✅ #یادداشت_رشد 📄 از مستطیل سبز تا دایره زندگی ✴️ #فوتبال ریشه انگلیسی دارد. متعلق به سده نوزدهم. قرن پسا انقلاب صنعتی خشن انگلیسی با شرایط سخت زندگی کارخانه ای و کارگری. فرصتی برای خارج شدن از زندگی ماشینی و دشوار صنعتی. 🔹 فوتبال اساسا ورزش #طبقه_کارگری در انگلستان بوده است. اما در میان طبقه کارگری محبوبیت ویژه فوتبال از چند جهت بود: اول آنکه فوتبال ورزش ارزانی بود. یک توپ و یک دروازه ساده. حتی اگر توپ پلاستیکی هم نشود خرید، با چیزهایی شبیه پارچه های دایره شده می توان فوتبال را آغاز کرد. برای دروازه هم نیازی به تور و آهن نیست؛ با چند سنگ می شود ناحیه موفقیت را تعریف کرد؛ ناحیه دروازه و گل. از این جهت شور و شوق طبقه فقیر و کارگر در همان ابتدای اروپای صنعتی به این ورزش به جهت دسترسی بالای این ورزش برای عموم بود. 🔹 اما این تنها مزیت فوتبال نبود. فوتبال با ماهیت زندگی و خصوصیات فردی طبقه فقیر و کارگری تناسب هم داشت. فوتبال ورزش پاست. بازی فوتبال با پا انجام می گیرد. برای کارگری که دستهایش صبح تا شب درگیر کار و تولید است؛ انجام ورزشی هیجان برانگیز با پا یک فرصت بی بدیل است. @Rushdisu 🔹 فوتبال ورزش ساده و بی آلایشی است. #عمومی و همه فهم است و قواعد بازی در آن معلوم و مشخص و نیاز به آموزش چندانی ندارد. یک توپ است و دو دروازه در یک مستطیل با هر اندازه که شما در اختیار دارید. قواعد بازی در این ورزش مشخص است و امکان بروز استعدادها و تلاش ها در آن مهیا است. 🔹 اما این همه قصه فوتبال نیست. آنچه به این مجموعه ویژگی ها برای گرایش به فوتبال برای این حدود یک و نیم قرن گذشته می توان افزود آن است که فوتبال بستری برای رهایی از تله #فقر و امکانی برای تحرک درآمدی و اجتماعی طبقه کارگر و فقیر نیز بوده است. فوتبال، استعاره ای از دنیای رقابت های بیرونی است. دنیای افسار گسیخته و رها ولی قانونمند که در آن همه بازی ها صفر- صفر آغاز می شود. پیش از آغاز بازی کسی برنده نیست و لزوما ضعیف محکوم به شکست در برابر قوی نیست. 🔹 این قصه دراماتیک برای طی کردن مسیر فقر تا خوشبختی در سال های دور، بسیار بیشتر از امروز بوده است. اسطوره و سمبل این ترقی، قطعا «پله» ستاره افسانه ای برزیلی هاست. زندگی سخت در دوران کودکی و بزرگ شدن در خیابان با دستفروشی و کار کارگری وجه مشترک ستاره هایی همچون مارادونا، رونالدو، جورج وه‌آ و رونالدینهو بوده است. ستاره‌های فقیر دنیای فوتبال، فوتبال را برای طی کردن یک شبه تحقق آرزوها انتخاب کردند و زود نیز به مقصد رسیدند. 🔹 فوتبال امروز اما در ۲۰۱۸ در حال یک #تغییر پارادایم است. روز به روز در حال گران شدن است. فناوری به تدریج در حال نفوذ در فوتبال و گرانتر کردن این ورزش کارگری است. در واقع کم کم فوتبال در حال تبدیل شدن به یک سرگرمی لوکس برای طبقه متوسط شهری است. استفاده از سیستم VAR برای اولین بار در سیستم داوری جام جهانی، قدمی بلند برای نفوذ فناوری به این ورزش و نقطه ای عطف برای حاکمیت فناوری بر این ورزش است؛ جایی که این بار به جای خود تصمیمات داور، نفس راستی آزمایی و عادلانه بودن تصمیمات با فناوری های نوین، هیجان برانگیز شده است. ورزش ساده و بی آلایش کارگری سده نوزدهم، حالا تبدیل به یک #صنعت تجاری پرزرق و برق شده است؛ همچنان هیجان برانگیز است اما کمتر مجالی برای کمتر دیده شده ها فراهم می کند. برای دیده شدن باید پول خرج کرد و دیگر بازی ها صفر- صفر آغاز نمی شود. @Rushdisu 🔹 قواعد بازی در مستطیل سبز روز به روز پیچیده تر و پیچیده تر می شود و فناوری های جدید کار را از این هم چالشی تر می کند. گاه این قواعد در مستطیل سبز، اوضاع را در دایره زندگی آدم ها نیز تغییر می دهد. گاه وفاق و انسجام اجتماعی را بالا می برد اما گاه بی رحمانه عامل دوگانگی و تفرقه می شود. 🔹 فوتبال بازی عادلانه ای هست و نیست. به یک معنا #عادلانه است چون پرده ای از حیات اجتماعی است. اما فقط منظری و آن منظر رقابت است. رقابتی که بردن تو به معنای باخت رقیب است. اما این همه ماجرای زندگی نیست. تعاملات اجتماعی فقط مبارزه برای گل زدن نیست. فوتبال کارجمعی را به ما یاد می دهد اما هم چنان ما را گرفتار نوعی تک روی و نفع جویی شخصی می کند. گاه تمام زندگی برایمان مبارزه می شود و نتیجه نهایی برایمان مهم تر از هر چیز. بازی ای است که مساوی آغاز می شود تا تیم شایسته مشخص شود اما همیشه آن که بهتر است؛ برنده نیست. ✍ #حسین_سرآبادانی پژوهشگر مرکز رشد ➖➖➖➖➖ ✔️ مرکز رشد دانشگاه امام صادق (علیه السلام) 🌐سروش ↙️ ✅ sapp.ir/Rushdisu 🌐ایتا ↙️ ✅ eitaa.com/Rushdisu 🌐بله ↙️ ✅ ble.im/Rushdisu

✅ #یادداشت_رشد 📄 فوتبال و ستاره های پرمعنا ✴️ ستاره ها در جهان #فوتبال معانی و سرنوشت مختلف دارند. هر کدام حکایتی جداگانه و قصه ای متمایز دارند به گونه ای که گاه آشتی و سازگاری میان آنها به غایت دشوار است. 🔹 گاه ستاره ها تقلبی اند. مثل دو #ستاره از چهار ستاره پیراهن تیم ملی اروگوئه. آنها ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ قهرمان جهان شدند و قاعدتا باید دوستاره بر پیراهن داشته باشند؛ اما آنها باور دارند چون قهرمان المیپک ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ شده اند، آن دوستاره برای آن دو قهرمانی نیز باید برایشان منظور شود. تاریخ سازی گاه برای برخی ستاره درست می کند و گاه ستاره های برخی را به فراموشی می سپارد. اگر قاعده را نپذیریم باید هر لحظه منتظر ستاره ای #تقلبی باشیم. 🔹 گاه ستاره ها نمایشی اند. مثل نیمار ۲۰۱۸ در تیم ملی برزیل. آنقدر که تمارض و نمایش برای فریب داوران در مستطیل سبز ارائه داد که رسانه ها نوشتند: به نظرتان او «فوتبالیست بهتری است یا بازیگر بهتر؟» ستاره امید سلسائوها، در ۲۰۱۸ بیش از متن گرفتار حاشیه و بیش از فوتبال گرفتار نمایش بود. ستاره ها اگر #نمایشی شوند، زود فراموش می شوند چون افکار عمومی حافظه ضعیفی دارند. 🔹 گاه ستاره ها زیر بار #مسئولیت له می شوند. مقابله یک قهرمان با یک لشگر در مستطیل سبز دیگر افسانه است؛ حتی اگر روزی برای آرژانتین و مارادونای ۱۹۸۶ رنگ واقعیت گرفته باشد؛ دیگر شدنی نیست. واقعیت آن است که با یک گل خیلی بهار نمی شود. آرژانتین ۱۹۸۶ هم به تنهایی با ستاره پرفروغی چون مارادونا قهرمان نشد که حالا از لیونل افسانه ای آرژانتینی ها این انتظار باشد. مسئولیت رساندن تیم یک ملت بر عهده یک ستاره، او را زیر بار مسئولیت له می کند. اثرش را کاهش می دهد و انتظارات مردم او را نابودش می کند. قصه دردناک لیونل مسی ۲۰۱۸، حکایت یک قهرمان مقابل یک لشگر بود. ستاره های پرفروغ اما برای ستاره شدن به نزدیکان و همبازی های خود وابسته اند. گاه همبازی ستاره ای را خورشید می کند و گاه فروغ حداقلی اش را هم می گیرد و حکایت آرژانتین و مسی از نوع دوم بود. 🔹 گاه ستاره ها بزنگاه ایجاد تفاوت و تمایزند. برخلاف نکته قبلی، گاه ستاره ها تفاوت ها را رقم می زنند. آنجا که بازی روزگار گره خورده است، ستاره ای می درخشد و تفاوت را رقم می زند. رونالدو برای پرتقال در دوره مقدماتی و کاوانی برای اروگوئه در مقابل همین پرتقال مثال های قابل ذکر است. در بزنگاه ها است که او نشان می دهد با بقیه متفاوت است و اثر و کاری می تواند به جای بگذارد که مختص اوست؛ به امضای اوست؛ تا نشان دهد ستاره چقدر برای یک دنیای معمولی ارزشمند است. 🔹 گاه ستاره ها رهبرند؛ گاه ستاره یک تیم نقشی دارند که به درستی غربی ها می گویند: coach. بازی خوانی، شناخت ذهنی راهبردهای رقیب و توانایی طراحی تاکتیک ها براساس قابلیت ها. هنر مربی، طراحی زندگی موفقیت در فضای محدودیت است. آن که می خواهد در نقش مربی یک ستاره باشد، باید براساس داشته های خود و متناسب با محدودیت هایش، بهترین تصمیم را بگیرد. اکثر بازی های ۲۰۱۸ در نیمه مربیان تغییرپیدا کرد. نبرد اصلی میان ستاره هایی است که طراحی عملیات را در نیمکت های کنار میدان بازی دنبال می کنند. نبرد ذهنی واقعی در فوتبال در آنجا در جریان است؛ آنکه پیروز آن نبرد باشد، شانس تیمش را برای پیروزی در میدان نیز افزایش داده است. رمز موفقیت این #رهبران بزرگ، تمرکز بر جزئیات کوچک است که آثار بزرگ دارد. 🔹 گاه ستاره ها کم فروغ و به غایت غیرقابل باورند. مثل ستاره های آلمان ۲۰۱۸ که مثل سه مدافع قهرمانی ادوار گذشته خیلی زود با جام خداحافظی کردند. ستاره های مانشفات بعد از ۱۹۳۸ برای اولین بار در دوره مقدماتی حذف شدند چون نه متحد بودند و نه پرانگیزه؛ نه فکر و طرحی برای موفقیت داشتند و نه خواستنی مثل گذشته. آلمان اما همیشه آلمان است شاید به خاطر آنکه ستاره اصلی اش نه در مستطیل سبز که در اتاق های #مدیریت فدراسیون فوتبال آلمان است. واقعا باور کردنی است؟ از ابتدای تأسیس فدراسیون فوتبال آلمان تاکنون، فقط ده مربی برای تیم ملی آلمان کار کرده اند! تصورش هم دشوار است چه برسد به اجرایش. در روزگاری که حفظ میز مدیریت اصل و اساس است، چنین رویه ای واقعا شایسته اعطای ستاره است. 🔹 برخی ستاره ها قربانی فلسفه فوتبالی خاص اند؛ همچون تار عنکوبتی دست و پای آنها را این فلسفه فوتبال بسته است و آنها را به ورطه تکرار انداخته است. اسپانیای ۲۰۱۸ بیش از آنکه گرفتار در چنبره خیانت باشگاه رئال و مربی اش بود، در چنبره فلسفه فوتبال مالکانه یا تیکی تاکی اسپانیایی بود. فلسفه ای که آنها را یک دهه قبل پادشاه فوتبال جهان کرده بود، حالا فقط یک مزاحم تکراری است. 👇👇 #ادامه_مطلب 👇👇

✅ #یادداشت_رشد 📄 از مستطیل سبز تا دایره زندگی ✴️ #فوتبال ریشه #انگلیسی دارد. متعلق به سده نوزدهم. قرن پسا انقلاب صنعتی خشن انگلیسی با شرایط سخت زندگی کارخانه ای و کارگری. فرصتی برای خارج شدن از زندگی #ماشینی و دشوار #صنعتی. 🔹فوتبال اساسا ورزش طبقه کارگری در انگلستان بوده است. اما در میان طبقه کارگری محبوبیت ویژه فوتبال از چند جهت بود: اول آنکه فوتبال ورزش #ارزانی بود. یک توپ و یک دروازه ساده. حتی اگر توپ پلاستیکی هم نشود خرید، با چیزهایی شبیه پارچه های دایره شده می توان فوتبال را آغاز کرد. برای دروازه هم نیازی به تور و آهن نیست؛ با چند سنگ میشود ناحیه موفقیت را تعریف کرد؛ ناحیه دروازه و گل. از این جهت شور و شوق طبقه فقیر و کارگر در همان ابتدای اروپای صنعتی به این ورزش به جهت دسترسی بالای این ورزش برای عموم بود. 🔹اما این تنها مزیت فوتبال نبود. فوتبال با #ماهیت زندگی و خصوصیات فردی طبقه فقیر و کارگری #تناسب هم داشت. فوتبال ورزش #پاست. بازی فوتبال با پا انجام می گیرد. برای کارگری که دستهایش صبح تا شب درگیر #کار_و_تولید است؛ انجام ورزشی هیجان برانگیز با پا یک فرصت بی بدیل است. 🔹فوتبال ورزش ساده و #بی_آلایشی است. عمومی و #همه_فهم است و قواعد بازی در آن معلوم و مشخص و نیاز به آموزش چندانی ندارد. یک توپ است و دو دروازه در یک مستطیل با هر اندازه که شما در اختیار دارید. قواعد بازی در این ورزش مشخص است و امکان بروز استعدادها و تلاش ها در آن مهیا است. 🔹اما این همه قصه فوتبال نیست. آنچه به این مجموعه ویژگی ها برای گرایش به فوتبال برای این حدود یک و نیم قرن گذشته می توان افزود آن است که فوتبال بستری برای رهایی از #تله_فقر و امکانی برای #تحرک_درآمدی و اجتماعی طبقه کارگر و فقیر نیز بوده است. فوتبال، استعاره ای از دنیای رقابت های بیرونی است. دنیای افسار گسیخته و رها ولی قانونمند که در آن همه بازی ها صفر-صفر آغاز می شود. پیش از آغاز بازی کسی برنده نیست و لزوما #ضعیف محکوم به شکست در برابر #قوی نیست. 🔹این قصه #دراماتیک برای طی کردن مسیر فقر تا خوشبختی در سال های دور، بسیار بیشتر از امروز بوده است. اسطوره و سمبل این ترقی، قطعا « #پله » ستاره افسانه ای برزیلی هاست. زندگی سخت در دوران کودکی و بزرگ شدن در خیابان با #دستفروشی و کار کارگری وجه مشترک ستاره هایی همچون #مارادونا، #رونالدو، #جورج_وه‌آ و #رونالدینهو بوده است. ستاره‌های فقیر دنیای فوتبال، فوتبال را برای طی کردن یک شبه تحقق #آرزوها انتخاب کردند و زود نیز به #مقصد رسیدند. 🔹فوتبال امروز اما در ۲۰۱۹ در حال یک #تغییر_پارادایم است. روز به روز در حال #گران شدن است. فناوری به تدریج در حال نفوذ در فوتبال و گرانتر کردن این ورزش کارگری است. در واقع کم کم فوتبال در حال تبدیل شدن به یک #سرگرم_لوکس برای طبقه #متوسط شهری است. استفاده از سیستم VAR برای اولین بار در سیستم داوری جام جهانی، قدمی بلند برای نفوذ فناوری به این ورزش و نقطه ای عطف برای #حاکمیت_فناوری بر این ورزش است؛ جایی که این بار به جای خود تصمیمات داور، نفس راستی آزمایی و عادلانه بودن تصمیمات با فناوری های نوین، هیجان برانگیز شده است. ورزش ساده و بی آلایش کارگری سده نوزدهم، حالا تبدیل به یک صنعت تجاری پرزرق و برق شده است؛ همچنان هیجان برانگیز است اما کمتر مجالی برای کمتر دیده شده ها فراهم می کند. برای دیده شدن باید پول خرج کرد و دیگر بازی ها صفر-صفر آغاز نمی شود. 🔹قواعد بازی در مستطیل سبز روز به روز پیچیده تر و پیچیده تر می شود و فناوری های جدید کار را از این هم چالشی تر می کند. گاه این قواعد در مستطیل سبز، اوضاع را در دایره زندگی آدم ها نیز تغییر می دهد. گاه وفاق و انسجام اجتماعی را بالا می برد اما گاه بی رحمانه عامل دوگانگی و #تفرقه می شود. 🔹فوتبال بازی #عادلانه_ای هست و نیست. به یک معنا عادلانه است چون پرده ای از حیات اجتماعی است. اما فقط منظری و آن منظر #رقابت است. رقابتی که بردن تو به معنای #باخت_رقیب است. اما این همه ماجرای زندگی نیست. تعاملات اجتماعی فقط مبارزه برای گل زدن نیست. فوتبال #کارجمعی را به ما یاد می دهد اما هم چنان ما را گرفتار نوعی تک روی و نفع جویی شخصی می کند. گاه تمام زندگی برایمان مبارزه می شود و نتیجه نهایی برایمان مهم تر از هر چیز. بازی است که مساوی آغاز می شود تا تیم شایسته مشخص شود اما همیشه آن که بهتر است؛ برنده نیست. ✍ #حسین_سرآبادانی پژوهشگر هسته عدالت پژوهی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام ➖➖➖➖➖ ✔️ مرکز رشد دانشگاه امام صادق (علیه السلام) 🌐 سروش ↙️ ✅ sapp.ir/Rushdisu 🌐 ایتا ↙️ ✅ eitaa.com/Rushdisu 🌐 بله ↙️ ✅ ble.im/Rushdisu