eitaa logo
مِنّا | سید حمید طباطبائی
372 دنبال‌کننده
8 عکس
14 ویدیو
0 فایل
مِـنّـــا؛ تلاشی برای یافتن خویش در #هویت فراگیر امام 【فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي】 یادداشت‌های سید حمید طباطبائی طلبه و پژوهشگر «تربیت هویتی» صفحه ارتباط شخصی: @toubaa صفحه قبلی در اینستاگرام: S.h.taba
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⏳از قدیم یه بحث مفصلی بین متکلمین و فلاسفه وجود داشته و هنوز هم ادامه داره: ▪️ میگند که ریشه‌ای‌ترین انگیزه انسان در کارهاش، رسیدن به برای خودشه؛ من تا نفعی در کاری برای خودم نبینم اقدام به اون کار نمی‌کنم. ▫️ هم این منطق رو خودپرستی می‌دونند و میگند: ریشه‌ای‌ترین انگیزه‌های انسان، میل به پرستشه و مومن، هر کاری که می‌کنه، برای خداست. 🔳 بعد فلاسفه می‌گند این پرستش هم برای نفع بردن خودشه. اگه نفعی برای من نداشته باشه، انجامش نمی‌ده. حتی مادری که برای فرزندش می‌کنه، بخاطر خودش و خوشحالی خودشه. 🔲 بعد متکلمین قبول نمی‌کنند و همون حرف قبلی رو تکرار می‌کنند و خلاصه هرکدوم همین مطلب رو پِنجاه بار تکرار می‌کنند تا خسته شند.😉 خلاصه‌ی بحث این دو بزرگوار اینه که: آیا طینت ما بر پایه کسب منفعت سرشته شده یا بر پایه پرستش؟؛ پایه گازسوزیم یا بنزین‌سوز؟😁 من کاری به این دعوای گیج کننده ندارم. سؤال من اینه که: 🔍انگیزه حرکت هر چه که باشه، اون «من» که دنبال انگیزه حرکتش می‌گردید، محدوده‌ش چیه؟ آیا فقط منافعی که به من فردی برگرده می‌تونه برای انسان انگیزه‌سازی کنه؟ یا اون من قابل توسعه است و می‌تونه از گسترده تر باشه؟ متن کامل در: https://eitaa.com/s_h_taba/29
⏳از قدیم یه بحث مفصلی بین متکلمین و فلاسفه وجود داشته و هنوز هم ادامه داره: ▪️ میگند که ریشه‌ای‌ترین انگیزه انسان در کارهاش، رسیدن به برای خودشه؛ من تا نفعی در کاری برای خودم نبینم اقدام به اون کار نمی‌کنم. ▫️ هم این منطق رو خودپرستی می‌دونند و میگند: ریشه‌ای‌ترین انگیزه‌های انسان، میل به پرستشه و مومن، هر کاری که می‌کنه، برای خداست. 🔳 بعد فلاسفه می‌گند این پرستش هم برای نفع بردن خودشه. اگه نفعی برای من نداشته باشه، انجامش نمی‌ده. حتی مادری که برای فرزندش می‌کنه، بخاطر خودش و خوشحالی خودشه. 🔲 بعد متکلمین قبول نمی‌کنند و همون حرف قبلی رو تکرار می‌کنند و خلاصه هرکدوم همین مطلب رو پِنجاه بار تکرار می‌کنند تا خسته شند.😉 خلاصه‌ی بحث این دو بزرگوار اینه که: آیا طینت ما بر پایه کسب منفعت سرشته شده یا بر پایه پرستش؟؛ پایه گازسوزیم یا بنزین‌سوز؟😁 من کاری به این دعوای گیج کننده ندارم. سؤال من اینه که: 🔍انگیزه حرکت هر چه که باشه، اون «من» که دنبال انگیزه حرکتش می‌گردید، محدوده‌ش چیه؟ آیا فقط منافعی که به من فردی برگرده می‌تونه برای انسان انگیزه‌سازی کنه؟ یا اون من قابل توسعه است و می‌تونه از گسترده تر باشه؟ 📝 [منظورم از فرد: خود انسان است به‌تنهایی؛ حقیقتی از انسان که جز خودش کس دیگه‌ای در اون جا نمی‌شه] 💡به نظر میاد ما مجبور نیستیم بگیم که اون من انگیزه‌ساز، فقط شامل منافع تک نفره فردی باشه. بلکه انسان داره و رشد و بهره‌مندی چیزها یا کسانی که بهشون تعلق داره می‌تونه به او انگیزه فعالیت بده. 🙄 کاری نداریم به اون دعوای فیلسوف و متکلم که هر کدوم این انگیزه و تلاش رو چجوری تحلیل میکنند؟! به هر حال! محدوده‌ی اون من که منافعش حرکت دهنده انسان است رو؛ او معلوم می‌کنه. ❗️یعنی من انسان قابل گسترشه؟! بله! البته؛‌ قابل گسترش دانستن من انسان، نباید فردیت و انسان‌ها رو نفی و انکار کنه. 👥تعلقات انسان، یک در کنار فردیتش درست می‌کنه که منافع این حقیقت، میتونند محرک او باشند. 🔅 بهترین اسم برای این حقیقت جدید؛ است. 👤 یعنی مجموعه تعلقات انسان که منافع اونها می‌تونند انگیزه‌ساز حرکت او باشند. 🌀انسان حقیقتی داره به نام هویت؛ که با گسترش تعلقاتش قابل گسترشه: به‌خاطر تعلق به یک جمع، پیدا می‌کنه و برای منافع اون جمع تلاش میکنه. به خاطر تعلق به یک خانواده؛ پیدا می‌کنه و ... 👤فرد مستقل بودن و وحدت داشتن هر انسان و کثرت داشتن انسان‌ها، قابل انکار نیست. اما قرار نیست که تعلقات، فردیت من رو کم و زیاد کنند؛ تعلقات، هویت من رو کم و زیاد می‌کنند: 🔆 أيُّها النّاسِ ، إنَّما يَجمَعُ النّاسَ الرِّضا و السُّخطُ (نهج‌البلاغه) ........ ان‌شاءالله ادامه دارد Eitaa.com/S_h_taba