📚بخش‌هایی از مقاله‌ای با عنوان «طنز تلخ در شعر پایداری فلسطین» (مطالعه‌ی مورد پژوهش: شعر راشد حسین)✍ بخش دوم✏️✏️ 🔸طنز راشد از نظر محتوایی و مضمونی بیشتر در چارچوب «طنز تلخ» (سیاه) و از لحاظ موضوعی در شمار طنزهای تلفیقی سیاسی و اجتماعی است؛ زیرا شاعر در زمان‌های می‌زیست که مردم فلسطین در داخل و خارج با چالش‌ها و رنج‌های فراوان اجتماعی و سیاسی روبرو بودند. جنگ، اشغال، آوارگی، دخالت ابرقدرت‌ها، کشتارهای خونین، نفوذ صهیونیزم در میان دولت‌های عربی، سازش و تسلیم در جبهه‌ی عربی و... . 🔹از این رو به نظر می‌رسد وی با گزینش رویکرد اجتماعی در طنز بر آن است تا روح همکاری و وحدت اجتماعی را در بنیادهای اجتماعی تقویت نماید. شاعر خود را «مسئول» می‌داند که دردها و آرزوهای مردم فلسطین را به زبان طنز و سخریه بیان کند و این قالب از دیدگاه برخی بهترین و تأثیرگذارترین شیوه برای بیان چالش‌ها و نقد و اصلاح جامعه است(ر.ک خربوش ۸:۱۹۸۲/ ،قزيحه ۹۰:۱۹۹۸ / ابراهیم ۷۸:۱۹۵۸). 🔸شاعر در طنز سیاسی - اجتماعی صریح به فرد یا گروه خاصی می‌تازد، مانند این شعر او که در قصيده‌ى «رسالة إلى (آيك)» : (کنایه از رئیس جمهور پیشین آمریکا آیزنهاور) آمده است. راشد از او می‌خواهد که به عمر استعمار و جنایت در سرزمین‌های اسلامی و شرقی به‌ویژه لبنان و فلسطین پایان دهد. این ملت‌ها نمی‌خواهند که آزمایشگاهی برای سلاح‌های کشتار جمعی آنان باشند. مشرق زمیـن بـه مانند دیگر سرزمین‌ها خواهان آزادی است. پس آمریکا و دوستانش، بهتر است که شرق را ترک کنند و به سرزمین خود برگردند و به مانند دیگر ملت‌ها به بازی و سرگرمی با کودکانشان مشغول شوند: يا مِستر آيك الشرقُ يُريدُ كَكُلِّ الأرضِ الحُري‍َّة ان يَرضى أن يُصب‍َح مَزرعة ذُرية فاترك لبنان کی یَنعَم طفلك كالأطفال بألعابه وَ يُفاخر أبناء الجيرانِ بأثوابِه يا مِستر آيك اترك لبنان (حسین، ۱۹۹۹: ۳۳۳) 🔹اما شاعر در طنز با واسطه (تعریضی، غیرمستقیم) دیدگاه‌های سیاسی ـ اجتماعی را با زبان «رمز» و «پوشیدگی» بیان می‌کند. مانند این شعر وی (هي .... و الأرض) که در آن به زشتی فروش زمین از سوی برخی از مردم فلسطین، اشاره می‌کند: و بعت التُراب المقدس يا أنذل العاشقين لتدفعَ مُهري؟ و تبتاع لي ثُوب عرسٍ ثَمين (همان: ٨٤). 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan