطراب درونی‌مان کنیم، و الا هزینه‌ی این حجم از سرکوبی احساسات مذهبی برایمان گران تمام خواهد شد. تنها راه برون رفت از این سردرگمی احساسی، پناه بردن به روضه‌های خانگیست.تجربه‌ی ما در بهره بردن از مجالس خانگی بسیار ضعیف است و گویا بدان عادت نکرده‌ایم‌. اما امسال چنانچه بخواهیم متناسب با عادات گذشته پیش برویم ضررهای زیادی را متحمل خواهیم شد. باید این نیاز درونی را با پناه بردن به یاحسین‌های خانگی حل و فصلش نماییم.نباید این بخش از هویت خودمان را قلم بگیریم.نباید بگذاریم پای این بحران میان عواطفمان کشیده شود و الا بد ضرر می‌کنیم. #روز_نوشت #حب_الحسین https://eitaa.com/roznevesht

گناه روح آدم را مچاله می‌کند.فهم این حقیقت کار آسانی نیست.کمی به خودمان، گفته‌ها، نوشته‌ها و رفتارهایمان که نظاره کنیم حتما ردپای خطا و گناه را می‌بینیم، اما چطور می‌شود که این‌همه کار بی‌ربط را انجام می‌دهیم و خم به ابرو نمی‌آوریم؟ دوگانه‌ی عجیبیست عِلم به‌گناه داشتن و تن به گناه دادن. بارها برای‌ توجیه گناهانمان آسمان به ریسمان می‌بافیم. یک دنیا وصله‌ی ناجور را به هم می‌چسبانیم و با هیجان به فعلیت در می‌آوریم. من می‌گویم جای خالی شرم را بیش از پیش باید احساس کنیم.شرم چیز عجیبیست. اگر به آن عادت کنیم، کمتر اهل گناه می‌شویم. شرم گاهی حاصل یک لحظه تامل است قبل از انجام عمل. گاهی حاصل‌ یک نگاه. و گاه ثمره‌ی یک تذکر. #روز_نوشت #شرم #گناه https://eitaa.com/roznevesht

آدم‌ها دوگونه از زیستن را تجربه می‌کنند. یکی در کنار دیگری زیستن، که بیرون از وجودشان رقم می‌خورد و دیگری زیست درونی که آن‌ها را با امری نادیدنی عجین می‌سازد. کیفیت زیست بیرونی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد و گاه انسان در انتخاب این نوع از زیستن، نمی‌تواند آزادانه عمل کند. اما زیست درونی یعنی جایی که تو می‌توانی فارغ از هرگونه شرایطی، زندگی را تجربه کنی.البته میزان ارزشمندی آدم‌ها در این جریان، به نوع همنشینی برمی‌گردد که در درون خویش با او همزیستی می‌کنند. گاهی آدم‌ها ثروت را تخیل می‌کنند و با آن خو می‌گیرند. گاه نیز ممکن است در زیست درونی خویش، خود را عالمی اهل علم تصور نمایند و بدان دلخوش باشند.بعضی‌ها نیز ترجیح می‌دهند این همزیستی درونی‌شان با اوهام شکل بگیرد. اما در این میان تجربه‌ی شیرین همزیستی با معصوم علیه السلام تنها از مزایای زیست دینی است. اینکه انسان مدام خود را در محضر امام خویش حاضر ببیند و در دنیای درون خویش به تعامل با او بپردازد ارزشمندترین نوع زیستن است. اینکه امام حسین علیه السلام را شاهد ببینی و با او به گفتگو بنشینی و او را به عنوان قاضی بپذیری. به وقت خستگی با او هم کلام شوی و به وقت بغض او را گواه بر اشک‌هایت ببینی زیباترین زیستنی است که می‌توان تجربه کرد. اینکه امامت را شهید امر عدالت بدانی و از بی عدالتی آنچه در اجتماع شاهدش هستی به او شکایت ببری، آرامش‌بخش‌ترین زیستنی است که می‌توان تجربه کرد. #روز_نوشت #حب_الحسین #زیست_دینی https://eitaa.com/roznevesht

وقتی انسان به درستی کاری یقین پیدا کرد و تصمیمش را از فیلتر عقل و منطق رد کرد، دیگر باید عزمش را جزم کند برای آنچه تصمیم گرفته است.اصولا شیطان هم قبل از تصمیم، برای انصراف انسان از کارخوب، برنامه می‌ریزد و هم هنگام عمل به بهانه‌هایی او را منصرف می‌سازد. یکی از ابزارهای شیطان در این میان، اهمیت دادن بیش از حد لزوم به نظر و قضاوت دیگران است.اینکه بخواهیم چنان زندگی کنیم که دیگران راضی شوند از بدترین آسیب‌های تعاملات اجتماعیست. حضور پررنگِ دیگران را دیدن و ارزش گذاشتن به هرآنچه می‌گویند، همواره نمی‌تواند بی نقص باشد.نظر آدم‌های دیگر مهم است اما نه به ‌عنوان کسانی که قرار است تعیین تکلیف برای زندگیمان کنند. دیگران را باید دید منتها در چهارچوب زندگی اجتماعی و اخلاق‌مداری و نه در قلمرو تحقق بخشیدن به خواسته‌های مطلق‌شان. به بهانه‌ی شیرینی کام دیگران، نباید کام سعادتمندی خویش را تلخ نمود. وارونه زندگی کردن و چشم در چشم خلق دوختن و منطبق بر خوشایند و بدایند آن‌ها رفتار کردن در شان انسان اهل ایمان نیست‌. مومن زندگی اصیلی دارد و از زندگی عاریتی که بر مبنای خواست دیگران است، چشم می‌پوشد. #روز_نوشت #زیست_دینی #قضاوت https://eitaa.com/roznevesht

معتقد که باشی اصلا سبک زندگی‌ات با دیگران فرق خواهد کرد.انگار زندگی را با همه‌ی سختی‌هایش باز هم دوست داری.انگار یک جور اشتیاق عجیبی برای ماندن و زنده بودن داری.انگار که آن اعتقاد باعث و بانی معنابخشی به زندگیت می‌شود. معتقد که باشی پاسخ مناسبی داری برای سوال‌هایی که همیشه با تو بوده‌اند.اینکه از کجا آمده‌ام؟ اینجا چه می‌کنم؟ به کجا خواهم رفت؟ برایت حل شدنیست. معتقد که باشی دائما ذهنت درگیر چراها نمی‌شود بلکه تمام تلاشت را برای رسیدن به هدف بکار می‌گیری. معتقد که باشی حتی ویروس ناشناخته‌ای مثل کرونا هم تو را ناامید نمی‌کند. چرا که درخت وجودی‌ات همواره در حال ریشه دواندن است برای رسیدن به آب حیات. معتقد که باشی اصلا برایت فرقی ندارد که عزاداری را در خانه برپا کنی یا در حسینیه، مهم این است که کجا حسین(ع) را مهمان دلت کرده‌ باشی. #روز_نوشت #حب_الحسین #اعتقاد_قلبی https://eitaa.com/roznevesht

امروز جمله‌ای را از نویسنده ای در باب داستان نویسی خواندم که گفته بود: «جمله هرقدر زیبا، صحنه هرقدر درخشان و فکر هر اندازه عمیق باشد، چنان‌چه برای داستان ضروری نباشد باید حذف شود؛ در این مورد تردید جایز نیست». در واقع این گفتار مربوط به سبک و سیاق نوشتن است. اما احتمالا در رابطه با زندگی حقیقی ما انسان‌ها نیز جواب می‌دهد. در اینکه باید امور کم ارزش را از زندگی حذف نمود شکی نیست.اما داشتم فکر می‌کردم به اینکه گاهی اموری بسیار ارزشمندند ولی ممکن است در یک زمان، علیرغم ارزشمندی، مطلوب برای زندگی انسان نباشند.بارها دیده‌ام کسانی را که به دنبال علم، هنر، کار و ...بوده‌اند.اینگونه افراد آنچه را دنبال می‌کنند، دارای ارزش است اماگویا همین امور ارزشمند گاهی باید حذف شوند. اگر چیزی نظم منطقی زندگی انسان را بهم می‌ریزد باید تلاش نمود و از آن گذشت. فهم حذف اموری که برای انسان باارزشند اما غیر ضروری و همچنین توان حذف آن‌ها، قدرت بالایی می‌خواهد اما کار هر کسی نیست. #روز_نوشت #ارزش_ها https://eitaa.com/roznevesht

گاهنامه‌ سیاسی اجتماعی سدید ویژه‌نامه‌ محرم

قوانینی که در امور اعتباری جریان دارد گاه منضبط نیست.کسی بسیار جان می‌کند و اندک درآمدی دارد و دیگری بسیاردرآمد دارد و اندکی هم تلاش نمی‌کند. اما در امور معنوی وضعیت کاملا متفاوت است.گویا اینجا هر کسی سهمش به اندازه‌ی فهمش است. فهم عمیق و دقیق ما از تاثیر امور معنوی منجر به تلاش برای کسب آن امور می‌گردد و هرچقدر تلاش بیشتر باشد سهم ما نیز مضاعف می‌گردد. یک قانون دیگری که در معنویات ساری و جاریست، این است که برداشت سهممان تصاعدیست منتها تصاعدی که نتیجه‌ی ظرفیت وجودی‌مان است نه تحت تاثیر روابط میان‌فردی.مثل سرمایه‌گذاری که پولش را جای مطمئنی گذاشته و اصل پولش که سرجایش هست هیچ، از سودش نیز هرماه بهره می‌برد. حبی که نسبت به اهل البیت علیهم السلام وجود دارد نیز از همین قِسم است. هرچقدر این دوست داشتن عمیق‌تر باشد، بهره‌ی انسان نیز فزون‌تر خواهد بود. #روز_نوشت #حب_الحسین #معنویت https://eitaa.com/roznevesht

در زندگی مادی اگر دیگران نباشند تو تنها می‌شوی و این تنهایی سم مهلکی است برای روابط اجتماعیت.اما در امور معنوی به تنهاترین حالتِ ممکن هم که برسی تازه سهمت بیشتر خواهد بود.اصلا انگار این تنهایی و از دنیا و آدم‌هایش دل کندن، خونی است که پمپاژ می‌شود در رگ‌های روحت و روحت بدین واسطه حیات می‌گیرد. #روز_نوشت #معنویت #تنهایی https://eitaa.com/roznevesht

شیعه همواره به واسطه‌ی اتحاد خویش مورد شناخت قرار گرفته است و تشیع در طول تاریخ با بهره بردن از عنصر وحدت و دوری از اختلاف و پراکندگی به اهداف الهی خویش دست یافته است. حفظ وحدت و تلاش در جهت احیای آن از ویژگی‌های شیعیان است که پیروزی‌های متعددی در جهات گوناگون از ثمرات این وحدت محسوب می‌گردد. اسباب امتحان الهی نیز در هر دوره‌ای بشکلی متفاوت از دوره‌ی قبل برای شیعیان مهیا بوده است. به نظر می‌رسد اهل تشیع، محرم امسال به دلیل شرایط خاصی که به واسطه‌ی ویروس کرونا ایجاد شده است بدین شکل در دایره‌ی امتحان الهی قرار گرفته اند. ازیک سو نمی‌توان به راحتی از برگزاری مناسک مربوط به این ایام گذشت چرا که عشق به نهضت حسینی آمیخته با روح عزاداران است واز سوی دیگر حفظ جان در اولویت قرار دارد. عقل سلیم حکم می‌کند که عزاداری‌ها متناسب با شرایط کرونا همراه با محدودیت‌های لازم و شرایط خاص برگزار گردد و توجه به مصادیق عزاداری در فضای مجازی بیش از گذشته مورد تاکید قرار گیرد. دسته‌های عزاداری و حضور در مجالس اباعبدالله علیه السلام همواره به تقویت وحدت بین مردم انجامیده است.قبل از انقلاب نیز مردم به واسطه‌ی وحدتی که ریشه در همین عزاداری‌ها داشت انقلاب نمودند. آنچه امروزه شاهد هستیم این است که برخی از افراد خواسته یا ناخواسته به دفاع ازبرقراری مراسمات محرم برخاسته و مخالفت خویش را از ایجاد محدودیت‌ها علنا اعلام می‌کنند. برخی از روحانیون و مداحان نیز مخالفت علنی خود را برای اعمال محدودیت‌ها اعلام نموده اند و از طریق تحریک و تهییج احساسات مذهبی، مردم را به عدم پذیرش محدودیت‌ها دعوت می‌کنند. شاید این افراد از آسیب و عوارض گفته‌های خویش در باب تشویق برای برگزاری مراسمات غافلند و به این موضوع عنایتی ندارند که ممکن است این اعلام مخالفت‌ها محرم وحدت آفرین را به محرمی تفرقه افکن تبدیل نمایند. شاید اگراین خطر از ناحیه‌ی مردم عادی، جامعه را تهدید می‌کرد کمی قابل هضم بود. اما متاسفانه خطر ایجاد دوگانگی در بین مذهبیون از ناحیه‌ی برخی از اهل مذهب و داعیه‌داران دین احساس می‌شود و این امر بسیار قابل تامل است. برپاداشتن عَلَم مخالفت ازناحیه‌ی دینداران به بهانه‌ی دینداری با هیچ منطقی سازگاری نیست. https://eitaa.com/roznevesht

یا اباعبدالله در آشوب‌های نابهنگام جهان و در تشویش‌های ناموزون روان، تعبیر من از وجود مقدستان تعبیری جز آرامش نیست. محرم که می‌رسد مرور یادتان درذهن و قلبمان بیشتر می‌شود و هرچه به عاشورایتان نزدیک‌تر می‌شویم این یادآوری به اوج خود می‌رسد. چه عقیده‌ی جذابیست بندگی را در محضر شما تجربه کردن و حیرت عقل را با تکیه بر عشق شما رفع نمودن و پرسش‌های ناگزیر ذهن را با منطق شما پاسخ دادن. آنکه دست از زندگی کشیده است را امید به زندگی می‌بخشید و به آنکه غرق در زندگیست، مرگ را یادآور می‌شوید. حسین جان شما عزیزترین و غریب‌ترین اتفاق جهانید‌ که خداوند بر بشریت بخشیده است.چه خوش تقدیر بوده است عالَم که شما را به خود دیده و چه بخت بلندی داشته است انسانی که ردپای شما را تا ابد دنبال می‌کند. محصول تأمل من در این شب‌ها اشتیاق و ترسی است که ناظر بر وجودم گشته؛ حسینی ماندن و از شما جدانشدن بزرگترین خواسته من از محضر شماست. #روز_نوشت #معنویت #حب_الحسین https://eitaa.com/roznevesht

حسین جان... زیر و رو کردن وجودم و یافتن دلالت‌های پنهان قلبم نصیب من از عاشورایتان بود و این بالاترین پاداش من از عزاداریست. احیای معنای زندگی وبازخوانی آنچه بِدان معتقدم ثمره‌ی حب شماست و اکنون دین رهایی‌بخش خویش را قابل دفاع‌تر از هر زمانی می‌یابم. بن‌بست‌ها و چالش‌های معرفتی را با حقیقت ظلم‌ناپذیری شما حل‌می‌کنم و به خوبی درمی‌یابم که پنهان شدن پشت اندیشه‌های دیگران و رأی خود را بیان نکردن بزرگترین خیانت است. حسین جان.... بهره‌ی امسال من از عزاداری‌تان همین بس که بدون ترس از هیچ نقدی و با تمام صراحت و صداقتی که در خود سراغ دارم بگویم: جهان تشنه‌ی عدالتی ازجنس شماست.توفیقمان دهید تا عاشورایی دیگر را برای مقابله با زیست منافقانه‌ی جهانیان رقم بزنیم. #روز_نوشت #زیست_دینی #حب_الحسین https://eitaa.com/roznevesht

گاهی وقت‌ها آدم می‌رسد به خوب آخرش که چی........ترین حالت ممکن در زندگی‌اش. درس خواندی خوب آخرش چی؟ ازدواج هم کردی خوب که چی؟ حالا کار هم پیدا کردی،حقوق هم دریافت کردی بعدش چه می‌شود؟ این حالت از دو جهت قابل بررسی است: گاهی ایجاد این حالت در وجود انسان مطلوب است، چرا که آدم وقتی ببیند همه‌ی آنچه هدف می‌پنداشته، هدف نهایی و متعالی نیست، به ضعف خویش، حقارت دنیا و نیاز خود به امری والاتر پی می‌برد. اما گاهی این حالت می‌شود خون ناامیدی و تزریق می‌شود در رگهای انسان و در ذره ذره‌ی سلول هایش جریان می‌یابد. قرار است انسان به کجا برسد؟ دویدن‌ها،حرف زدن‌ها، نوشتن‌ها و تلاش کردن‌ها چه چیز رابرایمان به ارمغان می‌آورد؟! برای رفع این حالت یاس، باید ذهن خود را معطوف به میزان تلاش خود نموده و اثراتی که در پرتو این تلاش نصیب ما و دیگران شده است را رصد کنیم.اصلاً گاهی فقط باید نشست و ثمره‌ی تلاش‌ها را نظاره کرد. تفکر در ثمره‌ی زندگی می‌تواند به رفع حالت یاس و ناامیدی در انسان کمک کند. #روز_نوشت #یاس #امید https://eitaa.com/roznevesht

آدمهایی که درگیری ذهنی دارند باید به شیوه‌‌ای، ذهن درگیر خود را آرام سازند؛ که اگر چنین نکنند درگیری‌های ذهنی‌شان آنها را گرفتار خواهد کرد. هر کسی به روشی که از آن لذت می‌برد چاره‌ای برای رفع این اضطراب‌ها می‌یابد . دیده‌ایم که گاهی آدم‌های نگران به سیگار پناه می‌برند، عده‌ای نیز به فضای مجازی و آدم‌هایش دل خوش می‌کنند، بعضی‌ها هم برای بازتاب بیرونی آن چه در درونشان می‌گذرد کاری نمی‌کنند جز تن دادن به جنگ‌های روانی. من اما نوشتن را بر می‌گزینم.خودم را به واژه‌ها می‌سپارم تا مرا با خود ببرند به جایی که دوست دارم. تا با من همراه شوند و برایم رقم بزنند مدینه‌ی فاضله‌ای را که در دنیای بیرون از کاغذ نمی‌یابمش. نوشتن آغازیست بر فهمِ بهتر‌ِ آنچه بدان می‌اندیشی. واژه ها به شکل یکسان خودشان را به تو عرضه می‌کنندو تو برای انتخابشان دستت باز است. آدم باید هنگام نوشتن، ذهنش را رها کند در دنیای کلمات.موقع نوشتن اگر ذهن انسان متعصبانه آویزان چیزی باشد، کلماتش را هم متعصبانه انتخاب خواهد کرد، اما اگر ذهن رها باشد انتخاب‌ها راحت تر صورت خواهد گرفت. نوشتن را تجربه کنید. #روز_نوشت #دغدغه #تجربه_نوشتن https://eitaa.com/roznevesht

سالهاست که آدم‌های مختلف هر روز به بهانه‌های مختلف از عدالت سخن می‌گویند، یک جایی اما، آدم احساس می‌کند که گفتمان عدالت علیرغم زیبایش به شوخی تلخی بدل شده است. بی عدالتی از جانب هر انسانی امری قبیح است و از جانب انسان مدعی ایمان قبیح‌تر. همانگونه که ظلم نیز از جانب هر حکومتی زشت است و از ناحیه‌ی حکومت دینی مذموم‌تر. فلسفه‌ی حضور دین در متن اجتماع این است که به خدمت عدالت درآید، حالا اما عده ای به نام دین، عدالت را سر می برند و خونش را به جامعه تزریق می‌کنند بدین بهانه که جامعه‌ی در حال احتضار را احیا نمایند. چه معامله‌ی مضحکی با عدالت می‌کنند این ناعادلان. اگرچه عدالت امری مقدس و آسمانی است اما باید بساط اجرای آن را در زمین پهن نمود.وحقیقتا چه چیز می‌تواند بی‌عدالتی‌ها را ریشه‌کن کند جز حذف نالایقان از مناصبی‌ که سهم الارثشان می‌پندارند و جایگزین نمودن متخصصانی‌ که دلسوزانه تلاش می‌نمایند. #روز_نوشت #خود_انتقادی #عدالت #عدالت_بهشت_گمشده https://eitaa.com/roznevesht

#یادداشت_مهمان 🌀 شناساندن اساتید و نخبگان 📝 وظیفه حوزه علمیه 🖋 زهرا ابراهیمی 🔹 استثنائی بودن حوزه‌ی امروز نسبت به گذشته که رهبر عزیز نیز بدان اشاره می کنند بر کسی پوشیده نیست. حوزه‌ی امروز هم از لحاظ کمی و هم کیفی، قابل مقایسه با قبل نیست. فضلای امروز حوزه ازفضلای گذشته کمتر نیستند منتها در اکثر مواقع گمنام می‌باشند. 🔹 یکی از اموری که وظیفه‌ی حوزه است این است که علمای گمنام اخلاق را به خود حوزویان و به جامعه معرفی نماید. بعضا این نگاه در بین مردم و حتی حوزویان وجود دارد که حوزه‌ی امروز همچون گذشته عالِم‌پرور نبوده، در حالی که این دیدگاه، دیدگاه منصفانه‌ای نیست. به نظر می‌رسد کم توجهی به بزرگان علم منجر به مهجور ماندنشان شده است. جا دارد حوزه درشناسایی و معرفی بزرگان علم و اخلاق گام مؤثری بردارد. ‏ 🔹 تفکری که حوزه را متهم می‌کند که دچار عقبگرد شده است تفکری غلط است که گاه از ناحیه‌ی دشمنان مغرض تبلیغ می‌گردد و گاه از جانب دوستان نادان. شاید گرفتاری حوزویان به امور مختلف منجر به عدم بهره‌گیری از اساتید و عالمان برجسته شده است و این امر هم باعث محروم‌ماندن حوزویان از علم اساتید و هم مهجور ماندن اساتید شده است. البته تا حوزه مطلوب امامان انقلاب فاصله زیادی داریم؛ اما موجودی حوزه را هم نباید نادیده گرفت. 🔹 امروزه نه تنها جامعه‌ی ایران بلکه جامعه‌ی جهانی نیز تشنه معرفی عالمانی است که حقیقتا بتوانند تشنگی بشریتِ نیازمند به دین را سیراب نمایند چراکه دین، مرکز توجه افکار و انظارجهانی قرار گرفته است و این وظیفه شناساندن برعهده‌ی حوزه است و کسی جز حوزه نمی‌تواند به خوبی از عهده‌ی آن برآید. #شناساندن_نخبگان @Manahejj

🔴🔶امتحانی به نام کرونا https://hawzahnews.com/x9P7k #یادداشت زهرا ابراهیمی