تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️نماز چه جایگاهی در بین اعمال دارد و چرا باید نماز بخوانیم؟ (بخش سوم) 🔸«نماز» ‏ و افراد با ايمان است و كسى كه «نماز» را ترك كند رابطه ميان او و خدا قطع مى گردد. ما معتقدیم مراتب عالی به خاطر و های بسیار مهم و ذی‌قیمت مستتر در پس این عبادت است. چيزى نيست كه فلسفه اش بر كسى مخفى باشد، ولى دقت در متون و اسلامى ما را به ريزه كاری هاى بيشترى در اين زمينه رهنمون مى گردد: 7⃣«تقویت روح اخلاص» 🔹 به سایر اعمال انسان و مى دهد، چرا كه «نماز» روح اخلاص را زنده مى كند، زيرا مجموعه اى است از «نيت خالص» و «گفتار پاك» و «اعمال خالصانه». تكرار اين مجموع در شبانه روز بذر ساير را در جان انسان مى پاشد و روح اخلاص را تقويت مى كند. لذا در حديث معروفى مى خوانيم كه امير مؤمنان (علیه السلام) در وصاياى خود بعد از آن كه فرق مباركش با شمشير ابن ملجم جنايتكار شكافته شد فرمود: «اللهَ اللهَ فِي‏ الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ» [۱] (خدا را خدا را درباره ، چرا كه ‏_دين‏ شما است). 🔹هنگامى كه ارتباط بندگان با خدا از طريق از ميان برود اعمال ديگر اثر خود را از دست خواهد داد؛ چنان که در حديثى از (علیه السلام) مى خوانيم: «أَوَّلُ مَا يُحَاسَبُ‏ بِهِ‏ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِذَا رُدَّتْ رُدَّ عَلَيْهِ سَائِرُ عَمَلِه‏» [۲] (نخستين چيزى كه در از بندگان حساب مى شود است، اگر مقبول افتاد سایر اعمال شان قبول مى شود، و اگر مردود شد سایر اعمال نيز مردود مى شود). شايد دليل اين سخن آن باشد كه رمز ارتباط خلق و خالق است؛ اگر به طور انجام گردد و كه وسيله قبولى سایر اعمال است در او زنده مى شود، و گرنه بقيه اعمال او مشوب و آلوده مى‏ گردد و از درجه اعتبار ساقط مى شود. [۳] 8⃣«پاکسازی جان و جسم» 🔹 قطع نظر از محتواى خودش با توجه به شرایط صحت دعوت به مى كند، چرا كه مى دانيم «مكان نمازگزار»، «لباس نمازگزار»، «فرشى كه بر آن نماز مى خواند»، «آبى كه با آن وضو مى گيرد و غسل مى كند»، «محلى كه در آن غسل و وضو انجام مى شود» بايد از هر گونه و تجاوز به حقوق ديگران پاك باشد. كسى كه آلوده به تجاوز و ظلم، ربا، غصب، كم فروشى، رشوه خوارى و كسب اموال حرام باشد چگونه مى تواند را فراهم سازد؟ بنا بر اين تكرار در پنج نوبت در شبانه روز خود دعوتى است به رعايت حقوق ديگران. [۴] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغه، صبحی صالح، انتشارات هجرت، قم، چ ۱،ص ۴۲۲، نامه ۴۷. [۲] وسائل الشيعه، تفصيل، تحقيق و نشر: مؤسسة آل البيت، لإحياء التراث، چ ۱، ج ‏۴، ص ۳۴. [۳] تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۷۴ش، چ ۳۲، ج ‏۱۶، ص ۲۹۳. [۴] همان منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
242 مشاهده